กัลยางค์ มาจากคำว่า กัลยา สนธิกับ องค์ (กัลยา + องค์ แผลง องค์ เป็น อางค์) แปลว่า ร่างของนางงาม
ตัวอย่างคำสนธิลักษณะนี้ คือ สรรพางค์ (สรรพ + องค์) = ทั้งตัว หรือ ทั่วตัว, สตางค์ (สต + องค์) = ร้อยส่วน
อาจารย์ทองย้อย แสงสินชัย อธิบายคำว่า "องค์" ว่า
“องค์” บาลีเป็น “องฺค” (อัง-คะ) รากศัพท์มาจาก องฺค (ธาตุ = ไป, ถึง, เป็นไป; รู้) + อ ปัจจัย
: องฺคฺ + อ = องฺค แปลตามศัพท์ว่า (๑) “ร่างที่เดินได้” (๒) “เหตุเป็นเครื่องรู้ที่เกิด” (คือทำให้รู้ต้นกำเนิด) (๓) “ส่วนอันเขารู้ว่าเป็นส่วนย่อย”
“องฺค” ในบาลีหมายถึง -
(๑) ส่วนของร่างกาย, อวัยวะ (a constituent part of the body, a limb)
(๒) ชิ้นส่วน, ส่วนประกอบ (member, part)
(๓) องค์ประกอบของทั้งหมด หรือของระบบ หรือส่วนย่อยที่ประกอบเข้าเป็นส่วนใหญ่ (a constituent part of a whole or system or collection)
สต + องฺค = สตงฺค ยืดเสียง อัง ที่ (ส)-ตงฺ-(ค) เป็น -อาง- ทำนองเดียวกับ สพฺพงฺค > สพฺพางฺค > สรฺวางฺค > สรรพางค์ (สัน-ระ-พาง) = องค์ทั้งปวง คือทั่วทั้งตัว
https://www.facebook.com/315075048690020/posts/477343335796523/