เรือนไทย

 โหมโรงกันก่อน ต้องถามกันก่อนว่า จะดีและเหมาะสมหรือไม่
ที่จะทำความรู้จักกับ ตลาดโรงเกลือให้มากกว่านี้
หากมีผู้สนใจร่วมแบ่งปัน ความรู้ ความเห็น ประสบการณ์
ณ ดินแดนที่เรียกว่า ตลาดโรงเกลือ
ตลาดที่ใหญ่ที่สุด
และจะยิ่งใหญ่ต่อไปเรื่อยๆ
แต่นั่นแหละครับ
ปัญหาก็มากตามไปด้วย
ให้ถือเสียว่า เรามาช่วยกันสร้างสรรค์
ให้ตลาดโรงเกลือเป็นที่ที่สมประสงค์ของทุกคนครับ
ช่วยเล่าประสบการณ์ที่ตลาดโรงเกลือ ผ่านกระทู้นี้
หากแก้ไขได้ ผมจะประสานงานให้ครับ
ลองดูนะครับ

 ที่ผ่านมาภาพยังไม่ค่อยดีเท่าที่ควร
มีโอกาสผมจะหามาเพิ่มนะครับ
เอาให้ใหญ่ๆ ดูเต็มตาเลยครับ

 ช่วงนี้โรงเกลือเริ่มคึกคัก
เสื้อผ้ามือสองเริ่มขายดี
ของใหม่ก็ไม่เลวนะครับ
ก่อนซื้อก็เลือกกันหน่อย ราคาต่อลองกันได้

 ช่วงนี้ใกล้วันต่อสัญญาเช่า อาคาร ง และอาคาร จ แล้ว
อย่าลือเตรียมทำประกันไฟไว้ให้พร้อม
เห็นว่าจะเริ่ม 17 ตุลาคม นี้
การมอบอำนาจอาจจะลำบากหน่อย
เพราะเจ้าของห้องต้องไปเซ็นชื่อด้วยตนเอง
ถ้าไม่ไปตามนัด อาจต้องไปต่อที่จังหวัด
ก็อาจลำบากหน่อย

 เวลาซื้อของที่ตลาดโรงเกลือเช่นผลไม้ หรือ หอม กระเทียม
ควรระวังเรื่องตาชั่ง มีบางรายที่ตาชั่งอ่อนเกินไป
ควรตรวจสอลที่กองอำนวยการ จะมีตาชั่งมาตรฐาน
เมื่อซื้อของควรจำให้ได้ว่าซื้อจากที่ไหน จะได้บอกเจ้าหน้าที่ได้ว่า ร้านไหนที่โกงตาชั่ง เพื่อให้เจ้าหน้าที่ดำเนินการ จะได้มีการหลาบจำ

 ความเห็นที่ 7 บอกว่า อรัญประเทศมี ญ 2 ตัว  แล้วทำไมบนป้ายชานชาลาที่สถานีรถไฟ อรัญประเทศ จึงมี ญ ตัวเดียวละตะ

 ญ 2 ตัว เฉพาะกรณีที่ใช้กับ เทศบาลครับ
เช่นเมื่อก่อน เทศบาลตำบลอรัญญประเทศ
ต่อมาเริ่มคึกคักขึ้น  รายได้เทศบาลมากขึ้น
จึงขยับขยายเป็น
เทศบาลเมืองอรัญญประเทศ
ถ้าเรียกหรือเขียนชื่ออำเภอ ใช้ ญ ตัวเดียวครับ

อยากชักชวนให้ไปเที่ยวตลาดโรงเกลือกันมากๆ ครับ
เพราะอยู่ไม่ไกลจากกรุงเทพ ฯ
ของใช้ดีๆ มีเยอะครับ   ต่อรองได้
ส่วนใหญ่จะมีพ่อค้า แม่ค้ามาซื้อไปขายครับ

