เรือนไทย

แตกมาจากกระทู้ไม้ดอกงามๆอ่ะครับ  แต่มีไม้ใบที่มีผู้คนจำนวนมากนิยมเลี้ยง  มีเสน่ห์ไปอีกแบบ  ใครมีภาพไม้ใบสวยๆนำมาแชร์กันครับ......

เริ่มด้วย  แสงจันทร์  ครับคงหาดูได้ทั่วไป

เตยหอมครับ   นำมาต้มทำน้ำใบเตย  ใส่น้ำตาลกรวดแช่เย็น  อากาศร้อนๆแบบนี้  เย็นชื่นใจดีนักแล....... ;)

ใบมะละกอค่ะ  รูปใบ เส้นใบ ตัดกับฟ้าใส ๆ สวยอย่างนี้ค่ะ

เอาใบหนาด....... เอ๊ย!! ใบนาก
มาฝากกระทู้ใหม่คุณกล้วยครับ


.

มีใครมีรูปโกสนบ้างคะ

ไม่มีเป็นใบค่ะ  มีเป็นต้นเลย  จากหนังสือ พรรณไม้งามอร่ามสวนหลวง ค่ะ ถ้าพบรูปสวย ๆ จะนำมาฝากคุณกุ้งฯ ใหม่นะคะ

โกสนอีกต้นค่ะ

เข้ามาชมก่อนครับ ยังนึกไม่ออกเลยว่าจะหาใบอะไรสวยๆมาโพสดี

เป็นใบมะละกอในมุมที่ไม่เคยมองครับ  สวยแปลกดี  ทราบไม๊ครับว่าใบมะละกอทานได้  เราจะตำมะม่วงทานกับตะโกห่อด้วยใบมะละกอ เรียกเมี่ยง  คนอิสานจะต้องเคยทานทุกคน

มีคนเค้าว่าบอนสี  เป็นราชินีแห่งไม้ใบ  ยังคิดอยู่ว่าถ้ามีโอกาสไป กทม. จะไปชมบอนสีที่เมืองนนท์  ไม้ใบมีเสน่ห์ตรงที่สวยทนครับ  ไม่ค่อยร่วงโรยราเหมือนไม้ดอก  และราคาก็ไม่แพงด้วยครับ



ปล.  ท่านพี่ติบอใบหนาดบ้านผมมีเยอะแล้ว  ใบนาคก็สวยดีนะ  แต่ถ้าจะให้ดีขอเป็นแม่นากดีกว่า  เอาแบบสวยๆเหมือนในหนังอ่ะครับ..... ;D

เจอรูปโกสนสวย ๆ มาฝากคุณกุ้งแห้งฯ แล้วค่ะ 

มีให้ดูอีกเยอะที่นี่ค่ะ
http://www.pantown.com/board.php?id=15361&area=4&name=board15&topic=2&action=view
ใบโกสนก็ทานได้เช่นกันค่ะ  ดิฉันเคยทานใบโกสนลวกกับตำมะม่วงของทางเหนือ  แต่ยังไม่เคยทานใบมะละกอค่ะ 

ขอร่วมด้วยนะคะ คาดว่าเป็นยอดอ่อนของต้นสักค่ะ ไปเที่ยวปายมาเห็นสวยและแปลกดีจึงนำมาฝากค่ะ

ขอลองอีกครั้งนะคะ (มือใหม่ค่ะ) รูปไม่ขึ้น

     Croton - โกสน - โกรต๋น ภาพนี้จากเน็ทมีชื่อกำกับว่า Salmon Croton ครับ
 

นำเสนอประเภทใบสวย รับประทานอร่อย ด้วยค่ะ  ใบเล็บครุฑ ยอดอ่อนลวก หรือดิบ กินแกล้มกับลาบ ตำมะม่วง เห็นมีบอกว่า ชุบแป้งทอดก็ได้ 

ใช้สำหรับย้อมผ้าได้ด้วยครับคุณป้ากุน  ทำให้ผ้าหอมดีด้วย


ต้นสนฉัตรครับ  ไม้สวยราคาถูกที่น่าสนใจ  เหมาะสำหรับขยายพันธ์ขายอ่ะครับ

โกต๋นแซลม่อนสวยมากครับคุณศิลา  โกต๋นเป็นไม้ใบที่น่าทำธุรกิจอีกเหมือนกันครับ  เพราะปักชำง่ายที่คลอง 15  ต้นละไม่กี่บาท  ไม้ใบจัดง่ายครับ  ไปคลอง 15 เสียตังค์ 500 บาท  ได้สวนหย่อมสวยๆไว้ชมเล่นได้เลยครับ

