หนังสือน่าอ่าน ใครเคยอ่านบ้างคะ

[Vivienne Germany]

 เมื่อคุณตาคุณยายยังเด็ก  ทิพย์วาณี สนิทวงศ์ ณ อยุธยา
   

[เทาชมพู]

 เคยอ่านทั้ง ๔ เล่มค่ะ   สนุกมาก
จะชวนคุยต่อไหมคะ เชิญเริ่มต้นค่ะ

[Nuchana]

สมัย ม. 1  ดิฉันได้อ่านเล่ม 1 ค่ะ จำได้ว่าเป็นเรื่องเล่าที่อ่านง่ายๆ สนุกสนาน สะท้อนภาพชีวิตความเป็นอยู่และวัฒนธรรมเดิมในสังคมไทย ชอบสำนวนการเขียน ที่ใช้คำง่าย ๆ ตอนเล็กๆ คืนไหนนอนไม่หลับ ก็ไปดึงเรื่องนี้มาอ่าน เปิดอ่านสุ่มแบบ ไม่ต้องเรียงบท นึกภาพเห็นหิ่งห้อยติดตา สัปดาห์ที่แล้วมีแผงบินกะแดมาตั้งข้างบ้าน ติดใจอยากอ่านอีกครั้งได้เล่ม 2 มาค่ะ หนังสือชุดนี้แต่ก่อนมีแค่ 2 เล่ม แล้วคงมีการเขียนเพิ่มเป็น 4 เล่ม ทราบว่าผู้เขียน เล่าถึงเกร็ดความรู้ของชีวิตครอบครัวไทยในสมัยรัชกาล ที่ 6 ถึงรัชกาลที่ 7 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ แต่เล่ม 1 ที่อ่านจบ ผู้เขียนยังเล่าไม่พ้นรั้วบ้านค่ะ เรื่องนี้อ่านเพลิน พอๆกับเรื่อง ความสนุกในวัดเบญจมบพิตร ของ ม.จ. หญิง พูนพิศมัย ดิศกุล เลยค่ะ อีกเรื่องหนึ่งที่ซื้อมาคือ พม่าเสียเมืองของ คุณชายคึกฤทธิ์ฯ ค่ะ (เรื่องนี้ดีไหมค่ะ?)

[Vivienne Germany]

 เ็ป็นหนังสืออ่านนอกเวลาเมื่อตอนเรียน ม.๑ ค่ะ จำไดัว่ามีแค่ ๒เล่มเองค่ะ อาจารย์ได้อ่าน ๔ เล่ม สงสัยต้องตามหามาอ่านแล้วล่ะค่ะ ยังเคยทำน้ำปรุงใช้เองเลยนะคะ หอมค่ะ มาอยู่ีที่เยอรมนี๑๐ ปีกว่า คิดถึงของไทยๆ โบราณค่ะ พิมพ์เครื่องคอมพ์ไม่มีแป้นไทยค่ะ เลยคุยมากไม่ได้ อ่านอย่างเดียวก็มีความสุขค่ะdanke schön
   

[เทาชมพู]

ตอนแรก หนังสือชุดนี้พิมพ์ออกมา ๒ เล่ม   คุณทิพย์วาณี เขียนต่ออีกหลายสิบตอน ก็มีทยอยกันออกมาอีก เป็น ๔ เล่ม ยังมีขายในงานหนังสือค่ะ ถ้าอยากได้ คุณวิเวียนลองเช็คทางเน็ตดู อาจจะมีขายค่ะ เยอรมนีหนาวมากไหมคะตอนนี้

[เทาชมพู]

พม่าเสียเมือง สนุกค่ะ พิมพ์ยาวกว่านี้ แต่พลาดท่าไหนไม่รู้ หายหมด

[Nuchana]

 คุณทิพย์วาณี สนิทวงศ์ ณ อยุธยา อายุราวนักเขียนคนไหนคะ จะได้นึกภาพประกอบตอนอ่านถูกว่าสมัยคุณยาย พ.ศ. หยังก้อ

[ติบอ]

 เคยอ่านเป็นหนังสืออ่านนอกเวลาเล่มเก่าของพี่ๆครับ
พออาจารย์ให้อ่านเรื่องนี้เป็นหนังสืออ่านนอกเวลา ผมก์แทบจะเล่าได้เลยตอนนั้น

