เรือนไทย

ยามนี้ คนรักรูปถ่ายโบราณคงจะไม่ยอมพลาดโอกาสที่จะหาเวลาไปชมภาพของจริงที่เคยเห็นซ้ำๆกันตามหนังสือบ้าง ทางอินทรเนตรบ้าง แต่คราวนี้ภาพเหล่านั้นได้ถูกอัดขยายจากกระจกต้นฉบับเป็นขนาดมหึมา นำมาจัดแสดงเป็นบุญตาของชาวไทย ขนาดแต่ละภาพสูงยาวเป็นหน่วยเมตร และท่านผู้จัดก็ใจกว้าง ไม่ห้ามการถ่ายรูปภาพเหล่านั้น แต่อย่างว่าแหละครับ ใครก็คงจะถ่ายไปทำประโยชน์ทางการค้าไม่ได้เพราะแสงสะท้อนที่กรอบกระจกมากเหลือเกิน ถึงอย่างนั้นก็ดี มันได้สร้างความเพลิดเพลินให้ผมเป็นอย่างยิ่งที่ได้ซอกแซกสายตาไปหารายละเอียดเล็กๆน้อยๆในภาพ เพื่อถ่ายรูปเก็บไว้ ซึ่งบางภาพมีองค์ประกอบครบถือเป็นภาพเก่าที่ค้นพบใหม่ได้เลย

นิทรรศการภาพถ่ายโบราณ สยาม ผ่านมุมกล้องจอห์น ทอมสัน ๒๔๐๘-๒๔๐๙ รวมทั้งนครวัดและเมืองชายฝั่งประเทศจีน เปิดให้ชมเป็นเวลา ๒ เดือน คือ ตั้งแต่วันที่ ๑๐ มกราคมถึง ๒๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๘ เวลา ๙ ถึง ๑๖ น เว้นทุกวันจันทร์และอังคาร ที่ พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ หอศิลป์ ถนนเจ้าฟ้า แขวงชนะสงคราม เขตพระนคร โทรศัพท์: ๐๒ ๒๘๒ ๘๕๒๕

www.facebook.com/thenationalgallerybangkok (http://www.facebook.com/thenationalgallerybangkok)

มาชมบรรยากาศภายในห้องจัดแสดงก่อน

แต่บางจุดคนก็หนาตานะครับ

ถ้าไปในยามปลอดๆอย่างนี้ ก็ถ่ายภาพกันได้แบบสบายๆ ไม่ต้องเกรงใจใคร

ภาพแรกเลยที่ผมเกิดความคิดจะเก็บรายละเอียดของภาพ คือเจ้าตัวนี้ ที่สายตาไปมองเห็นเข้าในมุมหนึ่งของภาพ

ถ่ายภาพให้สวยยากเนื่องจากกระจกสะท้อนเงา

เจ้าสัตว์ประหลาดของผม มันยืนอยู่ในภาพเดียวกันกับภาพนี้

นี่ เห็นอย่างนี้เซียนภาพเก่าอย่างคุณหนุ่มคงทราบแล้วละว่า ผมเจาะมาจากต้นฉบับภาพไหนของทอมสัน

งดงาม เห็นรายละเอียดดีมากๆ เลย ทราบว่าหมดงานในประเทศไทยแล้ว ทางเวลคัมจะให้ไปจัดแสดงต่อที่ลอนดอนด้วย ซึ่งเป็นการเผยแพร่ประเทศไทยผ่านภาพเก่าได้อีกทางหนึ่ง ซึ่งอย่างน้อยคนอังกฤษก็ต้องได้ยินชื่อ King Mongkut - Thompson - Angor Wat เพิ่มมากขึ้น

ครับ เสียดายที่ผมถ่ายมาได้เพียงคุณภาพเท่านี้

สัตว์ปริศนาของผมอยู่ในวงกลมของภาพ ต้องให้คุณเพ็ญชมพูมาฟันธงว่าเป็นม้าหรือสายพันธุ์อื่น

เหมือนว่าคุณอากำลังเล่น ๒ ไฟล์ภาพนะครับ  :P :P

จริงด้วย ภาพเต็มมาจากหนังสือ ส่วนภาพเจาะผมถ่ายจริงๆมาจากภาพที่เขานำมาแสดง แต่การจะถ่ายภาพเต็มๆของรูปเหล่านั้นมาให้พอดูได้นั้น เป็นเรื่องเหลือวิสัยครับ

