เรือนไทย

ผมอยากทราบว่า ทำไมคนบ้านนอกในสมัยก่อนถึงแต่งตัวแบบเดิมครับ เช่นแม่ของคุณตาผม เกิดปีพ.ศ.2457 แต่ท่านก็นังไว้ทรงผมคล้ายทรงดอกกระทุ่ม นุ่งโจงกระเบนล่ะครับ ซึ่งต่างจากคนในเมืองมากทั้งๆที่จริงการนุ่งโจงกระเบนถูกยกเลิกไปแล้วอ่ะครับ แต่ทวดของน้องที่เป็นญาติกับผมนั้น แก่กว่าทวดผมร่วมสิบปี แต่ทำไมท่านนุ่งผ้าถุงไว้ผมยาวครับ(ท่านเป็นเชื้อสายลาวโซ่ง) หรืออาจเป็นเพราะทวดผมเป็นลูกคนเล็กของคุณเทียดครับ เพราะพี่คนโตของทวดผม เกิดราวๆ2433-2435 ครับ

วัฒนธรรมการแต่งกายของคนไทยในชนบท เป็นไปตามความเคยชินส่วนตัว  อีกอย่างคือแต่งตามเชื้อสาย     ไม่มีใครบังคับให้แต่งแบบไหน  ยกเว้นสมัยสงครามโลกที่จอมพลป. สร้าง"วัธนธัม" ขึ้นมา   ห้ามนุ่งโจงกระเบน ผู้หญิงจึงต้องนุ่งกระโปรงหรือไม่ก็ผ้าถุง    แต่พอหมดยุคนี้ ก็ไม่มีใครบังคับอีก  คนก็กลับไปแต่งกันแบบเดิม

แม่ของคุณตา หรือคุณยายทวดของคุณ เกิดปีพ.ศ.2457 ในรัชกาลที่ 6  ช่วงนั้นการแต่งกายยังไม่ต่างจากสมัยปลายรัชกาลที่ 5   พอคุณยายทวดโกนจุก ก็ปล่อยผมเป็นทรงสั้นเรียกว่าทรงดอกกระทุ่ม ตามความนิยมซึ่งไม่ต่างจากสมัยแม่ของท่าน  นุ่งโจงกระเบนซึ่งก็แต่งกันมาตั้งแต่สมัยแม่ของท่านอีกเหมือนกัน

คุณทวดอีกท่านหนึ่งนุ่งซิ่น เพราะชินตามวัฒนธรรมลาวโซ่งที่นุ่งซิ่นกันมาแต่เดิม    เดี๋ยวนี้ในหมู่บ้าน เวลามีงานประเพณีต่างๆผู้หญิงก็ยังนุ่งซิ่นแบบดั้งเดิมมาร่วมงานอยู่

การนุ่งผ้าแบบผ้าซิ่น มีมาตั้งแต่อยุธยา  นุ่งเหมือนนางละครคือนุ่งจีบมีชายพกอยู่ข้างหน้า   แต่พอกรุงแตก ผู้หญิงตัดผมที่ยาวประบ่าให้สั้นเหมือนผู้ชาย   เปลี่ยนมานุ่งโจงกระเบนเพื่อความรัดกุม   แล้วก็นุ่งมาจากรัชกาลที่ 6  จนถึงตอนปลายจึงเปลี่ยนเป็นซิ่นตามพระราชนิยม  
ส่วนลาวส่วนใหญ่นุ่งแบบป้าย  เหน็บเอวไว้ ไม่มีชายพก  ค่ะ

ขอบคุณมากๆครับ อย่างงี้คนที่เป็นชาวไทยอิสาน เหนือ หรือเชื้อสายลาว ในสมัยก่อนก็จะนุ่งซิ่นไมานุ่งโจงกระเบนมาแต่เดิมอยู่แล้วใช่ไหมครับ

เขามีเครื่องแต่งกายท้องถิ่นของเขาอยู่แล้วค่ะ

แล้วมีหรือเปล่าครับ คนในชนบทแต่งตัวสวยงามเหมือนคนในเมืองอ่ะครับ แล้วชึดที่คนในชนบทใส่จะเป็นลักษณะอย่างไงครับ เช่นมีเสื้อลูกไม้ใส่หรือไม่ครับ

