เรือนไทย

ลีลากิ่งก้านสนบริเวณผาหมากดูกกับฟ้าสีสวยยามสาย

ชะเอ๋ย... 49.8k นี่น่าว่าไม่เกินแล้วเชียว ลองใหม่นะครับ

ระหว่างทางเลียบหน้าผาด้านทิศใต้ มุ่งหน้าสู่ผาหล่มสัก

ผาหล่มสักก่อนแสงสุดท้ายจะมาถึง

ภาพภูผาจิตรจากผาหล่มสัก ขณะที่ฝูงชนกำลังมะรุมมะตุ้มอยู่กับหินยื่น

แสงสุดท้าย

ภูผาจิตรในอีกบรรยากาศหนึ่ง

ตากล้องนิรนามที่สนใจภูผาจิตรเหมือนกับผม

กระท่อมร้านค้าบริเวณผาหล่มสักยามค่ำ

บริเวณที่กางเต๊นท์วันที่มีนักท่องเที่ยวไม่ล้นภูกระดึง

น้ำกับฟ้าที่น้ำตกเพ็ญพบยามแล้ง

น้ำตกถ้ำใหญ่วันที่ถ้ำยังใหญ่แต่น้ำตกไม่ใหญ่เลย

ใบเมเปิลในน้ำที่ถ้ำใหญ่

น้องคำหล้ากับนัยน์ตาเป็นประกายเมื่อได้ยินเสียงเรียกไปกินขนมจากแม่ค้าใจดี

Silhouette ระหว่างทางจากผานกแอ่นสู่หลังแป

จบแล้วจ้า
Merry Christmas & Happy New Year นะครับทุกๆคน

ขอบคุณครับ คุณCrazyHOrse สำหรับของขวัญชิ้นนี้
สวยมากเลยครับ ทำให้อยากไปเที่ยวเสียแล้วสิ

ขอบคุณมากค่ะ  ดูแล้วอยากไปอีกจังเลย  กวางที่นี่ชอบถั่วเขียวมาก  ถ้าใครเผลอแช่ไว้กะจะกลับมาต้มกินแก้หนาวตอนค่ำๆ ล่ะกลายเป็นอาหารกวางหมดเลยค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ  เห็นภาพแล้วนึกถึงอดีตปีที่แล้วเคยไปเดินกับเพื่อนๆ

คิดถีงเมืองไทย อาหารไทย

ขอบคุณมากเลยค่ะสำหรับของขวัญปีใหม่  ภาพสวยมากจริงๆค่ะ  เหมือนได้อ่านหนังสือนำเที่ยวเลยค่ะ

ฝีมือถ่ายภาพสวยจังค่ะ
เมืองไทยนี้สวยจริงๆ

.     .บรรดาหนุ่มสาวทั้งหลายที่เคยปีนภูกระดีงกันมาแล้ว  ใครเคยจำสถิติของตนเองได้บ้างว่า ใช้เวลาในการปีนขึ้นจากเชิงภูถึงสันแป และใช้เวลาในการปีนลงจากสันแปถึงเชิงภู เป็นเวลากี่ชั่วโมง กี่นาที  และกรุณาให้ข้อมูลด้วยว่า เป็นการขึ้นลงด้วยตัวเปล่า ( กรณีใช้ลูกหาบ ) หรือเป็นการขี้นลงพร้อมด้วยสัมภาระประจำตัว ( เป้  กระติกน้ำ ) เพื่อหาผู้ทำลายสถิติเดิม

สวยมากเลยค่ะ อยากไป  แง้ๆๆ

ชอบคุณมากนะคะ สวยมากเลยค่ะเห็นรูปแล้วอยากจะไปอีกรอบค่ะ :P

ได้เห็นความงามของภูกระดึงด้วยภาพแล้ว  ลองมาดูความงามของภูกระดึงด้วยเพลงบ้างนะครับ ก่อนที่จะเห็นความงามของภูกระดึงด้วยตาของตนเองเป็นที่สุด

