เรือนไทย

ห่างหายจากการตั้งกระทู้ไปนานเพราะปัญหาชีวิตส่วนตัวจนกระทั่งทุกวันนี้ จึงได้แต่ทำใจว่าคงเป็นกรรมแต่ชาติปางก่อนกบไปแก้อะไรไม่ได้ก็ก้มหน้ารับกรรมมันไป วันนี้รู้สึกเซ็งในชีวิตเลยสะพายกล้องขึ้นรถประจำทางแบบไม่มีจุดหมาย สุดท้ายไปสรุปที่วัดโพธิ์ ระหว่างทางลุ้นฝนไปด้วยเพราะเดี่ยวเมฆครึ้มเดียวแดดจ้า วันนึงมีหลายฤดู ในใจนึกถึงว่าถ้ามีบุญคงได้ถ่ายจนถึงวัดแดดร่มลมเย็นสบายถึงวัดยังมิได้ตรงไปที่พระอุโบสถ ไปเจอวิหารทิศที่นานๆเปิดครั้งจำไม่ได้ว่าวิหารด้านทิศไหน เห็นจิตรกรรมที่ทวารบาลก็เลยมุ่งตรงไปถ่ายเก็บไว้ก่อน เพราะไม่มีคนเฝ้า มีแต่ฝรั่งเดินเข้าออกเต็มไปหมดถ่ายจนพอใจเจอฝรั่งถามทางไปวิหารพระนอนเลยจูงมือมันเดินไปซะเลย555555(ตอนนี้วิหารพระนอนอยู่ระหวางบูรณะภายนอกทั้งหมด)เสร็จแล้วจึงมุ่งตรงไปจุดหมายคือพระอุโบสถเพื่อถ่ายภาพศิลาจำหลักเรื่องรามเกียรติ์ตามที่ตั้งใจ ตอนถ่ายมิได้ถ่ายตามเรื่องแต่ไล่ถ่ายที่ละด้านจนครบแล้วค่อยนำภาพมาจัดเรียงลำดับใหม่เพื่อการโพสต์ สถาพปัจจุบันของศิลาจำหลักน้ค่อนข้างลบเลือน โดยเฉพาะบริเวณโคลงจำหลักประกอบภาพลบเลือนเกือบหมด การถ่ายภาพของกระผมมิได้มีพิธีรีตรองมากนักตั้งออโต้แล้วแชะๆๆเพราะเวลาร่วมสี่โมงเย็นแล้วจึงตองเร่งรีบคงพอจะนำเสนอได้นาพอใจในระดับนึงหวังว่าคงไม่ว่ากัน(ภาพแรกนำเสนอภาพพระประธานในพระอุโบสถพระพุทธเทวปฏิมากร)
         ภาพจำหลักนี้จำหลักและติดตั้งอยู่ระหว่างเสาเฉลียง(เสานางเรียง)ของพระอุโบสถด้านนอกจำหลักเป็นภาพสลักนูนต่ำบนแผ่นหินอ่อนเรื่องรามเกียรติ์มีทั้งหมด 152 ภาพ และมีโคลงจารึกบอกเนื้อเรื่องติดไว้ใต้ภาพ แต่ปัจจุบันได้เลือนลางมองเห็นไม่ชัดเจน ภาพสลักศิลาเหล่านี้มาจากภาพหนังใหญ่ตอนต่างๆ รัชกาลที่ 3 ทรงมีพระราชปรารภว่า“หนังใหญ่เป็นการเล่นมหรสพของไทยมาแต่อยุธยาตอนต้นถึงสมัยรัตนโกสินทร์ การเล่นหนังใหญ่ต้องใช้ศิลปะชั้นสูงหลายด้าน เพราะเหตุนี้การเล่นหนังใหญ่จึงเป็นของเล่นให้ดีได้ยากนับวันแต่จะโทรมลงไป เพื่อให้อนุชนได้ชมภาพตัวหนังดังกล่าวจึงให้เอาตัวหนังใหญ่มาแกะลงบนแผ่นศิลาให้เหมือนหนังฉลุทุกส่วนติดไว้ให้ชม” ซึ่งช่างได้คัดเลือกเอาแต่เฉพาะตอนที่เห็นว่าจะจำหลักเป็นภาพได้งดงามจึงมีเนื้อเรื่องไม่ต่อเนื่องกันนัก แต่เนื้อเรื่องนั้นได้เริ่มตั้งแต่พระรามตามกวางจากแผนของทศกัณฐ์ที่ออกอุบายให้มารีศแปลงเป็นกวางทองมล่อพระรามจนทศกัณฐ์ลักนางสีดาจนถึงพระลักษมณ์ทำศึกกับมูลพลัม ซึ่งเป็นอสูรตนสำคัญแห่งเมืองปาวตาลที่มาช่วยทศกัณฐ์รบกับฝ่ายพระราม และจบลงที่แผ่นสุดท้ายสหัสเดชะตาย

แผ่นที่1 พระรามตามกวาง  : ในภาพพระรามเอาเถาวัลย์มัดขามารีศ ใช้คันธนูคอนมาพบกับพระลักษณ์ ตำแหน่งติดตั้งเริ่มจากมุมขวามือด้านตะวันออกของพระอุโบสถแล้วติดตั้งเวียนซ้ายไปจนครบ152ภาพ(แต่จะมีช่วงผนังเข้ามุมที่เป็นบันไดขึ้นลานพระอุโบสถจะมีภาพจำหลักสอดแทรกเป็นเทวดาเหมือนทวารบาลและสัตว์หิมพานต์ประกอบอยู่ทุกบันไดทั้งด้านขวาและซ้าย)

แผ่นที่2 ทศกัณฐ์ลกพานางสีดา : ในภาพทศกัณฐ์กำลังอุ้มนางสีดา ส่วนนางสีดาก็ใช้มือจับเสาบรรณศาลาเหนี่ยวรั้งไว้

แผ่นที่3 ทศกัณฐ์พบสดายุกลางอากาศ : ในภาพนกสดายุกำลังใช้ปากจิกและปีกตีทศกัณฐ์อย่างดุเดือด

แผ่นที่4 หนุมานพาสุครีพไปถวายตัว : ในภาพ หนุมานพาพญาสุครีพไปเฝ้าถวายตัวแด่พระรามที่โคนต้นหว้า

แผ่นที่5 สุครีพท้าพาลี : ในภาพ พญาพาลีกำลังกกกอดนางดารา สองเสนาเงยหน้าเห็นสุครีพแล้วตกใจ (ให้สังเกตแผ่นนี้โคลงจำหลักยังพอมองเห็น ส่วนที่ผ่านมาแต่ภาพแรกไม่เห็นแล้ว)  วันนี้ขอแค่นี้ก่อน เพราะง่วงแล้วครับ เพื่อนสมาชิกชมรมก็หายกันไปหมดตั้งแต่หัวหน้าหายสาบสูญ กลับมาแล้วครับ มาช่วยกันส้างสรรค์ศิลปะไทยกันต่อครับ

ดีนักแล  เอาอีกๆ ;D

"นกผละกิ่งโผบินทิ้งมูลไว้    ผละอาศัยไม้ใหญ่ใบแน่นหนา
ถือเป็นเรื่องคู่เวรคู่กรรมนา   จงนำมาน้อมนำจิตมั่นคง

ยิ่งเหนี่ยวรั้งคว้าไว้ยิ่งไกลหมาย   ตั้งหลักกายความคิดจิตประสงค์
ยิ่งดิ้นรนยิ่งเร่งเร้ายิ่งจมลง     ต้องทะนงตั้งมั้นหยั่งรากเทอญ"

