เรือนไทย

...แจ้งใบตอง....จ้องใบแตง....อยู่แห่งไหน
รู้หรือไม่..........ใครคนหนึ่ง....คิดถึงเสมอ
นานแล้วที่........หายไป...........ไม่มาเจอ
อย่าให้เก้อ........รีบกลับมา...... อย่าให้คอย

ขอบคุณคุณคิมหันต์ที่ถามถึงครับ ที่จริงผมก็ไม่ได้หายไปไหนนะครับ
ยังเข้ามาเกือบทุกวัน แต่ไม่ค่อยได้เข้ามาร่วมแสดงความคิดเห็นเท่าไหร่
เพราะว่าช่วงนี้งานเยอะครับ(อ้างอย่างนี้ทุกทีสิน่า) ทั้งงานราษฎร์ งานหลวง
ปนเปกันให้ยุ่งไปหมด อีกอย่างเอาเวลาราชการมาเล่นเน็ตก็ไม่ค่อยเหมาะเท่าไหร่
ถ้าจะเข้ามาได้คงเป็นช่วงเย็นๆ บางเย็นก็ไม่ได้เข้ามาเพราะว่าต้องไปจัดการ
เรื่องส่วนตัวอย่างว่า บางทียุ่งมากๆ ก็หาประตูทางเข้าเรือนไทยไม่เจอเหมือนกัน

ถ้าคุณคิมหันต์คิดถึงหรืออยากจะคุยกับผมก็ เมล์มาได้ที่ kricla@kku.ac.th ครับ
แต่แหม เอาชื่อผมตั้งเป็นกระทู้อย่างนี้ผมเขินแย่ ขอโทษที่ไม่ได้ตอบเป็นกลอน
นะครับ..

ตอนเย็นต้องจัดการเรื่องส่วนตัว  ยุ่งมาก ๆ จนหาเวลาเข้าเรือนไทยไม่ได้

ไหนว่า หลบไปทำวิทยานิพนธ์ไงคะ
งานส่วนตัวที่ว่ายุ่งเฉพาะตอนเย็น ๆ นี่ ประเภทรับส่งภรรยา ป้อนข้าวลูกหรือเปล่าเจ้าคะ

ตอนนี้แม่หญิงเรียนจบแล้ว  กำลังว่าง
จะให้ไปช่วยแบ่งเบาไหมคะ (หางานทำซะเลย)
แม่หญิงเลี้ยงเด็กเก่งน๊าา...ช่วยสอนการบ้านให้ก็ได้

คุณแจ้งว่างเมื่อไหร่ คุณคิมหันต์เธอจะได้หายคิดถึงไงคะ

คุณแม่หญิงเรไร  ช่วยไปเลี้ยงเจ้าตัวเล์กที่บ้านของดิฉันด้วยคนได้ไหมคะ อิ อิ  กําลังซนเชียวค่ะ

ที่ว่างานราษฎร์ทั้งหลายนั้น ไม่ใช่การรับส่งภรรยาหรือว่าเลี้ยงเจ้าตัวเล็ก
หรอกครับ เรื่องนั้นยังไม่มีโอกาสแม้กระทั่งจะคิด   คนเดียวยังเอาตัว
ไม่รอดเลย ใครเค้าจะทนลำบากกัดก้อนเกลือกินกับผมได้  และผมก็มีคติ
ประจำใจอยู่ว่า จะเอาลูกสาวใครเค้ามาเลี้ยงทั้งที ก็ต้องทำให้ครอบครัว
เค้ามั่นใจว่าจะไม่พาลูกเค้าไปลำบาก จะทนกัดก้อนเกลือกินแบบนิยายน้ำเน่า
คงหมดสมัยแล้วครับ  ด้วยความคิดอย่างนี้จึงทำให้ผมต้องเจียมเนื้อ
เจียมใจอยู่ตลอดเวลา  อย่าได้เผลอใจไปรักใครเค้าเข้าทีเดียว เดี๋ยวจะ
เป็นดังเหมือนเพลงที่ว่า...

...วัดเอ๋ยวัดโบสถ์  ปลูกข้าวโพดสาลี
ยามที่ผัวตกยาก เมียก็มาตีจากเมินหน้าหนี
โอ้ข้าวโพดสาลี  ผัวอยู่ทางนี้ต้องโรยรา....

ถ้าถึงโอกาสนั้นแล้วคงจะได้มีโอกาสรบกวนให้แม่หญิงร้องเพลงกล่อม
เจ้าฟ้าใสผ่านเน็ตกระมัง

ป.ล. ขอโทษที่พูดมากไปหน่อย เพราะเพิ่งกลับจากงานเลี้ยงรุ่นครับ

มายืนทำหน้าขรึมๆ สูบไปป์ กอดอก ดูคุณแจ้งกับแม่หญิงอยู่ห่างๆ ครับ

(เขาว่ากันว่านักการทูตในนิยายต้องทำมาดอย่างนี้ไม่ใช่หรือ?)

แค้กๆๆๆๆ - โอย ... สำลักควันไปป์ ปกติผมสูบบุหรี่เมื่อไหร่เล่า ....แค้กๆๆ....

อุๆๆๆ ท่านประธานครับ
คุณพี่แจ้ง แอบแจกอีเมล์สาวๆครับ แจกกันเห็นๆ เลยครับ
อย่างนี้ต้องถูกจับเหมือนพวกที่แจกใบปลิวหรือเปล่าครับ?

