เรือนไทย

อยากถามพี่ๆน้อง ชาวเรือนไทย ว่าใครพอจำถึงสุภาษิต คำพังเพยเรื่องเกี่ยวกับข้าว  ชาวนา  ควาย ได้บ้างครับ ช่วยตอบมาเยอะๆหน่อยนะครับ ขอบคุณมาก

คาหนังคาเขา
ทรพี
วัดรอยเท้า
พฤษภากาสร อีกกุนชรอันปลดปรง ฯ
ชาวนากับงูเห่า
ตาอินตานาตาอยู่
หลังสู้ฟ้าหน้าสูดิน
กล่องข้าวน้อยฯ
บิณฑบาต

ทำนาบนหลังคน

นกเอี้ยงเลี้ยงควายเฒ่า

ทุย จ๋า ทุย

คำร้อง : เกษม ชื่นประดิษฐ์
ทำนอง : สมาน กาญจนผลิน

รวง  :  ทุยจ๋า โอ้ทุยของข้าอย่าหมองหมาง วานหายเคืองเรื่องหลังหลัง คลายระคางขุ่นใจ

ทุย  :  ลืมท้องนาแล้วหันมาทำไม ไปชื่นชมเพื่อนใหม่ ซิไยหันหน้ากลับมา

รวง  :  ทุยเอ๋ย เจ็บพอแล้วเอย อย่าซ้ำซ้ำ ทุยเอ๋ยทุย ข้าช้ำช้ำ ในน้ำคำหนักหนา

ทุย  :  ทุยรู้จำ รวงเอ๋ยทำกับข้า ยังจะมีน้ำหน้า กลับมาง้อข้าอยู่ไย

รวง  :  โถ น้ำใจเพื่อนกระไรใจเบา โถ ทุยจะลืมเพื่อนเก่าเก่า เจียวหรือไฉน

ทุย  :  ข้าเคยช้ำ

รวง  :  ก่อนรวงพลั้งทำผิดไป

ทุย  :  ข้าเสียน้ำตาเท่าไร ใครนะใครนำพา

รวง  :  ทุยเอ๋ย อย่าเคืองนักเลย ข้าหงอหงอ รวงพลั้งไปใคร่ขอขอ งอนง้อทุยสักครา

ทุย  :  ทุยระกำ เคยหลงจำนรรจา เกรงเจ้าสมน้ำหน้า หน่อยมาหยามข้าให้อาย

รวง  :  รวงสาบาน ปฏิญาณวาจา มิเลือนเพื่อนทุยของข้า กว่าชีวิตสลาย

ทุย  :  แน่จริงนะ

รวง  :  ไม่ลืมสัญญากลับกลาย

ทุย  :  หน่อยเจอพบเกลอเพื่อนใหม่ใหม่ คร้านไกลบ้านนา

รวง  :  ทุยจ๋า ก่อนเคยเห็นมาแต่ไหนไหน ทุยรักรวงบ้างไหมไหม ลองเผยใจบอกมา

ทุย  :  ทุยรักรวง ทุยแหนหวงบูชา

รวง  :  รวงจะไม่หนีหน้า อยู่เป็นขวัญตาของทุย

ทุย ฝัน ร้าย

คำร้อง : เกษม ชื่นประดิษฐ์
ทำนอง : สมาน กาญจนผลิน

ทุย  :  ทุยฝันร้าย ดูคล้ายเป็นลางชีวัน ทุกข์ทรวงห่วงใยไหวหวั่นหวั่น กลั้นใจนักรวง

รวง  :  ฝันเป็นไฉน จึงทุกข์ใจล้นทรวง ทุยจ๋าทุยบอกรวง ห่วงกังวลถึงใคร

ทุย  :   ทุยใจหาย ฝันร้ายเตือนใจลางลาง เห็นใครพารวงลับห่างห่าง เพื่อนรักร้างไกล

รวง  :  โถ ทุยเพื่อนจ๋า รวงช้ำมาสาใจ ไม่หลงลมปากใครใคร หนีไกลบ้านนา

ทุย  :   หวาดหวั่นวิญญา เหลียวซ้ายแลขวาไม่เห็น หลงคอยรวงเช้าชั่วเย็นเย็น ไม่เห็นเรียกหา