ตำมะม่วง  เป็นอาหารประเภททานเล่นยอดนิยมของชาวเหนือล่ะครับ  ที่ชอบกันจริงๆต้องใบขี้เหล็กลวกทานกับตำมะม่วง  ใบโกต๋นก็ไม่เหม็นเขียวครับ


นี่เป็นต้นไม้สไตล์คริสต์มาส  ชื่อ "เงาะถอดรูป"  เป็นไม้ใบแปลกๆหาไม่ยากครับ

ไทรด่างครับ  ปลูกง่ายราคาถูก

ขอบคุณคุณป้ากุนและคุณsilaค่ะ สำหรับโกสน
ดิฉันลงทุนเดินไปข้างบ้านนี่เอง พี่เขาเลี้ยงเก่งมาก สวยอยู่ปลายจมูก เตรียมจะประกวดชิงรางวัลในวันสุกดิบสงกรานต์ที่จะถึงนี้เองค่ะ เลยได้ถ่ายรูปมาฝาก แต่ละชื่อนี้งามมาก เติมทรัพย์ ไอยเรศ  รามเกียรติ์ สุพรรณหงษ์ เล่นเอางงเต้ก..

แดดบ่าย ถ่ายไม่สวยค่ะ ต้องรอพรุ่งนี้เช้า ไปบุกสวนหลังบ้าน ยังไงก็เอามาฝากก่อนแล้วกันค่ะ

โกต๋นเป็นไม้ใบที่ยังใช้ได้ทุกยุคครับ  และมีการพัฒนาพันธุ์ได้เรื่อยๆ  ชื่อเยอะมากครับอย่างที่คุณกุ้งยกมาผมไม่รู้จักเลยครับ  แต่เห็นรูปจึงอ๋อ  เรามักเรียกรวมๆว่าโกต๋น-โกสน  ถ้าครีเอทซักหน่อยก็จะได้ส่วนหย่อมสวยๆราคาไม่แพงครับ

ต้นฤษีผสม  ก็เป็นต้นไม้ราคาไม่แพง  หลากหลายพันธุ์ด้วยครับ

สงกรานต์ที่ผ่านมา มีประกวดโกสนกัน พี่ข้างบ้านเขาก็ชนะกวาดรางวัลมาเจ็ดรางวัลค่ะ ท่าทางมีความสุข แม้เงินรางวัลจะไม่สูงสุด แต่ความสุขของคนเลี้ยง มีค่า ดูจากรอยยิ้มก็ฉายแววภูมิใจนะคะ
ไม้ใบนี่เลี้ยงแล้วชุมชื่นใจไม่แพ้ไม้ดอกค่ะ

โกสน  ไม้ใบราคาไม่แพง  น่าจะว่าราคาเป็นไปตามจริงตามที่ควรเป็น  ไม่เหมือนไม้อืนๆที่บางทีราคาก็ปั่นเกินความเป็นจริง  ทั้งที่น่าจะขยายความนิยมได้มากกลุ่มเลยจำกัดไป  ต้นละเรือนหมื่นเรือนแสนเกินกว่าคนจนๆระดับพวกผมจะจับต้อง

โกสน  ผสมดอกทำให้เกิดพันธุ์ใหม่ๆสีแปลกๆ  สวยทั้งปีเพราะสวยด้วยใบ   ;D

หมากก็เป็นไม้ใบที่น่าสนใจครับ  ขยายพันธุ์ง่ายด้วย..... :D

รายงานตัวด้วยใบไม้ที่เก็บได้ข้างทาง  เก็บมาทับแล้วใส่กรอบ นานมากแล้วค่ะ  น่าจะเป็นเฟิร์นชนิดใดชนิดหนึ่ง

คุณป้ากุนหัวหน้ามาแว้ว  ใบอะไรครับดูแล้วคล้ายพวกสน  อาจเป็นสนสามร้อยยอดก็ได้ครับ ........... 8)






สนสามร้อยยอดต้นเป็นแบบนี้ครับ

ไม่ใช่สนแน่ ๆ ค่ะคุณBana  เพราะเก็บได้ริมทางเดินในสวนโมกข์  ขึ้นอยู่เรี่ย ๆ พื้นเลย  น่าจะเป็นตระกูลเฟิร์นแหละค่ะ  เก็บมานานแล้ว  ไม่เคยหาคำตอบอย่างจริงจัง  แล้วจะหาคำตอบให้นะคะ

ง่ะ... อ่านคำตอบของบักกล้วยแล้วนายติบองงครับ แหะๆ


สนที่คุณกล้วยเอามาดูแล้วน่าจะเป็นพวกสนแผง ?
(ดูไม่ชัดเหมือนกันครับ รูปก็เล็ก แถมนายติบอยังสายตาสั้นอีก)

