พิมพ์หน้านี้ - แปลงร่างงงงง

ไม่ได้เข้ามาอุลตร้าแมน ซุปเปอร์แมน หรือสาวน้อยมหัศจรรย์หรอกนะครับ
เพียงแต่รู้สึกว่าช่วงนี้ในบอร์ดมีตัวป่วนมาแปลงร่างไปๆมาๆอยู่เรื่อยเลย
ก็เลยจะขอพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาสซะหน่อยจะดีกว่า แทนที่จะมานั่งดุด่าว่ากล่าวเหมือนรดน้ำลงหิน นายติบอคนนี้ก็ขอเปิดกระทู้ใหม่ซะให้สร้างสรรค์ไปเลยแล้วกันนะครับเรื่องว่าด้วยการแปลงร่างนี่แหละ แต่ขอเป็นในวรรณคดีนะครับ

ก็เอาเป็นว่าใครจำได้ว่าตัวละครในวรรณคดีเรื่องไหนเคยแปลงเป็นตัวอะไรไปทำอะไร ก็รบกวนช่วยเล่าๆกันลงมาในนี้แล้วกัน

เพราะที่ผมนึกออกตอนนี้ก็มีแค่ตัวเดียวล่ะ คือ นางเบญจกาย (ชื่อสะกดถูกหรือเปล่าหว่า) ที่ถูกใช้ให้แปลงร่างเป็นศพนางสีดาลอยจากเกาะลงกาไปยังท่าน้ำของพระราม แต่ก็ถูกหนุมานจับไต๋ได้ ว่าศพอะไรลอยทวนน้ำเข้ามา

เอ๊า เขียนแค่นี้แระกันพวกแปลงร่างกันบ่อยๆจะได้สำนึกกันซะที ว่าที่นี่คนอ่านวรรณคดีเขาจำกันได้แน่ๆ เพราะบุคลิกมันเหมือนเดิมแทบจะไม่ผิดเพี้ยน ไม่ได้เปลี่ยนอะไรเท่าไหร่เลยเน่อยังจะมาหลอกเขาอีก

มุสาจริงๆ

ปล. ที่เปิดกระทู้นี้ส่วนตัวผมก็ไม่ใช่คนดีเด่ อะไรหรอกนะครับ แต่มีความรู้สึกว่าบอร์ดเรือนไทยเป็นบอร์ดสำหรับทุกคนที่แต่ละคนก็มีสิทธิ์ของตนเองในการโพสต์ หรือพูดคุยครับ แต่ถ้าใครคนใดคนหนึ่ง มีจุดประสงค์ที่ไม่ดีในการเข้ามาใช้บอร์ด และไม่ได้รู้สึกสำนึกผิดเลยหลังจากถูกตำหนิในการกระทำที่เรียกได้ว่า "รุกล้ำ" สิทธิ และความเป็นส่วนตัวของผู้อื่นในการอยู่ร่วมกันครั้งแล้ว ครั้งเล่า ชาวเรือนไทยเองก็ควรจะลุกขึ้นมาตอบโต้ในการกระทำของคนที่เข้ามาก่อกวนบ้างเพื่อให้เรือนไทยของพวกเราทุกคนน่าอยู่ต่อไปนะครับ

ปล. 2 ครั้งที่แล้วผมรู้สึกผิด ที่ผู้ใหญ่ก้เตือนลงมาว่าผมไม่ควรจะไปยุ่งกับคนที่เข้ามาป่วนบอร์ด แต่ก็ไม่ได้เข้ามาลุกขึ้นปกป้องบอร์ดของเราทุกคนเอาไว้ ไหนๆครั้งนี้ผมก็ขอออกเสียงอีกคนแล้วกันนะครับ

วันนี้คุณติบอ มาแรงนะครับ อิอิ "แปลงร่าง" นึกว่า "แปลงร่าง (แบบ) งง งง"

