เรือนไทย

ย้อนหลังไปในศตวรรษที่ 19  เมื่อกล้องถ่ายรูปเริ่มมีขึ้นในยุโรป   การบันทึกภาพบุคคลในครอบครัวเริ่มแพร่หลายจากชนชั้นสูงลงมาถึงชาวบ้านร้านถิ่น   
ในศตวรรษก่อนๆนี้มีแต่ผู้ดีมีสกุลและมีสตางค์เท่านั้นจึงจะมีสิทธิ์จ้างศิลปินมาวาดภาพเหมือนของตัวเองเก็บไว้ในคฤหาสน์    ชาวบ้านธรรมดาไม่มีสิทธิ์เพราะมันแพง
รูปถ่ายทำให้คนทั่วไปเริ่มมีภาพของปู่ย่าตายายและตัวเองเก็บไว้ให้ลูกหลานดู     ถึงกระนั้น มันก็ยังมีราคาแพงเกินกว่าจะถ่ายกันเล่นได้ในโอกาสทั่วไป     การถ่ายรูปจึงเป็นไปในโอกาสพิเศษจริงๆ เช่นเจ้าบ่าวเจ้าสาวถ่ายคู่กันตอนแต่งงาน 
ที่นิยมกันแพร่หลายคือถ่ายรูปหมู่ พ่อแม่พี่น้อง  พร้อมหน้าเครือญาติปู่ย่าตายาย เก็บไว้ชั่วลูกชั่วหลาน

ในเมื่อรูปถ่ายเป็นของมีค่าในความรู้สึกเช่นนี้    คนสมัยวิคตอเรียนจึงนิยมถ่ายรูปสมาชิกครอบครัวเก็บเอาไว้เป็นสมบัติตกทอดกันลงมา      ในเมื่อสมัยนั้น  อัตราการตายของคนโดยเฉพาะทารกและเด็ก สูงมาก เนื่องจากยังไม่มีวัคซีนป้องกันโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ แม้แต่ผู้ใหญ่เอง อยู่เกิน 40 ก็ถือว่าเก่งแล้ว
จึงเกิดความนิยมถ่ายภาพสมาชิกครอบครัวผู้ล่วงลับ เก็บเอาไว้เป็นที่ระลึก  เมื่อตายไปใหม่ๆศพยังไม่ทันเน่า เพราะเมื่อลงโลงไปแล้ว ก็จะไม่มีวันได้เห็นกันอีก

จึงเกิดอาชีพบริการแต่งตัวศพ แต่งหน้าแต่งผมศพ  ตลอดจนบริการจัดท่าศพให้ดูเหมือนยังมีชีวิตอยู่  ถ่ายรูปออกมาสวยงามเหมือนถ่ายผู้คนทั่วไป

ถ้าหากว่าถ่ายเฉยๆให้ดูดีก็แล้วไปเถอะ   แต่สิ่งที่มันชวนขนลุกที่สุด ก็คือความนิยมจัดรูปคนตายรวมกลุ่มกับคนเป็นนี่น่ะซิคะ

ผมทราบว่าเมื่อก่อนจะมีกล้องถ่ายภาพ เขาก็จัดการเก็บปอยผม หรือกระทั้่งนำปูนพลาสเตอร์มาหล่อบริเวณใบหน้า เพื่อเป็นที่ระลึก

"memento mori"

It was probably the only picture they had of (someone).

ปอยผมของบรรพบุรุษผู้จากไป นิยมเก็บเอาไว้ในล็อกเก็ตห้อยคอของลูกหลานผู้หญิง
รูปนี้คือเส้นผมของอับราฮัม ลินคอล์น

ล็อคเก็ตทองลายฉลุ เล็กๆสำหรับห้อยคอ เป็นแฟชั่นที่นิยมกันมากในครึ่งหลังของศตวรรษที่ 19    ข้างในมีที่ให้บรรจุรูปถ่ายเล็กๆตัดมาเฉพาะหน้า  และปอยผม
หนุ่มในภาพจากไปตั้งแต่วัยหนุ่ม ปอยผมของเขาถูกตัดเป็นระเบียบ เก็บไว้โดยสาวคนรัก ภรรยา หรือไม่ก็แม่ของเขา ในล็อกเก็ตที่เธอห้อยติดตัวไปทุกหนทุกแห่ง

ขอย้อนไปอธิบายภาพข้างบนว่า หนูน้อยในภาพนั้น คนเป็นคนหนึ่งและคนตายอีกคนหนึ่ง

หนูน้อยคนขวาเป็นพี่  น้องสาวน้อยๆของเธอสิ้นชีพไปในวัยเยาว์มาก     เป็นโอกาสสุดท้ายที่พี่น้องจะได้ถ่ายรูปร่วมกันเป็นที่ระลึก และเธอก็จะมีรูปน้องสาวเอาไว้ดูต่างหน้าเมื่อเธอเติบโตขึ้น
พ่อแม่จึงจัดให้พี่น้องแต่งกายเหมือนกัน  เหมือนเมื่อครั้งยังมีชีวิตอยู่    จัดท่าให้น้องสาวนั่งเหมือนยังมีชีวิต (อันเป็นท่าฮิทในรูปถ่าย)
พี่สาวจับมือน้องเอาไว้ นอกจากแสดงความผูกพัน ยังเป็นการรั้งเอาไว้ไม่ให้ศพตะแคงนอนลงไป   เพราะกว่าช่างจะจัดกระจกจัดกล้องได้เสร็จถึงขั้นกดแชะ ก็กินเวลาหลายนาทีอยู่    หนูน้อยคนพี่ก็ต้องนั่งนิ่งไม่ดุ๊กดิ๊ก ยึดมือน้องไว้  เดี๋ยวภาพเบลอต้องมาถ่ายกันอีก

คนรุ่นหลังมานึกถึงนาทีเหล่านั้น แล้วขนลุกกับธรรมเนียมนี้

อันนี้รูปหล่อหน้าของเซอร์ ไอแซค นิวตันครับ ฝรั่งเรียกว่า dead mark มีทั้งแบบที่ทำตอนเจ้าของหน้ายังมีชีวิตอยู่ และที่ทำตอนเจ้าของหน้าเสียชีวิตไปแล้ว  ใครอยากดูหน้าอื่นๆ ลองดูตัวอย่างได้ที่นี่ครับ
http://library.princeton.edu/libraries/firestone/rbsc/aids/C0770/ (http://library.princeton.edu/libraries/firestone/rbsc/aids/C0770/)


ปล. กระทู้ที่มีภาพน่ากลัวๆ นี่ของชอบเลย  ;D  ;D

ภาพใหญ่ไปหน่อยหรือเปล่า คุณประกอบ เดี๋ยวดูตอนดึกๆเกิดลืมตาขึ้นมาจะทำไง

ลดขนาดให้แล้วครับ ฮิฮิ เล็กไปกลัวเห็นกันไม่ชัด

นึกแล้วว่าคุณชายประกอบเทพเข้ามา  วงจะแตก
ไม่เลื่อนเม้าส์ขึ้นไปดูละนะคะ   อ่านแต่ค.ห.ของคุณ NAVARAT.C ก็พอเดาได้
ใครช่วยปั่นกระทู้ให้ขึ้นหน้า 2 เร็วๆหน่อยได้ไหม

ตอนเห็นหัวข้อกระทู้ ต้องหยุดคิดว่าจะเปิดอ่านดีหรือไม่ เพราะเคยเจออะไรทำนองนี้ในเฟซบุ๊คน่ะค่ะ เล่นส่งแชร์กันมาให้เห็นกันจะๆเลยค่ะ ภาพสยดสยองติดตาทำเอานอนไม่หลับ แต่สำหรับเรือนไทยของพวกเรา เชื่อมั่นว่าต้องไม่เป็นอย่างนั้นแน่ และชื่อเจ้าของกระทู้ก็การันตีได้อีกชั้นหนึ่ง ก็เลยกล้าเปิดอ่านค่ะ

เคยเห็นจากที่แจกจ่ายกันมาในโซเชียลเน็ตเวิร์คแล้วครับ รูปที่อาจารย์แปะไว้ถือว่าเป็นระดับที่กรุณามากแล้ว หลายรูปที่เห็น ผมว่ายิ่งดูพาลจะเป็นโรคซึมเศร้ากันทั้งครอบครัว

ท่านอาจารย์ใหญ่บอกให้ช่วยปั่นกระทู้จะได้ไปหน้าสองไวๆ  เด็กดีแบบเราก็ต้องร่วมด้วยช่วยกันรับคำสั่งมาปฏิบัติตามอย่างขยันขันแข็ง แม้จะเห็นใจสงสารคุณ Anna มากเพียงใด ก็จำใจต้องปฏิบัติตามคำสั่ง


ภาพนี้ดูแทบไม่ออกเลยว่าคนนึงในภาพเสียชีวิตไปแล้วขณะที่ถ่ายภาพ โปรดจ้องมองดวงตาและใบหน้าของเธอทั้งสองให้ดีๆ ดวงตาเท่านั้นที่จะทำให้พอแยกแยะได้ ว่าใครยังอยู่ ใครไปแล้ว

ปั่นกระทู้ต่อตามคำสั่ง  นี่ผมคัดภาพที่ไม่ค่อยเห็นกันตามกระทู้ที่แชร์ๆ กันเลยนะเนี่ย  มีภาพเบื้องหลังการถ่ายทำด้วยแต่รอท่านอาจารย์ใหญ่มาเฉลยดีกว่า
 

จะบอกว่าการถ่ายภาพคนตายเป็นแฟชั่นโบราณก็ใช่ที ในยุคปัจจุบันก็ยังมีคนทำกันอยู่บ้าง นี่เป็นภาพของ Miriam "Mae-Mae" Burbank นั่งอยู่ในห้องพร้อมเบียร์ยี่ห้อโปรด แต่ภาพนี้ถ่ายตอยมีเรียมหมดลมหายใจเรียบร้อยแล้ว เอาภาพนี้มาชดเชยภาพข้างบน จะได้ไม่ต้องมองตามาก

เจอฝีมือเจ้าปางฟ้าเข้า ปั่นกี่หน้าก็เท่านั้นละฟะ

ภาพนี้องค์ประกอบภาพดีมาก ดูเป็นธรรมชาติ  เป็นภาพของสองสาวที่น่าจะเป็นพี่น้องกัน ถ่ายในปี 1910 โดยช่างภาพ Alice M. Boughton

เย้ๆๆๆ  mission accomplished

ผมสงสัยอยู่ว่าเขาทำอย่างไรให้คอคนตายตั้งอยู่ได้ครับ  ???