ส่วนสามร้อยยอดเป็นญาติกับเฟิร์น
เขาไม่ใช่พืชดอก แล้วก็ไม่ใช่สนด้วย
เรียกว่า Lycopodia (พวกเดียวกับสร้อยนางกรอง - ช้องนางคลี่ - ยมโดย หรืออะไรพวกนั้น)
ถ้าคุณนทีสีทันดรเข้ามาอ่านดู น่าจะให้คำตอบได้ดีกว่านายติบอ


ไบเฟิร์นที่ป้ากุนเก็บมานายติบอก็ตอบไม่ถูกเหมือนกันครับ
รอให้คนที่เขาถนัดมาตอบดีกว่า
แต่ถ้าให้ดูเท่านี้เดาว่าอาจจะคล้ายๆฟิร์นก้านแดงนะครับ งุงิ

นี่ครับต้นสนสามร้อยยอด  แต่ถ้าป้ากุนว่าอย่างนั้นคงไม่ใช่สนครับ  ผมเคยไปวัดธารน้ำไหล 6-7 ปีก่อน  รู้สึกว่าเคยเห็นเฟิร์นนาคราช  อาจเป็นใบของนาคราชก็ได้ครับ ........... ;)

เฟิร์นนาคราชครับ  ไม่ทราบว่าใช่หรือเปล่าครับคุณป้ากุน ..... :-[

อย่างที่บอกค่ะว่าเก็บมาข้างทาง  ไม่ได้รู้จักจริงจัง  เห็นใบสวย ๆ ลองเด็ดด้วยมือเปล่าก็ไม่ยากก็เลยได้ติดมือมา  ตอนเดินเล่น ๆ ในสวนโมกข์จำได้ว่ามีใบไม้สวย ๆ เยอะที่เดียว  แต่ตัวเองเดินไปมือเปล่าค่ะ  บางต้นเด็ดไม่ได้  ถ้าเด็ดมันจะช้ำเสียเปล่า ๆ ก็ไม่ได้เก็บ  เพราะฉนั้นถ้าจะให้ตอบว่าต้นอะไรก็ได้แต่เดาโดยไปดูเทียบ ๆ เอา  ซึ่งไปลองดูแล้วก็คล้าย ๆ กับเฟิร์นก้านแดงอย่างที่คุณติบอว่า  แต่ก็ไม่มั่นใจค่ะ  เพราะรูปที่มีให้เทียบมันเล็กมาก  แต่ไม่น่าจะใช้นาคราชค่ะคุณBana  เพราะลักษณะใบต่างกัน  ผู้รู้ท่านใดทราบ  รบกวนด้วยนะคะ 

แล้วถ้าตัวเองเจอเหล่าใบไม้ที่ทับเก็บไว้จะนำมาเป็นปริศนากันต่อนะคะ  ตอนนี้ยังหาไม่เจอเลยค่ะว่าทับแล้วเก็บไว้ในหนังสือเล่มไหนบ้าง  ชอบเรื่องอย่างนี้มานานแล้วค่ะ  แต่ไม่รู้จะไปถามใคร  เมื่อก่อนยังไม่มีอินเตอร์เน็ตแบบนี้  ก็ได้แต่เก็บไว้คนเดียว  ต้องไปขุดกรุออกมาก่อนนะคะ

สมัยก่อนผมก็ชอบทำ Herbarium เหมือนกันครับ หัวหน้าห้อง
แต่พอสีเปลี่ยนก็เอาไปโยนทิ้งซะ......

จนกระทั่งไดไปดูพิพิธภัณฑ์ทางพฤกษศาสตร์ในต่างประเทศนู่นน่ะครับ
ถึงได้เห็นว่าบางชิ้นเขาเก็บกันมาร่วมร้อยสองร้อยปี
(ที่จริงดอกกุหลาบทับแห้งของพระพันปีหลวงที่พระที่นั่งวิมานเมฆ ผมก็เห็นอยู่หลายครั้ง
ทำไมลืมคิดถึงซะได้ก็ไม่รู้ งุงิ)



ปล. เฟิร์นนาคราชมีหลายอย่างครับ
มีตั้งแต่ตัวเล็ก ตัวโต ใบกว้าง ใบฝอย
ผมไม่สันทัดเรื่องเฟิร์นเลย... เคยปลูกบ้างก็เสวยสวรรค์ซะส่วนมาก
คงต้องลองถามท่านอื่นดูแล้วล่ะครับ แหะๆ