ถ้าเป็นตำนานไทย "ขาประจำ" คือ "พระอินทร์" ครับ แปลงมาช่วยพระเอกเป็นประจำ เช่น เรื่องพญาแกรก เรื่องท้าวแสนปม เป็นต้น ถ้าไม่ได้พระอินทร์ คงไม่ได้เป็นพระราชาครับ อิอิ และที่พระอินทร์ต้องช่วยก็เพราะ "บุญญาธิการแรง" ครับ ทำให้พระอินทร์ร้อนอาสน์ นั่งไม่ได้ ต้องลงมาช่วย (อาสน์จะได้เย็นลง อิอิ) ตำนานสิงหนวัติกุมาร ตอนเมืองล่มก็มีพระอินทร์แปลงร่างมาบอกคุณยาย ไม่ให้กินปลายักษ์เผือก คุณยายจึงรอดตาย

นอกนั้นก็มีนางนาค ที่ชอบแปลงมาเป็นมเหสีของพระราชา (ตำนานพระร่วงลูกนาค)

ตำนานไทย ก็แปลงร่างกันเยอะครับ

ส่วนวรรณคดี อันนี้ ขอผ่านครับ อิอิ รอผู้รู้ท่านอื่นครับ

เห็นด้วยกับคุณติบอ
อยากให้ตัวป่วนมีสำนึกอย่างคุณบ้าง
มันจะเป็นกำลังใจให้ดิฉันอยู่ที่นี่ได้อีกนาน

เข้าเรื่องดีกว่า

ในวรรณคดีมีนางยักษ์ค่ะ ชอบแปลงเป็นหญิงสาวสวย เป็นประจำ
อย่าง
-นางพันธุรัต แม่เลี้ยงของพระสังข์ทอง
-นางยักษ์สารตราในเรื่องนางสิบสอง และพระรถ-เมรี
-นางผีเสื้อ แปลงเป็นหญิงสาวเมื่ออยู่กับพระอภัยมณีในถ้ำ

ในรามเกียรติ์ มีฉากสำคัญ ตอนอินทรชิตแปลงกายเป็นพระอินทร์มารบกับพระราม
ในตอนนั้นพระลักษมณ์ออกรบแทนก็ถูกศรสลบไป
หนุมานโดดขึ้นหักคอช้างเอราวัณ ก็ถูกตีสลบ
ตอนนี้มีบทพากย์ ที่อลังการมาก อาจารย์ตอนม.ปลายให้ท่องจำทั้งตอน
บัดนี้จำได้ตอนเดียว

อินทรชิตบิดเบือนกายิน เหมือนองค์อมรินทร์
ทรงคชเอราวัณ

แล้วก็มีท่องถึงลักษณะของช้างเอราวัณ ที่มีสามสิบสามเศียร เศียรหนึ่งมีเจ็ดงา
งาหนึ่งมีเจ็ดสระ สระหนึ่งมีดอกบัวเจ็ดกอ กอหนึ่งมีเจ็ดดอก ดอกหนึ่งมีเจ็ดกลีบ กลีบหนึ่งมีนางฟ้าเจ็ดองค์
องค์หนึ่งมีบริวารเจ็ดตน
ขับระบำรำฟ้อนตอนพระอินทร์ประทับนั่งบนช้างเอราวัณไปไหนมาไหน