คำถามของคุณเกรียงศักดิ์ เหมือนเข้าใจว่าทุกจังหวัดทั้งเหนือใต้ออกตก ใหญ่และเล็ก ใกล้และไกล เหมือนกันหมด
ความจริงแล้วไม่ใช่   
 ถ้าจะแยกแยะออกไปก็จะต้องถามว่า แล้วแต่จังหวัดนั้นใกล้หรือไกลเมืองหลวง เป็นจังหวัดใหญ่ที่เจริญมาก หรือจังหวัดเล็กที่เจริญน้อย

สามัญชนในชนบทรุ่นทวดของคุณ อยู่ในยุคที่พึ่งพาแรงงานในท้องถิ่นมากกว่าจะรับแบบแผนชีวิตจากเมืองหลวง    เสื้อผ้าสวยๆอย่างผ้าลูกไม้ที่ชาววังและเศรษฐีนีเมืองหลวงสวมกัน  เอามาใช้สวมทำนาทำสวนไม่ได้   ก็ไม่มีกัน    อีกอย่างในยุคนั้นชาวบ้านมักจะทอผ้ากันเอง  เสื้อผ้ามีเท่าที่จำเป็น แค่ตัวสองตัว  ไม่มีเป็นตู้ๆอย่างสมัยนี้
แต่ถ้าเป็นระดับขุนนางที่ถูกส่งไปปกครองเมือง  คุณนายอาจมีเสื้อผ้าสวยอย่างชาวกรุงไว้สวมไปวัดหรืองานออกหน้าออกตาต่างๆก็เป็นได้

ถ้าเป็นเมืองใหญ่อย่างเชียงใหม่  ที่มีวัฒนธรรมของตนเองมายาวนาน   เจ้านายสตรีของเชียงใหม่มาอยู่ในวังหลวงกันหลายท่าน   เสื้อผ้าของท่านและลูกหลานของท่านย่อมสวยงามหรูหราไม่น้อยไปกว่าเจ้านายและชาววังในกรุงเทพค่ะ

อ่อครับ ถ้ายังงี้คนในชนบทต่อให้มีตังค์แค่ไหน ก็จะไม่ทีเสื้อผ้าสวยๆใส่หรือครับ แล้วอย่างคนในตัวเมืองจัวหวัดนั้นๆล่ะครับ

เศรษฐีแถวหน้าของจังหวัดน่าจะหาซื้อผ้าผ่อนแพรพรรณจากกรุงเทพได้ค่ะ   แต่ไม่ได้มีมาก   มีเท่าที่จำเป็น  คนสมัยต้นรัชกาลที่ ๖ ไม่ได้ฟุ่มเฟือยเหมือนสมัยนี้
แต่ถ้าเป็นคนอยู่นอกตัวจังหวัด  ก็ไม่มี
คำว่า "เครื่องนุ่งห่ม" หมายความว่าเสื้อผ้า   บอกให้รู้ถึงการแต่งกายคนสมัยก่อน คือ "ห่ม" ท่อนบน  และ "นุ่ง"ท่อนล่าง  ง่ายๆแค่นั้น   

ตอนนี้ผมเจอรูปตาทวดกับยายทวดครับ แต่ว่าไม่รู้ว่าจะแทรกภาพยังไงอ่ะครับ มีคนบอกผมว่าเป็นยุคจอมพล ป.พิบูลสงครามอ่ะครับ

คลิกที่ "ตัวเลือกเพิ่มเติม"
คลิกที่ choose file  เพื่อใส่ภาพจากเครื่องเข้าไปค่ะ
ดูด้วยว่าขนาดไม่เกิน 250 kb  และตระกูลไฟล์ตามที่ระบบบอกไว้เท่านั้นค่ะ

