กระทู้: นกขาว เริ่มกระทู้โดย: เทาชมพู ที่ 18 มิ.ย. 08, 17:11 นกขาว ปีกขาวโฉบไปในฟ้ากว้าง แสงอุษาส่องทางสว่างใส บินทะยานผ่านคลื่นทะเลไกล มุ่งสู่ความฝันใฝ่ ที่ปลายฟ้า นกขาวลัดฟ้ามาโดดเดี่ยว เบื้องล่างคือเกลียวคลื่นแรงกล้า ขอบฟ้ายังห่างไกลสุดสายตา ประคองปีกเริ่มล้าในแรงลม แรงตกร่อนต่ำลงพำนัก แวะพักแมกไม้ในเงาร่ม นิ่งนอน ผ่อนคลายในอารมณ์ ซุกใต้ใบไม้ห่มพออุ่นใจ แรงกลับก็โผผินบินสู่ฟ้า แรงพายุเบื้องหน้าถาโถมใส่ กระหน่ำพัดหลงทางจนห่างไกล ก็ดั้นด้นกลับไปใหม่ไม่รอรี ผ่านลำธาร ผ่านทุ่งหญ้า ผ่านป่าใหญ่ ผ่านดอกไม้สวยใส รุ้งหลายสี ผ่านหุบเหว หน้าผา มหานที ผ่านเรื่องดีเรื่องร้ายในหลายทาง จนปลายปีกแตะลงตรงปลายฟ้า สวมมงกุฎดาริกาก่อนฟ้าสาง ม่านเมฆค่อยคลายเคลื่อนเห็นเลือนราง ฟ้าแสนกว้าง แต่ตรงนี้ ไม่มีใคร หวนหาครั้งลอยล่องเหนือฟองคลื่น หวนหาคืนเดือนกระจ่างดาวพร่างใส หวนหารังครั้งนอนอ่อนอุ่นใจ หวนหาใครคนหนึ่ง....ซึ่งไม่มี May 17, 2008 Success is a journey, not a destination. The doing is often more important than the outcome. Arthur Ashe กระทู้: นกขาว เริ่มกระทู้โดย: ภูมิ ที่ 19 มิ.ย. 08, 00:21 ส่งเข้าประชันกับArthur Ashe ครับ ;D
แมวนั้นไม่สำคัญว่าสีขาวหรือสีดำ ขอให้จับหนูได้ ก็ต้องถือว่าเป็นแมวดี เติ้ง เสี่ยวผิง 〝不管是黑貓白貓,能捉老鼠的就是好貓〞 鄧小平 กระทู้: นกขาว เริ่มกระทู้โดย: เทาชมพู ที่ 19 มิ.ย. 08, 08:06 ย้อนพา Arthur Ashe มาประชันกับเติ้ง เสี่ยว ผิง อีกครั้งค่ะ
ข้อคิดแรก น่าจะตรงกับกลอน"นกขาว"มากกว่าบทข้างบน I have tried to keep on with my striving because this is the only hope I have of ever achieving anything worthwhile and lasting. และ From what we get, we can make a living; what we give, however, makes a life. กระทู้: นกขาว เริ่มกระทู้โดย: SILA ที่ 19 มิ.ย. 08, 11:30 อ่านแล้วนึกถึง นกไม่มีขา ครับ
หนังเรื่อง Days of being wild ของ หว่องกาไหว่ มีตัวละครและพล็อตเรื่องราวไม่มากนัก แต่มีเนื้อหาให้คิดและตีความมากมาย เลสลี่ จางรับบทตัวเอกเป็นชายหนุ่มโดดเดี่ยวผู้มีปมปัญหาในใจรุนแรง เขาเป็นผู้เล่าเรื่องนกไม่มีขา ที่ผู้ชมทราบดีว่าหมายถึงตัวเขาเอง นกไม่มีขา ไม่สามารถร่อนลงเกาะกิ่งไม้พักพิงอิงอาศัยกับนกไหน ต้องบินไป บินไป จนกว่า วันใดหมดแรงบิน วันนั้นคือวันที่นกไม่มีขาจะได้ลงสัมผัสพื้นดิน เพื่อหยุดพักผ่อนตลอดไป เลสลี่ จาง กระทำอัตวินิบาตกรรมโดยการกระโดดจากตึกสูงเมื่อ เมษายน ค.ศ.2003 กระทู้: นกขาว เริ่มกระทู้โดย: SILA ที่ 19 มิ.ย. 08, 11:42 นกไม่มีขา มีจริงด้วยครับ พบว่า