แต่ตอนนี้ลืมเกือบหมดแล้วล่ะครับ จำได้ว่าผมมีครบชุดนะครับ ทั้งเล่ม 3 และ 4 ด้วย ตอนซื้อ น่าจะซื้อจากศูนย์หนังสือจุฬาฯ แต่ไม่ทราบว่าตอนนี้จะยังมีขายอยู่มั้ย เดี๋ยววันมะรืนนี้จะลองไปถามดูให้ครับ

[เทาชมพู]

ไม่เคยเห็นคุณทิพย์วาณี   แต่หลายปีมาแล้ว   คอลัมนิสต์หนังสือพิมพ์เรียกเธอว่า "คุณยาย" จำได้ว่าบ้านเธออยู่แถวบางลำพู

[Vivienne Germany]

 ขอบคุณค่ะ อาจารย์ จะลองหาดู ตอนนี้ ที่เยอรมนีหิมะลงขาวโพลนไปหมดค่ะ ตรงกับช่วงคริสต์มาสพอดีปีก่อนๆหิ มะลงล่าไป๒-๓เดือน คริสต์มาส เลยดูเซ็งๆไปค่ะ  นอกประเด็นไปแล้วค่ะ จะโพสต์รูปบรรยากาศ winter in Germany ในกระทู้อาจารย์ นะคะ    

[paganini]

 สวัสดีครับอาจารย์เทาชมพูที่เคารพและทุกๆท่าน
ขออภัยที่หายไปนานนนน  บางทีก็แวะมาอ่านน่ะครับ แต่ไม่ได้ตอบเลย ผมเป็นอาการเดียวกับอาจารย์เทาชมพูเลยนะครับ คือพิมพ์ยาวๆใช้เวลานาน login ของเรามันเลย out อัตโนมัติ พอคลิกส่งข้อความมันก็หายไปหมดเลย ระบบบอกว่าไม่ได้ทำอะไรนานเกินไปเลย log off อัตโนมัติ  สงสัยต้องบอกคุณอ๊อฟแล้วละครับ ว่าขอเวลายาวๆกว่านี้หน่อย
ที่ผมหายไปนานไม่ค่อยได้ตอบก็เพราะเหตุนี้แหละครับ พิมพ์ไว้ยาวมาก  ตอบกระทู้ไหนจำไม่ได้แล้ว แล้วไม่ได้ refresh พอส่งก็หายไปเกลี้ยง ก็เลยต๊อแต๊ เลิกตอบไปนานเลย หุหุหุ
(จริงก็งานยุ่งด้วยแหละครับไม่ค่อยว่างเท่าไหร่)

ตอนนี้ผมทำงี้ครับ พิมพ์ไปนานๆก่อนแล้วก้อปปี้ข้อความเอาไว้ก่อนส่ง เพื่อความปลอดภัย

คุณวีเวียงครับ เรื่อง คุณตาคุณยายยังเด็กเป็นหนังสือที่ผมอ่านตอนเด็กๆ อ่านแล้วอ่านอีกไม่รู้เบื่อเลยครับ ได้อ่าน 2 เล่มแรกที่ออกมา ได้บรรยากาศความเป็นไทยๆในสมัยก่อนจริงๆ เราเป็นเด็กก็รู้สึกอบอุ่นในความเป็นครอบครัวในเรื่องน่ะครับ ชอบตอนที่มีการละเล่นแบบเด็กๆ การประดิษฐ์ของเล่นแบบโบราณ และที่เยี่ยมที่สุดคือตอนที่เขาบรรยายเรื่องอาหาร ถ้าจำไม่ผิดมีเรื่องน้ำพริกแมงดาด้วย จำได้ว่าอ่านแล้วหิวเลยครับ นี่ไม่ได้อ่านมาเกิน 20 ปีแล้วมั๊งครับ

