เรือนไทย

สวัสดีค่ะ
       เป็นสมาชิกใหม่ค่ะ แต่ติดตามเรือนไทยมานานแล้วชอบมาก มีข้อสงสัยเยอะเลยทีเดียวจะ
ค่อย ๆ ทยอยถามนะคะ (ว่าโง่ก็ยอม)
      เดินผ่านถนนวิทยุทุกวัน มีข้อสงสัยอยู่ 2 เรื่อง
1. บ้านหลังหนึ่งไม่ใหญ่มากอยู่ตรงข้ามกับโรงแรมแอทธินี ไม่ทราบเป็นตำหนักเก่าของท่านใดหรือ
    ปล่าวคะ
2. บ้านพักท่านทูตสหรัฐฯ ที่อยู่ตรงข้ามสถานทูตเวียดหนามและโรงแรมแอทธินี เคยเป็นที่พักหรือวัง
     ของท่านใดมาก่อนค่ะ ดูจากสภาพแล้วเป็นการปลูกแบบบ้านโบราณ น่าสนใจมาก  แต่มองนานไม่
    ได้เดี๋ยวตำรวจจับ นึกว่ามาสอดแนม

        หวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะได้รู้เสียที สงสัยมานานมากแล้วค่ะ (นึกว่าสงสารคนที่อยากรู้ด้วยนะคะ)

ขอบคุณมากค่ะ                                                                   

ขอโทษด้วยที่ตอบไม่ได้ตั้งสองคำถาม     รอผู้รู้ค่ะ

ขอบพระคุณมากค่ะ จะตั้งตารอนะคะ

หลังไหนครับเลือกดู

หรือหลังนี้

หรือจะเป็นหล้งนี้

แถมให้อีกหลังครับ

กราบขอบพระคุณจากใจจริงค่ะ ที่คุณ NATADOL ได้กรุณาส่งภาพให้ดูด้วย

ถ้่าจำไม่ผิดภาพที่ 3 และ 4 คือหลังที่อยู่ในสถานทูตนะคะ  ส่วนบ้านที่อยู่ตรงข้าม รร. แอทธินี
จะหลังเล็กกว่านี้ค่ะ

รอคำตอบจากผู้รู้อยู่ค่ะ

ขอบพระคุณมากค่ะ

ชอบบ้านหลังที่ ๒ ในค.ห. ๔ มากที่สุด   ถ้าเลือกได้อยากอยู่บ้านนี้ค่ะ

^
ต้องเป็นเคยเจ้าของรถเมล์ขาวก่อนครับ พวกเราเคยขึ้นอย่างเดียวเป็นไม่ได้
อ้อ เป็นเจ้าของโรงแรมฮิลตันก็ได้ครับ แต่อ้อ เขาเปลี่ยนเเป็นSwissohelแล้ว

^
รออีกซัก 2-3 ชาติก่อนค่ะ

ถ้าอยากเป็นเจ้าของบ้านในค.ห. 6 ละก็   ต้องเป็นเจ้าของอะไรมาก่อนคะ

^
ต้องเป็นเจ้าของเงินสักพันสองพันล้านบาทครับ

สถานทูตเสปญเขาอาจจะยอมขายให้เหมือนสถานทูตอังกฤษขายที่ให้เซนทรัล
แต่เป็นท่านอาจารย์เทาชมพูนั่งเล่นเนตอยู่อย่างนี้ไม่ได้เรื่องหรอกครับ ชาติหน้าไปเกิดเป็นนักการเมืองก็แล้วกัน แต่เอ..จะทำอย่างเขาเป็นหรือเปล่า
เอาอย่างนี้แล้วกันครับ ไปเกิดในเสปญ แล้วเรียนรัฐศาสตร์การทูต พอเป็นทูตก็พยายามให้เขาส่งมากรุงเทพ จะได้มาอยู่บ้านนี้สัก3-4ปี

สังหรณ์ใจอยู่แล้วว่าไม่น่าถาม  แม่นยำจริงๆ
 :-X

บ้านอย่างหลังนี้   คงไม่ต้องมีเงินถึงพันล้าน ร้อยล้านก็ไม่จำเป็น   แต่ต้องประสาทแข็งหน่อย

ประสาทแข็งก็ไม่จำเป็นครับ ฝีเท้าเร็วจำเป็นกว่า ...ผมขอเผ่นก่อนละครับ

นอกจากความสงสัยเช่นเดียวกับคุณเจ้าของกระทู้แล้ว....

ในความเห็นของท่านอาจารย์เทาชมพูที่13นั่นบ้านใครกันล่ะครับนั่น.....แค่เห็นก็สยองขวัญพิลึกครับ.... :-\

อาจารย์เทาชมพูคงกำลังหลับและฝันถึงบ้านหลังนี้อยู่แน่ๆ.......เพราะสิ้นห่วงเรื่องสะพานเหล็กสะพานคอนกรีตแล้ว...



บ้านนี้สงสัยเป็นบ้านคุณหลวง....ในเรื่อง  -จัน ดารา-   ของ อุษณา เพลิงธรรม มากกว่า?

 ;D

บ้านตรงข้ามโรงแรมพลาซ่าแอทธินีนั้น  ถ้าเป็นหลังที่เป็นสถานทูตเนเธอแลนด์ในปัจจุบันนั้น  เดิมเคยเป็นวังพระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าบวรเดชครับ

ชื่อ บ้านเขียว  เป็นบ้านขุนพิทักษ์บริหาร (พึ่ง มิลินทวนิช) นายอำเภอผักไห่  จ.พระนครศรีอยุธยา ค่ะ
บ้านของขุนพิทักษ์บริหารเป็นบ้านโบราณสมัยรัชกาลที่ 5 อายุเกินกว่า 100 ปี สถาปัตยกรรมเป็นบ้านไทยที่ได้รับอิทธิพลทางตะวันตก ซึ่งน่าสนใจมาก  ตั้งอยู่ริมแม่น้ำน้อย (ด้านหลังติดกับถนนในหมู่บ้าน ) หมู่ที่ 2 ตำบลอมฤตอำเภอผักไห่ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา (เดินทางจากตัวอำเภอผักไห่ไปทางทิศเหนือตามถนนลาดยาง เพียง 3 กิโลเมตร เลี้ยวขวาเข้าไปในบริเวณวัดอมฤต แล้วเลี้ยวซ้ายผ่านโรงสีเข้าไป)

บริเวณที่ตั้งมีเนื้อที่ทั้งหมด 1 ไร่ 72ตารางวา ด้านหลังบ้านที่ติดกับถนนปักป้ายประกาศว่าเป็นที่ดินราชพัสดุของ กรมธนารักษ์ ลักษณะบ้านเป็นบ้านทรงปั้นหยาสองชั้นยกพื้นสูง ปลูกสร้างด้วยไม้สัก (บางส่วนเป็นตึก) ชาวบ้านเรียกกันติดปากว่า”บ้านเขียว” (เพราะเดิมทาสีเขียวเนื่องจากขุนพิทักษ์เกิดวันพุธ) หลังคามุงกระเบื้องสีน้ำตาลเข้มสภาพภายใน ยังแข็งแรงแต่สภาพภายนอกทรุดโทรม
ประตูหน้าต่างมีลวดลายแกะสลักอย่างประณีตบรรจง พื้นเป็นกระดานไม้สักแผ่นใหญ่ ชั้นล่างมีห้องโถงใหญ่1 ห้อง (มีตู้ไม้สัก 3 หลัง) ห้องเล็ก 2 ห้อง (ในห้องเล็กใกล้ระเบียงหลังบ้าน มีตู้เหล็กนิรภัย สูงถึง 1 เมตร ปิดล็อกไว้) และห้องใต้บันไดอีก 1 ห้อง ส่วนชั้นบนมีห้องโถง 1 ห้อง ห้องเล็ก 3 ห้อง และห้องซอยด้านหลังอีก 1 ห้อง ในห้องเล็กที่ใกล้กับทางลงมีห้องแยกออกไปอีก เป็นห้องที่ใช้ประตูเดียวกับห้องแรก ภายในห้องแยกมีห่วงเหล็กเส้นผ่าศูนย์กลางเหล็ก 1 นิ้วตรึงอยู่กับพื้นมุมห้อง ใช้สำหรับล็อกโซ่ล่ามกำปั่นสมบัติ (ปัจจุบันยังสามารถหาดูห่วงเหล็กลักษณะนี้ได้ในเรือนเก่าหลังอื่น ๆ เช่นเรือนหลังกลางของนายแป้น สุดสนอง เลขที่ 23 หมู่ที่ 5 ตำบลผักไห่ อำเภอผักไห่) หน้าต่างและประตูใช้กลอนไม้แบบโบราณ
ด้านหน้ามีสะพานไม้เชื่อมไปที่ศาลาใหญ่ริมแม่น้ำ และเรือนพักคนรับใช้หลังเล็ก (นายฟื้น ผู้ดูแลบ้านคนสุดท้ายมีอาชีพทำขนมจีนขาย ได้เสียชีวิตที่เรือนหลังเล็กนี้ หลังจากนายฟื้นเสียชีวิต นางวาสน์ซึ่งเป็นภรรยานายฟื้นและเป็นอัมพฤกษ์อัมพาต ได้ย้ายไปอยู่บ้านพักคนชรา และไม่มีใครพบอีกเลย ส่วนเรือนหลังใหญ่ไม่ปรากฏว่า เคยมีผู้เสียชีวิตในเรือน แม้แต่ขุนพิทักษ์ฯเมื่อชราภาพใกล้สิ้นอายุขัย ได้ไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลในกรุงเทพฯระยะหนึ่ง จึงเดินทางกลับบ้านทางเรือ และสิ้นชีวิตในเรือระหว่างเดินทาง)
--------------------------------------------------------------------------------
หลังจากขุนพิทักษ์ฯสิ้นชีวิตแล้ว ลูกหลานย้ายไปอยู่ภูมิลำเนาอื่น ส่วนใหญ่อยู่ที่กรุงเทพฯ   แม่จ่างภรรยาท่านขุนจึงได้ยกบ้านให้หลวง เป็นที่ราชพัสดุกรมธนารักษ์ เมื่อ พ.ศ.2505 โดยกระทรวงมหาดไทย ได้มอบเข็มชั้นเครื่องหมายทองประดับเพชรให้กับนางจ่างด้วย

(http://phakhai.ayutthaya.police.go.th/wp-content/uploads/2009/09/ขุนพิทักษ์.gif)
http://phakhai.ayutthaya.police.go.th/about-phakhai/phakhai-green-home/

เกร็ดประวัติศาสตร์ตอนนี้  ฝากให้คุณนวรัตน  

ขุนพิทักษ์เป็นคนใหญ่โตในท้องถิ่น  ในงานวันเกิดของคุณนายจ่าง ภรรยาขุนพิทักษ์ ท่านผู้หญิงละเอียด ภรรยาของท่านจอมพล ป. พิบูลย์สงคราม เดินทางมาร่วมงานทุกปี    ในเว็บไม่ได้บอกว่าคุณนายจ่างนามสกุลอะไร เลยไม่ทราบว่าเป็นญาติท่านผู้หญิงละเอียดหรือไม่    แต่ถ้าระดับภรรยานายกฯ เดินทางมาร่วมอวยพรวันเกิดก็ต้องถือว่าเคารพนับถือกันเป็นพิเศษ

ส่วนตรงนี้  ฝากผู้สนใจประวัติศาสตร์สมัยรัชกาลที่  5  ทุกท่าน

ดร.ดนัย มิลินทวนิชซึ่งมีศักดิ์เป็นเหลนของขุนพิทักษ์ เล่าว่ามีบันทึกในพระราชหัตถเลขาของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 ในการเสด็จประพาสต้น  ลำน้ำคลองมะขามเฒ่าได้กล่าวถึงช่วงหนึ่งว่า พระองค์ทรงเสด็จประพาสมาตามลำแม่น้ำน้อยนี้ และได้ทรงประทับที่บ้านของนางจ่าง มิลินทวนิช ซึ่งก็คือภรรยาของขุนพิทักษ์ฯ
นายชัยกร นิยมไกร ชาวบ้านที่อยู่ฝั่งตรงข้ามบ้านขุนพิทักษ์ฯ กล่าวว่าบิดาของตนเคยเล่าให้ฟังว่าขุนพิทักษ์เป็นคนยิ่งใหญ่พอสมควร สมัยที่ขุนพิทักษ์ฯมีชีวิตอยู่ ได้จัดทอดกฐินและแข่งเรืออย่างใหญ่โตทุกปี ในวันขึ้น 5 ค่ำ เดือน 12 (วันงานไหว้วัดอมฤต)

และท้ายสุด  ฝากคุณนวรัตน์  คุณ prickly heat และคุณศรีสยาม   เผื่อท่านทั้งสามนัดหมายชวนกันไปเยี่ยมเรือนท่านขุน  ได้ความว่ายังไงไม่ต้องกลับมาเล่าก็ได้นะคะ 

ที่หนังสือพิมพ์เดลินิวส์และรายการมิติลี้ลับทางสถานีโทรทัศน์ช่อง 7 ออกข่าวว่าบ้านหลังนี้มีวิญญาณ มีภูติผีปีศาจ นั้น ผู้มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับญาติพี่น้องขุนพิทักษ์ฯไม่เชื่อว่าบ้านหลังนี้ จะมีภูติผีปีศาจ เพราะไม่ปรากฏว่าเคยมีผู้เสียชีวิตในเรือนท่านขุน และท่านขุนเป็นคนใจดี ไม่มีศัตรู ทอดกฐินทุกปี ทำประโยชน์เอาไว้มาก

ขอบพระคุณ อาจารย์เทาชมพู (ขอเรียกอาจารย์นะคะ) นับถือจริง ๆ ได้ความรู้มากจริง ๆ ค่ะ

โดยส่วนตัวชอบบ้านเก่า ๆ เพราะน่าจะมีประวัติศาสตร์ที่น่าสนใจน่าศึกษา แต่เห็นแล้วก็รู้สึกเสียดายเป็นอย่่างมาก
น่าจะมีการบูรณะให้ดีขึ้น เพื่อที่คุณนวรัตน จะได้เห็นแล้วไม่ต้องเพ่น

ทุกวันนี้ใช้บริการรถไฟ้ฟ้าบ่อย ๆ มองหาบ้านคุณหญิงมณี  แต่มองไม่เห็นเลยค่ะ

ถ้ามีท่านใดเคยเห็นช่วยบอกพิกัดให้ด้วยนะคะ  จะได้เล็งได้ถูกค่ะ

ยังรอคำตอบอยู่นะคะ

จำได้ว่าในอดีต บ้านคุณหญิงมณี สิริวรสาร เป็นตึกแบบยุโรปสีเหลืองอ่อนมีหน้าต่างกระจก  อยู่ติดกับรั้วโรงเรียนมาแตร์ ลึกเข้าไปจากถนนใหญ่
ปัจจุบันคงอยู่ติดอาคารมณียาเซนเตอร์ ค่ะ

พวกเราสามคนยินดีรับคำเชิญไปชมบ้านเก่าผักไห่...(ตอบแทนอีกสองท่านเลย)


มีข้อแม้.....อาจารย์เทาชมพูต้องเดินนำหน้า-ในฐานะไกด์
เวลาที่สมควรไป....ต้องตีสามครับผม



 :o :o

ดิฉันจะรออยู่ปากทางนะคะ ในรถติดเครื่องยนต์ไว้พร้อม ;D
ถ้าหายเข้าไปนานผิดสังเกต  ก็ขอขมาลาโทษไว้ล่วงหน้า ที่จะไม่ไปตาม

หากอย่างนั้นผมก็คงต้องพึ่งหลวงพ่อโกยล่ะครับอาจารย์ :'(

ว่าแต่ว่าเจ้าของบ้านท่านยกให้หลวงแล้ว.....ทางราชการไม่คิดที่จะดูแลหรือปรับปรุงอะไรบ้างเลยหรือครับ.....