นั่นสิคะ ลืมตาก็ได้ด้วย

จะมาเฉลยว่าทำไมเค้าลืมตาหรือยืนอยู่ได้ก็เกรงใจท่านอาจารย์  รอไปก่อนดีกว่า ระหว่างนี้เอารูปมาให้เพื่อนสมาชิกดู คืนนี้จะได้หลับฝันหวานกันทุกท่าน

ในช่วงปลายทศวรรษ 1880 ร่างของสาวน้อยวัย 16 ปีนางหนึ่งถูกนำขึ้นมาจากแม่น้ำแซน ฝรั่งเศส เนื่องจากสภาพศพไม่มีร่องรอยบาดแผลจึงคาดว่าเธอน่าจะทำอัตวินิบาตกรรม แต่ด้วยความสาว ความสวย และรอยยิ้มที่ดูลึกลับ จึงมีการทำหน้ากาก dead mask ใบหน้าเธอไว้ ดังภาพด้านล่างครับ

ดักเอาไว้ทุกค.ห.เลยนะคุณชายปางฟ้า
กะจะให้ฝันหวานกันทุกหน้ากระทู้ หนีไม่พ้นสักค.ห.เลยนะคะ

ึคุณม้าคะ    ดิฉันเดาว่ามือของคนเป็นช่วยประคองคอด้านที่ถูกบังอยู่ค่ะ

คำตอบหนึ่งของคำถามที่ว่าภาพเหล่านี้ถ่ายขึ้นมาอย่างไรก็คือ ในบางครั้งเมื่อคาดว่ากำลังจะต้องสูญเสียสมาชิกในครอบครัว  ช่างภาพจะถูกเรียกตัวมาเพื่อบันทึกภาพไว้เป็นครั้งสุดท้าย ดังนั้นหลายภาพอาจจะถูกถ่ายไว้ในช่วงเวลาไม่นานก่อนที่ผู้ถูกถ่ายจะเสียชีวิต หรือถ่ายในชั่วขณะหลังจากเสียชีวิตไม่นาน ทำให้คนในภาพยังดูเหมือนยังมีชีวิตอยู่ แต่ร่องรอยของความเจ็บป่วยและความหม่นหมองยังคงเห็นได้ เช่นภาพนี้

ภาพนี้เด็กชายในภาพดูเหมือนกำลังยืนจับเสาอยู่ แต่จริงๆ แล้วเสาในภาพมีไว้เพื่อประคองเด็กชายที่เสียชีวิตไปแล้ว ช่างภาพจัดท่าทางให้ดูเหมือนเด็กชายยังมีชีวิต ส่วนเด็กหญิงในภาพน่าจะยังมีชีวิตเพราะภาพเธอเบลอเล็กน้อย แสดงว่าเธอไม่อยู่นิ่งตอนที่ถ่ายภาพ(ภาพถ่ายยุคโบราณ ตัวแบบต้องอยู่นิ่งเป็นเวลานาน ไม่เหมือนปัจจุบันครับ)

ภาพนี้ให้สังเกตชายเสื้อของชายหนุ่มในภาพให้ดีๆ จะพอเข้าใจได้ว่าทำไมแขนถึงตั้งค้ำใบหน้าไว้ได้ ต้องลองมองดีๆ ครับ จ้องเข้าไปที่ใบหน้า เอ๊ย แขนเสื้อ

ส่งท้ายให้ฝันดีกันด้วยภาพนี้  ให้สังเกตหญิงสาวในภาพ จะเห็นร่องรอยโครงยึดที่บริเวณคอกับเอวของหญิงสาวได้ รวมถึงแขนซ้ายที่ยกขึ้นมา ก็ถูกยึดไว้ครับ แต่โดยรวมภาพนี้ดูธรรมชาติมากๆ

เห็นชื่อกระทู้แล้ว นึกไม่ถึงว่าท่านอาจารย์เจ้าเรือนเปิดกระทู้น่าหวาดหวั่นนี้เอง

แม่เคยเล่าให้ฟังเหมือนกันเรื่องถ่ายภาพแบบนี้
ตอนแม่ยังเด็ก ลุงของแม่จ้างช่างภาพในตลาดมาถ่ายรูปคุณตาที่เพิ่งเสียชีวิตเอาไว้ เนื่องจากไม่มีรูปถ่ายขณะมีชีวิตเลย
เป็นภาพคุณตาของแม่นั่งหลับตาอยู่บนเก้าอี้หวาย แม่บอกว่าไม่ยอมเฉียดกรายไปใกล้ข้างฝาห้องที่มีภาพนี้แขวนอยู่ ก็รู้อยู่ว่านั่นเป็นภาพคนที่หาชีวีตไม่แล้ว
แม่เล่าอีกว่าหลังจากถ่ายภาพนี้เสร็จ เจ้าภาพต้องจ่ายเงินพิเศษเป็นค่าทำขวัญและผูกผ้าแดงที่กล้องที่ถ่ายภาพนั้นด้วย
วงศาคณาญาติของแม่อยู่แถวตลาดโสธร เมืองฉะเชิงเทรา เหตุการณ์นี้ประมาณ 90 ปีมาแล้ว

สงสารช่างภาพคนนั้นจังเลยค่ะ ตอนล้างรูปในห้องมืด..บรื๋อ!

แวะเข้ามาชมกระทู้เวลานี้... ได้อารมณ์ไปอีกแบบนะคะ   :-\

มือน่ะ เน่าไปแล้วใช่หรือเปล่านั่น

อย่างภาพที่ 12 หน้าแรก คนยืนนั้น มีภาวะ Rigor Mortis แล้ว เห็นชัดๆที่มือ

        ภาพสุดท้ายของผู้ตายข้างบนล้วนเป็นภาพแห่งความรักอาลัยของครอบครัวที่บันทึกไว้
อย่างสวยงามบรรจงเพื่อเก็บไว้ให้ระลึกถึง
        แต่ภาพข้างล่างนี้ เป็นภาพสุดท้ายของวีรบุรุษผู้เป็นตำนานการปฏิวัติ เป็นการบันทึกไว้
โดยฝ่ายตรงข้ามเพื่อเป็นหลักฐานการพิชิตและป่าวประกาศชัยชนะ

                   ภาพร่างที่ไร้ลมหายใจของ เช

          7 ตุลาคม ปี 1967 ค่ายพักแรมชองเช ในโบลิเวียถูกโจมตี เชได้รับบาดเจ็บและถูกจับกุม
รัฐบาลโบลิเวียได้ตัดสินใจที่จะประหารเช เมื่อวันที่ 9 ตุลาคม 1967 ด้วยการยิงอย่างแนบเนียน
เพื่อให้บาดแผลรอยกระสุนนั้นเหมือนกับว่าเชถูกยิงในระหว่างการต่อสู้สอดคล้องกับรายงานของ
ทางการ(ที่ตกแต่งขึ้น)
          วันรุ่งขึ้น หลังการประหาร ร่างของเชถูกนำขึ้นฮ. มายังเมือง Vallegrande เพื่อการบันทึก
ภาพประวัติศาสตร์ภาพนี้
           ร่างของเชทอดวางอยู่บนแท่นคอนกรีตในห้องซักรีดของโรงพยาบาล Nuestra Señora
de Malta
           หลังจากการถ่ายรูปเสร็จสิ้นลง มือทั้งสองข้างของเชถูกตัดออกเพื่อนำไปทำการพิสูจน์ลาย
นิ้วมือที่ Buenos Aires (เมืองหลวงมาตุภูมิของเช) ส่วนร่างถูกนำไปฝังในหลุมศพรวมกับร่างอื่นๆ

สังเกตตรงไหนครับว่ามี rigor mortis เพราะดูแล้วก็บอกไม่ได้ว่ามีการแข็งเกร็งของกล้ามเนื้อครับ

แต่ผมว่ามันมีสีคล้ำที่เข้าได้กับ livor mortis แต่ก็แปลกที่ livor mortis จะเกิดตามแรงโน้มถ่วง
หากเกิด livor mortis ให้เห็นที่มือ ก็แสดงว่าหลังตาย ถูกจับยืนแบบนี้มาตลอดอย่างน้อย ๔ ชั่วโมงครับ

ทางฝ่ายสยามประเทศก็มีการถ่ายภาพศพเพื่อเป็นที่ระลึกด้วย มีอย่างน้อย ๒ พระเกจิ หนึ่งเป็นภาพท่านนอนไสยาสน์ อีกท่านหนึ่งนั่งพนมมือถือธูปเทียนดังในภาพ (ซึ่งต่างลือกันว่าเป็นภาพหลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า แต่ผมว่าไม่ใช่)

ภาพศพหลวงพ่อเนียม วัดน้อย สุพรรณบุรี

ภาพนี้เป็นการจัดท่าให้หลวงปู่ท่านครับ ท่านไม่ได้มรณภาพในท่านี้ตั้งแต่แรก


มีอีกภาพแต่ไม่ค่อยชัดเท่าไร ก็คือในงานศพของหลวงปู่พระครูวิหารกิจจานุการ (ปาน โสนันโท) วัดบางนมโค อ.เสนา จ.พระนครศรีอยุธยา ซึ่งเป็นภาพท่านอยู่ในท่านอนหลับเหมือนคนปกติ

ถ้ารุ่นล่าสุด ที่เห็นชัด ๆ หน่อย ก็ต้องเป็นภาพสรีระของหลวงพ่อพระราชพรหมยาน (วีระ ถาวโร ปธ.๔)  วัดท่าซุง ต.น้ำซึม อ.เมือง จ.อุทัยธานี ที่ลูกศิษย์ได้มีการถ่ายเก็บไว้ ตั้งแต่วันแรกที่มรณภาพ จนถึงครบ ๑๐๐ วัน ก่อนจะเก็บสรีระไว้ในเวลาต่อมาครับ

ตัวอย่าง ภาพสรีระของหลวงพ่อพระราชพรหมยาน



(http://upic.me/i/xe/rkq-3.jpg)


(http://upic.me/i/cw/u27-4.jpg)

