ท่านรอยอินวิสัชนาคำว่า ประ- ไว้ ๒ สถาน คือ
(๑) [ปฺระ-] ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง
(๒) คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร เช่น ประทม เป็น บรรทม
.“พี่ทราบมั้ยว่าคำว่า “ประ” ที่ขึ้นต้นคำต่าง ๆ เช่น ประมาณ ประสงค์ ประเทศ ฯลฯ อีกมากมาย มีความหมายว่าอะไรคะ?
คำที่คุณวริศายกมา คือ ประมาณ, ประสงค์, ประเทศ มาจากภาษาสันสกฤต ประ มาจากคำว่า ปฺร (प्र) เป็นคำอุปสรรค (prefix) อาจารย์ทองย้อย แสงสินชัยให้ความหมายว่า ทั่ว, ข้างหน้า, ก่อน, ออก
http://dhamma.serichon.us/ประทาน-ประธาน-เหมือนและ/