คือส่วนตัวกระผมเป็นคนหลงไหลในเรือนปั้นหยา....พอเห็นบ้านสวยๆแต่ทรุดโทรมแบบนี้ก็ให้นึกเสียดายน่ะครับ....

ถึงว่าเถอะ  กำลังเสียดายแทนว่าเจ้าของยกให้มหาดไทย  น่ากลัวว่ากระทรวงจะเจียดงบมาให้ไม่ได้เพราะไม่อยู่ในโครงการหรืออะไรก็ตาม
ก็ทำได้เพียงรักษาบ้านไว้ไม่ให้ใครเข้าไปอยู่  รักษาที่ดินไว้ไม่ให้ใครไปรุกที่    นอกจากนั้นคงปล่อยให้เทวดาท่านดูแลไปตามยะถากรรม  ถูกฝนเข้าอีกไม่กี่ปีก็คงพังทลายไปเอง
ถ้าหากว่าอยู่ในความดูแลของกรมศิลปากร ขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถาน  น่าจะมีงบบูรณะนะคะ 
แต่ก็อย่างว่าละ  งบของราชการมีมากก็จริง แต่มักจะไปลงที่โปรเจคยักษ์ๆกันหมด 

บ้านนี้ดิฉันว่าถ้าซ่อมให้อยู่ในสภาพดี  เปิดให้เข้าชมได้เหมือนบ้านโบราณที่ตลาดร้อยปีสามชุก   ใช้เงินไม่เกิน 20 ล้านน่าจะเอาไว้อยู่

ขออนุญาตเข้ามาอ่านด้วยคนนะคะ เป็นสมาชิกใหม่  แต่แอบอ่านมาหลายปีแล้วค่ะ

ตามอ่านเรื่องบ้านโบราณมาสักพัก ไม่ว่าจะในเรือนไทย หรือ ว่าที่เวปอื่น ๆ ที่เขียนถึงบ้านเก่า ๆ แต่ไม่เคยมีใครพูดถึงบ้านหลังนี้เลย 
มีใครขับรถข้ามสะพานสาธรจากฝั่งธนบุรี มายังฝั่งพระนคร บ้างไหมคะ แล้วสังเกตทางซ้ายมือเชิงสะพาน จะเห็นบ้านครึ่งตึกครึ่งไม้ มีบันไดอยู่ติดกับตัวบ้าน
แต่ว่ามีทั้งสองด้าน เป็นบ้านโบราณทีเดียวแหละค่ะ อย่างน้อยที่สุดก็เท่าอายุ 50 ปีของคนเขียน แต่มั่นใจนะคะ ว่าเก่ากว่านั้น เพราะดูจากลักษณะบ้าน หน้าต่างยังเป็นบานเกล็ดไม้ ถ้าซ่อมได้ จะสวยทีเีดียวค่ะ แต่เดิม อยู่ติดกับภัตตาคารเป็ดย่างแสนยอด แต่ไฟไหม้ภัตตาคารไปหมดแล้ว ตอนนี้ข้าง ๆ บ้านก็เลยเป็นที่รกร้าง
ไม่ทราบมีท่านใด พอจะนึกออกบ้างไหมคะ

นึกออกค่ะ เคยพูดกันในเรือนไทยแต่จำกระทู้ไม่ได้แล้ว   จำได้ว่าเป็นบ้านของพวกสารสิน ค่ะ

ขอบพระคุณอาจารย์นะคะที่เ่ข้ามาตอบให้ น่าเสียดายความสวยของบ้านนะคะ เห็นอยู่บ่อย ๆ รู้สึกว่าบ้านเก่าลงทุกวัน ๆ ถ้ามีใครไปซ่อม จะสวย น่าอยู่มาก เวลานั่งรถผ่าน เคยนึกว่า ถ้ามีผู้หญิงสักคน ใส่เสื้อผ้าลูกไม้สวย ๆ ผลักบานหน้าต่างออกมา แล้วส่งยิ้มให้เราที่นั่งอยู่ในรถ ก็จะไม่แปลกใจเลยสักนิด (ไม่วิ่งหนีด้วย เนื่องจากรถติด)

ดูสภาพแล้วบ้านนั้นน่าจะมีคนอยู่นะคะ  ไม่ได้ปิดร้างไว้  แต่การซ่อมเพื่ออยู่อาศัยน่าจะต้องใช้เงินหลายล้านมากค่ะ อาจไม่คุ้ม

บ้านเพลินวาน ที่หัวหิน ค่ะ

(http://travel.mthai.com/uploads/2009/05/27/773-pleanwan.jpg)

http://travel.mthai.com/view/37498.travel

เมื่อประมาณ ปี ๐๖ ผมเคยไปค้างชั้นที่เป็นโดม บ้านโบราณ
อยู่ในซอยตรงข้าม โรงเรียนราชีนีบน บางกระบือเข้าไปสักร้อยเมตร ด้านขวามือ
เป็นตึกทรงยุโรปมีโดม จำได้ว่าพื้นไม้สัก สวยงาม ขณะนั้นยังมีสภาพดี
ความคิดตอนนั้น ก็งงๆอยู่ว่าเจ้าของทำไมทิ้งร้าง ปล่อยให้ครอบครัวเพื่อน อาศัยที่เรือนเล็กดูแล
ถ้าถูกทำลายไปแล้วก็น่าเสียดาย
ใครอยู่ใกล้ๆ ลองผ่านไป แล้วอย่าลืมนำรูปมาเผื่อด้วย

หาภาพสาวๆมาให้ท่านลุงsrisiam ตามประสาหลานที่ดีครับ เป็นรูปนางหาบในพิธีแรกนาขวัญครับ อย่าลืมแบ่งให้อ.นวรัตน์และอ.มานิตนะครับ

บ้านนี้เมื่อก่อนเป็นบ้านที่ใหญ่โต มีความสนุกสนานบันเทิง มีข้าทาสบริวารรายล้อม เป็นที่ประทับของพระมหากษัตริย์ถึงสองพระองค์  รัชกาลที่ ๕ สองครั้ง  รัชกาลที่ ๖ โปรดมาทอดพระเนตรเสภาอีกครั้งหนึ่งที่บ้านหลังนี้ รวมทั้งมีต้นพิกุลทรงปลูกพระราชทานด้วย (ตรงมุมด้านทิศตะวันตกเฉียงใต้ของบ้าน-ในวงสีแดง)

(http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2006/12/K4986346/K4986346-0.jpg)  

(http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2006/12/K4986346/K4986346-1.jpg)

(http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2006/12/K4986346/K4986346-28.jpg)

(http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2006/12/K4986346/K4986346-30.jpg)

ใครรู้จักบ้านหลังนี้บ้างเอ่ย

 ;)

บ้านนี้ได้รับพระราชทานนามจากพระมหากษัตริย์ถึง ๒ พระองค์ เจ้าของบ้านเคยเป็นเสนาบดีดูแลกระทรวงที่สำคัญถึงสามกระทรวง คือ กระทรวงมหาดไทย  กระทรวงนครบาล และกระทรวงโยธาธิการ

(http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2009/04/K7807738/K7807738-29.jpg)

(http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2009/04/K7807738/K7807738-30.jpg)

บ้านใครหนอ

 ;D

ก่อนอื่นต้องขอกราบขอบพระคุณทุกท่านที่เข้ามาตอบกระทู้นี้  รู้สึกมีความสุขม๊ากมาก ที่ได้อ่่านได้รู้อะไรเพิ่มขึ้นค่ะ

สำหรับบ้านที่คุณ mgdogall บอกมานั้นเคยเห็นอยู่ค่ะ เป็นบ้านที่มีคนอยู่เพราะเห็นมีผ้าตากอยู่ด้วย  แต่คงเป็นอย่างที่อาจารย์เทาชมพูบอกนั่นแหละค่ะ  ถ้าจะซ่อมแซมคงใช้งบประมาณพอควรเลยทีเดียว เจ้าของบ้านคงกลัวจะไม่คุ้มกับเม็ดเงินของเขา (เขาเห็นแต่คุณค่าของเงิน แต่ไม่เห็นคุณค่าทางจิตใจ) นึกแล้วน่าเสีนดาย

สำหรับบ้านที่ผักไห่นั้น จะไปเมื่อไหร่ดีคะ พร้อมแล้วค่ะ (พร้อมโกย)อิอิอิอิอิ
แต่ก็ไม่แน่นะคะถ้าทำใจกล้า ๆ หน่อยอาจจะได้รับทราบอะไรดี ๆ จากท่านเจ้าของบ้านบ้างก็ได้นะคะ !!!บรื๊อ

ว่าแต่ว่าบ้านที่คุณเพ็ญชมพูนำให้ดูนี้ รู้สึกคุ้น ๆ มากเลยค่ะ แต่ไม่ทราบว่าอยู่ที่ไหน น่าเสียดายม๊ากมากนะคะ ดูแล้วน่าใจหายเรือนไทยหมู่ใหญ่ ๆ แบบนี้หายากมาก  ทำไมไม่ได้รับการดูแลให้อยู่ในสภาพที่สมควร  ยิ่งถ้าเคยเป็นที่ที่พระมหากษัตริย์เคยเสด็จด้วยแล้ว ยิ่งสมควรได้รับการดูแลที่ดีกว่านี้   กบไม่แน่ใจว่าตาฝาดหรือปล่าว มองเห็นหลังคาเป็นสังกะสีด้วย

ในเมื่อหน่วยงานที่ได้รับไปดูแลไม่ได้ ทำไมไม่โอนไปให้หน่วบงานที่เขาทำได้ไปดูแล จะหวงไว้ทำไมกันคะ

บ้านนี้อยู่ที่จังหวัดสุพรรณบุรี ในเว็บสำนักงานการท่องเที่ยวและกีฬาจังหวัดสุพรรณบุรีให้ข้อมูลไว้อย่างน่าแปลกใจว่า

ลักษณะบ้านเป็นเรือนหมู่  สภาพปัจจุบันเหลือตัวเรือนเดิม  เรือนนอน  ๒  หลัง  หอกลาง  ๑  หลัง  หอนั่งสร้างใหม่แทนของเดิม  ๑  หลัง  พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว  เคยเสด็จบ้านหลังนี้  ๒  ครั้ง  และได้พระราชทานชื่อบ้านไว้  ต่อมาจังหวัดฯ  ได้จัดทำโครงการอนุรักษ์ ส่งเข้าประกวดโครงการดีเด่นในการอนุรักษ์สถาปัตยกรรมในเมือง  ได้รับรางวัลพร้อมโล่และใบประกาศเกียรติคุณ

สภาพบ้านเมื่อ พ.ศ. ๒๔๘๑

(http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2009/04/K7807738/K7807738-23.jpg)


รายละเอียดเกี่ยวกับเจ้าของบ้าน คุณวันดีและคุณวีมี่คงให้ข้อมูลได้

 ;D

ไม่ตอบว่าเป็นบ้านใคร   แต่จะมาตอบว่า บ้านหลังชื่อ บ้านยะมะรัชโช   :)

              

บ้านเจ้าพระยายมราช (ปั้น สุขุม)หรือคะ?

                             (http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/260/40260/images/newyamracho/CIMG2634.jpg)

^
^
^
ถูกต้อง

เจ้าพระยายมราชพร้อมลูกหลายบนบ้านยะมะรัชโช พ.ศ. ๒๔๗๘

(http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2006/12/K4986346/K4986346-21.jpg)

 ;D

ขอชวนออกจากสุพรรณขึ้นไปเชียงใหม่   บ้านโบราณหลังนี้ทำเป็นร้านอาหารชื่อ   Arcobaleno


                                        (http://img210.imageshack.us/img210/9494/2arcobaleno42fq6.jpg)

ความคิดที่ ๓๓
อยู่ที่สี่แยกใกล้โรงพยาบาลเจ้าพระยายมราช ที่สุพรรณไช่ไหม
ผ่านไปเมื่อเร็วๆนี้ ไม่เห็นบ้าน แต่มี่ป้ายน่าจะบอกอะไรสักอย่าง
เห็นไม่ชัด เพราะขับรถ น่าจะอยู่ระหว่างปรับปรุง ซ่อมแซม

ทัวผักไห่ อยากเห็นอะไร จะลองจัดเส้นทางให้(อยุธยา)

เรื่องทัวร์ผักไห่  คุณศรีสยามกับคุณ prickly heat คงอยากไปดูบ้านท่านขุน   อาจจะมีคุณ natadol ตามไปถ่ายรูปด้วยตามแบบหลานที่ดี  คุณนวรัตนถ้าซ้อมวิ่งมาคล่องแล้วคงไปด้วย
ส่วนดิฉันจะรอฟังข่าวอยู่ในเรือนไทยนะคะ

^
ไหนอาจารย์บอกว่าจะสตาร์ทเครื่องรถรอไงล่ะครับ..... :'(

แล้วกระผมจะหาที่พึ่งได้ที่ไหนกันล่ะคร้าบบบ.....