ผมก็เคยเอาดอกพุดมาหนีบในหน้าหนังสือเหมือนกันครับท่านหัวหน้า  กลิ่นหอมดีด้วย  แต่โดนคุณแม่เอ็ดว่าผมไม่รักษาหนังสือ  เพราะจะทำให้หน้าหนังสือเป็นคราบเป็นรอย  ตั้งแต่นั้นมาเลยไม่กล้าทำอีกอ่ะครับ
ผมชอบเดินป่า  เจอเฟิร์นแปลกๆหลายชนิด  แต่ไม่รู้จักชื่อครับ  และเป็นคนไม่ค่อยชอบถ่ายรูปด้วย  คือเดินจริงๆแบบผจญภัยแล้วก็แล้วไป  ระยะหลังๆไปที่เดิมทีไรใจหายครับ  ต้นไม้ใบหญ้าที่เคยเขียวชอุ่มหายไปเยอะครับ  สัตว์ที่เคยเห็นหรือได้ยินเสียงร้องก็หายไปด้วย น่าเสียดายธรรมชาติงามๆบ้านเราจริงๆ ... :'( งิงุ

ดิฉันชอบทำจนมีอุปกรณ์ทำขี้นเองง่าย ๆ ค่ะ  เป็นไม้อัดเจาะเป็นรู ๆ 2 แผ่นขนาดประมาณครึ่งหน้ากระดาษ A4  เวลาจะทับก็เอากระดาษหนังสือพิมพ์สอดไว้ตรงกลางหลาย ๆ แผ่น  แล้วก็หนีบด้วยตัวหนีบใหญ่ ๆ   เดินทางไปไหนก็นำติดตัวไปด้วย  วิธีนี้ทับใบไม้ดอกไม้ได้รูปแบนสวยค่ะ  พอได้มาแล้วค่อยไปเก็บไว้ในหนังสืออีกที  แต่ส่วนใหญ่ดิฉันชอบทำเป็นการ์ดบ้าง แต่งปกสมุดส่งให้เพื่อนเป็นของขวัญในโอกาสต่าง ๆ บ้าง  ไม่รู้ว่ายังเหลืออยู่แค่ไหน  ตอนหลัง ๆ ไม่ค่อยได้มีโอกาสเดินทางไปไหน  ไม่มีโอกาสเก็บใบไม้ดอกไม้แปลก ๆ อีกเลย  กิจกรรมเหล่านี้ก็หายจากชีวิตไปด้วย  แล้วก็ไม่เคยเห็นเด็ก ๆ ปัจจุบันทำงานอย่างนี้  แม้แต่หลานตัวเองค่ะ  ทีวี เกมส์ คอมพิวเตอร์ดึงเวลาไปหมดแล้ว  มีมาฝากอีกหนึ่งชิ้นค่ะ  ไม่รู้เลยล่ะว่าต้นอะไร  เก็บจากที่ไหน  ดูสวย ๆ และเผื่อมีผู้รู้นะคะ 

ปิดท้ายค่ะ  ดิฉันว่าความสวยงามเกิดขึ้นง่าย ๆ ระหว่างทางในชีวิตประจำวันของเรานี่แหละค่ะ  แค่เรามีเวลาใส่ใจกับสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มองข้าม ๆ กันไป  ต้นหญ้าข้างถนนบอกดิฉันมาค่ะ

เดาว่าดอกกับใบของคุณป้ากุนมาจากคนละแหล่งกัน หรือเปล่าครับ (?)
ดอกเหมือนดอกหญ้าในกลุ่มของพวก "ไข่เหา" ที่ขึ้นอยู่ทั่วไปตามริมทาง
ส่วนใบดูแล้วเหมือนเฟิร์นในกลุ่มย่านลิเภาครับ

ผมเดาไปตามที่สมองขี้เลื่อยจะนึกออก ถ้าผิดคุณป้ากุนก็อย่าถือสานะครับ

แม่นแล้วค่ะคุณติบอ  ก็เพิ่งรู้นี่แหละค่ะว่าหญ้าอย่างนี้เรียก ไข่เห่า ได้ยินแล้วขนลุกทีเดียว  นึกถึงเด็กคนหนึ่งค่ะ  เธอไม่สามารถดูแลตัวเองได้  เป็นเหาจนต้องโกนผมออกหมด ขนาดนั้นพอผมขึ้นนิดหน่อยก็มีไข่เหาให้เห็นอีก  กว่าจะแก้ได้ต้องกวาดล้างกันยกชุมชนทีเดียว  ใครนะช่างตั้งชื่อจริง ๆ

ส่วนใบจำไม่ได้แล้วค่ะว่ามาจากไหน  อย่างไร  จะถูกจะผิดไม่รู้เช่นกันค่ะ