เป็นชื่อเรียก นกปักษาสวรรค์วิลสัน (Wilson’s Bird of Paradise Cicinnurus respublica) ซึ่งเป็นนกหายากอาศัยอยู่ในแถบอินโดนีเซีย ตัวผู้มีขนสวยงามมากราวกับนกในสวรรค์ พ่อค้านกจับนกมาขายให้ชาวผิวขาว โดยเขาจะตัดขาทิ้งแล้ว นำนกทั้งตัวไปเป็นเครื่องประดับ ขนนกที่หนาแน่นจะปกคลุมทำให้มองไม่เห็นรอยแผลจากการตัดขา ชาวผิวชาวจึงคิดว่านกชนิดนี้เป็นนกไม่มีขา และมีชีวิตอยู่กลางท้องฟ้าเท่านั้น กระทู้: นกขาว เริ่มกระทู้โดย: เทาชมพู ที่ 19 มิ.ย. 08, 11:58 "นกไม่มีขา ปักษาสวรรค์" ของคุณศิลา ฟังแล้วเป็นความงามที่น่าเศร้า ปนสยอง
ส่วนนกไม่มีขา ของหว่องกาไว อาจตีความได้ถึงคนประเภทแปลกแยกจากสังคม แสวงหาจุดมุ่งหมายอย่างโดดเดี่ยวไปตลอดชีวิต กระทู้: นกขาว เริ่มกระทู้โดย: SILA ที่ 19 มิ.ย. 08, 16:12 และอีกความคิดคำนึงนึกถึงเพลงนี้ด้วยครับ
เพลง ขอบฟ้าไม่มีจริง โดย เสาวลักษณ์ ลีละบุตร หากย้อนไปมองดู เมื่อครั้งวันวาน และมองชีวิตวันนั้นเป็นนกตัวหนึ่งที่เริ่มบิน เพียงอยากไปเจอขอบฟ้า มุ่งตรงไปตามที่เห็น แม้ยากเย็นยังไงเพียงไหน ไม่หวั่น ขอบฟ้ายังคงไกล ให้ฉันบินตาม และยังดูเหมือนมีหวัง จะพบในสิ่งที่ตั้งใจ เลยผ่านมาจนวันนี้ ก็ยังไปไม่ถึงไหน ยิ่งบินไป ทำไมยิ่งไกลทุกทุกที และแล้วฉันเองก็ได้รู้ความจริง ว่าสิ่งที่เคยตามไปเสาะหา มันเป็นแค่เพียงภาพลวง ไม่อาจจะสัมผัสมันได้เลย ขอบฟ้าไม่มีจริง ไม่เห็นมีตัวตน ไม่อาจจะหาเหตุผล ยิ่งคว้า ยิ่งเหนื่อย ยิ่งท้อใจ ที่อยากที่สุดตอนนี้ ต้องการแค่เพียงกิ่งไม้ เพื่อจะเกาะให้อบอุ่นใจเท่านั้นเอง ฟังเพลง - http://www.wherearepop.com/index.php?topic=1066.0;wap2 กระทู้: นกขาว เริ่มกระทู้โดย: เทาชมพู ที่ 19 มิ.ย. 08, 16:36 คลิ้กลิ้งค์ไปฟังเพลงของคุณแอมแล้วค่ะ ขอบคุณมาก
พานกอีกตัวหนึ่งมาเข้ากลุ่มด้วย นก ๓ ตัวในกระทู้นี้บินระยะทางไกลเหมือนกัน แต่ด้วยความรู้สึกต่างกัน นกของดิฉัน บินไปจนสุดปลายฟ้าได้จริงๆ แต่พอถึง พบว่าที่นั่นไม่มีอะไรเลย สิ่งที่ดีที่สุดคือประสบการณ์ในเส้นทาง นกของคุณแอม เห็นว่าขอบฟ้าไม่มีจริง บินไปแทบตายก็พบว่าเป็นแค่ภาพลวงตา ตอนนี้ขอเพียงกิ่งไม้ให้เกาะพักเหนื่อยก็พอ ส่วนนกของคุณอัคนี หฤทัย เป็นนกจอมทระนงในตัวเอง เหนื่อยยากยังไง ก็บินฝ่าพายุถึงปลายฟ้าได้สำเร็จ ทะเลไม่กว้างกว่าปีกนก อัคนี หฤทัย [1] ครึ้มฟ้า ครึ้มฝน ก็บินฝ่า ท่องทะเล ธารเวลา โดยกล้าฝันเมื่อร่อน ปีกร่าย กลางสายตะวัน แววหวั่น หรือจะไหว อยู่ในตา ฝั่งฟ้า นั้นไม่ไกลกว่าปลายปีก ปีก ล้า จะบินหลีก พายุกล้า บินไปค้นคำตอบที่ขอบฟ้า ในทิวาวันรุ่งของพรุ่งนี้ เธอโบยบินมาจากอีกฟากฟ้า ย่อมต้องฝ่าลมคว้างกลางวิถี ซึมซับ สายเสน่ห์แห่งเสรี โดยปีกที่ไร้การพันธนา