+++++++++


สนใจภาพรามเกียรติ์สลักหินอ่อนที่วัดพระเชตุพนมานานแล้ว และด้านล่างภาพมีแผ่นหินอ่อนสลักอักษรกลอนประดับไว้ด้วย เดิมน่าจะมีการถมดำไว้ให้อ่านง่าย ๆ แต่ปัจจุบันบางแผ่นถูกเปลี่ยนซ่อมแทนของเดิม แต่เป็นแผ่นเรียบไม่จารึกกลับคืน บางแผ่นแตกเสียหาย บางแผ่นตัวอักษรถูกน้ำฝน ถูกลมซัดจางหายไป น่าเสียดายมากเลย

เดิมภาพชุดนี้เคยใช้เป็นที่ขูดภาพด้วยเขม่าถ่าน แล้วนำไปขายให้นักท่องเที่ยว ขูดกันจนหินสึก จนวันออกประกาศห้ามทำการขูดลอกลายอีกต่อไป   

เป็นดังที่คุณsiameseว่าไว้ครับ
มาชมกันต่อครับ แผ่นที่6 พระรามแผลงศรยิงพาลี : พระรามเป็นนารายณ์อวตาร กำลังแผลงศรยิงพญาพาลี

แผ่นที่7 พาลีถูกศรพระนารายณ์ : ในภาพ พาลีใช้มือจับลูกศพระนารายณ์ ใช้เท้าโถมถีบสุครีพกลางอากาศ เหตเกิดเมื่อสุครีพรู้ตนดีว่าไม่สามารถสู้พญาพาลีได้ เพราะพญาพาลีได้รับพรจากพระอิสวร เมื่อสู้กับใครให้กำลังศัตรูลดลงกึ่งหนึ่ง สุครีพจึงร้องตะโกนเรียกพระราม(Help Me Help Me)เอ๊ยไม่ใช่ "ช่วยด้วยเถิดพระเจ้าข้า" พระรามจึงแผลงศรไปทีพญาพาลีทันที พญาพาลีใช้มือจบลูกศรซึ่งกำลังพุ่งตรงอกของตนเองไว้ได้แต่เมื่อแลเห็นพระรามเป็นนารายณ์อวตารนึกถึงเสียสัตย์สาบาน จึงปล่อยลูกศรปักอกตัวเอง กอนตายได้สั่งสอนน้อง สั่งลูก สั่งหลาน และบรรดาทหารหาญจนสิ้นแล้วจึงตาย

แผ่นที่8 หนุมานรับอาสาไปกรุงลงกา : ในภาพ พระรามเส็จออก่าราชการและมอบธำมรงค์กับผ้าสะไบแก่หนุมาน เพื่อนำไปถวายนางสีดาที่กรุงลงกา

แผ่นที่9 สิบแปดมงกุฎยกพล : ในภาพปรากฎเพียง สุครีพ องคต หนุมานและนิลนนท์ไปเข้าเฝ้าพระราม ตามท้องเรื่องนั้นสุครีพเข้าเฝ้าพระรามพร้อมสิบแปดมงกุฎทุกหมู่เหล่ารวมทั้งลิงไพร่ลิงหลวงทั้งปวงที่มีในบัญชีชื่อนับร้อย เข้าเฝ้าพระรามรอรับราชโองการ

แผ่นที่10 เดินทางไปราชการ : ในภาพ หนุมาน ชมพูพาน องคตและเหล่าวานรออกเดินทาง หลงจากรับสังใส่เกล่าใส่กระหม่อมทั้งสามจึงนำพระธำมรงค์กับผ้าสไบออกจากเขาคันธมาทน์ เพื่อไปถวายนางสีดาที่กรุงลงกา

แหม๋ไม่รู้จะโพสต์จบวันไหนคั่นสายตาด้วฤษีดัดตนวัดโพธิ์ ซึ่งในการเดียวกันนี้ได้ไป่ถ่ายภาพมาด้วย แต่เดิมมีอยู่80ตน ไม่รู้วัดทำหายไปไหนเหลือเพียง24ตนในปัจจุบัน วันหลังจะนำเสนอเรื่องฤษีดัดตนบ้างถ้ามีเวลา

มาชมกันต่อ แผ่นที่11 ที่สระโบกขรณี : ในภาพ หนุมาน องคต ชมพูพานสามทหารได้มาพักผ่อนนอนหลับอยู่ที่โคนต้นไม้ริมสระโบกขรณีชื่อสระพันตา ขณะนั้นมียักษ์ปักหลั่น ซึ่งถูกพระอิศวรสาปอยู่ในสระ พอเห็นวานรป่าจึงตรงเข้าหมายจะจับกินเป็นอาหาร

แผ่นที่12 องคตจับยักษ์ปักหลั่น : ในภาพ องคตจบมือยักษ์ปักหลั่นแล้วจะใช้พระขรรค์แทง ในขณะที่ยักษ์ปักหลั่นตรงเข้าจับ หนุมานและชมพูพานซึ่งยังนอนหลับอยู่(ขี้เซาจริงๆ)เหลือแต่องคตที่รู้ตัวก่อน จึงเข้าต่อสู้และจับยักษ์ปักหลั่นได้

แผ่นที่13 ยักษ์ปักหลั่นพ้นคำสาป : ในภาพ องคตลูบกายยักษ์ปักหลั่น จึงพ้นคำสาบเป็นเทวดาดังเดิม เรื่องมีอยู่ว่าเดิมยักษ์ปักหลั่นเป็นเทวดารับใช้ของพระอิศวร ทำชู้กับนางฟ้า พระเป็นเจ้าจึงสาปให้เป็นยักษ์ปักหลั่นอยู่เฝ้าสระโบกขรณีชื่อพันตา เมื่อใดพวกทหารพระรามได้ลูบกายจึงจะพ้นคำสาปเมือยักษ์ปักหลั่นได้พบและรบแพ้แก่องคตจึงไต่ถามเมือทราบว่าเป็นขุนทหารของพระรามก็ขอให้องคตลูบตั้งแต่เกศาตลอดหลัง จึงพ้นคำสาบกลายเป็นเทวดาดังเดิมทันที

แผ่นที่14 หนุมานเกี้ยวนางบุษมาลี : ในภาพหนุมายกำลังตระคองกอดนางบุษมาลีที่พระตำหนักร้าง เรื่องมีอยู่ว่า นางบุษมาลีเป็นนางอัปสร ผู้ชักสื่อท้าวตาจันเจ้าเมืองมายันให้ได้กับนางอัปสรชื่อรัมภา พระอิศวรกริ้วจึงฆ่าท้าวตาวันเสียทำให้เมืองมายัยร้าง และสาปนางบุษมาลีไปอยู่ที่เมืองมายันสามหมื่นปี หนุมานได้พบนงก่อนแล้วเกี้ยวพาราสีจนได้นางเป็นเมีย...โปรดติดตามตอนต่อไป