ภาพนี้เป็นภาพของพ่อแม่ของตาผมครับ

คุณยายทวดเกิดพ.ศ. 2457  ภาพนี้ท่านยังสาวอยู่ เช่นเดียวกับคุณตาทวดก็ยังหนุ่มมาก   กะว่าอายุประมาณ 20 กว่าๆ  ถ้าใช่ก็ตกราวๆพ.ศ. 2480 กว่าๆ  ตรงกับยุคของจอมพลป. พิบูลสงคราม   
เจาะจงลงไปก็คือยุค "วัธนธัม" รัฐบาลกำหนดให้คนไทยแต่งกายแบบตะวันตก  เพื่อนำประเทศไปสู่ความเจริญแบบเมืองฝรั่ง
คุณตาทวดสวมเสื้อนอกสีขาวทับเสื้อเชิ้ตและผูกเนคไท   ส่วนคุณยายทวดสวมเสื้อแขนสั้นคอปก  เป็นแฟชั่นแบบฝรั่งด้วยกันทั้งคู่    คุณยายยังตัดผมทรงสั้นแบบโบราณยุคคุณแม่ของท่าน  แต่ในรูปนี้ดูลักษณะริมฝีปาก  แสดงว่าไม่ได้กินหมาก หรือเคยกินแต่เลิกแล้ว    ปากจึงไม่หนาเพราะคราบหมากอย่างผู้หญิงที่กินหมากเป็นประจำ 
ก็ตรงกับยุคจอมพลป. ที่ห้ามคนไทยกินหมาก

เสื้อผ้าของคุณตาทวดคงไม่ใช่ชุดที่ท่านสวมไปไหนมาไหนทุกวัน  แม้แต่เป็นข้าราชการสำคัญก็ไม่สวมชุดสากลสีขาวเป็นชุดประจำวัน จะสวมก็ในวาระออกงานสำคัญๆเท่านั้น  ถ้าคุณตาทวดเป็นข้าราชการ ชุดนี้ก็เป็นชุดใหญ่สำหรับออกงานของท่าน
แต่ถ้าคุณตาทวดเป็นสามัญชนธรรมดา ไม่ได้มีตำแหน่งอะไร  เป็นได้ว่าชุดนี้ทางร้านจัดไว้ให้ลูกค้าสวม เวลามาถ่ายรูป   เหมือนอย่างปัจจุบันนี้ร้านถ่ายรูปก็ทำกัน 

ดิฉันเดาว่าภาพนี้ถ่ายเป็นที่ระลึกหลังท่านทั้งสองวิวาห์กันใหม่ๆ    เพราะในยุคนั้นการถ่ายรูปเป็นเรื่องใหญ่  จะถ่ายกันทีก็ต้องโอกาสพิเศษ  เก็บกันเอาไว้ให้ดูชั่วลูกชั่วหลาน

ขอบคุณมากๆครับ การแต่งกายของยายทวดถือว่าทันสมัยแบบสาวชนบทหรือเปล่า ผมลองสังเกตดูที่คอยายทวดมีสร้อยเส้นเล็กๆด้วยครับไม่ว่าเป็นสร้อยอะไรครับ ภาพต่อไปเป็นภาพของลูกพี่ลูกน้องกับแม่ของตาผมและก็เป็นป้าแท้ๆของแม่ของยายผมครับ ท่านเกิดปีพ.ศ.2437 ครับ เสื้อของท่าเป็นแฟชั่นตะวันตกหรือเปล่าครับ

แล้วแบบนี้ล่ะครับ

ในเมื่อการถ่ายรูปเป็นเรื่องใหญ่ ถือเป็นโอกาสพิเศษ   ก็ต้องแต่งตัวกันให้สวยงาม    ผู้หญิงมักจะแต่งเครื่องประดับด้วย  คุณยายทวดสวมสร้อยคอก็คงเป็นสร้อยเส้นเก่งของท่าน ห้อยจี้หรือไม่ก็ห้อยพระเครื่อง

ส่วนลูกพี่ลูกน้องคุณยายทวด  ถ่ายในวัยชรา  น่าจะอายุ 60 +  หรือ 70 แล้ว    เท่ากับประมาณพ.ศ. 2500 เศษๆ
เสื้อมีแขนแบบนี้รับอิทธิพลตะวันตกมาตั้งแต่ทศวรรษ 2490 แล้วค่ะ 
ดูตัวอย่างภาพข้างล่าง เป็นแฟชั่นยุค 1940s ค่ะ