ติดเครื่องยนต์ไว้นานๆ  ก่อมลพิษแก่สภาพแวดล้อม    ขอดับเครื่องจอดไว้ใต้ถุนเรือนไทยดีกว่าค่ะ

บ้านไทยโบราณ    ถ้าจะรักษาไว้ในสภาพดี มักต้องซ่อมแซมแพงมากกว่าปลูกบ้านใหม่เสียอีกค่ะ วัสดุบางอย่างก็หาไม่ได้อีกแล้ว เช่นพวกพื้นกระดานแผ่นใหญ่ๆ   หรือเสาไม้ต้นโตๆมาแทนของเก่าที่ผุพัง
ส่วนใหญ่ผู้อนุรักษ์ไว้มักจะต้องหารายได้ด้วยเพื่อคุ้มค่าดูแลรักษา

(http://www.bangkokbiznews.com/home/media/2009/09/14/images/news_img_77090_1.jpg)

(http://www.bangkokbiznews.com/home/media/2009/09/14/images/news_img_77090_5.jpg)

บ้านนี้ชื่อบ้านพระนนท์   ของคุณพระนนทปัญญา   หลานตาของท่านดัดแปลงเป็น B&B 

http://www.dungd.com/contentDetail.asp?ContentID=8958

ขอลงซ้ำกับคุณ natadol  บ้านพักเอกอัครราชทูตอเมริกา ประจำประเทศไทย

บ้านไทยสี่ภาคที่อุทยานขี้ผึ้ง   ดำเนินสะดวก    ข้างในจัดเป็นเรือนไทยมีข้าวของเครื่องใช้แบบไทยเดิม   และมีหุ่นขึ้ผึ้งนั่งๆยืนๆ อยู่ในห้อง  แสดงอิริยาบถแบบเจ้าของบ้าน
ไม่ควรจะไปชมคนเดียว  เพราะหุ่นอาจจะส่งยิ้มให้คุณได้  ;)

(http://www.bloggang.com/data/naomichankuro-bara/picture/1210644395.jpg)

(http://i123.photobucket.com/albums/o296/iam9A/DSCF3055.jpg)

พาชมเรือนไทยสี่ภาค (ต่อ)

(http://kong.in.th/pictures/wanakorn/vanakorn082.jpg)

อย่าให้คุณลุงเหลียวมาถามได้เชียวนะคะ ว่า มีธุระอะไร  ต้องวิ่งป่าราบกันแน่

(http://kong.in.th/pictures/wanakorn/vanakorn084.jpg)

บันไดหน้าเรือน   

(http://kong.in.th/pictures/wanakorn/vanakorn087.jpg)

บ้านชินประภา บ้านโบราณที่ภูเก็ต

ตามประวัติบอกว่าสร้างขึ้นในปี พ.ศ. 2446 (ค.ศ.1903) ปลายรัชสมัยรัชกาลที่ 5  เจ้าของคือพระพิทักษ์ชินประชา (ตันม่าเสียง) บุตรของ หลวงบำรุงจีนประเทศ (ตันเนียวยี่) ซึ่งเคยเป็นทหารจีนฮกเกี้ยนมาก่อนจะเดินทางมาสยามปลายสมัยรัชกาลที่ 4  มาทำหมืองแร่ดีบุกที่เกาะภูเก็ต และค้าขายที่เกาะปีนัง

พระพิทักษ์ชินประชา (ตันม่าเสียง)เกิดที่ภูเก็ตในปี พ.ศ. 2426 (ค.ศ.1883) เมื่ออายุได้ 20 ปี ท่านได้สร้างบ้านหลังนี้ตามแบบ ชิโน-โปรตุกีส เป็นหลังแรกของจังหวัดภูเก็ต หรือที่เรียกว่า อังม่อเหลา เฟอร์นิเจอร์ส่วนใหญ่เป็นมรดกตกทอดจากบรรพบุรุษเมืองจีน วัสดุส่วนอื่นของบ้านส่วนใหญ่นำเข้ามาจากต่างประเทศ เนื่องจากการค้าขายทางเรือผ่านเกาะปีนังมายังภูเก็ตในสมัยนั้นเฟื่องฟู เช่น รั้วบ้านจากฮอลแลนด์ กระเบื้องปูพื้นจากอิตาลี ฯลฯ ปัจจุบันบ้านชินประชามีอายุกว่า 100 ปี และมีลูกหลาน นับเนื่องเป็นรุ่นที่ 6 แล้ว
เจ้าของเปิดให้เข้าชมได้ค่ะ


(http://siamandaman.com/forums/storage/13/3784/29F_0080-SA1.jpg)

ข้างในบ้าน

(http://www.saveoursea.net/forums/attachment.php?attachmentid=5788&stc=1&d=1265106050)

น่าดีใจนะคะสำหรับบ้านโบราณที่มีลูกหลานดูแลรักษาไว้ได้  เทวดาประจำบ้านท่านก็อยู่อย่างมีความสุข แล้วก็นำสิ่งดี ๆ มาให้เจ้าของบ้านต่อไป

บ้านท่านทูตที่อาจารย์เทาชมพู และ คุณ Natadol นำมาให้ชม ยังเป็นบ้านที่อยากทราบอยู่ค่ะว่าเคยเป็นวังหรือตำหนัก
ของท่านใดมาก่อนหรือไม่

สำหรับบ้านของท่านเจ้าพระยายมราชนั้น น่าเสียดายมากค่ะ ยิ่งมีรางวัลการันตีขนาดนั้น ทำไมทางราชการไม่มาช่วยดูแลหรือจะเป็นผู้หลักผู้ใหญ่ในจังหวัดก็ได้  ดังคำกลอนที่คุณเพ็ญชมพูนำมาให้ได้อ่าน เห็นด้วยอย่างยิ่งเลยค่ะ 

อย่างอื่นเยอะแยะสร้างกันเข้าไปได้ เพื่ออวดความมั่งมีแต่สุดท้ายก็เก็บผลประโยชน์เข้ากระเป๋า  ยิ่งคิดยิ่งเศร้าใจ
เฮ้อ..เครียดไปหรือปล่าวคะ ขอโทษด้วยนะคะ

ด้วยความเคารพค่ะ

เผื่อคุณดีเจกบต้องการภาพประกอบ

(http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2006/12/K4986346/K4986346-141.jpg)

 ;D

ขอบคุณสำหรับภาพที่คุณเพ็ญชมพูนำมาฝากค่ะ

ไม่เห็นภาพก็เศร้าใจจะแย่แล้วค่ะ  ยิ่งมีภาพเปรียบเทียบซะขนาดนี้
เฮ้อ... :'(

จากรูปที่คุณเพ็ญชมพูนำมาให้ชม ปัจจุบันน่าเสียดายเป็นอย่างยิ่งครับ ที่ด้านหน้าอาคารได้ปลูกสิ่งก่อสร้างบังทรรศนียภาพหมดสิ้น ถ้าขับผ่านจะมองไม่เห็นตัวบ้านเลยครับ ยิ่งกำแพงโบราณของตัวบ้านใกล้เคียงก็โดนทุบทิ้งเพื่อสร้างเป็นตัวอาคาร ใว้ผมจะนำภาพมาให้ชมครับ

หากเพื่อนๆท่านใดสนใจสถาปัตถ์แบบ ชิโน โปรตุกิส ก็หาชมได้ที่ภูเก็ตครับ บางส่วนก็ยังคงรักษาสภาพใว้อย่างดีครับ

ชิโนโปรตุกีส กับ ชาวอารากัน หรือ พวก ย่าหยา บ้าบ๋า นี่เป็นศิลปะกลุ่มเดียวกันไหมคะ

บ้านที่เจ้าของกระทู้ถามนี่ ดิฉันเป็นเจ้าถิ่นและเห็นมาแล้วทุกหลังบนถนนวิทยุ แต่ไม่ค่อยรู้ประวัติเดิม
รู้แต่ว่า มีบ้านพักทูตอเมริกัน มีสถานทูตสเปญ บ้านหลังที่ อาจารย์เทาชอบ เคยเห็นติดป้ายสมาคมพ่อค้าข้าวมาก่อนหากจำไม่ผิด และ บ้านหลังงาม ถูกรื้อเป็นตึกเคี่ยนหงวนนี่ เสียดายมาก อยู่ตรงข้ามกับบ้านคุณ จุรินทร์ ล่ำซำ ปากซอยร่วมฤดีนี่แหละค่ะ

ที่เคยได้ยินผู้ใหญ่เล่าประวัติบ้านโบราณแถวนั้น มีเรื่องเดียวค่ะ คือ สถานทูตอเมริกันนี่เอง รั้วบ้านเราติดกันค่ะ เลยรู้เรื่องดี ตั้งแต่ยังไม่เป็นสถานทูต เคยเป็นบ้านของแหม่มศรี มีคอกม้า และขี่ม้า่ในที่ดินตนเอง เลยไปเล่นโปโลด้วย ต่อมาสามีท่านลงว่ายน้ำในสระรอบ ๆ บ้าน(สมัยก่อน ขุดสระเอาดินมาถมที่ เมหือนบ้านเราทุกอย่าง) ถูกปลาชะโดกัดเสียเลือดมาก และเสียชีวิต แหม่มศรีเลยขายให้เป็นที่ทำการสถานทูตค่ะ

แถวนั้น เป็นบ้านและทีี่ดินผืนใหญ่ ๆ ของพวกมิชชั่นนารี และ เจ้านายมีวังหลายองค์ ดิฉันเป็นเด็ก รู้จักแต่จะไปเคาะประตูท้ายวัง ขอซื้อขนมไทยสวย ๆ ไว้เลี้ยงพระ เพราะหากินไม่ได้ที่ไหน อร่อยมาก ไม่เคยรู้เลยว่านั่นบ้านหรือวังของใคร บกพร่องเอามาก ๆ 

บ้านเจ้าพระยายมราชที่ปัจจุบันเป็นดุสิตธานี เป็นตึกสีแดง ๆ ที่มาของคำว่า แยกศาลาแดง
เคยไปงานรดน้ำแต่งงานคุณอาที่นั่นตอนเด็ก ๆ ค่ะ ดูเหมือนจะเป็นสมาคมศิษย์เก่านักเรียนอังกฤษ

ไม่นึกว่า ท่านยังมีบ้านเหลือให้เห็นที่สุพรรณอีกนะคะ ท่านเป็นคนดีมาก ที่ไม่โกงกินชาติเลย
บ้านปลายก็ต้องขายทรัพย์สินใช้หนี้กัน จึงได้สร้างดุสิตธานีขึ้น

ถนนสาทรอีกสายที่มีบ้านสวย ๆ ใหญ่ ๆ มากมาย โดยเฉพาสะหลังที่ถ่ายทำเรื่อง "นิจ"
ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตคน ๆ หนึ่งในสกุล อภัยวงศ์

ที่ถนนสาทร  มีบ้านของเจ้าพระยาศรีธรรมาธิเบศร์   ฝั่งเดียวกับอดีตสถานทูตรัสเซีย  จำไม่ได้ว่ายังอยู่หรือเปล่า  เป็นตึกใหญ่แบบยุโรป หลังงามทีเดียว   แถวนั้นเป็นแหล่งรวมของบ้านใหญ่ๆงามๆ หลายหลัง เมื่อครั้งสาทรเป็นชานเมือง   
ส่วนที่ถนนวิทยุ จำได้ว่ามีวังของม.จ.ปิยะรังสิตและพระองค์เจ้าวิภาวดี รังสิต ค่ะ

       บ้านปากซอยร่วมฤดีเข้าทางวิทยุซ้ายมือ  ที่มีเสาหินอ่อนสูงสง่า   และศาลพระภูมิปลูกเป็นตัวตึกย่อส่วนมีเสาหินอ่อนด้วย

บ้านของใครคะ


ดิฉันจำได้แต่บ้านทรายทองว่าเป็นบ้านของสกุล ณ นคร

นี่คือบ้านคุณจุลินทร์ ล่ำซำค่ะ

วังวิทยุ ของ ม.จ.ปิยะรังสิต ยังอยู่ค่ะ ข้าง ๆ ร.ร. Plaza Attinee

(http://www.bloggang.com/data/twojay/picture/1182467487.jpg)

คุณประสงค์ สุขุม หลานปู่ของท่านเจ้าพระยายมราช ได้เขียนไว้ในหนังสือ "จากยมราชถึงสุขุมวิท เหตุการณ์ใน ๔ รัชกาล" ของท่านเกี่ยวกับเรื่องนี้ไว้ว่า

เป็นเรื่องรีบด่วนมาก รัชกาลที่ ๖ ทรงรับข่าวจากการสืบราชการมาว่า อังกฤษจะมาขอสัมปทานเหมืองแร่ในดินแดนภาคใต้ต่อขึ้นมาจาก ๔ จังหวัดที่ยึดไปแล้ว (กลันตัน ตรังกานู ปะลิส ไทรบุรี ปีนัง) แล้วจะถือโอกาสยึดครองดินแดนภาคใต้ต่อขึ้นมาอีก  โดยเฉพาะจะมาขอสัมปทานเหมืองแร่ใน จ.สุราษฎร์ธานี  จึงได้มีพระราชกระแสรับสั่งให้เจ้าพระยายมราชเข้าเฝ้าเป็นการส่วนพระองค์ แล้วให้ไปทำเหมืองแร่ดักไว้ที่สุราษฎร์ โดยมีรับสั่งว่า

"ครูไปทำเหมืองแร่ดักไว้ที่สุราษฎร์ก่อน ฉันจะได้ใช้เป็นข้ออ้างที่จะไม่ให้สัมปทานเหมืองแร่แก่บริษัทอังกฤษ"

"ข้าพระพุทธเจ้าฯ พร้อมที่จะไปทำเหมืองดักไว้ทันที แต่ข้าพระพุทธเจ้าฯ ไม่มีเงินพอที่จะไปลงทุน เพราะจะต้องสร้างทางรถไฟเข้าในเขตเหมืองก่อน"

"ครูเอาเงินที่พระคลังข้างที่ไปก่อน เพราะงานนี้ต้องรีบทำ"

เจ้าพระยายมราชจึงได้ไปเซ็นยืมเงินจากพระคลังข้างที่มาสร้างทางรถไฟเข้าเหมือง และซื้อเครื่องจักรทำเหมืองมามอบให้ลูกชายคนโตที่มีบรรดาศักดิ์เป็นพระยาสุขุมนัยวินิตไปบุกเบิกงานทันที

เมื่อได้ลงทุนไปแล้ว พอดีพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จสวรรคต  "เหมืองแร่รักษาดินแดน" ตามพระราชกระแสไม่มีรายได้ และไม่มีเงินจะลงทุนต่อไป

เจ้าพระยายมราชจึงต้องล้มเลิกโครงการและนำเงินส่วนตัวไปใช้หนี้พระคลังข้างที่เป็นจำนวนมาก

ทำให้ต้องมอบ "บ้านศาลาแดง"  ที่ได้รับพระราชทานจากรัชกาลที่ ๕  และหุ้นส่วนบริษัทปูนซิเมนต์ไทยส่วนใหญ่ให้แก่พระคลังข้างที่  เพื่อเป็นการใช้หนี้ด้วย

แต่การลงทุนทำเหมืองแร่ดักไว้ในครั้งนั้น  พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้ทรงใช้เป็นข้ออ้างที่จะไม่ทรงอนุญาตให้สัมปทานแก่บริษัทอังกฤษในสุราษฎร์  เพื่อเป็นการป้องกันการใช้อำนาจยึดดินแดนของไทยต่อขึ้นมาจากที่ได้ยึดไปแล้ว  เพราะได้เคยมีตัวอย่างมาแต่เดิมว่าเมื่อบริษัทอังกฤษเข้าทำเหมืองแร่หรือทำธุรกิจที่ต้องลงทุนสูงแล้ว  ต่อมาสักระยะหนึ่งก็จะอ้างว่าไม่ได้รับความสะดวก  และจะถือโอกาสขอให้รัฐบาลของเขาส่งทหารมาจากอินเดียเข้ายึดพื้นที่ของประเทศในแถบนั้นไปเป็นเมืองขึ้นของอังกฤษ

 ;D

วังถนนวิทยุอยู่ห่างจากถนนเข้าไปพอประมาณค่ะ

อยู่ฝั่งเดียวกับสถานทูตเก่า



       ถนนวิทยุ...เอ่อ....อ่า...มีคนประสบอุบัติเหตุมากและบ่อยค่ะ เพราะถนนลื่น ประมาณว่าจากน้ำที่ไหลจากต้นจามจุรี

อีกเหตุหนึ่งคือการแบ่งแยกถนนตรงเส้นกลางไม่ชัดเจนค่ะ

สมัยหนึ่งมีหน่วยงานเรฟฟูจีอยู่ใกล้ ๆ กัน   เจ้าหน้าที่ต้องเดินมาที่ตัวสถานทูตเก่า   บางครั้งก็วิ่งเข้ามาในตัวตึกแบบหน้าตาตื่น

มีเลือดติดตามตัว      เพราะเข้าไปปฐมพยาบาลเด็กถูกรถชน          ถามว่าทำไมต้องเข้าช่วยเพราะเป็นถนนใหญ่  ประเดี๋ยวก็จะไปโรงพยาบาลได้แล้ว

เธอบอกว่า  บิดาของเด็กร้องสุดเสียงว่าช่วยลูกผมด้วย ....