ประท้วงใครสักคนครับ
มีคนบ่นคิดถึงอยู่แท้ ๆ แต่กลับมาหวานใส่ หญิงอีกคนนึง ทำไม๊ ๆ ทำไม ไม่มีคนตัดคะแนน
อิจฉาตาร้อนครับ มายืน ดูด้วยอีกคนนึง

โอย..คุณพระนายต้องเกิดการเข้าใจอะไรผมผิดซักอย่างเป็นแน่
ที่จริงแล้ว ผมจินตนาการเอาว่า คุณคิดหันต์เธอเป็นผู้ชายนะครับ
มิใช่  หญิงอีกคนหนึ่ง  ที่ไหนเลย  ดูในหัวข้อกระทู้แล้ว
ก็ไม่มีที่ใดระบุว่าคุณคิมหันต์เธอจะเป็นผู้หญิงนะครับ  อีกอย่าง
ชื่อคิมหันต์ก็มีได้ทั้งผู้หญิงและผู้ชาย

ถึงยังไงหญิงหรือชายก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญครับ ในโลกแบบ Visual
ใครจะเป็นหญิงหรือชายก็ได้  ขอเพียงแต่มีมิตรภาพให้กันเท่านั้นก็
เกินพอ

คุณพระนายไปร้อนที่ตา ส่วนผมลองคลำท้องดูแล้วก็รู้สึกอุ่นนิดๆ ครับ..แฮ่

สมเป็นเรือนไทยนะคะ  บ้านไม้นี่ตุ๊กแกเยอะจริงๆ

ถ้าจำไม่ผิด ในกระทู้ดวลเพลงที่คุณแจ้งเคยเขียนใบสมัครไว้  มีข้อมูลว่า คุณแจ้งเกิดวันที่  23 สิงหาคม  ซึ่งเพิ่งผ่านมาได้ไม่กี่วัน
แม่หญิงเลยขออนุญาตอวยพรวันเกิดตรงนี้  (มาช้าดีกว่าไม่มา)  หวังว่าข้อมูลนั้นคงจะไม่ทำให้แม่หญิงหน้าแตกนะเจ้าคะ

ในโอกาสคล้ายวันเกิด แม่หญิงขอให้คุณแจ้งมีความสุขมาก ๆ  เรียนจบเร็ว ๆ ด้วยคะแนนดีเยี่ยม วิทยานิพนธ์ผ่านฉลุยให้สุขภาพดี  แข็งแรง  กิจการสวนกล้วยเจริญรุ่งเรือง  นางตานีทั้งหกรักใคร่ปรองดองกันดี  ครอบครัวสงบสุข

ในเมื่อแม่หญิงไม่มีวาสนาจะได้เป็นพี่เลี้ยงให้หนูฟ้าใสซะแล้ว  
ก็เลยจะขอกราบลา ไปหาซื้อยาเส้นให้ปู่ก่อนค่ะ

เห็นว่า ที่เยาวราช มี tobaccco รุ่นใหม่ ขายคู่กับยาบำบัดโรคมะเร็งปอดด้วยนะคะ

ความจริงผมเกิดเดือนนี้ครับ  วันที่ ๒๓ สิงหาคมเป็นเพียงวันที่ระบุตามใบเกิดเท่านั้น แบบว่า
โกงเดือนน่ะครับ  แต่ผมไม่ค่อยได้ให้ความสำคัญกับวันเกิดนัก บางปีก็ลืมๆ ไปเหมือนกัน
ปีไหนไม่ลืมก็จะใส่บาตรตอนเช้าให้เป็นสิริมงคลกับตัวเอง

ขอบคุณแม่หญิงครับที่ยังไม่ลืม นึกว่าแม่หญิงจะทิ้งใบสมัครของผมไปแล้วเสียอีก...

สุขสันต์วันเกิดด้วยคนค่ะคุณแจ้ง  คิดสิ่งใดขอให้สมปรารถนานะคะ

ฝน...มาร่วมอวยพรวันเกิด คุณแจ้งด้วยคนนะคะ
ขอให้ผลบุญที่คุณแจ้งได้กระทำมาตลอด
จงแสดงอิทธิฤทธิ์ ให้คุณแจ้งสมประสงค์ทุกประการนะคะ
ฟังคุณแจ้งเล่าถึง ใส่บาตร ตอนเช้า
ฝนนึกอยากทำบุญแบบนั้นจังค่ะ
อยู่ในเมืองไม่ค่อยมีโอกาสตักบาตรตอนเช้านะคะ
ที่เห็นตามตลาด....ก็ไม่นึกศรัทธานะคะ
พูดแบบนี้ จะบาปไหมคะนี่....

อ้าว เพิ่งทราบว่าคุณ แจ้ง เกิดเดือนนี้ ขอให้หล่อ ขอให้รวย ขอให้ได้แฟน ส่าวสวย และขอให้เป็นคนดีค่ะ

สุขสันต์เดือนเกิดค่ะ

ขอบคุณทุกๆ ท่านครับผม



เอารูปมาฝากคุณฝนครับ

ตกลงคุณแจ้งคือคนมีหนวดหรือคนนุ่งขาสั้นล่ะคะ  (ถามด้วยความมั่นใจว่าไม่ใช่สุภาพสตรีหนึ่งเดียวในภาพ เอ๊ะ! หรือยังไงคะ)

ขอบคุณคุณแจ้ง ใบตองที่ส่งข่าว  พอคุณแจ้งกลับมา เรือนไทยก็คึกคักขึ้นทันตาเลย

สุขสันต์วันเกิด
กำลังรอฟังว่า คุณแจ้งคือคนไหนในรูป

คิมเป็นผู้หญิง ไม่เคยแวะมาที่นี่  และตามหาคุณแจ้งตาม "ใบสั่ง" ของคุณเทาชมพู ค่ะ

สุขสันต์วันเกิดครับคุณแจ้ง เห็นป่ะ ผมบอกแล้วว่า คุณคิมหันต์น่าจะเป็นผู้หญิง
อ้อ ไม่ทราบว่าคุณเทาชมพูเป็นยังไงบ้างครับ หวังว่าสุขภาพคงดีขึ้นแล้วนะครับ