ขอบคุณมากๆครับ แม่ของตาผมท่านเป็นแค่ลูกชาวนาธรรมดาครับ บ้านท่านก็เรือนไม้หลังกะสีครับ ส่วนภาพลูกพี่ลูกน้องของทวดผมถ่ายแระมาณ2520กว่าๆครับ

ภาพในค.ห. 13  แต่งกายแบบเก่ามากค่ะ น่าจะถ่ายในรัชกาลที่ 5 หรือต้นรัชกาลที่ 6
ผู้ใหญ่วันสวมเสื้อราชปะแตน นุ่งผ้าม่วง แสดงว่าเป็นข้าราชการส่วนท้องถิ่น  ส่วนคุณนายสวมเสื้อแขนยาวมีสไบทับ นุ่งโจงกระเบน   ไม่สวมรองเท้ากันทั้งคู่
ในรัชกาลที่ 5  ข้าราชการอย่างพลทหาร พลตระเวน (ตำรวจ) แต่งเครื่องแบบแต่ไม่สวมรองเท้า    เดินเท้าเปล่าสบายกว่ากันเยอะ

เกิดปี 2437  ถ่ายรูปปี 2520 กว่าๆ ในรูปท่านก็ 90 กว่าแล้วซีคะ   ยังนั่งทรงตัวถ่ายรูปได้ ถือว่าแข็งแรงเกินวัยมาก

ในยุคของคุณแม่ของคุณตา  อยู่บ้านเรือนไม้หลังคาสังกะสี  ถือว่าเป็นบ้านคนมีฐานะดีนะคะ
ชาวบ้านทั่วไปอยู่กระต๊อบหลังคามุงจาก

ลูกพี่ลูกน้องของคนทวด เกิดพ.ศ.2437 ครับ เสียชีวิตพ.ศ.2528 ครับ แม่ของทวดผู้หญิงพอมีฐานะบ้างมั้งครับ ท่านมีทองสะพายแล่ง แล้วก็มีเซี่ยนหมากเงินครับ ท่านให้มรดกยายทวดผม ประมาณ30 ไร่ครับ ยายทวดผมมีพี่น้องหลายคนครับ ทวดผมคนเล็ก

แล้วชุดอย่างที่แม่ของตาผมใส่เป็นแฟชั่นยุคไหนครับ

1940s ค่ะ  สมัยสงครามโลกครั้งที่ 2

แล้วชาวบ้านในชนบททั่วไป ที่มีทองสะพานแล่งกับเซี่ยนหมากเงิน ถือว่ามีฐานะหรือเปล่าครับ

มีฐานะดีซีคะ
และคงมีเงินทองอยู่ในบ้านอีกไม่น้อย   ท่านจึงรักษาสมบัตืสองชิ้นนี้ไว้ได้ ไม่ต้องขายแลกเงิน
เชี่ยนหมากเป็นเครื่องแสดงฐานะของเจ้าของ    ถ้าเป็นทองก็ระดับเจ้านาย     ถ้าเป็นเศรษฐีใช้เงิน   สามัญชนที่ฐานะปานกลางใช้นากก็ถือว่าโก้แล้ว
ส่วนทองสะพายแล่ง เรียกว่าสังวาล  หรือสร้อยตัว   น่าจะเป็นมรดกตกทอดมาถึงคุณทวด  ยุคคุณทวดไม่ใส่กันแล้ว

ทองสะพายแล่ง กับเชี่ยนหมากเงิน เป็นของคุณเทียดครับ(ยายของตา)ท่านเกิดราวๆ2414-2417 ครับ

ตาผมบอกว่า แม่ของท่านแก่กว่าพ่อของท่า1 ปีครับ ยายทวดปีขาล ตาทวดปีเถาะ ท่านทั้งสองไม่ได้รักกัน แต่ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายชอบพอกันครับ อาจเป็นเพราะน้าของตาทวดมาได้กับลูกพี่ลูกกับยายทวดครับ ท่านเลยชักนำเพราะตาทวดก็เป็นหลานของสามี ยายทวดก็เป็นลูกพี่ลูกน้องของภรรยา เลยมำให้ลำดับญาติงงๆกันไปครับ ทวดผมทั้งสองท่าน มีลูกด้วยกัน9 คนเลยครับ ขนาดไม่ได้รักกัน5555

