เรือนไทย

เอ้อ...
ตอนนี้คุณครูไม่อยู่ หัวหน้าชั้นก็ไม่อยู่ ภารโรงอย่างผมเลยแอบมาสวมรอยแทนครับ
ฮี่ๆๆๆๆ



บังเอิญไปขโมยอ่านหนังสือ History Magazine
ของโทรทัศน์ BBC มาอ่านจากห้องสมุด
/>
ในฉบับมีรวบรวมเหตุการณ์ที่น่าสนใจในประวัติศาสตร์โลกที่เกิดขึ้นในเดือนนี้เลยนำมาฝากกันครับ
/>


เริ่มด้วยเดือนกรกฎาคมนั้น ภาษาอังกฤษเรียกว่า July
ซึ่งตั้งตามชื่อของ จูเลียด ซีซาร์  

(Julius Caesar)
จักรพรรดิ์โรมันตั้งแต่เมื่อราวๆ 44 ปีก่อนคริสตศักราชโน่นแน่

เอ...
แล้วเดือนกรกฎาคมนั้นมีความหมายว่าอะไรมาจากภาษาใดมีใครทราบบ้างเอ่ย?
/>


เริ่มต้นด้วยวันแรกของเดือนเลยดีกว่า... ย้อนกลับไปยังปี 1961


วันที่ 1 กรกฎาคมเป็นวันเกิดของเจ้าหญิงไดแอนน่า Princess of Wales
ครับ

จะว่าไปเดือนนี้เป็นเดือนสำคัญของไดแอนน่า
นอกจากจะเป็นเดือนประสูติแล้ว
/>
เจ้าหญิงไดแอนน่ายังเข้าพระราชพิธีสมรสกับ ฟ้าชายชารล์
ที่วิหารเซนต์พอล

เมื่อวันที่ 29 กรกฎาคม ค.ศ 1983 อีกด้วย
...
src='http://vcharkarn.com/reurnthai/uploaded_pics/RW683x000.jpg'>

ผู้หญิงในประวัติศาสตร์อีกคนที่เกี่ยวข้างกับเดือนนี้ก็คือ

อีวิต้า เปรอง ( Evita Peron ) ผู้เป็นตำนานของอาเจนตินา

ใครที่ได้ชมภาพยนต์เรื่องอีวิต้า คงจะรู้จักดี (อืม... หรือไม่ก็รู้จักมาดอนน่าดี)

เธอเสียชีวิตเมื่อวันที่ 26 กรกฎาคม ปี 1952 ครับ



นอกจากเดือนกรกฎาจะเป็นเดือนที่อีวิตาเสียชีวิตแล้วเดือนนี้ยังสำคัญ

กับประเทศอาเจนตินามาก เพราะเป็นเดือนที่อาเจนตินาประกาศอิสระภาพ

ไม่ขึ้นกับสเปนอีกต่อไป เมื่อวันที่ 9 กรกฎาคม ปีค.ศ. 1816 ครับ



ส่วนแฟนๆ หนังสือนิยายสอบสวนสืบสวนเรื่อง เชอลอร์กโฮม ( Sherlock Holmes)

ผู้ประพันธ์เรื่องนี้คือ Sir Arthur Conan ได้เสียชีวิตลงในวันนี้ วันที่ 7 กรกฎาคม

เมื่อ ปี 1930 ... ขอไว้อาลัย



อืม... มีใครพอจำได้บ้างไหมครับว่าเดือนกรกฎาคม มีเหตุการณ์ใดน่าสนใจเกิดขึ้นบ้าง

สำหรับเมืองไทยในอดีต? ... อืม ใครตอบได้จะบอกคุณครูให้ได้คะแนนพิเศษฮี่ๆๆๆ



ข้างล่างนี่รูปอีวิตาครับ

นอกจากวันที่ 29 กรกฎา จะเป็นวันที่ไดแอนน่าแต่งงานแล้ว

วันเดียวกันนี้ แต่เป็นเมื่อปี 1890 จิตรกรเอกคนหนึ่งของโลก

คือ วินเซนต์ แวนโก๊ะ ได้สังหารตัวเอง

จบช่วงสุดท้ายของชีวิตที่ทุกข์ทรมานของเขาลง



เอาภาพวาดที่เวนโก๊ะ วาดรูปตัวเขาเองมาฝากครับ

เมื่อกี้นี้พิมพ์ข้อความด้วยนี่นาหายไปใหนแล้วก็ไม่รู้ เขียนไว้ว่าเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาเป็นวันอาสาฬบูชาและวันเข้าพรรษาแล้วนั่นก็เป็นลิงค์เกี่ยวกับบทความอาสาฬหบูชารำลึกค่ะ

