พระราชหัตถเลขา
สมเด็จพระปรมินทรมหาจุลาลงกรณ พระจุลจอมเกล้าเจ้าแผ่นดินสยามซึ่งเปนพระเจ้าแผ่นดินใหญ่ ในรัชกาลที่ ๕ ในพระบรมวงษ์ วึ่งได้ประดิษฐานแลดำรงกรุงรัตนโกสินทรมหินทรายุทธยา ณ ประเทศบางกอกนี้
ขอปรกาศให้ไว้แก่ท่านทั้งปวง ผู้ควรจะได้รู้ความในหนังสือสำคัญนี้ให้ทราบว่า ตึกที่หลวงสำหรับรับแขกเมืองชาวต่างประเทศ ซึ่งเรียกว่าบริติชแฟกฏอรี่น่าวัดประยุรวงษาวาศ ด้านน่าริมแม่น้ำกว้าง ๒๐ วา ๒ ศอก ด้านหลังกว้าง ๑๙ วา ๑ ศอก ด้านเหนือตั้งแต่กำแพงบ้านลงแม่น้ำยาว ๓๕ วา ๑ ศอก มีตึกใหญ่หลังหนึ่ง ๓ ห้อง ยาว ๗ วา ๒๐ ศอก ขื่อกว้าง ๔ วา เฉลียงรอบกว้าง ๕ ศอก มุขน่าชั้นล่างกว้าง ๙ ศอก ยาว ๑๐ ศอก มุขหลังชั้นล่าง ๓ ห้อง ยาว ๔ วา ขื่อกว้าง ๑๐ ศอก มีเรือนแถวด้านเหนือหลังหนึ่งยาว ๒๐ วา ๒ ศอก ขื่อกว้าง ๓ วา ๑ ศอก เฉลียงกว้าง ๓ วา เรือนแถวด้านใต้หลังหนึ่งยาว ๑๙ วา ๒ ศอก ขื่อกว้าง ๓ วา ๑ ศอก เฉลียงกว้าง ๕ ศอก ๑ คืบ ครัวไฟเก่าหลังหนึ่ง ยาว ๕ วา ๑ ศอก ขื่อกว้าง ๓ วา ๑ ศอก ครัวไฟใฟม่หลังหนึ่ง ยาว ๕ วา ขื่อกว้าง ๓ วา มีกำแพงน่าบ้าน ๓ ด้าน แลกำแพงสกัดหลังหมดเขตรบ้าน ที่ดินกับตึกกำหนดที่ว่ามานี้ ข้าพเจ้าได้ยอมให้พระยาภาสกรวงษ์อยู่พักอาไศรยมาประมาณ ๕ ปีแล้ว บัดนี้พระยาภาสกรวงษ์มีความชอบ ได้รับราชการข้อสำคัญเปนคุณประโยชน์แก่แผ่นดินเปนอันมาก ข้าพเจ้ายอมยกที่ตึกดังว่ามาแล้วนั้น ให้เปนสิทธิ์เปนทรัพย์แก่พระยาภาสกรวงษ์ชั่วลูกหลาน ตามแต่พระยาภาสกรวงษ์จะปลูกสร้างเปลี่ยนแปลงตามชอบใจ และจะขายจะยกให้ผู้หนึ่งผู้ใดก็ตามแต่ใจเปนอันพ้นจากแผ่นดินแล้ว ต่อไปภายน่าพระเจ้าแผ่นดินฤาท่านผู้มีอำนาจจะต้องประสงค์ที่ตำบลนี้ด้วยเหตุอันหนึ่งอันใด ก็ขอให้พระยาภาสกรวงษ์ได้รับราคาตามสมควรแก่ที่นั้น ขออย่าให้ต้องกฎหมายว่า ควรจะต้องไล่เสียเปล่าๆ ดังตำราเก่านั้นเลย จดหมายประกาศนี้ ข้าพเจ้าได้ให้เขียนเปนสอง ฉบับความต้องกันได้ลงตราราชหัดถเลขาของข้าพเจ้าเปนสำคัญ แลมอบให้พระภาสกรวงษ์ฉบับ ๑ มอบให้กรมพระนครบาลฉบับ ๑ ตั้งแต่วัน ๕ แรม ๖ ค่ำ เดือน ๙ ปีมะโรงโทศก ศักราช ๑๒๔๒ เปนปีที่ ๑๓ เปนวันที่ ๔๓๐๗ ในรัชกาลปัตยุบันนี้
(พระราชหัดถเลขา) สยามินทร์