เรือนไทย

ห้องที่ชื่อว่า "ใจ"
 
ใจ ของเรานั้น
ไม่ต่างอะไรกับห้องที่ว่างเปล่า
เมื่อเราใส่อะไรเข้าไปในห้องที่ว่างเปล่านั้น
สถานภาพของห้องก็จะเปลี่ยนไปทันที
เป็นต้นว่า
เรามีห้องว่าง
เปล่าอยู่ห้องหนึ่ง
 
เมื่อ - -
เราใส่น้ำเข้าไป ก็จะกลายเป็นห้องน้ำ
เราใส่พระพุทธรูปเข้าไป ก็จะกลายเป็นห้องพระ
เราใส่เครื่องมือปรุงอาหารเข้าไป ก็จะกลายเป็นห้องครัว
เราใส่เครื่องนอนเข้าไป ก็จะกลายเป็นห้องนอน
เราใส่ชุดรับแขกเข้าไป ก็จะกลายเป็นห้องรับแขก
เราใส่บุคคลสำคัญเข้าไป ก็จะกลายเป็นห้องวีไอพี
 
ห้องแห่งหัวใจของเรา
ก็ไม่ต่างอะไรกับห้องว่างเปล่าที่กล่าวมาข้างต้นนั้นเลย
ทุกครั้งที่เราบรรจุอะไรเข้าไปในใจ
ใจของเราก็จะเปลี่ยนสถานภาพเหมือนกัน
 
เราใส่ความเมตตาเข้าไป ก็จะกลายเป็นคนใจดี
เราใส่ธรรมะเข้าไป ก็จะกลายเป็นคนใจบุญ
เราใส่ความโกรธเข้าไป ก็จะกลายเป็นคนใจร้อน
เราใส่ความเลวเข้าไป ก็จะกลายเป็นคนใจทราม
เราใส่ความกลัวเข้าไป ก็จะกลายเป็นคนใจเสาะ
เราใส่ความเป็นนักสู้เข้าไป ก็จะกลายเป็นคนใจสู้
เราใส่ความขาดสติเข้าไป ก็จะกลายเป็นคนใจลอย
 
เห็นด้วยหรือไม่ว่า
ใจของเรานั้นเป็นสิ่งที่มีอิทธิพลเหนือกาย
เป็นสิ่งที่คอยออกแบบชีวิตของเราให้เป็นไปอย่างไรก็ได้

พระพุทธเจ้าเคยตรัสว่า
ใจเป็นนาย ใจเป็นผู้นำ ใจเป็นผู้สร้างสรรค์ ...
หรือบางทีก็ตรัสว่า จิตฺเตน นียติ โลโก
แปลว่า โลกหมุนไปตามใจสั่งการ
 
โลกในที่นี้ หมายถึง ชีวิตของเรานั่นเอง
โลกคือชีวิต จะหมุนซ้าย หมุนขวา หมุนตรงหรือหมุนเอียง หมุนไปข้างหน้า หรือว่าหมุนไปข้างหลัง
ทั้งหลายทั้งปวงนั้นขึ้นอยู่กับพฤติกรรมของใจทั้งหมดทั้งสิ้น
 
ใจของเราไม่ต่างอะไรกับห้องที่ว่างเปล่า
เราบรรจุอะไรลงไป
ชีวิตของเราก็เป็นไปตามสิ่งที่บรรจุนั้น
 
ทุกวันนี้ เราเคยถามตัวเองบ้างไหมว่า
เราบรรจุอะไร
ลงไปในห้องแห่งหัวใจของเราบ้าง
ความรู้ ความงมงาย
ความรัก ความโกรธ ความเกลียด
ความโลภ ความดี ความชั่ว
ความริษยา ความหน้าด้าน ความสะอาด
สว่าง สงบ หรือความตื่นรู้
 
ชีวิตจะเป็นอย่างไร
รุ่งโรจน์หรือร่วงโรย
ขึ้นสูงหรือลงต่ำ
สำคัญที่เราบรรจุอะไรลงไปในใจของเราเอง ...
 
 
  ว.วชิรเมธี   

ชอบมากค่ะ สำหรับกวีบทนี้  ทุกวันนี้ก็พยายามทำใจอยู่ เพราะเพิ่งจะสูญเสียคุณพ่อไป

เคยได้ยินบ่อยมาก สำหรับคำว่า ใจเป็นนายกายเป็นบ่าว

คือ ถ้าเราป้องสิ่งดี ๆ ให้กับใจดวงน้อยของเรา เราก็จะได้สิ่งดี ๆ

แต่ถ้าเราไม่รู้จักป้อนสิ่งดี ๆ ให้กับใจดวงน้อยของเราแล้ว  ปล่อยให้ร่ายกายดำเนินชีวิตไปตามอำเภอใจ

นั้นก็หมายความว่า ใจตกเป็นทาสของกาย ก็อาจจะได้ีรับสิ่งไม่ดีเข้ามาสู่ใจดวงน้อยได้

เพราะฉะนั้น จึงให้ให้มนุษย์ทุกคนผู้มีสติ รู้จักเลือกใช้ชีวิตให้ถูกต้อง แล้วชีวิตก็จะมีความสุขนะคะ

เอวัง...ก็มีด้วยประการฉะนี้

ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ ที่สูญเสียคุณพ่อไป 

ดิฉันสอนลูกว่า คนเรามีหน้าที่สร้างสิ่งที่ดีที่สุดให้ชีวิต  เพราะถ้าไม่ทำด้วยตัวเอง  ก็ไม่มีใครมาทำให้ได้
พ่อแม่ให้กำเนิด เลี้ยงดู  ให้การศึกษา  บางคนอาจมีทรัพย์สินให้ลูกเป็นฐานรองรับ   ก็ให้ได้แค่นั้น   
แต่สิ่งดีที่สุดเท่าที่จะหาได้  หนูต้องหาด้วยตัวเอง
ถ้าไม่หา  ชีวิตก็จะว่างเปล่าอยู่แค่จุดเริ่มต้น
หรือถ้าหาแต่สิ่งเลวร้ายมาให้ชีวิต  ไม่รู้จักถอยห่าง หรือสลัดออกไป   ชีวิตก็จะมีแต่ความทุกข์ 
เพิ่มขึ้นจากทุกข์แห่งการเกิด แก่ เจ็บ ตาย ที่มีกันเป็นประจำทุกคนอยู่แล้ว

ดีใจแทนลูก ของอาจารย์เทาชมพูจังค่ะ  ที่เขามีคุณแม่ที่น่ารัก

กบอยากให้คุณพ่อ คุณแม่ สมัยใหม่นี้มีเวลาให้กับลูก แต่ไม่ใช่สปอย(เขียนถูกหรือปล่าวก็ไม่ทราบ) ลูกนะคะ
แล้วก็มีเวลาที่จะสอนสิ่งดี ๆ ทำสิ่งดี ๆ ให้ลูกเห็น  เขาจะได้เป็นคนที่มีคุณภาพ ทั้งทางด้านร่างกายและจิตใจ ไม่เอียงไปในด้านใดด้านหนึ่ง

ขอบคุณมากค่ะ