ขนมจีน โดยชื่อเรียกขานก็พอจะบ่งชี้ได้ว่าเป็นของๆกินที่ทำกันในดินแดนของประเทศจีน ผู้คนในภาคเหนือและอิสานนิยมเรียกขนมจีนว่า ขนมเส้น และที่ใช้คำว่าขนมนำหน้าก็น่าจะเป็นเพราะว่ามันมิใช่เป็นของกินที่จัดเป็นอาหารในสำหรับอาหารมื้อหลัก ก็เลยคิดเอาเองเออเองว่ามันเป็นของกินเล่นในช่วงเวลาบ่าย (น่าจะพอเทียบได้กับ high tea ของอังกฤษ)
ว่าด้วยขนมจีนและชาวมอญ ขนมจีนน้ำยา แม้จะพบว่ามีแพร่หลายทั่วไปทั่วทั้งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แต่เป็นที่ชัดเจนว่า เป็นอาหารที่มีต้นกำเนิดจากชาวมอญ ชาวมอญเรียกว่า "คะนอม" หรือภาษาพูดว่า “หะนอม” ซึ่ง “หะนอม” แปลว่า “เส้น” ส่วน “จิน” ที่เกิดจากการเรียกของคนไทย แปลว่า “สุก” กินกับน้ำยาที่มอญเรียกว่า "ฮะก่ม" หรือ "ทะก่ม"
สำหรับที่มาของชื่อขนมจีนนั้น ว่ากันว่า มีเรื่องเล่ากันว่าคนไทยได้ยินชาวมอญถามกันขณะที่กำลังทำอาหารเส้น ๆ ชนิดนี้ว่า “หะนอมจิน” ซึ่งหมายถึงเส้นสุกหรือยัง เนื่องจากกระบวนการทำเส้นขนมจีนนี้ต้องผ่านการทำให้แป้งสุกด้วยความร้อนหลายครั้ง เมื่อคนมอญบอกว่า “จิน” (สุกแล้ว) บ่อยครั้ง คนไทยจึงได้จดจำเรียกผสมรวมเข้าเป็นสร้อยคำว่า “ขนมจีน” ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
จาก
FB รามัญคดี - MON Studies