เรือนไทย

ทุ่งข้าวเขียวขจี  สีสดชื่นระรื่นลมไหว
ปูปลามาเล็มไคล  ในน้ำใสใต้สันตะวา

  สาหร่ายชูดอกกระจิดริด
แมลงน้อยนิด ไร้เดียงสา
เกาะดอกหญ้าบนคันนา
แมงมุงตั้งท่าตะครุบกิน

  ควายเคี้ยวเอื้องนอนหนอง
แววตาหม่นหมองไม่สิ้น
เหลือบริ้นวนเวียนบิน
เกาะกินเลือดล้นพุงกลวง

   กบเขียดร้องเสียงใส
เสมือนน้ำบนใบบัวหลวง
งูอะไรสีเงินยวง
เสื้อยไปล้วงรูปูนา

   ยูงขาวถลาบิน
 จิกปลากินเกาะกิ่งหว้า
เงาเมฆสีหม่นลอยมา
แสงแดดกล้ากึ่งกลางวัน

  ถอนกล้ามาเหนื่อยเมื่อยล้า
เข้าร่มไม้ชายคาประหนึ่งสวรรค์
แก้ห่อข้วออกวางพลัน
ชวนกันนั่งล้อมวงกิน

  น้ำพริกเจือแมงดา
แกล้มยอดหว้าหวั่นใจถวิล
ว่าสวรรค์ในแคว้นแดนดิน
คือถิ่งทุ่งทองของไทยเอย

บทกวีของคุณอังคาร กัลยานพงศ์ ค่ะ
ไปเห็นมาเลยเอามาฝาก รู้สึกเพราะดีค่ะ

ขอบคุณครับ
ถ้ามีบทกวีของท่านอังคารจะเอามาเผื่ออีกก็ยินดีครับ

เคยเรียนสมัยอยู่มัธยมปลายค่ะ

ไพเราะและเห็นภาพตามเลยค่ะ  ขอบคุณค่ะที่นำมาฝาก