แล้วทำไมแวนโก๊ะต้องฆ่าตัวตายด้วยคะคุณJor
   สงสัยว่าท่านอื่นๆจะไม่ว่างนะเนี่ย

ขโมยคำตอบมาจากพี่พวงร้อยอีกทีครับ

... แวนโกะ ป่วยด้วยโรคภัยหลายอย่าง จึงเข้าไปรับการรักษาที่สถานพักฟื้นผู้ป่วยโรคจิตที่ เซนต์ เรมี่

เขาพบจุดจบด้วยการปลิดชีวิตตัวเองในปี คศ ๑๘๙๐ ก่อนหน้าที่เขาตายเจ็ดสิบวัน แวนโกะ

วาดภาพไว้ เจ็ดสิบภาพ เขาสั่งน้องชายไว้ว่า "ฉันขอตายในขณะที่ยังมีไฟแรง ดีกว่ารอให้เบื่อตาย"

ขณะที่เขานอนรอความตายอยู่ ก็บอกน้องว่า ให้ปล่อยให้เขาตาย

ความพยายามที่จะพยุงชีวิตของเขาจะเป็นการไร้ประโยชน์ เพราะไม่เช่นนั้น

"ความทุกข์ระทมจะไม่มีวันจบเสียที"



รู้สึกว่าแวนโก๊ะจะมีอาการทางประสาทมาก ขนาดเคยตัดหูของตนเองด้วย

ความทุกข์ระทมของเขาสะท้อนอยู่ในภาพที่วาด ... ผมดูไม่ออกหรอกครับ แหะๆ

ต้องศิลปินมองกันถึงจะดูออก มีเรื่องเล่าว่านักร้องอเมริกันคนหนึ่ง

ได้ยืนชมภาพของแวนโก๊ะ ชื่อ ภาพ The Starry Night

แวนโกะ วาดภาพนี้ ในปี คศ 1889 เมื่อพำนักอยู่ที่สถานพักฟื้นผู้ป่วยโรคจิต ที่ เซนต์เรมี่

ในตอนใต้ของประเทศฝรั่งเศส  นักร้องคนนั้นซาบซึ้งถึงกับแต่งเพลงให้แวนโก๊ะเลยทีเดียว

หลายคนคงเคยได้ยินเพลงชื่อ Vincent หรือ Starry Starry Night



Starry Starry Night

Paint your palette blule and gray

Look out on a summer's day

With eyes that know the darkness in my soul

Shadow on the hill

Sketch the trees and daffodils

Catch the breeze and the winter chills

In the colors on the snowy linen land



Now I understand

What you tried to say to me

And how you suffered your sanity

And how you tried to set them free

They would not listen, they did not know how

Perhaps they'll listen now...



Starry Starry Night

Flaiming flowers that brightly blaze

Swirling clounds in violet haze

Reflect in Vincent's eyes of China blue

Colors changing hue

Morning fields of amber grain

Weathered faces lined in pain

Are soothed beneath the artist's loving hand



Starry Starry night



มีใครทราบบ้างครับว่านักร้องอเมริกันคนนันคือใคร?

Don Mclean ค่ะ คนเดียวกับที่ร้อง American Pieที่ Madonnaนำกลับมาร้องใหม่ค่ะ

วันที่ 29 ก.ค. เป็นวันภาษาไทย ครับ

ขอบคุณครับ ไม่เคยทราบมาก่อนเลยครับว่ามีวันภาษาไทยด้วย

ไม่ทราบว่ามีมานานแล้วหรือยัง ตอนผมยังเป็นนักเรียนมัธยมไม่เคยได้ยินเลย?