รวง  :  หวาดหวั่นไปไย ฝันไปชั่วในนิทรา แท้รวงใช่ลี้หนีหน้า อย่าโศกาจาบัลย์

ทุย  :   รวงเพื่อนเอ๋ย เมื่อครั้งเพื่อนเลยแรมรา ทุกข์ในอกใครช้ำกว่ากว่า ข้าตรมทุกวัน

รวง  :  แสนซื่อหนักหนา ทุยจ๋าน่ารักครัน รวงมิขอแบ่งปันปัน รักเหลือเผื่อใคร

ทุย  :   อยู่ใกล้เพื่อนรวง เห็นหน้าชื่นทรวงหนักหนา แม้เพียงแว่วเสียงกู่หาหา เหนื่อยล้าก็หาย

รวง  :  อยู่ใกล้เพื่อนทุย เห็นทุยเพื่อนเราเหงาคลาย เห็นกันแต่น้อยคุ้มใหญ่ใหญ่ เพื่อนตายของรวง

ทุย  :   โอ้ ความฝันคืนนั้นให้มันมลาย แล้วรวงอย่าคิดแหนงหน่ายหน่าย ไกลทุยนะรวง

รวง  :  รักทุยกว่าไหน ไม่ทิ้งให้ช้ำทรวง

ทุย&รวง   :  เรารัก เราต่างแหนหวง มิยอมห่างไกล

@ ชายข้าวเปลือก หญิงข้าวสาร

@ ซื้อควายหน้านา ซื้อผ้าหน้าหนาว

@ จะดูวัวให้ดูหาง จะดูนางให้ดูแม่
(บางตำราก็ว่า จะดูช้างให้ดูหาง จะดูนางให้ดูแม่)

@ ข้าวตั้งท้อง น้องตั้งครรภ์ (ชื่อเพลงครับ จำเนื้อร้องไม่ได้)

@ รีรีข้าวสาร สองทะนานข้าวเปลือก (การละเล่น)

เท่านี้ก่อนครับ เดี๋ยวนึกออกจะเข้ามาใหม่...
อ้อ คุณปังปอนด์ร้องเพลงเพราะดี ผมขอเชิญไปห้องคาราโอเกะ
ที่กระทู้ข้างล่างนะครับ

คุณปังปอนด์ จะเป็นเพลงสมัยใหม่เราก็ไม่ว่านะครับ เช่นเพลง คาราบาว หรือปีเตอรื คอร์ป

สวมเขา
เสี้ยมเขาควายให้ชนกัน
นาดี ๆ  ต้องมีข้าวปลูกพันธุ์ดี  (เพลง)

เนื้อนาบุญ
กระดูกสันนนหลังของชาติ
เหลือกำลังลาก  (น่าจะมีอะไรยาวกว่านี้แต่คิดไม่ออกค่ะ  วานท่านอื่นช่วยต่อเติมให้ด้วย)
ควายจมปลัก
รักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี
คนกับควาย (เพลงเพื่อชีวิต)