 รู้สึกดีใจครับ ที่มีคนเข้ามาอ่าน มาเขียน เล่าสู่กันฟัง
ตอนแรกนึกว่าจะไม่มีซะแล้ว
ความจริงตลาดโรงเกลือน่าศึกษามากครับ
มีหลายคนทำการศึกษาในขณะเรียน ป.โท แต่ก็อยู่ในตู้ครับ
ตลาดโรงเกลือใหญ่มากครับ
เฉพาะโรงเกลือเดิม มีเนื้อที่ 66 ไร่
และยังมีอีกหลายตลาดที่อยู่ติดกัน
รวมเนื้อที่ไม่ต่ำกว่า 300 ไร่
วันเดียวเที่ยวไม่หมดครับ
ก่อนเดินท่องตลาดโรงเกลือ ต้องหาจุดที่จะจำให้ดีนะครับ
อาทิ เสาป้ายสูงๆ
บ่อน้ำพุ หรืออื่นๆ ไม่งั้นจะหลงครับ

 ไม่เคยพบที่ใดในประเทศไทยจะร้อนเท่าตอนไปตลาดโรงเกลือค่ะ ไปเดือนกุมภาพันธ์ พอเริ่มเข้าสระแก้ว แดดเปรี้ยงมาก จังหวัดตาก หรือเมืองกาญจน์ที่ว่าร้อน ชิดซ้าย

ที่นั่นมีโรงอาบน้ำบริการคนละ 5 บาท ปวดหัวหมุนติ้ว ต้องซื้อน้ำแข็งยูนิคไปทำน้ำเย็น สระผมราดตัว เสร็จแล้วกินพารา 2 เม็ด น้ำเย็นอีก 2 ขวด วันนั้นหากเขาคิดค่าอาบน้ำสัก 500 บาท ก็เต็มใจจ่าย

เห็นเด็กเขมรอายุไม่เกิน 4 ขวบ เอาผ้าทำเปลห้อยคอ ในนั้นมีเบบี้อายุไม่เกิน 3 เดือน หลับตาพริ้ม ทั้งพี่ทั้งน้องฝ่าเปลวแดดเดินขอทาน แต่ไม่เป็นอะไร

 ก็ยอมรับว่าอรัญประเทศ ร้อนจริงๆ
คงมาจากที่ว่าต้นไม้น้อยไปหน่อย บางต้นก็ตายสนิท
เห็นใจครับครับที่ต้องมาลำบากที่ตลาดโรงเกลือ
ครั้งต่อไป ลองไปช่วง เดือน พ.ย. จะไม่ร้อน อากาศกำลังดี
แต่ทางที่ดีควรมีร่มไปด้วย
อุณหภูมิจริงๆ แล้วไม่สูงกว่าเมืองกาญจน์นะครับ
ที่อาบน้ำก็เป็นอีกทางออกหนึ่งครับ
      ส่วนเด็กเขมรนี่ แก้ยากครับ เพราะมีมากจริงๆ
เคยได้ยินคนเขมรบอกว่า ทำไมดูแลเด็กเขาไม่ดี
เราก็เลยงง ว่าทำไมถึงพูดอย่างนั้น
      เรื่องนี้เป็นปัญหาใหญ่ครับ เห็นว่าทางการก็กำลังแก้กันอยู่ครับ
ไม่ทราบว่าไปโรงเกลือได้ของถูกใจหรือเปล่าครับ

 ไม่มีแรงเดินค่ะ ปวดดดดดดหัว เด็กเขมรมารุมล้อมขอทาน จึงชี้มือไปที่แม่ค้าน้ำแข็งไสให้เด็กไปกิน อย่ามายุ่งกับฉานนนน เดี๋ยวจะจ่ายเงินให้ถ้วยละ 5 บาท มีแรงกินกินเข้าไป วันนั้นจ่ายไป 300 บาท

เป็นครั้งแรกค่ะ ที่เห็นแม่ค้าไทยญาติดีกับเด็กเขมร

 นึก และมอง ภาพเด็กมารุม ล้อมหน้าล้อมหลัง
คงชุลมุนน่าดู
ทำให้นึกถึงอินเดีย เวลาให้เงินแล้ว
ต่อมาก็มีมาอีกเป็นสิบ
บางครั้งต้องทำใจ  ไม่ให้ดีกว่า
แต่บางครั้งก็ 2 จิต 2 ใจ ให้ดี หรือไม่ให้ดี