(http://images.palungjit.org/attachments/3357-%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%A7%E0%B8%87%E0%B8%9E%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%A4%E0%B8%B2%E0%B8%A9%E0%B8%B5%E0%B8%A5%E0%B8%B4%E0%B8%87%E0%B8%94%E0%B8%B3-user6556_pic427_1213027167-jpg)

กระทู้ฮิทติดลม วิ่งฉิวเลย
แต่ละหน้า อ่านครั้งเดียว ไม่ยอมอ่านซ้ำ
ขอเชิญท่านทั้งหลายปั่นกระทู้ต่อไปนะคะ  เพื่อเห็นแก่เจ้าของกระทู้ ที่จะไม่ต้องเข้ามาโพสบ่อยนัก

ท่านอาจารย์ใหญ่พลาดไปแล้ว  ฮิฮิ ยิ่งนาน กระทู้ยิ่งน่ากลัวขึ้นเรื่อยๆ ภาพของผมกลายเป็นจิ๊บๆ 

ยอมไม่ได้แล้ว  ไว้ต้องหาภาพที่น่าทึ่งยิ่งกว่ามาสู้ เอาให้ใครอ่านกระทู้นี้ ต้องติดตาเอาไว้ปลงอสุภะ ให้เห็นความไม่เที่ยงแท้กันเลย

ไม่ใช่พระแน่ นุ่งโจงไม่ใช่สบง และพระนุ่งสบงกับอังสะก็เหมือนชุดชั้นใน ไม่น่าดู พระสงฆ์ท่านจึงยินดีจะถ่ายรูปก็ต่อเมื่อห่มจีวรเรียบร้อย ในภาพเป็นชาวบ้านทั้งนั้นทำท่าประคองศพ น่าจะเป็นญาติผู้ใหญ่ ถ้าไปทำกับพระคงจะผ่านพระอุปัฏฐากยาก ท่านคงไม่ยอมให้โยมทำอะไรง่ายๆตามลำพังโยม

คุณหมอในเรือนไทยมีที่เป็นจิตแพทย์ไหมครับ  อารมณ์อย่างคุณประกอบนี่ถือว่าระดับไหน ของประเภทอะไรแล้ว ::)

คุณกะออม ค่อยๆแง้มประตูออกมาว่าท่านเองวิชาเอกแพทย์ศาสตร์ วิชาโทประวัติศาสตร์  อีกคนรึเปล่านะเนี่ย

อ้าว ซายานวรัตน อย่าเพิ่งสงสัย  ตอบแทนให้ได้
คุณชายประกอบเทพฝึกลมปราณจนบรรลุถึงเนบิวล่าไม้กวาดแม่มดแล้วค่ะ  ไม่เชื่อถามคุณ SILA ดูได้ว่าเห็นๆรำไรอยู่แถวนั้นรึเปล่า

เจอศัพท์แพทย์เข้าเกี่ยวกับภาพในความเห็น 12  ไปไม่เป็นเลย ผมเดาว่าไอ้คำว่า mortis อะไรนี่น่าจะหมายถึงการตกเลือด  คือมือมีสีคล้ำเพราะร่างถูกตรึงไว้นานจนเลือดตกลงไป  รอคุณหมอๆ มาเฉลย  

เอารูปอาการแบบผมมาฝากท่านอาจารย์นวรัตน

^

ู^

ลูกสาวอายุเยาวเรศรุ่นเจริญศรี น่ารักน่าชม ต้องจากไปด้วยโรคภัย   พ่อแม่ก็ไม่มีทางอื่นจะเก็บความทรงจำไว้ตลอดกาลด้วยการจัดท่าให้เธอยืนอยู่กลางระหว่างพ่อแม่  สัมผัสแขนยึดเหนี่ยวกันเป็นครั้งสุดท้าย

ต่อคำถามที่ว่าพวกนี้นั่งหรือยืนเด่นเป็นสง่าอยู่ได้ยังไง   คำเฉลยอยู่ในภาพข้างล่างค่ะ

หลังหกโมงเย็น ข้าพเจ้างดเข้ากระทู้นี้จนกว่าจะเช้าวันรุ่งขึ้น  ขอบอกไว้ก่อน

ป า ย ด้ ว ย ย ย  ย   ย     ย      ย

mortis มาจากภาษาละติน แปลว่า ความตาย

การเปลี่ยนแปลงสภาพหลังตายตามหลักนิติเวช ๓ ระยะแรก คือ

๑. livor mortis  คือ การตกของเลือดตามแรงโน้มถ่วง    livor  = สีน้ำเงิน
๒. rigor mortis  คือ การแข็งตัวของกล้ามเนื้อ            rigor = ความแข็ง
๓. algor mortis คือ การลดลงของอุณหภูมิของร่างกาย  algor = ความเย็น

รอไม่นานเลย เฉลยก็มา 

ตอนนี้ยังไม่หกโมงก็ต้องเร่งทำเวลาทำผลงานอวดท่านอาจารย์ใหญ่ซะหน่อย   นี่เป็นอีกภาพแสดงเบื้องหลังการถ่ายทำภาพคนตายในยุควิคตอเรีย

หามาให้คุณประกอบชมครับ อาการ Mortis เลือดจะตกตามแรงโน้มถ่วงของโลก

แพทย์หญิงคุณหญิง พรทิพย์ โรจนสุนันท์.... ถ่ายแบบลงนิตยสารโดยมีเครื่องแต่งกายเป็น พระนางซูสีไทเฮา .....เคยพูดไว้ว่า เลือดที่ตกกองที่พื้นนั้น ก็สามารถวิเคราะห์เวลาของศพได้ และถ้ามีการเคลื่อยย้านศพในลักษณะที่ผิดปรกติก็สังเกตุได้

(ขอถวายพระพรไทเฮา)

เขาทำหน้าศพให้ยิ้มได้อย่างไร นัยน์ตาต้องฝังลูกแก้วหรือเปล่าครับ

ภาพนี้ถูกบรรยายว่า ตาศพจะปิด แต่มีการตกแต่งรูป วาดภาพดวงตาใหม่ครับ  ;D ;D

สองคนนี่ผีทั้งคู่เหรอ บรรยายภาพแปลได้อย่างนั้น ::)

จะหกโมงแล้ว ใครช่วยอธิบายภาพในหน้านี้ที

https://www.google.co.th/search?q=victorian+photograph+the+dead&biw=1093&bih=446&tbm=isch&tbo=u&source=univ&sa=X&ei=ZewLVaCRA8-nuQS6r4KIDw&ved=0CBsQsAQ&dpr=1.25#tbm=isch&tbs=rimg%3ACUp9HvFnHLWPIjhorIjIwHdBn0yrVxtiNgKzLpY4nOBs2DQBE61tU0-L3ztBi7cYC4XEs4ZcIiewNbwQLjgq4vsKsSoSCWisiMjAd0GfERXz8d4P9eZHKhIJTKtXG2I2ArMRmXIDTLAI7rsqEgkuljic4GzYNBGZcgNMsAjuuyoSCQETrW1TT4vfEajFWapbaLqCKhIJO0GLtxgLhcQRTARF4YjAb7wqEgmzhlwiJ7A1vBHPbuNlYdVhHCoSCRAuOCri-wqxEZnkhipFHJrY&q=victorian%20photograph%20the%20dead&imgdii=Sn0e8WcctY-HHM%3A%3Bs4ZcIiewNbz8qM%3BSn0e8WcctY-HHM%3A (https://www.google.co.th/search?q=victorian+photograph+the+dead&biw=1093&bih=446&tbm=isch&tbo=u&source=univ&sa=X&ei=ZewLVaCRA8-nuQS6r4KIDw&ved=0CBsQsAQ&dpr=1.25#tbm=isch&tbs=rimg%3ACUp9HvFnHLWPIjhorIjIwHdBn0yrVxtiNgKzLpY4nOBs2DQBE61tU0-L3ztBi7cYC4XEs4ZcIiewNbwQLjgq4vsKsSoSCWisiMjAd0GfERXz8d4P9eZHKhIJTKtXG2I2ArMRmXIDTLAI7rsqEgkuljic4GzYNBGZcgNMsAjuuyoSCQETrW1TT4vfEajFWapbaLqCKhIJO0GLtxgLhcQRTARF4YjAb7wqEgmzhlwiJ7A1vBHPbuNlYdVhHCoSCRAuOCri-wqxEZnkhipFHJrY&q=victorian%20photograph%20the%20dead&imgdii=Sn0e8WcctY-HHM%3A%3Bs4ZcIiewNbz8qM%3BSn0e8WcctY-HHM%3A)

ชายในภาพไม่ได้ตาย แต่เป็นคนบ้า ที่ถูกทำการช๊อตไฟฟ้า

The old man was a homeless person he worked with who reportedly had no nerve endings in his face and was able to have electrodes attached to emulate specific emotions.

I initially asked people to express specific emotions but soon adapted to people’s desires to express emotions of there own choices. As the project progressed I felt more confident to ask specific individuals if they would pose and I selected people from the community I knew to ask.
 
Another artistic reference is George Seurat and particularly his drawing style. Although Seurat used Conte Crayon and I have used Graphite, I adapted his process. This involved repeating a circular movement and pattern to gradually build to a solid tone. I also used cross hatching, a similar technique for building layered tone. For four of the ten series I used paint and oil bar on paper and canvas. Seurat lived in Paris around the same time as Duchenne but I am unsure to whether they knew one another.
 
Other references involve contemporary psychology. During the project I was influenced by Bruce Hood’s The Self Illusion, which seemed to link in to the concept of portraiture. Another idea that transfers well from psychology to art is stimuli and response. For example the art work is the artist’s response to a stimuli and the viewer’s stimuli for a response.

.
กระทู้นี้ ใช้ทำลาย 'อุปาทาน' ได้ชงัดนัก
.
.
.
ท่านอาจารย์ทั้งหลาย อย่าทิ้งผมไว้ในห้องนี้คนเดียว ทั้งคืนนะครับ ผมกลัววววววว   :(
.
. :'(

You are not Alone !!

