....แล้วที่เล่ากันว่าเอาน้ำมะนาวบีบใส่ขมองลิง
เป็นอาหารของชาติใดครับ....
คนที่ดำรงชีพอยู่ในพื้นที่ป่าดง หรือมีอาชีพที่ต้องเข้าป่าเดินดง จะให้ความเคารพต่อธรรมชาติและสิ่งมีชีวิตในธรรมชาติต่างๆ การไปล่า ไปเอาชีวิตเขาก็เพื่อนำมาเป็นอาหาร ซึ่งก็ล่าหาเอามาเท่าที่พอจะทำเป็นอาหารได้วันหนึ่ง หรือเก็บสำรองสำหรับวันต่อๆไปได้อีกระยะหนึ่ง นักล่าและพรานไพรที่เข้าป่าล่าสัตว์เพื่อความสนุกหรือเพื่อจะเอาอวัยวะบางอย่างในตัวของเขาเอามาขาย หรือเป็นการเสาะหาเพื่อเอามาทำกินเป็นเมนูพิเศษนั้น เท่าที่ผมเคยพบหรือได้รู้จัก มักจะได้รับผลกรรมมีอันเป็นไปเกิดขึ้นแก่ตัวตนของตนหรือของครอบครัวของตน
อีกประการหนึ่ง การกินของสดของดิบจากป่าของชาวบ้านในพื้นที่ป่าดงพงไพรนั้น เท่าที่เคยเห็นมาในชีวิตการทำงานในป่าใหญ่ในดงลึกมากกว่า 20 ปี ก็เคยเห็นนำมาทำกินกันเพียงทำลาบดิบใส่เลือดสดๆนิดหน่อยเป็นหลัก ไม่ถึงขนาดใส่เลือดเยอะๆจนเป็นหลู้ หลู้นั้นนิยมทำกินกันในหมู่บ้านโดยเฉพาะในวาระโอกาสพิเศษที่ต้องล้มวัวหรือหมู เพราะเลือดจะต้องขยำกับตะไคร้กันแข็งกันคาว