พิมพ์ไปแล้วเกิดสงสัยขึ้นมาอีกข้อ
งานทางศิลปะ (รวมวรรณกรรมด้วย) เป็นงานที่เกิดจากอารมณ์ ไม่ใช่เหตุผล คนที่แต่งกลอนสุภาพอย่างสุนทรภู่ได้ถูกต้อง หาได้ไม่ยาก แต่พลังทางวรรณศิลป์อย่างสุนทรภู่ยังไม่มีใครมีเหมือน ข้อนี้ถ้าไปถามคนอังกฤษ คงต้องยกเชคสเปียร์แทนสุนทรภู่
ถ้าให้ AI แต่งชิ้นงานอย่างพระอภัยมณีภาค 2 ให้ยิ่งใหญ่เหมือนภาค 1 หรือแต่งโรมิโอกับจูเลียตภาค 2 ยังไงก็ได้ให้หนุ่มสาวสองคนนี้ฟื้นขึ้นมา อย่างแนบเนียนเพื่อดำเนินเรื่องต่อไปให้ซาบซึ้งตรึงใจเท่ากับเจ้าของเดิมแต่ง คุณม้า และท่านอื่นๆ คิดว่า AI มีศักยภาพทำได้ไหม
ดิฉันยังอยากจะสั่ง AI ตัวใหม่ที่เก่งเป็นบรมครู ให้แต่งสามก๊กแข่งกับหลอกว้านจง ทำยังไงให้โจโฉเป็นพระเอกให้ได้ ส่วนเล่าปี่เป็นผู้ร้ายชนิดไม่มีข้อแม้ รสชาติการอ่านคงแปลกตาน่าตื่นเต้นขึ้นมากนะคะ
และ AI พัฒนาถึงขั้นวาดรูปแซงขึ้นหน้าแวนโกะและปิดกัสโซได้หรือเปล่า
ณ วันนี้ศักยภาพ AI ในการแต่งชิ้นงานแบบเชคสเปียร์หรือสุนทรภู่ยังไปไม่ถึงครับ แต่เป็นแค่เรื่องของเวลาเท่านั้น ผมเชื่อว่าอีกไม่นานก็คงทำได้ เพราะพัฒนาการของ AI ก็คือการเรียนรู้ที่เรียนรู้มากขึ้นเรื่อย ๆ ในทุก generation ของมัน ที่แต่ละเจนก็ใช้เวลาไม่นานด้วย ตอนนี้เราอยู่ที่ GPT-4o แต่ใน lab ของ OpenAI ไม่รู้ไปถึงไหนแล้ว ที่ยังไม่มีตัวที่ใหม่หรือฉลาดกว่านี้ อาจจะเพราะเค้ากำลังหาทางควบคุมมันอยู่ก็ได้ เพราะมันอาจจะเก่งจนน่าตกใจ หลอนน้อยลง ข้อมูลแม่นยำมากขึ้น จนคนเราจะหาทางไม่ให้คนตกเป็นทาสแบบไม่รู้ตัวได้ยาก
ในอนาคตอันใกล้นี่ทุกคนคงมีจาวิสส่วนตัวที่ทำหน้าที่เป็นผู้ช่วย คุยตอบโต้ได้เหมือนในหนัง และคงมีคนที่คบหาหรือมี AI เป็นเพื่อนมากกว่าจะคบคน เพราะ AI มันฉลาดจนรู้ว่าเราเป็นคนแบบไหน ตอบโต้ยังไงเราถึงชอบ และจะปั่นเงินจากเราแบบไหนเนียน ๆ
โดยส่วนตัวพวก AI เฉพาะทางที่พัฒนาให้ฉลาด ๆ เช่นอ่านฟิล์ม Xray อ่านอัตราการเต้นหัวใจจากใบหน้า หรือ self-driving นี่ผมยินดีมาก ๆ แต่พวก generative AI นี่บอกตรง ๆ ว่าผมกลัวมันจริง ๆ ครับ