ช้าก่อนอย่าเพิ่งตระหนก ภาพข้างบนเป็นภาพคนเป็นทำด้วยเทคนิคการตัดต่อภาพบนแผ่นฟิล์มก่อนนำไปล้าง ภาพคนไร้ศีรษะเป็นที่นิยมกันมากในสมัยวิคตอเรีย

ในกระทู้นี้ ภาพคนเป็นน่ากลัวกว่าภาพคนตายเสียอีก  :o

หากอยากดูภาพมากกว่านี้เข้าไปที่เว็บข้างล่างนี้

http://petapixel.com/2012/12/29/headless-portraits-from-the-19th-century/ (http://petapixel.com/2012/12/29/headless-portraits-from-the-19th-century/)

อันนี้รับรองว่าไม่เกี่ยวกับกระทู้ แต่สยองพอๆกัน ใครชอบทางนี้ก็เชิญหาความบันเทิงเพื่อให้นอนลับฝันดี

http://www.khaosod.co.th/view_newsonline.php?newsid=TVRReU5qZ3lNVGcxTmc9PQ%3D%3D&subcatid (http://www.khaosod.co.th/view_newsonline.php?newsid=TVRReU5qZ3lNVGcxTmc9PQ%3D%3D&subcatid)

กระทู้นี้วิ่งเร็วมาก จำนวนคนเข้ามาดูก็ล้นหลามไม่น้อย  นับว่าเรือนไทยนี่นอกจากท่านเจ้าเรือนแล้ว  มีคนขวัญแข็งเป๊กอยู่ไม่น้อยทีเดียว นี่ถ้าไม่เกรงใจท่านอาจารย์ใหญ่ที่ขวัญอ่อนไม่ยอมเข้ากระทู้หลังหกโมงเย็น จะเอาภาพเด็ดๆ กว่านี้มาให้ชมกัน

ภาพนี้คงไม่ต้องบรรยายว่าเป็นภาพของท่านผู้ใด ใครทายไม่ถูกต้องเอาไม้ตีมือตัวเองสามที
 

ส่วนนี่ เป็นภาพของนักเขียนนิยายสยองขวัญชื่อดัง เอ็ดการ์ แอลลัน โพ

ส่วนสุภาพบุรุษท่านนี้ ชื่อเสียงเรียงนามใดไม่ปรากฏ แต่ว่าหน้าตาคล้ายๆ เมซุต โอซิล นักบอลทีมชาติเยอรมัน + พี่ติ๊ก ชีโร่  โปรดสังเกตจะเห็นขาเสาด้านหลังที่ใช้ยึดร่างแบบชัดเจนทีเดียว

ภาพนี้ดูน่ากลัวอย่างบอกไม่ถูก เพราะด้านหลังแบบเป็นเงาจางๆ ของคน ซึ่งดูจากหน้าตาก็คล้ายตัวแบบนั่นแหละ ถ้าไม่ใช่ภาพซ้อน ก็อาจจะเป็นภาพถ่ายวิญญาณยุคแรกๆ ก็เป็นได้

การตกขอเม็ดเลือดแดงแบบนี้เรียกว่า Livor mortis หรือ Lividity ครับ
เดี๋ยวจะมาอธิบายอีกครั้งครับ

กลับเข้ามาในกระทู้อีกครั้งในตอนเช้า
เจอภาพมากมาย ไปดูกันแล้วก็แล้วกันนะคะ
http://io9.com/the-strangest-tradition-of-the-victorian-era-post-mort-472772709 (http://io9.com/the-strangest-tradition-of-the-victorian-era-post-mort-472772709)
มีหลายรูปที่น่าจะถูกใจคุณประกอบอย่างมาก

ภาพข้างล่างนี้  ครอบครัวถ่ายกันพร้อมหน้าทั้งคนเป็นและคนตาย
เห็นมากๆเข้าชักไม่แน่ใจว่าเด็กคนไหนเป็นคนไหนตาย   แต่เดาว่าทารกน้อยที่น่าจะเป็นฝาแฝด น่าจะจากไปแล้วทั้งสองคนค่ะ

อย่าให้อธิบายเองเลยนะคะ เชิญคุณหมอในเรือนไทยดีกว่า

การเปลี่ยนแปลงหลังการตายที่สำคัญ และเป็นตัวช่วยในการประมาณระยะเวลาที่ตาย มี
๑. Algor mortis คือการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิร่างกาย อันนี้น่าเชื่อถือน้อยที่สุด หรือแทบจะเชื่อถือไม่ได้ เพราะขึ้นกับอุณหภูมิสิ่งแวดล้อม และอุณหภูมิร่างกายก่อนตาย
๒. Livor mortis หรือ Lividity คือการตกของเม็ดเลือดแดงตามแรงโน้มถ่วง จะเริ่มเกิดประมาณ ๓๐ นทีถึง ๒ ชั่วโมงหลังตาย และจะเกิดเต็มที่ประมาณ ๘-๑๒ ชั่วโมง จะเห็นเป็นปื้นแดงคล้ำที่ผิวหนังด้านร่างของศพตามแต่ศพจะอยู่ในท่าไหน
๓. Rigor mortis คือการแข็งตัวของกล้ามเนื้อ จะเริ่มประมาณ ๒-๔ ชั่วโมงหลังตาย และเกิดเต็มที่ประมาณ ๖-๑๒ ชั่วโมงหลังตาย และจะหมดสภาพแข็งตัวประมาณ ๒๔-๓๖ ชั่วโมงหลังตาย
๔. Decomposition หรือเน่า จะเริ่มอืดประมาณ ๒๔ ชั่วโมงหลังตาย และจะอืดเต็มที่ประมาณ ๓-๔ วัน จากนั้นจะเริ่มเปื่อยยุ่ย

จากรูปด้านบนนี้ ทำให้ผมเกิดความสงสัยในใจว่า การถ่ายภาพคนตายแบบนี้ ไม่น่าจะถ่ายทันทีที่ตาย
แต่จะมีการจัดท่าศพไว้ รอจนเริ่มแข็ง หรือมี Rigor mortis เพื่อให้ศพคงสภาพตามที่ต้องการ จึงมีการกดที่แก้ม เพื่อให้ใบหน้าเป็นรอยยิ้ม
เมื่อมี rigor mortis ศพแข็งตัวจะอยู่ในสภาพยิ้มตามที่ต้องการ ซึ่งใช้เวลาประมาณ ๒-๔ ชั่วโมง จึงเห็นที่มือคล้ำเพราะมีการตกของเม็ดเลือดแดงหรือ livor mortis

ต้องรอผู้เชี่ยวชาญนิติเวชท่านอื่นแสดงความคิดเห็นต่อไปครับ

กำลังจะเข้ามาถามพอดีเลยค่ะ  คุณหมอ CVT  ไขข้อข้องใจให้กระจ่างได้หลายข้อ  รอท่านอื่นๆมาขยายความเพิ่ม

พอเห็นรูปพวกนี้ ดิฉันเกิดคำถามว่า คนเป็นที่เขามาถ่ายรูปกับคนตาย เขาเห็นอะไรมากกว่าที่กล้องเห็นบ้าง   
ภาพเหล่านี้เป็นภาพขาวดำ  จึงตัดไปได้ไม่เห็นความซีดเขียว หรือรอยจ้ำแดงบนร่างกายศพ แต่จริงๆแล้วพวกเขาเห็นอย่างที่เราไม่เห็นบ้างไหม  เห็นอะไรบ้าง
พวกเขามองเห็นความแข็งแกร็งของร่างศพที่ถูกจับแต่งมาเข้ากลุ่มบ้างไหม  เห็นรอยปริ รอยเริ่มเน่าบนแขนขาพ้นจากเสื้อผ้าไหม 
เขาได้กลิ่นศพไหม

บรรยายกาศในห้องที่ถ่ายภาพน่าจะเป็นอย่างไร
การจับศพให้อยู่ในท่าเหล่านี้ ใช้เวลานานเท่าใดกว่าจะถ่ายเสร็จ 
เด็กๆน่าจะรู้สึกขวัญหนีดีฝ่อบ้างไหม กับศพที่อยู่ใกล้ๆ บางทีต้องเอื้อมมือจับไว้เสียอีก
ถ้าพวกเขาสัมผัสศพ  เขาจะรู้สึกอะไรผ่านมือเข้ามา   ความแข็งแกร็งของร่างศพ  ความเย็นเฉียบของเนื้อหนัง  ร่างกายศพแตกต่างจากร่างกายมนุษย์อย่างไร

ศพเหล่านี้ต้องถ่ายไม่เกินกี่ชม.หลังตาย เพื่อให้ภาพออกมาดูดีที่สุด   เรียกว่าพ้นระยะนี้ก็ถ่ายไม่ได้อีก   ถามข้อนี้เพื่อจะได้มองเห็นความรีบเร่งของช่างภาพและเจ้าภาพที่ต้องรีบขนย้ายศพมาเข้าสตูดิโอ หรือเข้าในห้องที่จัดเตรียมไว้

^
ล้วนแต่เป็นคำถามสยองๆทั้งนั้น

บางภาพที่เห็นลืมตาแป๋ว ช่างภาพเค้าทำยังไง ธรรมดาคนเสียชีวิตแล้วตาจะหลับ

ขออภัยด้วยครับ กำลังมื้อเที่ยงพอดี

แวะเข้ามาดู   นึกว่าคุณนวรัตนกับคุณ Jalito จะมาช่วยเฉลยคำตอบซะอีกค่ะ

หลับหูหลับตาหาภาพมาได้แค่นี้เองค่ะ

มีภาพยนตร์ตลกเรื่องหนึ่งคือ Weekend at Bernie's หรือในชื่อไทยคือ เอาศพไปพักร้อน สองเกลอพาศพตระเวนไปทั่วเมือง จัดท่าทางเหมือนคนมีชีวิตได้ตลอดเวลา โดยไม่มีอาการ rigor mortis เกิดขึ้นสักนิด
 
http://youtube.com/watch?v=g-rHwNbAcTU#ws (http://youtube.com/watch?v=g-rHwNbAcTU#ws)

เรื่องตลกถ้าอิงวิชาการก็ไม่ตลก  ;D

หนูๆจะต้องยืนกันอยู่นานเท่าใด เกร็งกันขนาดไหน    กว่าช่างภาพจะยกน้องคนเล็กเข้ามายืน จัดท่าทางเธอ  จัดท่าทุกคน แล้วมุดเข้าไปหลังกล้อง ใส่กระจก ฯลฯ จนกว่าจะกดชัตเตอร์