อย่าเพิ่งงงค่ะ มาอ่านทั้งบทกันดีกว่า จะได้ช่วยคำนวณด้วยว่าทั้งหมดมีจำนวนเท่าไร

ฉบัง ๑๖
อินทรชิตบิดเบือนกายิน.............เหมือนองค์อมรินทร์
ทรงคชเอราวัณ
ช้างนิมิตฤทธิแรงแข็งขัน.........เผือกผ่องผิวพรรณ
สีสังข์สะอาดโอฬาร์
สามสิบสามเศียรโสภา............เศียรหนึ่งเจ็ดงา
ดั่งเพชรรัตน์รูจี
งาหนึ่งเจ็ดโบกขรณี.............. สระหนึ่งย่อมมี
เจ็ดกออุบลบันดาล
กอหนึ่งเจ็ดดอกดวงมาลย์............ดอกหนึ่งแบ่งบาน
มีกลีบได้เจ็ดกลีบผกา
กลีบหนึ่งมีเทพธิดา............... เจ็ดองค์โสภา
แน่งน้อยลำเพานงพาล
นางหนึ่งย่อมมีบริวาร............อีกเจ็ดเยาวมาลย์
ล้วนรูปนิรมิตมายา
จับระบำรำร่ายส่ายหา..............ชำเลืองหางตา
ทำทีดังเทพอัปสร
มีวิมานแก้วงามบวร..............ทุกเกศกุญชร
ดังเวไชยันต์อมรินทร์
ครื่องประดับแก้วเก้าโกมิน.......ซองหางกระวิน
สร้อยสายชนักถักทอง
ตาข่ายเพชรรัตน์ร้อยกรอง............ผ้าทิพปกตระพอง
ห้อยพู่ทุกหูคชสาร
โลทันสารถีขุนมาร..................เป็นเทพบุตรควาญ
ขับท้ายที่นั่งช้างทรง
บรรดาโยธาจัตุรงค์................เปลี่ยนแปลงกายคง
เป็นเทพไทเทวัญ
ทัพหน้าอารักษ์ไพรสัณฑ์............ทัพหลังสุบรรณ
กินนรนาคนาคา
ปีกซ้ายฤาษิตวิทยา..................คนธรรพ์ปีกขวา
ตั้งตามตำรับทัพชัย
ล้วนถืออาวุธเกรียงไกร..............โตมรศรชัย
พระขรรค์คทาถ้วนตน
ลอยฟ้ามาในเวหน....................รีบเร่งรี้พล
มาถึงสมรภูมิชัย

อันที่จริงหัวข้อที่คุณติบอตั้งมา ตอบได้เยอะมาก
ถ้าเรียบเรียงจับประเด็นได้ดีๆ นำไปเป็นวิทยานิพนธ์ปริญญาโททางอักษรศาสตร์ได้เชียวละค่ะ

การแปลงตัวอีกแบบหนึ่งที่พบกันในวรรณคดีไทย คือการแปลงจากสัตว์เป็นคน หรือคนเป็นสัตว์

อย่างแรก ในเรื่อง ไกรทอง
จระเข้ชาละวันแปลงเป็นมนุษย์ผู้ชายเมื่ออยู่ในถ้ำแก้วใต้น้ำ นางจระเข้วิมาลาก็เช่นกัน
เรื่องกากี พญาครุฑ แปลงเป็นมาณพหนุ่มมาเล่นสกากับท้าวพรหมทัต
อย่างหลัง เถรขวาดแปลงเป็นจระเข้ ในขุนช้างขุนแผน
พลายชุมพลที่ไปปราบเถรขวาดก็แปลงเป็นสัตว์สารพัดชนิด ต่อสู้กับเถรขวาด

ผีแปลงเป็นคน
-เปรตนางวันทอง แปลงเป็นหญิงสาวสวยมาห้ามทัพพระไวย
-ผีในต้นกล้วยตานี แปลงเป็นหญิงสาวเรียกว่านางตานี

ตอบคุณ Nuchan
บทพากย์เอราวัณ แต่งขึ้นเป็นตอนหนึ่งต่างหาก ไม่ได้รวมในบทละครรามเกียรติ์
เป็นพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย
ค่ะ

ตอบคุณศศิศ
"ชุบ" เป็นอีกกรรมวิธีหนึ่งของการเปลี่ยนร่าง ไม่เหมือนกับ "แปลง"
" แปลง" เป็นการเปลี่ยนร่างชั่วคราว แต่" ชุบ" เป็นการเปลี่ยนแบบถาวร

การ "ชุบ" จะชุบต้นแบบจากสัตว์หรือสิ่งของก็ได้ ให้เป็นคน
อย่างชุบสัตว์เป็นคน ในหลวิชัย-คาวี
ชุบนางกบ เป็นหญิงสาว คือฤๅษีชุบนางมณโฑ ในรามเกียรติ์
ชุบสิ่งของเป็นคน พระฤๅษีวาดรูปโอรสพระราม แล้วชุบให้เป็นเด็ก ชื่อพระลบ