ภาพนี้คงชัดขึ้น 

Ancient capital of Siam 1865. Ayuthia Siam 1865. คือภาพวัดเสนาสนาราม พระนครศรีอยุธยา

เรือนไทยในภาพที่ 6  โอ่อ่างดงามน่าทึ่งมาก

ม้าก็พอเป็นไปได้ แต่ไม่ขอฟันธง  ;D

ตกลงครับ ไม่ฟันก็ไม่ฟัน

ตอนแรกที่เห็นผมยังนึกว่าเป็นกวางที่พระท่านเลี้ยงไว้ แล้วปล่อยให้หากินอิสระ
ก็อยุธยาสมัยนั้นป่าเกือบจะกลืนเมืองไปแล้ว ขนาดช้างป่า ยังทำเพนียดไว้ใกล้ๆเมืองเพราะระยะทางไม่ไกลเกินไปกับแหล่งที่จะกวาดต้อนช้างป่ามาได้นับร้อยตัวในคราวเดียว

สมัยรัชกาลที่๔ที่๕นี่ แถวทุ่งรังสิตยังเป็นป่า มีสมัน ซึ่งเป็นกวางที่เขาสวยที่สุดในโลกอยู่อาศัย แต่พอฝรั่งเอาปืนบรรลุกระสุนสำเร็จรูปมาขาย สัตว์ที่น่าสงสารก็ทะยอยกันสูญพันธุ์ไป ช้างค่อมเมืองนคร ซึ่งเป็นช้างแคระพันธุ์เดียวในโลกตัวไม่ใหญ่ไปกว่าควาย สมัยก่อนชาวบ้านล่ากันในทุ่งด้วยปฏัก แต่ตอนหลังก็สูญพันธุ์ไปเพราะปืนยาวกระสุนหัวทองแดงด้วย

เล่าแถมหน่อยว่า สมัยผมอายุสักสิบขวบ ที่เขาดินยังมีช้างค่อมให้ดู ผมนึกว่าเป็นลูกช้างเพราะเขายืนโรงไว้ใกล้ชิดกับคนดูมาก แต่ที่ไหนได้ ใครไปหยอกล้อเค้าๆก็ออกอาการหงุดหงิดฟาดงวงฟาดงา แผดเสียงขับไล่ คนเลี้ยงบอกว่าเค้าแก่แล้ว ขี้บ่นขี้รำคาญคนไปจุกจิกกวนใจ

ภาพต่อไป ด.ช. หลุยส์ ลีโอโนแวนส์ ลูกชายแหม่มแอนนาแบบชัดๆครับ

หน้าอย่างนี้แหละ พอโตขึ้นแกเป็นเสือผู้หญิงตัวฉกาจ ขนาดสร้างฮาเร็มเลี้ยงละอ่อนอยู่ที่ลำปางทั้งฝรั่งทั้งไทยรู้กันไปทั่ว

เจอชาวสยาม มานั่งหน้าวัดเดียวดายทำไม หนอ  ???

มีแอบอยู่ข้างประตูอีกคน ประเภทกลัวแดดกับไม่กลัวแดด

เกยทำไว้ให้ใคร แต่ครั้งไหน
น่าจะใช้ขึ้นลงเสลี่ยงของเจ้านายนะ

ลองกลับภาพขาวดำ ปรากฎชาวสยามอีกท่านหนึ่งนั่งพิงซุ้มประตูอยู่ สรุปว่า นั่งคุยกัน  ;D

สงสัยท่านั่งค่ะ  นั่งยองๆหรือว่านั่งชันเข่า   จากองค์ประกอบแสดงว่าทั้งสองต้องนั่งท่านี้นาน  ไม่ใช่นั่งปุ๊บต่อมาลุกปั๊บ

คนโบราณน่าจะนั่งได้นานๆเป็นปกติวิสัยนะครับ ความจริงชาวบ้านในชนบทก็ยังถนัดท่านี้อยู่

เราเห็นหลวงพ่อคูณองค์หนึ่งละ ที่ท่านนั่งยองๆตลอด ผมไม่ทราบว่าในการปฏิบัติพิธีกรรมท่านนั่งท่าไหน แต่ในพม่าแล้ว ท่านั่งยองถือเป็นท่าคลาสสิกทีเดียวสำหรับการนั่งทนๆนานๆ ทั้งพระทั้งฆราวาส