เขาภูกระดึงเสน่ห์ตรึงใจจริง     สัณฐานเหมือนดังกระดิ่งทับหล้า
สูงล้ำดังค้ำนภา    สูงลิ่วทิวทัศน์ตื่นตา  สวยกว่าเทวาสรรค์สร้าง
หนทางขึ้นลงไม่เรียบแต่ชวนเพลิน     เห็นเนินซ้อนเนินลดหลั่นสล้าง
น้ำใสตกไหลเป็นทาง    ไหลพุ่งจากสูงสุดทาง   ไหลหลั่งพื้นล่างสุธา
สระอโนดาตดาษน้ำธาร     น้ำใสตระการดังแก้วแววตา
ริมธารละลานไปด้วยบุปผา    ดอกแดงกุหลาบพนา   ประดับลัดดากล้วยไม้ไพร
หนาวเย็นด้วยลมอากาศชื่นชมดี     ทุกยามนาทีลมโบกพัดให้
เหมือนแม้นสวรรค์ชาวไทย   ทุกสิ่งยวนเย้าหทัย   โน้มจิตโน้มใจสุดฝืน
เสียงภูแว่วดังชวนชื่นดังฟังเพลง     เหมือนลมบรรเลงเป็นเพลงรักชื่น
พริ้วพริ้วพร่างพริ้ววันคืน   เหมือนกล่อมและย้อมจิตชื่น  ระรื่นด้วยลมพริ้วพร่าง
สนยามต้องลมโอนอ่อนเอนลมปลิว     สนยืนเป็นทิวแลลิ่วสล้าง
หงส์เหินสุดเหินเนินทาง   ทุกสิ่งสดสวยสอาง   ทุกอย่างทุกทางตื่นตา
เมื่อขึ้นสุดเหนื่อยเมื่อยล้ากาย     ทั้งหญิงและชายสุดเหนื่อยเมื่อยล้า
ผิวหญิงเมื่อขึ้นถึงยอดภูผา   แก้มแดงผิวตึงซึ้งตา   เนื้อเต่งโสภาผ่องโสพรรณ
แม้นใครได้ยลขออยู่ไปจนตาย     เพราะความสบายยอมตายที่นั่น
โสฬสฟากฟ้าลาวัณย์   สามโลกไม่แม้นเทียมทัน   เหมีอนหนึ่งสวรรค์นั่นเอย

ถ่ายภาพสวยจังค่ะ

ภูมิใจที่เกิดเป็นคนจังหวัดเลยจัง (แต่ยังไม่มีโอกาสได้ขึ้นสักครั้ง เฮ้อ... เสียชาติเกิดจริงๆ)

