เปิดวิชานี้ ชั้นเรียนคึกคักเชียว
ยกเก้าอี้เสริมมาให้คุณแอนนาแล้วค่ะ แถวหน้าสุดเลย
เห็นชูมือตั้งคำถามกันหลายคน เอาคำถามที่ตอบได้สั้นๆก่อน
เพิ่งดูตอนแรกเมื่อกี้นี่เอง มีข้อติดใจตรงชื่อของนางรำสาวน้อยในเรื่อง "บุษบาบรรณ" ชื่อไพเราะเพราะพริ้งและยาวเกินกว่าเป็นชื่อสามัญชน คนสามัญสมัยก่อนไม่น่าจะมีชื่อที่ยาวได้ขนาดนี้
ชื่อนางเอกในละครมักจะไพเราะเพราะพริ้งอยู่แล้วค่ะ
สมัยปลายอยุธยา ชื่อคนไทยมักจะสั้นๆ ง่ายๆ คำสองคำ และไม่กำหนดเพศ แม้แต่เจ้านายก็มีพระนามเมื่อประสูติสั้นๆเช่นกัน ส่วนใหญ่มีความหมายตรงตัว ไม่ต้องแปล
เช่นเจ้าฟ้ากุ้ง เจ้าฟ้าอภัย จะยกเว้นและยาวหน่อยก็เจ้าฟ้าอุุทุมพร
บุษบาบรรณเป็นชื่อทันสมัยมากค่ะ ฟังปุ๊บรู้ปั๊บว่านางเอก
ชื่อนี้เป็นชือนิยายรวมเรื่องสั้นของ "ดอกไม้สด" อีกเล่มหนึ่งคือ "พู่กลิ่น" เป็นเครื่องแขวนชนิดหนึ่งทำด้วยดอกไม้สด