นั่งกันแต่เล็กแต่น้อย

นี่สิไม่น่าเชื่อว่าเป็นท่าที่พนักงานฝ่ายนอกนั่งเฝ้าเจ้านายกัน แม้จะอยู่รอบนอกก็เถอะ

มาจากภาพที่เจาะหน้าตาเด็กชายหลุยส์มาน่ะครับ

อ้าว แล้วที่นั่งอยู่มุมล่างซ้ายนี่ใครกันเล่าล่ะพ่อหนุ่มสยาม

ขอหยิบขอยืมภาพของคุณหนุ่มรัตนสยามมาลงหน่อย และขอเชิญท่านไปกดLIKEให้ที่โน่นด้วย

https://www.facebook.com/noomrattana3/photos/a.780955428607931.1073741828.780950968608377/783024678401006/?type=1&theater (https://www.facebook.com/noomrattana3/photos/a.780955428607931.1073741828.780950968608377/783024678401006/?type=1&theater)

 ;D

คนเดียวกันนี้แล ทหารล้อมวัง

โอ คุณลุงคนนี้เอง

แต่หมวกของคุณลุงในภาพนี้มีขนนกนะ ท่าทางทะมัดทะแมงพร้อมรบกว่าคนที่นั่งพิงเสาสวมหมวกคล้ายกันแต่ไม่มีขนนก

จากภาพต้นฉบับนี้ครับ

พระมาลา น่าจะเป็นตราพระราชลัญจกรพระมหาพิชัยมงกุฎของพระราชบิดา

สมเด็จเจ้าฟ้าจุฬาลงกรณ์ และสมเด็จเจ้าฟ้าภาณุรังษีสว่างวงศ์

พระองค์นี้นามใดครับ ท่านผู้รู้ช่วยเฉลยหน่อย
พระองค์เจ้ากฤดาภินิหารหรือเปล่า

สวัสดีครับ ท่านอาจารย์ Navarat.C ครับ

กระผมเดินทางตลอด ไม่ได้ว่างเว้น
ขอให้ผมว่างอีกนิดแล้วผมจะมาคุยเรื่องพระเมรุมาศที่ค้างไว้ตั้งแต่ทริปก่อนครับ
กราบขออภัยท่านอาจารย์มา ณ ที่นี้ด้วยขอรับ

รูปนี้คงเป็นพระองค์เจ้าเกษมสันต์โสภาคย์ กรมหลวงพรหมวรานุรักษ์
ชันษา 9 ปี ครับ

วิธีดูว่าพระกุมารน้อยเป็นใคร ที่ผมใช้อยู่คือ ก่อนอื่นคะเนชันษาว่าสักคราวใด
จากนั้นดูบัญชีรายชื่อว่าท่านใดอยู่ในข่ายบ้าง

จากนั้นดูกายวิภาคที่เปลี่ยนไม่ได้ เช่น ใบพระกรรณ  พระขนง พระโอษฐ์ สันพระนาสิก ทรงพระพักตร์
(สมัยนั้นยังไม่มีมีดหมอ)

ขอเรียนถาม อ เพ็ญชมพูหรือท่านใดที่พอทราบว่าเว็บใดมีรูปพระกุมาร กุมารีรัชกาลที่ 4 ชัดๆ พร้อมพระนาม บ้างครับ

ยินดีที่คุณcameramanกลับมานะครับ
ระหว่างที่รอความเห็นท่านอื่นในเรื่องการหาชื่อพระกุมารในรัชกาลที่ ๔ ผมขอสลับไปดูภาพที่ผมเกริ่นไว้แต่แรกก่อนก็แล้วกัน
รูปพระกุมารมีอีกหลายรูปเลย แต่ลงติดๆไปในตอนนี้จะกลายเป็นกระทู้ปริศนาใคร่เอ่ยไป

 

สพานในกรุงเทพ

ภาพจากเมืองจีน

เขมร นครวัต

ชาวเขมร

การครอบภาพในองค์ประกอบนี้ คงจะมีผู้ทำหลายคน

 เชิญว่ากันไปพลางๆในเรื่องที่ค้างไว้ได้เลย บ่ายนี้ผมจึงจะกลับมาใหม่ครับ

ไม่ใช่สะพานในกรุงเทพครับ แต่เป็นสะพานช้าง หรือ สะพานพระจอมเกล้าข้ามแม่น้ำเพชรบุรีครับผม

