เรือนไทย

อยากจะเรียนถามท่านผู้รู้ทั้งหลายว่าหนังสือเก่าร้านตามเว็บไซต์หรือหน้าร้านเขาไปเอาจากที่ไหนมาขายกันบ้างครับ  อยากรู้จริงๆๆ  อยากไปหาแหล่งของเหล่าหนังสือเก่าที่เขาเอามาขายกันขาย  หนังสือเก่า เช่น หนังสืองานศพ  หนังสือนวนิยาย  หนังสือตำราโบราณ ประมาณนี้ครับ เขาไปรับจากที่ไหนมาขายกันครับ เรียนถามผู้รู้ทีครับ

เห็นกระทู้จะตกหน้า แต่คิดว่าน่าจะมีผู้รู้ในเรือนนี้ที่ตอบได้

นึกถึง คุณเทพกร  (https://th-th.facebook.com/tbbooks) คนแรกเลย คงตอบคำถามนี้ได้แน่ โดยเฉพาะหนังสืองานศพ  ;D

หนังสือเก่ามันออกจากบ้านได้ก็โดยพวกซาเล้งรับซื้อของเก่าทั่วไปซื้อไปทีหนึ่ง แล้วขายให้เถ้าเก่ ส่วนเถ้าแก่ก็มีร้านรับซื้อหนังสือเก่าเป็นแหล่งส่งต่ออีกที ร้านพวกนี้คุณสามารถค้นหาที่อยู่ในเวปได้

ดังนั้นจึงมีคนที่มีความรู้อีกระดับหนึ่ง จึงสามารถทราบแหล่งซื้อดังกล่าวจากเวปแล้วติดต่อเองโดยตรง ไม่ต้องชั่งกิโลขายซาเล้งถูกๆ ถ้ามีหนังสือที่น่าสนใจ ร้านรับซื้อเขาจะขับรถมาดูถึงที่ แล้วก็ตั้งราคารับซื้อที่ดีกว่าชั่งขายกันเป็นกิโล

ดังนั้น ร้านที่คุณNDCRตามหาก็คือร้านขายหนังสือเก่าในเวปแหละครับ บางทีเขาซื้อมาแล้วยังกองๆไว้ยังไม่ได้คัดแยกก็มี คือมีทั้งขายแบบเป็นเล่มๆ กับไปรื้อดูเอาเอง ชอบใจเล่มไหนก็หยิบมาให้เขาตีราคาขาย ถ้าคุณซื้อแยะแบบจะเอาไปขายต่อ เขาก็จะขายให้ถูกหน่อย

หรือคุณจะไปลองถามตามร้านขายของเก่าศูนย์รวมของซาเล้งก็ได้ บางช่วงบางเวลาเขาอาจจะมีอยู่เหมือนกัน แต่ไม่ค่อยแน่นอน และส่วนใหญ่ไม่ได้คุณภาพตามต้องการ

มีอีกแบบค่ะ คือไปซื้อเหมาตู้จากบ้านโบราณ เวลาเขาจะรื้อบ้าน หรือลูกหลานเก็บรักษาไม่ไหว อยากให้คนที่ใจรักจริงๆ ไปดูแลมากกว่า
เขาก็จะบอกต่อๆ กันว่าจะขาย มักจะมีคนเสนอซื้อค่ะ
ตามบ้านเก่า อย่างในกรุงเทพก็แถวศรีย่าน เทเวศน์ สามเสน จะมีป้ายไปติด และมีแผ่นพับใส่ในตู้ไปรษณีย์อยู่บ่อยๆ ว่า รับซื้อบ้านไม้เก่า ของเก่า หนังสือเก่า
กับบางที ร้านหนังสือเขาก็ซื้อขายกันไปมา มูลค่าเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
หนังสือที่ห้องสมุดคัดออก เอามาขายก็มีเหมือนกันค่ะ