คลองในภาพร่มรื่นมากๆครับคุณแจ้ง ทำให้อยากไปเที่ยวบ้าง
อยากกลับบ้านนนนนนนน อยากกลับบ้านนนนนนนน
ใครก็ได้ออกค่าตั๋วให้หน่อย ผมอยากกลับแต่ยังงกอยู่ครับ เหอๆๆๆ

คุณจ้อคะ ...ไม่แต่คุณจ้อนะคะ ที่อยากไปเที่ยว  คลองร่มรื่นแบบในภาพ
รีบๆเรียน รีบๆกลับบ้านนะคะ

ภาพที่มีคนใส่บาตรอยู่ไม่มีรูปผมครับ ชื่อคลองก็ไม่รู้ แต่คาดว่าน่าจะอยู่แถวฝั่งธนฯ

เพราะสถานที่คุ้นตามากๆ ดูภาพนี้แล้วนึกถึงความหลังที่เคยพายเรือให้หลวงตาบิณฑบาต

ครับ เห็นภาพพ่อแม่ลูกพร้อมหน้าพร้อมตากันใส่บาตรอย่างนี้เป็นประจำ..

 

ผมว่าเรือนไทยช่วงนี้เงียบๆ ไปนะครับ แต่ยังมีความรู้สึกว่าสมาชิกยังเข้ามากันทุกวัน  เพียงแต่

ไม่ได้ตอบกระทู้เท่านั้นเอง อาจเป็นเพราะว่าช่วงนี้ยอดกระทู้ไม่ค่อยขึ้น กอร์ปกับข่าวก่อวินาศกรรม

ที่สหรัฐก็เลยไปกันใหญ่ ถ้าคุณเทาชมพูหายเป็นปกติแล้วรีบกลับมาร่วมสนุกร่วมแสดงความคิดเห็นกันเหมือนเดิมนะครับ



อ้อ! สวัสดีคุณพระนายด้วยครับ



เอาภาพมาฝากคนไกลบ้านให้คิดถึงบ้านกันเล่นๆ

ภาพนี้ติดเรท X ครับ ให้ชื่อภาพว่า "กะโจ๊วเผี่ยว"

ชีวิตชนบทอย่างนี้ เป็นแบบที่ผมใฝ่ฝันเลยครับ บางทีก็คิดเล่นๆว่าอยากลาออกจากงานไปทำไร่ไถนาตามเกษตรแผนใหม่ ไม่ต้องคิดอะไรมาก แต่ติดที่ว่ากลัวไม่มีเน็ตให้เล่น และชีวิตนี้ยังมีความทะเยอทะยานอยากก้าวหน้าในชีวิตราชการครับ

ตามมาดูภาพค่ะ  ติด x นิดหน่อยแต่น่ารักนะคะ  อยากลองไปเที่ยวแบบโฮมสเตย์  เคยอ่านเจอว่ามีหลายแห่งที่เริ่มเป็นที่นิยมหวนคืนสู่ธรรมชาติกัน  เป็นการกระจายรายได้ด้วยนะคะ

ชอบรูปใส่บาตรตอนเช้ามากค่ะ
วาดภาพคุณแจ้ง
เหมือนหนูน้อยที่นั่งอยู่บนตักคุณแม่  เสียดายที่คุณแจ้งบอกว่าไม่ใช่รูปตัวเอง เพราะเมื่อเห็นรูป ก็คิดว่า ถ้าน้องฟ้าใสบังเอิญเป็นผู้ชายก็จะเสนอชื่อว่า รุ่งแจ้ง ค่ะ  เนื่องจากประทับใจกับภาพครอบครัวตักบาตรตอนรุ่งเช้า
และรู้สึกว่า อักษร  ร กับ  จ  นี่เข้ากันได้ดีนะคะ

ปล.  นายแบบนู้ดคนไหนคือคุณแจ้ง คะ
อ้อ...นี่ไม่ใช่ใบสั่งจากคุณเทาชมพูแล้วนะคะ  คิมพิมพ์เองค่ะ

สุขสันต์วันเกิดครับ
ว่าแต่คลองนั้นอยู่ที่ไหนเอ่ย? มันร่มรื่น เห็นแล้วน่าตกปลายิ่งนัก ปูกุ้งก็ท่าทางจะเยอะ:+)

สวัสดีค่ะ คุณแจ้ง คิดถึงมากค่ะ  คุณคิมหันต์กรุณาฝากความคิดถึงไปให้คุณเทาชมพูด้วยนะคะ  เพิ่งจะทราบไม่นานนี่เองว่าคุณเทามีปัญหาสุขภาพ  ขอเอาใจช่วยให้หายเร็วๆด้วยค่ะ

ฝน...ไปรายงานคุณเทาชมพูแล้วนะคะ
ว่าเพื่อนๆ ที่นี่คิดถึง และเรียกร้องหาคุณเทาชมพู

คุณเทาชมพู  ฝากมาบอกว่า...คุณเทาชมพู ก็คิดถึงทุกคนมากค่ะ

อาการป่วยของคุณเทาชมพู  ดีขึ้นมากค่ะ
อาการที่ป่วย หายเกือบเป็นปกติแล้วนะคะ
เพียงแต่คุณหมอยังอยากให้คุณเทาชมพู พักผ่อนค่ะ  

เพื่อนๆที่ติดเนท  คงเข้าใจความรู้สึกคุณเทาชมพูนะคะ
คุณเทาชมพู อยากกลับเข้ามาคุยด้วยมากๆค่ะ