ขออนุญาตคุณนวรัตนใช้เนื้อที่ในกระทู้นี้ตอบคำถามสั้น ๆ

คุณ cameraman สามารถหาสิ่งที่คุณต้องการได้ที่เว็บเรือนไทยนี้แหละหนอ

รูปเก่าเล่าเรื่อง-เมืองบางกอก 8 (http://www.reurnthai.com/index.php?topic=5927.msg90935#msg90935)

มาทายภาพบุรุษ และสตรีปริศนากันเถอะ !!!! (http://www.reurnthai.com/index.php?topic=5356.msg113963#msg113963)

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/%E0%B8%AD%E0%B8%A1%E0%B8%A2%E0%B8%B4%E0%B9%89%E0%B8%A104.png)

คล้ายนัก ๆ  ;D

สั่งหนังสือกับทางเพจไป เพิ่งได้รับเลยค่ะเนี่ย ;D

เอาภาควัดวาอารามบ้างนะครับ

หน้าบัน ถ่ายในวัดโพธิ์

ซุ้มประตูแห่งหนึ่งภายในวัด

วัดแจ้ง เทวดาบนหลังสัตว์หิมพานต์บนพระเจดีย์องค์บริวาร

ชีวิตชาววัดกับแม่น้ำเจ้าพระยา

ขอบคุณท่านเพ็ญชมพูสำหรับลิ้งค์พระกุมารครับ


สำหรับพระองค์เจ้ากฤษฎาภินิหาร ผมคิดว่าเค้าพระพักตร์ท่านมีเอกลักษณ์
ดูง่ายกว่าองค์อื่น

เอาครับ ถ้าอยากจะทายพระนามพระราชโอรสในรัชกาลที่๔ ผมก็เจาะเก็บไว้หลายพระองค์ด้วยกัน

พระองค์แรกนี้ไม่ต้องทาย สมเด็จเจ้าฟ้าจุฬาลงกรณ์ ในภาพพระราชพิธีโสกันต์ที่นายทอมสันถ่าย แต่โปรดสังเกตุดวงพระพักตร์น้อยๆที่แอบอยู่หลังเสา

องค์นี้ น่าจะศักดิ์ใหญ่กว่าองค์อื่น เพราะประทับอยู่เบื้องหลังพระราชบิดาทีเดียว

จากภาพจากช่วงแรกของพระราชพิธี ก่อนจะทรงปลงพระเกษากันต์ครับ

จากภาพพระราชพิธีช่วงหลัง เมื่อปลงพระโสกันต์แล้วทรงพระมงกุฏเสด็จกลับ สมเด็จพระราชบิดาและเจ้านายน้อยๆส่งเสด็จ

องค์ใดเป็นองค์ใดเชิญทายกันเองตามสะดวกครับ

น่าจะมีพระราชกุมารีด้วย

ภาพนี้ไม่ทรงอยู่นิ่งหลายพระองค์ พระรูปเลยไม่ชัด ใครจะทายก็ได้ไม่มีคนทราบหรอกว่าจะถูกหรือผิด

แต่องค์กลางที่พอจะดูชัดอยู่บ้าง น่าจะเป็นพระองค์เจ้าจิตรเจริญหรือเปล่า

ภาพเหล่านี้ ไม่ใช่ทุกภาพที่มีลายมือของนายทอมสันจารึกไว้ในแผ่นเนตาทีฟ ชวนให้คิดว่าภาพที่มิได้มีชื่อของเขากำกับ น่าจะเป็นภาพที่ถ่ายโดยช่างกล้องเอกของสยาม คือนายจิต หรือฟรันซิส จิต ที่ขายภาพหลายภาพให้นายทอมสันไปรวมไว้ในผลงานของตนโดยไม่ระบุที่มาที่ไป คนจึงเข้าใจว่าเป็นภาพที่เขาถ่ายเองทั้งสิ้น จวบจนมีนักวิชาการคนไทย คือ อาจารย์พิพัฒน์ พงศ์รพีพร ออกมาจับผิดภาพของทอมสันได้ว่าบางภาพถ่ายก่อนที่เขาจะเดินทางเข้ามาสยาม เล่นเอาฝรั่งอึ้งไป