ผมเองก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี
จะให้นักเรียนช่างกลมาช่วยจับ ช่วยคุม ช่วยเอาไปไว้ที่อื่น ดีไหม
ผมจนปัญญาจริงๆ
แต่จะแจ้งให้ผู้เกี่ยวข้องทราบ และหาทางแก้ไขต่อไป
หรือไม่ก็ต้องหัดพูดภาษาเขมร
บอกว่า  อ๊อดเมียน ลุย แปลว่าไม่มีเงิน
หวังว่าคงหาโอกาสไปเยืยนโรงเกลืออีกนะครับ

 โรงเกลือมีเครื่องมือดีๆ มีคุณภาพ แต่ราคาก็สมเหตุสมผล
สินค้าที่ซื้อราคาส่งจะถูก ซื้อไปขายก็ดี ซื้อไปใช้ก็ประหยัด
ที่สำคัญต้อง ต่อราคาเก่งหน่อย
อย่ารีบซื้อ ค่อยๆ ดูให้ดี ก็จะได้ของดี
เชื่อผม

 อากาศที่โรงเกลือ(คำเรียกสั้นๆ ของตลาดโรงเกลือ) ครึ้มฟ้าครึ้มฝน ช่วงนี้มีหลายคนมุ่งไปหาเสื้อหนาวกันมากขึ้น
แนะนำว่าควรซื้อก่อนหนาว ราคาจะไม่แพง

ชื่อโรงเกลือ มาจาก เกลือจริงๆ สมัยก่อนบริเวณนั้นเป็นที่เก็บเกลือ
ต่อมากกลายเป็นตลาดค้าขายชายแดน ยุคสมัย พลเอกชายชาย
เปลี่ยนสนามรบเป็นสนามการค้า ราวปี 2533
พอปี 2534 ท่านก็ไปกับ รสช. แต่โรงเกลือก็พัฒนามาเรื่อยๆ
ผ่านร้อนผ่านหนาว  มามากมาย
ผ่านร้อน คือ ไฟไหม้ดรงเกลือหลายครั้ง
ผ่านหนาวคือ ทุกปี ที่หนาวๆ สินค้าโรงเกลือจะขายดี เป็นเทน้ำเทเทท่า
ใครยังไม่เคยไปเหยียบโรงเกลือ ควรไป เพราะไม่ว่าที่ไหนในโลก ล้วน โหด เลว ดี อยู่ที่เราจะเลือก ในที่สุด

อายุโรงเกลือก็ราว 14 -15 ปีได้แล้ว
เรียกว่ากำลังจะสาวแล้ว
15 ปีที่ผ่านมาก็สมบุกสมบันกันน่าดู
ขณะเดียวกันพื้นที่ใกล้เคียงก็ก่อสร้างกันไม่หยุด
ตอนนี้ก็เริ่มวางท่อ ทำถนน 4 เลน อาจทำให้การจราจรไม่สะดวก
ก็ต้องขออภัยนะครับ
ลดความเร็วลงนิดหนึ่ง
จะได้ปลอดภัยครับ

 วันน้เป็นวันแรกของการต่อสัญญาเช่า
ทุกอย่างก็เรียบร้อยดี
แต่อย่าลืมสำเนาใบเสร็จภาษีโรงเรือน
ใบเสร็จการประกันภัย
สำเนาบัตร สำเนาทะเบียนบ้าน
หากเตรียมเอกสารครบ ทุกอย่างก็ไวครับ
ลักษณะการเช่าห้องที่โรงเกลือ
ผมอธิบายเคร่าๆ ดังนี้ครับ
ที่ดินเป็นของ อบจ.
ผู้เช่าออกเงินค่าก่อสร้างอาคาร (เฉพาะ อาคาร ก ข ค ง จ )
เมื่อสร้างเสร็จ ก็ยกให้ อบจ.
แล้วก็เช่าต่อ จาก อบจ.
อบจ.ก็กลายเป็นผู้ให้เช่า
ผู้สร้างก็เป็นผู้เช่า
อันนี้เป็นธรรมปฏิบัติ ของหน่วยงาน
ซึ่งทุกคนก็ยิยดีทำตามธรรมเนียม
แต่ถ้าแก้ไขได้ ผมก็ว่าน่าจะดี
หลักการคือภาครัฐ กับเอกชนควรหารือกัน
ถ้าทำได้ก็วิเศษ
ผู้เช่าต้องทำสัญญาเช่า ทุก 3 ปี
ที่ 3 ปี เพราะว่า นายก อบจ.เซ็นสัญญาได้ไม่เกิน 3 ปี
ถ้าเกินต้องขอ หรือเป็นมติของ สภา อบจ.
เอาแค่นี้ก่อน วันหลังค่อยเล่าต่อ
อย่าลืมแวะไปเที่ยวโรงเกลือ หาของดีๆ กับบ้านนะครับ

