สำคัญที่ "ใจ" (กวีวิพากษ์)
แพทย์บอกว่า "หัวใจ"มีอยู่สี่ห้อง
ต่างสอดคล้องปฏิกรรมทำหน้าที่
หากทุกห้องพ้องทำกิจกรรมดี
กายมนุษย์ก็มีสุขสบาย
พระท่านว่าห้อง "ใจ"คล้ายห้องว่าง
หากคนวาง "สิ่ง"ชั่ว-ดีที่หลากหลาย
ห้องที่ว่างอยู่นั้นพลันกลับกลาย
เป็นเลวร้ายชั่วดีที่ "สิ่ง"วาง
หากใส่น้ำก็จะเห็นเป็นห้องน้ำ
ใส่พระนำเป็นห้องพระธรรมกระจ่าง
ใส่เครื่องนอนเป็นห้องนอนพักผ่อนพลาง
เก้าอี้ต่างก็เป็นห้องรับแขกคน
ใส่คนสำคัญก็เป็นห้องวีไอพี
ชั่วหรือดีที่สิ่งวางดั่งข้างต้น
ถ้าเราวางสิ่งใดใส่ใจตน
ก็ไม่พ้นคนอื่นเห็นเป็นเช่นนั้น
ใส่เมตตาเข้าไปก็ใจดี
ใส่ธรรมะใจจะมีบุญเสกสรรค์
ใส่ความโกรธจิตพิโรธกริ้วโกรธพลัน
ใส่ความเลวใจหุนหันพลันเลวทราม
ใส่ความเป็นนักสู้ใจก็สู้
ใส่ความรู้ใจฉลาดฉกาจสนาม
ใส่สติใจก็มีสติงาม
ใส่ความกลัวใจก็คร้ามขลาดระแวง
เห็นหรือไม่ "ใจ"พลังขลังกว่า "กาย"
ออกแบบหมายให้ชีวิตคิดกร้าวแกร่ง
ใจเป็นนายเป็นผู้นำกายสำแดง
โลกหมุนได้ไปตามแรงใจสั่งกาย
"โลก"ที่ว่านั้นหรือ-คือ "ชีวิต"
หมุนตามทิศที่จิตสั่งดั่งใจหมาย
ชีวิตคนนั้นที่ดีหรือร้าย
เพราะตามนาย "ใจ"สั่งไปทั้งนั้น
ถามตัวเองเถิด..วันนี้ที่ "ห้องใจ"
เราบรรจุ"สิ่งใด"ใส่ห้องนั่น
โลภโกรธหลงชั่วดี..มิอัศจรรย์
ชีพเลวทรามหรือสร้างสรรค์..สำคัญที่ "ใจ"
(จากธรรมบทชื่อ ห้องที่ชื่อว่า 'ใจ' ของ ว.วชิรเมธี)
ราตรี ประดับดาว