เรือนไทย

 เพิ่งจะคุยกับคุณอาผมมา แกไปเที่ยวศาลไคฟงมา เลยมีอะไรสนุกๆมาเล่านิดหน่อย

แกว่าศาลไคฟงเป็นศาลปราบเซียน ความที่ใกล้เมืองหลวงมาก คนใหญ่คนโตคนมีเส้นสายมีเยอะ แถมหูตาจ้องคอยฟ้องก็มาก ผู้พิพากษามาอยู่ศาลนี้ได้ไม่ใช่หมูๆ ส่วนมากอยู่รอดกันได้ไม่นาน

168 ปีที่ศาลไคฟงเปิดบริการ มีผู้พิพากษามากถึงราว 180 คนแน่ะครับ ผู้พิพากษาคนแรกเป็นคนแซ่เดียวกับผมเอง (Wen) ว่ากันว่าอยู่ได้แค่เดือนกว่าก็เปิดแล้วครับ

ส่วนคนที่อยู่ได้นานที่สุด...

เปาบุ้นจิ้น?

ถถถถถถถถถถถถถถถถถูกต้องละคร้าบ

ส่วนจะอยู่ได้นานแค่ไหน ขอให้เดากันเล่นๆ พรุ่งนี้จะมาเฉลยครับ

 เปิดศาาาาาาาาาลลลล.... (หมุ่ย!)

ศาลไคฟงเป็นที่ๆ ผมอยากไปเที่ยวมากแห่งหนึ่งในเมืองจีน และยังไม่มีโอกาสได้ไปถึงซักทีตลอด 4 ปีที่อยู่ปักกิ่ง จนต้องกลับ (ตามวาระครับ ไม่ใช่ใครไล่กลับ) คุณอาของคุณ Crazy Horse โชคดีจัง อิจฉา

ถ้าเข้าใจไม่ผิด เมืองไคฟงอยู่แถวๆ ลั่วหยาง หรือที่หนังสือไทยสมัยก่อนเรียกว่า "พระนครลกเอี๋ยง" ใช่ไหมครับ?

ผมติดใจใต้เท้าเปามาตั้งแต่ท่านเปาเป็นหนังทีวีฮ่องกงรุ่นโน้น สมัยผมยังเด็ก ซึ่งต่อมาท่านเปาก็กลับมาทำเป็นหนังทีวีฮ่องกงบ้าง ไต้หวันบ้าง แม้แต่หนังของจีนแผ่นดินใหญ่บ้าง หลายต่อหลายรอบ เป็นที่นิยมไม่สร่างซา (แต่ผงซักฟอกยี่ห้อเปาบุ้นจิ้นบ้านเรา เปลี่ยนโลโก้เป็น เปา เฉยๆ ไปแล้ว)

คนจีนยกย่องเรียกฉายา เปากง หรือท่านเปาว่า เปาชิงเทียน แปลว่า เปากระจ่างฟ้า ซึ่งแปลเป็นภาษาไทยสมัยนี้ได้ว่า เปา "โปร่งใส" ครับ (ชื่อท่านจริงๆ ชื่อเปาบุ้นจิ้น หรือ เปาเหวินเจิ้ง) มีอีกคำหนึ่งที่คนจีนแต้จิ๋วเรียกท่าน คือเรียกว่า ท่านเปาเล่งถูกงอั้น ซึ่งผมก็ไม่ทราบว่าแปลว่าอะไร ไม่เคยเห็นตัวหนังสือจีนครับ และจะเดาจากสำเนียงแต้จิ๋วก็ไม่กล้าเดา เพราะผมไม่รู้แต้จิ๋ว แต่ถ้าจะอนุญาตให้ผมวิเคราะห์ (แปลว่า เดาส่งเดช) "กงอั้น" อาจจะตรงกับ "กงอาน" ในภาษาจีนกลาง แปลว่าความสงบสุขสาธารณะ (แต่ไม่ได้แปลว่าสาธารณสุข) หรือจะแปลอ้อมๆ ว่า "พิทักษ์สันติราษฎร์" ก็คงได้มั้ง (ระบบยุติธรรมสมัยท่านเปาเข้าใจว่าไม่ได้แยกแบบเดี๋ยวนี้ หน้าที่ข้าราชการฝ่ายปกครอง เจ้าพนักงานตำรวจฝ่ายปราบปราม และผู้พิพากษาฝ่ายตุลาการ เผลอๆ ก็อาจจะรวมอัยการด้วย ดูเหมือนจะรวมอยู่ในหน้าที่ผู้ปกครองบ้านเมืองหมดครับ)