ฝนภาพแผ่นที่14 หนุมานเกี้ยวนางบุษมาลี

เข้ามาติดตามชมครับ

แผ่นที่15 ส่งนางบุษมาลีขึ้นสวรรค์ : ในภาพหนุมานช้อนนางบุษมาลีเตรียมเหาะขึ่นไปส่งยังสวรรค์ ความเดิมต่อจากตอนที่แล้วนางบุษมาลีจะพ้นคำสาบก็ต่อเมื่อได้พบกับทหารเอกของพระรามแล้วบอกทางไปกรุงลงกา เพื่อที่หนุมานจะไปถวายแหวน เมื่อรู้ว่าหนุมานคือทหารเอกของพระรามนางจึงบอกทางให้จ้นพ้นคำสาป หนุมานจำใจหักอาลยอาวรณ์ตัดสินใจอุ้มนางนุชสุดสวาทขว้งขึ้นสู่สรวงสวรรค์ กลับเป็นนางอัปสรตามเดิม

ตอนยักษ์ปักหลั่น เคยเห็นโขนเล่นให้องคตฆ่าปักหลั่นตาย กลายเป็นเทพบุตรเหมือนเดิม แสดงว่าในวัดโพธิ์นี้ก็มีรายละเอียดเล็กๆน้อยๆที่แตกต่างออกไป อาจจะเป็นธรรมเีนียมการเล่นหนังใหญ่ก็ได้ เพราะบางอย่างโขนทำไม่ได้ หรือทำได้ไม่เนียน อย่างตอนพระรามแผลงศรฆ่าพาลี ก็ทำเป็นสี่กรตามแบบหนังใหญ่จริงๆ

ขอบคุณพี่ยีนส์ที่เอามาให้ชมครับ หมู่นี้ไม่ได้ไปไหน สถิตย์อยู่แต่ในไศลหลวง (ออฟฟิซ) นั่งเฝ้าสมบัติบ้าอยู่ วันหลังถ้าว่างๆมาเยี่ยมกันบ้างได้ครับ ที่ซอยรางน้ำ  ;D

ทำอะไรอยู่รางน่ำละน้องกุลอกท่อรึเปล่า555555(ล้อเล่น)ยังไม่รู้เลยน้องอยู่ที่ไหน หน้าก็ยังไม่เคยเจอ อิอิ เมื่อบ่ายโพสต์มาถึงตอนที่ถแล้วเว็ปมันก็ล่มก็งงเหมือนกัน มาดูต่อกันเลยครับ
        มาชมต่อครับแผ่นที่16 สามทหารพบนกสัมพาที : ในภาพปรากฎมีนกสัมพาที หนุมาน ชมพูพานและองคต เรื่องมีอยู่ว่า นกสัมพาทีพี่นกสดายุ เมื่ออยู่เขาอัศกรรณกับน้อง สดายุยังไม่รู้ความ วันหนึ่งเห็นดวงอาทิตย์สดายุสำคัญว่าเป็นผลไม้สุกลอยอยู่ ก็บินถลาขึ้นไปจับจิกรถทรงของพระอาทิตย์ พระอาทิตย์ทรงกริ้วเปล่งแสงแรงร้อนจัดยิ่งขึ้นอีก นกสัมพาทีจึงบินขึ้นไปปกป้องน้องถูกความร้อนจัดจนขนหลุดร่วงหมด พระอาทิตย์จึงสาปซ้ำมิให้ขนขึ้นอีกเลยและให้อยู่ที่ถ้ำเหมติรันจนกวาจะได้ยินเสียงโห่สามลาของทหารพระราม จึงจะพ้นคำสาป เมื่อพบพวกหนุมานพักอยู่ที่ปากถ้ำและพูดปรึกษากันว่าจะยอมตายในหน้าที่เหมือนนกสดายุ นกสัมพาทีจึงออกมาถามเรื่องราว แล้วจึงขอให้หนุมานและพวกช่วยโหสามลาพร้อมกัน ขนของนกสัมพาทีจึงงอกงามได้อย่างเก่าและรับอาสาพาสามทหารไปดเมืองลงกา โดยโผบินไปหยุดที่เขาคันธสิงขรชี้ให้ดูกรุงลงกา

แผ่นที่17 หนุมานฆ่านางผีเสื้อสมุทร : ในภาพหนุมานใช้พระขรรค์คว้านท้องนางผีเสื้อสมุทร นางผีเสื้อสมุทรผู้นี้ท้วสหบดีพรหมผู้สร้างกรุงลงกาตั้งให้เป็นผู้รักษาด่านกรุงลงกาทางน้ำ เมื่อเห็นหนุมานเหาะข้ามมหาสมุทรมา ก็ออกสกัด อ้าปากหมายจะกลืนกิน หนุมานจึงเหาะเข้าไปในปาก ผีเสื้อสมุทรรีบกลืนลงท้อง หนุมานจึงใช้พระขรรค์คว้านท้องเล่นเอาตับไตไส้พุงไหลทะลักขาดใจตายเลย

แผ่นที่18 หนุมานพบพระฤษีบรมนารท : ในภาพ พระฤษีบรมนารทชี้บอกทางให้หนุมาน  เนื้อเรื่งมีอยู่ว่า หนุมานเหาะไปกรุงลงกาแต่ผู้เดียว ไปลงที่ยอดเขาโอฬสซึ่งเป็นเวลาเย็นย่ำเลยกรุงลงกาไปสำคัญว่าเป็นเขานิลกาลา แต่ได้พบพระฤษีนารทอยู่ที่นี่ เลยจำแลงเป็นลิงเล็กเข้าไปหา ถามถึงกรุงลงกาว่าไปทางไหน พระฤษีนารทบอกว่าเลยมาแล้วจึงชี้ทางไปเขานิลกาลาให้

แผ่นที่19 หนุมานลองฤทธิ์ : ในภาพ หนุมานแปลงกายใหญ่เต็มอาศรม  หนุมานขอพักอาศัยอยู่กับพระฤษีนารทสักคืนหนึ่ง แล้วได้ลองฤทธิ์กับพระฤษีนารท โดยแปลงกายใหญ่เต็มอาศรมศาลา พระฤษีเห็นเขาจึงโมโห เมื่อมาตัวเล็กนิดเดียวแล้วทำไมมาลองดีกับข้า พระฤษีจึงบนดาลเรียกลมเรียกฝนให้ตกที่อาศรมศาลา หนุมานจึงเปียกปอนนอนไม่ได้ หนาวสะท้านกาย ขอยอมแพ้ พระฤษีก็ยังไม่หายโมโห จะต้องสั่งสอนให้รู้ฤทธิ์ จึงเอาไม้เท้าโยนลงไปในสระ(โปรดติดตามตอนต่อไป)

แผ่นที่20 หนุมานถูกปลิงเกาะคาง : ในภาพ ปลิงเกาะคางหนุมาน ยิ่งเหาะสูงเท่าไหร่ ปลิงก็ยาวขึ้นเท่านั้น เหตุเกิดต่อจากตอนที่แล้วเมื่อรุ่งเช้าหนุมานตื่นนอนไปล้างหน้าที่สระน้ำ ถูกปลิงเกาะคางแกะอย่างไรก็ไม่ยอมออก เหาะสูงขึ้นไปปลิงก็ยิ่งยาวขึ้น พระฤษีเห็นก็ยืนหัวเราะชอบใจ แล้วบอกว่า เก่งจริงต้องแกะปลิงออกให้ได้หนุมานจึงขอยอมแพ้พระฤษี พระฤษีจึงเอามือไปจับปลิงแล้วกลายเป็นไม้เท้าอันเดียวกับที่พระฤษีโยนลงสระไว้จากตอนที่แล้ว

