หายไป ตจว. มาครับ
เรื่องสำเนียงพูดของคนไทยในภาคกลางเท่าที่สัมผัสมานั้น
ผมเห็นว่า สำเนียงของคนกรุงเทพฯมีลักษณะเฉพาะ ซึ่งจะพัฒนามาจนเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวเมื่อใดก็ไม่ทราบ มีลักษณะการออกเสียงแบบเน้นคำแต่ละคำในประโยคที่พูดค่อนข้างจะชัดเจน คล้ายกับการออกคำสั่ง
ผมเห็นว่า สำเนียงของคนภาคกลางในจังหวัดอื่นๆ เป็นสำเนียงแบบดั้งเดิมที่คนไทยในภาคกลางพูดกันมานานมากแล้ว มีลักษณะการออกเสียงแบบที่เราเรียกกันว่าเหน่อ ซึ่งมีอยู่ 2 สำเนียงหลัก คือ สำเนียงแบบคนในที่ราบลุ่มภาคกลางด้านตะวันตก และสำเนียงแบบคนในพื้นที่ขอบที่ราบลุ่มด้านตะวันออก
ด้านตะวันตกเป็นเสียงเหน่อแบบที่เรามักจะนำมาล้อเลียนกัน คือ แบบคนสุพรรณบุรี (ซึ่งผมเห็นว่ายังไม่เท่ากับสำเนียงพูดของคนใน อ.เลาขวัญ จ.กาญนบุรี ขนาดไปพูดกับคนใต้ คนใต้ยังพูดตอบกลับมาด้วยภาษาใต้เลยทีเดียว) ที่จริงแล้วหากฟังดูดีๆ จะเห็นว่าคนพื้นบ้านในจังหวัดต่างๆทั้งภาคกลางของเราพูดด้วยสำเนียงแบบนี้ทั้งนั้น สำเนียงเข้มข้นหนักแน่นต่างกันไป ก็มีอาทิ ราชบุรี กาญจนบุรี นครปฐม สุพรรณบุรี อ่างทอง สิงห์บุรี พอขึ้นไปแถบเหนือสิงห์บุรี ไปทางนครสวรรค์ พิจิตร พิษณุโลก สำเนียงเหน่อในลักษณะนี้จะเบาบางลงจนแทบจะสังเกตไม่ได้
ด้านตะวันออกเป็นเสียงเหน่อแบบคนระยอง จันทบุรี ตราด ที่เราเอามาพูดล้อเลียนกัน สำเนียงนี้ได้ยินทั้งภาคตะวันออก และรวมไปถึงโคราชด้วย
ที่ผมเห็นในปัจจุบันนี้ คือ คนต่างจังหวัดเข้ามาทำงาน ทำธุรกิจ และอาศัยอยู่ในเมืองในภาคกลางซึ่งเป็นพื้นที่ๆมีการขยายตัวทางด้านเศรษกิจอย่างต่อเนื่อง
เลยทำให้ผมพอจะเห็นภาพทิศทางของสำเนียงในภาษาไทยในอนาคต
เหน่อกรุงเทพ มาจากคนจีนอพยพที่พูดไทยไม่ชัดครับ และน่าจะเป็นกันมานานแล้ว
นอกจากนี้ ในจังหวัดอย่าง เพชรบุรี ก็ยังมีสำเนียงของตัวเองอีกต่างหาก ที่จะใช้ลักษณะเหมือนการพูดไม่เต็มเสียง ซึ่งก็ไม่เหมือนกับทาง ราชบุรี หรือ กาญจนบุรี แต่อย่างใดเหมือนกันครับ แต่ปัจจุบันอาจจะหายไปบ้างพอสมควร
อย่างเช่น ถ้าจะพูดว่า ไม่ได้ ถ้าเป็นคนรุ่นเก่า เวลาพูดออกมา คนถิ่นอื่นก็จะฟังเป็น ได้ ซึ่งทำให้เกิดความเข้าใจผิดกันมาเยอะแล้ว เพราะคนเพชรบุรี จะพูดว่า (ไม่)ได้ คำว่าไม่ จะพูดออกมาไม่เต็มเสียง และค่อนข้างเร็ว
ผมเดาว่า ภาษาไทยแต่ละสำเนียงที่ต่างกันไป ไม่ใช่เฉพาะสำเนียงพื้นถิ่นเท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงเผ่าพันธุ์ของแต่ละชุมชน ก็จะมีภาษาเดิมของตัวเองอยู่แล้วด้วย เมื่อใช้ลักษณะการพูดของแต่เดิมที่ติดตัวมา มาพูดภาษากลางในถิ่นนั้น ย่อมทำให้เสียงที่ได้ยิ่งเพี้ยนเข้าไปอีก อย่างนี้เป็นต้น
อีกประการก็คือ ในแถบภาคตะวันออก โดยเฉพาะในส่วนของ จันทบุรี ก็ไม่ได้มีแค่ ภาษาไทยเท่านั้น แต่ก็ยังมีภาษาของชนเผ่าพื้นเมืองเดิม อย่างเผ่าชอง อยู่ด้วยเช่นกัน ซึ่งภาษาที่พูดก็จะเป็นเอกลักษณ์ของชนเผ่านี้ ไม่เหมือน และไม่คล้ายกับภาษาไทยแต่อย่างใดครับ