.   .   .   เผลอหน่อยเดียวกระทู้นี้ก็เป็นกระทู้สุดท้ายกำลังจะตกไปจากหน้าแรก
.   .   .  เห็นคุณคนจังหวัดเลยมีความภูมิใจในจังหวัดของตนก็ดีใจครับ ชอมอบข้อมูลบางประการให้เผื่อว่าจะเกิดประโยชน์ คนที่ไม่ใช่คนเลย เห็นพูดกันข้ามหัวไป ข้ามหัวมา ที่จริงคนไทยเขาถือ แต่เด็กสมัยนี้คงไม่ค่อยรู้เพราะไม่มีคนบอก ผมมันเป็นคนที่เกือบจะได้เป็นเขยเมืองเลยมาแล้วครั้งหนึ่ง มีความผูกพันกับมืองเลยมาแต่ครั้งนั้น และได้ขึ้นภูกระดึงครั้งแรก สมัยที่ภูกระดึงยังไม่ดัง ก็ด้วยความเอื้อเฟื้อของสาวเมืองเลยนี่แหละครับ เธอเป็นธิดาโดมในสมัยนั้น
.   .   .   สถิติที่ทำเอาไว้เมื่อครั้งยังหนุ่มอยู่ ในขณะที่ทางขึ้นภูกระดึงยังเป็นทางเดินป่าอยู่ เดินไม่ดีหลงเอาง่ายๆ บางตอนต้องปีนพะองไม้ไผ่ขึ้นไป  น้ำที่เตรียมไปต้องไปเติมที่ซำตาแฮก จำได้ว่าเห็นน้ำใสเย็นและจืดสนิทในครั้งนั้นแล้ว เหมือนได้แก้ว วักขี้นมาดื่มกินกันอย่างไม่ยั้ง ชุ่มชื่นใจเหลือประมาณ  ครั้งนั้น เราสามคนที่บุกบั่นขึ้นไปล้วนเป็นนักวิ่งทนระยะเกิน ๕,๐๐๐ เมตรด้วยกันทั้งสิ้น มีคนหนึ่งเป็นแชมป์วิ่งทนมหาวิทยาลัย สถิติที่ทำได้คือ ๓ ชั่วโมง ๑๕ นาที
.   .   .เมื่อตอนต้นปีนี้เอง หนุ่มสาวทัวร์จัดไปภูกระดึง ผมไปส่งสองหนุ่มขี้นภู พร้อมกับให้สถิติเก่าแก่ไว้ ดูจากกำหนดการของทัวร์พบว่าใช้เวลาประมาณ ๕ ชั่วโมง ตอนขาขึ้นจากเชิงภูถึงหลังแป คือขอบหน้าผาที่เป็นขอบของยอดภูกระดึง กลับมาเห็นมีกระทู้เรื่องภูกระดึงอยู่ เลยถามไปกับสายลมกับแสงแดด
.   .   . ผมได้รับรายงานจากสองหนุ่มหลังปีใหม่เล็กน้อยว่า สถิติโบราณของพวกผมนั้นถูกเขาทำลายอย่างย่อยยับโดยสิ้นเชิงแล้ว เขาทำได้ ๑ ชั่วโมง ๕๐ นาที แต่บอกว่าสภาพของทางขึ้นดีกว่าที่ผมเล่าให้เขาฟังมากนัก ทางก็กว้างขวางขี้น มีการทำเป็นขั้นบันได ไม่ใช่ทางเดินป่าอย่างที่ผมว่า ตอนที่เป็นพะองไม้ไผ่ก็ทำเป็นบันไดถาวร อย่างไรก็ดี ตอนขาลงเขายังทำลายสถืติเดิมไม่ได้ เขาใช้เวาลาขาลง ๑ ชั่วโมง ๓๐ นาที แต่สถิติเดิมที่ทำไว้คือ ๑ ชั่วโมง ๑๕ นาที
.   .   .   ทีมงานชุดนี้ คือผมกับสองหนุ่มที่ทำสถิติใหม่ดังกล่าว ได้เคยไปทดสอบการปีนเขามาแล้วหลายแห่ง ทั้งในประเทศและต่างประเทศ ที่หนักหนาสากรรจ์ก็เห็นจะเป็นที่ แกรนด์ แคนยอน ที่อริโซนา ด้วยความอยากไปดูวิวข้างล่างในขณะที่เวลามีจำกัด เพราะมาหลายครั้งแล้ว ไม่ได้ลงไปดูข้างล่างสักที เมื่อไปถึงจุดที่มีทางเดิน ( Trail ) จากขอบผาลงไปยังแม่น้ำโคโลราโด ข้างล่าง แลมีป้ายบอกจุดที่ไปว่าจะผ่าน Indian Village เห็นว่าะระยะเพียงไม่กี่ไมล์ และตอนนั้นเป็นฤดูร้อนดวงอาทิตย์ตกประมาณเกือบสามทุ่มมีเวลาประมาณสี่ชั่วโมงก่อนมืด ก็ลองลงไปกันอย่างรีบเร่ง เดินบ้างวิ่งบ้างแล้วแต่เส้นทางจะอำนวย ก็ลงไปถึงที่หมายได้ก่อนพระอาทิตย์ตกดิน ชมสถานที่และพักเหนื่อยกันเล็กน้อยแล้วรีบเดินทางกลับ เพราะเกรงว่าคนที่รออยู่ข้างบนจะเป็นห่วง ตอนนั้นมือถือก็ยังไม่มีกัน ตอนขากลับนี่แหละครับ เหนื่อยแทบขาดใจ เพราะเป็นการขี้นเขา ไม่ใช่ลงเขาแบบขาไป บางตอนต้องลงคลานสี่เท้าเพราะมันชันมาก กลับขึ้นมาถึงที่เดิมก็เกือบครึ่งคืนคนรออยู่ข้างบนนึกว่าตกเขาตายไปแล้ว นี่แหละครับผู้ทำสถิติขึ้น ลงภูกระดึง จากวันโน้นมาสู่วันนี้

