เรือนไทย

General Category => ศิลปะวัฒนธรรม => ข้อความที่เริ่มโดย: ริน ที่ 20 ธ.ค. 01, 10:59



กระทู้: คดีโจรสลัดตะรุเตา คนยังอยู่หรือเปล่า ใครทราบบ้างคะ
เริ่มกระทู้โดย: ริน ที่ 20 ธ.ค. 01, 10:59
ไปยืนอ่านหนังสือเรื่องโจรสลัดเกาะตะรุเตา
ของคุณแสวง ตุงคะบรรหาร ซึ่งรวบรวมข้อมูล
เกี่ยวกับคดีทั้งหมดมาเล่าให้อ่านในแนวนิยาย
แต่มีเอกสารของจริงประกอบด้วย
อ่านแล้วอึ้งเลยค่ะ....อึ้งในความเหี้ยมของคนที่เป็นข้าราชการแท้ๆ...ทำได้ไงเนี่ย
ในที่สุดคดีสิ้นสุดลงโดยที่ขุนอภิพัฒน์สุรทัณฑ์
ได้รับโทษจำคุกเพียง15ปี(ถ้าจำไม่ผิดนะคะ
เนื่องจากไปแฮ้บอ่านที่ร้านซีเอ็ด ไม่ได้ซื้อ )
ผู้ร่วมก่อการก็ไม่มีใครโดนตัดสินให้ประหาร
อยากทราบว่าปัจจุบันคนเหล่านี้ยังมีชีวิตอยู่หรือไม่คะ แล้วมีลูกหลานสืบต่อกันมาหรือเปล่า ใครทราบช่วยบอกหน่อยค่ะ


กระทู้: คดีโจรสลัดตะรุเตา คนยังอยู่หรือเปล่า ใครทราบบ้างคะ
เริ่มกระทู้โดย: นกข. ที่ 20 ธ.ค. 01, 04:41
แล้วคุณหมอรินจะให้ลงโทษขนาดไหนครับ - ถอนฟันหมดปากโดยไม่ใส่ยาชา?

เรื่องนี้คนที่น่าจะรู้ดีคือนาย Paul Adirex หรือท่านรัฐมนตรีปองพล อดีเรกสาร ซึ่งเอาเรื่องนี้มาเขียนเป็นนิยายภาษาฝรั่งโดยใช้นามปากกาเป็นฝรั่ง คือ Paul Adirex นี่แหละ

ผมเข้าใจเอาเองว่าเวลาล่วงเลยมาหลายสิบปีแล้ว คนรุ่นนั้นทั้งผู้คุมทั้งนักโทษน่าจะล้มหายตายจากกันไปหมดแล้วครับ ถ้ายังอยู่ก็คงหง่อมเต็มที แต่ลูกหลานยังมีอยู่หรือไม่ก็ไม่ทราบ นักโทษการเมืองรุ่นสมัยเกาะตะรุเตายังเป็นคุก ไม่ใช่วนอุทยานอย่างเดี๋ยวนี้นั้น ที่ผมจำได้ก็มี สอ เสถบุตร ที่แต่งพจนานุกรมอังกฤษ-ไทย ท่านก็เสียไปแล้ว


กระทู้: คดีโจรสลัดตะรุเตา คนยังอยู่หรือเปล่า ใครทราบบ้างคะ
เริ่มกระทู้โดย: ริน ที่ 20 ธ.ค. 01, 22:59
อ่าาาาา คุณหลวงก็พูดเกินปายยย
วิธีนี้ไม่มีในกฎมณเฑียรบาล ไม่ได้หรอกค่ะ
ต้องตอกเล็บ บีบขมับโน่น

ดิฉันหมายความถึงว่าความผิดฐานร่วมกันปล้น
แล้วฆ่าเจ้าทรัพย์ รวมทั้งผู้สั่งการให้กระทำ
ไม่น่าได้รับโทษทัณฑ์เบาแค่นี้น่ะค่ะ
ยิ่งทำซ้ำๆหลายคดี ไม่มีเหตุควรลดโทษเลย
อาจเป็นเพราะช่วงนั้นอำนาจรัฐบาลเองก็
เปลี่ยนมือบ่อย ไม่ค่อยมั่นคง

นายตำรวจคนที่ทำคดีนี้ถูกย้ายกลางคันขณะที่
คดีกำลังถึงจุดที่ใกล้เอาผิดจำเลยได้ ทำให้
เสียโอกาสไป บรรดาพยานถูกข่มขู่จนกลับคำให้การไปก็มี แม้ภายหลังเขาได้กลับมาใหม่
ก็ทำได้เพียงเท่านี้
อ่านแล้วสลดใจ....
ส่วนข้อมูลของคุณปองพล เชื่อว่าคงมีมาก แต่ที่ ท่านเอามาแต่งหนังสือ ไม่ค่อยมากค่ะ
คงเกรงจะกระทบกระเทือนหลายฝ่าย
ต่างกับเล่มที่คุณแสวงเขียน (เขาบอกว่าต้นฉบับหายไป50ปีแล้ว เพิ่งได้มาพิมพ์)

เสียดายวันที่อ่านหิวข้าว พอไปกินเสร็จแล้วลืมกลับไปซื้อน่ะค่ะ