เรือนไทย

 ใครทันเห็น การลงโทษด้วยวิธีโยนบกบ้างครับ จุฬาฯนี่ได้ข่าวว่าวิศวะชอบเล่นกัน แล้วคนที่โดนนี่ มิปางตายเลยหรือครับ

 ไม่เคยเห็นค่ะ เคยเห็นแต่โยนน้ำ
ถ้ามีโยนจริงๆเขาก็ไม่โยนลงจากที่สูงให้บาดเจ็บค่ะ
เพราะมีอาจารย์ฝ่ายกิจกรรมดูแลอยู่
ถ้าบาดเจ็บหรือปางตายก็คงเป็นเรื่องใหญ่

คุณถาวภักดิ์ น่าจะเคยเห็น

 คยได้ยินมาเหมือนกันค่ะ
แต่ไม่ได้สนใจจดจำ

เห็นว่าเป็นกรณีที่เกี่ยวข้องกับนิสิตรุ่นก่อนๆ ที่มีการเล่าว่าครั้งหนึ่งเคยทำผิดจนถูกไล่ออกจากมหาวิทยาลัย แต่ก็มีเรื่องอะไรอีกสักเรื่อง ที่ทำให้ยกเลิกโทษไล่ออกไป กลายเป็นโทษโยนบกแทน

ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ....แต่เห็นว่ามีมูลความจริงทีเดียว

 เป็นเรื่องเล่าเมื่อนานมาแล้วครับ เคยอ่านหรือเคยเห็นรูปในหนังสือเก่าๆ จำไม่ได้แล้วว่าจากเล่มไหน
อาจเป็นหนังสืออนุสรณ์อะไรประมาณนั้น
โยนบก จริงๆ แล้วคือการโยนลงบนบ่อโคลนครับ ไม่ได้โยนลงดินแข็งๆอย่างที่เข้าใจกัน
สมัยนี้จุฬาฯ ไม่มีรับน้องแบบนี้แล้วครับ เพราะถือว่าไร้เหตุผล

 ได้ยินมาว่า "จิตร ภูมิศักดิ์" เคยถูกโยนบกครับ จริงเท็จประการใด ไม่ทราบเหมือนกัน

 ลองค้นคำว่า "โยนบก" แล้วปรากฏว่าเกี่ยวข้องกับคุณ จิตร ภูมิศักดิ์ จริงๆด้วย
และรู้สึกว่าจะไม่ได้เป็นการโยนลงโคลนอย่างที่เข้าใจ แต่เป็นการโยนบนพื้นแข็งๆ ซะด้วยสิ
ใครสงสัยก็ลองค้นดู แล้วคุณจะได้รับรู้ประวัติศาสตร์การเมืองการปกครอง ที่คนรุ่นใหม่ไม่ค่อยจะได้รับรู้มากนัก

 สมัยผมเรียนจุฬาฯ จำได้ว่าเคยมีการโยนบกเป็นการทำโทษ ๑ ราย ดูเหมือนจะคณะวิศวฯ ๕๐ ปีมาแล้ว

 มีการกล่าวถึงเรื่องโยนบก ไว้ในประวัติของจิตร ภูมิศักดิ์ครับเคยอ่านเจอ

 จำได้ว่าว่าอ่านนิตยสาร สารคดี ปี 2547 น่าจะเป็นฉบับช่วงเดือน มีนาคม ถึงมิถุนายน (เพราะตอนนั้นกลับไปทำวิจัยที่เมืองไทยพอดี) มีคอลัมน์เรื่องของคุณ จิตร ภูมิศักดิ์ ว่า เนื่องจากงานเขียนชิ้นหนึ่ง ทำให้คุณ จิตร ถูกโยนบก และน่าจะโยนลงบนพื้นแข็งๆ เพราะเขียนว่าหลังจากนั้นเขาต้องหยุดเรียนพักรักษาตัว

 จิตร ภูมิศักดิ์ถูกโยนบกโดยนิสิตวิศวฯจุฬาฯครับ

แต่ที่หยุดเรียนไม่ใช่พักรักษาตัวอย่างเดียว แต่ถูกพักการเรียนจากกรณีหนังสือ "๒๓ ตุลา" ฉบับปี ๒๔๙๖

การโยนบกไม่ใช่ประเพณีของคณะวิศวฯ อันที่จริงเรื่องเลวๆแบบนี้เรียกว่าประเพณีไม่ได้ด้วยซ้ำ

เป็นเรื่องของอนารยชนครับ

 พอดีมีผู้ส่งเพลงที่ขับร้องในงานพันธมิตรให้ฟัง  เพลงแสงดาวแห่งศัทธา ซึ่งประพันธ์โดย จิตร ภูมิศักดิ์