มายืนกอดอก ทำหน้างอ  (เลียนแบบใครบางคน)  มองดูคุณแจ้งกับคุณคิมหันต์ คุณฝอยฝน และ คุณ ฯลฯ   อยู่ห่าง ๆ ค่ะ

สงสารคุณจ้อ  นะคะ  
อยากช่วยลงขันจ่ายค่าตั๋วเครื่องบินให้คุณจ้อได้กลับบ้านจังเลยค่ะ  แต่ก็จนใจ  เนื่องจากตอนนี้แม่หญิงเองก็กำลังต้องเก็บเงิน เพื่อ จะสร้างหลุมหลบภัยน่ะค่ะ  เพื่อเอาชีวิตรอดน่ะค่ะ  ทีแรกคิดว่าจะไปขออาศัยสวนกล้วยของคนแถวนี้  เพราะเห็นว่าอยู่ไกลเมือง  น่าจะปลอดภัย  และอิ่มท้องได้นานอีกต่างหาก    แต่.. เฮ้อ ...คิดไปคิดมา ท่าทางจะหมดหวังได้พึ่งพาเจ้าของสวนซะแล้ว   ต้องทำใจแล้วค่ะ  ว่า ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน  

เอาเป็นว่า ส่งกำลังใจมาให้คุณจ้อหากำลังทรัพย์ซื้อตั๋วกลับมาบ้านเราได้เอง ในเร็ววันนะคะ

แม่หญิงจะหน้างอเรื่องอะไรครับ ผมดูแล้วก็ไม่เห็นมีอะไรที่จะทำให้หน้างอเลย หัวใจผู้หญิงนี้ยากแท้หยั่งถึงนัก เหมือนที่เพลงเค้าว่า "หยั่งทะเลพอคะเนดูได้ แต่ความรักเกินครวญใคร่ ลึกเท่าไหร่ไม่รู้หยั่งถึง"

ถ้าเกิดสงครามขึ้นมาจริงๆ ผมก็คงจะต้องถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารครับ  แม่หญิงจะมาอยู่สวนกล้วยคนเดียวก็จะเหงาและว้าเหว่  ก็อยากจะเชิญคุณฝอยฝน คุณคิดหันต์และคุณ ฯลฯ มาอยู่เป็นเพื่อนแม่หญิงด้วยครับ แล้วก่อนไปผมจะร้องเพลงทหารเกณฑ์ผลัดสองให้ฟัง
..พี่จะลาไกลใจหายให้สัญญา แล้วจะมาเยี่ยมเยือน น้องอยู่หลังอย่าแชเชือนเตือนนิด อย่าทำผิดสัญญา..
เท่านี้ก่อนนะครับ เดี๋ยวจะติดลม

สวัสดีคุณพวงร้อย กับคุณเปี้ยวด้วยครับผม..

คำว่า"ราม" มีผู้สันนิษฐานหลายอย่าง เช่นมาจากชื่อ "พระราม"  ในรามายณะ  และที่แปลว่า"งาม" ก็มี เพราะในศิลาจารึกใช้ว่า"วิหารอันราม"
ในจารึก ปู่สบถหลาน  เอ่ยชื่อ" พระยารามราช"ไว้ (ไม่ใช่รามคำแหง)  ทำให้คิดว่าน่าจะเป็นศัพท์จากอินเดียทั้งคู่  ไม่ใช่ไทย
ส่วนชื่ออโยธยา และชื่อพระรามาธิบดีอู่ทอง บ่งถึงอิทธิพลของรามารยณะในแหลมทองแห่งนี้  ส่วนตัววรรณคดีจะตามมาหมดหรือยัง ในตอนต้นอยุธยา ยังไม่พบ แต่พระนารายณ์มาก่อนนี้แล้วแน่ๆตั้งแต่โองการแช่งน้ำค่ะ
ที่เหลือ ขอมาฟังคุณแจ้งเล่าต่อด้วยอีกคน

ขอโทษ โพสต์ผิด กระทู้
บอกถึงอาการที่ยังไม่หายดี
ทางทีมช่วยย้ายคำตอบไปที่กระทู้รามเกียรติ์ด้วยนะคะ
ชอลากลับไปพักสายตาก่อนค่ะ

Just wanted to say hi with K. Tao, K. Jang, P' Pink Ribbon, K. NKK, K. Jor etc.



Like K. Jor, those pictures make me miss home so much.

คุณแจ้งจะไปเป็นทหารเกณฑ์ผลัดสอง  สังกัดกรม กอง หน่วยไหนหรือคะ
แม่หญิงเองก็เคยเรียนรักษาดินแดนห้าปี  เผื่อจะได้เจอพลทหารแจ้ง ใบตอง บ้าง
แม่หญิงมีสิทธิ์เลือกทหารเกณฑ์ ... นะคะ

เฮ้อ เป็นห่วงคนที่อยู่ไกล สูบไปน์ จริง ๆ นะเนี่ย มัวแต่ยืนมองคาบไปน์ไว้เฉย ๆ อยู่ห่าง ท่าจะแย่ล่ะครับงานนี้

คนที่ยืนเต๊ะท่า คาบไปน์ มา 2 อาทิตย์
เมื่อยมั๊ยคะ ???