แผ่นที่ 21 หนุมานมุ่งตรงไปกรุงลงกา : ในภาพ หนุมานเหาะทะยานไปในนภากาศ หลังจากหนุมานเข้าไปกราบขอขมาพระฤษี พระฤษีมีเมตตาจิตให้อภัยแล้วลาพระฤษีจากยอดเขาโอฬส ย้อนทางไปยังเขานิลกาลาตามที่พระฤษีชี้ทางให้

แผ่นที่22 หนุมานหักด่านอากาศ : ในภาพหนุมานฆ่ายักษ์ตายหมด เมือหนุมานเหาะไปกุงลงกาพบกองตระเวณคุ้มกันกรุงลงกาทางอากาศ เหล่าพลยักษ์คุ้มกันจึงออกมาสกัดกั้น หนุมานจึงเข้าต่อสู้แล้วฆ่าเหล่าพลยักษ์ตายเรียบ

แผ่นที่23 หนุมานฆ่าอากาศตไล : ในภาพ หนุมานใช้พระขรรค์ตัดขออากาศตไล  นางอสูรกองระเวณเฝ้ากรุงลงกามีชื่อว่า "อากาศตไล"มีสี่หน้าแปดมือ เมื่อเห็นเหล่าพลยักษ์หน่วยลาดตระเวณตายหมด ตนเองจึงเข้าต่อสู้กับหนุมาน แต่ก็สู่ไม่ได้ถูกหนุมานตัดแขนตัดคอตายตกกลิ้งกลางดิน

แผ่นที่24 ห้องบรรทมทศกัณฐ์ : ในภาพทศกัณฐ์กำลังนอนหลับกับนางมณโฑ หนุมานไปถึงกรุงลงกาเป็นเวลาพบค่ำ สะกดพวกเวรยามให้หลับหมด เที่ยวค้นหาตามปราสาทราชมนเฑียร พบทศกัณฐ์นอนหลับอยู่กับนงมณโฑ แต่ไมพบนางสีดา หนุมานจับพระขรรค์จะฟันทศกัณฐ์พลันได้ยินจิ้งจกทัก จึงหยุดยั้งไว้ ฉหม๋ไม่รู้จิ้งจกเก้าหางรึเปล่านะ อิอิ อยากได้สักตัว

แผ่นที่25 อยู่ยามตามไฟ : ในภาพตำรวจยักษ์ถือโคมไฟ ทศกัณฐ์นั้นเวลาจะเสด็จไปทางใด จะมีกององครักข์ตำรวจยักษ์แปดกรมเจ้าหน้าที่นำคบโคมไฟนำหน้า เพรียบพร้อมด้วยกองอาสาติดอาวุธโล่ โตมร ศร คอยระแวดระวังล้อมติดตาม

ปิดท้ายวันนี้ด้วยตอนที่25เพราะไม่ค่อยมีคนชม แล้วจึงคั่นจบด้วยรูปทวารบาลคู่หน้าพระวิหารทิศ(จำไม่ได้)เป็นรูปพระอินทร์ทรงช้างเอราวัณฝีมือเดิมสมัยรัชกาลที่3เขียนเป็นรูปด้านอัด(ด้านหน้าตรง)ดูแปลกตาและสวยดีครับ ทำให้นึกถึงว่าเมื่อครั้งวัดโพธิ์ยังสมบูรณ์สมัยรัชกาลที่3นั้น ถ้ายังอยู่ครบแบบสมัยพระองค์ท่านจะงดงามยิ่งใหญ่ซะเพียงไหน

ยังติดตามชมอยู่ครับ  ;D

ดูจากลักษณะการแกะภาพ น่าจะมีช่างช่วยกันทำหลายท่าน และบางภาพมีลีลาออกไปทางอย่างกระบวนจีน งดงามเหลือเกินครับ

มาดูกันต่อครับ แผนที่26 ทศกัณฐ์ประทับราชรถ ภาพนี้ในหนังสือ" ประถมรามเกียรติ์ " ที่ผู้โพสต์ใช้ประกอบระบุเป็นแผ่นที่27 แต่ถ้าเรียงตามการติดตั้งต้อง26แต่เนื้อเรื่องมันดูขัดแย้งกัน ในหนังสือระบุว่า ทศกัณฐ์เมื่อผิดหวังจาการเกียวนางสีดาซึ่งไม่ยอมปลงใจด้วย ทำให้ร้อนรุ่มกระวนกระวาย รีบเสด็จกลับเข้าวังสู่ห้องบรรทยิ่งคิดยิ่งตรอมใจยิ่งนัก ถ้ากลับกันเรียงตามแผ่นจำหลัก อาจเป็นทศกัณฐ์ประทับราชรถไปเกี๊ยวนางสีดาก็ได้ เพราะจากท่าทางดูขึงขังมิได้ดูเศร้าโศกจาการถูกตัดรักแต่อย่างใด

แผ่นที่27 ทศกัณฐ์เกี้ยวนางสีดา : ในภาพเป็นในอุทยานกรุงลงกาเวลาค่ำ ทศกัณฐ์เฝ้าอ้อนวอนงอนง้อเล้าโลมต่างๆเพื่อให้นางสีดาปลงใจด้วย (แหม๋ลูกตัวเองแท้ๆยังไม่รู้ หัวงูจริงๆ) นอกจากนางสีดาไมยินยอมแล้วกลับด่าว่า ทศกัณฐ์พาลกริ้วพวกนางกำนัลที่อยู่งานดูแล ไม่ช่วยกันเกลียกล่อมบ้าง ภาพตอนนี้ องค์ประกอบของภาพสวยงามมาก ดูภาพจำหลักสีหน้าทศกัณฐ์ที่ดูกรุ้มกริ่มเชยคางและแขนกวัดกับเสาพลับพลาเชิงออดอ้อน แล้วก็ท่วงท่าของนางสีดาที่ดูไว้ตัว(เชิงรังเกียจเจ้าชูยักษ์)น่าชมจริงๆ

แผ่นที่28 นางสีดาผูกพระศอ : ในภาพนางสีดาใช้ภูษาผูกพระศอที่กิ่งต้นโศก เรื่องมี่อยูว่า เวลาสามยามคนหลับนอนหมดแล้ว นางสีดาเคืองแค้นทศกัณฐ์กับเหล่านางสนมกำนัลที่ใช้ผรุสวาจาสามหาว จึงตัดสินใจผูกพระศอกับกิ่งต้นโศกหวังฆ่าตัวตาย

ขออนุญาติแทรกนิดครับ แทรกภาพขูด ใบหน้าทศกัณฐ์เชิงเจ้าชู้ ตามที่คุณ jean1966 เอ่ยถึงไว้ครับ

แผ่นที่29 หนุมานถวายแหวน : ในภาพ นางสีดารับพระธำมรงค์และสไบทรงจากหนุมาน เนื้อเรื่องมีอยู่ว่า หนุมานกลับไปหาพระฤษีนารทถามที่อยู่นางสีดา พระฤษีบอกว่าอยู่ในอุทยาน ก็ตรงไปที่นั่น พบนางสีดากำลังผูกศอกับกิ่งโศก จึงรีบเข้าไปรองรับตัดผ้าที่ผูกคอออก เมื่อเห็นนางยังไม่ตาย หนุมานดีใจเล่าเรื่องว่าพระรามกำลังเดินป่าตามหานาง แล้วจึงถวายธำมรงค์กับผ้าสไบทรง นางสีดาร้องไห้ด้วยความตื้นตันใจ