 ช่วงนี้ อบจ.กำลังเร่งทำหลังคาโค้งระหว่างอาคาร
เมื่อเสร็จ จะทำให้การจับจ่ายสินค้าสะสวดสบายมากขึ้น
คือไม่ร้อน และยังกันฝนได้อีกด้วย
ท่านใดมีปัญหาเมื่อไปโรงเกลือก็แจ้งได้นะครับ
ผมจะได้ไปพูดคุยกับทาง อบจ.ให้
อย่างน้อยทาง อบจ.จะได้ทราบข้อมูล จากนักท่องเที่ยวอย่างแท้จริง

 มีท่านใดที่ไปโรงเกลือแล้วหาของ หรือสินค้าที่ต้องการไม่ได้
ทำให้เสียเวลา และหงุดหงิด
ผมในฐานะที่อยู่ใกล้ๆ โรงเกลือ ยินดีแจ้งให้ทราบ
แต่ก่อนอื่น ต้องเข้าใจแผนผังโรงเกลือก่อน
ผมจะค่อยๆ ทะทอยเล่าให้ฟัง
ถ้าเราอยู่ที่ทางเข้าโรงเกลือ(ครงที่มีป้ายสูงๆ )
หันหน้าไปทางฝั่งกัมพูชา ขวามือ จะเป็น อาคาร ข และอาคาร ก
ซ้ายมือจะเป็น อาคาร ค อาคาร ง และอาคาร จ
การนับห้อง นับจากซ้ายไปขวา เป็น 1 2 3 - 15
บางอาคาร ก็นับแบ่งครึ่ง จะนับได้ ถึง 30 ห้อง
กรณีถ้าหันหน้าเข้าฝั่งกัมพูชา เป็นเลขคี่
หันหน้าเข้าฝั่งไทย เป็นเลข คู่
จุดสังเกต ก็ใช้วงเวียนน้ำพุเป็นหลัก เพราะเป็นศูนย์กลาง

 ผมเจอเพื่อนใหม่ที่ อวพช. ก็คุยกันเรื่องโรงเกลือ
เพื่อนใหม่ยังไม่เคยไปโรงเกลือ
เพราะเห็นว่าอยู่ติดชายแดน เกรงจะเกิดอันตราย
แต่ความจริงๆ ไม่มีเลย โรงเกลือเป็นที่ค้าขาย
อันตรายไม่มี
ผมอยากบอกว่าเครื่องมือคุณภาพ ราคาก็สูงตามคุณภาพ นั้นที่โรงเกลือ มี  อย่างเช่น ประแจแหวนข้าง เบอร์ 12
เป็นแหวนข้างคุณภาพ มีก๊อกแก๊ก ในตัว 1 ข้าง
ราคาตัวละ 300 บาท คุณภาพดีเยี่ยม
บางครั้งหาซื้อในตัวเมืองใหญ่ๆ ไม่มี
แต่มีที่โรงเกลือ
ที่เรียกโรงเกลือ เพราะว่าแต่ก่อนเป็นที่เก็บเกลือ
พอเป็นตลาดก็เลยเรียก ตลาดโรงเกลือ