ความสัมพันธ์ของคุณตาทวดและคุณยายทวด เรียกว่า "เกี่ยวดอง"  ไม่ได้เป็นญาติกันโดยตรง แต่เป็นญาติทางเขยสะใภ้
ในเมื่อผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายรู้จักกันดี  ก็คงจะมีมิตรภาพที่ดีต่อกันด้วย   ลูกหลานของแต่ละฝ่ายจึงมีเครดิตพอที่ผู้ใหญ่เต็มใจรับมาเป็นเขยสะใภ้
ในยุคคุณตาทวดและคุณยายทวด   หนุ่มสาวไม่จำเป็นต้องรักกันก่อน หรือแม้แต่รู้จักคุ้นเคยกันก็ไม่จำเป็น    เจ้าสาวบางคนเพิ่งเห็นหน้าเจ้าบ่าวก็ในวันแต่งงาน   
มีคำโบราณว่า "อยู่กันไปก็รักกันไปเอง"   ก็คงจะจริงในกรณีคุณตาทวดและคุณยายทวดของคุณค่ะ

แล้วชาวบ้านชนบททั่วไปที่ไม่ค่อยมีฐานะ จะแต่งตัวแบบไหนครับใช่แบบคุณยายทวดหรือเปล่าครับ

*

ขอบคุณมากๆครับ แล้วภาพที่อาจารย์เทาชมพูยกมา เป็นภาพสมัยไหนครับ

ผมอยากทราบจังครับ ผู้ชายสมัยก่อนเลิกนุ่งโจงกันตั้งแต่ตอนไหนครับ

ผมเคยสอบถามคุณยายท่านนึง ที่เป็นญาติกันว่าตาท่านนุ่งโจงกระเบนไหม ท่านบอกว่าไม่ได้อ่ะครับ ตาท่านเกิดราวๆ2407 เสียชีวิตราวๆ 2486-2488 ครับ เดี๋ยวผมจะลองสอบถามท่านใหม่ครับ

ถ้าคุณตาทวดไม่นุ่งโจงกระเบน ก็มีเครื่องแต่งกายชายไทยอีก 2 แบบที่ท่านนุ่งในยุคของท่าน
แบบแรกคือกางเกงผ้า ทรงหลวมๆ เหมือนกางเกงเลในสมัยเหลนท่าน
เสื้อจะใส่หรือไม่ใส่ก็ได้  อาจมีผ้าขาวม้าคาดพุง

อีกอย่างคือเป็นผ้านุ่งแบบโสร่ง  เรียกวิธีนุ่งว่านุ่งผ้าลอยชาย คือไม่เหน็บเป็นโจงกระเบน   

ขอบคุณครับ ตาของคุณยายท่านนี้ เป็นทวดของยายผมครับและยังเป็นพี่ชายแท้ๆตาของตาผมอีกด้วยครับ เลยทำให้ลำดับญาติงงๆกันไปครับ

แม่เล่าให้ฟังว่า สมัยคุณตาซึ่งเป็นกำนันที่จังหวัดพิจิตรในสมัยก่อนสงครามโลกครั้งที่ ๒  ท่านจะนุ่งกางเกงแพรและสวมเสื้อราชปะแตนสีต่างๆ
ส่วนคุณยายท่านนุ่งโจง  ในยุครัฐนิยมเวลาท่านจะออกจากบ้านจะนุ่งซื่นทับโจงกระเบนอีกที  แต่เมื่อผมเด็กๆ คุณยายเปลี่ยนมานุ่งซื่นแล้ว
แต่พี่สาวคุณยายยังนุ่งโจงสวมเสื้อแขนกระบอกมาจนท่านเสียชีวิตครับ

สำหรับคุณย่า  ที่ทันเห็นตอนเด็กๆ ท่านจะนุ่งซื่นสวมเสื้อคอกระเช้าเวลาอยู่บ้าน  เวลาไปวัดเปลี่ยนเป็นสวมเสื้อแขนกระบอก  มีผ้าขาวสะพายบ่าเป็นผ้าสะไบ
และใช้เป็นผู้กราบในเวลากราบพระ  ส่วนทรงผมท่านยังไว้ผมทรงดอกกระทุ่มจนเสียชีวิตในวัย ๙๐ เศษ