                       พร่างพรายแสง  ดวงดาวน้อยสกาว
                ส่งฟากฟ้าเด่นพราวไกลแสนไกล
                ดั่งโคมทอง ผ่องเรืองรุ่งในหทัย
                เหมือนธงชัย ส่งนำจากห้วงทุกข์ทน
                            พายุฟ้า ครืนข่มคุกคาม
               เดือนลับยาม แผ่นดินมืดมน
               ดาวศรัทธา ยังส่องแสงเบื้องบน
               ปลุกหัวใจปลุกคนอยู่มิวาย
               ขอเยาะเย้ยทุกข์ยากขวากหนามลำเค็ญ
                           คนยังคง ยืนเด่นโดยท้าทาย
               แม้ผืนฟ้า มืดดับ เดือนลับละลาย
               ดาวยังพราย ศรัทธาเย้ยฟ้าดิน
              ดาวยังพรายอยู่จนฟ้ารุ่งราง

ก็เลยลองค้นคว้าเกี่ยวกับจิตร ดู และได้เจอกระทู้นี้ ก็เลยขอขุดขึ้นมา

เนื้อหาบางส่วนต่อไปนี้คัดลอกจาก
 http://www.geocities.com/thaifreeman/jit/yonbok/yonbok.html

--------------------------------------------------------------
คำแถลงดังกล่าวของจิตรได้ช่วยโน้มน้าวนิสิตผู้มีใจเป็นธรรมให้มีความคิดเห็นโน้มเอียงมาทางตน ทำให้มีเสียงปรบมือสนับสนุนดังสนั่นหวั่นไหวขึ้นอีกครั้ง แต่คราวนี้ยืดเยื้อและยาวนานกว่าเดิม พร้อมกับมีเสียงตะโกนขึ้นว่า "ให้ตีแผ่หนังสือออกมา" ดังลั่นทั่วทั้งหอประชุม จึงก่อให้เกิดความเดือดดาลขึ้นในหมู่นิสิตปฏิกิริยาขวาจัด จนมีเสียงตะโกนแย้งขึ้นว่า"โยนน้ำเลย"
        ทันใดนั้นเอง เหตุการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิดก็เกิดขึ้น นายสีหเดชและนายศักดิ์ นิสิตเลือดร้อนกลุ่มขวาจัด ซึ่งเคยกดไหล่ให้จิตรนั่งลง เมื่อคราวที่แสดงความไม่เห็นด้วยกับคำแถลงของ ม.ร.ว.สลับ ได้ปีนขึ้นมาบนเวทีที่จิตรกำลังยืนแถลงอยู่ท่ามกลางความตื่นตะหนกของเหล่านิสิตที่นั่งฟังคำแถลงอยู่ด้านล่าง ไม่ทันได้พูดพร่ำทำเพลง นายสีหเดชก็วิ่งกราดเข้าเตะจิตรจนล้มฟุบลงกับพื้น แล้วนิสิตปฏิกิริยาทั้งสองก็ตรงเข้ามาประกบล็อคตัวจิตรไว้ทั้งซ้ายขวาและดึงแขนไว้ไม่ให้พูดต่อ นายชวลิต พรหมานพ เลขานุการของคณะวิศวกรรมศาสตร์ ได้วิ่งตามขึ้นมารวบขาทั้งสองข้างของจิตรไว้ หนึ่งในนิสิตอันธพาลทั้งสามได้ตะโกนขึ้นว่า "อย่าโยนน้ำเลย โยนบกนี่แหละ"
        พอสิ้นคำพิพากษาจากศาลเตี้ย ร่างของจิตรก็ถูกโยนลงมาจากเวทีหอประชุม ลงมากองอยู่กับพื้นไม้อัดด้านล่าง ซึ่งเป็นการกระทำที่ทารุณ โหดร้าย และป่าเถื่อนอย่างที่นิสิตหลายคนมิอาจยอมรับได้ ซึ่งเป็นการแสดงให้เห็นว่า บางครั้งการศึกษาที่สูงก็ไม่สามารถพัฒนาจิตใจให้ทุกคนเป็นคนดีได้เสมอไป
----------------------------------------------------------------

 การกระทำของนิสิตวิศวฯที่โยนบกจิตร เป็นสิ่งน่าตำหนิในความวู่วามไม่ยั้งคิด  ไม่ได้ผ่านกระบวนการสอบสวนและตัดสินกันตามระบบของผู้เจริญแล้ว
แต่ถึงกระนั้น   ผู้ที่สนใจศึกษาเรื่องนี้ควรจะค้นลึกลงไปถึงสาเหตุของเรื่องด้วยว่า สิ่งที่จิตรทำ เป็นการช็อคสังคมจุฬาฯสมัยนั้นอย่างไรบ้าง ก่อนจะปลงใจเชื่อ

สิ่งที่เขาเสนอในวารสารจุฬาฯเล่มนั้น ถ้าหากว่าเป็นสังคมไทยยุค 2006 อาจไม่มีใครรู้สึกอะไรมาก     แต่ในยุคที่สังคมไทยยังไม่มีการละเมิดศีลธรรมกันทั่วไปอย่างปัจจุบัน   ความเคารพพ่อแม่ยังมีอยู่สูงมาก   สถาบันศาสนาก็ยังไม่มีข่าวอื้อฉาวเกือบเป็นรายวันอย่างสมัยนี้    ความคิดของจิตร ถือว่าเป็นเรื่องที่คนจำนวนมากไม่เข้าใจว่าเขาเสนอในแง่ลบขนาดนั้นเพื่ออะไร