เรือนไทย

ขอเชิญคุณเทาชมพูนำเที่ยวสวนสัตว์เมืองเหนือ "ฮอกไกโด" ต่อ 

ใช่ที่นี่หรือเปล่าหนอ ;D

สงสัยไว้ต้องตั้งกระทู้ อังกิด อังกี๊ดดดดดดด อังกฤษ  แข่งบ้างแล้ว  ;D  ;D  ;D

สวนสัตว์แห่งนี้ค่ะ

แน่นะ

มีนกเพนกวินเหมือนกัน

นอกจากมีเพนกวินแล้ว  โมเสคก็มีจ้า

ภาพนี้คืออุโมงค์ให้เดินลอดดูสระของเพนกวิน    เวลาว่ายน้ำมันเคลื่อนไหวปราดเปรียวมาก ราวกับนกเหินบินอยู่กลางอากาศ

สวนสัตว์แต่ละแห่ง  เขาจะมี "ดารา" ประจำสวนสัตว์ไว้เรียกผู้ชม    คนญี่ปุ่นชอบดูสัตว์ เห็นพ่อแม่พาลูกๆกันไปดู  หนุ่มสาวก็มีมาก   ตื่นเต้นกับสัตว์ที่เห็น
ดาราใหญ่อีกกรงหนึ่งในสวนสัตว์คือหมีขาวจากขั้วโลก      ตัวเบ้อเร่อขนปุกปุย    อดคิดไม่ได้ว่ามันไม่มีความสุขนัก   
ในรูปแรกน้องหมีกำลังยืนรอจะเข้าประตูห้องส่วนตัว(ก็กรงนั่นแหละค่ะ)    คงเบื่อหน้ามนุษย์ที่ไปรุมดูเต็มแก่    รูปที่สองน้องหมีนอนเบียดลูกกรงอยู่   ไม่รู้ว่าง่วงหรือเบื่อ     รูปที่สาม อีกตัวเดินงุ่นง่านวนไปเวียนมา   
เคยได้ยินมาว่าอาการงุ่นง่านของสัตว์ เกิดจากความเครียด    ต้องถามคุณเพ็ญชมพูว่าจริงไหมคะ

เอาที่ถ่ายไว้แบบไม่มีโมเสกมาช่วยงานครับ

ในอุโมงค์แก้ว จะเห็นสัตว์เมืองหนาวน่ารักๆนี้หลายชนิด

^
สวยทั้งรูป สวยทั้งคน

คนอื่นน่ะครับ

ที่นั่นเขาใช้กระจกเป็นเครื่องมือที่ทำให้ได้ใกล้ชิดกับสัตว์

เด็กๆสนใจมาก

ชุดสุดท้ายแล้วครับ

ผมชอบการออกแบบกรงของเขาที่นำสัตว์ร้ายกับคนมาใกล้ชิดกันขนาดได้กลิ่น

น้าแอ๊ดเคยให้โหนกถามคำถามนี้เมื่อเขาไปเห็นลิงและช้างโดนขังในสวนสัตว์ ในเพลง "ขี้เมาใจดี" (http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=free4u&month=12-2009&date=19&group=10&gblog=67) ว่า

โอ...โดนข้อหาอะไร โอ...จับมันมาขังทําไม
โอ...มันโดนข้อหาอะไร โอ...จับมันมาขังทําไม
จับมันมาขังทําไม มันโดนข้อหาอะไร โอ......

http://www.youtube.com/watch?v=zGcHWW1Gu70

คนเราหากถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิต คงเครียดน่าดู  หมีขาวตัวข้างบนอาจจะรู้สึกอย่างนั้นเช่นกัน

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/smiley16.png)

นกเพ็นกวินนี่เขาเลี้ยงแบบ open air เลยเหรอครับ ผมเคยได้ยิน + อ่านจากโดราเอมอนว่าหน้าร้อนญี่ปุ่นนี่ร้อนไม่เบาเลยครับ

ชิทซึเระชิมัส(しつれします) ขอเสียมารยาทครับ

เห็นเสิร์ฟทั้งอาหาร ทั้งชาแล้ว แต่ยังขาดขนมสด อย่างโอคาฉิ(お菓子)

เลยขออนุญาต ปูเสื่อตาตามิวางขนมและชงชาเสิร์ฟครับ

โจวนามะคะฉิกับมัจจะ(上生菓子と抹茶)

เปิดดิกดู เขาเขียนว่า Japanese Fresh High Grade Traditional Confection

(http://wann4yearinkyoto.files.wordpress.com/2013/05/052356_0824_7.jpg)

กระผมก็ไม่ค่อยจะสันทัดนัก ทราบแต่เพียงว่า หากไปที่นครหลวงเก่าอย่างเกียวโต จะหาทานได้ทั่วไป

คล้ายกับขนมสดบ้านเราในหลายๆแง่ทีเดียวครับแต่เขายกระดับดับจนทัดเทียมหรืออาจจะสูงกว่าขนมตะวันตก



วิธีการทานมัจจะที่ถูกต้องสำหรับคนที่ยังไม่ชินก็คือการทานขนมก่อนครับ

เมือทานขนมแล้วดื่มชาตามจะรู้สึกว่าความขมลดน้อยลงอย่างมาก (โดยส่วนตัวแล้วกระผมซดชาจีนบ่อยๆเลยไม่รู้สึกว่าขมเลยครับ)

การทานขนมนี้มีข้อหนึ่งที่ควรสังเกต คือ ความเป็นฤดูกาลครับ ทั้งการจัดดอกไม้ในห้องชา (ซาเฮหยะ) หรือกระทั่งขนมเองก็จะเปลี่ยนรูปลักษณ์เพื่อสะท้อนถึงฤดูนั้นๆ



เช่น ชิ้นนี้แสดงถึงต้นฤดูใบไม้ผลิครับ จะเห็นเจ้าดอกไม้สีเหลืองๆทั่วไปในประเทศญี่ปุ่น การตั้งชื่อก็จะทำให้สอดคล้องครับ

(http://wann4yearinkyoto.files.wordpress.com/2013/05/052356_0824_6.jpg)


อีกชิ้นหนึ่งที่พิเศษหน่อย ขออนุญาตแปลเองว่า "ขนมเปี๊ยะน้ำ" (มิซิมังจู)

(http://wann4yearinkyoto.files.wordpress.com/2013/07/201306707natsunookashitohajimeteyakiniku-6.jpg)

ขนมชิ้นนี้จะแช่ไว้ในน้ำตลอดเวลา ด้านในเป็นถั่วแดงอัตซึกิ หุ้มด้วยแป้งจากรากคุซุ บางตำราแปลไว้ว่าแป้งท้าวยายม่อม
มีใส้ให้เราเลือกว่าจะเป็นใส่ชาเขียวมัจจะ หรือ หาเป็นหน้าซากุระก็จะมีใส้ซากุระเป็นพิเศษครับ
ที่ผมเลือกใช้คำว่าขนมเปี๊ยะนั้นเพราะโดยวัถตุดิบที่ใช้แป้งหุ้มใส่ถั่วนั้น คล้ายคลึงกับกรรมวิธีของจีนมากทีเดียว ขนมมังจูอื่นๆเองก็คาดว่าจะแตกสายออกไปจากขนมเปี๊ยะจากจีนเช่นกันครับ

ภาพจากถาดแช่ขนมครับ สีชมพูคือใส่ซากุระแต่คาดว่าอาจะแต่งสีเอามากกว่า เนื่อจากทั้งดอกและใบซากุระจะไม่ให้สีจัดขนาดนี้ครับ อีกทั้งเวลาใช้ก็มักจะเป็นแบบดองเกลือซึ่งรสจะออกไปทางเค็มเสียมากกว่า

(http://wann4yearinkyoto.files.wordpress.com/2013/05/050456_0841_5.jpg)

เชิญทานขนมไปพลาง จิบชาไปพลางรับฟังบรรยายไปพลางนะครับ

ดอกไม้สีเหลืองที่ว่าคือ ดอกนะโนะฮะนะ 菜の花 นั่นเอง


(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

ขอยืนยันว่าโดราเอมอนพูดความจริง  ;)

หน้าร้อนที่ญี่ปุ่น ร้อนพอ ๆ กับบ้านเรา แถมตอนนี้ตามสำนักงานทั้งเอกชนและรัฐบาลยังไม่ค่อยเปิดแอร์เสียอีก คิดว่าเป็นมาตรการประหยัดพลังงาน (คงเป็นผลสืบเนื่องมาจากความเสียหายของโรงไฟฟ้าที่ฟุกุชิมะ)

เหตุผลในวงเล็บเดาเอา

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/smiley16.png)

คิดว่าเป็นดอก แดนดิไลออน หรือ ตัมโปโปะ เสียอีกนะครับนี่

(http://www.cheapeats.ie/wp-content/uploads/2009/03/dandelion-1024x792.jpg)

ขนมเมืองเกียวโตชิ้นนี้ชื่อว่า 菜の花畠 (http://www.kyoto-saryo.jp/staff/kyogashi/%E5%9B%9B%E6%9C%88%E3%81%AE%E5%92%8C%E8%8F%93%E5%AD%90%E3%80%8C%E8%8F%9C%E3%81%AE%E8%8A%B1%E7%95%A0%E3%80%8D.html) นะโนะฮะนะ ฮะตะ  ข้างในเป็นไส้ถั่วแดง

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

ขออภัยหากความรู้ผมไม่แน่นพอนะครับ m( _ _ )m

ผมเป็นพวกเดินไปกินไปเรื่อยๆตามรายทางไม่ได้มีความรู้ลึกซึ้งอะไร

จึงขอขอบคุณคุณเพ็ญชมพูที่กรุณาหาชื่อมาและข้อมูลมาให้ครับ


ขนมชนิดนี้ดูเหมือนจะตั้งชื่อกันแตกต่างไปตามสำนักของช่างขนม หรือร้านแต่ละร้านครับ แม้หน้าตาจะใกล้เคียงกันก็จะไม่ได้มีชื่อเดียวกันเสมอไปครับ เนื่องจากสูตรใส้ถั่ว แป้งหุ้ม การผสมจะมีรายละเอียดแตกต่างกัน

ที่ผมเห็นว่าเป็นดอกแดนดิไลออนเพราะ ตอนนั้นผมมองไปรอบๆก็เห็นแต่เจ้าดอกตัมโปโปะนี่แหละครับ ขึ้นเต็มข้างทางรถไฟ จึงหมายตาว่าน่าจะเป็นเจ้านี่นี่เอง


กลับมาที่ชื่อขนมนะครับ
ของร้านทซึรุหยะ(ซึ่งเป็นร้านที่กระผมถ่ายภาพไว้) จะตั้งชื่อว่า

山吹金団 ผมไม่แน่ใจว่าอ่านว่ากระไรนะครับ เจ้ากูเกิ้ลมันอ่านว่า ยามะบูกิคินตง
http://www.wanogakkou.com/kasi/ka_02_apr.html

ในขณะที่ของทากะมุระจะตั้งชื่อว่า

橘 ทะจิบานะ
http://www.nakamuraken.co.jp/wagashi02.html#

และชื่อที่คุณเพ็ญชมพูกรุณาไปหามาเพิ่มเติมให้นั้นน่าจะเป็นสูตรและฝีมือช่างของทาง
เกียวโตซาเรียว ซื้อเป็นอีกร้านในเกียวโตครับ
ชื่อว่า 菜の花畠 นะโนะฮะนะ ฮะตะ

สิ่งที่น่าสนใจคือแต่ละร้านมีรสชาติคล้ายกันจริงแต่ก็ไม่เหมือนกันครับ ทั้งขนม ชาที่เลือกใช้ ขั้นตอนวิธีจัดทำ ทำให้แต่ละครั้งไม่เหมือนกันซักครั้งครับ

ไม่เพียงแต่ต่างร้าน แค่ขนมภายในร้านก็ต่างกันไปทุกฤดูครับ ผู้ที่สนใจจึงสามารถชื่นชมทั้งขนมและธรรมชาติได้ทั้งปีโดยไม่เบื่อเลยครับ

ไปดูที่ร้านเกียวโตซาเรียว มีขนม 山吹きんとん (http://www.kyoto-saryo.jp/staff/kyogashi/%E4%BA%94%E6%9C%88%E3%81%AE%E5%92%8C%E8%8F%93%E5%AD%90%E3%80%8C%E5%B1%B1%E5%90%B9%E3%81%8D%E3%82%93%E3%81%A8%E3%82%93%E3%80%8D.html) อ่านว่า ยะมะบุกิคินตง เหมือนกัน ไส้เป็นมันเทศบด

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

เดี๋ยวจะหาดอกแดนดีเลียนมาให้ดู  เห็นได้ทั่วไปในท้องทุ่งยุโรปตะวันออก มีทั้งอังกฤษและฝรั่งเศสค่ะ

ตอนนี้ขอพาไปดูสวนสัตว์อีกแห่งในฮอกไกโด

ที่นี่  โดยเฉพาะซัปโปโร มีสัตว์พื้นเมืองที่เชิดหน้าชูตาพวกเขา เหมือนช้างเชิดหน้าชูตาประเทศไทย คือหมีสีน้ำตาล เป็นหมีตัวใหญ่มหึมา โตเต็มที่สูงสัก 7 ฟุตเห็นจะได้ ขนยาวรุงรัง อาศัยอยู่บนภูเขา   
หมีพันธุ์นี้เรียกชื่อว่าอะไรต้องถามเซนเซเพ็ญ

หมีพวกนี้เป็นดาวเด่นของสวนสัตว์ อยู่รวมกันในบ่อกว้างขวาง ลึกลงไปจากระดับคนดู     พวกนี้จะคุ้นหน้าตากับคน ไม่ตื่นคน เพราะแขกไปใครมาก็โยนขนมลงไปให้ เจ้าหมีก็เลยเริงร่า ต้อนรับขับสู้หน้าแปลกๆที่มามุงดู
ดิฉันสงสัยว่าพวกมันน่าจะเกิดในสวนสัตว์นี้เอง ไม่ได้จับมาจากภูเขา     เพราะท่าทางมันเหมือนสัตว์เลี้ยงมากกว่าสัตว์ป่า   

โปรดสังเกตตัวขวามือ ตัวนี้น่าจะเป็นจอมขโมยซีน เพราะพอโยนขนมลงไปให้ ตัวอื่นๆก็เดินงุ่มง่ามไปกิน แต่ตัวนี้พอขนมปลิวลงไป พ่อตัวดีก็ลุกขึ้นนั่งจับเท้าตัวเอง โยกไปมา โชว์ฟอร์มเรียกแขกทันที