ลืมตัวเหมือนวัวลืมตีน

นกเอี้ยงเลี้ยงควายเฒ่า ควายกินข้าวนกเอี้ยงหัวโต

อย่าดูถูกชาวนาเหมือนดั่งตาสี  เอาผืนนาเป็นที่พำนักพักพิงร่างกาย
ชีวิตเอยไม่เคยสบาย   ฝ่าเปลวแดดแผดร้อนแทบตาย ไล่ควายไถนาป่าดอน
เหงื่อรินหยดหลั่งลงรดแผ่นดินไทย    จนผิวดำเกรียมไหม้ แดดเผาไม่เคยอุทร
เพิงพักกายมีควายเคียงนอน  สาปควายกลิ่นโคลนเคล้าโชยอ่อน ยามนอนหลับแล้วใฝ่ฝัน
       กล่ินโคลนสาปควายเคล้ากายหนุ่มสาว แห่งชาวบ้านนา ไม่ลอยเลิศฟ้าเหมือนชาวสวรรค์  
หอมกลิ่นน้ำปรุงฟุ้งอยู่ทุกวัน  กลิ่นกระแจะจันทร์หอมเอยผิวพรรณนั้นต่างชาวนา
อย่าดูถูกชาวนาเห็นว่าอับเฉา มือถือเคียวชันเข่า เกี่ยวข้าวเลี้ยงเราผ่านมา
ชีวิตคนนั้นมีราคา ต่างกันแต่ชีวิตชาวนา บูชากลิ่นโคลนสาบควาย


          เดือนเพ็ญ     สวยเย็นเห็นอร่าม
นภาแจ่มนวลดูงาม       เย็นชื่นหนอยามเมื่อลมพัดมา
แสงจันทร์นวลชวนใจข้า  คิดถึงถิ่นที่จากมาคิดถึงท้องนาบ้านเรือนที่เคยเนา
กองไฟสุมควายตามคอก คงยังไม่มอดดับดอก จันทร์เอยช่วยบอกให้ลมช่วยเป่า
สุมไฟให้แรงเข้า พัดไล่ความเยือกเย็นหนาว ให้พี่น้องเรานอนหลับอุ่นสบาย
ลมเอยช่วยเป็นสื่อให้    นำรักจากห้วงดวงใจของข้านี้ไปบอกเขาน้ำนา
ให้แดนไกลรู้ว่า ไม่นานลูกที่จากมาจะไปซบหน้ากับอกแม่เอย

หอมเอย...หอมดอกกระถิน
รวยระรินเคล้ากลิ่นกองฟาง
เห็ดตับเต่าขึ้นอยู่ริมเถาย่านาง
มองเห็นบัวสล้างรอยปริ่มริมบึง

อยากจะเด็ดมาดอมหอมหน่อย
ลองเอื้อมมือค่อยค่อยก็เอื้อมไม่ถึง
อยากจะแปลงร่างเป็นแมลงภู่ผึ้ง
แปลงได้จะบินไปคลึงเคล้าเจ้าบัวตูมบัวบาน

หอมดิน...เคล้ากลิ่นไอฝน
อวลระคนหอมแก้มนงคราญ
ขลุ่ยเป่าแผ่วพลิ้วผ่านทิวแถวต้นตาล
มนต์รักเพลงชาวบ้านลูกทุ่งแผ่วมา

ได้คันเบ็ดสักคันพร้อมเหยื่อ
มีน้องนางแก้มเรื่อนั่งเคียงตกปลา
ทุ่งรวงทองของเรานี้มีคุณค่า
มนต์รักลูกทุ่งบ้านนาหวานแว่วแผ่วดังกังวาน

โอ้เจ้าช่อนกยูงแว่วเสียงเพลงมนต์รักลูกทุ่ง
ซ้ำหอมน้ำปรุงที่แก้มนงคราญ

ทุ่งนาแดนนี้ไม่มีความหมาย
เหลือเพียงกลิ่นโคนสาบควาย
เห็นซากคันไถแล้วเศร้า
........................................

ทุ่งนาแดนนี้ไม่มีความหมาย
เหลือเพียงกลิ่นโคนสาบควาย
เห็นซากคันไถแล้วเศร้า
........................................

โคนันทวิศาล (นิทาน)
หญ้าปากคอก
วัวแก่กับหญ้าอ่อน (เข้าตัวหรือเปล่าเนี่ย)
อย่าข่มเขาโคขืนให้กลืนหญ้า
วัวใครเข้าคอกคนนั้น

๑.ฆ่าควายเสียดายพริก/ฆ่าควายเสียดายเกลือ (ไม่แน่ใจว่าอันไหนถูกครับ)
๒.ตำข้าวสารกรอกหม้อ
๓.สีซอให้ควายฟัง
๔.ตีวัวกระทบคราด
๕.ข้าวคอยเคียว (เพลง/พุ่มพวง ดวงจันทร์)
๖.ข้าวไม่มีขาย (เพลง/ศรเพชร สอนสุพรรณ)
........................ฯลฯ.........................