คือคืน คือวัน การเดินทาง อยู่ระหว่างช่วงวัยแสวงหา เธอพบพ้อง เธอผ่าน กาลเวลา รู้หนาวร้อน รู้อ่อนล้า เมื่อเริงรำ เธอสัมผัสปรัชญาแห่งฟ้ากว้าง ซึ่งเปลี่ยวราวโลกร้างเมื่อเย็นย่ำ ฝ่าม่านหมอกเมฆอันมืดดำ จึงได้พบสัจธรรมอยู่รำไร [2] เธอโดดเดี่ยว เดียวดาย เมื่อด้นดั้น กว่าจะพ้องพบวันที่หวานไหว ซึ่งความงาม ความหวัง กำลังใจ จะจุดไฟความฝันให้สัญจร กว่าจะเสพสุนทรีย์เต็มชีวิต ก็พร้อยพิษภัยโศกซึ่งโลกสอน กว่าจะถึงฝั่งฝันนิรันดร ก็ต้องซับต้องซ้อนความอ่อนล้า ต้องรู้เสพสีสันการต่อสู้ ต้องเรียนรู้ลบวัยไร้เดียงสา ต้องเติบใหญ่ ต้องอยู่ รู้มายา ต้องกาจกล้า ต้องแกร่ง ต้านแรงลม ทุกจังหวะเคลื่อนไหวในชีวิต ถึงเพิ่มพิษผิดหวังซึ่งสั่งสม ก็ต้องกร้าว ก็ต้องกร้าน ใช่ซานซม เมื่อเหินหาวก็ต้องห่มอุดมการณ์ [3] ครึ้มเมฆฝน-แต่ด้วยฝัน ก็ฟันฝ่า ปลายปีกอ่อนล้านั้นกล้าหาญ ลมกล้า พายุโหดก็โลดทะยาน จนพ้นผ่านผืนทะเลแห่งเวลา ด้วยชีวิตและวิญญาณการต่อสู้ ฟ้าใส จึงสวยอยู่ ณ เบื้องหน้า การเดินทางยาวนานเมื่อผ่านมา บอกเธอว่า เธอเหนื่อยยาก แต่ภาคภูมิ กระทู้: นกขาว เริ่มกระทู้โดย: SILA ที่ 19 มิ.ย. 08, 17:34 เมื่อสามสิบกว่าปีที่แล้ว วิหคเหนือนกตัวนี้บินมาถึงเมืองไทยในรูปเล่มแล้วบินร่อนในโรงภาพยนตร์
Jonathan Livingston Seagull ประพันธ์โดย Richard Bach ภาพจากหนังในปี ๑๙๗๓ ครับ กระทู้: นกขาว เริ่มกระทู้โดย: เทาชมพู ที่ 19 มิ.ย. 08, 18:16 เคยอ่านฉบับแปล ๒ สำนวนด้วยกันคือของอ.ชาญวิทย์ เกษตรศิริ และม.ร.ว. คึกฤทธิ์ ปราโมช
เจ้านกนางนวลตัวนี้เป็นขวัญใจของปัญญาชนหนุ่มสาวในยุคแสวงหา รุ่น 1970s http://lib.ru/RBACH/seagullengl.txt It was morning, and the new sun sparkled gold across the ripples of a gentle sea. A mile from shore a fishing boat chummed the water. and the word for Breakfast Flock flashed through the air, till a crowd of a thousand seagulls came to dodge and fight for bits of food. It was another busy day beginning. But way off alone, out by himself beyond boat and shore, Jonathan Livingston Seagull was practicing. A hundred feet in the sky he lowered his webbed feet, lifted his beak, and strained to hold a painful hard twisting curve through his wings. The curve meant that he would fly slowly, and now he slowed until the wind was a whisper in his face, until the ocean stood still beneath him. He narrowed his eyes in fierce concentration, held his breath, forced one... single... more... inch... of... curve... Then his featliers ruffled, he stalled and fell. Seagulls, as you know, never falter, never stall. To stall in the air is for them disgrace and it is dishonor. กระทู้: นกขาว เริ่มกระทู้โดย: SILA ที่ 21 มิ.ย. 08, 11:20 ขอนำอีกหนึ่งนกที่ประทับใจมาบันทึกไว้ที่นี่ด้วย ครับ