ภาพขวานี่ละค่ะ ท่าโชว์แขกของเขา    ถ้ามาอยู่ในคอนเสิร์ทของเราคงเรียกเสียงกรี๊ดได้สนั่น
เขานั่งจับเท้า โยกตัวด้วยนะเออ ถ้ามีเพลงคงโยกเข้ากับเพลง

Ussuri brown bear  (http://en.wikipedia.org/wiki/Ussuri_brown_bear) Ursus arctos yesoensis  ชื่อญี่ปุ่นคือ  エゾヒグマ  เอะโซะ ฮิงุมะ

ตกลงสวนสัตว์แห่งทีสองที่คุณเทาชมพูพาไปชม ชื่อว่ากระไร ตามไปไม่ถูก

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/smiley16.png)

กำลังค้นเมล์เก่าๆ หาโปรแกรมเที่ยวฮอกไกโด  สงสัยจะลบทิ้งไปหมดแล้วค่ะ
เลยไม่รู้ชื่อสวนสัตว์ 
แต่ถ้าจำไม่ผิด มันอยู่ที่เมืองซัปโปโร

บ่อหมีมีทางเดินลงบันไดต่ำลงไปข้างล่าง อยู่ระดับเดียวกับก้นบ่อ  ด้านข้างมีลูกกรงแข็งแรง พร้อมกระจกใส  เพื่อจะได้เห็นหน้าตาหมีสีน้ำตาลได้ชัดๆ
เห็นใกล้ๆ น้องหมีตัวโตจนต้องเรียกพี่ค่ะ ถ้ายื่นมือผ่านลูกกรงออกมาได้ ตบทักทายเบาๆ น้องคนก็คอหักแน่นอน
เห็นรูกลมๆเหนือช่องหน้าต่างไหมคะ นั่นละค่ะ รูส่งขนมผ่านไปให้หมี เขาไม่ให้ยื่นมือออกไปให้เด็ดขาด ทั้งมือและแขนอาจจะหลุดจากตัว  หมีชักคะเย่อด้วยปากเอาไปได้ง่าย
ส่วนขนมก็ใส่ตู้ขายพร้อมตลอด 24 ช.ม.  กดซื้อได้เลย

คุณหมีน่ารักมากๆเลยครับ ถึงแม้จะทำให้นึกถึงหมีป่าไปหน่อยก็ตามครับ ดูน่ารักแต่ก็น่ากลัวไปด้วย ถ้าโดนตะปบเสียแล้วคงไม่รอดแน่เทียวครับ
 :)

น่าจะเป็นที่นี่แแหละ

Sapporo Maruyama Zoo (札幌市円山動物園 - Sapporo Maruyama Dobutsuen)

http://www.youtube.com/watch?v=V0z4SBwHODk

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

ที่น่ารักมาก  คือลูกหมีเล็กๆ เล่นปีนป่ายกัน วิ่งไล่กัน  เหมือนเด็กอนุบาลซนๆ ในสนามเด็กเล่นพวกคนดูก็กิ๊วก๊าวร้องเรียกกันยกใหญ่
คนญี่ปุ่นเขาชอบสัตว์มาก

เรื่องราวกี่ยวกับสวนสัตว์ก็เอาไปทำเป็นภาพยนตร์ได้ อย่างภาพยนตร์เรื่องนี้มีสวนสัตว์แห่งแรก (ที่ไกด์กิตติมศักดิ์ ๒ ท่านคือคุณเทาชมพูและคุณนวรัตนร่วมกันนำชม) เป็นพระเอก ในชื่อไทยว่า "สวนสัตว์อาซาฮียามา เพนกวินจะโบยบิน" (http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%AA%E0%B8%A7%E0%B8%99%E0%B8%AA%E0%B8%B1%E0%B8%95%E0%B8%A7%E0%B9%8C%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B8%8B%E0%B8%B2%E0%B8%AE%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%B2_%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%99%E0%B8%81%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B8%88%E0%B8%B0%E0%B9%82%E0%B8%9A%E0%B8%A2%E0%B8%9A%E0%B8%B4%E0%B8%99)

(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/th/7/77/%E0%B8%AA%E0%B8%A7%E0%B8%99%E0%B8%AA%E0%B8%B1%E0%B8%95%E0%B8%A7%E0%B9%8C%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B8%8B%E0%B8%B2%E0%B8%AE%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%B2_%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%99%E0%B8%81%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B8%88%E0%B8%B0%E0%B9%82%E0%B8%9A%E0%B8%A2%E0%B8%9A%E0%B8%B4%E0%B8%99.jpg)

http://www.youtube.com/watch?v=oWrP8ROynPU

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

dandelion

หลังจากนั้นประมาณ ๑ เดือน  ;D

ภาพจาก พันทิป (http://pantip.com/topic/30661294/comment56)

หนึ่งเดือนของดอก Dandelion

http://www.youtube.com/watch?v=UQ_QqtXoyQw

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

ส่องอินทรเนตรไปดูโปรแกรมท่องเที่ยวซัปโปโร สถานที่ยอดนิยมแห่งหนึ่งคือ "ฟาร์มหมีสีน้ำตาล"

สวนสัตว์แห่งที่สองที่คุณเทาชมพูไปเยี่ยมชมหมีนั้น เห็นทีจะไม่ใช่ "สวนสัตว์" เสียแล้ว แต่เป็น "สวนหมี" (นอกจากหมีแล้ว มีสัตว์อะไรอีกบ้างหนอ)

สวนหมีแห่งนี้ชื่อว่า Noboribetsu Bear Park (のぼりべつクマ牧場 - Noboribetsu Kuma Bokujo)

http://youtube.com/watch?v=EahvvivSABA&desktop_uri=%2Fwatch%3Fv%3DEahvvivSABA

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

หมีสีน้ำตาล เป็นสัตว์ที่ชาวญี่ปุ่นในเมืองดูจะภูมิใจอยู่มาก    จึงมองเห็นหมีสตัฟแยกเขี้ยวขาวโชว์ตัวอยู่ตามที่ต่างๆ รูปซ้ายอยู่หน้าซูเปอร์หน้าตาคล้ายๆบิ๊กซีในบ้านเรา    รูปขวาอยู่ในพิพิธภัณฑ์ของไอนุ   

เห็นคุณเทาชมพูรับจ๊อบนำเที่ยว อังกิ๊ด อังกิด ที่กระทู้โน้น แล้วอย่าลืมนำเที่ยวซัปโปโรต่อ

จะรอติดตาม

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/smiley16.png)

พาคุณเพ็ญชมพูไปช็อปปิ้งในเมืองซัปโปโร

เอามิโสะราเม็ง อาหารดังของฮอกไกโด จากร้านดังที่ซัปโปโร “Keyaki” (http://sarufutsu.wordpress.com/2011/05/03/sapporo-keyaki-ramen/) มาเสิร์ฟ ให้รองท้องไว้ก่อน จะได้มีแรงเดินนำเที่ยวเมืองต่อ  ;D

เชิ้ตตัวนี้  คิดราคาเป็นเงินไทยประมาณ 15,000 บาท  (อ่านว่าหนึ่งหมื่นห้าพันบาท)    เป็นเสื้ออิมพอร์ต   ราคาไม่รวมกางเกง
ราคานี้  สวมแล้ว  ไม่แน่ใจว่าจะบินได้อย่างนกหรือเปล่า    ถ้าคุณเพ็ญชมพูสนใจน่าจะลองซื้อดู

เก็บเงินไว้รับประทานโอโทโร่ดีกว่า คงได้หลายมื้ออยู่  ;)

คุณเพ็ญชมพูคงไม่ชอบช็อปเท่าไหร่  งั้นพาไปดูวิวดีกว่า
นี่คือทะเลสาบแห่งหนึ่งแถวๆซัปโปโรนี่แหละ  แต่ในเมื่อลบเมล์ไปแล้วก็เลยหาไม่เจอว่ามันชื่ออะไร   รู้แต่ว่าอยู่ใกล้โรงแรมที่พัก
เป็นทะเลสาบสีฟ้าสด จนแทบแยกไม่ออกว่าสีไหนของท้องฟ้า สีไหนของน้ำ      นอกจากนี้ยังใสแจ๋วเหมือนเทน้ำในสวิมมิ่งพูลลงไป  มองเห็นปลาตัวเล็กๆแหวกว่ายอยู่ใต้ผิวน้ำ
มีคนไปตกปลาด้วย ท่าทางเพลิดเพลินที่ได้ตก มากกว่าเพลิดเพลินที่ได้ปลา   

^
^
ตามโผสถานที่ท่องเที่ยวยอดนิยม น่าจะเป็นทะเลสาบโทยะ (洞爺湖 Tōyako)


ถ้าเป็น window shopping ละก้อ สนใจอยู่  ;)

คุณเทาชมพูคงได้ชมเมืองครบตามที่สองหนุ่มนี้นำเที่ยว

http://www.youtube.com/watch?v=Uyu7kOvKuak

(http://www.reurnthai.com/index.php?action=dlattach;topic=5728.0;attach=42352;image)

ขอรบกวนถามเรื่องอาหารญี่ปุ่นอีกทีครับ พอดีผมกำลังหาซื้อเมล็ดดอกเบญจมาศมาปลูกช่วงฤดูใบไม้ผลิ ไปเจอว่าที่ญี่ปุ่นกับจีนใช้เป็นกับข้าว เห็นบอกว่าสุกี้ญี่ปุ่นขาดใบนี้ไม่ได้เลยทีเดียว ผักนี้ท่านใดพอจะทราบบ้างไหมครับว่าชื่อไทยเรียกอะไร ดูคล้ายกันกับผักที่ใส่ในต้มเลือดหมูครับ

ญี่ปุ่นเรียกว่า ผักชุนงิคุ (春菊 - Shungiku) ในไทยเรียกว่า ผักตั้งโอ๋ เป็นเบญจมาศพันธุ์หนึ่ง

ฝรั่งเรียกว่า garland chrysanthemum Chrysanthemum coronarium    ดอกสวยพอ ๆ กับเบญจมาศพันธุ์อื่น ;D

ขออนุญาตแนะนำเมืองซัปโปโร

ซัปโปโรเป็นเมืองใหม่ ถือกำเนิดมาในสมัยจักรพรรดิเมจิซึ่งตรงกับสมัยรัชกาลที่ ๕ ของเรานี่เอง ผังเมืองก็ออกแบบโดยอเมริกัน เราจึงเห็นถนนตัดกันเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้า การก่อสร้างเมืองเริ่มจากบริเวณรอบ ๆ (๑) สวนสาธารณะโอโดริ (大通公園 - Ōdōri Kōen)   สิ่งก่อสร้างที่ยังคงเหลงเหลือให้คนซับโปโรนึกถึงวันเก่า ๆ อยู่ใกล้ ๆ สวนแห่งนี้คือ (๒) หอนาฬิกาเมืองซัปโปโร (札幌時計台 - Sapporo Tokeidai) สร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๔๒๑ เดิมเป็นส่วนหนึ่งของอาคารเรียน ภายในวิทยาลัยการเกษตรซัปโปโร (ปัจจุบันคือมหาวิทยาลัยฮอกไกโด) และ (๓) ศาลาว่าการเมืองซัปโปโรหลังเก่า (北海道庁旧本庁舎 - Hokkaidō Chōkyūhonchōsha) สร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๔๓๑

ขอบคุณครับ ว่าแล้วเชียว รู้สึกว่าเคยเห็นที่ไหนมาก่อน และต้องขอโทษที่มาปาดหน้าด้วยครับ

どういたしまして。

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

สวนโอโดริ มองเห็นหอโทรทัศน์ซัปโปโร (さっぽろテレビ塔 - Sapporo Terebi-tō) อยู่เบื้องหลัง  ;D

แปลงดอกไม้ที่สวนโอโดริ  ;D

บรรยากาศเบียร์การ์เดนยามเย็น  ฝนตกก็ไม่กลัว  ;)

มีรถม้าบริการนักท่องเที่ยว เหมือนกับลำปางบ้านเรา  ;D

หอนาฬิกา ปัจจุบันเป็นพิพิธภัณฑ์แสดงประวัติของเมือง  ;D

ศาลาว่าการหลังเก่า งามในศิลปแบบอเมริกันนีโอบาร็อก  ;D

ตุ๊กตาหิมะ มีศาลาว่าการหลังเก่าเป็นฉากหลัง (โปรดสังเกต มีตึกทางซ้ายมือโผล่เพิ่มขึ้นมาด้วย) ในเทศกาลหิมะเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมา  ;D

วัดเบญจมบพิตรฯ ที่สวนโอโดริในงานเดียวกัน  ;D

ภาพจาก http://guru.truelife.com/content/2230072

เที่ยวเทศกาลหิมะ ซัปโปโร ครั้งที่ ๖๔ พ.ศ. ๒๕๕๖ ที่บริเวณสวนโอโดริ กับคุณกฤษณะ

http://www.youtube.com/watch?v=VCIpa42C9Eo

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

หนึ่งในครูฝรั่งกว่า ๓,๐๐๐ คนที่รัฐบาลเมจิจ้างมานั้นมีชื่อ ด็อกเตอร์วิลเลียม สมิธ คล้าก อยู่ด้วย

ด็อกเตอร์วิลเลียม สมิธ คล้าก (http://en.wikipedia.org/wiki/William_S._Clark) เป็นชาวอเมริกัน เกิดที่รัฐแมสซาชูเซตส์ ใน พ.ศ. ๒๔๑๙ รัฐบาลญี่ปุ่นสมัยจักรพรรดิเมจิ จ้างดร.คล้ากมาเพื่อจัดตั้งวิทยาลัยเกษตรกรรมที่ซัปโปโร (ปัจจุบันคือมหาวิทยลัยฮอกไกโด) แม้ว่าคล้ากจะมีเวลาอยู่ที่ฮอกไกโดเพียง ๑ ปีตามที่ระบุไว้ในสัญญาจ้าง เขาได้นำความเจริญในด้านต่าง ๆ มาให้ซัปโปโรเป็นอย่างมาก ชาวเมืองซัปโปโรรำลึกถึงเขาเสมอ และสร้างอนุสาวรีย์ให้เมื่อ พ.ศ. ๒๕๑๙  เนื่องในโอกาสครบรอบ ๑๐๐ ปีแห่งการมาประเทศญี่ปุ่นของเขา เพื่อให้เป็นแบบอย่างเยาวชนคนรุ่นหลัง คุณครูมักจะพานักเรียนขึ้นมาทัศนศึกษาและถ่ายรูปกับอนุสาวรีย์นี้เสมอ