       คนที่ทำงานกงศุลก็จะมาเล่าว่าอุบัติเหตุเกิดขึ้นบนทางม้าลายเป็นประจำ       หลายรายมีข่าวอาการตามมาเรื่อยๆว่าเป็นอย่างไร  สถานทูตมีหน่วยแพทย์อยู่แถวนั้นพอดี

จึงทำหน้าที่ตามข่าว

       ตึกเล็กๆด้านหลังที่เมื่อสี่สิบปีกว่าก่อน  เคยเป็นแผนกบุคคลซ้ายมือ  และแผนกบัญชีขวามือ     มีผู้ปรารถนาดีเล่าว่ามาจัดถุงดำใส่ศพทหารจากเวียดนามกัน


       ท่านหญิงวิภาวดีเคยเสด็จลำลองเข้ามาหาเพื่อนของพระธิดาที่ทำงานที่กงศุล   ประสงค์จะตามหาหนังสือพิมพ์ไทม์ฉบับที่เมืองไทยห้ามนำเข้า    

เลี้ยวออกทะเลไปเลยวันดี  ขออำไพ

คุณร่วมฤดีเล่าเรื่องบ้านป๋าหยิบ ทีซิคะ  ที่เลยไปเกือบถึงโรงพัก          ท่านปล่อยโทรมมานานแสนนานแล้ว

ตัวบ้านตั้งเฉียงๆกับถนน


       สมัยก่อนนั่งรถผ่านจะดูเสาหินอ่อนต้นสูงเสมอเพราะสมัยเครื่องของกองทัพอากาศไปตกที่ไทเป หรือฮ่องกง

ข่าวหนังสือพิมพ์ลงว่าไปขนหินอ่อนเข้ามา

ไม่ได้เข้ามาอ่านไม่กี่วัน
กระทู้ไปเร็วจัง

ขอประทานโทษที่จะนอกเรื่องนิดนึงครับ

ผมเคยได้อ่านมาว่า บ้านอุปทูตอเมริกันที่อยู่ติดกับด้านหนึ่งของซอยมหาดเล็กหลวง3 ถนนราชดำริ  แต่เดิมนั้นเช่าสำนักงานพระคลังข้างที่อยู่ พอถึงสมัยหลังสงคราม อุปทูตอเมริกันมาหานายกรัฐมนตรีไทย บอกว่าอยากให้ช่วยเจรจากับเจ้าของที่ให้รัฐบาลอเมริกันซื้อที่ตรงนั้นเป็นสิทธิ์ขาด นายกรัฐมนตรีไทยก็จัดการให้ได้ตามประสงค์

ผมนึกไม่ออกว่าอยู่ในหนังสือเชิงประวัติบอกเล่าของนายกรัฐมนตรีม.ร.ว.เสนีย์ ปราโมชหรือท่านใด ใครนึกออก หรือมีเบาะแสว่าผมจะหาเอกสารมาในเรื่องนี้ได้ที่ไหน กรุณาสงเคราะห์ด้วยครับ

ตรงนี้นะครับ ไม่ใช่ที่ถนนวิทยุ

เอ้อ...แล้วแหม่มศรีที่คุณร่วมฤดีเล่า คนเดียวกับที่เป็นเมียมิสเตอร์จอนในเพลงที่ร้องกันตอนเด็กๆหรือเปล่าครับ

เห็นบ้านนี้มาตั้งแต่เด็ก  เรียกว่า "ปราสาทอาละดิน" เพราะช่างเหมือนรูปปราสาทอาละดินในหนังสือนิทานที่อ่านตอนเล็กๆ     ทราบว่าเป็นบ้านของพวกล่ำซำ   เพราะมีเพื่อนร่วมชั้นเรียนคนหนึ่งเป็นหลานของเจ้าของบ้านนี้ค่ะ  
บ้านคุณหยิบ ณ นคร  คือบ้านพิชเยนทรโยธินใช่ไหมคะ?


คงจะเป็นแหม่มศรี ที่กินอาหารเสาะท้องเข้าไป  ;)
แม่เรียกว่า มิส-ยอน ค่ะ   บอกว่าสมัยโน้น คำว่ามิสเตอร์ย่อคงเหลือ มิส คำเดียว     คำที่สะกดด้วย J  คนเมื่อ ๑๐๐ ปีก่อน ออกเสียงเป็น ย   ไม่ใช่ จ
แหม่มศรี แกคงเป็นแหม่มกะปิ    เป็นสาวไทยที่ไปแต่งงานกับฝรั่งละมั้ง?

บ้านหลังที่คุณ kui045 นำมาลงใน #63  สวยมาก     ยังเหลืออยู่จนทุกวันนี้หรือเปล่าคะนี่
เมื่อวันศุกร์ ผ่านยมราชไปตามถนนเพชรบุรี   บ้านโบราณตรงใกล้หัวมุมถนนก่อนทางเลี้ยวไปเจริญผล ยังอยู่    ต้นไม้ขึ้นรกทึบไปหมด แต่ยังดูออกว่าใหญ่และสง่างามมาก  ถ่ายรูปไม่ทันสักที
คุณ natadol และคุณศรีสยามคงนึกออกนะคะ

เขาร้องกันว่าอย่างไร

 ???

 แหม่มจ้ะ   นายห้างไม่อยู่  ฉันยังอยู่อะไรทำนองนี้ล่ะค่า

เป็นการเสนอหน้าไปปลอบใจ


หาฉบับเต็มเจอจะนำมาฝากวันหน้านะคะ

กระทู้ไปเร็วเหลือเกิน ดิฉันตามไม่ค่อยจะทัน

บ้านที่ตั้งเฉียงๆ กับถนนวิทยุนั้น เพิ่งจะทราบชื่อเจ้าของบ้านวันนี้เอง สมัยเด็ก ถามใคร ๆ ก็หลอกว่า บ้านผีสิง ยังทันเห็นคนอาศัยอยู่ในนั้นเลยค่ะ แต่ก็ทิ้งร้างนานมาก อยากให้ใครมาซื้ออนุรัีกษ์ไว้หรือ ซ่อมดัดแปลงเป็น Lobby โรงแรมได้จะดีมาก เพราะที่ดินรอบ ๆ ใหญ่โตมาก  แต่ก็ฝันสลาย

เรื่องชื่อ สามีแหม่มศรีนี่ ต้องไปค้นก่อนค่ะ จำได้ว่าเคยอ่านพบที่ใดที่หนึ่ง ไม่แน่ใจว่า จาก "ชีวิตเหมือนฝัน" ของหม่อมมณี หรือ จาก หนังสือของมิชชั่นนารี

แต่ไม่เคยได้ยินเพลงล้อเลียนแหม่มศรี กับมิสเตอร์ยอนมาก่อนค่ะ หลุดไปได้อย่างไรไม่ทราบ ดีใจที่มีคนเล่าให้ฟังวันนี้ค่ะ

ที่จริง ปากซอยร่วมฤดี หัวมุมด้านตรงข้ามบ้านคุณจุรินทร์ สมัยก่อน เป็นบ้านไม้ทรงเดียวกับบ้านพักทูตอเมริกันนะคะ  มีต้นสนปลูกร่มรื่นมาก และ เป็นโรงเรียน มีแต่เด็กฝรั่งใส่ชุดกระโปรงมีเอี๊ยม เป็นผ้าลายตาตะราง สีฟ้าอ่อน ๆ จำชื่อโรงเรียนไม่ได้ ไม่ทราบว่า จะตรงกับที่อาจารย์เทาชมพูเรียกว่า โรงเรียน แพลต หรือไม่

ต่อมาก็ปิดกิจการลง เหลือแต่ โรงเรียนร่วมฤดีนานาชาติที่หลังโบสถ์มหาไถ่ค่ะ

เรื่องถนนวิทยุลื่นนี่ คงเกิดจากฝักต้นก้ามปูที่ร่วงลงมาผสมกับน้ำฝนค่ะ แต่สมัยเด็กเราไม่ค่อยกลัวอันตราย ความร่มรื่่นชักชวนให้เด็ก ๆ ขี่จักรยานเล่นตัวไม่ดำค่ะ และ คลองริมถนน มีสาหร่ายสวย ๆ เอามาเลี้ยงปลาได้

เรามีนมสดกินจากแขกที่เลี้ยงวัวแถวทุ่งมหาเมฆ ถีบจีกรยานมาขายให้ที่บ้าน ก่อนจะมี Foremost ขาย แต่ปูสั่งเลิก เพราะพบว่า แขกเอาถังนมไปล้างในคลองริมถนนวิทยุ

กราบขอบพระคุณอีกครั้งสำหรับทุกท่านที่เข้ามาตอบกระทู้ค่ะ

วังของ มจ.หญิง วิภาวดี รังสิต  ปัจจุบัน อยู่ข้าง ๆ ตึกออลซีซั่นส์ เพลส และ รร.คอนราด ค่ะ

อยู่ใกล้ที่ทำงาน ยืนมองทุกวันด้วยความภาคภูมิใจค่ะ  ทราบมาว่าทายาทผู้ครอบครอง จะเปิดให้เข้าชมเมื่อพร้อมค่ะ

เวลามีแขกมาที่ออฟฟิต กบมักจะชี้ให้ดู เพื่อให้ทราบว่ายังมีของดีแอบอยู่กลางกรุงค่ะ

รอฟังเพลงอยู่นะคะ

ด้วยความเคารพ  :)

ภาพทางเข้าวังวิทยุค่ะ สมัยก่อนมีสะพานข้ามคลองเลียบถนนวิทยุด้วย

เพลงแหม่มศรีของผมที่ร้องหมู่กันตอนเด็กๆลับหลังครูนั้น เป็นคนละเพลงกับของคุณวันดี  
มีคนใส่เนื้อร้องจากทำนองเพลงมาร์ชง่ายๆฝรั่งแต่งไว้ ชื่อเดิมชื่ออะไรไม่แจ้ง แต่ง่ายจนวงดนตรีเด็กเล็กพึงจะเล่นได้ ผมคงเขียนเนื้อประกอบโน๊ตไม่เป็น แต่จะสะกดตามสำเนียงจริงๆ
ถ้าท่านอ่านออกเสียงดังๆตามที่ผมเขียน ก็พอจะเป็นทำนองครับ


แมมซี้  แมมซี้  เปนเมี่ย มิด_เต่อ จอน

แมมซี้  แมมซี้  เปนเมี่ย มิด_เต่อ จอน

….ราดร่ดที นอน  มิดเตอจอนไลเตะตกเตียง
นางเซียใจไปนังรองให่อยู่ใต่ทุ่นเตียง

(จุดจุดจุด คือกิริยาที่เป็นผลจากการกินอาหารเสาะท้องเข้าไปดังท่านอาจารย์เทาชมพูใบ้ไว้)

ม่ายช่ายจ้า ....

เพลงของดิฉันเหมือนเพลงมิซซาหลุย(หลุยส์  ลีโอโนเวนส์)  ที่มีฮาเร็ม

เฮ่อ!   แบบหมาวัดที่เล็งให้ดอกฟ้าโน้มกิ่ง  ประมาณ ทาสเทวี  ไงคะ

ชื่อเพลงหมอชิตกับมิตซ่าหลุย

หมอชิต คือ นายแพทย์ มาเรียน อลองโซ ชี้ค มิชชั่นนารีหนุ่มอเมริกัน ลูกเขยหมอบรัดเลย์

มิตซ่าหลุย คือ หลุยส์ ที. เลโอโนเวนส์ ลูกชายแหม่มแอนนา

เนื้อเพลงอยู่ในหนังสือ ลูกผู้ชายชื่อนายหลุยส์ของคุณจิรนันท์ พิตรปรีชา ออกเรทอาร์เล็กน้อย

ใครอยากทราบเนื้อเพลง

ยกมือขึ้น

 ;D

 ;D :D ;D

ขอขัดจังหวะนิดหน่อยค่ะ

ใครทราบที่ตั้ง หรือ มีภาพ ร.ร. เซนต์แมรี่ เอส พี จี ที่หม่อมมณี ท่านเรียนสมัยเด็กบ้างไหมค่ะ

ทราบมาจากเพื่อนผู้อาวุโสซึ่งเป็นหลานทวดของพญาเทพมณีสอน  ผู้แต่งเพลงนี้ว่า ชื่อเพลงที่ถูกคือ หมอชิกกับมิตซาหลุยครับ

คุณวีหมีมาแล้ว
เห็นกระทู้ถามเรื่องบ้านอุปทูตอเมริกันไหมครับ

เอ  แต่ข้อมูลของคุณจิรนันท์ พิตรปรีชา  บอกว่าผู้แต่งเพลงนี้ชื่อ นายแปง วณีสอน บุตรเพี้ยเทพนายช้างประจำหอหลวงนี่นา

 ;)