สวัสดีครับคุณsiamese ขอบคุฯครับทีติดตามและช่วยเพิ่มสีสรรค์แก่กระทู้
แผ่นที่30 หนุมานทำลายสวนขวัญ : ในภาพ หนุมานหักไม้ประดับ ไม้ดอกในอุทยานเสียสิ้น เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อลานางสีดาแล้ว แต่ยังไม่กลับ เดินชมไม้ดอกไม้ประดับบรรจงสร้างไว้อย่างสวยงาม ว่าแล้วก็แผลงฤทธิ์เพื่อลองหยั่งกำลังยักษ์เข้าทำลายหักต้นหมาก ต้นมะพร้าว ต้นมะตูม ต้นตาลในอุทยาน เหล่ายักษ์ผู้เฝ้าดูแลอุทยานก็ก่งธนูยิงช่วยกันล้อมจับหนุมาน

ตรงนี้หมายถึงอย่างไรหรือครับ โดยทั่วไปเราไม่ตัดผ้าที่ผูกคอ เราจะคลายปม แก้ผ้าออกขอรับ  ;D

ตามอ่านอยู่ค่ะ

ผ้าที่ผูกนั้นตึงด้วยน้ำหนักคน  แก้ยาก  เสียเวลานะคะคุณหนุ่มสยาม


อยากบอกคุณยีน1966 ว่า  ตอนเด็กๆ  ไปลอกรูปที่วัดเหมือนกัน  อิอิ

รองรับนี่หมายถึงรองรับองค์สีดาไงครับ เหมือนกับเวลาเราพบคนผูกคอตายเมือเชือกมันรัดคอจากการทิ้งน้ำหนกตัวลงมาเราก็ต้องรีบเข้าไปประคองผู้ผูกคอให้ลอยขึ้นเพื่อที่น้ำหนักตัวจะได้ไม่ดึงเชือกให้รัดแน่นมากขึ้น จากนั้นจึงคล่อยคลายปมเชือกหรือรีบตัดเชือกทิ้ง(ตัดปมที่รัดคอออก)
แผ่นที่31 หนุมานฆ่ายักษ์ : ในภาพหนุมานจับเหล่ายักษ์ฟาดล้มตายก่ายกอง เหล่ายักษ์นั้นได้พากนเข้าต่อสู้กับหนุมานแต่โดนหนุมานจับฟาดนอนตายเกลื่อนกลาด ที่ไม่อาจต่อสู้ได้ก็หนีไป ส่งเสียงร้องด้วยความหวาดกลัว

เป็นอย่างนี้นี่เอง.... คุณวันดี ไปลอกได้กี่ภาพครับ น่าสนุกทีเดียวนะครับผม

แผ่นที่32 หนุมานฆ่าสหัสกุมาร : ในภาพเหล่ายักษ์พันตนรวมกำลังประจัญบานกับหนุมาน(อย่างนี้เรียกว่าหมาหมู่)  สหัสกุมารคือกุมารยักษ์จำนวนหนึ่งพันตน โอรสของทศกัณฐ์ เมื่อได้ยินเสียงร้องแตกตื่นก้เข้าไปช่วย ยักษ์พันตนได้รุมต่อสู้กับหนุมานผู้เดียว หนุมานพยายามจับยักษ์ฆ่าที่ละตนจนหมดสิ้นไม่มีเหลือ
 เป็นอันจบศิลาจำหลักฝั่งด้านทิศตะวันออกของพระอุโบสถจำนวน32แผ่น

ต้องจบการโพสต์วันนี้ไว้แต่เพียงเท่านี้ เพราะต้องจรลีไปหาเงินใชหนี้มิเช่นนั้นแล้วชีวิตก็จะได้ระเห็จไปใช้ชีวิตอยู่ในห้องกรงวันที่9นีแล้ว(กรรมตามมาถึงอีกแล้ว)จบด้วภาพฤษีดัดตน แล้วพบกนถ้ามีโอกาสนะครับทุกท่านที่ติดตาม

สุดยอดเลยครับพี่ยีันส์ วัดโพธิ์กว้างใหญ่นักหนา ยังไม่เคยดูภาพแกะสลักรามเกียรติ์ครบเลยสักครั้ง ไปทีไรก็ลืม มัวแต่ดูพระดููเจดีย์ ดูท่วงทีลายเขียนแล้วสนุกดีเหมือนกันครับ ออกจะต่างกับจิตรกรรมอย่างอื่นๆบ้าง อย่างตอนทศกัณฐ์เกี้ยวนางสีดานี่ดูหมดสง่าพญายักษ์เลย

แปลกใจเหมือนกัน ว่าเหล่าสมาชิกหายไปไหนกันหมด อย่างนี้คนโพสต์เลยหมดแรง เว็ปเลยไม่ค่อยอัพเดท กำลังชั่งใจอยู่ว่ากระทู้นี้จะต่อดีหรือไม่ เพราะดูจะไม่ค่อยโดนใจผู้ชมนัก

คุณยีนส์สู้ ๆ

เคยไปวัดโพธิ์ แต่ไม่มีโอกาสชมภาพจำหลักรามเกียรติ์สักที

โอกาสมาถึงเมื่อคุณยีนส์นำภาพมาลง น่าสนใจมาก ติดตามอย่างเงียบ ๆ อยู่

ยามนี้จึงมาเอื้อนเอ่ย เพื่อให้เจ้าของกระทู้มีกำลังใจ

สู้ ๆ

 ;D

เข้ามารอทุกวันเลยนะครับเนี่ย อย่าเพิ่งหมดแรงนะครับผม อย่างน้อยผมก็ติดตามไม่ขาดสายครับ

ยังมีคนรอชมไอ้กระผมก็ต้องสู้ต่อไป เชิญชมกันต่อเลยครับ
แผ่นที่33 อินทรชิตแผลงศร : ในภาพอินทรชิตกำลังแผลงศรนาคบาศ  หลังหนุมานได้ฆ่าเหล่ายักษ์ล้มตายไปมากมาย ที่เหลือก็แตกพ่ายหนีซมซานไม่ขอสู้ อินทรชิตเสด็จยืนอยู่บนรถทรง เห็นหนุมานกำแหงหาญฆ่ายักษ์ไปต่อหน้าต่อตา จึงจับพระแสงศรซึ่งพระพรหมประทานให้ยิงไปที่หนุมาน

แผ่นที่34 หนุมานถูกนาคมัดกาย : ลูกศรของอินทรชิตกลยเป็นงูข้ารัดกานหนุมานอย่างรวดเร็ว หนุมานพยายามจับงูฟัดฟาดทิ้งก็ไม่หมดอเหล่าพลยักษ์จึงช่วยกันจับหนุมาน หนุมานจึงทำเป็นนอนกลิ้งให้เหล่ายักษ์ช่วยกันปล้ำจับ

แผ่นที่35 หนุมานแผลงฤทธิ์  หนุมานผู้องอาจกล้าหาญ ได้กระโดดเข้าระหวางกลางพลยักษ์หมู่มารซึ่งไม่อาจทนทานฤทธิเดชได้ถูกหนุมานฉุดฉีกแขนขาขว้างทิ้ง(ซาดิสก์จริงๆ ผู้ปกครองควรพิจารณา)

แผ่นที่36 หนุมานต่อสู้กับหมู่ยักษ์ หนุมานสลัดตัวหลุด แล้วเข้าต่อสู้ท่ามกลางหมู่ยักษ์ ห้ำหั่นฟันหัวหิ้วขว้างทิ้งเกลื่อนดิน (อันนี้มหาโหดเลย เด็กห้ามดูเด็ดขาด)