ไม่เฉพาะนักเรียนญี่ปุ่น แม้แต่นักเรียนจากเมืองไทยคนหนึ่งก็อยากถ่ายรูปคู่ด้วย

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/smiley16.png)

ที่ฐานของอนุสาวรีย์มีประโยคทอง ที่ดร.คล้ากที่กล่าวกับลูกศิษย์ก่อนที่จะอำลาซัปโปโรกลับสู่บ้านเกิด คือ

Boys Be Ambitious

ประโยคนี้มิใช่เป็นที่รู้จักเพียงในเมืองซัปโปโรหรือฮอกไกโด แต่โด่งดังไปทั่วทั้งประเทศญี่ปุ่น เป็นแรงผลักดันส่วนหนึ่งให้เยาวชนญี่ปุ่นมีความทะเยอทะเยานที่จะนำพาประเทศให้ก้าวไปข้างหน้า  ;D

อนุสาวรีย์ของดร.คล้ากตั้งอยู่บนเนินเขา เรียกว่า จุดชมวิวฮิทซึจิงะโอกะ (แปลว่าเนินเขาเลี้ยงแกะ มองดี ๆ จะเห็นฝูงแกะเล็มหญ้าอยู่ในทุ่ง  ;)) (さっぽろ羊ヶ丘展望台 - Sapporo Hitsujigaokatenbōdai)  สามารถมองลงมาเห็นเมืองซัปโปโรได้ทั้งเมือง เป็นทำเลที่ผู้สร้างอนุสาวรีย์ต้องการให้ดร.คล้ากเฝ้าดูความเจริญของเมืองซึ่งได้ร่วมก่อร่างสร้างขึ้นมา  ;D

อนุสาวรีย์ดร.คล้ากยังมีอีกแห่งหนึ่งในมหาวิทยาลัยฮอกไกโด  

สองหนุ่มนี้คงเป็นนักศึกษาที่นี่นำชมอนุสาวรีย์พร้อมบรรยายประวัติราวนาทีที่ ๔.๕๐  ;D

http://www.youtube.com/watch?v=qTyzE7ki5lM

Boys Be Ambitious เป็นคำขวัญของมหาวิทยาลัยฮอกไกโดในปัจจุบันด้วย มีจารึกอยู่ที่อนุสาวรีย์นี้เช่นกัน

ดิฉันไม่ค่อยได้เข้าเมือง    เที่ยวแต่นอกเมือง   เข้าเมืองไปครั้งเดียวก็ตรงไปย่านธุรกิจ มีช็อปปิ้งเซนเตอร์ชื่ออะไรก็ไม่ได้จำ เพราะไม่ได้ตั้งใจจะไปช็อป   แต่เพื่อนร่วมทางต้องแวะไป เพราะคนทางเมืองไทยฝากซื้อของแบรนด์เนมที่นั่น   ก็เลยได้ไปเดินดูกะเขาด้วย  

พาเซนเซเพ็ญไปชมธรรมชาติดีกว่าค่ะ  
ที่นี่คือน้ำแร่ธรรมชาติ ไหลลงมาเหมือนน้ำตก   อยู่ที่ Niseko     มองผ่านๆก็เหมือนน้ำตกเล็กๆเตี้ยๆ น้ำไหลแรง แต่เขาบอกว่าไม่ใช่น้ำธรรมดา เป็นน้ำแร่มีสรรพคุณอะไรต่อมิอะไรมากมาย  ประเภทกินกะได ทากะได  (คือกินก็ได้ ทาก็ได้ )

น้ำแร่ที่ว่านี่ ไหลลงมาสู่แอ่งเล็กแอ่งน้อย ก่อนจะแผ่กว้างเป็นบึงใหญ่     ทางการทำสะพานทางเดินเอาไว้ให้เดินดูได้ทั่วถึง
เป็นน้ำเย็นเจี๊ยบ ใสแจ๋ว   สามารถตักมาดื่มได้ทันทีไม่ต้องผ่านเครื่องกรอง

เพื่อให้ทุกคนได้ดื่มสบายๆ    ทางการทำง่ายๆด้วยการต่อรางน้ำทำด้วยไม้ไผ่ผ่าซีก    เหมือนต่อก๊อกหลายๆตัว   แล้วเจาะรูให้น้ำไหลออกเป็นระยะๆ  ข้างๆ   แขวนถ้วยไว้ ให้รองน้ำแร่มาดื่ม   
เด็กๆมาถึงก็ดื่มน้ำกันเป็นเรื่องสนุกสนาน
เป็นวิธีง่ายๆ แต่ได้ผล   ไม่ต้องต่อท่อน้ำหรือก๊อกน้ำเข้ามาให้เสียธรรมชาติ

ชอบวิธีการต่อรางน้ำของเขามาก  มันง่ายและไม่เกะกะ  รักษาสภาพแวดล้อมด้วย

เมืองไทยก็มีใช้เหมือนกันในกิจการ ประปาภูเขา   (http://kanchanapisek.or.th/oncc-cgi/text.cgi?no=11949) ;D

http://www.youtube.com/watch?v=IipCBBM239o

มีน้ำพุไหลออกมาจากก้อนหินด้วย  ไม่รู้ว่ามันดันขึ้นจากพื้นล่างหรือไหลต่อมาจากไหน

เพื่อนญี่ปุ่นที่เป็นไกด์กิตติมศักดิ์คะยั้นคะยอว่าน้ำแร่ ดื่มได้เลย  ไม่ต้องต้มไม่ต้องกรอง     ตอนแรกก็แหยงๆเหมือนกันเพราะชินแต่กับน้ำประปาชนิดดื่มไม่ได้     นี่มันไหลมาจากป่า ผ่านหินดินทรายมา เจอเชื้อโรคอะไรบ้างก็ไม่รู้     แต่เห็นคนญี่ปุ่นที่มาเที่ยวดื่มกันเป็นว่าเล่นก็เลยลองดื่มดูบ้าง   
โชคดี ดื่มแล้วก็ปกติ  ไม่มีอาการปวดท้องหรืออะไร    ถ้าคุณเพ็ญชมพูไปเที่ยวที่นี่ในวันหน้าก็ขอออกใบรับรองว่า ดื่มเถอะค่ะ

เขาบอกว่าน้ำแร่นี้มีแหล่งกำเนิดมาจากหิมะที่ละลายมาจากภูเขาที่่คุณเทาชมพูบอกว่าคือ ฟูจิแห่งฮอกไกโด นาม โยเตอิซาน 羊蹄山 (http://en.wikipedia.org/wiki/Mount_Y%C5%8Dtei)  แล้วไปรวมกันอยู่ใต้ชั้นหิน รอเวลาที่จะขึ้นมาบนผืนดิน ใช้เวลา ๕๐-๑๐๐ ปีเชียว


เว็บนี้ (http://www.sapporo-tourguides.com/news/niseko-a-good-place-for-good-water.html) เขาบอก

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/smiley16.png)

ภาพสวย ๆ ที่ Niseko ニセコ (http://en.wikipedia.org/wiki/Niseko,_Hokkaido) จากเว็บข้างบน  ;D

ข่าวล่ามาเร็ว (http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1378605376&grpid=03&catid=&subcatid=)

ชาวญี่ปุ่นได้ดีใจกันทั้งประเทศ เมื่อคณะกรรมการโอลิมปิกสากลลงมติเมื่อวันวานนี้ (๗ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๖) ให้โตเกียวภาพจัดการแข่งขันโอลิมปิกเกมส์ฤดูร้อน  ประจำปี ๒๐๒๐ เหนือนครอิสตันบูลของตุรกี และกรุงมาดริดของสเปน

นายชินโสะ อาเบ นายกรัฐมนตรีญี่ปุ่น กล่าวขอบคุณคณะกรรมการโอลิมปิกสากล และจะจัดการแข่งขันให้ยอดเยี่ยมที่สุด ด้านนายสึเนกาซึ ทาเคดะ ประธานคณะกรรมการโอลิมปิกญี่ปุ่น กล่าวว่า เป็นเกียรติมากที่กรุงโตเกียวได้รับเลือก สิ่งแรกที่จะทำเมื่อกลับประเทศคือขอบคุณชาวญี่ปุ่นทั้งหมด

http://www.youtube.com/watch?v=mYeKMnr_lBU

Congratulations !

おめでとうございます。

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

ป.ล.
แก้ไขแล้วหนอ  :-[

หมายถึงปีหน้า 2014 หรือคะ

เดี๋ยวพอเที่ยงกว่าๆ    จะพาคุณเพ็ญชมพูไปกินอาหารญี่ปุ่นในบ้านเศรษฐีญี่ปุ่นในอดีต ในฮอกไกโด
ใครอ่านภาษาญี่ปุ่นออก ช่วยบอกทีค่ะ

石狩挽歌記念碑 Ishikari banka kinenhi แปลว่า อนุสาวรีย์ของอิชิกะริ บังกะ  ;D

บ้านเศรษฐีในเมือง  ร่ำรวยขึ้นมาจากค้าปลาแฮร์ริงในช่วงต้นศตวรรษที่ 20      ปัจจุบันเปิดเป็นพิพิธภัณฑ์บ้านโบราณ และภัตตาคารอาหารญี่ปุ่น

หยุดกินอาหารกลางวันกันก่อนค่ะ

Ishikari banka คือเพลงเศร้าแห่งแม่น้ำอิชิกะริ เนื้อเพลงอยู่บนฐานของอนุสารีย์ข้างบน

แปลความเป็นภาษาอังกฤษดังนี้

Elegy of Ishikari (http://lyricstranslate.com/en/ishikari-banka%EF%BC%88%E7%9F%B3%E7%8B%A9%E6%8C%BD%E6%AD%8C%EF%BC%89-elegy-ishikari.html)

When gulls shriek like that, a school of herrings are coming
That’s what young fishermen in red-sleeved clothes were shouting in excitement
While I was in a fishermen’s inn buried in the snow
Cooking rice all through the night

Where have those herrings gone now?
I see a fishing net
lying on the beach in tatters
Kasato-Maru * is passing by in the offing
With tears in my eyes I look up at the cloudy herring sky

Flare up, bonfire on the beach of Asari
The sea is in silver color, the color of herrings
Burning my cheeks with Soran song **
I pull in the net filled with herrings

Where have those herrings gone now?
The herring palace on the Otamoi cape
Is now deserted in ruins
Only the ancient letters remain unchanged
With tears in my eyes I dream of my young days

*     คือชื่อเรือประมง
**  คือชื่อเพลงพื้นบ้านของชาวประมงฮอกไกโด

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

石狩挽歌 ร้องโดย คิตะฮะระ มิเระอิ 北原ミレイ　;D

http://www.youtube.com/watch?v=P0vFfaRqFe8

เข้าไปดูในบ้านที่เขาจัดเป็นพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่น  แต่ไม่มีรูปให้ดูเพราะเขาห้ามถ่ายรูป   ไม่ได้จดชื่อเศรษฐีเจ้าของบ้านมาเสียด้วย  ไม่งั้นคงหารูปให้ดูได้
ก็เห็นชีวิตความเป็นอยู่ของคนญี่ปุ่นในสมัยนั้นค่ะ 
ขนาดเป็นเศรษฐีใหญ่ประจำเมือง แต่ห้องหับส่วนตัวเล็กนิดเดียวโดยเฉพาะห้องของผู้หญิง    อาจเป็นเพราะฮอกไกโดหนาวมาก   ห้องแคบๆ  ใช้เตาทำให้อุ่นง่ายกว่าห้องกว้างๆ 
ถ่ายมาได้แต่บริเวณ และเพดานห้อง

บ้านนี้สร้างในสมัยจักรพรรดิไทโช (รัชสมัยต่อจากจักรพรรดิเมจิ) เป็นของตระกูลอะโอะยะมะ 青山 ตามความปรารถนาของเด็กสาววัย ๑๗ ปีนามว่า Masae Aoyama (青山政恵) ลูกสาวมหาเศรษฐ๊กิจการประมงจับปลาเฮอร์ริ่ง Masakichi Aoyama (青山政吉）บ้านหลังนี้ควบคุมการก่อสร้างโดยหัวหน้าช่างของราชวงศ์  ใช้เป็นบ้านพักผ่อนในช่วงฤดูร้อนเท่านั้น ค่าก่อสร้างประมาณ ๓๑๐,๐๐๐ เยน ซึ่งพอ ๆ กับครึ่งหนึ่งของค่าก่อสร้างห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ในโตเกียวในทุกวันนี้ทีเดียว  ใชัเวลาในการสร้างกว่า ๖ ปี

จนเมื่อกิจการจับปลาเฮอร์ริ่งซบเซาลง ครอบครัวอะโอะยะมะล้มละลาย บ้านถูกเปลี่ยนมือหลายครั้ง จนในที่สุดเปิดเป็นพิพิธภัณฑ์ในนามว่า 小樽貴賓館 Otaru kihin-kan แปลว่า  Otaru VIP Hall

ข้อมูลจาก  http://www.sapporo-tourguides.com/information/aoyama-family-herring-manshion.html (http://www.sapporo-tourguides.com/information/aoyama-family-herring-manshion.html)

http://www.youtube.com/watch?v=K3yZfIjlEBE

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

ใกล้ถึงเวลาอาหารกลางวันแล้ว ขอเชิญชาวเรือนไทยไปรับประทานอาหารญี่ปุ่นที่ร้านอาหาร Hanakazuki 花かずき ซึ่งอยู่ในบริเวณเดียวกันกับ Otaru VIP Hall (ร้านเดียวกันกับที่คุณเทาชมพูพาไปรับประทานเมื่อวาน  ;))

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/smiley16.png)

มาเสิฟอาหารให้อีกครั้ง   ซ้ำกับเมื่อวาน(และวันก่อน) ขออภัย  ถ่ายรูปไว้ไม่กี่อย่าง

มีเมนูเพิ่มเติมให้เลือก  ;)

เมนู (๑) โซบะและซูชิปลาเฮอร์ริ่ง

เมนู (๒) ปลาเฮอร์ริ่งปรุงด้วยซอสถั่วเหลือง มาพร้อมกับซาชิมิปลาและกุ้ง

เชิญสั่งอาหารรับประทานตามอัธยาศัย

ภาพร้านและอาหารจาก บล็อกของคุณ KK (http://kimi-tourguide.blogspot.com/2013/01/hanakazuki-japanese-restaurant-former.html)