นี่คนตายทั้งคู่รึเปล่าคะ ช่วยดูกันหน่อย

เรื่องการเปิดตานี่ ผมไปหาๆ อ่านเค้าดูเหมือนว่ามีหลายแบบ แบบแรกคือหาอะไรถ่างตาไว้ มีภาพด้วยแต่ภาพน่ากลัวเกินไป เลยไม่เอามาลง แบบที่สองคือเค้าจะเขียนรูปตาดำลงไปบนเปลือกตาเลย กับแบบที่สามคือภ่ายตอนตาปิด แล้วก็แต่งภาพเสริมให้ตาปิดกลายเป็นตาเปิด แต่แบบหลังผมสงสัยอยู่ เพราะภาพถ่ายสมัยนั้นอัดลงกระจกไม่รู้ว่าจะเขียนตาตอนหลังยังไง

การถ่ายภาพหลังเสียชีวิตแล้ว ฝรั่งเค้าเรียก post-mortem เป็นที่นิยมในอดีตเพื่อที่จะเก็บภาพของคนที่รักไว้เป็นที่ละลึกครั้งสุดท้าย  เราคนยุคหลังมองว่าน่ากลัว แต่ที่จริงเป็นภาพแห่งความรักที่มีต่อคนที่จากไป และความอาลัยทุกข์ระทมของคนในครอบครัวที่ยังอยู่   ที่ต้องถ่ายตอนตายแล้วเพราะคนในสมัยนั้นไม่มีโอกาสจะได้ถ่ายภาพกันบ่อยๆ  ภาพส่วนมากเลยมักจะเป็นภาพเด็กๆ ที่จากไปก่อนวัยอันควร


ภาพด้านล่างคงเป็นพ่อลูกกัน ทั้งคู่ถูกถ่ายตอนเสียชีวิตแล้ว

ลำพังคำว่า post-mortem แปลว่า หลังความตาย หากจะขยายความถึงการถ่ายภาพ คงจะต้องมีคำว่า photography ต่อท้าย

คุ้นเคยกับคำว่า postmortem ที่หมายถึง การผ่าซาก (เพื่อชันสูตรโรค) มากกว่า  ;D

คุณหมอเพ็ญคงผ่าสัตว์(ประหลาด)มาเยอะแล้ว

อาจารย์หมอ CVT อธิบายได้ชัดเจน

สำหรับรูปที่กล่าวถึงนั้น ถ้าถ่ายหลังความตายจริง ส่วนตัวแล้วคิดว่าน่าจะเป็นคนนั่ง
ซึ่งอาจจะผิดก็ได้
แต่ไม่ขออธิบายว่าทำไมคิดเช่นนั้น ณ ที่นี้

การทำให้ยิ้ม มีลักยิ้ม เดี๋ยวนี้ทำได้ง่ายๆ
หรือทำให้สีหน้ามีเลือดฝาด อมชมพู ไม่ต้องแต่งหน้าก็ทำได้

แนวนี้เป็นอะไรที่ไม่ถนัดครับ
อีกยี่สิบกว่านาทีก็จะพลบค่ำแล้ว รีบโพสต์ รีบอ่านกันครับ ขอบอก

ภาพสองแม่ลูกใน ค.ห.76ที่อาจารย์เทาชมพูหลับหูหลับตาหามาให้ดู เหมือนลูกสาวเพิ่งสิ้นลมไปใหม่ๆ หรือไม่ก็ใกล้จากไปเต็มทีแล้ว ดูที่ตายังเป็นธรรมชาติอยู่

เจอที่อาจารย์ พ.ต.อ.นพ.เลี้ยง หุยประเสริฐ อาจารย์ด้านนิติเวช สรุปไว้ดีมากครับ เอาไว้เป็นตัวช่วยสำหรับตอบคำถามอาจารย์เทาชมพูครับ

1.      ตายใหม่ๆประมาณ 2 – 3 ชั่วโมง  ตัวอ่อนปวกเปียก และ อาจจะรู้สึกว่ายังอุ่นๆ(ยกเว้นในการเกิดคาดาเวอริคสปัสซั่ม หรือรายที่แข็งตัวเร็วผิดปกติ)บวกหรือลบ 1-2 ชั่วโมง
2.      ตายช่วง 6 ชั่วโมง  แข็งตัวของกล้ามเนื้อของร่างกายบางส่วน  แต่ลิวิดิตี้ยังเกิดไม่เต็มที่และยังไม่Fix  บวกหรือลบ 3 – 4 ชั่วโมง
3.      ตายช่วง 12 ชั่วโมง  แข็งเต็มที่ทั่วทั้งตัว  ลิวิดิตี้ปรากฎเต็มที่  บวกหรือลบ 4 –6 ชั่วโมง
4.      ตายช่วง 18 ชั่วโมง  แข็งไม่ทั่วตัว  แต่ลิวิดิตี้ปรากฎเต็มที่และฟิกซ์ บวกหรือลบ 6 – 8 ชั่วโมง
5.      ตายช่วง 24 ชั่วโมง  แข็งไม่ทั่วตัว  ท้องน้อยเริ่มทีสีเขียวอาจจะข้างเดียวหรือ 2 ข้าง  ลิวิดิตี้ยังเห็นเต็มที่  บวกหรือลบประมาณ 6 – 8  ชั่วโมง
6.      ตายช่วง  48 ชั่วโมง  อ่อนตัว ไม่มีการแข็ง คล้ำตามร่างกายส่วนบน มีเส้นเลือดขึ้นเขียวทั่วไป  เริ่มมีอืดพอสังเกตุได้  บวกหรือลบประมาณ 12 –24 ชั่วโมง
7.      ตายช่วง 4 วัน  ขึ้นอืดเต็มที่ ลิ้นจุกปาก ตาถลน หนังลอกตัวบางส่วน  ใบหน้าคล้ำจัด  บวกหรือลบ 1 – 2 วัน
8.      ตายช่วง 7 วัน  เนื้อเยื่อเริ่มหายไปบางส่วนเช่นที่หน้าผากหรือใบหน้า อาจจะมองเห็นกระดูกหน้าผากหรือกระดูกโหนกแก้มบางส่วน  บวกหรือลบ 2 – 3 วัน
9.      ตายช่วง 2 อาทิตย์   เนื้อเยื่อของร่างกายสลายตัวมากขึ้น อาจจะเห็นกระดูกซี่โครง และ อวัยวะในช่องอกเน่าอยู่ภายใน  บวกหรือลบ 5   - 6 วัน
10.    ตายช่วง 3 อาทตย์  เนื้อเยื่อสลายตัวมากขึ้น  ศรีษะด้านบนอาจจะเหลือแต่กะโหลก ซี่โครงเห็นมากขึ้น เนื้อเยื่อหน้าท้องหายไปเห็นลำไส้และอวัยวะในช่องท้องเน่าสลายตัว บวกหรือลบ  7 – 10 วัน
11.    ตายช่วง 1 เดือน  เนื้อเยื่อสลายตัวเกือบหมดทั้งตัว แต่ยังมีเนื้อเยื่อเหลือบางส่วนเช่นบริเวณต้นขา สะโพก หรือหลังส่วนที่นอนทับอยู่  บวกหรือลบ 1 – 2 อาทิตย์
12.    ตายช่วง 3 เดือน  ไม่มีเนื้อเยื่อเหลือเลย กระดูกบางส่วนเช่นนิ้วมือนิ้วเท้าหลุดออกจากกัน แต่กระดูกสันหลังยังยึดติดกันได้ด้วยพังผืด  บวกหรือลบประมาณ 1 เดือน
13.    ตายช่วง 6 เดือน  กระดูกหลุดออกจากกันเป็นชิ้นๆ พังผืดก็สลายตัวหมดแต่ยังอาจจะมีกลิ่นเน่าให้สังเกตูได้  บวกหรือลบประมาณ 2 – 3 เดือน
14.    ตายช่วง 1 ปี  เหมือน 6เดือนแต่ไม่มีกลิ่นเลยเป็นกระดูกล้วนๆ  บวกหรือลบประมาณ 4 – 6 เดือน

คิดว่าปฏิบัติการถ่ายภาพหลังความตายคงอยู่ในช่วง ๑๒ + ๖ ชั่วโมง สิ่งที่น่าจะสัมผัสได้คือความแข็งเกร็งของร่าง มีรอยจ้ำแดง แต่รอยเริ่มเน่าและกลิ่นศพ คงยังไม่ปรากฏ  ;D

ลิวิดิตี้ คืออะไรคะ

ผมเห็นด้วยเลยครับ
เรื่องเวลา ภายใต้สิ่งแวดล้อมที่เย็นกว่าบ้านเรา การเกิด rigor mortis หรือแข็งเกร็งของกล้อมเนื้อหลังตาย อาจจะเกิดเร็วกว่าบ้านเราด้วยครับ

เข้ามาอ่านอย่างเดียวก็สยองพอแล้ว อย่าให้ผมต้องค้นคว้าหาข้อมูลมาต่อกระทู้เลยครับ งานนี้ยกให้คุณหมอทั้งหลายเป็นผู้ปรุงความรู้  คุณดร.ประกอบเป็นผู้โปรยผงชูรสก็พอแล้ว

เข้ามาเบรกความสยองอีกที ด้วยการเล่นกับศพของฝรั่ง คราวที่แล้วไม่มี rigor mortis สักนิด


คราวนี้เป็นการ์ตูนเล่นกับแมวตาย ตัวแข็งอยู่ตลอดไม่นิ่มลงสักที

http://www.youtube.com/watch?v=eedQUVoWlJA#ws (http://www.youtube.com/watch?v=eedQUVoWlJA#ws)

การ์ตูนตลกถ้าอิงวิชาการก็ไม่ตลก  ;D

ไปเจอรูปถ่ายศพสมัยวิกตอเรียนที่จับมานั่งแบบคนเป็น แต่คงเป็นหลัง 24 ชม.หรืออาจจะ 48 ชม. หลังตาย   ดวงหน้าจึงเป็นศพจริงๆ ไม่ใช่เป็นคน   ดูเหมือนจะเน่าเฟะหลุดออกมาบางส่วน 
ไม่กล้าเอามาลง  หลับหูหลับตา copy url มาให้คุณหมอดู เพื่อเป็นความรู้นะคะ  ไม่มีเจตนาจะเผยแพร่ความสยอง

https://historyundusted.files.wordpress.com/2014/11/victorian-postmortem-photo-2.jpg