พิมพ์เพลินไปหน่อยขอมูลรูปที่35กับ36สลับกันซะ ขออภัยมา ณ ที่นี้ครับ
แผ่นที่37 หนุมานถูกยักษ์ลงโทษ : ในภาพหนุมานถูกมัดแขน ทหารยักษ์ช่วยกันแทง ช่วยกันเอาขวานฟัน  เหล่าพลยักษ์ที่ตายก็ตายไปที่ยังเหลือก็เพิ่มขึ้นมาใหม่จำนวนมาก และช่วยกันรุมจับหนุมานมัดไว้ ต่างก็เอาหอก ขวาน มีด ฟาดฟัน แต่พอหนุมานดิ้นหลุดก็กลับสังหารยักษ์ล้มตายไปอีก

แผ่นที38 เอาหนุมานใส่ครกตำ : ในภาพหนุมานกำลังแย่งสาก  ยักษ์กุมภัณฑ์ ซึ่งเป็นมือเพชญฆาต ได้ช่วยกันจับหนุมานรุมยกใส่ครกแล้วโขลกตำ  หนุมานกลับลุกออกมาได้ขึ้นชกชิงสากได้แล้วไล่ตีขยี้ยักษ์ตายไปอีกมาก

แผ่นที่39 เอาช้างมาแทงหนุมาน : ในภาพ หนุมานฆ่าควาญช้าง และหักคอช้าง  เหล่าพลยักษ์ช่วยกันจับหนุมานมัดกับเสาหลักกลางแปลงแล้วเอาช้างตกมีนวิ่งแทง หนุมานกลับดิ้นหลุดอย่างรวดเร็ว เข้าฆ่าหมอควาญยักษ์และหักคอช้างล้มลง

แผ่นที่40 หนุมานให้เผาตนเอง :ในภาพทศกัณฐ์เอาคบเพลิงจุดที่ตัวหนุมาน  หนุมานนั้นฆ่าอย่างไรก็ไม่ตาย จึงออกอุบายให้ตนเองถูกจับได้ แล้วบอกแก่ทศกัณฐ์ว่า วิธีตายของตนคือเอานุ่นสำลีมาหุ้มกาย เอาน้ำมันราดแล้วจุดไฟเผาจึงจะตาย ทศกัณฐ์ก็หัวเราะชอบใจ จึงสั่งทหารจัดการทันที แล้วทศกัณฐ์ก็จับหอกออกกวัดแกว่งควันฉุยเป็นเปลวไฟ จิ้มจุดที่ตัวหนุมานจนไฟไหม้ลุกโพลง

สวยงามทุกภาพเลย แต่ที่สงสัยคือ ภาพที่ ๓๗ เหล่าบรรดาพื้นหลัง Background หายไปไหนหมด

ส่วนภาพที่ ๔๐ จะเห็นลายในเนื้อหินอ่อน เป็นคลื่นพริ้วไป ดังกับกองไฟที่สลักไว้ ลงตัวอย่างยิ่งยวด

จบการโพสต์วันนี้ไว้ที่แผ่นที่40 ปิดท้ายด้วยทวารบาลรูปพระพรหม ผู้ประทานศรนาคบาศแด่อินทรชิต 
(ตอบคุณsiamese มันไม่มีเลยครับ ช่างมิได้จำหลักฉากหลังใดๆไว้เลย)

ไม่เคยเห็นรูปพระพรหมที่วัดโพธิ์เลยครับ สวยจริงๆ

ทำไมไม่รวบรวมพิมพ์เป็นหนังสือขายครับ เคยเห็นเป็นภาษาอังกฤษนานมาแล้ว
ทำเป็นภาษาไทย มีคำอธิบายภาพสักหนึ่งย่อหน้า เป็นงานที่ทรงคุณค่ามากนะครับ
เพราะไม่เกินสิบปีภาพคงลบเลือนไปหมด
ขออนุญาตทางวัด ใช้ผงถ่านลอกลายอีกครั้ง
แล้วแบ่งเงินรายได้ส่วนหนึ่งบำรุงพระศาสนาดีนะครับ
อาจแบ่งเล่มให้วัดขายเอาเงินเองหรือวางขายในวัดนั้นเลยก็ดีนะครับ
ผมคิดว่ามีคนซื้ออยู่แล้ว

ขอบคุณความหวังดีของคุณhoboครับ การทำหนังสือสักหนึ่งเล่มมิใช่ง่ายเลยครับ อีกทั้งเคยมีผู้จัดทำเป็นหนังสือไว้แล้วแต่หายากในท้องตลาดแล้วละ จริงๆแล้วผมมีข้อมูลอีกมากที่เหมาะจะทำหนังสือ แต่ยังหาสปอร์นเซอร์มิได้ก็เท่านั้น

เ้ข้ามาแจ้งว่าได้ติดตามชมภาพและการบรรยายของคุณ jean1966 ด้วยความชื่นชมตั้งแต่วันแรกแล้วครับ

แต่มิได้แสดงความเห็นอันใด เพราะเกรงว่าจะเป็นการปาดกระทู้
และเกรงว่า อาจรบกวนทำให้ผู้อ่านที่ติดตามกระทู้ขาดความต่อเนื่อง

ปกติก็จะเข้าชมแบบเงียบๆ น่ะครับ  :-[

ยังคงติดตามเกาะติดกระทู้นี้อยู่ด้วยความใคร่รู้ ว่าจะมีภาพในตอนใดบ้าง?
ไม่เคยเห็นมาก่อนเพราะเป็นคนต่างจังหวัด ที่แทบไม่มีโอกาสไปเยี่ยมชมเลยครับ

ปลื้มใจเลยครับ จากคอมเม้นท์คุณmrpzone นี่แหละครับข้อดีของอินเตอร์เน็ทที่ทำให้โลกแคบลงเดี๋ยวสายๆมาลงต่อเนื่องครับ ถึงตอนเด็ดหนุมายเผาลงกาอย่าลืมติดตามชมนะครับ

 :)
คิดตรงกันจริงๆครับ

มาชมกันต่อครับ
แผ่นที่41หนุมานเผากรุงลงกา : ในภาพหนุมานวิ่งโผนโจนทยานเข้าไปในมหาปราสาทราชมณเฑียร หนุมานกระโดดฉวัดเฉวียน จุดไฟทุกมุขมณเฑียรใหญ่น้อยเรือนคลังตำหนักในนอก ติดไฟไหม้เพลิงหมดทุกแห่ง

แผ่นที่42 ทศกัณฐ์หนีเพลิง : ในภาพทศกัณฐ์โอบนางมณโฑ ตามด้วยนางกาลอัคคี หนีเพลิง เมื่อทศกัณฐ์เห็นไฟไหม้ลุกลามไปทัวปราสาทราชมณเฑียรก็หมดปัญญาจะดับไฟได้ จึงรีบคว้ามือนางมณโฑอัครมเหสี นางกาลอัคคีมเหสีรองและสาวสนม ทรงรถบทจรหนีไฟโกลาหลออกข้างทางฉนวน

แผ่นที่43 พิเภกกับอินทรชิตหนีเพลิง : ในภาพ พิเภกประคองนางตรีชฎาเมียรัก อินทรชิตฉุดมือนางสุวรรณกรรณยุมา หนีเพลิง ทั้งสองอาหลานทนความร้อนจากไฟไม่ได้จึงรีบพาภรรยาออกจากวัง ปวงหมู่เหล่าสาวสนมวิ่งตามกันอลหม่าน

