เรือนไทย

General Category => ภาษาวรรณคดี => ข้อความที่เริ่มโดย: bun ที่ 31 ก.ค. 07, 17:37



กระทู้: เหตุผลที่ให้อ่านว่าสับปะดา อาดชะยา และปรัดชะยา
เริ่มกระทู้โดย: bun ที่ 31 ก.ค. 07, 17:37
ในตำราหลักภาษาหลายเล่มเคยอธิบายการอ่านออกเสียงคำว่า สัปดาห์ ว่า สับ-ดา  ปรัชญา ว่า ปรัด-ยา  และอาชญา ว่า อาดยา  ต่อมา เห็นว่าอนุญาตให้อ่านตามความนิยมได้  ขอทราบที่มา..หรือสาเหตุของแต่ละคำ (ที่น่าจะหนักหนาสาหัสหรือมีอิทธิพลมากจนทำให้ผู้มีหน้าที่.."อนุญาต"..) ต้องประกาศ อนุญาตหรืออนุโลมให้อ่านแบบใหม่ได้  ??? :(


กระทู้: เหตุผลที่ให้อ่านว่าสับปะดา อาดชะยา และปรัดชะยา
เริ่มกระทู้โดย: เทาชมพู ที่ 31 ก.ค. 07, 18:24
คำว่า"อนุญาตให้อ่านตามความนิยมได้"  หมายถึงว่าอ่านผิดกันมาแพร่หลายและยาวนาน  จนกรรมการท่านเห็นว่าแก้ไขกลับเป็นถูกไม่ไหวแล้ว ก็เลยอนุโลมให้เป็นถูก อีกแบบหนึ่งไปเลย


กระทู้: เหตุผลที่ให้อ่านว่าสับปะดา อาดชะยา และปรัดชะยา
เริ่มกระทู้โดย: กุ้งแห้งเยอรมัน ที่ 10 ส.ค. 07, 09:27
อ้าว ไม่ทราบเลยค่ะ ดิฉันยังพูดตามที่เรียนมาอย่างเดิม ...แต่แก้ให้เฉพาะคนที่ต้องพูดในที่สาธารณะ ต่อไปอาจจะต้องสงบปากคำ ไม่งั้นอาจถูกมองว่า ยัยนี่เป็นเต่าล้านปี