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

เกทับนี่นา    :-\

ごめんなさい。

(http://www.reurnthai.com/index.php?action=dlattach;topic=5728.0;attach=42352;image)

อ่านไม่ออก แต่...
それは大丈夫だ

ขอบคุณทั้งคุณเทาชมพู และ คุณเพ็ญชมพูเป็นอย่างมากครับ กระทู้นี้ได้เห็นภาพและข้อมูลดีๆมากมายเทียว

จากทีคุณเพ็ญชมพูได้ quote ข้อมูลที่ว่าส่งนักเรียนญี่ปุ่นไปเป็นพันๆคนไปต่างประเทศเป็นจุดที่น่าสนใจมากครับ เพราะถ้าเทียบกับสยามในช่วงเดียวกัน จะพบว่ามีการส่งคนไปเรียนต่างประเทศ รวมถึงจ้างชาวต่างประเทศเข้ามาทำงานด้วย น่าแลปกใจที่กระบวนการที่คล้ายกันกลับไม่ก่อให้เกิดผลที่เหมือนกันนะครับ

ประเด็นถัดมาคือ การรักษาของเก่าทั้งการเปิดให้เข้าใจงาน หรือการเข้าชมสถานที่ต่างๆของญี่ปุ่นทำได้ดีมากจนอยากให้ในไทยมีการทำอย่างนี้บ้าง ที่เห็นก็คงจะเป็นเพียงบ้านของคุณจิม ทอมป์สัน (ที่ว่ากันว่าจริงๆแล้วเป็นสายลับให้อเมริกา จึงหายตัวไปอย่างลึกลับ) นอกนั้น อาจจะเพราะกระผมหูตาไม่กว้างขวางพอ แต่รู้สึกรู้บ้านเรามีสถานที่เช่นนี้น้อยเหลือเกิน หากมีใครพอมีความรู้จะพอช่วยชี้ทางได้หรือไม่ครับว่า ในไทยมีการเปิดคล้ายๆที่คุ๊เทาชมพูได้กรุณามาให้ชมหรือไม่

มีหลายแห่งเลยค่ะ   ขอแนะนำ
 
พิพิธภัณฑ์ชาวบางกอก  หรือ พิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นกรุงเทพมหานคร เขตบางรัก (http://www.paiduaykan.com/province/central/bangkok/bangkokmuseum.html)

บ้านพิพิธภัณฑ์ (http://www.paiduaykan.com/76_province/central/nakhonpathom/museum.html)
แห่งนี้เจอน้ำท่วมโลกในปี 2554  ไม่ทราบว่าฟื้นตัวหรือยัง

มีวิดีโอให้ดูด้วยค่ะ

http://www.youtube.com/watch?v=55YH0J-imbc

เชิญอ่านคำตอบในกระทู้นี้เลยค่ะ

http://www.reurnthai.com/index.php?topic=5521.0
จริงหรือไฉน: ญี่ปุ่นกับไทยออกเส้นสต๊าร์ทเดียวกันเมื่อถูกฝรั่งดันให้วิ่ง

พรุ่งนี้จะพาไปดูดอกไม้ไฟค่ะ    เซนเซเพ็ญเคยไปดูหรือยัง
เพื่อป้องกันถูกปาดหน้า  จะยังไม่บอกว่าที่ไหน

ที่ญี่ปุ่นเคยไปดูที่โตเกียวครั้งหนึ่ง ถ่ายรูปออกมาไม่สวยเลย จึงไม่ขอโชว์  ;)


สำหรับเรื่องนักเรียนญี่ปุ่นที่ส่งไปศึกษาต่างประเทศในรัชสมัยเมจิ คุณ Arboramo สามารถศึกษารายละเอียดได้จากลิ้งก์ข้างล่างนี้

นักศึกษาญี่ปุ่นที่ไปศึกษาต่างประเทศในรัชสมัยเมจิ (พ.ศ. ๒๔๑๑- พ.ศ. ๒๔๕๕) (http://www.dhs.kyutech.ac.jp/~ruxton/Japanese_Students_sent_Overseas_in_the_Meiji_Era.pdf)

นักศึกษาญี่ปุ่นรุ่นแรกที่ไปเรียนต่างประเทศคือ  กลุ่มห้าวีรบุรุษโจโช  (http://en.wikipedia.org/wiki/Ch%C5%8Dsh%C5%AB_Five) (長州五傑 Chōshū Goketsu) โดยคำแนะนำของศาสตราจารย์ Alexander William Williamson แต่เป็นไปศึกษาอย่างผิดกฎหมายโดยลักลอบไปศึกษาที่ University College London (UCL) เมื่อ พ.ศ. ๒๔๐๖ กฎหมายห้ามไปต่างประเทศถูกยกเลิกไปเมื่อ พ.ศ. ๒๔๐๙

จากซ้ายไปขวา

แถวบน  Endo Kinsuke 遠藤謹助 (head of national mint, Zoheikyoku) Nomura Yakichi 野村弥吉 (later Inoue Masaru, the first Director of Railways in Japan) Ito Shunsuke 伊藤俊輔 (later Ito Hirobumi, Prime Minister)

แถวล่าง   Inoue Monta 井上聞多 (later Inoue Kaoru, Foreign Minister) Yamao Yozo 山尾庸三 (studied shipbuilding in Glasgow)

สำหรับคนหลังนี้ คุณม้าเคยบรรยายสรรพคุณไว้เพิ่มเติมว่า


(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

จากซามูไรไปเป็นนักศึกษา  ;D

ภาพยนตร์ "ห้าวีรบุรุษโจชู"

http://www.youtube.com/watch?v=zeClwBVqSuY

ปีนี้ครบรอบ ๑๕๐ ปีที่กลุ่ม Choshu Five ไปศึกษาที่ University College London (UCL) มหาวิทยาลัยได้จัดงานรำลึกถึงวีรบุรุษทั้ง ๕ ในวันที่  ๓ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๖ 

รายละเอียดสามารถติดตามอ่านได้ใน เว็บของ UCL   (http://www.ucl.ac.uk/news/news-articles/0713/03072013-UCL-and-Japan-150-celebration)

ญี่ปุ๊น ญี่ปุ่น โคจรมาบรรจบพบกับ อังกิ๊ด อังกฤษ ที่นี่เอง

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/smiley16.png)

คุณชายประกอบเสร็จจากขับแท็กซี่ส่งอาจารย์แล้ว ก็คงจะเข้ามาเช้คแฮนด์ด้วยละค่ะ

วันนี้พาเซนเซเพ็ญไปชมพลุ (หรือดอกไม้ไฟ -ลืมไปแล้วว่ามันต่างกันยังไง) เหนือทะเลสาบโทย่า 
มีรถบัสคันใหญ่มารับจากโรงแรม  นั่งลงจากภูเขาไปที่ทะเลสาบเบื้องล่าง    ประมาณครึ่งช.ม. ก็มาจอดริมทะเลสาบ  หลังจากนั้นเขาก็พาลงไปที่เรือซึ่งถ้านับไม่ผิด มีสามชั้น    ดูพลุได้จากกราบเรือ   หรือถ้าใครอยากขึ้นไปชมให้จุใจก็ขึ้นไปบนชั้นบนสุดซึ่งเป็นดาดฟ้ากว้างไม่มีหลังคา
ในฤดูร้อน ฟ้าเหนือเมืองซัปโปโรไม่มีเมฆหมอก   เห็นพระจันทร์เกือบเต็มดวงส่องสว่างเพิ่มบรรยากาศ  ใครจะขอข้าวขอแกง ขอแหวนทองแดงก็ทำได้ ญี่ปุ่นไม่ว่า
พอถึงเวลา  เรือก็เคลื่อนออกจากท่า แล่นเอื่อยๆไปกลางทะเลสาบ    พอถึงที่หมายก็ลอยนิ่งอยู่ตรงนั้น    ทุกอย่างตรงตามเวลาเป๊ะตามแบบญี่ปุ่นซึ่งเคร่งครัดเรื่องตรงต่อเวลากันมาก    จากนั้นเขาก็เริ่มยิงพลุขึ้นกลางอากาศ   มองเห็นได้ถนัดเพราะรอบๆมันมืดหมด  แสงไฟจากฝั่งก็มีเพียงลิบๆ 
พลุลูกแรกๆ เป็นพลุธรรมดาๆ   ไม่ได้ชวนตื่นเต้นนัก    แต่เขาก็ค่อยๆเพิ่มความวิจิตรพิสดารขึ้นทีละลูกสองลูก  เป็นพลุแปลกๆไม่ใช่แค่กระจายออกเป็นสีต่างๆเท่านั้น   แต่มีหลายลูกซ้อนกัน หลายแบบ   ดูเพลินตา    บรรดานักท่องเที่ยวส่งเสียงฮือฮาพลางถ่ายรูปถ่ายวิดีโอกันไม่นับ   
จนกระทั่งจบรายการ เขาก็พาเรือกลับขึ้นฝั่งค่ะ

ในยูทูปมีหลายคลิป  เลือกอันที่บอกว่า full version มาให้ดู   ของจริงสวยกว่านี้มาก  แต่ไม่มีเวลาไปหาว่าใครถ่ายไว้ดีกว่านี้หรือเปล่า
เซนเซสนใจก็ลองหาเอาเองนะคะ

http://www.youtube.com/watch?v=Ms-F_ig8eC0

พลุกับดอกไม้ไฟ (หรือดอกไม้เพลิง) ท่านรอยอินบอกว่าเหมือนกัน   ;)  

น่าแปลกที่ญี่ปุ่นเขาก็เรียกว่า ฮะนะบิ 花火  (花 = ดอกไม้  火 = ไฟ) แปลตรงตัวว่า "ไฟดอกไม้" เหมือนกับที่เราเรียกว่า "ดอกไม้ไฟ"

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

เรือลำนี้กระมัง  ;)

ยืมภาพมาจาก คุณ Supra (http://board.trekkingthai.com/board/show.php?forum_id=2&topic_no=293609&topic_id=297811#8)

มันมืด  เลยเห็นหน้าตาเรือไม่ชัด   ไม่รู้ลำเดียวกันหรือคนละลำ    แต่เป็นเรือแบบนี้ละค่ะ
ส่วน Lake Toya ก็เห็นแต่ตอนกลางคืน    มีรูปเดียวที่ถ่ายจากหน้าต่างห้องโรงแรมซึ่งอยู่บนภูเขา มองลงมาเห็นทะเลสาบ

ขออินทรเนตรช่วยหามาให้ค่ะ

มองขึ้นไปจากเรือในทะเลสาบ เห็นโรงแรมของคุณเทาชมพู 

ยืมภาพมาจาก คุณ Supra  (http://board.trekkingthai.com/board/show.php?forum_id=2&topic_no=293609&topic_id=297811#) เช่นเคย  ;D

โรงแรมที่ว่าอยู่สูงมาก    เพราะอยู่บนภูเขาอีกที    ในฤดูร้อนแค่ตีสี่กว่าๆก็สว่างแล้ว   มองเห็นห้องอยู่สูงกว่าเมฆโดยไม่ต้องนั่งเครื่องบิน

พอสว่างก็เก็บของลงจากโรงแรมได้แล้ว      วันนี้เป็นวันภารกิจหลักของคนไทย  ได้แก่การช็อปปิ้ง    ใกล้จะกลับบ้าน  ยังไงเสียก็ต้องหิ้วของฝากกลับไปฝากทางบ้าน    แม้ว่าของฝากนั้นจะหาได้ในกรุงเทพด้วยราคาถูกกว่า ก็ไม่ว่ากัน   
ก็ของมันต้องฝากนี่นา
จะพาเซนเซเพ็ญไปเดินดูถนนคนเดินค่ะ

ภาพข้างบนคงเป็นเมืองในชนบท เห็นสายไฟฟ้ารุงรังเหมือนเมืองไทยเชียว ไม่เหมือนที่เมืองใหญ่อย่างซัปโปโรที่เอาสายไฟลงดินหมดแล้ว

เมื่อไรสองข้างถนนของกรุงเทพเมืองฟ้าอมรของเราจะเป็นอย่างนี้บ้างหนอ  :)

ซัปโปโรมีหลายส่วนของเมือง    ถนนบางสายก็เป็นแหล่งธุรกิจเหมือนในโตเกียว  บางสายก็ยังดูเหมือนชนบท 
ที่ถนนคนเดิน  มีสามล้อให้นักท่องเที่ยวที่ไม่อยากเดินให้เมื่อย นั่งชมร้านรวงสองข้างทางด้วย

ดูคล้ายกับรถลากที่โอตารุ (小樽 - Otaru)  เมืองเดียวกับที่คุณเทาชมพูไปดูบ้านเศรษฐีญี่ปุ่น    ;)

ภาพจาก เว็บของไต้หวัน (http://coolmac.tw/12207/d6-4%EF%BC%9A%E5%B0%8F%E6%A8%BD%E8%A1%97%E9%81%93%E6%BC%AB%E9%81%8A)

คิดว่าใช่โอตารุครับ   ช่างต่างกับช่วงหน้าหนาวจริงๆ ที่มีหิมะตกหนาทึบเลย

แล้วเลยขอรออ่านเรื่อง การเป่าแก้ว ของเมืองนี้ครับ

ดิฉันไปเดินถนนคนเดินอยู่พักเดียวค่ะ   เห็นแต่ว่ามีร้านขายเครื่องแก้วอยู่หลายร้าน    เขาอวดว่าแก้วที่นี่สวยมาก เป็นอุตสาหกรรมขึ้นหน้าขึ้นตา     
เดินเข้าไปในร้าน มีเครื่องแก้วสารพัดตั้งแต่จานชามถ้วย ของใช้   ตุ๊กตุ่นตุ๊กตาตัวเล็กๆ ไปจนเครื่องประดับ    ผู้คนแน่นราวกับแจกฟรี   เดินวนเวียนดูไปเรื่อยๆ    แต่ไม่ได้ซื้ออะไรเป็นชิ้นเป็นอันมา เพราะไม่ชอบขนเครื่องแก้วข้ามประเทศ กลัวแตก
ไม่ได้ถ่ายรูปไว้   เลยต้องไปขอยืมกูเกิ้ลมาแทน

ถนนที่คุณเทาชมพูไปเดินคือถนน Sakaimachi 堺町

ให้คุณกุ๊กช่วยพาไปเที่ยว บริเวณที่คุณเทาชมพูถ่ายรูปรถลากอยู่ประมาณนี้  ;)