พี่ Nuchan ครับ
สำหรับผม พม่าเสียเมืองเป็นหนังสือที่เป็นงานชิ้นเอกชิ้นหนึ่งของ ม.ร.ว. คึกฤทธิ์ ปราโมชเลยครับ (แหมพูดถึงท่านผู้นี้ผมนึกถึงคุณ นิลกังขาเลยครับ อยากให้แกมาคุยด้วยอีกจังเลย หายากครับ บุคคลเช่นท่านนิล)
ทราบว่าท่านคงแปลและจับใจความจากหนังสือประวัติศาสตร์ของฝรี่งแหละครับ แต่ท่านคึกฤทธิ์ไม่ได้ให้ชื่อหนังสืออ้างอิงเอาไว้ ที่ดีเยี่ยมคือ การเขียนบรรยายของท่านเขียนด้วยความสนุก การเล่าเรื่องเป็นไปอย่างออกรสชาติ ใช้ภาษาได้เข้ากับบรรยากาศอย่างยิ่ง การเขียนหนังสือภาษาไทย การใช้ภาษาไทยเพื่อเล่าเรื่อง ต้องดูตัวอย่างจากหนังสือเล่มนี้เลยครับ

ตอนที่เกี่ยวกับกษัตริย์ท่านก็นึกสนุก ลองเลียนแบบสำนวนราชาธิราช  ซึ่งทำได้อย่างไร้ที่ติ ตอนที่เป็นฉากตื่นเต้น รันทด หรือโศกสลด ท่านใช้ภาษาได้เหมาะเจาะอย่างยิ่ง

ผมชอบอยู่ตอนหนึ่ง ที่พระนางศุภยลัต ใช้อำนาจข่มเหงนางสนมเอกของพระเจ้าสีป่อ ท่าอาจารย์คึกฤทธิ์เลยบรรยาว่า
"อันเศวตฉัตรแห่งกรุงรัตนบุระอังวะ กางกั้นถึงเก้าชั้น แต่บัดนี้หาร่มเงามิได้เสียแล้ว"
โห มันเป็นอะไรที่ได้อารมณ์ จริงๆครับท่าน

หนังสือเล่มนี้ผมอ่านแล้วอ่านอีก แต่ละครั้งอ่านรวดเดียวจบ  งานชิ้นนี้คู่ควรกับคำว่า วรรณศิลป์ จริงๆ เพราะเสพแล้วเสพอีก ไม่เคยเบื่อเลย
เชื่อผมครับพี่ Nuchan ผู้ต้องการคนนำทางในโลกหนังสือ  เชิญอ่านเลยครับ อย่าลังเล

[เทาชมพู]

คุณ paganini อายุยืนจริงๆ   ดิฉันเพิ่งจะนินทาหลังไมค์ไปหยกๆ ว่าหายหน้าไปไม่มาให้เห็น ก็โผล่มาแทบจะทันทีราวกับรู้ตัว ล็อคอินของที่นี่ทั้งที่บอกว่า สามารถ permanent login ได้ เอาเข้าจริงไม่เป็นเช่นนั้น ถ้าหากว่าหายไปไม่เข้ามาสัก ๒๔ ช.ม. หรือบางทีก็ต่ำกว่านั้น มันจะไม่รับรู้ตัวตนของเรา   พิมพ์แทบตายส่งไม่ได้ ต้องวิ่งกลับไปล็อคอินใหม่ ขี้เกียจจะฟ้องคุณอ๊อฟแล้วค่ะ "เมื่อคุณตาคุณยายยังเด็ก" ให้ภาพชีวิตครอบครัวใหญ่ของคนไทยผู้มีอันจะกิน เมื่อประมาณรัชกาลที่ ๖ หรือ ๗   ชีวิตความเป็นอยู่แบบไทยๆ  พรั่งพร้อมด้วยญาติพี่น้อง และการอยู่กลมกลืนกับธรรมชาติแวดล้อม ดิฉันชอบตอนที่พ่อแม่ของคุณยายพาลูกไปนั่งเรือ ล่องเจ้าพระยา   ห่อข้าวเอาไปกินกลางทาง ซื้อกุ้งก้ามกรามจากชาวบ้านที่ขังไว้ในกระชังข้างเรือ มาเผากินสดๆ แวะที่วัดขึ้นไปไหว้พระในโบสถ์ แล้วดื่มน้ำมนต์แทนน้ำเปล่า บรรยากาศแบบนี้เหลือแต่ในหนังสือเท่านั้น

[เทาชมพู]