ถูกต้องแล้วครับ

สำหรับการพระราชพิธีโสกันต์เจ้าฟ้าจุฬาลงกรณ์นั้น ในบันทึกของทอมสันเขียนโชว์ไว้ว่า "ตนเองได้รับเกียรติอย่างมากให้เข้าร่วมประเพณีอันยิ่งใหญ่ที่จัดอย่างอลังการคือ การตัดจุก (โสกันต์) ซึ่งเราเป็นฝรั่งเพียงคนเดียวที่ได้ร่วมชมงานอันตระการตานี้"

เข้าไปชมภาพชัดระดับนี้ไม่ทราบว่า คุณอา NAVARAT.C คลายปัญหาเรื่องมยุรฉัตร กับนางเชิญมยุรฉัตร หรือยังหนอ  ???

เฉลยไปแล้วนี่นา

นางเชิญมยุรฉัตรจ๋า เธอถืออะไรมาจ๊ะ

http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2008/12/K7307825/K7307825.html (http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2008/12/K7307825/K7307825.html)

คุณหนุ่มคงอยากเห็นภาพนี้ชัด ๆ ด้วยแหละหนอ   ;)

ปีนั้นพระองค์เจ้าจิตรเจริญ เพิ่ง 3 พรรษาครับ

กลับถึงไทยผมต้องหาเวลาไปชม
เสียดายว่าภาพสวย แต่ข้อมูลยังไม่แม่น (คลาดเคลื่อน) และไม่มีอะไรนำเสนอต่างจาก wiki
http://www.bangkokpost.com/lifestyle/social-and-lifestyle/454637/ (http://www.bangkokpost.com/lifestyle/social-and-lifestyle/454637/)

จะว่าไปอัตของ John Thomson ก็หายาก
ผมเคยไปปักหลักที่ National Library Singapore on Victoria St อยู่หลายวัน ได้ไรไม่เท่าไร
เพื่อนส่งข่าวว่า...

I may have told you I saw the Thomson collection at the Tokyo Fuji Museum of
Art in Tokyo. I was interested in the information on Singapore and his early life in
Scotland and was disappointed.

ผู้ที่สนใจภาพถ่ายของทอมสัน ก็ควรจะสนใจเรื่องนี้ด้วยครับ

"การแอบอ้างผลงานของ มิศฟะรันซิสจิต โดยช่างภาพระดับโลก (Plagiarism of Francis Chit's work by world-renowned photographers)"

https://www.facebook.com/notes/rimklong-gallery/%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B9%81%E0%B8%AD%E0%B8%9A%E0%B8%AD%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B8%9C%E0%B8%A5%E0%B8%87%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B8%87-%E0%B8%A1%E0%B8%B4%E0%B8%A8%E0%B8%9F%E0%B8%B0%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B8%8B%E0%B8%B4%E0%B8%AA%E0%B8%88%E0%B8%B4%E0%B8%95-%E0%B9%82%E0%B8%94%E0%B8%A2%E0%B8%8A%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B8%A0%E0%B8%B2%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%94%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B9%82%E0%B8%A5%E0%B8%81/118517898208121

ในการเข้ามาถ่ายรูปของนายทอมสันครั้งนั้น ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯให้กรมหมื่นอลงกฏกิจปรีชาทรงกำกับดูแล อำนวยความสะดวกต่างๆ โดยที่กรมหมื่นอลงกฎเองก็ได้ชื่อว่าทรงเล่นกล้องเป็นบุคคลแรกๆของสยาม กล้องที่ทรงใช้เป็นกล้องเก่าที่บาทหลวงปาเลอกัวส์ขายต่อให้

ในภาพจะเห็นกรมหมื่นอลงกฎในภาพที่ทอมสันถ่ายพระที่นั่งสุทไธสวรรค์

กรมหมื่นอลงกฎในมุมใกล้

ข้ารับใช้ในพระองค์เชิญเครื่องยศตามเสด็จ

ความสนิทสนมครั้งนี้ นายทอมสันจึงได้ฉายภาพพระองค์ท่านและพระโอรสหรือพระธิดาไม่แจ้ง ในนิทรรศการบรรยายภาพว่าเป็นพระธิดา ในขณะที่หนังสือภาษาไทยบางฉบับคิดว่าเป็นพระองค์เจ้าชายเทวัญอุไทยวงศ์