^

ร้านที่เขียนว่า 1050  ถ้าจำไม่ผิดคือร้านที่อะไรๆก็ขายในราคา 1050 เยน    เหมือนร้านหกสิบบาทที่เปิดอยู่ในกรุงเทพ  นั่นละค่ะ

บ่ายแล้ว ต้องเสิฟของกินเล่นตามธรรมเนียม   ชื่ออะไรไม่รู้ เซนเซเพ็ญคงบอกได้เอง

ตามโผแถวนี้มีสถานที่ที่น่าสนใจอีกหลายแห่ง ที่ดัง ๆ ก็มีนาฬิกาไอน้ำ และคลองโอตารุ เห็นบางคนบอกว่าถ้าไปที่นั่นไม่ได้ถ่ายรูปที่คลองนี้ ถือว่าไปไม่ถึงโอตารุ  ;D

แผนที่โดย คุณโต้คลื่นแห่งพันทิป (http://2g.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E12230232/E12230232.html)

ป.ล. ของหวานที่คุณเทาชมพูเสิร์ฟ ตามโผบอกว่าชื่อ   あんみつ(白玉入り)anmitsu (shiratama-iri) (anmitsu with rice-flour dumplings) (http://hitorikyoto.wordpress.com/2012/11/24/%E6%9C%88%E3%83%B6%E7%80%AC-%E5%A0%BA%E7%94%BA%E5%BA%97sakai-machi-tsukigase/) จากร้าน Sakaimachi ชื่อเดียวกับถนนที่โอตารุ แต่อยู่ที่เกียวโต

คลองโอตารุในหน้าหนาว  ;D

ภาพโดย Mr.Cosmetics แห่งพันทิป (http://topicstock.pantip.com/blueplanet/topicstock/2012/11/E12986185/E12986185.html#24)

ช่วงที่คุณเทาชมพูไปเที่ยว บรรยากาศของคลองคงประมาณนี้

ภาพโดย คุณ yakdon แห่งพันทิป (http://topicstock.pantip.com/blueplanet/topicstock/2012/11/E12986185/E12986185.html#31)

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

ซัปโปโรในเดือนกรกฎาคม อากาศกำลังสบาย ไม่หนาวไม่ร้อน  แค่สวมแจ็กเก็ตบางๆก็พอ     แต่ซัปโปโรมีคนแห่มาเที่ยวมากขึ้นอีกครั้งในฤดูหนาว เพราะเขามี Sapporo Snow Festival  ปั้นหิมะโชว์เป็นรูปต่างๆให้มาถ่ายรูป     คนไทยก็แห่ไปดูกันเพียบเหมือนกัน

Sapporo Snow Festival

ที่อยากเห็นมากคือทุ่งดอกมอสในฮอกไกโด

ดอกมอสของคุณเทาชมพูคือ Shibazakura 芝桜 จะบานช่วงกลางเดือนพฤษภาคมถึงเดือนมิถุนายน ปีหน้าคุณเทาชมพูไปช่วงนี้คงมีโอกาสเห็น

ภาพของคุณเทาชมพูอยู่ที่ Higashimokoto (http://en.wikipedia.org/wiki/Higashimokoto,_Hokkaido) 東藻琴 อยู่ทางเหนือของฮอกไกโด

ภาพโดย คุณ be lonely แห่งพันทิป (http://pantip.com/topic/30478696/comment6)

อีกแห่งหนึ่งอยู่ที่ Takinoue (http://en.wikipedia.org/wiki/Takinoue,_Hokkaido) 滝上 อยู่ทางเหนือของฮอกไกโดเช่นกัน ที่นี่จะดูเป็นธรรมชาติมากกว่าแห่งแรก  ;D

ภาพโดย คุณ Lucky in Life แห่งพันทิป (http://2g.pantip.com/cafe/gallery/topic/G6647818/G6647818.html)

สืบเนื่องจาก โบร์ชัวร์เวอร์ชันเก่าของร้านทาเคยะ (ตึกม่วง) (http://takeya.page-view.jp/guide2/pageview/pageview.html#page_num=1) ที่กระทู้ภาคแรก  มีเครื่องเรือนชิ้นหนึ่งของญี่ปุ่นที่น่าสนใจ ไม่ให้คำแปลภาษาไทยไว้ด้วย


อย่างคำว่า "kotatsu" นี้ คืออะไรน้อ

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม16.png)

คุณตั้งอาจจะนึกออก    ท่านประจำการอยู่ที่นั่นหลายปี

こたつ โคเต็ดสึ
คือผ้าโปงกันหนาวเท้าเวลานั่งโต๊ะอาหารของคนญี่ปุ่นครับ ประกอบด้วยผ้านวมหนาๆและเครื่องทำความร้อน
ส่วนใหญ่บ้านคนญี่ปุ่นทั่วไปผนังบ้านจะบาง ติดตั้งระบบปรับอากาศทั้งห้องไม่ได้ ต้องทำเฉพาะที่ เช่นโต๊ะอาหารที่นั่งกันกับพื้น แต่เดี๋ยวนี้คนยุคใหม่เริ่มนั่งโต๊ะแบบฝรั่ง โคเต็ดสึก็พัฒนาตาม

เพิ่งเคยเห็นค่ะ     กู๊กซังบอกว่าห่มตัวด้วยก็ได้ ไม่เฉพาะแต่เท้า

แทนที่จะอุ่นเฉพาะเท้า ทำไมญี่ปุ่นไม่ใช้ central heating แบบฝรั่งครับ หรือใช่แค่ heater อันเดียวก็ได้แล้ว เห็นในการ์ตูนก็ซุกอยู่ในโต๊ะนี้เหมือนกันครับ

NAVARAT.C

ขออภัยครับ ผมไม่ทราบว่าทำไมไม่เห็นที่เขียนไว้ ไก่อีกตัวแล้ว  :'(

แต่บ้านที่ออกแบบสมัยใหม่ก็ทำcentral heatingได้ครับ ทว่าคนญี่ปุ่นส่วนใหญ่จะคำนึงถึงการประหยัดพลังงานด้วย ไม่ใช่ไม่มีเงินจ่ายค่าไฟฟ้านะครับ มี แต่เขาบอกว่าญี่ปุ่นต้องพึ่งการนำเข้าพลังงานจากต่างประเทศ๑๐๐% ถึงแม้จะทำโรงไฟฟ้านิวเคลียรได้ก็ไม่มีพื้นที่จะทำแล้ว ฉะนั้นคนญี่ปุ่นทุกคนต้องช่วยกันประหยัดพลังงาน

เครื่องทำความร้อน แบบนี้หรือคะ

แหล่งความร้อนมีอยู่ ๒ อย่างคือใช้ถ่านหรือไฟฟ้า ปัจจุบันคงเป็นไฟฟ้ากันหมดแล้ว

ภาพจาก คุณวิกกี้ (http://en.wikipedia.org/wiki/Kotatsu)

(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/de/Kotatsu.svg/423px-Kotatsu.svg.png)

โคะตัทสึ こたつ ภาษาไทยน่าจะเรียกว่า "โต๊ะอุ่นขา" ใช้ในฤดูหนาว เป็นโต๊ะเตี้ย ๆ และมีผ้าห่มหนาๆ คลุมโต๊ะ สามารถเหยียดขาลงไปใต้ผ้าห่มนั้นได้ ความอบอุ่นใต้โต๊ะเกิดจากเครื่องทำความร้อนไฟฟ้าหรือในสมัยโบราณก็ใช้ถ่านติดไฟ  ที่คู่กับโต๊ะอุ่นขาเห็นจะได้แก่ "ส้ม" ซึ่งมักจะมีวางอยู่บนโต๊ะด้วย เพราะส้มที่ญี่ปุ่นออกในฤดูหนาว บ้านที่เลี้ยงแมว ก็จะมาคลอเคลียอยู่แถวนี้

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

　

แบบ link ด้านล่างนี่ (หมายเลข 10) ตัวเดียวก็อยู่ได้ทั้งห้องนะครับ ถ้าเป็น 4*4 เมตร กินไฟไม่มากด้วยครับ

http://www.dailymail.co.uk/news/article-2282688/The-Queen-offers-warm-welcome-foreign-dignitaries-palace-turning-2-bar-electric-heater.html

เอารูปจากลิ้งค์มาให้ดูกันค่ะ

โต๊ะอุ่นขา  ใช้ได้ในหลายกิจกรรม ดูน่าสบาย

ที่อิหร่านก็มีโต๊ะอุ่นขาอย่างนี้เหมือนกัน เหมือนกับของญี่ปุ่นอย่างกับแกะ ซ้ำชื่อยังคล้ายกันอีก ญี่ปุ่นเรียกว่า kotatsu อิหร่านเรียกว่า Korsi کرسی (http://en.wikipedia.org/wiki/korsi)

ภาพจาก http://tlfm.wordpress.com/2013/03/26/korsi

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

เหมือนกันโดยบังเอิญ  ???

อีกอย่างที่เรียกได้ว่า "ญี่ปุ่น ญี่ปุ๊น ญี่ปุ่น" เพราะพี่ยุ่นเป็นต้นตำรับ คือ onsen หรือการอาบน้ำแร่ร้อนๆในบ่อ (หรือสระ)
ว่ากันว่าเพราะญี่ปุ่นเป็นดินแดนภูเขาไฟ    มีสายน้ำที่ไหลผ่านระหว่างชั้นของหินเหลวร้อน ทำให้เกิดน้ำร้อนแรงดันสูง ซึ่งอุดมไปด้วยแร่ธาตุต่างๆ ที่มีประโยชน์ต่อร่างกาย คนญี่ปุ่นก็เลยดัดแปลงน้ำแร่ที่ผุดจากดินนี้มาเป็นบ่อน้ำร้อนในร่มบ้าง กลางแจ้งบ้าง เรียกว่า "ออนเซ็น"  ให้แช่กัน เพื่อสุขภาพ

ออนเซ็นมีทั้งกลางแจ้งและในร่ม  ตามโรงแรมที่ไปพักในฮอกไกโด มีออนเซ็นแถมให้แขกไปแช่ตัวด้วย      แต่ว่าเป็นออนเซ็นรวม ไม่มีออนเซ็นส่วนตัวในแต่ละห้อง
ถ้ามีออนเซ็นส่วนตัวก็ไม่มีปัญหาสำหรับคนไทย     หรือถ้าเป็นออนเซ็นรวมแต่มีลักษณะเหมือนสวิมมิ่งพูล คือให้แต่งชุดว่ายน้ำลงไปแช่ได้ก็ไม่มีปัญหาอีกเหมือนกัน
จะมีปัญหาสำหรับพี่ไทยก็คือออนเซ็นรวมที่ว่านั้น   เขาไม่อนุญาตให้ใส่ชุดอะไรลงไปต่างหาก   อนุญาตแต่ชุดวันเกิด   คนไทยเราไม่เคยชินกับการแสดงตัวตนจนหมดเปลือกในที่สาธารณะ  โดยเฉพาะผู้หญิง  ก็เลยทำใจไปออนเซ็นไม่ได้จนแล้วจนรอด

ออนเซ็นอย่างข้างล่างนี้ คนไทยรับได้ค่ะ

ออนเซ็นในร่ม  น่าลงไปแช่จริงๆ(ถ้าอยู่ตามลำพัง)

วัฒนธรรมญี่ปุ๊นญี่ปุ่น คือไม่ถือสาที่จะลงไปแช่ในบ่อน้ำร้อนพร้อมๆกันหลายคน  ในชุดธรรมชาติให้มา    ถ้าหากว่าเป็นเพศเดียวกันก็พอไหว  แต่บ่อที่ีรวมทั้งสองเพศก็มีเหมือนกัน   ก็ไม่เห็นเขากระดากกระเดื่องอะไร    ทุกคนก็ล้างเนื้อล้างตัวให้สะอาดก่อนจะลงไปแช่ในน้ำร้อนที่ไหลเข้ามาในบ่อ ราวกับแช่ในอ่างจากุชชี่    แต่แรงกว่ามาก
น้ำแร่ร้อนจัดอาจจะทำให้นึกว่าตัวถูกลวกสุกไปแล้วในตอนแรก แต่สักพักก็จะเคยชิน  จากนั้นก็เป็นความสบาย  ยิ่งถ้าอากาศเย็นจัด แช่ในน้ำแร่ร้อนยิ่งสบายมากขึ้น   ร่างกายที่อ่อนล้าจากงานหนัก หรือตรากตรำมาจนปวดเมื่อย ก็หายเป็นปลิดทิ้ง

ดูจะมีการถืออยู่เรื่องหนึ่งครับ คือ ไม่นิยมลงร่วมอ่างกับคนต่างวัยที่อายุห่างกันมากๆ   คนสูงวัยที่เป็นผู้ชายมักจะนิยมลงอ่างเดี่ยว ส่วนผู้หญิงสูงวัยมักจะนิยมลงอ่างเป็นกลุ่มตอนดึก

เพื่อนที่ไปเที่ยวฮอกไกโดในหน้าหนาว เล่าประสบการณ์ว่าไปออนเซ็นกลางแจ้งท่ามกลางหิมะขาวโพลน   วิ่งผ่านหิมะโดดลงไปในบ่อน้ำร้อนที่ควันขึ้น   เขาบอกว่ากระทบหนาวต่ำกว่าศูนย์และลงไปในความร้อนจนต้มไข่สุกนี่วิเศษที่สุด
ก็ยังโชคดี ที่หัวใจไม่วาย   หรืออย่างเบาะๆก็ปอดบวม     สามารถกลับมาเล่าสู่กันฟังได้  โดยสุขภาพยังปกติ

ไปแช่ออนเซ็นท่ามกลางหิมะ นึกถึง ลิงหิมะญี่ปุ่น  (http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%A5%E0%B8%B4%E0%B8%87%E0%B8%81%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B8%8D%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B8%9B%E0%B8%B8%E0%B9%88%E0%B8%99) พวกนี้

ลิงหิมะแช่ออนเซ็นที่ Jigokudani Monkey Park  (http://en.wikipedia.org/wiki/Jigokudani_Monkey_Park) (地獄谷野猿公苑 Jigokudani Yaen Kōen) จังหวัดนะงะโนะ 長野 (http://en.wikipedia.org/wiki/Nagano) เป็นที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวให้มาเยี่ยมชมเป็นอย่างยิ่ง

http://www.youtube.com/watch?v=gpKh3wp2K1Q

มีเรื่องและภาพเพิ่มเติมที่ พันทิป (http://topicstock.pantip.com/blueplanet/topicstock/2009/01/E7459302/E7459302.html)