แผ่นที่44 กุมกรรณหนีเพลิง : ในภาพ นางจันทวดีและสนมเอกชื่อคันธมาลี ประคองกุมภกรรณออกจากวังหนีเพลิง กุมภกรรณ มหาอุปราชกรุงลงกาพี่ชายพิเภก เมียรักทั้งสองประคองหนีเพลิงออกจากวัง พนักงานเครื่องต้น วิ่งอลวนทิ้งเข้าของรีบตามไปด้วย
ต้องขออภัยผู้ชมภาพถ่ายตอนนี้ผู้โพสต์ถ่ายมาไม่ชัด เหตด้วยเวลามีจำกัดมิได้มีการตรวจทานภาพก่อน เมื่อกลับมาแล้วจึงพบว่าภาพไม่ชัดต้องขออภัยมา ณ ที่นี้

แผ่นที่45 สามนางหนีเพลิง : ในภาพ นางกาลอัคคี พระสนม และสาวใช้ เมื่อความร้อนจากเปลวเพลิง ทำให้วิ่งเตลิดเปิดเปิงต่างร่ำต่างร้องเรียกไขว่คว้า แล้วพากันไปยังเชิงเขาสัตนา

เรียนคุณ Jean ครับ

ทำไมช่างไทยให้ความสำตัญกับภาพการหนีเพลิงมากเช่นนี้ อย่างน้อยมี ๕ ภาพเข้าไปแล้ว  ???

แผ่นที่46 ทศกัณฐ์และบริวารออกป่า : ในภาพ ทศกัณฐ์และนางมณโฑประทับอย่ที่เขาสัตนา ทศกัณฐ์มีความโศกศัลย์เสียใจมากกว่าใครทั้งหมด ได้พากันมอยู่ที่เขาสัตนา ญาติวงศ์พงศาต่างร้องร่ำน้ำตานองหน้า
แปลกใจอยู่ว่ากรุงลงกาถูกเผาหมดแล้วนางสีดาหายไปไหนไม่วิ่งหนีกับเค้าหรือ งง!
ตอบคุณ Siamese ในความคิดของผมนะครับที่ตอนนี้มีหลายภาพ ให้สังเกตให้ดีมันจะมีตัวละครหลักอยู่หลายตัวทั้งพิเภก อินทรชิต กุมกรรณ ซึ่งจะมีบทบาทในตอนต่อไปช่างคงเล็งเห็นแล้วเปิดตัวจากตอนสำคัญตอนนี้ เพื่อให้การลำดับเรื่องเข้าใจได้ง่ายไม่ข้ามตอนกันมากนัก เพราะการจำหลักภาพมีเนื้อทีจำกัดนั่นเอง

แผ่นที่47 เรียกประชุมด่วน : ในภาพเหล่าขุนยักษ์เข้าเฝ้า เหล่าเสนาข้าราชการทุกหมู่เหล่าเข้าเฝ้าอยู่พร้อมหน้า ตำรวจอารักขาระมัดระวังอย่างแข็งขัน กองรักษษการณ์จัดเวรยามรายล้อมเป็นชั้นๆ

แผ่นที่48 มโหทร นำสาส์น : ในภาพ เสนาและมโหทรรีบรุดไปเฝ้าพระอิศวร ทศกัณฐ์ใช้ให้มโหทร อสูรชั้นอำมาตย์ผู้ใหญ่ในกรุงลงกาผู้รอบรู้ราชกิจ นำพระราชสาส์นไปกราบทูลพระอิศวร และตีฆ้องร้องเป่าให้เทพเทวาทั้งหลาย จงทราบเหตุความเป็นไปด้วย

แผ่นที่49 เทพยดามาเนรมิตเมือง : ในภาพเทวดาทั้งสองกำลังเสด็จลงมา เมื่อนั้นพระอิศวรมีบัญชาให้พาหมู่เทพเทวัญ ลงมานิรมิตสร้างเมืองใหม่ครบทุกสิ่งสารพันพร้อม ตรงที่ไฟไหม้ ทศกัณฐ์และบริวารญาติวงศ์พงศาพากันเสด็จกลับเข้าสู่ตำหนักในพระบรมมหาราชวังกรุงลงกาเช่นเดิม

ยิ่งชม ยิ่งงาม

ขอบคุณครับที่นำมาให้ชม

แผ่นที่50 ทศกัณฐ์ฝันร้าย : ในภาพทศกัณฐ์ชี้หัตถ์กระทืบบาท กุมภกรณจับเท้าห้ามไว้  เมื่อเสด็จกลับประทับในพระบรมมหาราชวังแล้ว ตกกลางคืนทศกัณฐ์ทรงฝันไปว่ามีพญาแร้งสองตัวรบกัน ตัวดำแพ้ตัวขาวชนะ ทรงตื่นบรรทมแล้วจึงเรียกให้พิเภกมาทำนายความฝัน

แผ่นที่51 พิเภกทำนายฝัน : ในภาพพิเภกกำลังลงตัวเลขในกระดานชนวน พิเภกทำนายว่าเป็นนิมิตรหมายบอกมรณสัญญาณ อันว่าแร้งดำคือทศกัณฐ์ แร้งขาวคือพระราม และเคราะห์ร้ายครั้งนี้จะหมดไปหากส่งคืนนางสีดาให้แก่พระราม ซึ่งเรื่องนี้กุมภกรรณมหาอุปราชทรงเห็นด้วยอยางยิ่ง ทศกัณฐ์เมื่อได้ฟังกลับทรงกริ้วมากให้ขับพิเภกออกจากกรุงลงกา ส่งตัวนางตรีชฎาเมียพิเภกไปดูแลนางสีดา

แผ่นที่ 52 พิเภกออกจากรุงลงกา : ในภาพ พิเภกมุ่งหนาไปเฝ้าพระราม  พิเภกได้พินิจพิจารณาชะตาของตนเองแล้ว และรู้ว่าพระรามจะเป็นผู้ชูชุปอุปถัมภ์ จึงไม่เสียใจกระไรนัก ไปสั่งลาเมียและลูกให้อาศัยอยู่ในกรุงลงกาต่อไปก่อน หากไม่ตายพ่อคงจะได้ย้อนกลับมาใหม่

แผ่นที่53 นิลขันพบพิเภก : ในภาพพิเภกร้องไห้เศร้าโสก นิลขันตรงเข้าจับ  พิเภกนั้นเมื่อเหาะจากรุงลงกามาแต่ลำพังผู้เดียว ถึงกลางป่าเข้าคันธกาลาซึ่งพระรามไปตั้งพลับพลาอยู่ที่นั่น เพื่อเตรียมจะข้ามฟากไปยังกรุงลงกา เมื่อพลลิงกองลาดตระเวนไปพบพิเภกกำลังร้องไห้อยู่ก็เรียกหมู่ลิงมารายล้อม แล้วนิลขันก็ตรงเข้าจับกุมตัวพิเภก

แผ่นที่54 พิเภกถูกจับ : ในภาพพิเภกถูกเชือกคล้องคอแล้วถูกพลลิงเฆี่ยนตี  เมื่อนิลขันจับพิเภกได้แล้วให้เอาเชือกมัดสองมือ แล้วช่วยกันชักช่วยกัยฉุด เหล่าลิงที่อยู่ข้างหลังก็ช่วยกันผลักช่วยกันดันผลัดกับเฆี่ยนบ้าง จนถึงพลับพลาที่ประทับจึงาเข้าไปกราบถวายบังคมทูลกับพระราม