เห็นพระที่นั่งสุทไธสวรรย์ สมัยนั้นแล้วจำไม่ได้ค่ะ    กรมหมื่นฯ ท่านเสด็จขึ้นทางด้านหลังหรือคะ

ครับ สองรูปสุดท้ายของหน้าที่แล้วเป็นด้านหน้า ทางขึ้นพระที่นั่งอยู่ภายในกำแพงพระบรมมหาราชวัง ซึ่งเป็นด้านหลัง

เจาะดูเรือในแม่น้ำเจ้าพระยาบ้าง

เรือสมัยนั้นส่วนใหญ่จะะเป็นเรือที่ใช้ใบทั้งสิ้น ราชบัณฑิตท่านว่า เรือใบแบบยุโรปคนไทยเรียกว่า เรือ "กำปั่น" เป็นเรือเดินสมุทรที่มีขนาดใหญ่ ซึ่งนักวิชาการไทยบางท่านเชื่อว่าอาจจะมาจากคำมลายูหรือภาษาฮินดี ว่า "capel" (คะเปล) แต่ในภาษาทมิฬมีคำว่า "กัปปัล" ซึ่งบางครั้งก็ออกเพี้ยนเป็น "กำปัล" ที่หมายถึงเรือเดินสมุทรขนาดใหญ่ และใกล้เคียงกับคำภาษาไทยมากกว่า และชาวอินเดียใต้คือพวกชาวทมิฬก็ค้าขายกับเมืองไทยมายาวนานแล้วแต่ครั้งก่อนประวัติศาสตร์ของไทย จึงมีความเป็นได้มากว่า คำว่า กำปั่น ที่หมายถึงเรือนั้น จะเป็นคำเก่าที่ยืมมาจากภาษาทมิฬ เพราะวัฒนธรรมทมิฬก็ส่งอิทธิพลถึง มอญและเขมรโบราณมาก่อนเช่นกัน

ในขณะที่เรือเดินทะเลใช้ใบแบบจีนจะเรียกว่า "เรือสำเภา"

ลำนี้น่าจะเป็นเรือกำปั่น ทอดสมออยู่หน้าวัดสัมพันธวงศ์

ลำนี้เป็นสำเภาจีนแน่ แต่คงเป็นขนาดที่ใช้วิ่งเลียบชายฝั่งไปเรื่อยๆ

ลำนี้จอดอยู่แถวท่าเตียน

เป็นเรือแจว ที่เรียกว่าเรือเก๋ง

แอบเห็นเรือจักรไอน้ำจอดอยู่ในโรงหน้าวัดอรุณลำหนึ่ง

เรือแบบนี้เรียกว่าเรือใบจักรข้าง น่าจะเป็นของผู้มีบุญหนักศักดิ์ใหญ่ แต่ไหงมาอาศัยหน้าวัดก็ไม่ทราบ จะว่าเป็นของเจ้าอาวาสก็ดูจะเกินไปสำหรับสมัยนั้น ใครมาออกฤทธิ์แบบสมีหลวงปู่เณรคำนั่น สงสัยเป็นได้โดนหวายแล้วส่งไปตะพุ่นหญ้าช้างจนกว่าจะแก่ตาย

ฤๅ ท่านผู้มีบุญในสมัยนั้น ถวายเรือใบจักรข้างที่ท่านมีหลายลำ ให้วัดเสียลำหนึ่ง เผื่อเจ้าอาวาสจะรับกิจนิมนต์ไปไกลๆ
เหมือนเศรษฐีสมัยนี้ถวายรถเบนซ์ จากัวร์ รถตู้อัลผาด ให้เจ้าคุณ

ภาพเหล่านี้ ถ่ายในรัชกาลที่เท่าไหร่คะ คืออยากจะทราบว่าเรือพวกนี้เป็นเรือที่เขาใช้กันในสมัยไหนน่ะค่ะ

ภาพทั้งหมดอยู่ในสมัยรัชกาลที่ ๔ ครับ

สมัยนั้นเรือที่ใช้เครื่องจักรไอน้ำขับเคลื่อนใบจักรเพิ่งจะมีในประเทศไทยได้ไม่นาน และน่าจะมีเพียงไม่กี่ลำ ถ้าไม่เป็นของหลวงก็คงจะต้องเป็นของขุนนางไม่น่าจะต่ำกว่าเจ้าพระยา
พระสงฆ์คงยังไม่มีสิทธิ์ที่จะครองสมบัติระดับนี้กระมังครับ ถ้าเป็นสมเด็จพระสังฆราชเจ้าละก็อาจจะพระราชทานเรือหลวงให้ทรงใช้ แต่วัดอรุณฯเจ้าอาวาสคงเป็นแค่สมเด็จพระราชาคณะเป็นอย่างสูง