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

ชอบลูกลิง น่ารักมากๆ

ลิงเคลิ้ม

คนเด็ดกว่า

ลิงไม่เคยสนใจจะมาดูคนอาบน้ำ ไฉนคนจึงชอบดูลิงแช่ออนเซ็นหนอ

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/smiley16.png)

ตามน้องมะนะมิไปทำความรู้จักจังหวัดนะงะโนะกันหน่อย  ;D

http://www.youtube.com/watch?v=ou6FNf4MIkw#t=26

นะงะโนะ 長野  อยู่ห่างจากโตเกียวประมาณ ๒๐๐ กิโลเมตร เคยได้รับเกียรติให้เป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขันโอลิมปิกฤดูหนาวเมื่อพ.ศ. ๒๕๔๑ น้องมะนะมิแนะนำนะงะโนะไปหลายอย่าง มีอีกสิ่งหนึ่งที่น้องยังไม่ได้พูดถึงคือนะงะโนะเป็นเมืองแห่งหิมะและการเล่นสกี

เคยมีโอกาสไปฝึกเล่นสกีที่ Echo Valley エコーバレー  (http://www.snow-forecast.com/resorts/EchoValley) หนึ่งในที่เล่นสกีหลายสิบแห่งในจังหวัดนี้

เอาบรรยากาศสถานที่มาให้ชม  ;D

หน้าร้านอาหาร

ลานเล่นสกี

คุณเพ็ญชมพูเริ่มเผยตัวแล้ว  :o
คุณหนุ่มสยาม โปรดอย่าพลาดรายการนี้

ลีลาการเล่นสกี  ;D

พักผ่อนจนหายเหนื่อยเมื่อยล้าจากการเล่นสกี จะพาไปเที่ยวต่อ

สถานที่แห่งนี้สำคัญระดับที่ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกทีเดียว  

เชื่อแน่ว่าหลายท่านคงเคยไปสถานที่แห่งนี้มาแล้ว จำได้ไหมว่าสถานที่นี้ชื่อว่าอะไร อยู่ที่ไหนเอ่ย  ;D

หากบอกว่าที่นี่มีภาพสลักไม้ที่เป็นต้นแบบของปริศนาธรรมที่มีชื่อเสียงคือ "ลิงสามตัว"  

คงนึกออกว่าคือสถานที่ใด ;D

คำอธิบายปริศนาธรรมของท่านพุทธทาส  ;D

นึกไม่ออกครับ แต่แอบใช้ตัวช่วยค้นรูปภาพให้ครับ  :-[

(http://www.his-bkk.com/images/en-and-th/tour/tokyo-nikko/nikko_3monkeys.jpg)
(ภาพไม้แกะสลักลิงสามตัว ณ ศาลเจ้าโทโชกุ เมืองนิกโก้ ข้อมูลจาก his-bkk.com (http://www.his-bkk.com/th/japan_tour/special_tokyo_nikko_oct_2013.php))

“ศาลเจ้าโทโชกุ” ศาลเจ้าประจำตระกูลโทกุงาวะที่โด่งดังในอดีต และยังเป็น “สุสานของโชกุนโทกุงาวะ อิเอยะสุ” โชกุนผู้ผลิกพลันชะตาชีวิตของชาวญี่ปุ่น พร้อมสักการะ “เทพเจ้า” ผู้คุ้มครองและปกปักรักษาลูกหลานของตระกูลและบรรดาผู้เลื่อมใส ชม “เจดีย์ 5 ชั้น” สถานที่เก็บพระธรรมคำสอน, บทสวดมนต์ และสิ่งของมีค่า แล้วชม “งานแกะสลัก” อันเป็นโบราณวัตถุที่ล้ำค่า ที่มีมากกว่า 5,000 ชิ้น แล้วตื่นตากับ “ซุ้มประตูโยเมมง” (Yomei-Mon) อันเป็นสถาปัตยกรรมที่มีความสำคัญในแง่ประวัติศาสตร์ศิลป์ของญี่ปุ่น และยังเป็น “ศิลปะชิ้นเอก” และมีชื่อเสียงของญี่ปุ่น

และข้อมูลจากวิกิเรื่อง ลิงสามตัว (http://tinyurl.com/p79npkb) ได้อธิบายต้นกำเนิดของภาพปริศนาธรรมโดยย่อเอาไว้ดังนี้ครับ

ต้นกำเนิดของภาพปริศนาธรรมอันโด่งดังนี้มีที่เริ่มมาจากลักษณะภาพแกะสลักบนประตูของศาลเจ้านิกโกโทโช จังหวัดนิกโก ประเทศญี่ปุ่น ย้อนหลังไปถึงศตวรรษที่ 17 อย่างไรก็แล้วแต่ตัวปรัชญาของปริศนาธรรมนั้นน่าจะมาพร้อมกับตำนานของ Tendai Buddhist ซึ่งเชื่อกันว่ามาจากประเทศจีนในศตวรรษที่ 8 (ยุคนะระ) ในภาษาจีนนั้น ประโยคคล้ายกับเรื่องลิงสามตัวนี้สามารถอ่านเจอในคัมภีร์ของหลักขงจื๊อ ถอดความได้ว่า "ไม่มองในสิ่งที่ค้านกับความเหมาะสม ไม่ฟังในสิ่งที่ค้านกับความเหมาะสม และไม่กระทำ (เคลื่อนไหว) ในสิ่งที่ไม่เหมาะสม" จากที่กล่าวมาในประโยคข้างต้นนั้นสามารถกล่าวได้ว่าเมื่อปรัชญานี้มาถึงญี่ปุ่น ตัวปรัชญาเองนั้นถูกทำให้กระชับและได้ใจความขึ้น

มานั่งคิดดู
ที่ญี่ปุ่นมีปริศนาธรรม ลิงสามตัว (http://tinyurl.com/p79npkb) จากภาพไม้แกะสลักลิงปิดหูตาปาก (หรืออาจมีภาพปริศนาธรรมเพิ่มอีก 1 อย่าง คือปิดที่บริเวณท้องหรืออวัยวะเพศ) โดยน่าจะมีที่มาจากคำสอนของขงจื้อ


ไม่ทราบว่าทางญี่ปุ่นเค้ามีเครื่องลางของขลังหรือวัตถุบูชา (ที่มีที่มาจากปริศนาธรรมชุดนี้) จำหน่ายอย่างเป็นเรื่องเป็นราวเหมือนไทยเราบ้างหรือเปล่าครับ? เท่าที่เคยเห็นในหนังสือหรือในหนัง จะเป็นยันต์ต่างๆ แค่นั้นเองครับ

ทำได้แล้วค่ะ  ขอบคุณมาก
ต่อไปนี้ถ้าจะทายรูปโหดๆ เห็นจะต้องเอามาจากหนังสือ   ไม่เอาจากเน็ตดีกว่า

คุณพีตามมาถูกที่แล้ว สถานที่นี้คือศาลเจ้าโทโชกุแห่งนิกโก ที่โตเกียวก็มีศาลเจ้าชื่อเดียวกันนี้อยู่แห่งหนึ่งที่อุเอะโนะ


ที่นี่คงมีคนไทยไปเที่ยวมากพอสมควร มีป้ายต้อนรับอยู่หน้าศาลเจ้าเป็นข้อความหลายภาษา หนึ่งในนั้นคือภาษาไทย

ชาวนิกโกยินดีต้อนรับทุกท่าน

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

มีแมวด้วยค่ะ  แต่ไม่รู้ว่าปริศนาธรรมอะไร

เรียกว่าภาพ "แมวหลับ" 眠猫 - nemuri neko 

มี คำอธิบายหนึ่ง  (http://www.j-plan.co.th/index.php?op=jlife-detail&cid=14&id=147) กล่าวทำนองว่าเป็นเรื่องของการเมืองญี่ปุ่นในสมัยนั้น

รูปแมวหลับที่ดูเหมือนแมวนี้กำลังนอนหลับ แต่แท้จริงแล้วแมวตัวที่เห็นนี้ไม่ได้หลับ เมื่อเดินไปที่ด้านหลังของภาพนี้แล้ว จะเห็นรูปนกกระจอกที่กำลังตื่นตระหนกอยู่คู่หนึ่ง แผ่นภาพแกะสลักนี้ สื่อถึงรัฐบาลทหารเอโดะที่มองเผิน ๆ เหมือนแมวหลับอยู่ ความจริงเป็นแมวที่พร้อมจะโดดตระครุบนก หากแว่นแคว้นใดไม่อยู่ในร่องรอยแล้ว รัฐบาลเอโดะก็พร้อมจะบดขยี้ในทันที

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/smiley16.png)

ข้อมูลจากคุณวิกกี้บางทีก็ไม่ใคร่ถูกต้องนัก

นิกโกไม่ใช่จังหวัด หากเป็นเพียงเมือง ๆ หนึ่งใน จังหวัดโทะชิงิ (栃木)


ถ้าเป็นเครื่องรางรูปลิงสามตัว คงไม่มี มีแต่ที่ทำเป็นของที่ระลึก

ดังตัวอย่างที่ซื้อมานี้  ;D

เยี่ยม!

จำก้อนหินเหล่านี้ได้ไหมคะ

สวนหินนี้อยู่ที่เกียวโตหนอ  ;)


(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

เพ็ญชมพูซังใกล้บรรลุหรือยังหนอ   โปรดอธิบายปริศนาธรรมด้วย

พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล ท่านอธิบายไว้ดีแล้ว


คนที่ยึดมั่นถือมั่นกับความคิดความเห็นของตน เมื่อไปสวนหินวัดเรียวอันจิ ย่อมอดไม่ได้ที่จะโต้แย้งกับเพื่อนที่นั่งชมสวนคนละมุม เพราะเห็นก้อนหินไม่เท่ากัน คนหนึ่งยืนยัน ๑๓ อีกคนยืนยัน ๑๔ ตราบใดที่ยังยืนยันจากสิ่งที่ตนเห็น ก็ย่อมผิดทั้งคู่

ถ้าต้องการเห็นก้อนหินครบทั้ง ๑๕ ก้อนในสวนเรียวอันจิ มีทางเดียวเท่านั้น นั่นคือมองจากเบื้องบน หรือจากที่สูงมาก ๆ ไม่ใช่มองจากระดับพื้นดิน ความจริงแท้ก็เช่นกัน เราจะเห็นได้ก็ต่อเมื่อไม่ยึดติดกับความคิดและการรับรู้ของตัว หากพร้อมที่จะหลุดออกมาจากความคิดและการรับรู้ ยิ่งความจริงระดับปรมัตถ์ด้วยแล้ว ต่อเมื่อเราอยู่เหนือโลก ไม่ติดในโลก เราถึงจะเห็นหรือเข้าถึงได้

การติดในโลกหมายถึงติดยึดตัวตนหรือสิ่งที่สำคัญมั่นหมายว่าเป็นของตน ไม่ว่า ชื่อเสียง เงินทอง อำนาจ ตลอดจนความคิดความเชื่อ สิ่งเหล่านี้ใช่ว่าจะไร้ประโยชน์ แต่มันมีประโยชน์ต่อเมื่อรู้จักใช้ และรู้จักวาง ไฟฉายนั้นมีประโยชน์เมื่อใช้ส่องในความมืด แต่ถ้าเราถือไฟฉายไปตลอด จะกินข้าว เข้าห้องน้ำ มือก็ยังจับยังยึดไฟฉายไว้ ก็ย่อมติดขัด ในยามนี้สิ่งที่ควรทำเป็นอย่างแรกคือวางไฟฉายลง

รู้จักวางเสียบ้าง เราจะเห็นอะไรได้ชัดขึ้น และชีวิตจะเบาลงมาก

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

สาธุ   
ขอนำมาลงในกระทู้  ให้อ่านได้ทั่วกันค่ะ

สุขใจในนาคร มิถุนายน ๒๕๔๕

ปริศนาจากสวนหิน
พระไพศาล วิสาโล

คงไม่มีก้อนหินที่ไหนสามารถดึงดูดความสนใจของผู้คนได้มากมายเท่ากับ กลุ่มก้อนหินที่วัดเรียวอันจิแห่งเมืองเกียวโต วัดนี้เป็นที่กล่าวขานทั่วโลกว่ามีสวนเซนที่งดงามและลึกซึ้งยิ่ง แต่สวนดังกล่าวหามีต้นไม้ขึ้นสักต้นไม่ ยกเว้นตะไคร่น้ำและมอสแล้ว ในสวนมีแต่ก้อนหินที่จับกันเป็นกลุ่ม ๆ บนลานกรวดล้วน ๆ แต่รูปลักษณ์และตำแหน่งของหิน รวมทั้งลูกคลื่นบนลานกรวดสีขาว กลับมีมนต์ขลัง ตรึงใจผู้คนมานานหลายศตวรรษแล้ว และคงจะต่อไปนานเท่านาน

สวนหินนั้นกำลังบอกอะไรแก่เรา ? ภูเขาทะยานพ้นก้อนเมฆ ? หมู่เกาะกลางสมุทร? ผู้คนในห้วงสังสารวัฏ? หรือโลกสมมติที่กำเนิดจากปรมัตถ์? นี้เป็นปริศนาที่สายตาทุกคู่พยายามหาคำตอบ แต่ไม่เคยมีคำเฉลยจาก “ศิลปิน” ผู้จัดสวนนี้เลย หรือว่าคำตอบที่แท้และถูกต้องที่สุดนั้นหามีไม่ จะมีก็แต่คำตอบจากใจของแต่ละคน เราคิดอย่างไร เรียนรู้มาอย่างไร ก็เห็นอย่างนั้น เด็ก ๆ อาจเห็นเพียงแค่ก้อนหินธรรมดา ขณะที่นักท่องป่าเห็นขุนเขาและเสือทะยาน ส่วนนักพรตเห็นความว่างเปล่าของชีวิต

แต่ไม่ว่าจะเห็นอะไร สิ่งหนึ่งที่เหมือนกันก็คือ ไม่เคยมีใครเห็นก้อนหินในสวนแห่งนี้ครบ ๑๕ ก้อนเลยเลย ไม่ว่าจะมองจากมุมไหนในทิศทั้งสี่ เราจะเห็นก้อนหินได้อย่างมากที่สุดเพียง ๑๔ ก้อน หินหนึ่งหรือสองก้อนจะถูกบังและหลบหนีจากสายตาเราไปได้เสมอ