คุณพระนายและคุณฝอยฝน จะไปห่วงอะไรกับคนคาบไปป์คะ
รายนั้นท่านคาบไปป์ เดินตากฝนเป็นประจำอยู่แล้ว ภูมิต้านทานเหลือเฟือ ไม่เป็นอะไรง่าย ๆ หรอกค่ะ

ฉลาดร้ายนักนะคุณพระนาย .. ขอหยิกแก้มทีนึงนะเจ้าคะ

แม่หญิงอย่าทำร้ายผมเลยขอรับ
มาหยิกแบบนี้ผมจะโดนทั้งเจ้าของสวนกล้วย แล้วก็หนุ่มเมืองนอกที่จะรีบหาตั๋วเครื่องบินกลับบ้าน
นี่ยังไม่รวมหนุ่มน้อย(มาก) คาบไปน์อีกคน พวกนี้เค้าจะมาช่วยหยิก หรือหยอกอะไรผมต่ออีกน่ะสิครับ
ผมน่ะไม่มีเล่ห์เหลี่ยมอะไรหรอกครับ แม่หญิง มีแต่ความจริงใจเท่านั้น

ลืมเล็บคนที่บ้านเสียแล้วหรือไรเจ้าคะ คุณพระนาย  มัวแต่กลัวเล็บผู้อื่นอยู่ได้  เผลอไม่ได้เลยนะเจ้าคะ

ตามประสาคนไม่สูบบุหรี่ ไม่สูบกล้อง  ไม่รู้จักยาเส้น แม้แต่ยานัตถุ์ก็ไม่รู้จัก... คาบกล้องยาสูบเต๊ะท่าอยู่สองอาทิตย์เล่นเอาเมื่อยกราม แถมเมาควันบุหรี่อีกต่างหาก... พระเอกที่เป็นนักเรียนนอกสมัยก่อนเขาคาบกันได้ยังไงคนละกล้องสองกล้อง ผมสงสัยจัง

เพิ่งเอาตัวรอดกลับมาได้จากนิการากัวครับ (ไปทำงานครับ) ที่นั่นแถบละตินอเมริกาซิการ์เขาดัง ที่ดังที่สุดก็คือซิการ์ฮาวานาของคิวบาน่ะแหละ แต่ขากลับผมต้องผ่านไมอามี่ (นึกว่าจะผ่านไม่ได้เพราะสนามบินปิดเสียแล้ว) มีคนเตือนว่ากฏหมายอเมริกันยังห้ามค้าขายกับคิวบาอยู่ ยังถือว่าเป็นประเทศศัตรู อเมริกายังไม่ได้ยกเลิกการแซงชั่น ดังนั้นถ้าจะเอาซิการ์คิวบากลับผ่านไมอามี่อาจจะมีปัญหากับศุลกากรอเมริกันได้ (ถึงจะแค่ผ่าน ไม่ได้เข้าสหรัฐก็เถอะ) ผมเห็นว่าจะต้องถูก รปภ. สนามบินตรวจแหลกก็ยุ่งพออยู่แล้ว อย่าเสี่ยงกับศุลกากรด้วยอีกดีกว่า เลยไม่ได้ขนซิการ์คิวบากลับมา เอามาแต่ซิการ์นิการากัวมาฝากเพื่อนที่เป็นสิงห์ขี้ยาแทน

ขี้เกียจสูบครับ ซิก้งซิการ์ ป๊งไปป์อะไร สูบแล้วก็เป็นมะเร็งปอดเปล่าๆ แค่เป็นโรคหัวใจเดาะกับอกหักนี่ก็แย่พออยู่แล้ว....เฮ้อ-

คุณ นกข. ได้เข้าห้องน้ำที่คิวบาหรือเปล่าครับ? อิอิ
ตอนนั้นผมล่ะปวดท้องอย่างรุนแรงที่สนามบิน เข้าไปนั่งไม่ได้ดูอะไร ทำธุระสบายใจสักครู่จึงหันไปเห็นว่าไม่มีกระดาษชำระ ฮ่าๆๆๆๆ  แต่ขอไม่เล่าว่าผมแก้ปัญหายังไง เอิ๊กส์ๆ ผมไปเมื่อปี 1991 มั้งครับ ตอนนี้ยังเหลือซิการ์ฮาวานาของคิวบาอยู่หลายตัวที่บ้าน ซื้อมาดูเล่นๆ ไม่มีใครสูบเหมือนกัน ผมว่าสาวๆคิวบาเขาไม่ค่อยชอบผ้าหนาๆกัน ชอบใช้ผ้าบ๊างบาง โดยเฉพาะแถวๆสระว่ายน้ำ สงสัยไม่ค่อยมีตังค์ซื้อแบบหนาๆ คุณ นกข. ว่ามั้ยครับ ? เอิ๊กส์ๆๆๆ

Really? I have never been to Cuba.



If what you said is true, esp about wet, thin cloths, have you seen - er... Fidel Castro's beard ?!?!

หนุ่มๆ แถวนี้คุยกันน่ารักน่าหยิกจริงๆ

แหม๋...ไอ้กระผมก็ได้แต่ใช้หางตาชำเลืองดูนะครับ คุณ นกข. เลยเห็นไม่ค่อยชัดว่าเคราคุณ คาสโตรนี่เป็นไง คือกระผมกลัวคุณเธอ เ้อ้ยยยย คุณคาสโตร จะถามว่าเอ็งจ้องอะไรนะครับ

ผมก็จำไม่ค่อยได้แล้วว่าในคิวบามันเป็นยังไง คุ้นๆว่าจนๆคล้ายๆแถวบ้านผม :) แล้วก็คุ้นๆว่าในเมืองฮาวาน่ามันมี science museum ที่ใหญ่มากพอควร ติดชายทะเล(หรือปล่าว?) มีโบสชื่อดังที่ผมจำไม่ได้ มีพวกปราสาทที่คล้ายๆของยุโรป  แล้วก็มีผ้าบางๆ...อ้าว เอ้ย ! ขอประทานอภัยคุณแจ้ง และสาวๆ