เดือนกรกฎาเป็นเือนสำคัญทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเหมือนกันครับ

เมื่อวันที่ 20 กรกฎาคม ค.ศ 1969 Neil Armstrong ก็ได้กลายเป็นมนุษย์คนแรก

ที่ได้ประทับรอยเท้าลงบนดวงจันทร์  ยาน Apollo-11 ออกเดินทางเมื่อวันที่ 16

กรกฎาคม ใช้เวลาเดินทาง 4 วันจึงถึงดวงจันทร์ครับ มีนักบินอวกาศติดขึ้นไปด้วย

สามคน คือ Armstrong, Edwin Aldrin และ Mike Collins

วันภาษาไทย

http://www.phuketculture.net/phuketculture.shtml

ขอบคุณค่ะคุณJorที่ช่วยตอบเรื่องของแวนโก๊ะ
ชอบเพลงStarry Starry Night เคยฟังหลายครั้งแล้วรู้สึกว่าเพราะดีค่ะ

พอจำได้คร่าวๆว่า ภาพ The Starry Night สะท้อนอารมณ์ทุกข์แรงกล้าของแวนโกะ แสดงออกผ่านลายเส้นของเขา    คุณจะมองเห็นต้นสนไซเปรสที่หงิกงอบิดเบี้ยวเหมือนอาการบิดตัวอย่างเจ็บปวด       ดวงจันทร์และดาวข้างบนเป็นเครื่องหมายของความฝันที่สุดเอื้อม  มองเห็นแสงสว่างโดดเด่นแต่ห่างไกลจากต้นสนข้างล่าง    สายลมม้วนในอากาศ เป็นลมที่แรงกล้าปั่นป่วน สะท้อนอารมณ์ทำนองเดียวกับสนไซเปรส  

งานของแวนโกะฉีกแนวออกมาจากภาพเขียนรุ่นก่อนที่เน้นความละเอียดลออสวยงามแบบสมบูรณ์แบบ   มองดูเหมือนภาพวาดด้วยฝีมือหยาบๆ  ไม่ประณีตบรรจง  

แต่ความจริงภาพของเขาสะท้อนตัวตนและอารมณ์ของเขา ไม่ได้สะท้อนวัตถุที่เป็นต้นแบบว่าจะวาดออกมาได้สวยงามแค่ไหน   ผลของความล้ำยุคทำให้เขาขายภาพไม่ได้เลยตลอดชีวิต  แต่มาตอนนี้ภาพของเขามีราคาแพงที่สุดในโลก

ในหัวหนูนี่ไม่ค่อยมีศิลป์เลยค่ะดูภาพบอกได้แค่ว่าสวยและไม่สวยจริงๆแล้วอยากมองเป็นบ้างเหมือนกัน

    นี่เป็นความหมายของเดือนกรกฎาคมค่ะ

ค้น :  กรกฎาคม

คำ :  กรกฎาคม

เสียง :  กะ-ระ-กะ-ดา-คม; กะ-รัก-กะ-ดา-คม

คำตั้ง :  กรกฎ; กรกฏ

ชนิด :  น.

ที่ใช้ :  

ที่มา :  (ส. กรฺกฏ = ปู + อาคม = มา = เดือนที่อาทิตย์มาสู่ราศีกรกฎ)

นิยาม :  ชื่อเดือนที่ ๗ ตามสุริยคติ ซึ่งเริ่มด้วยเดือนมกราคม มี ๓๑ วัน.