นี่เป็นปริศนาอีกข้อหนึ่งจากสวนหิน แต่ปริศนาข้อนี้ดูเหมือนจะเฉลยไม่ยาก พุทธศาสนาแบบมหายานนั้นถือว่า หมายเลข ๑๕ เป็นสัญลักษณ์แห่งความสมบูรณ์พร้อม สวนหินแห่งนี้อาจกำลังบอกเราว่า ปุถุชนคนเรานั้นไม่มีวันที่จะเห็นความจริงได้ครบถ้วน ไม่ว่าจะพยายามเพียงใด ย่อมมีความจริงบางส่วนบางแง่ที่เรามองไม่เห็น หรือคลาดจากสายตาของเราไป

ต้นไม้ในสายตาของบางคนหมายถึงอากาศและน้ำ ในสายตาของเด็ก ต้นไม้คือความสนุกที่จะได้ป่ายปีน แต่อีกหลายคน มันหมายถึงซุงที่สามารถแปรเป็นเงินได้ จริงอยู่เมื่อเอาทุกคนมายืนอยู่หน้าต้นไม้ ทุกคนย่อมเห็นต้นไม้เหมือนกัน กระนั้นความจริงบางส่วนก็ยังขาดหายไป ต้นไม้ที่เราแลเห็น ไม่ใช่แค่ต้นไม้เฉย ๆ หากยังมีดวงอาทิตย์ หมู่เมฆ หยาดฝน สายลม รวมอยู่ในนั้นด้วย ปราศจากองค์ประกอบดังกล่าว ต้นไม้ก็หามีอยู่ไม่ ถ้าเห็นต้นไม้ว่าเป็นเพียงแค่ต้นไม้ นั่นก็หมายความว่าเรายังเห็นต้นไม้ไม่ครบถ้วน ถึงที่สุดแล้วในต้นไม้แต่ละต้นนั้นมีโลกทั้งโลกอยู่ หรืออาจจะรวมทั้งจักรวาล ถ้าเช่นนั้นต้นไม้ที่เราเห็นก็เป็นเพียงแค่ส่วนเสี้ยวเดียวเท่านั้นของความจริง

บ่อยครั้งเรามักยึดถือเอาภาพที่เห็น เสียงที่ได้ยิน รวมทั้งความคิดนึกในใจเราว่าเป็นความจริงแท้ เมื่อเราเห็นบางคนมีอากัปกิริยาบางอย่าง เราก็อนุมานไปแล้วว่าเขากำลังคิดมิดีมิร้ายกับเรา แทนที่จะตระหนักว่านั่นเป็นแค่การคาดคะเน กลับทึกทักเอาว่าเป็นความจริง แล้วเราก็ยึดติดกับ “ความจริง” ดังกล่าว แล้วก็เลยเห็นการกระทำอื่น ๆ ของเขาไปในทางร้ายเสียหมด ครั้นมีคนอื่นมาท้วงติง ชี้ให้เห็นว่าเขาไม่ใช่เป็นคนอย่างนั้น เรากลับยืนกรานหนักแน่น เพราะเชื่อว่าสิ่งที่เราคิดนั้น “จริง” ส่วนคำทักท้วงของเขานั้น “ไม่จริง” หนักเขาก็ไม่พอใจ ฉุนเฉียว จนอาจเกรี้ยวกราด เพื่อนที่ท้วงติง ทั้งหมดนี้ก็เพราะไปหมายมั่นว่าความคิดของเรานั้นเป็นความจริงแท้

ผู้คนทุ่มเถียง วิวาท และเบียดเบียนกันซ้ำแล้วซ้ำเล่า ก็เพราะความหมายมั่นดังกล่าว หากเพียงแต่ทุกคนตระหนักว่าสิ่งที่ตนเห็นหรือคิดนั้น เป็นได้อย่างมากแค่ความจริงบางส่วนเท่านั้น
จิตใจเราจะเยือกเย็นลง และสังคมจะสงบสุขกว่านี้ เราจะอ่อนน้อมถ่อมตนลง และใจกว้างมากขึ้น เพราะตระหนักว่า ถึงแม้เขาเห็นต่างจากเรา แต่เขาก็อาจเข้าถึงความจริงในส่วนที่เรามองไม่เห็นก็ได้

คนที่ยึดมั่นถือมั่นกับความคิดความเห็นของตน เมื่อไปสวนหินวัดเรียวอันจิ ย่อมอดไม่ได้ที่จะโต้แย้งกับเพื่อนที่นั่งชมสวนคนละมุม เพราะเห็นก้อนหินไม่เท่ากัน คนหนึ่งยืนยัน ๑๓ อีกคนยืนยัน ๑๔ ตราบใดที่ยังยืนยันจากสิ่งที่ตนเห็น ก็ย่อมผิดทั้งคู่

ถ้าต้องการเห็นก้อนหินครบทั้ง ๑๕ ก้อนในสวนเรียวอันจิ มีทางเดียวเท่านั้น นั่นคือมองจากเบื้องบน หรือจากที่สูงมาก ๆ ไม่ใช่มองจากระดับพื้นดิน ความจริงแท้ก็เช่นกัน เราจะเห็นได้ก็ต่อเมื่อไม่ยึดติดกับความคิดและการรับรู้ของตัว หากพร้อมที่จะหลุดออกมาจากความคิดและการรับรู้ ยิ่งความจริงระดับปรมัตถ์ด้วยแล้ว ต่อเมื่อเราอยู่เหนือโลก ไม่ติดในโลก เราถึงจะเห็นหรือเข้าถึงได้

การติดในโลกหมายถึงติดยึดตัวตนหรือสิ่งที่สำคัญมั่นหมายว่าเป็นของตน ไม่ว่า ชื่อเสียง เงินทอง อำนาจ ตลอดจนความคิดความเชื่อ สิ่งเหล่านี้ใช่ว่าจะไร้ประโยชน์ แต่มันมีประโยชน์ต่อเมื่อรู้จักใช้ และรู้จักวาง ไฟฉายนั้นมีประโยชน์เมื่อใช้ส่องในความมืด แต่ถ้าเราถือไฟฉายไปตลอด จะกินข้าว เข้าห้องน้ำ มือก็ยังจับยังยึดไฟฉายไว้ ก็ย่อมติดขัด ในยามนี้สิ่งที่ควรทำเป็นอย่างแรกคือวางไฟฉายลง

รู้จักวางเสียบ้าง เราจะเห็นอะไรได้ชัดขึ้น และชีวิตจะเบาลงมาก 

ข้อความภาษาญี่ปุ่น ๕ แถวข้างบนไม่มีความสัมพันธ์ใด ๆ กับลิงสามตัวข้างล่างเลย แต่ก็เป็นปรัชญาชีวิตซึ่งโชกุนโทะกุงะวะ อิเอะยะซุ เขียนไว้ก่อนเสียชีวิต  

東照公御遺訓

人の一生は重荷を

負うて遠き道を

ゆくが如し　

いそぐべからず

ปรัชญาของโชกุนโทะกุงะวะ อิเอะยะซุ : ชีวิตก็เหมือนการเดินทางไปตามถนนที่เหยียดยาว ด้วยภาระที่หนักอึ้งอยู่บนหลัง จึงไม่ควรเร่งรีบ

มีเขียนเป็นป้ายเตือนใจไว้ในศาลเจ้านี้ด้วย  ;D

ปรัชญาชึวิตฉบับเต็มของโชกุนโทะกุงะวะ อิเอะยะซุ มีดังแสดงไว้ในป้ายนี้  ;D

ลิงสามตัว ทำกำไรให้ญี่ปุ่นได้มหาศาลทีเดียว

ถ้าเป็นกำไรจากของที่ระลึกคงไม่ได้เท่าไร จากการดึงดูดให้คนมาเที่ยวนิกโกคงได้เงินมากอยู่

แต่ที่เหนือกว่ากำไรที่เป็นตัวเงิน กำไรจากการเผยแพร่วัฒนธรรมของประเทศให้ชาวโลกรู้จักก็ถือว่าได้มากโขอยู่

ที่เมืองโลซานน์ ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ ในสวนสาธารณะเดอ น็องตู (Parc du Denantou) มีน้ำพุรูปปั้นลิงสามตัว กำลังทำท่าปิดหู ปิดปาก และปิดตา พร้อมคำบรรยายข้างล่างรูปปั้น ซึ่งเห็นได้ชัดว่าได้แนวความคิดมากจากลิงสามตัวที่นิกโกนี้เอง

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

น้ำพุรูปปั้นลิงสามตัวนี้ ตามประวัติกล่าวว่าทั้ง ๔ พระองค์คือในหลวงรัชกาลที่ ๘ ในหลวงรัชกาลที่ ๙  สมเด็จพระพี่เจ้าพี่นางเธอฯ และสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี เมื่อประทับที่พระตำหนักวิลล่าวัฒนา เมืองโลซานน์ ได้เสด็จฯมาที่สวนนี้เป็นประจำ และทรงโปรดที่จะฉายพระรูปกับเจ้าลิงสามตัวและเพื่อน ๆ ไว้เสมอ

น้ำพุนี้จึงเป็นจุดท่องเที่ยวยอดนิยมอีกแห่งหนึ่งของคนไทยเมื่อไปเที่ยวโลซานน์  ;D

ภาพจาก ไทยรัฐ (http://www.thairath.co.th/content/ent/92487,developers.facebook.com,developers.facebook.com)

ในเมืองไทยเราเอง เมื่อปีที่แล้วก็มีรูปปั้นลักษณะนี้เป็นที่ฮือฮากัน โดยนายแบบเป็นถึงดาราภาพยนตร์ดังจากญี่ปุ่น  ;)

ฮือฮาอีก!โดราเอมอนสอนปริศนาธรรม (http://www.komchadluek.net/detail/20120706/134555/%E0%B8%AE%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%AE%E0%B8%B2%E0%B8%AD%E0%B8%B5%E0%B8%81!%E0%B9%82%E0%B8%94%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%AD%E0%B8%A1%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B8%AA%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B4%E0%B8%A8%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%98%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A1.html#.UlOzrUg5OM9)

http://www.youtube.com/watch?v=NHlQ4X9vpJQ&feature=player_embedded

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/smiley16.png)

กลับมาเที่ยวนิกโกต่อดีกว่า


เรายังคงอยู่กันที่ศาลเจ้าโทโชกุ (ในสามเหลี่ยมแดง)  

สถานที่ใกล้เคียง (ในสี่เหลี่ยมแดง) คือสถานที่น่าสนใจสำหรับนักท่องเที่ยว

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

เมื่อเข้าไปในบริเวณศาลเจ้า จะพบคอกม้าอยู่ข้างหน้า ที่นี่แหละเป็นที่อยู่ของภาพลิงสามตัวพร้อมฝูงลิงรวมทั้งหมดแปดภาพ

ภาพฝูงลิงอยู่ที่นี่ด้วยความเชื่อว่าลิงจะคุ้มครองดูแลม้าได้  ;D

ภาพบนจากเน็ต ภาพล่างจาก คุณนกน้อย (http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=birdfreedom&date=06-08-2011&group=1&gblog=26)

คอกม้านี้ชื่อว่า ชินคิวฉะ 神厩舎 เป็นคอกของม้าศักดิ์สิทธิ์

หน้าตาเป็นอย่างไรหนอ  ;)

เผยโฉมออกมาแล้ว  ;D

ภาพจาก เว็บญี่ปุ่น (http://shinshizo.com/2012/10/%E9%A6%AC%E3%82%92%E5%AE%88%E3%82%8A%E4%B8%96%E8%A9%B1%E3%82%92%E3%81%99%E3%82%8B%E7%8C%BF-%E3%83%BB%E3%83%BB%E3%83%BB-%E7%8C%BF%E3%81%A8%E9%A6%AC/)

ม้าศักดิ์สิทธิ์ตัวนี้เป็นของขวัญจากรัฐบาลนิวซีแลนด์ ชื่อว่า "Koha" เป็นภาษาเมารีแปลว่า "ของขวัญ"

Koha จะทำหน้าที่ประจำที่คอกม้าศักดิ์สิทธิ์นี้วันละ ๔ ชั่วโมงเท่านั้นคือตั้งแต่สิบโมงเช้าถึงบ่ายสอง เวลาที่เหลือจะอยู่ที่คอกม้าแบบปัจจุบัน

ภาพโดย คุณ Xavier Briand (http://flickrhivemind.net/Tags/shinkyusha/Interesting)

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

ม้าศักดิ์สิทธิ   ศักดิ์สิทธิ์อย่างไรคะ

ทำนองเดียวกับช้างเผือกของไทยกระมัง

ตามตำนานกล่าวว่ากาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว จักรพรรดิพระองค์หนึ่งจะพระราชทานม้าให้ศาลเจ้า Kibune Shrine 貴船神社 ในเกียวโต หากเป็นหน้าฝน น้ำมาก จะพระราชทานม้าขาวเพื่อวิงวอนให้ฝนหยุด หากปีไหนแห้งแล้งจะพระราชทานม้าดำ นอกจากนี้มีความเชื่ออีกอย่างหนึ่งคือหากไปพบม้าขาวเมื่อเริ่มต้นปีจะความชั่วร้ายออกจากตัวได้

ในศาลเจ้าชินโตทุกแห่งจะมีคอกม้า แต่ส่วนมากในคอกจะเป็นรูปปั้นม้าขาวเสียเป็นส่วนมาก น้อยนักที่จะเป็นม้าตัวจริง เสียงจริงเหมือนที่ศาลเจ้าโทโชกุที่นิกโกนี้  

ข้อมูลจาก http://muza-chan.net/japan/index.php/blog/shinto-traditions-sacred-horse (http://muza-chan.net/japan/index.php/blog/shinto-traditions-sacred-horse)
            
            http://www.osaka-info.jp/en/search/detail/event_3.html (http://www.osaka-info.jp/en/search/detail/event_3.html)

รูปปั้นลิงกำลังดูแลม้าศักดิ์สิทธิ์ที่ศาลเจ้า Samukawa 寒川神社  จังหวัด Kanagawa 神奈川  ;D

เรายังอยู่ในศาลเจ้าโทโชกุ ลองดูแผนผังของศาลเจ้าสักนิด

คอกม้าศักดิ์สิทธิ์ที่เราไปดูมาคือ เบอร์ ๔ สถานที่ต่อไปที่จะพาไปดูคือ เจดีย์ห้าชั้น 五重塔 - Gojūnotō ซึ่งอยู่ข้างหน้าศาลเจ้าก่อนถึงคอกม้าเสียอีก  ;D