ขออนุญาติดเรทครับ
เรื่องนี้เป็นเรื่องอิงประวัติศาสตร์.... (แต่ไม่ใช่เรื่องจริงเด็ดขาด) คุณหมออาวุโสคนหนึ่งของเมืองไทยท่านเขียนเล่าไว้ในหนังสือรวมโจ๊กของท่าน
เราท่านย่อมทราบดีแล้วว่า สมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ฝ่ายสัมพันธมิตรมียักษ์ใหญ่อยู่ 3-4 คน ที่สำคัญได้แก่รูสเวลต์ของสหรัฐฯ เชอร์ชิลของอังกฤษ และสตาลินของโซเวียตรุสเซีย

วันหนึ่งเมือสงครามสงบใหม่ๆ บนรถไฟขบวนหนึ่งมีสาวสวยฝรั่งเศสคนหนึ่งนั่งอยู่ มีนายร้อยเอกอเมริกันคนหนึ่งกับนายนาวาตรีอังกฤษอีกคนนั่งอยู่ด้วย ที่เหลือทั้งตู้รถไฟเป็นนายทหารคอมมิสซาร์ของกองทัพแดงโซเวียตกับสหายพลทหารรัสเซียอีกหลายนายเต็มตู้

สาวฝรั่งเศสนั้นเธอเป็นสาวใจถึง ตาเจ้าชู้ ท่าทีออกจะไม่ค่อยแคร์อะไรเท่าไหร่ แต่งตัวก็ชะเวิกชะวากกระโปรงสั้นเชียว เธอเล่นหูเล่นตากับนายทหารสามชาติอยู่พักหนึ่งก็ง่วงหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อน หลับไปได้พักหนึ่งก็แยกขาออกน้อยๆ โดยไม่ตั้งใจ เอียงไปได้จังหวะให้ผู้โดยสารหนุ่มทั้งขบวนเห็นต้นขาอ่อนด้านในข้างซ้ายเธอพอดี ผู้กองอเมริกันกำลังจะยิ้มตั้งท่าจะชมโฉมขาอ่อนก็ตกใจที่เห็นนายทหารราชนาวีอังกฤษลุกพรวดพราดขึ้นทำวันทยหัตถ์อย่างเข้มแข็ง ถามไถ่กันว่าอะไรกัน
นาวาตรีอังกฤษบอกว่า ดูดีๆ สิ เห็นไหมเธอสักรูปหน้าท่านเชอร์ชิลไว้ที่ต้นขาซ้าย เขียนไว้ด้วยว่า แด่วีรบุรุษผู้กอบกู้ชาติฝรั่งเศส .... พอดี รถไฟเลี้ยว สาวเจ้าพลิกตัวขณะหลับ เผยให้เห็นต้นขาอ่อนด้านขวาแทน ถึงคราวนายร้อยอเมริกันลุกขึ้นตะเบ๊ะพรึ่บบ้าง เพราะบนต้นขาอ่อนอีกข้างมีรูปหน้าประธานาธิบดีรูสเวลท์พร้อมข้อความสดุดีสักอยู่
นั่งไปสักพัก คราวนี้แม่สาวปารีเซียนเธอจะฝันหรืออย่างไรก็ไม่ทราบได้ แยกขาเสียสุด ทีนี้เกิดเอะอะโกลาหลทั้งตู้รถไฟ เพราะนายทหารรัสเซียนตะโกนสั่งให้ทหารรัสเซียทั้งตู้ ลุกขึ้นยืนพรึ่บทำวันทยาวุธเสียงสนั่น สองทหารหนุ่มโลกเสรีตกใจถามว่าทำอะไรกัน

สหายรัสเซียตอบว่า "พวกเราทำความเคารพหนวดท่านสตาลิน...."

เฮ้อ....

แฮ่ะ แฮ่ะ..  รู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง  ก็ขอผสมโรงหัวเราะแบบไม่ให้เสียฟอร์มไว้ก่อนละกัน  .....  คิกคิก

เฮ้อ...  เรื่องพรรค์นี้เห็นทีจะมีแต่คนที่ชื่อเหมือนหัวข้อกระทู้นี้เท่านั้น  ที่จะพอสูสีกับคุณ นกข. นกกางเขน เธอได้
เชิญคุณแจ้ง เข้ามาเล่านิทานต่อได้เลยค่ะ

แต่ถ้าไม่ว่าง  จะส่งมือสมัครเล่นที่มุขกำลังดีวันดีคืนอย่าง คุณจ้อ หรือคุณเปี้ยว มาก่อนก็ได้นะคะ

ส่วนคุณพระนายคนซื่อ ถ้าจะเล่นด้วยก็ยินดีฟังนะคะ   จะได้รู้ว่า นิทานของคนซื่อน่ะ  ...ขนาดไหน

แต่เล่าจบแล้ว  ถ้าเป็นเรื่องยาก  โปรดแปลไทยเป็นไทย  ขยายความไว้ข้างท้ายด้วยก็จะเป็นพระคุณอย่างสูงค่ะ  เพราะแม่หญิงไม่รู้จะหันไปถามใครได้

พอแม่หญิงเข้ามา ส่งสายตาอบอุ่นแต่ดุๆ อยู่ในทีมาปราม ผมที่กำลังออกลิงออกค่างอยู่ก็ชะงักพรวด.... ผีลิงค่างบ่างชะนีลามกตลกโลนที่ไหนไม่รู้ที่กำลังเข้าสิงตัวผมอยู่แตกกระเจิงไปคนละทางสองทาง ปล่อยให้ผมเดินจ๋องๆ ไปเก็บไปป์ (ไปป์เปล่า ไม่ได้ใส่ยาเส้น) ตีหน้าเจี๋ยมเจี้ยม ทำตัวเรียบร้อยสุดชีวิตต่อไป....

