เรือนไทย

มัทนะพาธา ตอน สุเทษณ์ฝากรักนางมัทนา
สุเทษณ์. เหวยจิตระเสน มึงบังอาจเล่น ล้อกูไฉน?
ถอดความ เห้ยจิตระเสน เอ็งบังอาจล้อข้าเชียวหรือ?
จิตระเสน. เทวะ, ข้าบาทจะบังอาจใจ ทำเช่นนั้นไซร้ ได้บ่พึงมี.
ถอดความ ฝ่าพระบาท: ข้าพเจ้าไม่กล้าจะกระทำเช่นนั้น

ถอดแบบนี้ใช้ได้หรือไม่ครับ แล้วผมสมสัยอีกคำนึง จิตรเสนกล่าวกับสุเทษณ์ว่า เอวังเทวะ! สามารถใช้คำว่า พะย่ะค่ะได้หรือไม่ครับ ในกรณีจะถอดความ

แปลถูกแล้วค่ะ
ขอชมเชยในความมานะพยายาม
ใช้ พระเจ้าข้า ดีกว่า  พะย่ะค่ะ ก็มาจาก "พระเจ้าข้า" นี่ละค่ะ
คนโบราณออกเสียงเร็วๆเป็น พิจ้ะค่ะ    แล้วก็กลายมาเป็น พะย่ะค่ะ

ผมขอขอบคุณ อาจารย์เทาชมพูมากๆเลยครับ

แล้วคำว่า พระคุณของพระองค์ ถ้าจะถอดแบบเปนคำที่เป็นราชาศัพท์จะได้ว่าอย่างไรครับ ใช่พระมหากรุณาธิคุณ หรือไม่ครับ

สุเทษณ์ไม่ใช่กษัตริย์ ไม่ต้องใช้ราชาศัพท์เต็มรูปแบบ
พระคุณของพระองค์ = พระเมตตา  พระกรุณา

สุเทษณ์. อ้าโฉมวิไลยะสุปริยา           มะทะนาสุรางค์ศรี,
               พี่รักและกอบอภิระตี             บ มิเว้นสิเน่ห์หนัก;
               บอกหน่อยเถอะว่าดะรุณิเจ้า ก็จะยอมสมัครรัก.
ถอดความ นางมัทนาอันมีรูปโฉมงดงาม ข้านั้นรักเจ้าเหลือเกิน
เจ้าจงตอบข้าหน่อยว่า จะยอมสมัครรักใคร่กับข้า

แบบนี้ได้หรือเปล่าครับ

มะทะนาสุรางค์ศรี หมายถึง มัทนาผู้มีรูปร่างดีใช่หรือไม่ครับ

ศรี =งดงาม  สุรางค์ = นางฟ้า