นอกจากพม่าเสียเมืองแล้ว อยากให้หา "ฮวนนั้ง" มาอ่าน เรื่องของอัตติลาชาวฮั่น ซึ่งสามารถบุกเข้าไปล้างอาณาจักรโรมันได้ ที่จริงงานทุกชิ้นของม.ร.ว. คึกฤทธิ์  สมควรอย่างยิ่งจะหามาอ่านค่ะ เป็นงานของอัจฉริยบุคคลทางวรรณกรรม ซึ่งเมื่อล่วงลับไปแล้วก็ยังหาใครมาแทนท่านไม่ได้จนบัดนี้

[Hotacunus]

 ขออนุญาตเสริมคุณเทาชมพูนะครับ สำหรับผู้ที่อาจจะยังไม่ทราบ เกี่ยวกับคำว่า "ฮั่น" (เพราะผมเองก็เคยงงอยู่เหมือนกัน)

อัตติลาชาวฮั่น ในที่นี่ไม่ใช่จีนฮั่นนะครับ แต่เป็นพวกเผ่าเร่ร่อนในเอเชียกลาง สันนิษฐานกันว่าอาจเป็นชนกลุ่มเดียวกับพวกซ่งหนู ที่เป็นศัตรูสำคัญของจีน และเป็นสาเหตุให้จีนต้องสร้างกำแพงเมืองจีนครับ

อัตติลาชาวฮั่น (Hun) กับ จีนฮั่น (Han) ภาษาอังกฤษสะกดไม่เหมือนกันครับ แต่เสียงอ่านคล้ายกันอย่างมาก

ผมลองเข้าไปฟังการออกเสียงดูที่เว๊บของ Merriam Webster Online ( http://www.m-w.com  ) ได้ยินดังนี้ (ถ้าฟังผิดก็ขออภัยครับ)

Hun = ฮ่าน
Han = ฮาน

จะเห็นว่าต่างกันนิดเดียวจริงๆ และไทยเราก็ถอดมาจากเสียงในภาษาอังกฤษเป็นหลัก (เพราะตำราที่เราเรียนเป็นภาษาอังกฤษ)

เรื่องนี้ ตอนผมอ่านหนังสือเกี่ยวอัตติล่าใหม่ๆ ก็งงเหมือนกัน เพราะภาษาไทยเราถอดมาเป็น "ฮั่น" ซึ่งเหมือนกับ "ราชวงศ์ฮั่น" ของจีน ก็นึกว่าเกี่ยวกันหรือเปล่า ดูไปดูมา ไม่ได้เกี่ยวกันเลย แถมยังเป็นศัตรูกันอีกต่างหาก อิอิ

ก็เรียนมาเพื่อทราบครับ

ปล. ผมเคยผ่านตาเหมือนกันครับ เห็นบางท่านถอดคำว่า Hun เป็น "หุณ" เพื่อให้ต่างจาก ฮั่น ซึ่งหมายถึงจีน

คำว่า "หุณ" ก็ออกเสียงที่สื่อไปถึงรากศัพท์ภาษาละตินและกรีกด้วยครับ

ละติน = Hunni (ฮุนนิ)
กรีก = Hounnoi (ฮูนโนย)

ปัจจุบัน ลูกหลานพวก "หุณ" ยังคงมีอยู่ในประเทศ Hungary ครับ (ไม่รู้คำว่าว่า "Hun" ที่เป็นส่วนหนึ่งของชื่อประเทศ HUNgary จะเกี่ยวกับ "หุณ" หรือเปล่า อิอิ)

[paganini]

 ขอบพระคุณอาจารย์ที่ให้พรครับ
งั้นวันหลังผมจะหายไปซักพักรอจนอาจารย์กล่าวถึงแล้วค่อยโผล่จะได้รับพรครับ อิอิอิอิ

เหมือนบังเอิญ  พึ่งเขียนถึงพม่าเสียเมือง เมื่อคืน เช้าขึ้นมาก็มีบทความของคุณซูมแห่งไทยรัฐ เขียนถึงหนังสือเล่มนี้ เชิญอ่านกันเลยครับ

 http://www.thairath.co.th/thairath1/2548/column/hiha/dec/20_12_48.php

ปล. ขอบคุณ คุณ Hotacunus ครับที่แจกแจงให้เข้าใจ