คุณแจ้งหายเอาตัวรอดไปไหนแล้วก็ไม่ทราบ ทียังงี้ไม่เห็นมาเล่าเรื่องจะตำครกแม่หญิงครกแม่ยายเลย...

ผมว่ากระทู้นี้เกือบจะครบทุกรสแล้วนะครับเนี่ย ยังขาดอะไรบ้างหว่า..

แม่หญิงเห็นผมเป็นคนยังงั้นไปได้ ตัวจริงผมออกจะเรียบร้อยเป็นผ้าพับไว้ เขินอายบ้างเมื่อได้ฟัง
เรื่องพวกนี้ (แต่ก็ชอบฟัง สมัยไปออกค่ายก็ได้ฟังจนหูแฉะ) อ่านมุขของคุณ นกข.แล้วผมอดยิ้ม
ไม่ได้จริงๆ  เสียดายที่คุณเปี้ยวไม่ได้ชายตาไปมองหนุ่มๆ อาจจะเห็นซิการ์ของอีตาคาสโตรบ้างก็ได้..

คุณพระนาย คุณจ้อ คุณเปี้ยวครับ ผมว่าเรามาเล่าเรื่องคันๆ แบบสุภาพในอารมณ์กันดีกว่า ใครเก็บเอา
ไว้ในคลังสมองก็มาเล่าสู่กันฟังคนละเรื่องครับ (ถึงเราจะรู้ว่ามีสุภาพสตรีแอบปิดตาฟังอยู่เยอะก็ตามเถอะ)
คุณ นกข.เล่าแล้ว ต่อไปก็ถึงตาผมนะครับ..

อนงค์นางหนึ่งเดินเข้าไปในร้านขายเสื้อผ้า  สอดส่ายสายตาหาชุดราตรียาวเพื่อไปดินเนอร์กับ
หวานใจของหล่อน  ในที่สุดก็ได้ชุดถูกอกถูกใจชุดหนึ่ง  แต่เมื่อลองใส่แล้วพบว่าคอเสื้อมัน
ฉีกลึกผ่านหน้าอกหน้าใจดูน่ากลัว เพื่อความมั่นใจเธอจึงเรียกพนักงานหนุ่มเข้ามาถาม...

อนงค์นาง: คุณน้องว่าชุดที่พี่ใส่อยู่นี้ คอมันลึกไปมั้ยเคอะ
พนักงาน:   เอ่อ  ถ้าที่เห็นนั่นเป็นขนหน้าอกของคุณนาย ผมว่าก็คงไม่ลึกเท่าไหร่หรอกครับ !!!

สาบานได้ ผม(แจ้ง)ไม่ได้หมายถึงพิวบิค แฮร์ นะเนี่ย

ขอเชิญคุณจ้อ คุณเปี้ยว คุณพระนายและท่านอื่น ๆ มาเล่าต่อพอให้เป็นที่ครื้นเครงครับ

...ha...ha...kik...kik.

เรื่องนี้ไม่ติดเรท แต่เกี่ยวกับหนวดเหมือนกัน

หลายปีก่อนเพื่อนผมเคยถามนักการทูตอิหร่านที่ค่อนข้างสนิทกันว่า ทำไมชายอิหร่านต้องไว้หนวดกันทั้งเมือง?... (ทำไมถึงนึกยังไงไปถามเข้าก็ไม่รู้สิ)
 
สมัยนั้นความสัมพันธ์อิหร่านกับอเมริกายังตึงเครียดอยู่มากๆ มาถึงตอนนี้ทำท่าว่าจะผ่อนคลายความตึงเครียดลงไปได้หน่อยก็พอดีเกิดเรื่องถล่มสหรัฐฯ 11 กย. ขึ้น จะทำให้อเมริกาทะเลาะกับอิหร่านอีกรอบหรือเปล่าก็ไม่รู้
 

แต่ที่แน่ๆ สมัยโน้นอิหร่านถือว่าอเมริกาเป็นมารร้าย เหมือนอย่างที่เรแกนของอเมริกาเคยเรียกโซเวียตสมัยโน้นว่า Evil Empire

... นักการทูตอิหร่านรายนั้นตอบว่า คุณลองสังเกตดูสิ มารชัยฎอนอเมริกันน่ะกลัวคนมีหนวด (ชัยฎอนเป็นภาษาของทางมุสลิม ตรงกับคำทางคริสต์ว่า ซาตาน) ไม่เห็นเหรอ แต่ละคนๆ ที่อเมริกากลัวน่ะไว้หนวดทั้งนั้น ท่านโคไมนีเอย ท่านสตาลินเอย ท่านคาสโตรเอย ท่านเช เกวาราเอย.... ล้วนแต่หนวดครึ้ม บางทีมีเคราด้วย ด้วยกันทั้งนั้น (สมัยนี้คงต้องรวมโอซามา บิน ลาเดน เข้าไปอีกคนหนึ่ง)

ดังนั้นผมเห็นว่าเพื่อแก้เคล็ดข้อนี้ ขอตั้งตัวเป็นอาจารย์โหงวเฮ้งกำมะลอ เสนออเมริกาว่า ประธานาธิบดีบุชควรจะไว้หนวดสู้กับบิน ลาเดนนะครับ หรือจะไว้แต่จอนและเคราเหมือนท่านลิงคอล์นก็น่าจะได้...

ลืมไปอีกคนครับ นักการทูตอิหร่านคนนั้นบอกว่า "ลุงโฮ" โฮจิมินห์ ก็ไว้หนวด อเมริกาก็แพ้ลุงโฮเหมือนกัน

แต่ประธานเหมาไม่ยักไว้หนวดแฮะ...