ไม่เห็นมีใครร้องเพลง เขมรไล่ควาย ,เจ้าทุยอยุ่ไหนหรือ คนกะควายเลยอะครับ พอดีผมร้องไม่ได้ช่วยที

"เขมรไล่ควาย"   สุรพล สมบัติเจริญ
เราชาวนาอยู่กับควาย
พอหมดงานไถ เราจูงฝูงควายคืนบ้าน (เฮ้ย ๆๆๆ)
พออาบน้ำควายสำราญ แล้วเสร็จจากงาน
เบิกบานร้องเพลงรำวง

เราชาวนาสุขสบาย
คืนค่ำเดือนหงาย เราขี่หลังควายร้องส่ง (เฮ้ยๆๆๆ)
ทั้งฉิ่งทั้งกลองฆ้องหม่ง จ๊ะเท่งมง
รำวงแสนเพลิดเพลินใจ

แม้นใครอิจฉามันน่าหัวเราะ
จะเยาะพวกเรามิได้
ลมเย็นเย็นร้องเขมรไล่ควาย
แปลกใจ ควายมันไม่อาทร

เจอคนงอนค่อนว่าคนว่าโง่เป็นควาย
ใยไม่นึกอายคำค่อน
ควรช่างยั้งใจไว้ก่อน
โฉมแม่บังอร สิ้นงอนแล้วได้ขี่ควาย

"คนกับควาย"

คนกับคนทำนาประสาคน
คนกับควายทำนาประสาควาย
คนกับควายความหมายมันลึกล้ำ
ลึกล้ำทำนามาเนินนาน
แข็งขันการงานมาเนิ่นนาน
สำราญเรื่อยมาพาสุขใจ

ร้องได้เท่านี้ครับ ท่อนหลังๆ ต้องดำน้ำ

ค่ำคืนเดือนหงาย......เราขี่ควายชมจันทร์
เพลิดเพลินใจฉัน......โคมสวรรค์พราวพราย
ไขว่ห้างนั่งเฉย.........เอ้อละเหยลอยชาย
เป่าขลุ่ยเพลงหนังบนหลังควาย...ชื่นพระพายโชยมา
แม้ว่าต้องการเพื่อนคุย...ฉันมีเจ้าทุยสนทนา
พูดจาสอบถามตามประสา..ลัดเลี้ยวคันนาตามชอบใจ
(ยังไม่จบค่ะ  ใครช่วยต่อให้หน่อย)

ไม่มีเพลงที่ผู้หญิงร้องบางหรือครับ เออแล้วเพลงประเภทเต้นกำรำเคียวมีบ้างหรือป่าวครับ

นึกไว้ทุกนาที ถ้าเขาไปได้ดี แล้วคงไม่มาขี่ควาย
เขานั้นคงแหนงหน่าย เบื่อนั่งหลังควาย เบื่อเคียวเกี่ยวหญ้า
....................

ตอนทำนาข้าชื่อดาวเรื่อง  พอเข้าในเมือง....
จำได้แค่นี้อะครับ

"ควายหาย"  สุรพล สมบัติเจริญ

ทุ่งนาแดนนี้ก่อนเคยได้ไถอยู่เป็นประจำ
ผืนนาชุ่มฉ่ำทุกปีได้เคยไถทำนาไร่
แต่ปีกลายนี้ช่างมีโชคร้าย
เหตุเพราะว่าเจ้าควายเกิดล้มเจ็บลงไป