นกตัวนี้บินจากหน้าสุดท้ายของวรรณกรรมเขียนโดยนักประพันธ์ผู้ยิ่งใหญ่ มาอยู่ใน เพลงเอกของศิลปินแห่งชาติ ครูชาลี อินทรวิจิตร ผู้แต่งคำร้องเขียนไว้ว่า บทสุดท้าย หน้าสุดท้าย จากนวนิยายเรื่อง"สงครามชีวิต"ของศรีบูรพา กลับกลายเป็นปฐมฤกษ์แห่งชีวิต การแต่งเพลงของผม จากคนร้องเพลงสลับฉากละคร ที่ไม่เคยคิดจะกลายเป็นคนแต่ง เมื่อโอกาสมาถึงพร้อมหนังสือเล่มหนึ่ง นกเสรีตัวนี้ก็ได้พบเส้นทางสายปรารถนาแล้ว ต้องยอมรับว่า สุวัฒน์ วรดิลก(รพีพร) เป็นคนส่งให้ผมเกิด เขาบอกผมว่า "เฮ้ยหง่า* ลองอ่านหนังสือเล่มนี้หน่อย" แล้วก็หยิบหนังสือ "สงครามชีวิต"มาให้ บังเอิญปรีชา บุญยเกียรติ ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต ผมก็เลยได้โอกาสแต่งเพลงนี้ให้ ชรินทร์ งามเมือง** ร้องไว้อาลัยปรีชา ในละครเพลง ที่โรงภาพยนตร์เอ็มไพร์คู่กับ สวลี ผกาพันธุ์ เพลงนี้ได้รับแผ่นเสียงทองคำ เมื่อส่งเข้าประกวดจากวิทยุกองพล 1......... ( *สง่า - ชื่อเดิมครูชาลี เมื่อท่านแสดงละครเวทีเรื่องเคหาสน์สีแดง รับบทเป็นชาลี ท่านหญิงดวงดาวผู้ประพันธ์นิยาย ประทานชื่อนี้ให้ครูใช้ต่อไป **งามเมือง - นามสกุลเดิมของคุณชรินทร์ ซึ่งต่อมาพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงพระราชทานนามสกุลใหม่ให้ เป็น นันทนาคร) อาลัยรัก คำร้อง : ชาลี อินทรวิจิตร ทำนอง : สมาน กาญจนผลิน ฉันรักเธอ รักเธอด้วยความไหวหวั่น ว่าสักวัน ฉันคงถูกทอดทิ้ง มินานเท่าไหร่ แล้วเธอก็ไปจากฉันจริงๆ เธอทอดทิ้งให้อาลัยอยู่กับความรัก แม้นมีปีก โผบินได้เหมือนนก อกจะต้องธนู เจ็บปวดนัก ฉันจะบินมาตายตรงหน้าตัก ให้ยอดรักเช็ดเลือดและน้ำตา กระทู้: นกขาว เริ่มกระทู้โดย: SILA ที่ 21 มิ.ย. 08, 11:30 คุณชรินทร์เล่าเหตุการณ์ประทับใจเมื่อได้พบกับท่านศรีบูรพา ครับ
คือครั้งหนึ่งในชีวิตที่ได้รู้จักกับศรีบูรพา นักประพันธ์ผู้ยิ่งใหญ่ของประเทศไทย (เรียบเรียง) ผมเคยขับรถไปเยี่ยมเพื่อนรักคนหนึ่ง ชื่อสวลี ผกาพันธุ์ เยี่ยมเสร็จแล้วผมก็ขับรถออกมา เจอกับสุภาพบุรุษคนหนึ่ง ท่านทักทายแล้วบอกว่า "คุณชรินทร์ครับ จะขออนุญาตเข้าไปเยี่ยมบ้านผมสักนิดหนึ่ง จะรังเกียจไหมครับ" ผมบอก "ไม่รังเกียจครับ ผมยินดีครับ" ท่านก็คุยนั่นคุยนี่ให้เราฟัง ผมก็ไม่รู้ว่าท่านเป็นใคร ท่านมอบห่อของขวัญที่ระลึกให้เล่มหนึ่ง ผมขับรถกลับมาบ้านเตรียมตัวจะทานข้าว