http://rirs3.royin.go.th/riThdict/lookup.html

ภาพของแวนโกะภาพนี้พอจะสวยไหมคะ

ชื่อ ดอกไอริส  เป็นภาพท้ายๆก่อนตายไม่กี่เดือน

อีกมุมมองหนึ่งของภาพ Starry Night  ค่ะ



คืนฟ้าปริ่มดาว



จักรวาลในจินตนาการของ แวน โกะ แวนโกะ วาดภาพนี้ ในปี คศ 1889 เมื่อพำนักอยู่ที่สถานพักฟื้นผู้ป่วยโรคจิต ที่ เซนต์เรมี่ ในตอนใต้ของประเทศฝรั่งเศส เขาเขียนจดหมายไปหาน้องชายชื่อ ธีโอ ว่า "เมื่อเช้ามืดวันนี้ ก่อนตะวันขึ้นนานอยู่ ฉันมองออกนอกหน้าต่างไป ไม่เห็นอะไรเลย นอกจาก ดาวรุ่ง ที่ดูดวงใหญ่ยิ่งนัก" "ดาวรุ่ง" ที่เขากล่าวถึงคือ ดาวศุกร์ น่าจะเป็นดาวดวงใหญ่พะยิบพะยาบด้วยแสงสีขาว ที่อยู่ตรงกลางค่อนไปด้านซ้ายในภาพวาดของเขา แวนโกะ  ไม่ได้นอนถึงสามคืนติดๆกัน เพื่อวาดภาพนี้ ที่มองเห็นจากหน้าต่างของเขา เพราะว่า ตามความเห็นของเขาแล้ว "ยามคืน  เป็นเวลาที่เปี่ยมไปด้วยพลังแห่งชีวิต  และมีสีสันตระการตาไปยิ่งกว่ายามวันเป็นยิ่งนัก"



แต่ แวนโกะ ไม่ได้เพียงแค่บันทึกวิวจากหน้าต่างที่เขามองเห็น ยอดแหลมจากอาคารสีดำ แสดงถึงหลังคาโบสถ์ยอดแหลมที่มีอยู่ทั่วไปใน ฮอลแลนด์ บ้านเกิดของเขา จินตภาพในนี้  มาจากจินตนาการของเขา ที่แสดงถึงความตระการตา และความน่าสะพรึงกลัวในอำนาจของฟ้ายามค่ำ  ในขณะที่ศิลปินส่วนใหญ่ จะแสดงภาพความสงบสันติยามค่ำคืน  ภาพของแวนโกะ กลับเปี่ยมไปด้วยพลัง  ที่เขาแสดงออกด้วยเส้นพู่กันสบัดกวัดแกว่งไปทั่วราวกับท้องฟ้ากำลังครืนครั่นสั่นสะท้านไปด้วยพลังอันไม่รู้จักหมดสิ้น



พลังอันคักคึกฮึกโหมแห่งจักรวาล ช่างขัดกันกับความสงบราบรื่นของหมู่บ้านในหุบเขาที่ชาวบ้านกำลังหลับนอนด้วยความสงบ แนวต้นไซปรัส(หลังภูเขาในภาพ) หรือ ความตาย ที่เขาวาดให้ดูเหมือนเปลวไฟเชื่อมต่อระหว่างแผ่นดินกับสรวงสวรรค์ สำหรับ แวนโกะ  แล้ว ความตาย หาใช่ความร้ายกาจน่าสะพรึงกลัวไม่ หากเป็น หนทางสู่สรวงสวรรค์ นั่นเอง



"... มองดูดาวครั้งใด มักทำให้ฉันฝันไฝ่ไปเรื่อย... ฉันมักถามตัวเองเสมอว่า ทำอย่างไรนะ ฉันถึงจะได้เดินทางไปยังจุดขาวพราวพร่างกลางฟ้ามืด อย่างนี้ได้ง่ายๆ เหมือนเราเดินทางไปหาจุดดำบนแผนที่ประเทศฝรั่งเศสได้ไม่ยากเช่นด้วยการจับรถไฟไปเมืองทาราซอน หรือ โรน เราก็น่าจะขี่ความตายไปหาดวงดาวได้เช่นกัน"



แวนโกะ ป่วยด้วยโรคภัยหลายอย่าง จึงเข้าไปรับการรักษาที่สถานพักฟื้นผู้ป่วยโรคจิตที่ เซนต์ เรมี่เขาพบจุดจบด้วยการปลิดชีวิตตัวเองในปี คศ ๑๘๙๐ ก่อนหน้าที่เขาตายเจ็ดสิบวัน แวนโกะ วาดภาพไว้เจ็ดสิบภาพ เขาสั่งน้องชายไว้ว่า "ฉันขอตายในขณะที่ยังมีไฟแรง ดีกว่ารอให้เบื่อตาย"ขณะที่เขานอนรอความตายอยู่ ก็บอกน้องว่า ให้ปล่อยให้เขาตายความพยายามที่จะพยุงชีวิตของเขาจะเป็นการไร้ประโยชน์ เพราะไม่เช่นนั้น  "ความทุกข์ระทมจะไม่มีวันจบเสียที"