แต่พอปีนี้ทุ่งนาได้น้ำชุ่มฉ่ำนักหนา
ผมคิดไว้ว่าเช้าขึ้นไปนาไถทำนาไร่
ตื่นขึ้นตอนเช้าเจ้าควายหายไป
ไม่รู้ว่าผู้ใดแอบต้อนไปตอนกลางคืน

ชะชะชะ ใครวะขโมยควายไป
ชวนคิดแค้นเป็นฟืนไฟ ผมไม่อาจฝืน
ชะชะชะ ใครลักรีบเอามาคืน
ถ้ารู้ตัวเป็นโดนปืน รีบคืนเร็วไว

พวกหนังสือพิมพ์ช่วยลงข่าวทีว่าควายตาสา
ขโมยใจกล้าลักไปแล้วยังมิคืนมาให้
ช่วยลงแจ้งความข่าวด่วนเร็วไว
ให้รีบคืนควายไป ไม่สนใจเอาความเลย...

ร้องเพลงมากๆ ผมว่าจะไปซ้ำกับกระทู้คาราโอเกะนะครับ

ตอนทำนาข้าชื่อว่าดาวเรือง  พอเข้าเมืองหลวงชื่อชักเฟื่องเลื่องลือ  เป็นดาราหน้าปกหนังสือ   เอ่อ  เออ  เอิ้ง  เออ  ข้าเปลี่ยนชื่อเป็นแววดาว   บุ๋งๆๆ  พาไปเดินผ่านกล้องถ่ายหนัง  แหม่ ข้าเขินจัง  บุ๋งๆ  ถ่ายไป ถ่ายมา ท้องก็ใหญ่ขึ้นทุกที  บุ๋งๆๆๆๆ  นางดาวเรืองโดนไอ้หนุ่มแซวมา   เรียกอีหม่าดาวโรย

ของ จิตร  ภูมิศักดิ์
     เปิบข้าวทุกคราวคำ    จงสูจำเป็นอาจิน
เหงื่อกูที่สูกิน                 จึงก่อเกิดมาเป็นคน

    จำไม่ค่อยได้แล้ว  เอาไว้ไปหาหนังสือก่อน ตั้งแต่น้ำท่วมไม่รู้อะไรอยู่ตรงไหนบ้าง
      คำขวัญนครปฐม  ส้มโอหวาน  ข้าวสารขาว  ลูกสาวหมวย เอ๊ย  ลูกสาวสวย

ข้อยเป็นสาวชาว (ก้อ) อีสาน
เที่ยวระหนด้นดั้นมาแสนไกล
ข้อยมีเงินเก็บออมจากควายที่ขาย
เป็นควายตัวสุดท้ายเพื่อนใจ
ข้อยตัดสินใจมุ่งสู่เมืองหลวง
เขาว่าเมืองหลอกหลวงศรีวิไล....

เป็นเพลงฉ่อยนาค้า

โดยส่วนตัวแล้ว ผมชอบเพลงนี้มากครับ  สาว-ทาน-ซิด-สะ-เต้อ

ฉันคนชาวนาหน้าตาเซ่อ
ฟังทรานซิสเตอร์ก็พอ ใจ
ไปไหนก็เอาไปด้วย
ขึ้นเขาลงห้วยก็เอาไป
ฟังเพลงตะลุงบ้านนา
ฟังเพลงลูกทุ่งบ้านนา
เขาว่าเราบ้าช่างเขาปะไร

บ้านนาไม่โก้สเตริโอไม่มีใช้
ถึงมีก็ไม่สน เปิดแต่เพลงสากลฟุตฟิตโฟไฟ
พวกฉันมันบ้าเห่อ ชอบทรานซิสเตอร์ลูกทุ่งไทย

เลี้ยงควายไถนา หน้าเกี่ยวข้าว
เปิดฟังกันอ้าว สบายใจ
คุณพ่อฉันชอบฟังข่าว
ฉันกับพี่สาวไม่สนใจ
ฟังเพลงตะลุงบ้านนา
ฟังเพลงลูกทุ่งบ้านนา
บางทีก็บ้า ฟังไปร้องไป

