เรื่องที่เล่ามานั้น สำหรับเราๆหลายคนอาจจะเห็นว่าเป็นข่าวหรือเรื่องราวที่ไร้สาระ แต่สำหรับผมไม่เห็นว่าเป็นเช่นนั้น ผมเห็นว่าเรื่องราวเหล่านั้นบอกอะไรๆอยู่หลายอย่างเลยทีเดียว ทั้งนี้มิได้หมายความว่าจะต้องไปให้ความสนใจกับเรื่องราวเหล่านั้นอย่างจริงจัง ปล่อยให้มันผ่านเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาไป นานเข้ามันก็มีตะกอนตกสะสมมากพอที่จะกลายเป็นข้อมูล กลายเป็นตัวจิ๊กซอเล็กๆที่ทำให้ได้รู้ ได้เห็น และเข้าใจถึงความเชื่อมต่อกันของ social elements ต่างๆที่กระจายอยู่ในกลุ่มชนพวกเดียวกันที่ตั้งถิ่นฐานอยู่ในพื้นที่ต่างๆ สนุกไปในเรื่องของชาติพันธุ์ การอพยพ การตั้งถิ่นฐาน และ varieties ทางวัฒนธรรม สังคม ความเป็นอยู่ และอาหารการกินของพวกเขา เมื่อครั้งยังทำงานอยู่นั้น ในระหว่างการทำงานสำรวจในพื้นที่ ตลาดคือแหล่งข่าวในเชิงความปลอดภัย เป็นแหล่งกระจายข่าวการเข้าพื้นที่ การเข้าไปทำงาน กระบวนการทำงาน การแสดงตนของคณะสำรวจ และเป็นสถานที่เรียนรู้ความต่างต่างๆของพื้นที่นั้นๆ
สำหรับคนกรุงเทพอย่างดิฉัน การไปตลาดก็แค่ซื้อของแล้วก็กลับ แทบไม่มีปฏิสัมพันธ์ใดกับผู้คนในตลาดเลย
เรื่องราวที่อาจารย์เล่ามานี้เป็นการเปิดโลกทัศน์ใหม่ให้ดิฉันเลยค่ะ ขอบพระคุณนะคะที่กรุณาแบ่งปันประสบการณ์
ชอบฟังเรื่องราวเกี่ยวกับตจว. ป่าดงพงไพรที่อาจารย์เล่ามากค่ะ
ชอบอ่านเรื่องเกี่ยวกับตจว.