 แต่ก่อนนั้นยังไม่มีพื้นคอนกรีต
เป็นพื้นดิน พอฝนตกก็แฉะ
ก็เลยมีอาชีพเกิดขึ้น คืออาชีพ ให้เช่ารองเท้าบูส
ค่าเช่าครั้งละ 10 บาท
ต้นทุน คู่ละ 50 บาท
5ครั้ง ก็ถึงจุดคุ้มทุน
อะไรช่างจะดีขนาดนั้น
แต่เดี๋วนี้เป็นพื้นปูนหมด ไม่แฉะอีกต่อไป
ถ้าหลังคากันแดดเสร็จ
ต่อไปก็ไม่ต้องกลัวร้อน
สบายโรงเกลือ

 ถ้าสนใจก็ต่อรองราคาได้
ควรต่อตามราคาที่ควร หรือเป็นไปได้ บางครั้งแม่ค้าบอกราคาสูงเกินไป

 โรงเกลือถูกไฟไหม้หลายครั้ง
จนในที่สุดมีการปรับผังใหม่
เหตุที่ไฟไหม้แล้วลุกลามได้เร็วก็คือ
การปลูกอาคารชิดกันเกินไป ประมาณ 3 เมตร(ช่องทางเดิน)
ขณะเดียวกันด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์
ก็มีการต่อหลังคาให้ชนกัน เพื่อเป็นร่มให้นักท่องเที่ยวเดินซื้อของโดยไม่ร้อน
ความหวังดีก็เลยกลายเป็นสื่อทำให้ไฟลามได้ทั่วถึงอย่างรวดเร็ว
เมื่อมีการเปลี่ยนผังโรงเกลือใหม่
จึงได้มีการออกแบบให้ถนนระว่างอาคารมีความกว้าง 8 เมตร
เพื่อให้รถดับเพลิงเข้าได้
เมื่อผังใหม่เสร็จ ก็เกิดเพลิงไหม้อีก แต่ไม่ลามและไม่มาก
สารถควบคุมเพิงไดดีขึ้น
ความเสียหายจึงไม่มาก
ขณะเดียวกัน อบจ.ก็ให้ทุกห้องทำประกันไฟเพื่อลดความเสี่ยง
ปัจจุบันโรงเกลือยังคงปรับปรุงอยู่เรื่อยๆ
ถ้าใครว่างเว้นไม่ไปสัก 2 ปี
เฃื่อว่าเมื่อไปใหม่อาจจะจำไม่ได้ก็เป็นได้
หวังว่าคงสนุกกับการช็อปปิ้งนะครับ

 เสน่ห์โรงเกลือก็คือการจับจ่าย ซื้อสินค้ากับพ่อค้า แม่ค้าชาวกัมพูชา อัธยาศัย ไมตรี ถือว่าใช้ได้ พูดคุยรู้เรื่อง ไม่เครียด
ต่อรองราคาได้ไม่โกรธง่าย  โดยหลักแล้ว ถ้าพอมีกไร ถึงจะไม่มาก พ่อค้า แม่ค้าก็จะยินดีขายให้อยู่แล้ว
แต่ก็มีบางรายที่โกร่งราคาจนเกินไป
ดังนั้นก่อนซื้อต้องดูก่อนว่าราคาสมเหตุสมผลหรือไม่
คนที่ไม่เคยจะลำบากหน่อย เพราะไม่ค่อยรู้ราคาสินค้า
พอได้ยินราคานึกว่าถูกก็ซื้อเลย
ถ้าเป็นไปได้ควรถามราคาหลายๆ ร้าน
หรือปรึกษาเพื่อนบ้างก็ดี

คุณก็ได้ประชาสัมพันธ์ตลาดโรงเกลือมาถึง ๓๒ ค.ห. แล้ว
ตลาดโรงเกลือก็คงเป็นที่รู้จักกันมากขึ้น สำหรับคนอ่านเรือนไทย
ถ้าใครสนใจอยากทราบมากว่านี้ ขอให้เมล์ติดต่อกับเจ้าของกระทู้โดยตรง เพื่อขอทราบรายละเอียด

ขอปิดกระทู้ค่ะ