สาวทรานซิสเตอร์ ว่างนะเออรักฉันไหม
รักกันไม่ผิดหวัง ขอเพลงให้ฟังฉันก็พอใจ
หัดร้องเพลงให้เก่ง ประกวดร้องเพลงวัดไหนเราก็ไป

อ้อ เพลง"ควายหาย" ท่อนที่สองผิดครับ ที่ถูกต้องเป็น

...แต่พอปีนี้ทุ่งนาได้น้ำชุ่มฉ่ำนักหนา
ผมคิดไว้ว่าเช้าขึ้นไปนาไถให้สมใจ
ตื่นขึ้นตอนเช้าเจ้าควายหายไป
ไม่รู้ว่าผู้ใดแอบต้อนไปตอนกลางคืน...

ข้อยเป็นคนอยู่ภาคอีสาน...อาชีพการงานข้อยทำนาไร่
มาวันหนึ่งข้อยออกทำนา...เจอะแว่นตาผู้ใดตกไว้
ข้อยลองใส่จึงรู้ขึ้นมา...ว่าเจอะแว่นตาวิเศษยิ่งใหญ่
มองผ้าถุงมองเสื้อกระโปรง..ทะลุปรุโปร่งถึงข้างในได้
โอ่...โอ....โอ...โอ่...ถ้ามองไฮโลก็คงจะเห็นเม็ดใน

ข้อยดีใจใส่เข้าเมืองกรุง...ข้อยหมายมุ่งมองเชฟใหญ่ๆ
.......................................

เพลงมันๆ อย่างนี้ทำไม่คุณปังปอนด์ไม่ร้องให้จบครับ ไม่เป็นไร ผมต่อเอง

...ข้อยดีใจใส่เข้าเมืองกรุง
ข้อยหมายมุ่งมองเชฟใหญ่ๆ
เจอะดนตรีเล่นที่โรงหนัง
ข้อยอยากฟังรีบเข้าทันใด
นักร้องหญิงออกมาเต้นโชว์
เห็นก้นขาวโร่ข้อยนั่งเสียวใส้
พอสาวสวยออกมาร้องเพลง
เห็นอกโตงเตงข้อยนั่งตาใส
โอ่ โอโอ โอโอ โอโอ่
ข้อยนี้สุโขก็เพราะมีแว่นคู่ใจ

แว่นวิเศษวิเศษนักหนา
มองเสื้อผ้าทะลุลอดได้
มองผู้หญิงที่ผ่านไปมา
เหมือนเดินแก้ผ้าช่างน่าอับอาย
บ้างก้นขาวก้นด่างก้นดำ
บ้างก้นเป็นจ้ำก้นเล็กก้นใหญ่
สาวบางคนก้นไม่ค่อยมี
ก็เอาสำลีเข้ามาใส่ไว้
โอ่ โอโอ โอโอ โอโอ่
บ้างก็ขี่ม้าโชว์เดินผ่านหน้าไป

สุขใจจริงยิ่งกว่าได้ทอง
ใส่แว่นมองสาวเชฟใหญ่ๆ
เช้ายันค่ำแต่ค่ำยันเช้า
ไม่ยอมกินข้าวซาบซ่าสดใส
เวรหรือกรรมเมียตามข้อยมา
มาแย่งแว่นตาข้อยเอาไปใส่
ข้อยยื้อแย่งหมดแรงถลา
เธอโดดไล่คว้าแว่นตาว่องไว
โอ่ โอโอ โอโอ โอโอ่
เธอรีบใส่โชว์มองนิโกรผู้ชาย

เพลง "แว่นวิเศษ" ครับผม อยากมีซักอัน

เพลงนี้หละครับ
ชาวนาคือผุ้ทำนาปลูกข้าว
ทำกัน.....  ของคาราบาวอะครับใครจำได้บ้าง

เหนื่อยกันแล้วเหรอครับสำหรับบทเพลง ของชาวนา  ถ้าใครยังมีหลงเหลือก็อย่าแบ่งปันมาอีกนะครับ

