ชีพนี้พลีเพื่อผู้ยากเข็ญ
เขียนไว้อาลัยคุณทองใบ ทองเปาด์
หนึ่งนักสู้จากมหาสารคาม
เมืองลือนาม “ตักสิลาแห่งอีสาน”
ชีพเหมือนไม้ล้มลุกสู้คลุกคลาน
จนไม้ใบได้เบ่งบานปานทองปอนด์
ใฝ่ฝันว่าจะเป็นนักหนังสือพิมพ์
เพื่อรอยยิ้มผู้ขุกเข็ญเป็นนุสรณ์
ชะตากรรมกระหน่ำแสนไม่แคลนคลอน
เห็นทุกข์ร้อนต้องบำเพ็ญเป็นทนาย
พี่เป็นพี่ที่บำเพ็ญตนเป็นเพื่อน
ต้องเขยื้อนโลกด้วยมือกฏหมาย
เพราะ “ไม่รู้”ผู้ลำเค็ญเป็นอันตราย
จึงต้องกลายเป็น “ทนายของคนจน”
ใครทุกข์ร้อนทองใบจึงไปช่วย
ทุกข์แทบม้วยก็ยังยิ้มพริ้มทุกหน
เหมือนชีพนี้เพื่อพลีให้ได้ทุกคน
จึงรวยล้นเกียรติยศสดวาววาม
“ทนายความแมกไซไซ”คนใจหาญ
ไม่ก้มให้เผด็จการหาญเมินข้าม
“สมาชิกวุฒิสภา”สง่างาม
นักเขียนนามขั้น “นายกสมาคม”
นาม “ทองใบ ทองเปาด์”จึงวาววาม
สมญานาม “ทนายคนยาก”แสนเหมาะสม
จักจารึกผนึกนามความชื่นชม
ตราบสิ้นลมสุดท้ายเพื่อ “ยุติธรรม” !!!
ปรง เจ้าพระยา
เจ้าพระยาพาที
(ไทยโพสต์ ๓๐ มกราคม ๒๕๕๔)