ขอเชิญเวินต้าเหริน (ท่านเจ้าของกระทู้น่ะแหละ) เล่าต่อครับ

 มารอฟังคุณ CrazyHOrse เล่าต่อด้วยค่ะ ยอมรับเลยว่าติดใจท่านผู้พิพากษาเปาจากหนังจีนช่องสามที่เคยดูตอนเด็กๆเหมือนคุณนกข. คาดว่าเป็นเวอร์ชั่นฮ่องกง ที่ในภายหลังมาเป็นรูปท่านใต้เท้าเปาบนกล่องผงซักฟองด้วยน่ะค่ะ

เนื่องจากที่นี่มีท่านผู้รู้กว้างขวางอยู่มากมาย เลยขอถามตรงนี้ซะเลย คงไม่ว่ากันนะคะ ถ้าจะแตกประเด็นไปบ้าง สงสัยมานานแล้วว่า ศาลไคฟง ที่คุณนกข.ว่าอยู่แถวๆลั่วหยางนี่คือเป็นที่เดียวกับ ไคฟง ที่เคยมีชาวจีนเชื้อสายยิวตั้งรกรากอยู่หรือเปล่าคะ Kaifeng Jews ที่สูญหายไปกว่าศตวรรษแล้วน่ะค่ะ

 มานั่งเกาะขอบจอรอดูรออ่านด้วยคนค่ะ

 มานั่งเกาะขอบจอข้างๆคุณพวงร้อย  ขอไก่งวงชิมสักชิ้นนะคะ
ที่จริงน่าจะเอาปอเปี๊ยะทอดหรือขนมจีบซาละเปามาแถมด้วย ให้เข้ากับบรรยากาศ

 อีกอย่าง

แซ่ "เปา" ของท่าน

ฟังแล้วหิวชะมัด

แหะ แหะ

ปล. คุณเปี้ยวครับ อยากได้ VSmiles รูปน้ำลายหกจังครับ ผมว่ามันชักจะจำเป็นขึ้นทุกวันแล้วนะสำหรับที่เรือนไทยนี่

 แปลว่าชีวิตจริงไม่ตื่นเต้นเท่านิยาย...

สงสัยท่านเปาในงิ้วจะเป็นคนละคนกับท่านเปาในประวัติศาสตร์จริง

เฮ้อ - ด้วยครัีบ

คุณนนทิราครับ ผมมีเรื่องที่ต้องติดต่อ ขอความกรุณาส่งอีเมล์หาผมด้วยครับหรือส่ง message ใน mailbox ของผมในเรือนไทยก็ได้ครับ สมาชิกเรือนไทยเขาจะมีเมล์บอกซ์ให้

ไคเฟิงที่เป็นเมือง น่าจะชื่อเดียวและที่เดียวกันกับไคฮงหรือไคฟงที่เป็นศาลครับ เรื่องยิวในเมืองจีน ผมเข้าใจว่า ข้อมูลทางการของรัฐบาลจีนเองในปัจจุบันยังไม่ยอมรับ คือยอมรับว่าเคยมีชุมชนยิวในเมืองจีนจริงตามประวัติศาสตร์ (ซึ่งรัฐบาลจีนเถียงไม่ได้ เพราะมีบันทึกและหลักฐานยืนยันอยู่) แต่ในปัจจุบัน ดูเหมือนท่าทีของพรรค Party line จะเป็นทำนองว่า ลูกหลานยิวพวกนั้นละลายกลายเป็นจีนปนกันไปหมดแล้ว ไม่เหลือแล้ว

คุณนนทิราเคยบอกว่าลูกหลานยิวในจีนเขาเรียกตัวเขาว่า เผ่า Yu Tai หรือคือคำว่า "ยูดาย" นั่นเอง ยูดายเป็นชื่อศาสนาของยิว เผ่าชื่อนี้จะเป็นหนึ่งใน 55 ชนชาติส่วนน้อยหรือชนกลุ่มน้อยในจีนรึเปล่า ผมไม่แน่ใจ แต่ที่แน่ๆ เผ่า Jew ไม่มีในบัญชีทางการ 55 เชื้อชาติครับ (ที่มี 1 ใน 55 คือเผ่า "ไต่" หรือคนไตพี่น้องของเราครับ)