เปิดห่อของขวัญดู เป็นหนังสือเรื่อง สงครามชีวิต เขียนโดยศรีบูรพา แล้วท่านที่มอบให้ผม ชื่อศรีบูรพา ท่านเขียนว่า ให้คุณชรินทร์ไว้ด้วยความรัก - ศรีบูรพา ผมไม่ทานข้าว ผมขับรถกลับไปที่บ้านท่าน ไปกราบขอโทษท่าน ว่าผมอาจจะเสียมารยาท เพราะไม่รู้เลย ว่าท่านเป็นใคร แต่พอรู้แล้วก็มีจิตใจที่รักศรัทธา ไม่อยากจะทานข้าว ผมมาหาท่านก่อน ท่านก็เลยชวนผมทานข้าวที่บ้านท่าน ผมชอบสงครามชีวิต จนชาลี อินทรวิจิตรถามผมว่าชอบสงครามชีวิตที่ตรงไหน ผมบอกว่า ผมชอบสงครามชีวิต ทั้งที่เป็นหนังสือพระเอกเขียนจดหมายถึงนางเอก นางเอกเขียนจดหมายตอบพระเอก เป็นอย่างนี้ตลอดทั้งเล่ม ผมชอบจดหมายของระพินทร์ คือพระเอกของเรื่องที่มีต่อเพลิน ทั้งสองรักกัน แต่ด้วยอำนาจของเงินตรา เพลินจำเป็น ต้องไปแต่งงานกับผู้ชายคนหนึ่งที่ต่างประเทศแล้วทิ้งระพินทร์ไป ระพินทร์ได้เขียนจดหมายบอกกับเพลินไว้ว่า "ถ้าฉันเป็นนก ฉันจะบินติดตามเธอไปทุกหนทุกแห่ง แม้ว่าระหว่างทางจะต้องศรเสียบทรวงอก ฉันก็จะอุตส่าห์พยุงกาย บินไปตกที่หน้าตักของเธอ เพื่อที่จะให้ยอดรักได้เช็ดเลือดและซับน้ำตาสักหยดหนึ่ง ฉันก็จะหลับตาตายอย่างเป็นสุข แต่นี่ฉันบินไม่ได้อย่างนก ขอแม่ยอดหญิงอย่าทอดทิ้งฉันไปเลย" นี่คือข้อใหญ่ใจความของจดหมายที่ระพินทร์มีถึงเพลิน ไม่ถึงสามวัน เราก็มีเพลงนี้ออกมา เป็นเพลงที่ผมได้รับแผ่นเสียงทองคำพระราชทานเพลงแรก กระทู้: นกขาว เริ่มกระทู้โดย: Bana ที่ 22 มิ.ย. 08, 03:04 And though he tried to look properly severe for his students, Fletcher Seagull suddenly saw them all as they really were, just for a moment, and he more than liked, he loved what he saw. No limits, Jonathan? he thought, and he smiled. His race to learn had begun. Jonathan Livingstone Seagull By Richard Bach ............... :-[ กระทู้: นกขาว เริ่มกระทู้โดย: เทาชมพู ที่ 23 มิ.ย. 08, 08:20 เพลงนี้เป็นเพลงฮิทของหนุ่มสาวผู้แสวงหา ในทศวรรษ 1970 ชื่อแปลว่า A White Dove
ทีแรกตั้งใจว่าจะให้เป็นเพลงประจำตัวของพระเอกเรื่อง"ของขวัญวันวาน" แต่ว่าหาจังหวะใส่ลงไปในฉากสำคัญไม่ได้ เพราะเนื้อหาไม่เกี่ยวกับนางเอก ก็เลยเปลี่ยนเป็น You Don't Know Me แทน UNA PALOMA BLANCA George Baker Selection (The Netherlands) When the sun shines on the mountain And the night is on the run It's a new day It's a new way And I fly up to the sun I can feel the morning sunlight I can smell the new-mown hay I can hear God's voice is calling For my golden sky light way Una paloma blanca I'm just a bird in the sky Una