สองรูปข้างล่างนี้คือการแต่งกายของสาวเมืองหลวง ในปี 2471  ก่อนสงครามโลก 11 ปีค่ะ
เป็นนิสิตแพทย์หญิงรุ่นแรกของจุฬา

คุณแม่ของคุณตาผม ก็นุ่งโจงและไว้ผมทรงดอกกระทุ่มตลอดชีวิตของท่านเลยครับ ท่านเสียชีวิตเมื่อพ.ศ.2545 อายุ88 ปีครับ แต่เรื่องการแต่งกายผมจะลองสอบถามคุณตาอีกทีครับ

แล้วคนสมัยก่อนยุคคุณทวด ไว้ผมจุกกันทั้งชายและหญิงเลยหรือเปล่าครับ แล้วจะมีพิธีโกนจุกแบบ แม่พลอยในเรื่องสี่แผ่นดินไหมครับ

ทรงผมคนไทยโบราณ
http://www.reurnthai.com/index.php?topic=4374.0

พ่อของยายทวดผมแกค้างาช้างในสมัยก่อน ผมอยากรู้ราคางาช้างสมัยก่อนแพงมากไหมครับ

แพงมากค่ะ   ถ้าเป็นงาคู่ที่ไม่มีตำหนิ งานซ้ายขวาโค้งเข้าชุดกัน   
งามีขนาดยาวมากเท่าไหร่ก็แพงมากเท่านั้น  งาช้างบางคู่เมื่อบวกฐานที่ตั้งงาเข้าไปด้วย สูงท่วมหัวคน
ดิฉันจำราคาไม่ได้แม่นยำว่าเท่าไหร่  แต่พอจะนึกได้รางๆ ว่างาช้างบางคู่ราคาหลายหมื่น  ในยุคที่เงินหมื่นปลูกบ้านได้ 1 หลัง

แล้วภาพนี้เป็นการแต่งกายแบบไหนครับ เป็นการแต่งกายแบบแฟชั่นหรือแบบชาวบ้านทั่วไปปกติครับ คนในภาพคือป้าสะใภ้ใหญ่ยายของยายกับแม่ของตาครับ

เป็นการแต่งกายแบบสุภาพ เวลาออกนอกบ้านไปงานต่างๆ เช่นไปวัด  ไปงานบวช งานเลี้ยง  สังเกตได้จากสวมเสื้อคอปิดเรียบร้อย  มีผ้าห่มเฉียงบ่าสะพายทับอีกที
ไม่ใช่ชุดอยู่บ้าน ซึ่งอาจเป็นแค่ผ้าแถบ อย่างในภาพข้างล่างค่ะ

ครับตาผมบอกว่าที่เป็นผ้าห่มนั้นเอาไว้ไหว้พระ ไม่รู้จริงๆแล้วเป็นอย่างไงครับ

เขาเรียกว่าสะพักหรือผ้าห่มเฉียงบ่าค่ะ    ไปวัด ก็ห่มทับเสื้ออีกที

แล้วผ้าที่ห่มเฉียงบ่านี่มีไว้ทำอะไรอีกครับนอกจากเอาไว้กราบพระ หรือว่าแค่เป็นการแต่งกายของคนยุคนั้น ท่านในภาพเกิดราวปี2407-2408 ครับ

พ.ศ.2457-พ.ศ.2499 แบ่งเป็นชั้นใหญ่ ชั้นกลาง ชั้นเล็ก ยังไงครับ อันนี้คือช่วงอายุของGen3 ครับ ผมต้องการแบ่งแต่ไม่รู้ว่าเขาแบ่งยังไงครับ

เป็นการแต่งกายสุภาพค่ะ


คนไทยไม่มีการแบ่งช่วงอายุอย่างเป็นทางการค่ะ   มีแต่ของฝรั่ง ซึ่งคงไม่เกี่ยวกับการแบ่งอายุอย่างที่คุณถามมา

ของบ้านเรา ถ้าจะแบ่งช่วงอายุ ก็คงมีแต่ บวชหรือยัง กระมังครับ
 

แบบว่าบังไงอ่ะครับ 2457-2470 คือหลานรุ่นใหญ่ 2471-2484 หลานชั้นกลาง 2485-2499 หลานชั้นเล็กอะไรทำนองนี้อ่ะครับ