แผ่นที่55 ทรงพจารณาเรื่องพิเภก : ในภาพพระราม-พระลักษมณ์ ทรงปรึกษากัน พระรามเมื่อได้เห็นพิเภกน้องชายทศกัณฐ์ วึ่งมีจริตผิดจากเผาพงษ์ ตนเป็นยักษ์แต่ใจมิใช่ยักษ์ มีลักษณะซื่อสัตย์ สุจริต ยุติธรรม(สงสัยเห็นเป็นเปาบุ้นจิ้น55555) จึงทรงมีพระเมตตาปลอบประโลมให้กำลังใจหลังทราบเรื่องราวจากพิเภก

แผ่นที่56 พิเภกสวามิภักดิ์ : ในภาพ สุครีพ หนุมานและพิเภกถวายบังคม พิเภกเมื่อได้ฟังกระแสพระราชดำรัสจากพระรามก็ทราบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณ จึงได้กราบทูลว่าจะจงรักภักดีและซื่อสัตย์ต่อพระรามตราบเท่าชีวิตจะหาไม่

แผ่นที่57 นำพิเภกไปสู่โรงราชพิธี  : ในภาพพิเภกได้รับการแวดล้อมจากเหล่าพญาวานร  เพื่อให้เป็นที่ไว้วางพระราชหฤทัย จึงให้เตรียมจัดพิธีดื่มน้ำพิพัฒน์สัตยานำพิเภกไปสู่ประรำพิธี

แผ่นที่58 โรงราชพิธี : ในภาพพิเภกดื่มน้ำพิพัฒน์สัตยาต่อหน้าสุครีพและหนุมาน เมื่อเชิญพระแสงราชศัตราวุธจุ่มลงในน้ำอันศักดิ์สิทธิ์ สุครีพอ่านคำสาบาน พิเภกพนมมือถวายบังคมรับจอกน้ำพิพัฒน์สัตยา แล้วดื่มท่ามกลางหมู่ท้าวพญาวานรที่ร่วมเป็นสักขีพยาน

แผ่นที่59 พลับพลา ณ เขาคันธกาลา พระราม พระลักษมณ์ เสด็จออกที่ประทับ โปรดเกล้าให้พิเภกชมการแสดงการแสดงประลองกำลังของเหล่าวานรในกองทัพ
จะสังเกตว่าภาพจำหลักมีร่องรอยสีน้ำมันสีแดงเลอะเปรอะเปื้อนอยู่บนภาพเป็นส่วนๆ ซึ่งยังมิได้มีผู้ใดหาเอาใจใส่มาลบออกไม่(คงมาจากครั้งทาสีพระอุโบสถเมื่อเร็วๆนี้) ไอ้เราจะไปดำเนินการก็ไม่ได้ เดี๋ยวจะกลายเป็นเรื่องใหญ่

แผ่นที่60 รับสนองพระราชโองการ : ในภาพ สุครีพ หนุมาน พิเภก นิลพัท นิลนนท์ รับพระราชโองการ  พระรามตรัสสั่งให้สุครีพพาพิเภกไปชมเหล่าวานรประลองกำลังเมื่อรับคำสั่งแล้ว ถวายบังคมคลานอกจากที่ประทับไปยังหน้าพระลาน ดูลิงใหญ่น้อยต่างอวดอ้างฤทธี

จำจบการโพสต์วันนี้ไว้แต่เพียงเท่านี้ ลาไปสวดมนต์ภาวนาให้หาเงินใช้หนี้ได้(6หลัก)ทันในวันพรุ่งนี้ก่อนได้จรลีไปอยู่ห้องกรง ไปรู้เทพยดาองค์ใดจะช่วยได้ ลาไปด้วยภาพจิตรกรรมฝาผนังในพระอุโบสถวัดโพธิ์ ฝาผนังด้านหน้าพระประธานซึ่งปัจจุบันบูรณะแล้ว(ชมได้อยู่ผนังเดียว)ด้านอื่นห้ามผ่านไม่รู้จะหวงไว้ให้ใครผิดวัตถุประสงค์ในการเรียนรู้ของบรรพชนเสียจริงๆ

ภาพจิตรกรรมสวยงามจังเลยครับ คุณ Jean ถ่ายภาพจิตรกรรมวัดโพธิ์ไว้เยอะไหมครับ ช่วยนำมาลงเป็นวิทยาทานให้ด้วยครับ

นำนางรำมาอวยพร ฟ้อน ร่าย ให้คุณ Jean ผ่านพ้นวิกฤตไปด้วยดีครับ

สาเหตุที่ไม่มีภาพจำหลักตอนสีดาหนีไฟ
คาดว่า..ภาพตอนนางสีดาหอบผ้าหอบผ่อนหนีไฟไหม้เมืองลงกา จะมิงามตา

หรือท่านผู้แกะสลักเกรงว่า อาจจะเสียภาพลักษณ์นางเอกในท้องเรื่องน่ะครับ  ;D

ขอให้คุณ Jean ผ่านพ้นวิกฤตครั้งนี้ด้วยดีครับ
คุณหนุ่มสยามจัดนางรำมาฟ้อนอวยพรไปแล้ว ขอจัดชุดบวงสรวงชุดใหญ่ให้ก็แล้วกันครับ

 ;D

เป็นความรู้มากเลยค่ะ แล้วการสลักนี้เป็นช่างในสมัยรัชกาลที่๓หรอค่ะ การสลักมีอิทธิพลอื่นเข้ามาผสมมั้ยค่ะ อย่างเช่นอิทธิพลจีน การปะปนของอิทธิพลท้องถิ่นเป็นต้นอ่ะคะ

อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ  ประสบเคราะห์กรรมแล้วสรุปได้ดี "กรรมเก่า" แล้วไม่ไปยึดติดให้ชีวิตต้องตกต่ำ

กลับกลายเป็นพบแสงสว่างทางปัญญา มาวัดพระเชตุพนฯ  ถ่ายภาพมาให้ชาวเรือนไทยได้ยลตา

ทำให้ "คนเกือบแก่" ต้องลุกขึ้นตั้งใจว่า  "ต้องไปวัดโพธิ์"   ไปยลความงามของโบราณสถานอย่างใจเย็นและเรียบง่าย

ไม่ต้องไปรบกวนผู้ใด  ไปเดินคนเดียวได้ออกกำลังกาย ได้พักผ่อน ได้ทั้งนั้น 
 
เอ๊า คนที่เบื่อๆๆ อะไรอยู่อาบน้ำแต่งตัวไปวัดโพธิ์กันเถอะค่ะ   ไปเติมแต่งชีวิตให้มีคุณค่าค่ะ

กระทู้นี้ไม่มีเวลามาตอบให้จบจริงๆสักที การจำหลักชุดนี้เป็นช่างสมัยรัชกาลที่๓ครับดูจากรูปศิลปะก็น่าจะไม่มีอิทธิพลใดๆปนอยู่ถึงมีก็เพียงเล็กน้อยไม่อาจนับได้ครับคุณberry สำหรับคุณรัศมี สีทอง ถ้ายังมีกำลังพอจะท่องเที่ยวชมของงามก็เชิญที่facebookผนังเก่าเล่าเรื่อง จัดทริปชมจิตรกรรมฝาผนังอยู่ทุกเดือนครับ อย่างรูปทริปล่าสุดที่สระบุรีครับ เดือนหน้าจะไปชลบุรีครับ