ส่วนบ้านริมวัดราชนัดดา ซึ่งน่าจะเป็นมรดกตกทอดมาทางหม่อมยายถึงหม่อมแม่ ชุมชนย่านนั้นเป็นชุมชนเก่าแก่ ท่าทางบ้านคงจะหลังไม่ใหญ่เท่าใด เห็นในกระทู้บ้านโบราณ ๒ ก็มีภาพบ้านในชุมชนหลังวัดราชนัดดาอยู่รูปหนึ่ง
จากประชุมพงศาวดาร ภาคที่ ๗๐ ที่พิมพ์แจกในงานพระราชทานเพลิงศพ หม่อมเจ้าหญิงคอยท่า ปราโมช ณ เมรุวัดเทพศิรินทราวาส เมื่อวันที่ ๒๖ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๘๔ แสดงประวัติ มจ. คอยท่า ปราโมช ว่า
สายทางพระมารดา สืบมาดั่งนี้ กรมพระราชวังสถานพิมุข (พระวังหลัง) > พระองค์เจ้าทับทิม หม่อมแย้ม มีธิดา ๓ ท่าน คือ (ข) ๑. หม่อมราชวงศ์ ดวงใจ ปราโมช ๒. หม่อมราชวงศ์ จร อิศรางกูร ๓. หม่อมราชวงศ์ ดาว ปราโมช
บังเอิญได้มาอ่านกระทู้นี้พอดี และบังเอิญอีกเหมิอนกันที่เคยอยู่แถวตรอกวัดราชนัดดา
บ้านหลังนั้นเป็นบ้านของหลวงโกวิทวิจารณ์ (ชื่ออาจไม่ถูกต้องนัก) คงไม่ใช่บ้านของบุคคลต่างๆในกระทู้นี้
เป็นไปได้ว่าบ้านของมจ.ฉวีวาดก็อยู่ในตรอกวัดราชนัดดานี้แหละ ตรงข้าม(เยื้องเล็กน้อย)กับบ้านของหลวงโกวิทมีบ้านใหญ่ บริเวณกว้างหลังหนึ่ง แต่ลักษณะบ้านไม่โออ่า วิจิตรประณีตเหมือนวัง คือบ้านของพระยาลักษมัณ (ไม่แน่ใจชื่อ) ดังนั้น ตรอกวัดราชนัดดา คงเป็นที่อยู่อาศัยบ้านเรือนคนไทยหลายระดับชั้น ทุกวันนี้ ลักษณะบ้านเรือนไทยแบบเดิมยังคงมีอยู่ ไม่เสื่อมโทรมมาก และไม่ใช่แหล่งสลัมเหมือนหลังโรงแรมรอยัล
ท่านที่คิดว่าน่าจะรู้ว่าบ้านมจ.ฉวีวาดเคยอยู่ที่ใด สามารถสืบค้นได้ที่นี่กระมังครับ เป็นที่หนึ่งที่บ้านเรือนเปลี่ยนน้อยมาก(อาจเปลี่ยนแปลงน้อยมากที่สุดในกรุงเทพฯ)