พิมพ์หน้านี้ - เล่นน้ำถวายเสด็จ

ผมจะขอเอาอุ่นกับหยก เป็นตัวละครที่จะนำคุณไปในเรื่องนะครับ
อุ่นได้ฟังเรื่องจากหยกทีไรก็ห้องกิดอาการขนหัวลุกไปทุกครั้ง ผีที่สวนดุสิตอยู่เสียทุกๆที่ ทั้นบนดิน ใต้ดิน บนต้นไม้ แม้กระทั้งในน้ำ คอยหลอกหลอนคน แม้กรทั้งเจ้าด้วลักษณะแปลกๆ เรื่องพิศดาร แลเหนือธรรมชาติมราอุ่นได้ฟังจากหยก
“อุ่นรู้ไหม”หยกพูดขึ้นขณะชมการรำวงที่ศาลาท่าน้ำริมอ่างหยก “ผีมาเล่นน้ำถวายเสด็จ” อุ่นไม่รู้ว่าใครคือเสด็จ หยกจึงอธิบายว่าเสด็จเป็นคำเรียกแทนพระนามเต็มของพระราชธิดาในรัชกาลที่4
“ผีอะไรมาเล่นน้ำถวายสด็จ” อุ่นพูดอย่างตกใจ“ฉันไม่เชื่อหรอก”
“อ้าว!ไม่เชื่ออีกแล้ว จริงๆนะอุ่น เรื่องมันมีอย่างนี้ ฉันจะเล่าให้ฟัง
“เสด็จท่านประทับอยู่ริมสวนหงส์ ตอนนั้นยังไม่ดึกเท่าไร มีคนมาหมอบเฝ้าท่านอยู่สามคน ผู้ใหญ่2คนเด็กผมจุก1คนคนที่เขาเฝ้าอยู่นั้นเขาหันหน้าไปทางเสด็จ หันหลังให้สระ ส่วนเสด็จประทับหันพระพักตร์(หน้า)ไปทางสระน้ำ คนที่เฝ้าเขาก็คุยเรื่องโน้นเรื่องนี้ตามเรื่อง แต่แรกท่านก็รับสั่งด้วย แต่ตอนหลังท่านนั่งนิ่ง พระเนตร(ตา)มองไปข้างหน้าเหมือนกับไม่ได้ยินคำที่เขาทูล เด็กคนนั้นมองดูพระเนตรแล้วมองตาม พอมองไปทางสระ เด็กคนนั้นก็ร้องกรี๊ดใหญ่ทีดียว ตั้งแต่นั้นมาก็จับไข้ คลั่งเพ้อไปต่างๆเดี๋ยวนี้จะเป็นจะตาเท่ากัน
“แล้วเขาเห็นอะไรทีในสระ”อุ่นอดสนใจไม่ดั้งที่กลัว
“ก็ไม่มีใครรู้แน่”หยกตอบ“เขาว่าเสด็จท่านทรงเล่าทีหลังว่า ท่านประทบอยู่ ทอดพระเนตร(มอง)ไปทางสระน้ำ ทีแรกทีอะไรดำๆโผล่ขึ้นมากลางสระ ท่านเข้าพระทัยเข้าใจ)ว่าเป็นปลาผุดแต่ก็ไม่ใช่ เพราะไอ้ที่มันโผล่ขึ้นมาทุกทีเหมือนกับปลายักษ์โตเท่าควาย แต่ท่านรับสั่งว่า รูปร่างมันเหมือนอระไรบอกไม่ถูก มันดำๆ ใหญ่ๆยืดหยุ่นได้”อุ่นจึงพูดขึ้นมาว่า“อาจจะเป็นไฮดราก็ได้ หรือปริงยักษ์ แต่สัตว์ที่สามารถเปลี่ยนสถานะได้ก็มีแต่ตัวเล็กๆนะ”หยกเล่าต่อว่า“พอมันโผล่ขึ้นมาจากน้ำเต็มที่แล้วมันก็ว่ายไปยังขอบสระทีแรกก็นึกว่ามันจะหยุดแค่นั้น แต่ฏ็ปล่า ทีนี้มันทำตัวยาวๆเลื้อยไปบนบก แล้วก็เลื้อขึ้นต้นโศกที่ขอบสระ พอมันไปถึงยอด มันก็ทำตัวกลมเท่าพ้อม กลิ้งออกมาที่ปลายกิ่งไม้ แล้วก็กระโดดตูมกลับลงไปในสระ น้ำกระจายดังซ่าเลยทีเดียว จนคนที่เขาหมอบเฝ้าอยู่ก็ได้ยิน แต่พอเหลียวไปดูก็ไม่ห็นอะไรเสียแล้ว ซึ่งในปัจจุบันก็ยังพิสูจน์ไม่ได้ว่ามันคืออะไร อาจจะเป็นสัตว์พันธุ์ใหม่ของโลก หรือเป็นสัตว์ประหลาดก็ได้!”
“ต๊ายน่ากลัวเสียจริง”อุ่นอุทานขึ้น
“จริงฉันก็ด้วย พูดแล้วยังขนลุกเลย”หยกเห็นด้วย“กลับบ้านกันเธอนี่ก็บ่ายโมงแล้ว ลาก่อนนะหยก”อุ่นลาหยก
ติดตามการเล่าเรื่องของอุ่นและหยกได้ใหม่ในตอนต่อไปครับ
ภาพจาก http://sarakadee.net/feature/2002/09/dusit_4.htm

เรือนไทย

General Category => ประวัติศาสตร์ไทย => ข้อความที่เริ่มโดย: vun ที่ 14 ส.ค. 05, 13:48