.   .   .   ผมตกข้อมูลบางประการไปครับ คุณคนเมืองเลย(Cardcaptor)  ตามเกณฑ์ที่หนุ่มสาวทัวร์กำหนดไว้ช่วงขาขึ้นคือ การเดินทางจากเชิงภูถึงหลังแปนั้นทำเป็นสองช่วง ช่วงแรกจากเชิงภูถึงจุดที่อยู่ห่างจากหลังแปประมาณ ๗๐๐ เมตร ใช้เวลาประมาณ  ๔ ชั่วโมง แล้วหยุดพักกินอาหารกลางวัน (เริ่มออกเดินทางจากเชิงภู ประมาณ สองโมงเช้า) จากจุดนี้ขึ้นไปสันแปทางจะชันมากสมัยก่อนต้องปีนพะองไม้ไผ่ขึ้นไป ใช้เวลาประมาณสองชั่วโมงเศษ  รวมเวลาปีนเขาทั้งสิ้นประมาณ ๖ ชั่วโมงครึ่ง
.   .   .  ผมเคยถามมัคคุเทศก์หนุ่มที่นำเที่ยวภูกระดึงเป็นประจำได้ความว่า ตัวเขาถ้าขี้นภูกระดึงโดยไม่หยุดพักกินอาหารกลางวันจะใช้เวลาประมาณ ๔ ชั่วโมง สำหรับเข้าของส่วนตัวที่นำไป จะมีลูกหาบชาวบ้านรับจ้างนำขึ้นไป โดยคิดค่าแรงเป็นรายกิโลกรัม ส่วนผู้ที่ไม่อยากเดินหรือเดินไม่ไหว ก็มีบริการของชาวบ้านใช้แคร่หามขึ้นไปในอัตราจ่าจ้างเที่ยวละ ๒,๐๐๐ บาท ใช้คนสี่คนแบก ถ้าไปกลับก็ ๔,๐๐๐ บาท คิดดูก็คุ้มค่ากันทั้งสองฝ่าย
.   .   .   สำหรับเมื่อขึ้นไปถึงยอดภูกระดึงแล้ว มีอะไรน่าดู น่าชมบ้างคิดว่าคงหาอ่านไม่ยาก ผมคิดว่าถ้าใช้เวลาประมาณสองวันเต็มๆแล้วไปชมอย่างกระวีกระวาดก็คงเก็บได้พอสมควรละครับ
.   .   .   ผมอยากให้คนที่เข้ามาในเรือนไทยได้สาระประโยชน์กลับไป ผู้ที่พอรู้อะไรก็ช่วยกันต่อ ช่วยกันเติมให้มีความสมบูรณ์มากยิ่งขึ้น เวลาเป็นของมีค่า เราอาจจะมีลูกเล่นเพื่อให้ผ่อนคลายสนุกสนานก็เป็นตัวเติมที่ดี แต่ถ้าเอาแต่พูดเรื่องไร้สาระ ก็น่าจะไม่ใช่เรือนไทย เป็นเรือนเทศหรือเรือนนกเรือนกาไปอย่างน่าเสียดาย อย่าลืมว่าคนที่เข้ามาอ่านมีมากกว่าคนที่เข้ามาเขียนมากนัก ให้เขาได้สาระประโยชน์กลับไปมากๆไม่ดีกว่าหรือ เพราะชื่อก็บอกว่าเป็นเว็บไซต์วิชาการ