ข้อความโดย: เพ็ญชมพู
เก็บตกเรื่องแท็กซี่จากทสึกุบะ
นั่งแท็กซี่ปลอดภัยด้วยกล้องวงจรปิด เมื่องไทยน่าจะเอามาเป็นแบบอย่างได้
นั่งแทกซี่ในญี่ปุ่นมาก็นับครั้งไม่ถ้วน แต่ครั้งใดก็ไม่เหมือนครั้งที่จะเล่าให้ฟังนี้
ผมเดินทางโดยซินกันเซนจากสถานีโอซาก้าสู่โตเกียว เพื่อมาเป็นแขกส่วนตัวของข้าราชการในสถานทูตไทยที่นั่น เมื่อมาถึงสถานีโตเกียวแล้วก็เกรงใจ ท่านบอกให้โทรศัพท์ไปจะส่งรถมารับ เห็นว่าไปเองก็ไม่ยาก แต่สองคนมีกระเป๋าใหญ่ๆคนละใบจะใช้รถไฟใต้ดินบนดินก็ลากไม่ไหว นั่งแทกซี่สะดวกกว่า
พอขึ้นแทกซี่ได้ก็บอกว่า ไทยเอมบาสซี่ คนขับก็เอียงคอทำเสียงซี๊ดๆ อย่างนี้แปลว่างง ขอใช้ความคิด สักพักแกก็หาที่จอดข้างทาง ใช้วิทยุเครือข่ายถามทาง ผมก็นั่งดูมิเตอร์มันติ๊กต่อกๆไปเรื่อยๆ ตัวเลขมันขึ้นมาเร็วชะมัด สักพักแกหันมายิ้มแล้วร้องไฮ้ ผมก็ไฮ้กับแกด้วยความโล่งอก
คนขับชวนผมคุย แต่ดั๊นพูดแต่ภาษาญี่ปุ่น ผมก็รักษามารยาท คุยโต้ตอบกับเขาโดยใช้ภาษาไทยสนุกสนานทั้งสองคน อ้อสามคน เมียผมก็หัวเราะกับเขาด้วย แต่ไม่รู้ว่าตลกอะไร สักพักพอติดไฟแดง แกก็ชี้โบ้ชี้เบ้ พูดออกเสียงมีคำว่าไถ้ๆ ผมก็เดาว่า อ้อ ใกล้ถึงสถานทูตไทยแล้ว
ไหนได้ แกดันเลี้ยวเข้าตรอกเล็กๆ ซึ่งน่าจะเป็นทางเดินมากกว่าทางรถ ผมก็นึกว่ายุ่งละซี่ ค้นกระเป๋าหยิบเบอร์โทรศัพท์สถานทูตมาส่งภาษาไทยปนใบ้ว่า ผิดแล้วละเพื่อน โทรเบอร์นี้ไปถามเขาดีกว่า แทกซี่ก็ส่งภาษายุ่นปนใบ้กลับมาทำนองว่าใจเย็นๆ ที่หมายอยู่ใกล้ๆนี่แล้ว
ท่านดูเอาเองเถิดครับว่า ถนนอย่างนี้ มีเสาไฟฟ้าปักกลางถนนด้วย จะเป็นที่ตั้งของสถานทูต(ประเทศใดก็ตาม)ได้อย่างไร ตะแกก็ดันผ่าเข้าไปอีก พอพ้นไปแล้วโดยสีถลอกนิดหน่อย จึงยอมหยุด เพราะช่องว่างระหว่างกำแพงกับเสาไฟฟ้าต้นหน้ายิ่งแคบหนักเข้าไปอีก