ภาพเรือเก๋ง ๔ หลักแจว คล้ายแบบเรือในคคห.๗๙

พระองค์เจ้าทองแถมถวัลยวงศ์

พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าฯทรงโปรดเกล้าฯให้พระราชโอรสผลัดกันมาเป็นองค์ประธานในการถวายอาหารแด่สงฆ์ซึ่งจัดเป็นประจำที่พระที่นั่งสุทไธสวรรค์ ซึ่งวันที่ทอมสันได้ไปถ่ายภาพที่นั่นเป็นเวรของพระองค์เจ้าทองแถมถวัลยวงศ์

จาก wikipedia

พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าทองแถมถวัลยวงศ์ กรมหลวงสรรพสาตรศุภกิจ พระนามเดิม พระองค์เจ้าทองแถมถวัลยวงศ์ พระราชโอรสในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวกับเจ้าจอมมารดาสังวาลย์ ธิดานายศัลยวิชัย ( ทองคำ ณ ราชสีมา ) ประสูติเมื่อวันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2400 ทรงเป็น "พระบิดาแห่งภาพยนตร์ไทย"

พระองค์เจ้าทองแถมถวัลยวงศ์ ทรงพระปรีชาในด้านงานช่าง ทรงร่วมรับหน้าที่บูรณะปฏิสังขรณ์วัดพระศรีรัตนศาสดาราม เมื่อครั้งสมโภชกรุงรัตนโกสินทร์ 100 ปี พ.ศ. 2425 พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวโปรดเกล้าฯ ให้เฉลิมเกียรติพระองค์ ทรงกรมเป็น กรมหมื่นสรรพสาตรศุภกิจ ผู้บังคับการกรมช่างมหาดเล็ก เมื่อ พ.ศ. 2431 ทรงบังคับบัญชางานช่างต่างๆ ในพระบรมมหาราชวังชั้นใน พระราชวังบางปะอิน สวนสราญรมย์ ทรงรับผิดชอบงานโยธาในการก่อสร้าง พระที่นั่งอมรินทรวินิจฉัย และวัดราชบพิธสถิตมหาสีมารามราชวรวิหาร

กรมหมื่นสรรพสาตรศุภกิจได้ตามเสด็จพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวประพาสสิงคโปร์ เมื่อ พ.ศ. 2439 และได้ทอดพระเนตรภาพยนตร์เป็นครั้งแรก ในปีต่อมา ทรงตามเสด็จประพาสยุโรปครั้งแรกในปี พ.ศ. 2440 ได้ทรงจัดซื้อเครื่องซีเนมาโตกราฟฟี ซึ่งเป็นทั้งกล้องถ่ายและเครื่องฉายภาพยนตร์ กลับมาเมืองไทยด้วย ภาพบันทึกเหตุการณ์ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เสด็จประพาสยุโรป เมื่อปี พ.ศ. 2440 นับเป็นภาพยนตร์ม้วนแรกสุดในโลกที่ได้บันทึกเรื่องราวเกี่ยวกับชาติไทย

กรมหมื่นสรรพสาตรศุภกิจได้ทรงถ่ายทำภาพยนตร์บันทึกเหตุการณ์เบ็ดเตล็ด ทั้งในและนอกเขตพระราชวัง จนถึงภาพพระราชกรณียกิจของสมเด็จพระพุทธเจ้าหลวง นอกจากพระองค์ทรงเป็นนักถ่ายภาพยนตร์เป็นรายแรกและรายเดียวของสยามในรัชสมัยนั้นแล้ว พระองค์ยังทรงเป็นผู้ดำเนินธุรกิจจัดฉายและให้เช่าภาพยนตร์เป็นรายแรกของชาติด้วย โดยนอกจากจะทรงให้โรงภาพยนตร์ต่าง ๆ เช่ายืมภาพยนตร์ของพระองค์แล้ว บางครั้งก็ทรงจัดฉายภาพยนตร์เก็บค่าดูจากสาธารณชนขึ้นในบริเวณวังของพระองค์ และที่ทรงทำเป็นประจำคือ การออกร้านฉายภาพยนตร์เป็นเจ้าประจำในงานประจำปีวัดเบญจมบพิตร ในรัชกาลต่อมา พระองค์ทรงว่างเว้นและเลิกราการถ่ายทำภาพยนตร์ เนื่องจากมีผู้ดำเนินการขึ้นในสยามแล้วหลายราย