อยากให้อ่านบทความนี้ครับ

จากเมรุสู่แผง การเดินทางของหนังสืองานศพ  ;D

http://goo.gl/2X1ENC

เรื่องข้างบนนี้ ^ ต้องมองเป็นกุศลให้ตลอดครับ

การพิมพ์หนังสือที่ระลึกงานศพแจก ก็เพื่อจะเผยแพร่ประวัติ คุณงามความดีของผู้วายชนม์ครั้งมีชีวิตอยู่แก่บุคคลทั้งหลายให้ทราบกันโดยกว้างขวาง หากประกอบด้วยเนื้อหาที่เป็นความรู้ ไม่ว่าทางโลกหรือทางธรรม จักถือว่าเป็นทานอันประเสริฐ เพราะเป็นการทำให้ผู้อ่านฉลาดขึ้น นับเป็นกุศลยิ่งแก่เจ้าภาพที่อุทิศให้แก่ผู้วายชนม์อยู่แล้ว
ส่วนขบวนการของผู้หากินกับหนังสือแจกงานศพ เรื่องนี้ก็รู้ๆกันอยู่ บางวัดก็ขนกันเป็นห่อๆซึ่งๆหน้า และพวกทำเนียนเข้ามาเผาเพื่อจะเอาหนังสืองานศพไปขายแก่ผู้ซื้อประจำที่รออยู่ข้างนอก ถ้าเราทำใจได้ว่า นี่ก็เป็นทานอีกแบบหนึ่งที่บริจาคให้คนได้เงินไปเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง ตั้งแต่คนรับหนังสือแจก คนซื้อขายต่อ จนถึงเจ้าของแผง รวมครอบครัวด้วยแล้วหลายปากหลายท้องทีเดียว แค่นี้กุศลก็บังเกิดแล้ว

แต่ถ้าทำใจตรงนี้ไม่ได้จริงๆก็ควรจะมองในด้านบวกอื่นๆ ขบวนการของพวกเอาหนังสืองานศพไปขาย แม้จะถือเป็นการลักลอบโดยมิชอบก็จริง แต่ก็ทำให้หนังสืองานศพนั้นตกไปถึงมือผู้ที่อยากได้โดยแท้ เท่ากับวัตถุประสงค์หลักของเจ้าภาพผู้พิมพ์หนังสือได้บรรลุผลบริบูรณ์ ดีกว่าตกไปถึงมือของตัวจริงที่มาเผาศพรับหนังสือไปแล้วแต่ไม่อ่าน เอาเก็บๆไว้เฉยๆรอปลวกกิน ซึ่งนั่นมิได้ทำให้กุศลเกิดเลย
ผมเป็นอีกพวกหนึ่งที่เห็นประโยชน์ของขบวนการนี้ งานเผาศพของบางท่านนั้น ไม่รู้จักเป็นการส่วนตัวแต่อยากได้หนังสือที่ระลึกมาก ครั้นจะไปเผาเพราะหวังแก่หนังสือแจกก็ใจไม่ด้านพอ ยอมซื้อจากแผงดีกว่า ถึงแพงอย่างไรก็ยังถูกกว่าหนังสือที่สำนักพิมพ์พิมพ์ขายในเชิงธุรกิจอยู่ดี

ความเห็นของท่าน NAVARAT.C เป็นกุศล    ความเห็นของดิฉันเป็นฝ่ายอกุศล ขอยอมรับไว้ก่อน
เพราะยังตะขิดตะขวงใจในเรื่องการผิดศีลข้ออทินนาอยู่   และอย่างที่สอง หนังสือที่เจ้าของพิมพ์แจกฟรีเหล่านี้  เมื่อนำไปขาย ราคาไม่ได้ถูกไปกว่าหนังสือที่พิมพ์เชิงธุรกิจเลยนะคะ   ยิ่งเล่มเก่าๆหายาก  ราคาแพงจนจับไม่ลง

เขาจะอทินนาหรือไม่ อยู่ที่ใจเราส่วนหนึ่ง ถ้าคิดว่าให้เป็นทานไป เขาก็พ้นไปเปลาะนึง เหลืออยู่ที่ใจของเขาเอง ถ้าเขาคิดว่าเขากำลังกระทำอทินนาเป็นมิจฉาอาชีวะ ก็จะเป็นปาบติดใจเขาไปตลอดจนกว่าจะเลิกอาชีพนี้ได้
ส่วนเรามีแต่ได้(กุศล)ไม่เกี่ยวกับเขา

ผมยอมรับครับว่าหนังสืองานศพที่กลายเป็นหนังสือหายาก หรือเป็นหนังสือโบราณล้ำค่าไปแล้วจะราคาแพงลิบ แต่หนังสือที่ออกใหม่สดๆหลังวันเผาศพ ราคายังพอทำใจได้(ถ้าเราต้องการมันจริงๆ) อย่าเอาราคาในงานสัปดาห์หนังสือมาเป็นเกณฑ์นะครับ ที่นั่นน่ะผมยอมแพ้ ได้ยินราคาแล้วใจเหือดหาย