ในประเทศไทย มีกฎบัตรว่าด้วยการบริหารจัดการแหล่งมรดกวัฒนธรรม (Thailand Charter on Cultural Heritage
Sites Management) หลักการพื้นฐานและมุมมองต่อมรดกวัฒนธรรมพวกนี้จะเป็นแนวคิดพื้นฐานที่นักโบราณคดีสายจัดการทรัพยากร
วัฒนธรรมต้องรู้
ทีนี้ พอมองไปที่สกาล่า ก็ดูจะเข้าเค้ามรดกวัฒนธรรมอันทรงคุณค่า, มาลองทำแบบประเมินเบื้องต้นดูกัน
สมมติว่า เราจำแนกคุณค่าของมรดกวัฒนธรรมที่ควรเก็บรักษาเอาไว้ 3 กลุ่ม เรียงลำดับจากคุณค่าภายนอกสู่ภายใน
(1)คุณค่าทางกายภาพ: เก๋มั้ย งามมั้ย
สกาล่า ผลงานการออกแบบของ พ.อ.จิระ ศิลปะกนก ช่วงปีพ.ศ.2512 นั้นเก๋ ตรงที่เป็น One of the kind ของอาคาร
รูปแบบนี้ในไทย ภาพอาคารที่เป็นสถาปัตยกรรมแบบโมเดิร์นช่วงหลัง (Late Modernist) ผสมศิลปะอาร์ตเดโค ที่คนยุคนั้นมองว่า
เป็นศิลปะของความหรูหรา เราจึงเห็นสกาล่ามีโถงบันไดที่ถูกออกแบบอย่างประณีต ทั้งฝ้าเพดานและเสาคอนกรีตโค้ง ลวดลายประดับ
ล้วนมีความหมาย เช่น ฝ้าลวดลายม้วนฟิล์ม ลายด้านหลังเคาน์เตอร์ขายตั๋ว รวมไปถึงโคมไฟระย้าจากอิตาลี ทั้งหมดนี้ส่งเสริมให้คำว่า
Scala มีโถงบันไดที่อลังการสมความหมาย
(วีระพงษ์ สิงห์น้อย, 2561;
https://readthecloud.co/remain-scala/)
สกาล่านั้นงาม งามในเชิงช่าง งามในเชิงความรู้ แน่นอนว่าลักษณะทางกายภาพที่โดดเด่นของสกาล่า คือผลึกขององค์ความรู้
สำคัญทางสถาปัตยกรรมที่สถาปนิกให้ความสำคัญ คุณค่าในทางกายภาพของสกาล่า จึงเป็นตั้งแต่การเป็นอาคารในความทรงจำของผู้คน
ไปจนถึงกายภาพทางความรู้ของสถาปนิก และมรดกวัฒนธรรมร่วมสมัยที่น่าสนใจของนักโบราณคดี