เรือนไทย

 มีการ์ตูนญี่ปุ่น อีกเรื่องที่เคยอ่านไม่ได้พูดถึงเงือกในเรื่องของความงามหรืออะไรน่ะครับ แต่พูดถึงเนื้อเงือก คือ ชายหนุ่มคนนึงเป็นชาวประมง วันนึงเพื่อนชาวประมงก็เอาเนื้อปลาประหลาดมาชวนให้กินกัน พอกินไปแล้ว เพื่อนบางคนก็ขาดใจตายทันที บางคนก็กลายเป็นสัตว์ประหลาด แล้วก็ขาดใจตาย มีแต่ชายหนุ่มคนเดียวที่ไม่เป็นอะไร แต่ปรากฎว่า ชายหนุ่มคนนี้กลับกลายเป็นมนุษย์อมตะ ที่ไม่แก่ไม่ตาย แล้วก็ถ้าถูกทำร้ายก็จะฟื้นและหายได้เอง จะตายก็ต่อเมื่อ ต้องโดนตัดคอเท่านั้น คล้าย ๆ กับ Highlander เลยครับ

 นึกขึ้นได้อีกอย่างนึง
นางสุพรรณมัจฉา ที่เป็นลูกสาวทศกัณฐ์ แล้วก็แม่ของมัจฉานุ ในเรื่องรามเกียรติ์น่ะ ก็เป็นเงือกไม่ใช่เหรอครับ คือเป็นนางครึ่งคนครึ่งปลาเหมือนกัน  คิดว่าน่าจะเกิดใกล้ ๆ กับ นางเงือกในเรื่องพระอภัยเหมือนกันหรือเปล่าครับ หรือว่าเกิดก่อน
นางเงือกที่คุณเทาชมพูเห็นว่ามีขา บ้างไม่มีบ้าง น่าจะมาจากความเชื่อฝรั่งที่ว่า นางเงือกนั้น ถ้าขึ้นบน แล้วทำให้ท่อนล่างแห้งสนิทแล้ว ส่วนหางปลานั้นก็จะกลายเป้นขาไป แล้วก็จะกลับมาเป็นครีบปลาอีกครั้งเวลาเปียกน้ำน่ะครับ

 ดูภาพนางเงือกไม่ใส่เสื้อแล้วดูงามอย่างมีศิลปะ ค่ะ


เราจะมีโอกาสพบนางเงือกจริงๆในโลกนี้ได้บ้างไหมคะเนี่ย

 นางเงือกจริงๆบนโลกนี้ ต้องไปชมปลาพะยูนค่ะคุณ pink ribbon พอจะแทนกันได้ไหมคะ  แต่คงจะสวยไม่เท่าจินตนาการจากภาพข้างบนนั่นนะคะ

 รูปนางเงือกสวยจังค่ะรวมทั้งนางไซเรนด้วย
ดูรูปนางเงือกแล้วอดสงสัยไม่ได้ค่ะคุณเทาชมพูว่าท่านสุนทรภู่เอาจินตนาการเรื่องนางเงือกมาจากไหนกันหนอ ท่านคงไม่ได้รับอิทธิพลมาจากตะวันตกแน่ ๆ ใช่ไหมคะ    

 ขอบคุณคุณเทาชมพูค่ะ ทองรักก็ลืมนึกไปว่าเรามีการติดต่อกับชาติตะวันตกมาตั้งนานแล้ว ใจมันคอยคิดแต่ว่าอิทธิพลของชาติตะวันตกที่ถ่ายทอดมาถึงคนไทยนั้นจะผ่านมาทางสื่อมวลชนต่าง  ๆ เท่านั้นเช่นสิ่งพิมพ์(ในสมัยก่อน) ภาพยนตร์ (ในยุคต่อมา) และอินเตอร์เน็ต (ในยุคปัจจุบัน) จนลืมไปว่าแท้จริงแล้วสื่อที่สำคัญที่สุดอีกอย่างหนึ่งที่เป็นตัวกลางในการถ่ายทอดวัฒนธรรมและความเชื่อต่าง ๆ เหล่านี้ได้ง่ายกว่าสื่ออื่นที่บอกมาทั้งหมด คือสื่อบุคคลนั่นเอง
รูปหนูน้อยเงือกที่คุณเทาชมพูเอามาฝากดูน่ารักน่าหยิกจังเลยค่ะ

 I rather think that Sirens are Prai-ta-le krab. But certainly nang prai ta le can take a shape of mermaids. In French, as many of us here would probably know, 'sirene' does mean mermaid.



Re Khun Tao's comment# 8, I am amazed again by Sunthorn Phu and his vast knowledge of foreign tales. The stories of Odyssey and Phra Abhai Mani are quite similar. Like the sirens, Phra Abhai's weapon is his music. And the way to protect oneself from both the sirens and Phra Abhai's enchanting music is the same - close one's ears. I bet the Phra Pipo, the farang priest in Phra Abhai Mani (the name is very similar to "Pope" ?) probably had read Odyssey, because once when his troop went into battle with Phra Abhai, and our hero played his flute, Phra Pipo "took Thong Yib and pressed it to his ears".



In the Thai version, we use Thong Yib, and not wax as in Odyssey krab.

 เงือกสวยจังเลยค่ะ
ไม่เหมือนนางเงือกงานวัด ราคาค่าดู5บาท...
เคยดูที่งานฤดูหนาวที่เชียงใหม่น่ะค่ะ สงสัยว่าเขาจะทำยังไง
เข้าไปเห็นตู้กระจก มีนางเงือกนั่งหน้าเบื่อๆเห็นท่อนบนใส่บิกินี
ท่อนล่างเป็นหางเงือกแห้งแกร็กเลย(คงขึ้นจากน้ำมานาน )
คิดว่าคงเป็นอิทธิฤทธิ์ของกระจกนั่นแหละค่ะ

 ความรู้ของสุนทรภู่น่าอัศจรรย์มากค่ะ ทางด้านต่างประเทศ
แล้วถ้ามีเวลาพอ  จะเอารำพันพิลาปมาเล่าสู่กันฟังนะคะ

 อ่านในหนังสือแฟนตาซี ของฝรั่งรุ่นใหม่ๆ มีการแบ่งเงือกน้ำจืด เงือกน้ำเค็มด้วยค่ะ   มี่ประเภทขึ้นบกได้เป็นคน และที่ขึ้นบกไม่ได้
นางเงือกของสุนทรภู่คงเป็นเงือกน้ำเค็ม แบบที่ขึ้นบกไม่ได้ต้องรอให้ลูกชายมาช่วยให้เป็นคนภายหลัง

ในแฮรี่ พอตเตอร์ ก็พูดถึงเงือกสองนัย นะคะ คือเป็นสาวสวย (แต่เวลาหลับก็ดูตลกดี) กับ คล้ายๆอสุรกาย(พวกที่เฝ้าไข่ทองน่ะค่ะ)