ภาพคห. 63 ปัจจุบันยังคงอยู่ ณมุมถนนสตูลตัดกับถนนดีบุก อ.เมือง จ.ภูเก็ต

อยากเข้าไปชมบ้านชินประชาแต่ไม่รู้ว่าหลังไหน
เวลาผ่านบ้านสวยๆงามๆ
ก็จะถ่าย(แอบ) ถ่ายภาพเก็บไว้ กลัวว่าจะละเมิดสิทธิของผู้อื่น

โล่งอกไปทีที่ท่านอาจารย์ใหญ่มาเฉลย   ไม่งั้นปริศนาข้อนี้คงทำให้หลอนไปอีกหลายวัน  เพิ่งหายหลอนจากบางลำพูเยาวราชมาหยกๆ ;D
ยังนึกไม่ออกว่าเพลงมาร์ชที่มาของเพลงนี้คือมาร์ชอะไร   แต่ช่างมันเถอะค่ะ  คิดอีกเดี๋ยวหลอนอีก

เพี้ยเทพ  คือ พญาเทพวณีสอน  เพี้ย เป็นคำภาษาถิ่นครับ  แล้วก็สมัยหมอชิกมิตซาหลุยกำลังซ่ากันนั้นพวกลูกๆ พญาเทพฯ ยังเพิ้งเข้าโรงเรียนยุพราชซึ่งเพิ่มจะตั้งขึ้นที่เชียงใหม่ครับ

เรื่องเล่าทางล้านนาอย่าไปเชื่อมากนักครับ  แม้จะเป็นเรื่องจริงแต่พอเล้ากันปากต่แปกมักจะออกแนวเพี้ยนไปแทบทุกเรื่องครับ

บ้านอุปทูตอเมริกันที่ถนนวิทยุนั้น  มีบันทึกในรายงานการประชุมคณะกรรมการอำนวยการวชิราวุธวิทยาลัยว่า  ตึกของโรงเรียนริมถนนวิทยุมีอยู่ ๘ หลัง  สถานทูตอเมริกันเช่าไว้ก่อนเกิดสงครามโลกครั้งที่ ๒ รวม ๓ หลัง  พอสงครามเลิกรัฐบาลอเมริกันขอซื้อตึกพร้อมที่ดินทั้ง ๓ หลังไปเป็นกรรมสิทธิ์  โดยติดต่อแกมบังคับขอซื้อจากรัฐบาลไทย  รัฐบาลไทยถูกบีบมาก็เลยไปบีบพระคลังข้างที่ผู้ดูแลผลประโยชน์ในที่ดินแปลงนี้  แต่ที่ดินแปลงนี้ล้นเกล้าฯ รัชกาลที่ ๖ พระราชทานให้เก็บผลประโยชน์บำรุงโรงเรียนมหาดเล็กหลวง  เหมือนพระราชที่ดินให้เก็บผลประโยชน์บำรุงจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย  แล้วโปรดเกล้าฯ ให้ถอนเงินทุนของโรงเรียนที่ฝากไว้กับแบงก์สนามกัมมาตลเพื่อรักษาสภาพคล่องของธนาคารที่เวลานั้นระสบปัญหาซนเซ  โปรดให้ฝากโดยมีสัญญาไม่ถอนก่อนกำหนดเป็น  ครบกำหนดฝาก ๑๐ ปีแล้ว  จึงโปรดให้ถอนเงินมาสร้างตึกเพราะผลประโยชน์ดีกว่าดอกเบี้ยธนาคาร

เมื่อพระคลังข้างที่โดนรัฐบาลบังคับก็มาต่อรองขอให้คณะกรรมการอำนวยการวชิราวุธวิทยาลัยตกลงขายตึกพร้อมที่ดินแปลงที่ปลูกตึก ๓ หลังคิดเป็นพื้นที่เกือบ ๕๐ ไร่ (ที่ดินที่พระราชทานไว้เดิมมีอยู่ ๑๐๘ ไร่  เวลานี้คงเหลืออยู่แค่ ๕๙ ไร่)  เพื่อเห็นแก่ประโยชน์ของประเทศชาติ  หลังจากที่ต่อรองเรื่องราคากันอยู่นาน  เพราะทางสหรัฐอยากได้ของดีราคาถูก  คณะกรรมการอำนวยการฯ ก็ต้องยอมขายให้ในราคาราว ๕ ล้านบาท  จากที่เสนอมาทีแรกดูเหมือนจะ ๓ ล้านบาท  แล้วจึงมีพระบรมราชานุญาตให้ขายไป

^
ขอบคุณครับ

คุณแน่มาก

เรื่องเพลงข้อมูลต่างกันอยู่ ๒ อย่าง

อย่างแรก คนแต่ง คุณจิรนันท์ว่า นายแปง วณีสอน ผู้ลูก  คุณวีมีว่าเพี้ยเทพวณีสอน ผู้พ่อ

อย่างที่สอง ชื่อ หมอชิต หรือ หมอชิก

ในเนื้อเพลงภาษาอังกฤษที่ W.S. Bristowe เขียนไว้ใน Louis and The King of Siam เรียกคู่หูทั้งสองนี้ว่า Dr. Chitt and Missa Louis

หมอชิตกับมิตซ่าหลุย คล้องจองกันดี น่าจะพูดได้คล่องปากกว่า หมอชิกกับมิตซ่าหลุย


หมอชิตคนนี้คนละคนกับหมอชิตที่สถานีขนส่งสายเหนือเก่าเน้อ

หมอชิต หมอเหล็ง หมอมี...อยู่โรงพยาบาลไหนน้า?
http://somchaijiu.exteen.com/20090803/entry

มีมิตรรักนักเพลงยกมือขอฟังเพลงท้องถิ่นล้านนามา ๑ ท่านคือคุณศรีสยาม

เพลงนี้เป็นเรื่องของคู่หูคู่แข่งในกิจการค้าไม้สักทางเหนือ ในฮาเร็มของหมอชี้คหลังวัดมหาวัน

เป็นเพลงฮิตติดปากคนเชียงใหม่เมื่อร้อยปีมาแล้ว ผู้เฒ่าผู้แก่ที่พอจำได้เล่าว่า กระทั่งเด็กเล็ก ๆ หรือหญิงสาวก็ชอบร้องเล่นกันดัง ๆ โดยไม่รู้สึกกระดากใจแต่ประการใด ทั้ง ๆ ที่เนื้อหานั้นบรรยายกิจกรรมทางเพศระหว่าง "หมอชิต" และ "มิตซ่าหลุย" กับนางเล็ก ๆ

ขอเชิญคุณศรีสยามรับฟังได้ ณ บัดนี้

พ่อเลี้ยงชิตกับมิตสะหลวย
เอาสาวนอนตวย (นอนด้วย)
สองคืนสิบห้า (รูปี)
อีหลวงนอนเตียง
อีออนนั่งท่า (นั่งรอ)
ขะจั๋บโวย ๆ พ่อเลี้ยง...(ขยับไว ๆ พ่อเลี้ยง)

พ่อเลี้ยงชิตกับมิตสะหลวย
เอาสาวนอนตวย
สองคืนสิบห้า
อีดำขอเงิน
อีเฮือนขอผ้า
อีโนจาขอจ๊าง (ช้าง)
ขะจั๋บโวย ๆ พ่อเลี้ยง....

คนอื่น ๆ ขอเงิน ขอผ้า ยังพอว่า

โนจาเล่นขอช้าง สมัยนี้เทียบกับรถเบนซ์กระมัง

โนจานี้เป็นถึงนางพระราชทานจากองค์เจ้าหลวงทีเดียว

 ;D

จากเชียงใหม่ขอเชิญไปชมบ้าน (ตึก) โบราณอีกแห่งหนึ่งที่ปราจีนบุรี

(http://www.thai-tour.com/thai-tour/Central/Prachinburi/image/large-pic/aphaipibek-building.jpg)

ตึกนี้ใคร ๆ ก็ทราบว่าคือ ตึกเจ้าพระยาอภัยภูเบศร

http://www.abhaiherb.com/main/index.php?option=com_content&view=section&layout=blog&id=5&Itemid=6&lang=en

แต่ทราบไหมว่ามีตึกแฝดของตึกนี้อยู่อีกตึกหนึ่งอยู่ที่พระตะบอง

ใน พ.ศ. ๒๔๔๗ เจ้าพระยาอภัยภูเบศร (ชุ่ม อภัยวงศ์) ได้จ้างช่างชาวอิตาเลียนให้สร้างตึกขึ้นหลังหนึ่ง แต่ไม่เคยขึ้นไปอยู่ ต่อมาได้ขายให้รัฐบาลฝรั่งเศสใช้เป็นที่ว่าการจังหวัดพระตะบอง ปัจจุบันไม่ได้ใช้งาน ทางจังหวัดพระตะบองกำลังหาทางบูรณะเพื่อจัดเป็นพิพิธภัณฑ์

ตึกในไทยสร้างที่หลังเลยสวยกว่า

 ;D

ว่าด้วยเรื่องแหม่มสี จากข้อมูลที่ค้นได้นะคะ
ออกตัวก่อนค่ะ ว่า ดิฉันไม่แน่ใจว่าจะเป็นคนเดียวกับแหม่มศรี(หรือ สี)
เจ้าของที่ดินและคอกม้า ก่อนจะขายให้ใช้เป็นสถานทูตอเมริกาที่ถนนวิทยุค่ะ

ผู้ที่เรียกกันว่าแหม่มสี ชื่อจริง คือ Miss Lucy Dunlap
เป็น Missionary อเมริกัน และเป็นอดีตครูใหญ่คนแรกของโรงเรียนสตรีวิทยา
สมัยนั้นเรียกว่า "โรงเรียนแหม่มสี"

เธอเกิดในคุกที่กรุงเทพ ขณะที่มารดาถูกคุมขังรอการพิพากษาโทษฐานทำการฆาตกรรมสามีชาวอเมริกันนิโกร
(ตรงนี้แปลว่าเธอน่าจะเป็นคนผิวสี)

ท่านศาสนาจารย์และ มิสซิซ E.P.Dunlap ได้ขอทารกนี้มาเลี้ยงเป็นบุตรบุญธรรม และให้ใช้นามสกุลของพวกเขา ต่อมาได้พาเธอไปยังประเทศสหรัฐอเมริกา ทำให้มีโอกาสศึกษาเพิ่มเติมในระดับสูง และได้กลับมาเป็นครูที่ ร.ร.สตรีวังหลัง จนรัฐบาลไทยขอให้มาสอนที่ ร.ร.แหม่มสี หรือ สตรีวิทยา

ยังหารูปแหม่มสีไม่ได้  ฝากการบ้านให้คุณเพ็ญชมพูต่อไป

ตามรอยแหม่มสีไปทางร.ร.สตรีวิทยา เลยได้ประวัติร.ร.มาด้วย  ว่าตั้งขึ้นเมื่อปี ร.ศ.119(พ.ศ. 2443) ในรัชกาลที่ 5  สถานที่เดิมตั้งอยู่ที่วังพระองค์เจ้าอลังการหลังโรงหวย กข.ตำบลสามยอด(ปัจจุบันเป็นตึกของบริษัทสามมิตรสงเคราะห์)
ถ้าคุณณัฐดลกับคุณศรีสยามแวะเข้ามาอ่าน ขอถามว่ามีรูปไหมคะ?

ส่วนแหม่มสีหรือ มิสลูสี ดันแลป ได้รับการแต่งตั้งจากกระทรวงศึกษาธิการให้เป็นครูใหญ่คนแรกของสตรีวิทยา ต่อมาโรงเรียนได้ย้ายไปอยู่ที่ตึกสองชั้น ถนนเจริญกรุง หลังวังบูรพาภิรมย์ ในช่วงนั้นคนทั่วไปนิยมเรียกโรงเรียนสตรีวิทยาว่า"โรงเรียนแหม่มสี"
สมัยนั้นโรงเรียนเปิดรับทั้งชายและหญิง ซึ่งนักเรียนชายต้องอายุไม่เกิน12ปี สอนตั้งแต่เด็กเริ่มเรียน ส่วนชั้นประถมมีการสอนภาษาอังกฤษด้วย เมื่อโรงเรียนเจริญขึ้นตามลำดับ มิสลูสี ดันแลป ก็ยกโรงเรียนสตรีวิทยาให้แก่กรมศึกษาธิการ กรมธรรมการ และ มิสลูสี รับราชการต่อไป

พ.ศ. 2449-2450  มิสลูสี ดันแลป ลาออกเพราะสุขภาพไม่ดี กรมศึกษาธิการจึงให้ครูทิม กาญจนาโอวาทครูใหญ่โรงเรียนศึกษานารี มาเป็นครูใหญ่สตรีวิทยาแทน

ส่วนมิสเตอร์จอห์น สามีแหม่มสีในบทเพลง เป็นตัวละครสมมุติหรืออย่างไรไม่ทราบ   เพราะแหม่มสีครูใหญ่สตรีวิทย์  เธอไม่ได้แต่งงาน  ประวัติยังเรียกเธอว่า มิสลูสี จนกระทั่งเธอลาออกจากครูใหญ่   
หรือถ้าใช่ ก็แปลว่าเธอสมรสหลังจากนั้น   แต่ถ้าแหม่มสีเป็นแหม่มผิวสี  เห็นทีจะหาชายผิวสีด้วยกันในสยามยากอยู่สักหน่อย    ส่วนการแต่งงานกับชายผิวขาว แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยในยุคนั้น

รูปแหม่มสีหายากแท้

พบแต่รูปบิดาบุญธรรม

(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/74/74/images/sw/swhis01.jpg)

 ;D

ฝากไว้ค่ะ เผื่อหาเจอรูปแหม่มสี เมื่อไรก็เมื่อนั้น

รูปนี้ คือวังจักรพงษ์ มองจากด้านแม่น้ำ

(http://2.bp.blogspot.com/_k3RV5cIn1BE/SXy6dYHi9dI/AAAAAAAACM8/PMtFFRp56Cg/s1600/Chakrabongse.JPG)

และภาพนี้

ความภูมิใจของสตรีวิทยา

รูปถ่ายหมู่ของนักเรียนชั้นมูลปีที่หนึ่ง (ปัจจุบันคือระดับอนุบาล) ถ่ายวันที่ ๙ มีนาคม ร.ศ. ๑๒๗ (พ.ศ. ๒๔๕๑) สมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี ครั้งยังทรงเป็น ด.ญ. สังวาลย์ โดยพระองค์ประทับในแถวกลาง เป็นลำดับที่ ๓ จากซ้าย

ภาพนี้ได้จากทายาทนางสมบุญ ศรายุทธพิทักษ์ ในภาพมี ด.ญ.สมบุญอยู่แถวหน้า ลำดับที่ ๖ จากซ้าย ส่วนด้านขวาสุดคือครูทิม กาญจนาโอวาท ครูใหญ่

(http://www.bangkokpost.com/education/images07/au14cv.jpg)