(จากข้อเขียนของ Kirk Varnedoe แห่ง The Museum of Modern Art, New York

http://www.moma.org/docs/collection/paintsculpt/c58.htm)



ใน บทความเรื่อง  ตำนานดวงดาว

http://vcharkarn.com/magazine/issue5/issue005_observatory01.php

มีเว็บของกระทรวงกลาโหมที่รวบรวมเหตุการณ์ในอดีตของไทย  ที่เกิดในเดือนต่างๆ  

http://www.mod.go.th/heritage/nation/misc/past_jul.htm

แต่ดิฉันเปิดไม่ได้  เลยพบได้แต่ที่ลงไว้สั้นๆว่า



1 กรกฎาคม 2388 หมอคาสเวล มิชชั่นนารีอเมริกัน เริ่มถวายการสอนภาษาอังกฤษให้พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ขณะที่ทรงเป็นพระภิกษุ



ขอบคุณค่ะคุณพวงร้อย    ส่วนข้อความของดิฉันเก็บมาจากงานวิจารณ์ศิลปะตะวันตกของอ.ประยูร อุลุชาฎะ หรือ น.ณ ปากน้ำ  ศิลปินแห่งชาติ สาขาทัศนศิลป์ ประเภทจิตรกรรม ประจำปีพ.ศ. ๒๕๓๕ ค่ะ

คอมมีปัญหาค่ะยังไม่เห็นภาพที่คุณเทาชมพูเอามาลงเลยค่ะ

ขอบคุณๆเทาชมพูและคุณพวงร้อยครับ...



ผลงานภาพวาดต่างๆ ของแวนโกะชมได้ที่เว็ปเหล่านี้ครับ

http://www.vangoghgallery.com/

http://www.about-van-gogh-art.com/

และรวมลิงค์เกี่ยวกับผลงานต่างๆของแวนโกะ

http://www.about-van-gogh-art.com/van-gogh/van-gogh-links/index.html

เลยวันชาติอเมริกันไปแล้วแต่คงยังไม่เชยไป...
ย้อนกลับไป วันที่ 4 กรกฎาคม ปี ค.ศ. 1883 เทพีเสรีภาพหรือ Statue of Liberty
ก็ถูกส่งมอบจากฝรั่งเศสให้กับอเมริกาครับ ....
รู้สึกว่าที่ปารีสก็จะมีรูปปั้นเทพีเสรีภาพด้วยเหมือนกัน อยู่ที่กลางแม่น้ำแซน
แต่ตัวเล็กกว่ากันเยอะ...

สำหรับแฟนๆ หนังคาวบอยอเมริกัน คงจะรู้จัก Billy the kid
หนังคาวบอยมีสร้างเรื่องราวเกี่ยวกับจอมโจรคนนี้หลายเรื่อง
( เรื่องล่าสุดที่ผมเคยดูรู้สึกจะเป็น Young Gun ภาคสองละมั้ง
มีเพลงของ บอง โจวี่ เป็นเพลงฮิตซะด้วย... )
Billy the kid นั้นถูกยิงตายในวันที่ 15 กรกฎาคม 1881
รู้สึกว่านายอำเภอที่ยิงเขาก็คือเพื่อนตัวเอง ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกจะชื่อ เพ๊ต กาเล็ต ?

ตอนแรกผมนึกว่าเป็นแค่นิยายซะอีก ... ไม่นึกว่าจะมีตัวตนจริงๆ
ยิ่งมางงเข้าไปอีกตอนดูภาพยนต์เรื่อง Young Gun เพราะในภาพยนต์บอกว่า
Billy the kid ไม่ได้ถูกยิงตาย ... เลยงงๆ ว่ายังไงกันแน่

ตอนนี้เห็นรูปที่คุณเทาชมพูเอามาลงแล้วค่ะ

  ลิงค์ของแวนโก๊ะมีภาพเยอะแยะไปหมดเลยดูไม่หวาดไม่ไหว

   เทพีเสรีภาพแท้จริงแล้วฝรั่งเศสหรอกหรือคะที่ส่งให้ออเมริกาใช่รูปปั้นที่ใหญ่ๆนั่นมั้ยคะ เรียนสังคมตอนม.3ไม่เห็นจะรู้เลยหรือว่าลืมก็ไม่แน่ใจ