หลับตาข้างเดียวอ่านค่ะ

คุยอะไรกันนี่ !
ขอขอบคุณคุณแจ้งที่ชวนครับ แต่ขออภัยที่คุยด้วยไม่ได้ ฮ่าๆๆๆๆๆ ของผมมีแต่เรทต้องห้ามครับ เรือนไทยมีเด็กวิ่งเล่นเยอะ

อุ๊ย..ดีใจค่ะ
ที่เรือนไทย ยังมีชายไทยนิสัยดีอยู่ อีกคน

จากกระทู้ rw๗๗๙ ของแม่หญิงเรไร มีหลายๆ ท่านอยากจะเห็นตัวจริงของผมว่าเป็นใคร

จะหล่อสู้คุณเปี้ยว คุณจ้อ ได้หรือไม่ หรือบางทีอยากจะรู้ว่าคนที่ร้องเพลงลูกทุ่งลูกกรุงเก่งๆ

แต่งกลอนเรทอาร์อยู่บ่อยๆ แถมยังเป็นไกรทอง กับชาละวันในเรื่องเดียวกันน่ะ หน้าตาเป็นยังไง

อายุเท่าไหร่ เหมือนกับที่จินตนาการเอาไว้มั้ยน้า อะไรทำนองนั้น...



ความจริงการสื่อสารในโลกอินเตอร์เน็ตนี้  หลายๆ คนคิดว่ามันไม่จีรังยั่งยืนอะไร อย่าไปยึดติด

เดี๋ยวก็มาเดี๋ยวก็ไป บางคนก็สร้างตัวเองขึ้นมาใหม่ใช้นามแฝงที่ชอบ ท่องเที่ยวในเน็ตไปเรื่อยๆ

ผมเองเล่นอินเตอร์เน็ตมาตั้งแต่ปลายปี ๒๕๔๐ แต่ก็ไม่ได้เล่นอย่างจริงๆจังๆ อะไร พอมาเล่น

ในเรือนไทยได้ซักพัก ผมก็รู้สึกว่าที่นี่ใช่เลย เป็นเสมือนบ้านๆ หนึ่งที่มีทั้งพี่ทั้งเพื่อนที่คุ้นเคยกันมานาน

ได้คุยกันแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน ตัวผมเองก็ไม่ค่อยมีความรู้รอบตัวอะไรนัก แต่เป็นคนชอบแสวง

หาความรู้เลยได้อะไรจากเรือนไทยไปเยอะแยะ ผมคิดอยู่นานเหมือนกันว่าจะแสดงตนดีหรือเปล่า

คิดไปคิดมาแล้วก็ตัดสินใจได้ว่า... ไม่เป็นไรน่า คนกันเองทั้งนั้น จะมัวอายอะไรอยู่.. ได้รู้จักกันไว้ก็เป็น

เรื่องที่ดี ปะเหมาะคุณคิมหันต์ตั้งกระทู้นี้เป็นชื่อผม เลยเป็นโอกาสอันดีที่ผมจะแนะนำตัวเองให้เพื่อนๆ

พี่ๆ ได้รู้จัก ผมไม่มีเว็บไซต์ส่วนตัว แต่มีของที่ทำงานซึ่งพอจะทำให้รู้จักผมโดยสังเขปได้



อยู่ที่เว็บนี้ครับ ลองค้นหาดู



http://mail.kku.ac.th/~scholar/



ดูแล้วเหมือนที่จินตนาการเอาไว้หรือเปล่าครับ

เห็นรูปคุณแจ้งแล้ว
ไม่เหมือนอย่างที่คิด   แต่เหมือนอย่างที่อยากให้เป็นค่ะ

พระเอกของเว็บ หนุ่มหน้ามนคนโก้มาโชว์ความหล่อเงียบๆ..อิอิ
สู้เขาได้ สบายมากจ้า

ไอ๊ะ โอ.... เห็นหน้าตากันแล้ว คราวนี้ถ้าเิกิดเดินชนกันจะได้ชวนไปดื่มน้ำกลั่นได้ อิอิ

"แต่เหมือนอย่างที่อยากให้เป็นค่ะ" แหม๋..... ไม่รู้จะแซวอะไรดี เอิ๊กส์ๆๆ

อ่า... อืม .... อ้อ เป็นอย่างนี้นี่เอง
มิน่าละสาวๆถึงได้ถามถึงพี่แจ้งกันทั้งเรือน
That is why all the girls in town... Follow you all around
Just like me .... They long to be ... Close to you
เปิดเพลงนี้ให้หนุ่มฮอตประจำเรือนครับ เหอๆๆๆ  
( ต้องแซวซะหน่อย เนื่องด้วยเกิดความอิจฉาตาร้อนเป็นที่สุด )

ทำไม...ได้เห็นหน้าคุณแจ้งกันแล้วคะ
ฝนหาไม่เจอค่ะ...

ก่อนคลิกขึ้นไปดูความเห็นบนๆ ที่คุณแจ้งเธอให้เบอร์ อี - เอ๊ยนางสาวแมวล์ไว้นะครับ จำไว้ให้ดีนะครับ
แล้วคลิกที่ลิ้งก์ของคุณแจ้ง (ห้ามคลิกที่ "ลิงค์" คุณแจ้งล่ะ) ไปสู่ที่ทำงานของคุณแจ้ง แล้วไปคลิกที่ บุคลากร แล้วไล่หาดูเองครับว่าบุคลากรคนไหนหล่อเข้มที่สุดก็คนนั้นแหละ ... ไม่ต้องตรวจเบอร์อีแมวก็ยังได้...

ขอแบบฟอร์มใบกู้ยืมสักใบได้ไหมคะ