 ;D

^
เป็นภาพที่มีค่าทางประวัติศาสตร์มาก  ขอบคุณคุณเพ็ญชมพูอีกครั้งค่ะ
ขอขยายภาพให้ดูกันชัดๆ 
เด็กๆแต่งตัวน่ารักมาก  ดูจากเสื้อผ้า ถุงเท้ารองเท้า น่าจะเป็นลูกคนฐานะดี
เด็กหญิงบางคนทำผมโป่งอย่างประณีตบรรจง  บางคนก็เห็นว่าปล่อยผมยาวประบ่า   พอโตเป็นสาวถึงจะตัดผมสั้น อย่างบรรดาครูสาวที่ยืนอยู่ด้านหลัง

อืมฮือ กำลังฟังเพลงเพลินเชียวค่ะ  ฟังเพลงของคุณเพ็ญชมพูแล้ว วาดภาพตามไปตวย (ด้วย) เน๊าะ 5555555

ขอบพระคุณ คุณ v_mee เป็นอย่างมากนะคะ สำหรับข้อมูลบ้านท่านอุปทูต อเมริกา ที่อยากรู้มานาน
กบเพิ่งทราบจากข้อมูลนี้ว่า ชาวต่างชาติมีสิทธิที่จะซื้อที่ดินในประเทศไทยได้ด้วย  แล้วสถานทูตประเทศอื่นๆ ที่ซื้อเป็นสิทธิขาดแบบนี้มีอีกไหม๊คะ

ภาพที่คุณ kui045 นำมาให้ชม ไม่ทราบว่าอยู่ที่ไหนคะ  ปัจจุบันยังอยู่ในสภาพดีหรือไม่ น่าชมมากเลยค่ะ

ตอนนี้ละครช่อง 3 มีเรื่อง "วนิดา" มาสร้างใ้ห้ชมใหม่  บ้านของพระเอกที่ใช้ถ่ายทำ ดูใหญ่โต เพราะเป็นบ้านผู้ดีเก่า
"มหศักดิ์" (ในละคร)  อยากทราบว่าใช่สถานที่ที่วังปารุสก์  หรือปล่าวคะ

เดี๋ยวขอกลับไปฟังเพลงอีกรอบ แล้วจะมาอ่านใหม่  ;)


ด้วยความเคารพ 

เพลงแหม่มศรีของคุณนวรัตน ก็ไม่น่าร้องยาก ใช้ทำนองเพลง "Marching Through Georgia" ท่อนประสานเสียงที่ว่า

Hurrah! Hurrah! we bring the jubilee!
Hurrah! Hurrah! the flag that makes you free!
So we sang the chorus from Atlanta to the sea
While we were marching through Georgia.

เพลงนี้เป็นเพลงมาร์ชสมัยสงครามกลางเมืองอเมริกาของกองทัพสหรัฐอเมริกาฝ่ายเหนือ ประพันธ์ขึ้นเมื่อปี พ.ศ. ๒๔๐๘ โดยเฮนรี เคลย์ เวิร์ค (Henry Clay Work)

(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/8/84/Marching_Through_Georgia_-_Project_Gutenberg_eText_21566.png)

เพลง Marching Through Georgia เข้ามาในเมืองไทยเมื่อกองทัพเรือสหรัฐอเมริกาได้เดินเรือรบชื่อเทนเนสซี (Tennessy) มาอวดธงที่สยามในสมัยรัชกาลที่ ๕ ซึ่งต่อมานักดนตรีไทยได้จำทำนองไปเล่นในวงดนตรีไทยและใส่เนื้อร้องเสียใหม่ในชื่อเพลง "คุณหลวง"

ยังจำกันได้ไหมเอ่ย

คุณหลวง...คุณหลวง       อยู่กระทรวงยุทธนาฯ
ใส่เสื้อราชปะแตน          ทำไมไม่แขวนนาฬิกา
เงินเดือนยี่สิบบาท          ดูเปิ๊ดสะก๊าดเสียเต็มประดา

http://th.wikipedia.org/wiki/Marching_Through_Georgia

 ;D

http://www.youtube.com/watch?v=O-dzCt2xeSo

เพลงแหม่มศรี คนละคนกับของคุณวันดี และของคุณเพ็ญชมพู ผมเปลี่ยนเป็นแหม่มซี้แล้วกัน.เอ้า

ท่านสามารถร้องเพลงแหม่มซี้ได้ ทำนองตรงท่อนchorusครับ
ขอบคุณๆเพ็ญชมพูที่ให้ข้อมูล
เอ๊ะ..รู้ได้ยังไง ??? เก่งแท้

เพลงคุณหลวง ร้องง่ายดีค่ะ  พอไหวพอไหว

5555555 ;D

ด้วยความเคารพ

สรุปว่าเพลงแหม่มศรี ภรรยาผู้เคราะห์ร้ายของมิสเตอร์จอห์น  คือเพลง Marching Through Georgia ใช่ไหมคะ
ลองร้องฟังเอง   รู้สึกทำนองเหมือนเพลง คุณหลวง คุณหลวง อยู่กระทรวงยุทธนา...

เอาทำนองเพลง Marching Through Georgia มาให้ฟังอีกเวอร์ชั่น
ลองฟังเสียงเล่นซอกับแบนโจ   ตอน chorus  เสียงออกมาเป็นแหม่มสี แหม่มสี

http://www.youtube.com/watch?v=EX8xdfk2JhI

ไม่ทราบว่าบ้านของใครเหมือนกัน   อายุคงไม่ต่ำกว่า 50 ปี

(https://xzyvcw.blu.livefilestore.com/y1m1W3cnLfoL5IPmeiUdt3xp3VI-xdoLriefsANJttI0Z-PbG2DLng3EOO0V6kR95eV8jEtrd4iMWBeJ7FmCy1lqs-WovVTtX_k_9gTWtHhNit18h-hEa8xRU0xFMJhL3NAIo23wTpkwN4/DSCF1161.JPG)

ขอบคุณอีกคน เห็นด้วยค่ะ

เจอในกูเกิ้ล

บ้านหลังงามในยุค sixties  ที่ถนนห้วยแก้ว เชียงใหม่  ปัจจุบันกลายเป็นสปา

เอาภาพบ้าน มหาโยธิน ของตระกูล ณ นคร ที่ถนนวิทยุมาฝากค่ะ
บ้านหลังนี้ สร้างเฉียง ๆ กับถนน ใกล้ปั๊มน้ำมัน ESSo

สมัยยังเป็นเด็ก บ้านหลังนี้ก็เก่ามากแล้ว แต่ก็ยังเคยเห็นมีคนอาศัย
และ ปู่ก็รู้จักคนในนั้นด้วย

แต่ไม่นานก็ทิ้งร้าง และ ร้างนานมาก ๆ จนหญ้าขึ้นรกบนที่ดินที่กว้างขวาง

แว่ว ๆ ว่าบ้านหลังนี้เคยอยู่ในฉากภาพยนตร์เรื่อง พจมาน สว่างวงศ์

ปัจจุบันถูกรื้อไปแล้ว

http://www.reurnthai.com/index.php?topic=2005.0

ดิฉันสนใจบ้านแถวคลองบางหลวงค่ะ โดยเฉพาะบริเวณที่ถูกรื้อทิ้งไปเพื่อสร้างสะพานใหม่ เชื่อมถนนอรุณอัมรินทร์ ไปออกเชิงสะพานพุทธค่ะ

บ้านตรงนั้น หายไปเป็นแถว ยาว ๆ ไม่ทราบใครมีรูป หรือ ขอ้มูลบ้างคะว่า เป็นบ้านใครกันบ้าง

บ้านเจ้าคุณพ่อของแม่พลอย ในฉากเรื่องสี่แผ่นดิน Version ล่าสุด เอามาจากแถวนั้นหรือเปล่าก็ไม่ทราบ
เพราะทรงบ้านเข้ากับยุคสมัยนั้นทีเดียว(แต่ในละคร เห็นหย้ารกมาก กลัวงูฉกแม่พลอยกับคุณเชยจริง ๆ)

สวัสดีค่ะ

มีข้อสงสัยอีกแล้วค่ะ  กำลังอ่านชีวิตเหมือนฝันของคุณหญิงมณี   อยากทราบว่าโรงเรียนของเธอ ยังอยู่ไหมคะ

กราบขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ

ดีเจกบ ???

โรงเรียน St.Mary S.P.G ปัจจุบัน คือ ตึกของบริษัท Bangkok Cable อยู่หัวมุมถนนสารสินกับราชดำริค่ะ
อาคารโรงเรียนรื้อไปนานแล้วค่ะ แต่ตำแหน่งแห่งที่ยังหาดูได้จากกระทู้ "รูปเก่า เล่าเรื่องเมืองบางกอก"ค่ะ
แต่อาจจะได้เห็นแค่หลังคานะคะ

ขออนุญาติแจมด้วยคนนะครับในฐานะเยาวชนคนหนึ่งที่สนใจในบ้านโบราณทั้งหลาย บ้านของคุณหญิงมณี ตรงอาคารมณียาเหมืนอจะโดนรื้อไปแล้วหรือเปล่าครับ ผ่านไปล่าสุดไม่เห็นมี หรือไม่ไดสังเกตไม่รู้แหะ
ซอยร่วมฤดี ตรงหลังวังวิทยุ ยังมี วังของพระองคืเจ้าเยาวภาพงศ์สนิท อีกหลัง  มีภาพบ้านโบราณแถวคลองมอญ อยู่หลัง สแกนมาจากในหนังสือ ในหนัสือระบุว่าเป็นบ้านพระยาวิจิตรนาวี วิลลเลียม บุณยกะลิน) เจ้ากรมอู่ทหารเรือลำดับที่ 5รูปทรงอาคารดูแปลกตาดี ไม่แน่ใจว่าอยังอยู่ดีหรือไม่เหมือนกัน

บ้านพระยาวิจิตรนาวี คลองมอญ จากหนังสือ heritage home of thailand

(http://i252.photobucket.com/albums/hh14/akkarachai/001-2.jpg)

(http://i252.photobucket.com/albums/hh14/akkarachai/001001.jpg)

(http://i252.photobucket.com/albums/hh14/akkarachai/001002.jpg)

บ้านที่ซอยมหาดเล็กหลวง ทีเดิมเป็นของพระบาบุรุษรัตนราชพัลลภ ที่คุณ V_Mee กล่าวถึง ครับ


(http://i252.photobucket.com/albums/hh14/akkarachai/001004.jpg)

(http://i252.photobucket.com/albums/hh14/akkarachai/IMG_3492.jpg)

บ้านโบราณสวยอีกหลังที่เชียงใหม่ ใกล้ๆกับ ร้าน alcobaleno บ้านี้ในอดีตเป็นของวิลเลียม เบนส์ พ่อค้าไม้ชาวอังกฤษที่เข้าม่าทำสัมปทานไม้บริษัท บอร์เนียว ในสมัยรัชกาลที่ 5 ตั้งอยุ่หน้าวัดเกต ถ.เจริญราษฎร์  ตอนนี้กำลังบูรณะครั้งใหญ่ เดิมที บ้านหลังนี้จะมีเรือนครัวแยกออกมาต่างหาก ด้วย ลักษณะเป็นเรือนแบบล้าน้า ผสม บริทิช โคลเนียล ปัจจุบันเหลือเพียงอาคารหลัก และ เป็นส่วนนหนึ่งของโรมแรม บ้านบอร์เนียว  ซึ่งกำลังสร้างอยู่ ผมเคยถ่ายภาพก่อนที่ส่วนอื่นๆของบ้านจะโดนรื้อไว้ แต่ไวรัสรับประทานไปหมด ท่านใดมีภาพมาแบ่งปันกันบ้างนะครับ ใกล้ๆกันยังมี้นของลูกชายนายห้างบอร์เนียว และบ้านพักคนงานเลหืออยู่ 2-3 หลัง แต่เป็นสถานที่ส่วนบุคคล ว่า ว่างๆจะเก็บภาพมากฝากครับ


ภาพรวมของโครงการ บ้านบอร์เนียว บูติค โฮเต็ล

(http://www.habitaarchitects.com/projects/hotels_resorts/17/1.jpg)

ดิฉันชอบบ้านบอร์เนียวที่เป็นบูติคโฮเต็ลมากที่สุด น่าจะเย็นสบายและไม่ชื้นนะคะ

สนใจตรงนี้ค่ะ

เคยอ่านที่ไหนไม่ทราบว่า นามสกุล บุณยะกะลิน เป็นมุสลิมสายหนึ่งมีต้นตระกูลเดียวกับบุนนาคที่กรุงเก่า
เช่นเดียวกับนามสกุล พุฒตาล

การที่มีชื่อเป็นฝรั่ง มีถิ่นฐายในคลองมอญ ฝั่งธนบุรี ก็อยู่ใกล้กับถิ่นของบุนนาคนะคะ

และจากหนังสือพิมพ์ ก็ได้ข่าวว่าบ้านที่เอารูปมาลงนี้ เคยร้องขอความช่วยเหลือจากรัฐให้ซ่อมแซม

เพราะทายาทยกให้เป็นอาคารอนุรักษ์ใช่ไหมคะ ช่วยกรุณาตรวจสอบความถูกต้องให้ดิฉันด้วยค่ะ

เพราะรูปที่มาลงวันนี้ สวยเหลือเกิน สวยกว่าภาพบ้านพัง ๆ ตอนที่ร้องขอความช่วยเหลือนั้นมาก

เรื่องสายตระกูล ผมไม่แน่ใจจริงๆเลยไม่กล้าตอบ รอคุณ wandee หรือ ท่านอื่นๆจะไดคำตอบที่ดีกว่า ส่วนภาพบ้านที่นำมาลงถ่ายไว้นานแล้วครับ มไน่ใจเมหืนอกันว่าตอนนี้ยังอยุ่ดีหรือเปล่า เพราะว่าภาพที่นำมาลงจากใหนนหังสือนั้นก็ถ่ายนานมากแล้ว

โอ้อนิจจาตัวเราก็เท่านี้

ดิฉันอ่านหนังสือเก่าประมาณปลายรัชกาลที่ ๓  ต้นรัชกาลที่ ๔ ค่ะ

เก็บและอ่านพงศาวดารจีน  เท่านั้นค่ะ  อ้อ  อ่านแบบดูรูปพิไชยสงครามบ้างเท่านั้น

ชอบเรื่องช้างมากที่สุด

วันก่อนได้ดูหนังประวัติศาสตร์เห็นคนขี่ช้างแบบขี่ม้า  สดชื่นมาก
บอกเพื่อนๆว่าจะไปคุยกับครูดาบนักประวัติศาสตร์ดีกว่า
เพื่อนๆห้ามกันเสียงหลง  กลัวครูจะมีโมโหเพราะโดนวันดียุยงส่งเสริมและป้อนคำถาม
กวนโทสะ
ความรู้มีแค่นี้ค่ะ

ว่างเว้นไปนานสำหรับกระทู้นี้ นึกว่าจะไ่ม่มีคนสนใจซะแล้ววววว

บ้านของคุณหญิงมณี  ยังไม่ได้รื้อไปไหนค่ะ  แต่อยู่ด้านหลังมีตึกใหญ่บังอยู่  ต้องสังเกตดี ๆ

เพราะรถไฟฟ้าผ่านเร็วมาก ทาสีเหลืองอ่อน  ถ้าไปทางรถยนต์ต้องเข้าไปในซอย จึงจะเห็น แต่ไม่แน่ใจ

ชื่อซอยค่ะ  อยู่ระหว่างสถานี้รถไฟฟ้าเพลินจิต กับ ชิดลมค่ะ

ยังคงเฝ้าติดตามอยู่ตลอดค่ะ

ด้วยความเคารพ

(ตกลงบ้าน "มหศักดิ์" ในละครวนิดา เป็นวังหรือตำหนักของใครหรือปล่าวคะ)

 ??? ??? ???