 จากที่ดิฉันเคยอ่านพบ มีข้อสันนิษฐานว่า ชนชาติยิวเริ่มมาตั้งรกรากในประเทศจีน โดยมาตามเส้นทางสายไหมจากแถบเปอร์เซีย มีหลักฐานว่ามีชนชาติยิวอาศัยอยู่ในแถบไคเฟิงตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 8 ชุมชนชาติยิวในไคเฟิงเคยเป็นชุมชนใหญ่ จักรพรรดิในสมัยราชวงศ์หมิงได้เคยพระราชทานแซ่ให้ลูกหลานชนชาติยิวดังต่อไปนี้ค่ะ  Ai, Lao, Jin, Li, Shi, Zhang และ Zhao (ดิฉันขออนุญาต ลอกมาเป็นภาษาอังกฤษ เพราะไม่มั่นใจในการออกเสียงอ่าน ขอความกรุณาคุณนิลกังขาตรงนี้ก็แล้วกันนะคะ) มีการตั้งข้อสังเกตด้วยว่า แซ่ Shi และ แซ่ Jin ซึ่งแปลว่า หิน และ ทอง มีความหมายตรงกันกับนามสกุล(หรือส่วนหนึ่งของนามสกุล)ของชาวยิวที่ใช้กันแพร่หลายในยุโรปตะวันออก

ชนชาติยิวเริ่มปรับวิถีชีวิตปะปนไปกับชาวจีนพื้นเมืองมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อไม่มี rabbi หรือผู้มีความรู้ทางศาสนามาประจำอยู่ ไม่มีการแปลคัมภีร์ Torah จากภาษาฮีบรูเป็นภาษาจีน และผู้รู้ภาษาฮีบรูก็น้อยลงๆทุกที ดิฉันเคยอ่านพบอีกว่าในปัจจุบันนี้ ยังคงมีลูกหลานที่สืบเชื้อสายจากชาวยิวหลงเหลืออยู่ บางคนก็ยังคงไม่รับประทานหมู แต่ไม่รู้สาเหตุทางศาสนาอย่างไร รู้แต่ว่าปฏิบัติตามประเพณีในครอบครัวสืบทอดกันมา บางคนเมื่อกรอกเอกสาร ก็จะกรอกว่าเป็น Youtai ซึ่งชาวจีนพื้นเมืองจะกรอกว่า ตนเป็นชาวฮั่น

นอกจากนี้ ดิฉันยังอ่านพบอีกว่า  ที่รัฐบาลจีนไม่ยอมรับชนเผ่ายิวเป็น 1 ในบัญชีทางการ 55 เชื้อชาติอย่างที่คุณนิลกังขาว่า อาจจะเป็นการหลีกเลี่ยงปัญหาชนกลุ่มน้อยอีกเผ่าหนึ่งก็ได้ และนโยบายของประเทศอิสราเอล จะให้สิทธิชาวยิวจากทุกที่ในโลกให้เป็นประชากรอิสราเอลได้ ถ้าต้องการย้ายถิ่นฐานไปอยู่ที่อิสราเอล รัฐบาลจีนอาจจะหลีกเลี่ยงปัญหาคนที่สืบเชื้อสายมาจากชาวยิวจะลุกขึ้นทวงสิทธินี้ก็เป็นได้ เลยไม่ยอมรับเอาซะเฉยๆ ถือเอาว่าเชื้อสายนี้สาบสูญปะปนไปกับชาวจีนพื้นเมืองหมดแล้ว

ขอโทษคุณ CrazyHOrse นะคะ แตกประเด็นจากท่านใต้เท้าเปาไปไกล เวลา 15 เดือนของท่านเปาที่ศาลเมืองไคเฟิงนี่สั้นจริงๆ แต่ก็มีเรื่องเกิดขึ้นมากมายเอามาแต่งเป็นเค้าโครงหนังได้ยาวเชียว

คุณนิลกังขาคะ ประเดี๋ยวดิฉันจะติดต่อไปหาคุณอีกทีนะคะ

 เปาเจิ้ง หรือ เปาบุ้นจิ้นมีชีวิตอยู่ราว 1,000 ปีที่แล้วครับ เชื่อแน่ว่าความซื่อตรงของท่านนั้นมีอยู่จริง แต่เรื่องราวที่ทำเป็นละครโทรทัศน์ฉายกันอยู่ส่วนมากก็เป็นนิยายที่แต่งขึ้นแหละครับ

เรื่องยิวที่ไคฟงนี่ก็น่าสนใจครับ แซ่ Shi อ่านว่า สือ (เสียงคล้าย sh ฝรั่งน่ะครับ) แปลว่าหิน ส่วน Jin อ่านว่า จิน แปลว่าทองครับ

 เฉลี่ยแล้ว คนละปี
แต่ปัจจุบันน่าจะมีมากกว่าหนึ่งคนนะ

เอ แต่ 168ปีที่ว่านี่ รวมยุคของท่านเปา(ของแท้ ดั้งเดิม) ด้วยหรือเปล่า