ไม่เคยได้ยินการแบ่งทำนองนี้เลยค่ะ   และไม่เข้าใจด้วยว่าหมายถึงอะไร

คล้ายๆทำนองแบบว่า พระราชโอรส/ธิดารุ่นใหญ่  รุ่นกลาง รุ่นเล็ก แบบนี้อ่ะครับ เขาแบ่งกันยังไงใช้อะไรเป็นเกณฑ์ครับ

เคยได้ยินแต่ว่าพระเจ้าลูกยาเธอในรัชกาลที่ 5  ที่ประสูติในลำดับต้น อย่างเช่นพระเจ้าบรมวงศ์เธอกรมพระจันทบุรีฯ เป็นรุ่นใหญ่  แต่รุ่นกลางและรุ่นเล็กไม่เคยได้ยินค่ะ

สำหรับพี่น้องท้องเดียวกันที่จะต้องมานับเป็นรุ่นใหญ่ กลาง เล็ก  ได้ ต้องมีจำนวนมาก   พ่อแม่และเครือญาติถึงจะแบ่งกลุ่มได้   เช่นมีจำนวนสิบกว่าคนขึ้นไป
ปัจจุบันก็ไม่มีครอบครัวไหนมีลูกมากขนาดนั้นอีกแล้ว   การแบ่งก็ไม่จำเป็น
หรือถ้าเป็นการนับญาติลูกพี่ลูกน้องทั้งตระกูล   ว่าใครอยู่รุ่นไหน   เห็นจะต้องไปนับกันเอง ไม่มีหลักเกณฑ์เป็นทางการค่ะ

อ่อเป็นอย่างงี้นี่เองครับ ขอบคุณนะครับที่ช่วยชี้แจงให้ฟังผมคงเข้าใจผิดไปเอง เพราะเหมือนเคยอ่านหนังสือผ่านๆว่ามีการแบ่งชั้นรุ่นใหญ่ รุ่นกลาง รุ่นเล็ก ต้องขอบคุณอีกครั้งนะครับ

ภาพนี้เป็นแฟชั่นแบบไหนครับ

น่าจะช่วง 2475-2481  หลังจากนั้นรัฐบาลจอมพล ป. ห้ามนุ่งโจงกระเบนแล้วค่ะ

ขอบคุณครับเป็นแฟชั่นแบบตะวันตก หรือว่าเป็นแฟชั่นผสมจีนครับ

มองเห็นไม่ถนัด ภาพไม่ชัด
แขนเสื้อและทรงเสื้อเป็นแบบตะวันตก แต่สาบเสื้อที่เฉียงไปมาเป็นแบบจีน  น่าจะผสมกันค่ะ

ขออนุญาตคุณ Kiangsak ถามคำถามเรื่องชุดด้วยคนนะคะ

พอดีได้ไปดูละครมาแล้วเห็นการแต่งกายของตัวละครเลยอยากทราบค่ะว่าในสมัยก่อนมีการใส่เสื้อแบบนี้จริงไหมและถ้ามีการใส่จริงเขาเริ่มใส่กันในสมัยไหน เพราะดูจากเสื้อมันทั้งค่อนข้างรัดรูป เอวลอยอยู่เยอะเลย

ไม่รู้ว่าเป็นละครย้อนยุคไทย หรือว่าในดินแดนสมมุตินะคะ   
เสื้อน่าจะดัดแปลงมาจากเสื้อคอกระเช้าของเด็ก
พอโตเป็นสาวก็เลิกใส่

ส่วนผ้านุ่ง ไม่ใช่แบบไทย  น่าจะเป็นกระโปรงสำเร็จตัดคล้ายผ้านุ่ง
ที่สำคัญวิธีนุ่งแบบนี้ ถือว่าไม่สุภาพเรียบร้อย
สุภาษิตสอนหญิง เตือนไว้ว่า