หลังใหนอะครับ นึกไม่ออก บ้านมหศักดิ์ ถ้าบ้านที่เป็นบ้านพระเอกในเรื่อง รุ้สึกจะเป็น โรงพยาบาลเจ้าพรนะยาอภับภูเบศร์ ที่ ปราจีนบุรี เดี่ยวอาทิตย์หน้าไป กทม สอบตรงศิลปากร ต้องไปสังเกต ซะแล้ว สำหรับบ้านคุณหญิงมณี สิริวรสาร ตรงเพลินจิต  เพราะเห็นล่าสุดตรงนั้นที่ทุบทำอาคารสูงล่าสุด ก็เป็นที่ดินของกลุ่มมณียา ของ ม.ร.ว.ทินศักดิ์ ศักดิ์เดชน์  ภานุพันธ์ ไม่แน่ใจว่าจะเป็นอาคารสมาคมนักเรียนเก่าเทพศิรินทร์ หรือ บ้านของคุณหญิงมณี เคยเซฟภาพมาจากเวบ skyscrapercity เมื่อนานมาแล้ว 


(http://i252.photobucket.com/albums/hh14/akkarachai/DSC01402.jpg)

(http://i252.photobucket.com/albums/hh14/akkarachai/DSC01400.jpg)

(http://i252.photobucket.com/albums/hh14/akkarachai/DSC03985.jpg)

สวัสดีค่ะ  วันนี้มารายงานตัวตอนเที่ยง ๆ ทานข้าวกันหรือยังคะ

ต้อนรับสู่ กทม.ค่ะคุณ Lonelybankz 

สำหรับบ้านคุณหญิงมณี  ต้องสังเกตดี ๆ นะคะ เพราะรถไฟฟ้าวิ่งเร็วมาก  และถ้ามองจากรถไฟฟ้า

จะเห็นแค่มุมบ้านเพราะมีตึกใหญ่บังอยู่ มีสีเหลืองอ่อนน่ารัก ขอบหน้าต่างสีขาว

แต่ถ้าลงรถไฟฟ้าที่ชิดลม แล้วเดินย้อนมาทางตึกที่มี ธนาคารธนชาตอยู่ด้านหน้า  แล้วเข้าซอยไปก็จะเห็นชัดค่ะ

ขอให้เดินทางด้วยความสวัสดีภาพนะคะ

ดีเจกบ :)

รูปนี้เอาลงหรือยังคะ
บ้านดินสอ  เดิมเป็นบ้านของพระยาวิชิตสงคราม (ช้อย จันทรสนธิ) ปัจจุบันเป็นเกสเฮาส์

ความคิดที่ ๔๒
วันนี้ไปกราบพระที่วัดป่าเลไลย์สุพรรณอีก
เห็นบ้านหลังใหม่ ที่เดิมของเจ้าพระยาฯแล้ว
ดูเหมือนว่าจะยังไม่เสร็จสมบูรณ์

คุณปูยำมีภาพมาโชว์บ้างหรือเปล่า

อยากเห็น

 ;D

ระหว่างรอดูภาพจากคุณปูยำ เอาภาพบ้านสวย ๆ ที่เป็นฉากละครยอดฮิตมาให้ดูกันค่ะ

ดูรูปกันต่อนะคะ

และรูปสุดท้ายค่ะ จะเห็นได้ว่า บ้านโบราณงามมาก และควรแก่การอนุรักษ์เป็นอย่างยิ่ง
 

ขอฝากสักหลังหนึ่งครับ ... สโมสรข้าราชบริพาร ถนนมหาราช ฝั่งตรงข้ามกับประตูช่องกุด

ความคิดที่ ๑๒๐
ผมไม่ได้ถ่ายภาพมาวันนั้น ขอเวลาอีกสักนิด
แต่วันี้มีภาพภายในบ้าน ที่เจ้าของบอกว่า มีอายุมากกว่าร้อยปีมาฝาก
เป็นฝาประตูกันห้องเรือนใหญ่ ไม่ทราบว่าเป็นฝีมือช่างจีนหรือไทย

ก่อนอื่นต้องกราบขออภัยที่หายไปนาน งานยุ่งมากค่ะ

กลับมาอีกครั้งมาเปิดดูแล้ว มีความสุขที่สุด รู้สึกอิ่มใจกับ

ภาพสวย ๆ ที่สงสัยมาตลอดว่าเขาไปถ่ายทำกันที่ไหน สวยงามมาก ๆๆๆๆๆ

อยากให้สถานที่เหล่านี้ ได้ยืนยงคงอยู่ ให้คนรุ่นต่อไป ได้เห็นถึงความสวยงาม

ซึ่งเป็นอมตะนิรันดร์กาลต่อไป  กราบขอบคุณทุกท่านที่เมตตานำมาให้ได้ดู

ทำให้ได้ความรู้อีกมากมาย

กราบขอบพระคุณด้วยความเคารพยิ่ง

ดีเจกบ  ;D ;D

เอาบ้านโบราณ ของฝรั่ง มาให้คุณดีเจกบ ดูอีกหลังค่ะ

(http://www.twinwolf.net/~tsb/old%20house.jpg)

http://www.twinwolf.net/~tsb/paul-geo.html

ย้อนกลับมาตลาดร้อยปี สามชุก สุพรรณบุรี
เที่ยวบ้านขุนจำนงจีนารักษ์

(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/448/10448/images/01web.jpg)

ภายในเปิดเป็นพิพิธภัณฑ์ให้เข้าชมได้

(http://3.bp.blogspot.com/__UwgRlCyc0s/TI--HFz1mmI/AAAAAAAAAJM/j1IXy8jQcaU/s1600/DSC_5480.jpg)

นำคำบรรยายมาจากคุณ siamese ในกระทู้  รูปเก่าเล่าเรื่อง เมืองบางกอก

"บ้านพิบูลธรรม กลายมาเป็นกระทรวงพลังงาน"

กระทรวงพลังงาน ตั้งอยู่ที่บ้านพิบูลธรรม เลขที่ ๑๗ เชิงสะพานกษัตริย์ศึก เขตปทุมวัน ปัจจุบันกระทรวงพลังงาน และหน่วยงานในสังกัด ได้แก่ สำนักงานรัฐมนตรี และสำนักงานปลัดกระทรวง ได้ตั้งอยู่ในพื้นที่ของกรมพัฒนาพลังงานทดแทนและอนุรักษ์พลังงาน ซึ่งอยู่ในบริเวณ บ้านพิบูลธรรม เชิงสะพานกษัตริย์ศึก ยศเส เดิม

บ้าน พิบูลธรรมเดิมชื่อบ้านนนที เป็นบ้านที่พระบาทสมเด็จพระรามาธิบดีศรีสินทรมหาวชิราวุธ พระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้สร้างพระราชทานเจ้าพระยาธรรมาธิกรณาธิบดี (หม่อมราชวงศ์ปุ้ม มาลากุล) เสนาธิบดีกระทรวงวัง ซึ่งคงได้สร้างประมาณ พ.ศ. ๒๔๕๖ อันเป็นปีที่เจ้าพระยาธรรมาธิกรณาธิบดี ได้รับพระมหากรุณาธิคุณ โปรดเกล้าฯ เป็นเจ้าพระยา บ้านนี้มีชื่อว่าบ้านนนที ตามชื่อวัวพระนนทิการ ซึ่งเป็นเทวพาหนะของพระอินทร์ (ตราประจำเสนาบดีกระทรวงวัง คือคราพระมหาเทพทรงพระนนทิการ) เจ้าพระยาธรรมาธิกรณาธิบดีอยู่ที่บ้านหลังนี้จนถึงแก่อสัญกรรมเมื่อ พ.ศ. ๒๔๘๕ ต่อมารัฐบาลสมัยจอมพลแปลก พิบูลสงคราม ซื้อไว้เป็นบ้านรับรองแขกเมือง เปลี่ยนชื่อว่าบ้านพิบูลธรรมจน พ.ศ. ๒๕๐๑ จึงมอบให้เป็นที่ทำการของการพลังงานแห่งชาติดังกล่าวแล้วในข้างต้น

ปัจจุบัน ภายในบ้านพิบูลธรรมมีอาคารเก่าแต่แรกสร้างซึ่งมีความงดงามทั้งด้าน สถาปัตยกรรมและ ศิลปกรรมอยู่ ๒ หลัง และศาลาไม้อีกหลังหนึ่ง คือ อาคารสำนักงานเลขานุการกรมซึ่งอยู่หลังหน้า และอาคาร   กองควบคุมและส่งเสริมพลังงานตั้งเยื้องไปด้านหลัง ส่วนศาลาไม้อยู่ด้านขวาของอาคารสำนักเลขานุการกรมและด้านหน้าของอาคารกองควบ คุมและส่งเสริมพลังงาน


อาคารทั้งสองหลังสร้างตามแบบสถาปัตยกรรมยุโรป ที่นิยมในยุคนั้น ลักษณะเหมือนปราสาท เป็นอาคาร ๒ ชั้น รูปทรงตามปีกอาคารสองข้าง และมีส่วนโค้งส่วนหักมุมและเฉลียงต่างกันแต่ได้สัดส่วนกลมกลืน ประดับลายปูนปั้นตามผนังตอนบน หัวเสา ขอบหน้าต่าง และลูกกรงระเบียง ประตูหน้าต่างไม้สลักลาย มีรูปประติมากรรมหน้าวัวหรือพระโคนนทีติดอยู่ที่เหนือประตู เฉลียงที่มุมขวาของตึกหน้า และที่ผนังข้างประตูหน้าและเหนือประตูเฉลียงข้างของตึกหลังมีสะพานคอนกรีต เชื่อมชั้น ๒ ของอาคารทั้ง ๒ หลัง

อาคารทั้งสองหลังตกแต่งภายใน อย่างวิจิตรด้วยลายไม้แกะสลักตามเพดานและผนังห้อง ประตู และหน้าต่าง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง อาคารในซึ่งตอนหน้าส่วนกลางก่อเป็นห้องชั้นที่ ๓ อีกห้องหนึ่งนั้น ด้านหลังเป็นอาคารชั้นเดียว จัดเป็นห้องโถงเอกของบ้าน โดยโถงหน้าเป็นทางเชื่อมจากส่วนหน้าของอาคารสู่โถงในซึ่งมีปีกเป็นรูปโค้งมน รูปทรงของห้องโถงนี้จึงเหมือนตัว T แต่มุมหักมน นับเป็นความงามเยี่ยมทางสถาปัตยกรรม ภายในห้องโถงนี้กึ่งกลางเพดานประดับภาพจิตรกรรมแบบตะวันตกเรื่องรามเกียรติ์ โถงนอกรูปรามสูรเมขลา โถงในรูปทศกัณฐ์ลักนางสีดากำลังต่อสู้กับนกสดายุ เพดานรอบๆ ภาพเขียนประดับด้วยหูช้างไม้สลักเรียงรายตลอด ถัดลงมาเป็นภาพจิตรกรรมเถาไม้ดอกสีสดสวย ผนังจากระดับขอบประตูบนลงมาประดับไม้สลักลาย ตามขอบสลักลายเถาผลไม้ เสาไม้กลมตั้งบนฐานสี่เหลี่ยมสลักลาย พื้นปูหินอ่อน ห้องโถงนี้ปัจจุบันใช้เป็นห้องเลียงรับรอง ห้องด้านหน้าทางปีกซ้ายของอาคารหลังนี้ ซึ่งปัจจุบันใช้เป็นห้องทำงาน มีภาพจิตรกรรมแบบเดียวกันประดับที่ฝาผนังด้านขวา จับภาพตอนพระรามตามกวาง ส่าวนเพดานห้องเขียนรูปหมู่กามเทพเด็กแบบฝรั่ง

ศาลาไม้ เป็นศาลาทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าประดับไม้สลักตามพนักระเบียงเสา และหูช้างรับกับตัวอาคารทั้งสองหลัง พื้นปูนหินอ่อน หลังคามุงกระเบื้องว่าว


อาคาร เหล่านี้ได้รับการซ่อมแซมเพียงเล็กน้อย และทาสีใหม่ สภาพอาคารหลังใหญ่ค่อนข้างชำรุดทรุดโทรม มีรอยร้าวในบางแห่งกรมศิลปากรได้ตรวจสภาพภาพจิตรกรรมแล้วขอให้สำนัก งานพลังงานแห่งชาติซ่อมหลังคาแล้วทิ้งไว้ ๒-๓ ปีเพื่อให้ความชื้นภายในแห้งก่อนจึงจะดำเนินการซ่อมแซมภาพจิตรกรรม ซึ่งสำนักงานพลังงานแห่งชาติได้เปลี่ยนกระเบื้องมุงหลังคาเป็นกระเบื้องลอน และจะได้ดำเนินการของบประมาณซ่อมแซมภาพจิตรกรรมต่อไป

ภาพวาดรูปทศกัณฐ์ลักนางสีดา กำลังต่อสู้กับนกสดายุ

อีกห้องหนึ่งในบ้าน  ภาพวาดคิวปิดฝีมือคาร์โล  ริโกลี่


http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=haiku&month=13-12-2010&group=20&gblog=8

      บ้านสุริยานุวัตร 

     เดิมเป็นบ้านของ มหาอำมาตย์เอก พระยาสุริยานุวัตร (เกิด บุนนาค) นักเศรษฐศาสตร์คนแรกของเมืองไทย ได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งเสนาบดีกระทรวงพระคลังมหาสมบัติ ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2449 ตราบจนกราบถวายบังคมลาออกจากราชการ ท่านเขียนหนังสือ "ทรัพยศาสตร์" ซึ่งถือเป็นตำราเศรษฐศาสตร์เล่มแรกของเมืองไทย