paloma blanca Over the mountains I fly No one can take my freedom away Once I had my share of losing for they locked me on a chain Yes they tried to break my power oh I still can feel the pain Una paloma blanca I'm just a bird in the sky Una paloma blanca Over the mountains I fly No one can take my freedom away Una paloma blanca I'm just a bird in the sky Una paloma blanca Over the mountains I fly No one can take my freedom away กระทู้: นกขาว เริ่มกระทู้โดย: เทาชมพู ที่ 24 มิ.ย. 08, 18:52 นกขาวยอดฮิทในเพลง ที่บันทึกเสียงกว่า ๕๐๐๐ ครั้ง ต่างกรรมต่างวาระ คือ La Paloma เจ้านกเขา
ใครที่เรียนเปียโนสักเกรด ๓ คงเคยเล่นเพลงนี้ อ่านประวัติได้ที่นี่ค่ะ http://en.wikipedia.org/wiki/La_Paloma แฟนเอลวิส เพรสลีย์ ย่อมรู้จักทำนองเพลงของเจ้านกขาวตัวนี้ดี เมื่อกลายมาเป็นเพลง No More แต่ว่าเนื้อเพลงใหม่ ไม่มีอะไรเกี่ยวกับนก เป็นเพลงครวญคร่ำรำพัน ง้อแฟน ธรรมดาๆนี่เอง http://www.music4thai.com/music/lyric/?sid=7192 ...No more, Do I see the starlight Caress your hair No more, Feel the tender kisses We used to share I close my eyes and clearly My heart remembers A thousand goodbyes Could never put out the embers Darling I love you so And my heart forever Will belong to the memory of The love that we knew before Please come back to my arms We belong together Come to me, Let's be sweethearts again And then let us part no more 2..No more, Do I feel the touch of Your hand on mine No more, See the lovelight Making your dark eyes shine Oh how I wish I've never had Caused you sorrow But don't ever say For us there is no tomorrow Darling I love you so And my heart forever Will belong to the memory of The love that we knew before Please come back to my arms We belong together Come to me, Let's be sweethearts again And then let us part No more กระทู้: นกขาว เริ่มกระทู้โดย: เทาชมพู ที่ 25 มิ.ย. 08, 10:42 นี่ก็นกขาวอีกตัวหนึ่ง แต่เป็นนกน้อยในกรงทอง เหงาและเศร้าอยู่เดียวดายจนตาย