แวะเข้าซอยหน่อย ครับ

            นิติเวช เป็นแขนงวิชาย่อยที่ได้เวลาในตารางสอนเพียงสั้นๆ เป็นศาสตร์เฉพาะทางจริงๆ
สำหรับคนที่สนใจ(หรือฝักใฝ่อย่างคุณชายประกอบ) จึงจะมาจับงานทางด้านนี้ และ นอกเหนือ
จากการเผชิญกับร่างในสภาพต่างๆ แล้ว บางครั้งยังต้องไปเผชิญกับคนเป็นๆ ในศาลซึ่งเป็นเรื่อง
ที่หนักหนากว่าในบางคราว  

           นิติเวชนี้ยังมีเรื่องให้'ศึกษาวิจัยทดลอง' อีกมาก เคยดูสารคดีนานมากแล้ว ที่เมืองนอกเขา
มีสถาบันการศึกษารับบริจาคร่างแล้วนำไปจัดวางในสถานที่ต่างๆ เพื่อติดตามสภาพร่างนั้นว่ามีการ
เปลี่ยนแปลงอย่างไรในสภาพแวดล้อมแบบนั้น ที่เวลานานเท่านั้น
           ถามกูเกิ้ลได้ความว่า เรียกว่า body farm มีอยู่ 5 แห่งในอเมริกา แห่งแรกดั้งเดิม คือ ที่
University of Tennessee at Knoxville  

ภาพประกอบเลือกรูปเบลอๆ เล็กๆ จากคลิปชิ้นหนึ่ง

        เรื่องราว มีกระทู้แล้วที่ http://pantip.com/topic/31568288 (http://pantip.com/topic/31568288)
+ คลิปในเว็บต่างๆ

ผมดูภาพนี้หลายรอบแล้วติดใจ
ผมสงสัยว่านี่ไม่ใช่ postmortem photography เพราะดวงตามีชีวิตชีวา มีแววตา
ถ้าสภาพศพตาเปิดแบบนั้นจะเกิดสิ่งที่เรียกว่า tache noire คือดวงตาแห้ง มีสีคล้ำในตาขาว ตาดำจะซีด
แต่นี่เริ่มเน่า เนื้อหนังเริ่มหลุดลอก โดยไม่มีการพองอืด และตามีแววครับ

หมายถึงเป็นภาพปลอมหรือคะ

เป็นรูปจากหนังสือ The Burns Archive (http://booksandpublishing.tumblr.com/post/103306021704/theoddmentemporium-the-burns-archive-is-a) ซึ่งเป็นผลงานรวบรวมภาพถ่ายโดย Dr. Stanley B. Burns, M.D.

รูปนี้เป็นรูปทางการแพทย์แสดงวิการ (lesion) ของ Lupus Vulgaris with Corneal Leucoma  

ดูภาพนี้พร้อมคำบรรยายได้ที่

http://biomedicalephemera.tumblr.com/post/5816845433/lupus-vulgaris-with-corneal-leucoma-from-1860s (http://biomedicalephemera.tumblr.com/post/5816845433/lupus-vulgaris-with-corneal-leucoma-from-1860s)

เป็นวัณโรคของผิวหนังครับ

ขอบคุณค่ะอาจารย์ที่บอกให้ทราบก่อน ไม่งั้นเปิดดูไปแล้วคืนนี้คงได้นอนคลุมโปงกันละค่ะ เพราะเป็นโรคกลัวผีรักษามาตั้งแต่เด็กจนอายุปูนนี้แล้วก็ยังรักษาไม่หายสักที

คราวนี้ คุณประกอบก็หายคาใจแล้วนะคะว่าดิฉันไม่ใช้หมอแน่ๆ เพราะพวกคุณหมอท่านไม่กลัวผีกันหรอกค่ะ เคยถามญาติคนหนึ่งที่เป็นหมอ เราโตมาด้วยกันสนิทกันมากพอที่ไม่ต้องวางฟอร์มใส่กัน ดิฉันเคยถามเขาตรงๆว่ากลัวผีมั้ย เขาตอบว่า"ผีไม่กลัว กลัวคนไข้ฟ้องมากกว่า" ;D

คุณ ANNA ไม่ใช่หมอแถมยังกลัวผีมากซะด้วย แต่เกาะกระทู้นี้แน่น  เลยต้องเอารูปนี้มาฝากครับ ให้สังเกตบริเวณปาก

รูปนี้ช่างภาพอาจจะเจอปัญหา เช่นกรามของแบบแข็งและอ้าค้างหรืออย่างไรไม่ทราบ เลยเย็บปากสองข้างให้ปิดไว้ แต่งานหยาบ เลยยิ่งกลายเป็นน่ากลัวยิ่งขึ้นไปอีก

ตอนเด็กๆ เวลาพี่ๆเขาดูหนังผีกัน ใจหนึ่งก็อยากดู อีกใจก็กลัว เลยดูแบบกล้าๆกลัวๆ โชคดีที่หนังไทยมีธรรมเนียมว่าก่อนผีจะออก ต้องมีเสียงหมาหอนนำพอได้ยินเสียงหมาหอน ดิฉันจะปิดตาทันที ก็เอาเทคนิคนี้ละค่ะมาใช้เวลาอ่านกระทู้นี้ คืออ่านก่อน ดูรูปทีหลัง ถ้าโปรยเรื่องไว้น่ากลัว ก็จะเลื่อนผ่านไปไม่ดูรูปเป็นอันขาด ;D

ไม่จริงครับ ผมกลัวผีมาตั้งแต่เด็กจนตอนนี้ก็กลัวครับ
ที่เลวร้ายสำหรับผมคืออะไรที่ผ่านตาแล้วมักจะจำไม่ลืม ทำให้ผมจำศพที่ผมชันสูตรพลิกศพติดตามานับร้อยศพ
ศพแรกในชีวิตเป็นคนไข้อายุ ๘๐ ปี รูปร่างผอม กระโดดจากหอผู้ป่วยชั้น ๓ ลงไปนอนตายชั้นล่าง เพราะเป็นมะเร็งแล้วไม่มีลูกหลานดูแล
ผมก็ยังจำได้แม้จะผ่านมา ๓๐ ปีว่าลักษณะศพเป็นยังไง  :( :( :(

สงสัยว่ากระทู้นี้จะโพสรูปต่อไปไม่ได้แล้ว  ที่แล้วมาก็มากพอสยองแล้วนะคะ
รอคุณหมอมาเล่าประสบการณ์ต่อดีกว่า

รูปนี้เขียนว่าถ่าย 9 วันหลังเสียชีวิต (ถ้าดิฉันอ่านเลข 9 ไม่ผิดนะคะ)  เป็นไปได้ยังไงคะ คุณหมอ?
ไม่เน่าไม่เปื่อยเลยหรือ

เห็นภาพเหล่านี้แล้วนึกถึงหนังเรื่อง The other ที่ นิโคล คิดแมน แสดง หนังหักมุมอย่างแรงแล้วยังมีภาพถ่ายคนตายในหนังด้วยค่ะ

คิดเช่นเดียวกับคุณ giggsmay เลย ประเด็นนี้มีพูดถึงในหนังเรื่องนี้อย่างชัดเจน ชอบนิโคล คิดแมน ในหนังเรื่องนี้อย่างมาก

แปะ แค่ตัวอย่างก็น่ากลัวแล้ว เป็นหนังอีกเรื่องที่หักมุมมาก

The Others (2001) - Movie Trailer [HQ] (http://www.youtube.com/watch?v=0bMEGtUxajY#)

อ่านกระทู้แล้วคิดตาม ถ้าหากคนที่เรารักมากๆ เสียชีวิตลง เราจะมีความรู้สึกอย่างไรกับศพ และ/หรือ กับวิญญาณ ของเขาคนนั้น ตอนนี้นึกไม่ออกถ้าเราต้องร่วมเฟรมกับผู้ตายจะเป็นอย่างไรหากเรารักคนคนนั้นมากที่สุด?  ในชีวิตรักมากที่สุดแค่คนเดียว

ใครขวัญอ่อนห้ามดู(จริงๆนะ)

https://www.youtube.com/watch?v=6nn_3uzF1Hc (https://www.youtube.com/watch?v=6nn_3uzF1Hc)

 :o

http://www.youtube.com/watch?v=6nn_3uzF1Hc#ws (http://www.youtube.com/watch?v=6nn_3uzF1Hc#ws)

 ;D ;D ;D ;D ;D

ไม่กล้าเปิดดูสองโฟสบ้างบน แต่พอเห็นคุณหมอCVT ยิ้มยิงฟังซะขนาดนี้ ทำให้ชักลังเล :-\ อยากจะเปิดดูบ้าง แต่ก็ยังกล้าๆกลัวๆ
รบกวนคุณหมอช่วยเล่าให้ฟังหน่อยได้มั้ยคะว่าน่ากลัวแค่ไหน(ตามมาตรฐานคนกลัวผีด้วยกันนะคะ ไม่ใช่ตามความรู้สึกหมอที่เห็นคนตาย เห็นศพบ่อยๆ)

คุณเพ็ญไม่น่าเอาภาพมาขู่

ใครขวัญอ่อนห้ามดู(จริงๆนะ) 8)

สยดสยองมากครับ จะบรรยายมากก็เหมือนจะไม่ให้เกียรติผู้ชาย เอาเป็นว่าคุณ ANNA สูดหายใจลึกๆ เรียกใครมานั่งเป็นเพื่อน แล้วก็ดูได้ครับ คลิปสั้นมาก แม้จะสยองมากแต่แค่แป๊บเดียว

ผมบรรยายมากไม่ได้ครับ เดี๋ยวคุณประกอบจะว่าเอา
 ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D

ป่านนี้คุณANNAจะได้ดูหรือยังก็ไมรู้  หรือพอดูเข้าไปแล้วเลยกรี๊ดสลบยังไม่ตื่น

เอางี้แล้วกัน ผมว่านอกจากจะทำตามคำแนะนำของคุณประกอบแล้ว เวลาดูจริงๆให้ปิดตาไว้ข้างหนึ่งก่อน อีกตาหนึ่งหรีไว้ ให้เห็นภาพลางๆพอรู้อะไรเป็นอะไร
พอดูรอบแรกผ่าน คิดว่าไม่สติแตกก็ค่อยดูรอบสอง สามตามลำดับ

ขอบอกว่าคลิ๊ปนี้ ไม่มีใครดูครั้งเดียว ต้องสองอย่างน้อย 8)

5  5   5   5   5   5   5   5  ฮิ ฮิ

คลิปของคุณนวรัตนมีชื่อว่า Mayat Jatuh Dari Keranda คงเป็นภาษามาเลย์ โดยความช่วยเหลือของคุณกุ๊กแปลได้ดังนี้  Mayat = ศพ Jatuh = ตก Dari = จาก Keranda = โลง