        พระยาสุริยานุวัตร เกิดเมื่อ พ.ศ. 2405 เมื่ออายุได้เพียง 9 ขวบ สมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาศรีสุริยวงศ์ ผู้เป็นลุงได้ส่งไปศึกษาที่ปีนังและกัลกัตตาอยู่ 5 ปี ก่อนจะกลับมาเข้ารับราชการในกรมมหาดเล็กเป็นแห่งแรก
        ต่อมาได้เจริญก้าวหน้าในราชการ เป็นอัครราชทูตสยามประจำประเทศอังกฤศ    มีเหตุการณ์สำคัญที่ทำให้สร้างบ้านสุริยานุวัตรในเวลาต่อมา คือ เมื่อองค์สมเด็จพระบรมโอรสาธิราชสยามมกุฏราชกุมาร (รัชกาลที่ 6) ซึ่ง ทรงศึกษาอยู่ ประชวรไส้ติ่งอักเสบ ต้องได้รับการผ่าตัดทันที พระยาสุริยานุวัตรเห็นว่า หากรอรับพระบรมราชานุญาตจะไม่ทันการณ์ ท่านจึงอนุญาตให้แพทย์ถวายการผ่าตัดโดยขอถวายศีรษะเป็นราชพลี ปรากฎว่าสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชทรงปลอดภัย พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวได้พระราชทานความดีความชอบเป็นทุนการศึกษาแก่บุตรและธิดาทุกคน รวมทั้งพระราชทานที่ดินกว่า 7 ไร่ บริเวณถนนหลานหลวงไว้ปลูกบ้านอยู่อาศัย ตัวบ้านก็ได้รับพระราชทานทรัพย์จากสมเด็จพระพันปีหลวง
        บ้านสุริยานุวัตร สร้างขึ้นหลังจากที่ท่านกลับมารับราชการในแผ่นดินเกิด ได้รับแต่งตั้งเป็นเสนาบดีกระทรวงโยธาธิการ จึงน่าจะสร้างขึ้นในราวปี พ.ศ.2448 เล่ากันว่าพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวพระราชทานช้าง 3 เชือกมาเหยียบดินให้แน่นก่อนที่จะเรียงซุงจำนวนมากเพื่อรองรับน้ำหนักตึกตามตำราก่อสร้างสมัยก่อน
        สถาปนิกผู้ออกแบบเป็นนายช่างอิตาเลียนคนเดียวกับที่ออกแบบก่อสร้างพระที่นั่งอนันตสมาคม และได้ยึดแนวก่อสร้างแบบเดียวกันมาใช้
        หนึ่งปีให้หลังเมื่อบ้านนี้เริ่มสร้าง พระยาสุริยานุวัตร ได้รับการแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งสำคัญคือ เสนาบดีกระทรวงพระคลังมหาสมบัติ ผลงานของท่านมีมากมาย อาทิ ได้คิดทำสตางค์แดงขึ้นใช้แทนอัฐิแบบเดิม ท่านได้ชื่อว่าเป็นนักคิดและนักปฏิบัติหัวก้าวหน้าที่สุดในยุคนั้น มีความเฉียบขาดและตรงไปตรงมา คุณสมบัติเช่นนี้ได้สร้างประโยชน์ให้กับประเทศอย่างมากมาย ในขณะเดียวกันก็สร้างศัตรูในหมู่คนบางคนเช่นกัน
        ผลงานสำคัญคือเสนอแนวคิดจัดการโอนการจำหน่ายฝิ่นจากนายอากรมาให้รัฐบาลทั้งหมด ทำให้เกิดผลดีต่อการเพิ่มรายได้ให้รัฐอย่างมหาศาล ทำให้นายอากรและผู้เสียประโยชน์ไม่พอใจอย่างมาก ในที่สุด พระยาสุริยานุวัตรได้กราบบังคมทูลลาออกจากราชการ เพื่อระงับเหตุอันอาจจะบานปลายต่อไป
        ท่านถึงแก่อนิจกรรมอย่างสงบ ภายในบ้านที่ท่านถือว่าเป็น "ของรับพระราชทานมา" หลังนี้ เมื่อปี พ.ศ. 2479

         ภายหลังอนิจกรรมของท่านราว 4-5 ปี ทายาทของท่านได้ขายที่ดินบางส่วนและตัวบ้านสุริยานุวัตรให้แก่รัฐบาล และต่อมาได้ใช้เป็นที่ตั้งของสภาเศรษฐกิจแห่งชาติ ซึ่งในปัจจุบันก็คือ สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (สภาพัฒน์)   มีการประกาศให้ตึกกลางเป็นโบราณสถานแห่งชาติที่ควรค่าแก่การอนุรักษ์ ไว้ และกรมศิลปากรได้ดำเนินการบูรณะซ่อมแซมในปี พ.ศ. 2533 เมื่อแล้วเสร็จ คณะผู้บริหารได้ลงมติให้ตั้งชื่ออาคารหลังนี้ว่า "ตึกสุริยานุวัตร"

ภายในบ้านสุริยานุวัตร

บ้านบรรทมสินธุ์ หรือบ้านพิษณุโลก ในปัจจุบัน
ออกแบบและสร้างโดย มาริโอ ตามานโญ สถาปนิกประจำราชสำนักสยามชาวอิตาลี ( พ.ศ. 2443-2468 ) มีเนื้อที่ 25 ไร่ 3 งาน เดิมชื่อ “บ้านบรรทมสินธุ์”
พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงสร้างบ้านนี้พระราชทานให้กับมหาดเล็ก พลตรี พระยาอนิรุทธเทวา ( ม.ล.ฟื้น พึ่งบุญ )

ต่อมาเจ้าของขายให้รัฐบาลของจอมพล ป. พิบูลสงคราม ในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2    รัฐบาลพล.อ.เกรียงศักดิ์ ชมะนันทน์ ปรับปรุงซ่อมแซมในปี พ.ศ. 2522 เพื่อเป็นบ้านพักประจำตำแหน่งนายกรัฐมนตรี  แล้วเสร็จในยุครัฐบาลพล.อ.เปรม ติณสูลานนท์   แต่ก็ไม่มีนายกรัฐมนตรีคนไหนย้ายเข้าไปพำนักประจำในบ้านนี้
บ้านพิษณุโลกยังใช้เป็นที่รับรองแขกเมืองคนสำคัญของรัฐบาล จนถึงทุกวันนี้

รูปบ้านนี้ในอดีต

ที่มาของชื่อบ้าน บรรทมสินธุ์

บ้านพิษณุโลก สวยสุดๆไปเลยค่ะทั้งสวยทั้งโรแมนติค

ไปดึงกระทู้นี้ขึ้นมาอีกครั้ง เพราะไปเจอรูปบ้านโบราณจากบล็อคโอเคเนชั่น     ไม่ใช่ที่อื่นที่ไกล  เป็นบ้านโบราณในบริเวณมหาวิทยาลัยศิลปากร ที่นครปฐม
บ้านพักเหล่านี้น่าจะเป็นเรือนข้าราชบริพารสมัยรัชกาลที่ ๖    ครั้งหนึ่งคงเป็นเรือนไทยโอ่โถง  รูปทรงงาม ลักษณะออกไปทางโคโลเนียล ไม่ใช่เรือนไทยภาคกลาง      แต่กาลเวลาทำให้ชำรุดทรุดโทรม น่าเสียดาย   

เรือนแบบนี้ควรจะอยู่ในเรื่องวนิดา  ฉบับบทประพันธ์

เรือนหลังนี้ ก่อสร้างคล้ายๆทับเจริญ ของมหาวิทยาลัย (ดูรูปล่าง) แต่ขนาดเล็กและไม่หรูหราเท่า     แต่ถ้าซ่อมแซมบูรณะได้ก็คงออกมาสวยเช่นกัน

เมื่อไม่ได้บูรณะ  บรรยายตอนค่ำๆ ก็ไม่น่าเฉียดกรายเข้าไปใกล้ ตามลำพัง

บ้านหลังนี้อยู่ริมกว๊านพะเยา สวยงามมากแต่ไม่รู้ว่าเป็นบ้านใครครับ

บ้านโบราณ ที่หมู่บ้านไต  จังหวัดน่าน

คุ้มเจ้าราชบุตร หมอกฟ้า ณ น่าน
คุ้มไม้สักทั้งหลังสร้างมาแต่สมัยรัชกาลที่ 5
รั้วรอบขอบชิดด้วยกำแพงอิฐมอญ
และบ้านเก่าในเมืองน่าน

สวยและมีคุณค่า ปัจจุบันเป็นคุ้มของเจ้าสมปรารถนา

ถ้าเข้าใจไม่ผิด คือ บ้านสีขาวตัดขอบสีเขียว อยู่ติดบ้านพักท่านทูตอเมริกา ครับ
คือบ้าของ ตระกูลสุทัศน์ ณ อยุธยา (ที่เป็นเจ้าของสยามสตูดิโอครับ) ซึ่งต่อมาจากสถานทูตสเปนอีกทีนึง แต่เสียดายตอนนี้ขายแล้วครับ แล้วทุบทิ้งเพื่อสร้างคอนโดของกลุ่นแสนสิริ ครับ (บ้านนี้สวยมากเวลารถติดอยู่แถวนั้นจะชอบมองครับ)

(http://www.reurnthai.com/index.php?action=dlattach;topic=3447.0;attach=13150;image)

ไปขุดกระทู้นี้ขึ้นมาอีกครั้ง เพราะได้ข่าวคืบหน้ามาค่ะ

กรมศิลป์ฯ เตรียมขึ้นทะเบียนบ้านขุนพิทักษ์บริหาร ในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา หรือที่ชาวบ้านเรียกว่า บ้านผีสิง เป็นโบราณสถาน

             เมื่อวันที่ 16 สิงหาคม รายการเรื่องเล่าเช้านี้ ทางช่อง 3 รายงานว่า กรมศิลปากรกำลังพิจารณาขึ้นทะเบียนบ้านผีสิง ในจังหวัดพระนครศรีอยุธยาเป็นโบราณสถาน โดยบ้านผีสิงหลังดังกล่าว ชื่อว่า บ้านขุนพิทักษ์บริหาร หรือ บ้านเขียว ตั้งอยู่ในอำเภอผักไห่ เป็นบ้านทรงไทยประยุกต์ สถาปัตยกรรมแบบตะวันตก มีอายุเก่าแก่นับร้อยปี

             ทั้งนี้ ชาวบ้านร่ำลือกันว่า บ้านหลังดังกล่าวเป็นบ้านผีสิง เพราะเป็นบ้านเก่าแก่ที่ถูกปล่อยทิ้งให้รกร้างอยู่ในป่า ริมคลองแม่น้ำน้อย โดยนางยุพิน มีประเสริฐ ชาวบ้านในละแวกนั้น ได้พาผู้สื่อข่าวเข้าไปสำรวจภายในบ้าน ก็พบว่า สภาพภายในค่อนข้างชำรุดทรุดโทรม และเมื่อขึ้นไปชั้น 2 ก็พบรูปถ่ายของขุนพิทักษ์บริหาร เจ้าของบ้าน ซึ่งชาวบ้านได้นำมาตั้งบูชาไว้
นอกจากนั้นแล้ว ผู้สื่อข่าวได้สังเกตเห็นห่วงเหล็กติดอยู่ที่พื้นหลายจุด จากการสอบถามจึงทราบว่า ห่วงเหล็กดังกล่าวใช้สำหรับล่ามทาสในสมัยโบราณ ส่วนที่ใต้ถุนบ้านก็มีการกั้นเป็นห้องเล็ก ๆ ไว้ ซึ่งชาวบ้านเชื่อกันว่า เป็นสถานที่สำหรับกักขังทาสไว้ใช้งาน

             อย่างไรก็ตาม การสำรวจบ้านขุนพิทักษ์บริหารครั้งนี้ มีสิ่งหนึ่งที่น่าประหลาดใจก็คือ พบตุ๊กแกขนาดใหญ่อยู่ที่ฝาบ้าน ซึ่งชาวบ้านบอกว่า ตามธรรมชาติแล้ว เมื่อเห็นคนจำนวนมาก ตุ๊กแกควรจะหลบ แต่ตุ๊กแกตัวนี้กลับอ้าปาก พร้อมกับส่งเสียงเหมือนกับจะขับไล่ไม่ให้เข้ามาในบ้านหลังนี้ ทำให้ชาวบ้านวิพากษ์วิจารณ์ไปต่าง ๆ นานา

             ทั้งนี้ ผู้สื่อข่าวได้สอบถามไปยังสำนักงานศิลปากรที่ 3 พระนครศรีอยุธยา ก็ทราบว่า มีผู้ยื่นเรื่องขอขึ้นทะเบียนบ้านหลังดังกล่าวเป็นโบราณสถานเข้ามา ซึ่งทางสำนักงานศิลปากรกำลังพิจารณาอยู่ โดยชาวบ้านเชื่อว่า หากบ้านหลังนี้ได้ขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานแล้ว อย่างน้อยก็จะได้มีการเข้ามาดำเนินการบูรณะซ่อมแซมให้มีสภาพคงเดิม เพราะเป็นบ้านเก่าแก่ อายุกว่าร้อยปี
              http://hilight.kapook.com/view/75064

            ถ้ากรมศิลปากรจะซ่อมแซมบ้านนี้เก็บไว้เป็นโบราณสถาน  จัดให้ประชาชนเข้าชมได้ ก็จะดีกว่าปล่อยให้พังไปตามยะถากรรม    ส่วนเรื่องตุ๊กแกไม่รู้จะใส่เข้ามาทำไม   ไม่เกี่ยวกับประเด็นกรมศิลปากรสักนิด

ห่วงเหล็กที่พื้น บางที่บอกว่า เป็นห่วงสำหรับล่ามกำปั่น-หีบสมบัติ ค่ะ

น่าเสียดายนะคะ บ้านโบราณนับวันจะหายยาก นายทุนดีแต่จะทุบทิ้งอย่างเดียวไม่เห็นคุณค่า อีกหน่อยคงไม่มีให้คนรุ่นหลังได้เห็นอีกแล้วค่ะ :'(

อยากได้ซักหลังจังผมว่ามันสวยในแบบของมันนะครับ

ได้เรื่องคืบหน้ามาให้คุณ werachaisubhong อ่านแล้วค่ะ
http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K12549309/K12549309.html

ขออนุญาตคุณ tinglee tingamee เจ้าของกระทู้และเจ้าของภาพไว้ ณ ที่นี้ ที่ขอนำภาพบางภาพที่คุณถ่ายไว้มาลง เพื่อเก็บไว้ให้ผู้สนใจได้ดู   เมื่อกระทู้ของคุณตกจอไปแล้ว ทำให้อ่านตามลิ้งค์ไม่ได้ค่ะ

 :D

 :D

เชิญอ่านต่อได้ที่กระทู้  บ้านโบราณ(2) ค่ะ

http://www.reurnthai.com/index.php?topic=5819.msg128268;topicseen#msg128268