อย่านุ่งผ้าพกใหญ่ใต้สะดือ
เขาจะลือว่าเล่นไม่เห็นควร

ขอบคุณค่ะคุณเทาชมพู สรุปว่าเสื้อแบบนี้ไม่มีคนไทยที่โตแล้วในสมัยก่อนใส่อยู่จริง จะมีก็แต่เด็กที่ใส่และเลิกใส่เมื่อโตขึ้นถูกต้องไหมคะ (แบบเสื้อที่ดิฉันยกมา มาจากละครไทยพีเรียดค่ะ)

รัชกาลที่ 1 ถึงรัชกาลที่ 5  พอโกนจุก เข้าสู่วัยสาวแล้วหญิงไทยแต่งกายแบบนี้ค่ะ

ขอบคุณสำหรับคำตอบเพิ่มเติมค่ะคุณเทาชมพู

จากภาพเป็นการแต่งกายแบบไหนครับ
ป.ล.ภาพจากกลุ่มfacebook

เดาว่าตั้งแต่พ.ศ. 2460-2482 ค่ะ

คนในภาพคงมีฐานะดีแน่นอนเลยครับ สวมใส่รองเท้า และสวมสร้อยทองเส้นอย่างใหญ่ สร้อยข้อมืออีกครับ หรือว่าทางห้อฃภาพเขามีไว้ให้ครับ

ห้องภาพไม่มีเสื้อผ้าเครื่องประดับเตรียมไว้ให้ค่ะ  prop ที่มีคือโต๊ะเก้าอี้
ครอบครัวนี้น่าจะเป็นคหบดีในท้องถิ่น  แต่งกายกันมาเต็มที่เพื่อถ่ายภาพ ที่ร้านถ่ายภาพในตลาด 
ในภาพน่าจะเป็นยาย    ลูกสาวคนโตที่มีลูกชายเล็กๆแล้ว  กับลูกสาวคนเล็กของยายอีกคนหนึ่ง

ภาพข้างล่างคือการแต่งกายของชาวบ้าน ประมาณปลายรัชกาลที่ 5

ขอบคุณมากๆนะครับ ชาวชนบทสมัยก่อนนอกจากใส่ทองแล้ว บางท่านยังใช้ทองเหลือง นาค เงิน เป็นเครื่องประดับใช่ไหมครับ

ทอง มีราคาสูงสุด
เงิน   รองลงมา
นาก (ไม่ใช่ "นาค" ) รั้งท้ายใน 3 อย่าง ค่ะ
ทองเหลือง มีราคาน้อยสุด

ชาวชนบทเก็บออมเงินไว้ในรูปของทองคำ เช่นสร้อยทอง พระเลี่ยมทอง  เงินนิยมใช้ทำภาชนะชั้นดี เช่นขันเงินล้างหน้า   นาก รองลงไปอีก  เป็นของใช้ที่ราคาไม่แพงนัก เช่นเชี่ยนหมาก    ทองเหลืองเป็นของราคาเยาสุด  กระโถนบ้วนน้ำหมาก  ทำด้วยทองเหลือง

ภาพชาวนาสยาม สมัยรัชกาลที่ 6

ในภาพเด็กผู้ชายอาจจะเป็นลูกคนสุดท้องก็ได้นะครับ เพราะว่าขนาดทวดผมยังอ่อนกว่าพี่คนโตเกือบๆ20 ปีเลยนะครับ ส่วนหลานๆก็อายุไล่เลี่ยกับทวดผมเลยอ่อนกว่ากันประมาณ2-3ปีครับ ส่วนชุดทำนาแม่ของคุณตาผมจะใส่ชุดแขนกระบอกสีน้ำเงินนุ่งโจงกระเบนแกดำนาเองครับ พ่อของตาไม่ค่อยทำเท่าไรแกเหมือนเป็นหมอชาวบ้าน พี่ชายคนรองสุดท้องของทวดผม(แม่ของตา)แกมีหนังสือยาโบราณใบลานครับ หลังจากพี่ชายเสียทวดผมก็ไปเอามาครับ จะว่าไปคนสมัยก่อนคงจะอายุสั้นกว่าคนสมัยนี้นะครับ พี่น้องแม่ของคุณครผม 30-50 ก็เสียชีวิตกันหมดแล้วครับ มีทวดผมกับพี่สาวอีกคนที่อายุยืนครับ