ป.ล.รู้จักแต่พลงนี้It's my lifeของ บอง  โจวี่

20 กค. 1969
ผมได้นั่งเฝ้าจอทีวีดูก้าวแรกของมนุษย์ที่ลงดวงจันทร์ด้วย
คุณจ้อ(Jor) ได้ดูหรือเปล่าครับ

ผมพลาดไปครับอาจารย์นิรันด์ ...
ผมเกิดหลังจากนั้นไปหลายปีครับ แหะๆๆๆ

สวัสดีค่ะ คุณเทาชมพู และเพื่อนๆ

ต้องขออภัยด้วยค่ะที่พักนี้ไม่ค่อยมีโอกาสเข้ามาเลยค่ะ  กำลังยุ่งมากๆ  แถมเครื่องคอมพ์อีกเครื่อง  ถูกเปลี่ยนหมด  เหลือไว้แต่มอนิเต้อร์ตัวเก่าเท่านั้น  อย่างอื่นเปลี่ยนหมด  แถมระบบถูกให้เปลี่ยนไปใช้ Linux แทน  ดิฉันไปเอาโปรแกรมที่ช่วยสับเปลี่ยนแป้นพิมพ์ ระหว่าง ไทย-อังกฤษ  ของ NASCIS มาใช้  ที่เค้าว่าใช้กับ Linux มันก็ไม่ยอมทำงานน่ะค่ะ (เฮ้อ)  เลยเหลือเครื่องนี้เครื่องเดียว(ซึ่งปกติไม่ค่อยมีเวลามาเข้าจากเครื่องนี้เท่าไหร่)  ที่พิมพ์ภาษาไทยได้  เลยได้แต่อ่านเป็นส่วนใหญ่  แต่พิมพ์ภาษาไทยนี่โอกาสลดน้อยลงไปมากเลยค่ะ

นี่ลุกขึ้นมาตอนตีสี่สี่สิบห้าจะไปดูดาว  ดูได้แป๊บเดียว  ไม่ยักกะรู้ว่า  ช่วงนี้พระอาทิคย์ขึ้นตีห้า (ไม่เคยตื่นเช้าอย่างนี้เลย อิอิ)  ฟ้าสางมาดาวก็มองไม่เห็นแล้ว  เลยมาเล่นคอมพ์แทนค่ะ  เหอๆๆ  แต่ทันได้ดู ดาวศุกร์นะคะ  โห ตอนนี้สุกสว่างมากเลยค่ะ  ไม่เคยเห็นสว่างขนาดนี้  ช่วงนี้จะขึ้นก่อนพระอาทิตย์ประมาณ สามชั่วโมง  ขนาดพระจันทร์ยังสว่างมากๆอยู่  ดาวศุกร์ก็ยังเปล่งประกายไม่แพ้  ถ้าเป็นคืนเดือนมืดคงสว่างเหมือนในภาพของ แวนโกะ เลยค่ะ

ดิฉันก็ไม่ค่อยรู้เรื่องศิลปะเท่าไหร่  ก็คิดว่าภาพ Starry Night นี่คงแสดงออกถึงความรู้สึกหดหู่ปวดร้าวอะไรทำนองนั้น  แบบในเพลงน่ะค่ะ  มาเจอที่เค้าเขียนข้างต้น  ก็ชอบมากเลยค่ะ  คิดว่า  ความรู้สึกของ แวนโกะ ต่อดวงดาว  ช่างตรงกับความเป็นจริงอย่างไม่น่าเชื่อ  เพราะดวงดาวที่ดูน้อยแสง  กลับมีพลังงานมากมายมหาศาล  ด้วยระยะทางอันห่างไกลต่างหาก  ที่ทำให้มนุษย์เราเข้าใจไปว่า  มันมีแสงน้อย  แต่ช่วงที่แวนโกะเสียชีวิตนั้น  ความรู้เกี่ยวกับดวงดาว  หรือด้าน Astrophysics นั้น  กำลังเริ่มก่อตัวขึ้น  คงเป็นเรื่องน่าทึ่งเหมือนกันว่า  แวนโกะ อาจติดตามอ่านเรื่องทางดาราศาสตร์อยู่บ้าง  จึงเข้าใจได้ถูกอย่างนี้  แต่เป็นการมั่วของดิฉันเองหรอกค่ะ  ไม่ได้เห็นอะไรเอามาอ้างอิงได้  เดาๆเอาว่า  อาจจะเป็นไปได้เท่านั้นเองค่ะ