คุณแอนนาคงตัดสินใจได้ว่าบรรยากาศของเหตุการณ์ในคลิปนี้เป็นเช่นใด  ;D

เพื่อความสุขสงบในการทำงานช่วงดึกเพียงลำพัง      ตัดสินใจไม่เปิดดูคลิป

มันก็อาจมีสักคนที่เรารู้สึกว่าขออยู่ร่วมกันทั้งชาตินี้ชาติหน้า   ชาตินี้สมหวังชาติหน้าก็ขอให้สมหวังอีก    หรือชาตินี้ไม่สมหวัง ชาติหน้าขอให้สมหวัง ฯลฯ
แต่สำหรับดิฉัน จะขอร่วมชาติหรือไม่ขอร่วมชาติก็ได้  แล้วแต่คน    ที่แน่ๆคือไม่ขอร่วมเฟรม  เด็ดขาด
ขอเก็บภาพตอนเขาดีๆ ไว้เป็นความทรงจำดีๆ ก็แล้วกัน

                   ปัจจุบันนี้ ก็ยังมีการถ่ายรูปเก็บภาพผู้ซึ่งเป็นที่รักที่ได้จากไป ครับ

         องค์กรช่วยเหลือ, โดยไม่คิดค่าใช้จ่าย, เพื่อให้พ่อแม่ที่สูญเสียทารกน้อยไป ได้มีภาพแก้วตา
ดวงใจไว้รำลึกถึง
               Now I Lay Me Down To Sleep หรือย่อเป็น nilmdts

         ก่อตั้งโดยพ่อแม่ที่สูญเสียลูกน้อยหลังคลอดได้ไม่กี่วัน ด้วยโรคความผิดปกติของกล้ามเนื้อที่
ไมีมีทางรักษา ทารกไม่สามารถหายใจหรือขยับแขนขาได้เอง พ่อแม่ผู้หัวใจสลายจำต้องตัดสินใจ
ยุติการใช้อุปกรณ์ยืดชีวิตลูกน้อยไว้ไม่ให้ต้องทรมาน แต่ก่อนการยุตินั้นทั้งคู่ได้เรียกช่างภาพให้มา
บันทึกรูปก่อนและหลังการปลดเครื่องและสายพะรุงพะรังทั้งปวง

                “That night was the worst night of my life. But when I look at the images,
I am not reminded of my worst night. I’m reminded of the beauty and blessings
he brought.”
                          Cheryl Haggard, Maddux’s mother and co-founder of NILMDTS

           รูปแห่งความรักผูกพันนั้นได้บันดาลใจให้ผู้เป็นแม่และช่างภาพก่อตั้งองค์กรไม่หากำไร
ที่ได้ถ่ายภาพ(ระดับมืออาชีพ) ลูกน้อยเสียชีวิตแรกคลอดหรือมีความเสี่ยงที่จะเสียชีวิตตั้งแต่ยัง
เป็นทารกแรกเกิดให้แก่ครอบครัวนับพันมาแล้ว

           องค์กรนี้ใช้ชื่อว่า Now I Lay Me Down to Sleep(NILMDTS) ตามชื่อบทสวด
ก่อนนอนของเด็กๆ ก่อตั้งขึ้นในปี 2005 มีช่างภาพในสังกัดกว่า 1,600 คน ให้บริการทั่วทุกรัฐ
ของอเมริกาและอีก 40 ประเทศทั่วโลก

เรื่องไหนถ้าไม่รู้ไม่เห็นแล้วสบายใจกว่า ก็ไม่ต้องไปรู้ไปเห็นมันเลยจะดีกว่าค่ะ ;D

ขอบพระคุณสำหรับคำแปลอันเป็นประโยชน์อย่างยิ่งยวดค่ะ ;D

เข้าไปดูเสร็จแล้วช่วยรายงานอาการให้แพทย์ทราบด้วยนะครับ


คุณหมอCVT หมอเพ็ญ รออยู่  8)

 ;) ;) ;) ;) ;)

คลิปของคุณนวรัตนมีตอนต่อด้วยนะ  ;D

http://youtube.com/watch?v=zdQtzwuGDME#ws (http://youtube.com/watch?v=zdQtzwuGDME#ws)

ฟังไม่ออกว่า คนที่เห็นเหตุการณ์ร้องไห้สะอึกสะอื้นกันใหญ่ หรือหัวเราะ :-X

พอมาเห็นคลิปอาจารย์เพ็ญชมพู
ผมเลยสงสัยว่านี่เป็นการแสดง ไม่ใช่ของจริงครับ

บร๊ะ ถ้ายังงั้น คุณแอนนาอย่าไปดูของคุณเพ็ญนะครับ เพราะไม่เนียน   ดูของผมดีกว่า ::)

ไม่ใช่มีแต่คุณแอนนาที่ไม่กล้าดู ยังมีท่านอาจารย์ใหญ่อีกคนที่ไม่ยอมดูคลิป แบบนี้ต้องเล่าเรื่องผีน่ากลัวๆ ให้ฟังมากๆ  :P

เห็นจะต้องเขียนถึงผีตัวใหม่ ชื่อสะกดยากๆ เสียแล้ว

ถ้าหากวันไหนได้เข้าเรือนไทยในช่วงฤกษ์งามยามดีตอนเที่ยงวัน พระอาทิตย์อยู่กึ่งกลางศีรษะพอดี จะรีบเปิดคลิปนี้ดูทันทีเลยค่ะ ;D

ดูตอนนี้ก็ได้ครับ ไม่มีอะไรครับ แค่เป็นการแสดงมีคนหามแคร่มา ๔ คน บนแคร่มีฝาครอบมองไม่เห็นว่าด้านในเป็นอะไร
มีคนเดินนำ เดินตาม มุงดู ๒ ข้างทาง
ระหว่างเดินพื้นแคร่ที่เป็นฟากขัดแตะเกิดหัก มีหมอนข้างสีขาวหล่นลงมาที่พื้น
ผู้ชม ๒ ข้างก็เฮ คนหามแคร่ก็ทำเป็นรีบวิ่งกลับมาหยิบหมอนข้างวางบนแคร่ แล้วโยกดูว่าจะหักตกลงมาอีกหรือไม่
แค่นั้นเองครับ

อ้าว เป็นหมอนข้างหรือนั่น :o

ผมนึกว่าเป็นซากอสุภะที่ตกลงมาซะอีก อุตส่าห์สยองเกือบตาย ;D

 ;D ;D ;D ;D ;D

แหม เรื่องสยดสยองนี้ ใช้ตัว ;D กันสิ้นเปลืองจัง

แหม เข้าไปดูตามเวลาเป๊ะ

เที่ยงๆอย่างนี้ แล้วผีจะออกมาหลอกตามหน้าที่ได้ยางงาย  ;D (ต้องประหยัดๆหน่อย เก็บเอาไว้ให้คุณหมอCVTใช้)

คุณประกอบช่วยถามท่านอาจารย์ใหญ่หน่อยว่าได้เข้าไปดูหรือยัง ถ้าดูแล้วจะได้เบิกผีตัวต่อไปมาเข้าฉากอีก 8)

ผมได้ส่งข้อความพร้อมทั้งแนบ link ไปยังท่านอาจารย์ใหญ่เรียบร้อยตามคำสั่งแล้วครับผม  ;D ;D ;D

บางภาพไม่เหมือนคนที่เสียชีวิตแล้วเลยค่ะ เนียนมากๆ

รวมหัวกันทั้งท่านอาจารย์ใหญ่กว่า และท่านลูกศิษย์ก้นกุฏิ
งานนี้ต้องมีเอาคืน

เอาไงดี ทั่นดร.ประกอบ

ผมมันแค่ทำตามคำสั่งนิครับ ต้องผู้บงการเท่านั้นที่ต้องรับผิดชอบ  :'(
ดรประกอบไม่น่ามีตัวตนนะครับ มีแต่ด๊อกเฉยๆ ::)

ถ้างั้น... ท่านด๊อก..ต า ม ม า เ ล้ ย ย ย

คุณประกอบเป็น doc (http://dictionary.reference.com/browse/doc?s=t) ด้วยหรือ  ;)

ท่านด๊อก วิ่งตามมาดีๆ ดูตาม้าตาเรือหน่อย อย่าให้ตกหลุมพรางคุณเพ็ญเข้าล่ะ

 ;D

คั่นโปรแกรมด้วยภาพเด็กน้อยผู้จากไปแต่วัยเยาว์

Post Mortem Collection - 87 - The three techniques of photography Post Mortem - English (http://www.youtube.com/watch?v=keVp-67TdNE#ws)

ถ้ายังชอบก็มีอีกนะคะ

Creepy Post-Mortem Photos From The Victorian Era (http://www.youtube.com/watch?v=44qfAFeTUXI#ws)

พ่อหนุ่มเปอร์โตริโก Fernando de Jesus Diaz Beato อายุแค่ 26 คนนี้ ถูกยิง 15 นัดเสียชีวิตเมื่อวันที่ 3 มีนาคมที่ผ่านมานี่เอง  ทางครอบครัวตัดสิจใจจัดงานศพแบบแหวกแนว แทนที่จะนอนในโลงแบบทั่วไป จัดท่าให้พ่อหนุ่มอยู่ในทางนั่งไขว่ห้าง สวมชุดกีฬา มือถือบุหรี  แถมยังให้ศพลืมตา นั่งอยู่ในงานศพตัวเอง

ชอบมากเลยค่ะเรื่องภาพ postmortem ดิฉันเอาชื่อไปค้นใน Pinterest เจอเยอะมากๆ แบบมีทั้งภาพอธิบายการทำงานของช่างภาพว่าทำยังไงบ้างจึงตั้งศพให้ยืนได้ บางรูปก็แอบหลอนเพราะศพเริ่มเน่าแล้ว(ภาพเก่าสมัยวิคตอเรียน) สนุกดีค่ะอาจารย์

นำมาจัดท่าถ่ายภาพ ก็พอไหวอยู่หละครับ แต่เอาออกมาตั้งในงานศพด้วยเนี่ย ไม่ไหวครับ บรื๋อ..