จากเพลง White Bird ของวาเนสซ่า เมย์ ค่ะ White bird, in a golden cage, on a winter's day, in the rain. White bird, in a golden cage, alone. The leaves blow, Across the long black road. To the darkened skies, in its rage But the white bird just sits in her cage, alone. White bird must fly Or she will die White bird, dreams of the aspen trees, with their dying leaves, turning gold. But the white bird just sits in her cage, growing old. White bird must fly or she will die. White bird must fly or she will die. The sunsets come, the sunsets go. The clouds pile high,the air moves slow. And the young bird's eyes do always know. She must fly, She must fly, She must fly. White bird, In a golden cage, On a winter's day, in the rain. White bird, In a golden cage alone. White bird must fly or she will die. White bird must fly or she will die. White bird must fly or she will die. กระทู้: นกขาว เริ่มกระทู้โดย: Bana ที่ 26 มิ.ย. 08, 00:21 เพลงของ KT Tunstall เสียงเธอน่ารักดีครับ เป็นนกขาวที่ฟังแล้วสบายใจครับ
"White Bird" White bird with a black tail Half dark, and a face so pale Do you know what your future holds? Over your side of the road White bird with a black tail You look like an open sail Made me look up from my shoe To show me what you stand to lose. White bird, white bird With your face so pale White bird, white bird Where'd you get that tail? White bird, white bird With a black tail White feathers dipped in tar Hard to tell how old you are Wondering how much you know About all of us below Half of you is heavenly, Showing off your purity. The rest of you is from the street Like to laugh where they both meet White bird, white bird With your face so pale White bird, white bird Where'd you get that tail? White bird, white bird With your face so pale White bird, white bird With a black tail. http://www.youtube.com/watch?v=spXlKPFytZ8 ............. :-[ กระทู้: นกขาว เริ่มกระทู้โดย: SILA ที่ 26 มิ.ย. 08, 09:39 นกตัวนี้ เมื่อตอนเด็กคุ้นเคยเสียงจากนักร้องหญิง Nana Mouskousi
ครั้งสุดท้ายเมื่อหลายปีแล้ว ได้ฟังเสียงชายที่ไพเราะ ในหนังสเปนของผู้กำกับดัง Pedro Almodovar's Talk to her เนื้อร้องสเปนจับจำได้แต่ช่วงที่เป็นชื่อเพลง ครับ Cucurrucucú paloma Dicen que por las noches no más se le iba en puro llorar; People said every night they come, they are leaving weeping, dicen que no comía, no más se le iba en puro tomar. They don't eat anything anyhow, they are leaving drunken anyway, Juran que el mismo cielo se estremecía al oír su llanto, This sky must be shaking, cómo sufrió por ella, y hasta en su muerte la fue