อิจฉาคุณพวงร้อยจังตื่นมาได้มองดูดวงอาทิตย์แถมยังได้มองดูดาวอีก หนูนาก็ชอบดูค่ะแต่ทุกวันนี้ตื่นมาฟ้าครึ้มๆทุกวันเลยตอนกลางคืนก็ไม่ได้มองดูดาวอยู่กรุงเทพก็อย่างนี้แหละ

กลับมาว่ากันต่อครับ... เอาเข้าให้เข้าบรรยากาศดวงดาวของ Starry Night
แต่าคราวนี้ไม่ใช่เกี่ยวกับนักดาราศาสตร์ครับ ... แต่เป็นนักโหราศาสตร์

นักพยากรณ์ชื่อดังที่สุดของโลก คือ นอสตาดามุส ชาวฝรั่งเศส
ประวัติศาสตร์เขียนไว้ว่าถึงแก่กรรมไปเมื่อวันที่ 2 กรกฎาคม เมื่อปี ค.ศ. 1566 ครับ
ส่วนคำทำนายของแกน้ันยังเล่าขานอยู่จนทุกวันนี้ ใครจะเชื่อหรือไม่เชื่อบ้าง
อันนี้ไม่ทราบได้ครับแล้วแต่ความคิดแต่ละคน...

วันนี้วันที่ 17 กรกฎาคม เมื่อปี ค.ศ. 1945 หลังจากที่สงครามโลกคร้ังที่สองสงบลงแล้ว

ผู้นำฝ่ายสัมพัทธมิตรได้แก่ เฮนรี่ ทรูแมน ประธานาธิปดีอเมริกัน โจเซฟ สตารลิน

และ เซอร์ วินสตัน เชอร์ชิล ของอังกฤษ ได้มาร่วมประชุม Potsdam Conference

คาดว่าคงเป็นการประชุมตกลงผลประโยชน์กัน ซึ่งคงจะตกลงกันนานไปหน่อย

กว่าจะประชุมเสร็จก็เลยไปถึงวันที่ 2 สิงหาคมโน้นแนะ

ความจริงก็ไม่นานเท่าไหร่นักแต่ก็นานพอที่อังกฤษจะเปลี่ยนตัวนายกรัฐมนตรี จาก

เซอร์วินสตัน เชอรชิล ไปเป็น Clement Attlee ซึ่งมาร่วมประชุมแทนเชอร์ชิลในวันที่

 29 กรกฎาคม เรียกกันว่าจะจบแล้วพึ่งมา



ส่วนข้อมูลของการประชุมใครสนใจสามารถอ่านได้ที่นี่ครับ

http://www.pbs.org/wgbh/amex/truman/psources/ps_potsdam.html

ข้างล่างคือรูปของ ผู้นำทั้งสามในการประชุมดังกล่าว

สนใจนอสตาดามุสน่ะค่ะ

ผมไม่เชื่อเรื่องนอสตาดามุสครับ เลยไม่ค่อยจะมีข้อมูล

ถ้าสนใจลองหาข้อมูลจากแถวๆนี้ดูแล้วกันครับ

http://www.alumni.caltech.edu/~jamesf/Nfaqs.html

เมื่อวันที่ ๒๐ ที่ผ่านมา  เป็นวันครบรอบ ๒๕ ปีที่ยานไวกิ้งไปจอดบนดาวอังคารด้วยค่ะ

ขอบคุณสำหรับข้อมูลค่ะ

ใครไม่เชื่อได้โปรดหลับตาอย่าดูภาพนี้น่ากลัวสุดๆ

วันที่24กรกฎาคม (ขออภัยที่จำพ.ศ.ไม่ได้)เป็นวันที่มีการเปิดพิพิธภัณฑ์สงครามโลกครั้งที่สองที่กาญจนบุรีและวันที่เดียวกันนี้แต่คนละพ.ศ.ที่มหาวิยาลัยบูรพาได้เปิดพิพธภัณฑ์สัตว์น้ำทางทะเล
    ข้อมูล ฟังจากวิทยุค่ะ