ของไทยเราก็มี
ในภาพคือหลวงพ่อแช่ม วัดฉลอง. เกจิอาจารย์ชื่อดังแห่งจังหวัดภูเก็ต เรื่องราวของท่านมีเล่าไว้ในนิทานโบราณคดีของสมเด็จกรมดำรงฯ
ภาพจริงที่ถ่ายตอนท่านมรณภาพแล้วผมเคยเจอที่พิพิธภัณฑ์วัดพระทอง ภูเก็ตครับ แต่เขาห้ามถ่ายภาพเลยต้องาเอาจากอินเตอรเนตแทน

คุณปากกานินี  หายไปเสียนานเชียวค่ะ    ยินดีที่เจอกันอีกนะคะ

กราบสวัสดีท่านอาจารย์เทาชมพูที่รักและเคารพอย่างสูง และท่านผู้อาวุโสท่านอื่นๆด้วยครับ
ความจริงผมไม่ได้ห่างเหินจากบอร์ดยอดเยี่ยมแห่งนี้สักเท่าไหร่นะครับ ยังแวะมาอ่านอยู่เรื่อยๆ.  แวะมาทีไรก็ลุยอ่านจนไม่ได้หลับไม่ได้นอนทุกที
อยากจะแสดงความเห็นบ้างแต่ดันลืมพาสเวิรดไปซะงั้น.  แต่ดัวยเดชะบุญอันใดมิทราบ เมื่อเช้าดันนึกถึงพาสเวิรดเก่าได้ ก็ลองเข้าดู โอ้วเยส.  เข้าได้เลย
ก็เลยมีโอกาสได้แสดงตัวว่าได้อ่านครับ
กระทู้นี้แม้จะหลอน แต่ก็เป็นความหลอนที่สนุกน่าอ่านครับ ดูเวลาที่โพสต์ก็คงจะเห็นว่าผมอ่านโพสตนี้ตอนดึกสงัด แม้จะโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว. แต่ตอนอ่านโพสตนี้ผมเปิดไฟในห้องครับ ฮ่าๆๆๆๆ
อาจจะเป็นความประทับใจจากเรื่อง the others ด้วยที่มีการใช้ post-mortem photo ในเรื่อง
ฉากนั้นเป็นฉากหลอนประทับใจของแฟนหนังผีหลายๆคนเลยทีเดียวครับ เท่าที่เคยคุยๆกันมา

เอาวิดีโอไปดูเล่น ในคืนที่สองนะคะ
 (http://www.youtube.com/watch?v=l-QyBTwdqyA[/url)

ใครหาฉากในหนังเรื่องนั้นเจอ  ช่วยฟื้นความหลังให้คุณปากกานินีด้วยเถอะค่ะ 
ดิฉันหาไม่พบ
หนังเรื่องนี้สร้างบรรยากาศโลกของความตายได้ดีมาก   สยองโดยไม่ต้องสร้างภาพสยอง   ดูหนเดียวแล้วไม่คิดจะดูอีกเลยค่ะ

เห็นด้วยครับอาจารย์หนังเรื่องนี้จุดพีคของเรื่องอยู่ที่ความคาดไม่ถึง.  พอเราดูอีกรอบรสชาติของความคาดไม่ถึงก็เจือจางลงไป. ทำให้ไม่ค่อยอยากจะดูอีก. ดูอีกทีอาจจะไม่สนุกเท่าครั้งแรก

แล้วภาพนี้ละครับ

คุณ W. ยิงภาพเข้ามาแบบไม่ทันให้ตั้งตัวเลยนะคะ
เชิญคุณปากกานินีค่ะ    ดิฉันขอปิดหน้าจอก่อน จะกลับมาอ่านเช้าพรุ่งนี้นะคะ

ขอทายว่าคนขวามือครับ

คงมีเสือซุ่มอย่างคุณ Paganini อีกหลายคนล่ะครับ

ขออนุญาตมารายงานตัวด้วยคนครับ :)

ดิฉันก็ทายว่าคนขวามือค่ะ  คนซ้ายมือยังยิ้มอยู่  ขาและเท้าก็ดูเป็นปกติ
ถ้าใช่  สาวน้อยคนซ้าย ประสาทแข็งจริงๆ

คุณม้าเห็นว่าอย่างไรคะ  มีภาพมาโชว์บ้างไหม

สวัสดีครับคุณม้า.  ยินดีที่เจอกันอีก.   กรณีผมที่ซุ่มเพราะดันลืมพาสเวิรด. ไม่ได้ตั้งใจซุ่มเลย 555

คนขวา ครับ ดูมือ กับ ดวงตา คนซ้ายยังยิ้มอยู่เลยครับ

ภาพนี้เบาสุด    พี่น้องกี่คนขนมากันหมดทั้งผู้ใหญ่ทั้งเด็ก   ยืนกันไม่สะทกสะท้าน
คนดู มองไม่เต็มตาเสียเอง

ภาพข้างบนนี้ทำไมคนเป็นไม่ยอมมองไปทางเดียวกับคนตายนะ

แจ้งข่าวสำหรับแฟนๆกระทู้นี้นะครับ มีหนังออกมาเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว


*************************************************************************************************

The Bride (2017) ถ่ายรูปกับศพ!!

"จากเค้าโครงเรื่องจริง....ของพิธีการจับศพมาเเต่งตัวเเล้วถ่ายรูป "

The Bride หรือ Невеста (Nevesta) หนังสยองขวัญสุดหลอนจากประเทศรัสเซีย กำกับโดย Svyatoslav Podgayevskiy โดยเนื้อเรื่องของหนังเป็นการหยิบยกเอาเรื่องจริงบางส่วนในสมัยก่อนมาสร้างเป็นหนัง ดึงเค้าโครงมาสานต่อ นั่นก็คือพิธีการ ถ่ายรูปกับศพ หรือ ถ่ายรูปคนตายเก็บไว้ ในอิริยาบถต่างๆ สวมชุดหลายๆเเบบ ประหนึ่งว่าคนนั้นยังไม่ตาย พิธีการนี้นิยมกันมากในยุโรปสมัยช่วงยุควิคตอเรีย

โดยหนังเรื่องนี้จะเป็นการเล่าเรื่องราวของสาวคนนึงที่เดินทางไปเยี่ยมบ้านเเฟนเเต่เมื่อนางไปถึงกับพบว่าที่เเห่งนั้นมีอะไรเเปลกๆ มีพิธีกรรมที่ชวนสยอง รวมทั้งเรื่องลี้ลับต่างๆอีกมากมาย หนังเข้าฉายในประเทศรัสเซียไปเมื่อต้นปีผ่านมาได้รับเสียงตอบรับที่ดีเยี่ยม เเละ ล่าสุดหนังสยองขวัญขนหัวลุกเรื่องนี้ก็มีคิวที่จะเข้าฉายในประเทศต่างๆมากมายภายในเดือนพฤษภาคมนี้ด้วยจ้า อาทิเช่น สิงคโปร์ มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ เเละ ชิลี เสียดายมันดันไม่เข้าไทยซะงั้น ก็ได้เเต่หวังว่าจะมีค่ายหนังสักค่ายในไทยซื้อมันมาฉายหรือลงเเผ่นให้เราได้ดูกันในอนาคต เพราะเนื้อเรื่องมันน่าสนใจเเละหลอนน่าติดตามจริงๆ

#เกร็ดความรู้ Post-mortem photography หรือ Memorial portraiture เป็นการเก็บภาพถ่ายนาทีสุดท้ายของบุคคลผู้ล่วงลับก่อนที่ร่างจะถูกนำบรรจุโลงแล้วฝังกลบลงใต้ผืนดิน มันเริ่มเป็นที่นิยมในทั้งในอเมริกาและยุโรปในช่วงศตวรรษที่ 19 หรือยุควิคตอเรีย ซึ่งเริ่มมีเทคโนโลยีการถ่ายรูปเกิดขึ้น เป็นวิธีที่ง่าย รวดเร็ว สะดวก และราคาย่อมเยากว่าการจ้างศิลปินเขียนภาพพอร์เทรต (แม้จะถือว่าแพงสำหรับการถ่ายเล่น ๆ) อันช่วยให้บรรดาชนชั้นกลางสามารถเข้าถึงและมีภาพบุคคลอันเป็นที่รักผู้จากไปเก็บไว้เป็นที่ระลึก ซึ่งรูป Post-mortem photography เรียกได้ว่าอาจเป็นทั้งรูปแรกและรูปสุดท้ายในชีวิตของผู้ตายเลยทีเดียว อย่างไรก็ดีรูปเหล่านี้จะถ่ายเฉพาะบุคคลที่เสียชีวิตลงที่บ้านของตนและตายด้วยเหตุธรรมชาติเท่านั้น

ภาพถ่ายร่างไร้วิญญาณเหล่านี้นิยมถ่ายแบบโคลสอัพใบหน้าของผู้เสียชีวิต หรือไม่เช่นนั้นก็จะถ่ายให้เห็นเต็มตัวไปเลย ไม่ว่าจะอยู่ในอิริยาบถนั่งหรือยืนก็ตาม และมันก็กลายเป็นจุดกำเนิดของขาตั้งเหล็ก ที่หากสังเกตดี ๆ ก็จะพบว่ามันถูกดามไว้ด้านหลังศพ เพื่อช่วยให้ร่างที่ไม่มีลมหายใจเหล่านี้สามารถค้างอยู่ในอิริยาบถที่ยืนหรือนั่งตามที่ต้องการได้นานจนกว่าการชักภาพจะเสร็จสิ้นลง

การถ่ายรูป Post-mortem photography เริ่มเสื่อมความนิยมลงในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 หลังเทคโนโลยีการถ่ายรูปเริ่มง่าย ถูกลงมาก และทันสมัยมากกว่าเดิม แต่กระนั้นในปัจจุบันบางพื้นที่ทางยุโรปตะวันออกก็ยังคงมีการถ่ายภาพผู้ตายลักษณะนี้อยู่ แต่ปรับเปลี่ยนเป็นภาพถ่ายนอนสงบนิ่งในโลง โดยส่วนใหญ่จะเป็นร่างบุคคลสำคัญทางศาสนาของชุมชนชาวคริสต์ในพื้นที่นั้น

ข้อมูลจากเพจ
แฟนพันธุ์แท้ : หนังสยองขวัญ

ตั้งใจจะไม่ดูค่ะ เรื่องนี้
แค่กระทู้นี้ก็ต้องเปิดข้ามไม่รู้กี่หน้าแล้ว