ช่วยคุณ "แจ้ง ใบตอง" ดำนาต่อมาอีกนิด
"คนกับควาย"

คนกับคนทำนาประสาคน
คนกับควายทำนาประสาควาย
คนกับควายความหมายมันลึกล้ำ
ลึกล้ำทำนามาเนินนาน
แข็งขันการงานมาเนิ่นนาน
สำราญเรื่อยมาพาสุขใจ

ไปเถอะเรา พวกเราไปเถอะไป
คนกับควายแบกไถไปทำนา
ทนยากจนหม่นหมองมานานนัก
นานนัก น้ำตามันตกใน
คับแค้นลำเค็ญในหัวใจ
....
ขอโผล่ไปหายใจก่อน เฮ้อ ...
ไม่ได้ยินใครร้องเลยเป็นสิบปีแล้ว
ได้ยินบ่อย ๆ ตอนปี 2516-18

มีพูดถึงควายเหมือนกันครับเพลงนี้
เพลง ไก่นาตาฟาง ต้นฉบับใครร้องไม่ทราบ
ดิ้นกันมันนะครับเพลงนี้

ฉันขี่ไอ้ทุย วิ่งลุยท้องนา
ฉันคนบ้านป่า หน้าตาเหมือนโจร
แต่งตัวก็เชยนักหนา ดูหน้าดูตาก็มีแต่โคลน
ต่อให้ตะโกน เธอก็ไม่มา

เธอขี่รถเก๋ง ร้องเพลงฝรั่ง
ฉันจนทนนั่ง เร่นั่งขายยา
เธอจึงเปลี่ยนทางห่างเห
ไปทุ่มใจเท เสนห์ (?)
ลืมคนบ้านนา ลืมหนังตะลุง

คงนึงว่าตัวเธอเด่น มองเห้นฉันเป็นคนโง่
ได้ควงจิ๊กโก๋ แล้วลืมลูกทุ่ง
วันไหนเธอลืมกินยา น้ำตาจะฟุ้ง
อีสาวลูกทุ่ง อย่ายิ่งเกินไป

ไปเด่นไปดังก็ช่างของเธอ
หรือเป็นด็อกเตอร์ก็ไม่สนใจ
หมดสิ้นความสาวเก่าลง
หมอนวดก็คงไปเป็นไม่ได้
ก็เลยต้องไปเป็นไก่ตาฟาง

คุณ แจ้ง ใบตอง

ถ้าสนใจแว่นวิเศษ

ผมมีตัวอย่างให้ดู

ประเภท"มองเสื้อผ้า ทะลุลอดได้ โอ้ฮะโอ.."

สนไหมครับ

ถ้าสนก็ตามมาที่

http://www.easy.to/physics

แล้วคลิ้กที่รูปภาพ, การสาธิตประกอบคำบรรยาย,

แล้วก็ไปที่ข้อ 20

แล้วกลับมาบอกผมทีว่า ใช่อย่างที่อยากได้หรือเปล่านะครับ

มีอีกเพลงที่พอนึกออก

เปิบข้าวทุกคราวคำ จงสูจำเป็นอาจิน
เหงื่อกูที่สูกิน   จึงก่อเกิดมาเป็นคน
ข้าวนี้นะมีรส ให้ชนชิมทุกชั้นชน
เบื้องหลังสิทุกข์ทน และขมขื่นกันเกรียวกราว
...
ใครจำได้ช่วยต่อให้จบทีครับ

...เปิบข้าวทุกคราวคำ จงสูจำเป็นอาจิณ
เหงื่อกูที่สูกิน จึงก่อเกิดมาเป็นคน
ข้าวนี้น่ะมีรส ให้ชนชิมทุกชั้นชน
เบื้องหลังสิทุกข์ทน และขมขื่นจนเขียวคาว
จากแรงมาเป็นรวง ระยะทางนั้นเหยียดยาว
จากรวงเป็นเม็ดพราว ล้วนทุกข์ยากลำบากเข็ญ....