วันที่ 22 กรกฎาคม ในรัชสมัย ร.6 เข้าใจว่าเป็นวันสำคัญอะไรสักอย่างหนึ่งเกี่ยวกับสงครามโลกครั้งที่ 1 จะเป็นวันที่สงครามสงบฝ่ายสัมพันธมิตรมีชัยชนะฝ่ายมหาอำนาจกลางหรือไม่ ไม่แน่ใจ หรืออาจะเป็นวันที่สยามประกาศเข้าสู่สงครามโลกร่วมกับสัมพันธมิตรก็ไม่แน่ใจอีก แต่ที่แน่ๆ มีการสร้างวงเวียน 22 กรกฎาคม เป็นที่ระลึก

ประวัติศาสตร์จะบันทึกไว้ต่อไปในอนาคตว่า แถวๆ ปลายเดือน ก.ค.ปีนี้แหละ ที่สหรัฐฯ ลุกขึ้นมาทำตัวเป็นเด็กเกเรระดับโลกและแสดงท่าทีว่า ฉันไม่แคร์โลกแล้ว ไม่แคร์ระบบการหารือหลายฝ่ายและ จะเอาแต่ใจฉันเท่านั้น (ซึ่งถ้าไม่แคร์คนอื่นๆ ที่เหลืออยู่ในโลกจริงๆแล้ว สหรัฐก็ควรจะอพยพไปอยู่ดาวอังคารเสียให้หมด ทิ้งโลกให้คนอื่นๆ เขาอยู่กันไป อาจจะเป็นผลดีด้วยกันทั้งสองฝ่ายคือฝ่ายสหรัฐกับฝ่ายคนอื่นทั้งหมดทั้งโลกนอกจากสหรัฐ)

ว่าที่จริงแนวโน้มฉันไมแคร์นี่ก็มีมาต่อเนื่องสักพักใหญ่แล้วครับ แต่มาเห็นชัดๆ กันราวช่วงเดือนนี้แหละ ตั้งแต่เรื่องการร่วมมือควบคุมภูมิอากาศ ร่วมมือแก้ปัญหาอาวุธเถื่อน ร่วมมือหามาตรการคุมอาวุธเชื้อโรค การจับเข่าคุยเรื่องขีปนาวุธ สหรัฐส่ายหน้าล้มกระดานมันทุกเรื่องแถวๆ เดือนนี้แหละ

เออ - แปลกแฮะครับ คุณเปี้ยว คุณจ้อ คอลัมนิสต์โปรดของคุณยังไม่เขียนถึงเรื่องนี้เลย เช็คดูเห็นยังพูดถึงอินโดนีเซียอยู่ ถ้าคุณนิติภูมิด่าอเมริกันหนนี้ ผมคนหนึ่งแหละที่จะเชียร์คุณนิติภูมิ แถมคนอื่นๆ อีกหลายประเทศแม้แต่ฝรั่งด้วยกันอย่างพวกยุโรปก็จะเห็นด้วย (ที่จริงฝรั่งอื่นเขาโวยวายด่าอเมริกันล่วงหน้าไปก่อนคุณนิติภูมิแล้ว)

หรืออาจจะเป็นเพราะว่าเหตุการณ์นี้ทำให้ภาพหรือสมมติฐานที่คุณนิติภูมิเชื่อมาตลอดว่าฝรั่งทั้งหมดนั้นเลวและรวมหัวกันเลวโดยมีสหรัฐเป็นผู้นำในการเลว นั้น สั่นสะเทือนไปก็ได้ครับ แกเลยเงียบๆ ไป ไม่พูดถึง เพราะคราวนี้เห็นๆ อยู่ว่าฝรั่งด้วยกันเองก็ใช่ว่าเขาจะเอากับสหรัฐทุกเรื่องไป