พระองค์เจ้าทองแถมถวัลยวงศ์ ทรงประทับอยู่ที่วังสรรพสาตรศุภกิจ ที่ก่อสร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2444 วังนี้ถูกไฟไหม้หมดจนเหลือแต่ซุ้มประตูทางเข้าวัง เมื่อ พ.ศ. 2510 และมีการสร้างตึกแถวสมัยใหม่ขึ้นมาแทน ปัจจุบันย่านนี้เรียกว่า แพร่งสรรพศาสตร์

พระองค์เจ้าทองแถมถวัลยวงศ์ ทรงได้รับเฉลิมพระเกียรติเป็น พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงสรรพสาตรศุภกิจ เมื่อ พ.ศ. 2455 ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงรับราชการตำแหน่งสุดท้ายเป็น นายพันเอกราชองครักษ์ ประชวรเป็นพระโรคอัมพาต สิ้นพระชนม์เมื่อวันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2462 พระชนมายุได้ 62 ปี
ทรงเป็นต้นราชสกุล ทองแถม และทรงมีเชื้อสายที่ไม่ได้นับเป็นราชสกุล คือ สกุลทองเจือ สุวรรณรัฐ และ ถาวรรัตน์

ฝีมือลงสี โดย  คุณหนุ่มสยาม  ;D

จากภาพถ่ายขุนนางท่านหนึ่ง เห็นเบื้องลึกการถ่ายทำแล้วอึ้ง นี่ท่านเล่นจัดฉากกันกลางถนนเลย

ทอมสันเป็นผู้ถ่ายหม่อมราโชทัย (ม.ร.ว.กระต่าย อิศรางกูร) ภาพนี้แน่เพราะเขาลงนามกำกับไว้เองดังที่เห็นในหน้าที่แล้ว

แต่ภาพที่ท่านผู้นี้ถูกจัดพร้อมองค์ประกอบเข้าฉากอย่างดีในสติวดิโอ ในหนังสือผลงานนายทอมสันก็นำมาลงพิมพ์ไว้ด้วยพร้อมคำบรรยายว่าหม่อมราโชทัย สวมชุดเดียวกับภาพของทอมสัน แต่มีการจัดวางเครื่องยศเพิ่มขึ้น โดยมีประโยคเล็กๆห้อยท้ายว่า ไม่แน่ที่ฟรันซิส จิต อาจจะเป็นผู้ถ่ายภาพนี้

รูปนี้จัดแสงได้นุ่มนวล  หน้าตาท่านดูหนุ่ม  หล่อกว่ารูปบนค่ะ

จอดหน้าวัดกัลยาณมิตร ฝั่งธนบุรีจ๊ะ  ;D

เทียบตำแหน่งน่าจะอยู่ในเขตของพระราชวังเดิมซึ่งมีเขตติดกับวัดอรุณ ขนาดจอดเรือยังมีหลังคามุงจากเป็นโรงเรือให้ด้วยนะครับ ;D

เก้าอี้ที่ให้นั่งถ่ายภาพก็เก๋ไม่แพ้กัน มีการติดล้อเลื่อนด้วย ไม่รู้ว่าทำไม ?

ภาพนี้เสื้อตัวเดียวกันกับภาพที่แล้ว
เข็มขัดท่านน่าจะทันสมัยมาก
การแต่งกายของท่านจะลํ้าหน้า

ภาพของบุคคลท่านเดียวกันที่ถ่ายในสติวดิโอของฟรันซิส จิต จะเห็นความประณีตในการจัดฉากมากกว่าภาพของทอมสันภาพโน้น แม้จะใช้เครื่องแต่งกายสำรับเดียวกันก็ตาม

ถ้าได้ไปค้นดูในหีบนี้ คงจะดี  เป็นของมูลนิธิเวลล์คัม
ไม่มีมาตราส่วนเปรียบเทียบ ไม่รู้ว่าหีบจะขนาดประมาณไหน