ต่อของอาจารย์นิรันดร์ให้จบครับ  รู้สึกบทกวีนี้จะชื่อว่า "เปิบข้าว"  เป็นของจิตร ภูมิศักดิ์
อ้อ เรื่อง แว่นวิเศษ ผมแวะไปดูของอาจารย์มาแล้ว แหม!  อาจารย์เอาอะไรมาให้ผมดูก็ไม่รู้  ยังงี้ผมเสียเด็กแย่ ว่าแต่มีอีกมั้ยครับเนี่ย  แฮ่...

เพลง ไก่นาตาฟาง ที่ผมจำได้
... ฉันคนจนนั่ง แลหนังขายยา (แล แปลว่า ดู)
มาจืดมาจางห่างเห ไปทุ่มใจเท - ซีเนราม่า (คือ ลืมหนังกลางแปลงหนังขายยาสมัยก่อนเพราะไปดูหนังโรงทันสมัยระบบเสียงรอบทิศในเมือง)

และต่อ เปิบข้าว ของจิตร ภูมิศักดิ์

... ล้วนทุกข์ยากลำบากเข็ญ
เหงื่อหยดสักกี่หยาด
... (จำไม่ได้)...ล้วนยากเย็น
ปูดโปนกี่เส้นเอ็น
จึงแปรรวงมาเป็นกิน
น้ำเหงื่อที่เรื่อแดง
และน้ำแรงที่หลั่งริน
สายเลือดกูทั้งสิ้น
ที่สูซดกำซาบฟัน ฯ

ถ้าขมขื่นจนเกรียวกราวได้นี่  คงมีคนสนเหมือนกันนะคะ  ฮาๆๆ ต้องแซวอาจารย์นิรันดร์คืนบ้าง

มีเพลงนึงที่ดูเหมือน จิตร จะเป็นคนแต่งเหมือนกันนะคะ คือเพลง "กลิ่นโคลนสาบควาย" น่ะค่ะ

อย่าดูหมิ่น ชาวนาเหมือนดั่งตาสี  เอาผืนนาเป็นที่พำนักพักพิงร่างกาย
.... จำได้แค่เนี้ยค่ะ

อุ๊บส์ ไม่ทันเห็นที่อาจารย์นิรันดร์เขียนไว้ที่ #12 น่ะค่ะ  แหะๆ

อืมม มีเพลงของจรัล มโนเพชร เพลงหนึ่ง จำชื่อไม่ได้แล้วค่ะ  ที่หนุ่มชาวนาจะแต่งเมีย  แต่สาวเจ้ายุให้ขายวัวขายควายขายนาจนหมด สุดท้ายยังบอกให้ไปขายตัวด้วยน่ะค่ะ  ดูเหมือนจะขึ้นว่า

ต่อนยอน ตะต่อนย้อน ตะตอนหย่อนต๋อนยอนต๋อนยอน
แต่งการ กันเสียที ...
ไปขายวัวเหียก่อน... (คำเมือง เหียก่อน แปลว่า เสียก่อน นะคะ)  ขออภัยจำไม่ได้แล้วค่ะ

ก็มันนานมากแล้วที่ไม่ได้ร้องเพลงแบบนี้ ก็เลยจำพลาดไปบ้าง ขอโทษที่ครับ
แต่ก่อนใครจะร้องเพลงอย่างนี้ก็ต้องระวังสันติบาลมาจับลงถัง
เผานั่งยาง อะไรทำนองนั้น

เพลงของคุณพวงร้อยดูเหมือนจะเป็นเพลง เอ็งเป็นบ้าแล้วโว้ย -ค รับ แปลจากชื่อภาษากำเมือง ว่า ฮานี่บ้าเฮ้ย...
ผมเป็นเจ้าผัวก็คงต้องดุนางเมียอย่างนั้นเหมือนกัน