เจดีย์ห้าชั้นมีอยู่ทั้งในวัดพุทธและศาลเจ้าชินโต  แต่ละชั้นเป็นตัวแทน ธาตุทั้ง ๕ ที่เป็นองค์ประกอบของจักรวาล (http://en.wikipedia.org/wiki/Five_elements_(Japanese_philosophy)) คือ โลก น้ำ ไฟ ลม และสวรรค์ ตามคติของญี่ปุ่น (ซึ่งได้รับมาจากจีนอีกทีหนึ่ง)  ;D

ใต้หลังคาเจดีย์ชั้นแรกซึ่งหมายถึงโลก มีสัตว์ประจำปีนักษัตรด้านละ ๓ ตัว

ด้านหน้าของเจดีย์จากขวาไปซ้ายคือ  ขาล (寅-In)  เถาะ (卯-Bō)  มะโรง (辰-Shin)    ;D

ภาพจาก เว็บท่องเที่ยวและอาหาร (http://travelling-foodies.com/2010/02/27/japan-november-2009-day-7/)

ด้านซ้ายของเจดีย์จากขวาไปซ้ายคือ มะเส็ง (巳-Shi)  มะเมีย (午-Go)  มะแม (未-Bi)   ;D

ภาพจากเว็บ http://desylves.wordpress.com/2013/03/19/nikko/

สัตว์ประจำปีนักษัตรของญีปุ่นและไทยตรงกัน เพราะรับมาจากที่เดียวกันคือจีน  ;D

ชวด (子-Shi)  ฉลู (丑-Chū)  ขาล (寅-In)  เถาะ (卯-Bō)  มะโรง (辰-Shin) มะเส็ง (巳-Shi)  มะเมีย (午-Go)  มะแม (未-Bi) วอก (申-Shin)  ระกา (酉-Yū)  จอ (戌-Jutsu)  กุน (亥-Gai)

ภาพสัตว์ประจำปีนักษัตรรอบเจดีย์ห้าชั้น เรียงจากทิศเหนือ ตะวันออก (ด้านหน้า) ใต้ ตะวันตก (ด้านหลัง)  ;D

ภาพจาก เว็บญี่ปุ่น (http://www.tanken.com/gojyu.html)

จุดสำคัญอีกแห่งหนึ่งในศาลเจ้าโทโชกุที่นิกโกที่น่าไปชมคือ ประตูโยเมอิ (陽明門- Yomei mon) ซึงมีความหมายดียวกับคำว่า นิกโก (日光- Nikko) คือ แสงอาทิตย์ (ในแผนผังอยู่หมายเลข ๑๒)  ;D
 
(http://www.reurnthai.com/index.php?action=dlattach;topic=5737.0;attach=44036;image)

เมื่อผ่านประตูเข้ามาจะพบภาพแกะสลักไม้ที่สวยงามตามแนวกำแพงด้านใน  ;D

ประตูโยเมอิมองจากด้านใน  ;D

ว่ากันว่าที่นิกโกนี้มีรูปสลักทั้งหมด ๕,๑๗๓ รูป เฉพาะที่ประตูนี้มี ๕๐๘ รูป ในจำนวนนี้มีสัตว์ประหลาดจำพวกมังกรชนิดต่าง ๆ และสัตว์อื่น ๆ  อยู่ ๑๙๔ รูป  ;D

รูปจาก

http://www.digital-images.net/Gallery/Scenic/Japan/Shrines/Nikko-2/nikko-2.html

http://muza-chan.net/japan/index.php/blog/horse-dragon

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

 :D
หวังว่าจะได้ไปนิกโก้สักวันค่ะ

สถานที่ที่ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็น มรดกโลกที่นิกโก  (http://en.wikipedia.org/wiki/Shrines_and_Temples_of_Nikk%C5%8D) นอกจากศาลเจ้าไทโชกุนี้แล้ว ยังรวมถึงวัดรินโนจิ (輪王寺-Rinnoji) และศาลเจ้าฟุตะระซัน (二荒山神社-Futarasan Jinja) โดยมีสะพานศักดิ์สิทธิ์ (神橋-Shinkyō) ข้ามแม่น้ำไดยะ (大谷川-Daiyagawa) เป็นทางเข้าศาลเจ้า

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

ตอนที่ไปเที่ยวนิกโก ไม่ได้แวะมรดกโลกอีก ๒ แห่งคือวัดรินโนจิและศาลเจ้าฟุตะระซัน ทั้ง ๓ แห่งรวมทั้งศาลเจ้าโทโชกุ มีอายุใกล้เคียงกันคือประมาณ ๔๐๐ ปี

มีภาพถ่ายที่ถ่ายเองเพียงสะพานศักดิ์สิทธิ์ข้ามแม่น้ำไดยะ  ;D

แม่น้ำไดยะ ถ้าพูดตามลักษณะความกว้างและภูมิประเทศก็น่าจะเรียวกว่าลำธารมากกว่า  ;)

เรื่องนิกโกยังไม่จบ เผอิญตอนนี้อยู่แดนไกลไม่สะดวกในการโพสต์

กลับถึงบ้านเมื่อไรคงได้โพสต์ต่อ

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

เที่ยวให้สนุกนะคะ

cè zù tin ba deh

(http://archive.lirs.org/_hidden/images/burmesethankyou2.jpg)


(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/smiley17.png)

kan kaung ba zay
noun gya. thei: da paw

กลับมาเที่ยวนิกโกต่อ

ที่นิกโกนอกจากวัดและศาลเจ้าที่มีชื่อเสียงติดอันดับมรดกโลกแล้ว ยังมีสถานที่ท่องเที่ยวตามธรรมชาติให้ไปชื่นชมอีกด้วย

ลองไล่ตามแผนที่ข้างล่าง จากวัดและศาลเจ้ามรดกโลก เราจะลงเขาตามเส้นทางสายบน (ส่วนสายล่างเป็นทางขึ้น) จะผ่านเส้นทางคนเคี้ยวดุจงูเลื้อยเรียกว่า เนินอิโระฮะ (いろは坂-Irohazaka) เส้นทางนี้นำทางเราไปสู่น้ำตกเคกอง (華厳滝-Kegontaki) ซึ่งมีต้นทางมาจากแม่น้ำไดยะ (大谷川-Daiyagawa) และไหลลงสู่ทะเลสาบชูเซนจิ (中禅寺湖-Chūzenjiko)

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

สองข้างทางเนินอิโระฮะในฤดูใบไม้ร่วง ใบไม้เปลี่ยนสีสวยงามยิ่งนัก เข้าทำนองว่า "เสียวแต่สวย" ขวามือเป็นน้ำตกเคกอง

ภาพจากเน็ต

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

ทางลงไปเที่ยวน้ำตก มีป้ายต้อนรับภาษาไทยด้วย  ;D

ภาพโดย คุณคู่รักนักชิม (http://pantip.com/topic/30841878/comment29)

ต้องลงลิฟต์ไปดูน้ำตก  ;D

ส่งท้ายด้วยการท่องเรือในทะเลสาบชูเซนจิ

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

ที่ระลึกจากนิกโก  เป็นรูปเนินอิโระฮะและน้ำตกเคกอง 

ตัวคันจิบนพื้นสีแดงหมายความว่า "รัก" ;D

ตอนนี้ญี่ปุ่นกำลังหนาวหนักค่ะ

http://www.youtube.com/watch?v=3MsIhNNUwuY

http://www.youtube.com/watch?v=uJHs00BblOU

http://www.youtube.com/watch?v=mL0JWx13Cjk

จังหวัดที่ถูกแจ็กพอตโดนหิมะท่วมเมืองมากที่สุดในข่าวเห็นจะได้แก่จังหวัดยะมะนะชิ หรือเรียกตามลิ้นคนไทยว่า "ยามานาชิ"  สัปดาห์ที่แล้ว (๑๗ กุมภาพันธ์) มี ข่าวว่านักท่องเที่ยวไทยติดหิมะอยู่ที่นั่นเกือบ ๓๐๐ คน  (http://www.mcot.net/site/content?id=53020c8ebe04704a6c8b456b)  ;D

ทั้งในคลิปและในข่าวเป็นปรากฏการณ์หิมะท่วมเมืองยะมะนะชิ ในระดับมหภาค 

ในระดับจุลภาค คุณ Mnki  (http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=taiki&group=1) รายงานจากอำเภอ (เมือง)โคฟุ 甲府市 จังหวัดยะมะนะชิ 山梨県 ที่นั่นหิมะตกสูง ๑๑๔ เซนติมตร หนักที่สุดในรอบ ๑๒๐ ปีทีเดียว หิมะมาสองรอบ รอบแรกวันที่  ๘ กุมภาพันธ์ หิมะสูง ๔๐ เซนติเมตร ยังต่อทำใจเห็นเป็นเรื่องปรกติ  ก่อนวันวาเลนไทน์ ๑ วัน อุตุของญี่ปุ่นพยากรณ์ว่าหิมะจะตกสูง ๒๐-๒๖ เซนติเมตร ถึงวันวาเลนไทน์ หิมะเริ่มตก

๐๘.๓๐ น.

(http://www.bloggang.com/data/t/taiki/picture/1393000163.jpg)

๑๑.๓๐ น.

(http://www.bloggang.com/data/t/taiki/picture/1393000406.jpg)

๑๘.๓๐ น.

(http://www.bloggang.com/data/t/taiki/picture/1393000677.jpg)

หิมะตกหนักขนาดไหน ให้ดูที่ยอดไม้และบนหลังคา  :o

คราวนี้อุตุของญี่ปุ่นพยากรณ์ผิด

วันรุ่งขึ้น คุณ Mnki ตื่นขึ้นมา เปิดหน้าต่างดูข้างนอก ต้องตกใจกับภาพที่เห็น หิมะท่วมเมืองเสียแล้ว  :o

วันที่ ๑๗ กุมภาพันธ์ พอจะเดินไปไหนมาไหนได้บ้าง เข้าไปสำรวจตามร้านค้า เพื่อหาเสบียงไว้รับประทาน และนี่คือภาพที่เห็น  :(
 

วันที่ ๑๙ กุมภาพันธ์ หิมะยังคงท่วมเมืองอยู่

(http://www.bloggang.com/data/t/taiki/picture/1393002475.jpg)

วันที่ ๒๑ กุมภาพันธ์ คุณ Mnki รายงานว่า หิมะละลายไปเยอะ เกาะกลางถนนไม่มีแล้ว แต่ข้างทางยังกองเต็ม ถึงวันนี้ (๒๕ กุมภาพันธ์) สถานการณ์คงกลับสู่สภาพปรกติแล้วกระมัง

เอาใจช่วยให้ชาวยะมะนะชิทุกท่านรอดพ้นจาก "หิมาภัย" ได้โดยสวัสดิภาพ

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)

ในขณะที่คนไทยใฝ่ฝันที่จะไปเที่ยวญี่ปุ่น คนญี่ปุ่นเองก็นิยมชมชอบเมืองไทยเราเช่นกัน

วงห้าสาวจากญี่ปุ่น FES☆TIVE ออกเพลงใหม่ชื่อ 微笑ノ国 (โฮโฮเอะมิโนะคุนิ - เมืองแห่งรอยยิ้ม) เริ่มเพลงมา สาว ๆ ก็นับเลขภาษาไทย หนึ่ง สอง สาม สี่ โชว์ ตามด้วยคำไทยที่คนญี่ปุ่นคุ้นเคยอีกมากมาย เช่น สวัสดีค่ะ/ครับ, สนุก, ใช่, ไม่เป็นไร, ชอบ, สุดยอด, สบายดีมั้ย หรือจะเป็น ๕๕๕๕๕ (ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า) อันการหัวเราะที่เป็นเอกลักษณ์ของไทยก็ถูกใส่เข้ามาในเนื้อเพลงด้วย

เนื้อเพลงยังพูดถึงอาหารและสถานที่ขึ้นชื่อของไทยมากมาย ทั้ง ต้มยำกุ้ง, ข้าวมันไก่, กะเพรา, ผัดไทย, ข้าวซอย, คอหมูย่าง, มัสมั่น ส่วนสถานที่ที่ถูกพูดถึงได้แก่ พัทยาบีช, จตุจักร, กรุงเทพฯ และ เชียงใหม่

มิวสิควิดีโอเพลงนี้ไม่ได้ถ่ายทำในเมืองไทย (เนื่องจากวิกฤตการณ์โควิด) แต่ได้สร้างบรรยากาศให้ใกล้เคียงกับเมืองไทย โดยถ่ายทำที่วัดปากน้ำ วัดไทยในประเทศญี่ปุ่น, ชายทะเลที่โอกินาวา และที่ขาดไม่ได้คือสัญลักษณ์นอดนิยมของเมืองไทยคือ รถตุ๊กตุ๊ก นั่นเอง

นี่แหละคือ ซอฟต์แวร์ เอ๊ย ซอฟต์เพาเวอร์ ของไทย ;D


https://youtu.be/sKiSy-vsWPQ

คริสต์มาสปีนี้ หิมะท่วมเมืองญี่ปุ่น :o

ญี่ปุ่นกำลังเผชิญสภาพอากาศหนาวจัด จากอิทธิพลของหิมะที่ตกลงมาอย่างหนัก ซึ่งเกิดขึ้นทั่วพื้นที่ภาคเหนือ และภาคตะวันตกของประเทศ โดยเจ้าหน้าที่พยากรณ์อากาศ ขอให้ประชาชนในพื้นที่เตรียมตัวให้พร้อมเฝ้าระวังพายุฤดูหนาวที่รุนแรงขึ้นหลังจากหิมะตกหนักตลอดด้านที่ติดกับชายฝั่งทะเลญี่ปุ่น และพื้นที่ภาคตะวันตกและตกมาตั้งแต่วันที่ ๑๗ ธันวาคม ๒๕๖๕ ทำให้มีผู้เสียชีวิตเบื้องต้น ๑๓ ราย ส่วนใหญ่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุ และเป็นผู้สูงอายุ ที่ออกไปกวาดหิมะที่ปกคลุมรอบบ้าน

ข่าวจาก กรุงเทพธุรกิจ (https://www.bangkokbiznews.com/world/1044704)

https://youtu.be/hXcTQEx94YI

โคโลราโดก็ไม่น้อยหน้าค่ะ
บางปีไม่หนาวเลย   ส่วนใหญ่มีหิมะพอได้ชื่อว่าเป็นฤดูหนาว    วันคริสต์มาสบางปีไม่มีหิมะ  ฝรั่งนุ่งขาสั้นได้สบาย
แต่ปีนี้ ถล่มหนักไม่น้อยหน้าญี่ปุ่น

https://www.youtube.com/watch?v=q22PWMnyYF8