llamando: Whenever heard his weep, dove weeps together, Until he dies, calling her name still, Ay, ay, ay, ay, ay cantaba, Ay ay ay ay ay ..... singing, ay, ay, ay, ay, ay gemía, Ay ay ay ay ay ..... swooping, Ay, ay, ay, ay, ay cantaba, Ay ay ay ay ay ..... singing, de pasión mortal moría. Evaded passion ..... is dead. Que una paloma triste muy de mañana le va A sad dove, singing at early morning, a cantara la casita sola con sus puertitas de par en par; To a solitary house, at a slice of ever opened small door, juran que esa paloma no es otra cosa más que su alma, Unquenchable hope this dove has, they believe, que todavía espera a que regrese la desdichada. Waiting someone to go home, Cucurrucucú paloma, cucurrucucú no llores. Cucurrucucu ..... dear dove ..... don't cry, Las piedras jamás, paloma, Dear dove, a stone doesn't know how to love Cucurrucucu ..... Cucurrucucu, Cucurrucucu paloma Qué van a saber de amores? .... uooh .... Don't cry anymore ... uooh ...... aries-chiu.blogspot.com กระทู้: นกขาว เริ่มกระทู้โดย: เทาชมพู ที่ 02 ก.ค. 08, 09:31 ประทับใจกับนกอีกตัวหนึ่ง จากจินตนาการของคุณจินตนา ปิ่นเฉลียว เลยมารวมไว้ในกระทู้นี้ ก่อนจะลอกลงไปในกระทู้ ตำนานนักกลอน
นกของเธอหาญกล้า ออกสู่โลก มีเสรีภาพเป็นเดิมพันว่าจะไปรอดหรือไม่ แด่ อิสระ เสรี ฟ้าทั้งใสทั้งกว้างออกอย่างนั้น ไม่น่าหวั่นวิตกเลยนกเอ๋ย เหยียดปีกกว้างกวักฟ้ากล้ากว่าเคย เพื่อสังเวยเสรีที่เกิดมา จากรวงรังพรั่งพรูสู่ฟ้าใส เพียงจะไปไกลรุดจนสุดหล้า ณ ที่ซึ่งผืนดินผินพบฟ้า เกินสายตาสายใจใครอาทร บ้างจะเพลินพื้นหาวเมฆพราวพร่าง บ้างบินว้างเหว่ว้าเที่ยวหาหนอน บ้างนึกห่วงหนหลังรักรังนอน บ้างหาคอนเคียงใจไม่พบเลย แม้ไม่แน่ใจว่าฟ้าจะกั้น เธออันร้ายล้นมือคนเผย ไม่แน่ว่าจะคืนรังได้ดังเคย ปีกก็เสยเสียดฟ้าอย่างท้าทาย ทุกคราวที่บินถลาอย่างกล้ากาจ หลายตัวอาจไม่กลับบินลับหาย และหลายตัวแก่ขนหล่นกระจาย หลายตัวตาย ตัวที่อยู่ไม่รู้กลัว อิสระ เสรีนั้นมีค่า เมื่อแลกกับชีวาและค่าหัว รักจะเอาปีกป้องประคองตัว ใจอย่ารัวริกหวั่นสรรพภัย เราจะเป็นเช่นนั้นเหมือนกัน-นก บินไปกกกิ่งเดือนเพื่อนฟ้าใส เจ้ามีปีก...เราก็มีอยู่ที่ใจ กลัวอะไรฟ้ากว้างออกอย่างนั้น และถึงถูกลูกธนูทะลุอก ปีกหลุบตกลงมาจะอาสัญ ก็ภูมิใจในเสรีของชีวัน ที่ไม่มีใครกั้นมันจากเรา จินตนา ปิ่นเฉลียว จากหนังสือ "ใต้ร่มบุญญา" งานคืนสู่เหย้าชาวต.อ. ครั้งที่ ๒๖ ศุกร์ ๒๓ พฤษภาคม ๒๕๕๑ |