ขอบพระคุณครับ อาจารย์เทาฯ และพี่ๆอีกหลายท่านที่มาตอบกระทู้นะครับ

ที่จริงผมอ่านเรื่องแปลงร่างผ่านหูผ่านตามาก็หลายเรื่องพอดู(แต่ส่วนมากก็ลืมๆไปแล้วล่ะครับ)

แต่ที่จำติดหัวอยู่ก็คงหนีไม่พ้นของคุณสุวรรณนะครับ ที่แปลงไปแปลงมาบทจัดทัพของเธอตัวละครก็ออกมาเป็นตัวเดิมตั้งแต่ต้นจนจบ

ว่าแล้วก็ขอยกข้อความที่อ.เทาชมพูเคยโพสต์ไว้มาแล้วกันนะครับ
(ผมขี้เกียจพิมพ์หนะครับ)

จำจะยกโยธาคลาไคล
ตามองค์พระอภัยเชษฐา
ว่าพลางนางแปลงกายา
เป็นองค์สุดาเยาวมาลย์

รี้พลให้กลายเป็นโยธา
ไอยราแปลงเป็นคชสาร
พาชีแปลงเป็นอาชาชาญ
พระพรหมานแปลงเป็นท้าวธาดา

ไกรสรให้แปลงเป็นสิงหราช
สกุณชาติให้แปลงเป็นปักษา
พระราเมศแปลงเพศเป็นรามา
พยัฆาแปลงเป็นพยัคฆี

พระยาครุฑแปลงเป็นสุบรรณจร
วานรแปลงเป็นกระบี่ศรี
นาคาเป็นพระยาวาสุกรี
โกสีย์แปลงเป็นท้าวหัสนัยน์

พระสุริยันนั้นเป็นทินกร
ศศิธรเป็นดวงแขไข
เจ้าพลายงามแปลงนามเป็นหมื่นไวย
ชาละวันนั้นให้เป็นกุมภา

พระอิศวรแปลงเป็นพระศุลี
ทรพีแปลงเป็นมหิงษา
เทเวศรแปลงเพศเป็นเทวา
กินราแปลงเป็นกินรี

พระยาหงส์แปลงองค์เป็นเหมราช
พระดาบสแปลงชาติเป็นฤๅษี
โคกลายกายาเป็นคาวี
มฤคีแปลงเป็นมฤคา

มยุเรศกลายเพศเป็นยูงพลัน
ทศกัณฐ์นั้นแปลงเป็นยักษา
อุณากรรมนั้นเป็นบุษบา
ปันหยีแปลงกายาเป็นอายัน

ขุนแผนแปลงกายเป็นพลายแก้ว
สียะตราเพริศแพร้วเป็นย่าหรัน
คนธรรพให้แปลงเป็นคนธรรพ์
นางพิมกลายกายพลันเป็นวันทอง

ต่างตนสำแดงแผลงฤทธิ์
ทศทิศไหวจบสยบสยอง
โยธาเหลือหลายก่ายกอง
คับคั่งทั้งท้องสนามใน

จากความเห็นที่ 107 ในกระทู้นี้ครับ
http://www.vcharkarn.com/include/vcafe/showkratoo.php?Cid=19&Pid=12498

*กระทู้นี้อ่านแล้วรู้สึกขำดีจริงๆ มีการแปลง การปลอม การชุบ การเสก หลากหลายน่าสนใจได้ความรู้และความบันเทิง
*แล้วถ้าฤษีตบะแก่กล้าสาปข้าพเจ้าให้กลายเป็นจิ้งจกนับเวลาไปสัก 1 โกฏิ ปีแล้วค่อยให้กลายกลับมาเหมือนเดิม หรืออาจสาปให้เป็นจิ้งจกไปตลอดนิรันดร อย่างนี้จะเรียกเป็นคุณสมบัติเฉพาะของการสาปไหมน๊า เอ๊ะ หรือบางทีอาจมีผู้มีบุญญานุภาพผ่านมาคลายคำสาปให้ข้าพเจ้า จะเรียกว่าไงหนอ
*ขอได้โปรดคลายข้อสงสัยด้วยเถิด

สาปก็คือสาป เป็นการลงโทษชนิดหนึ่ง
จะกินเวลาชั่วคราว หรือยืนนาน หรือถาวร ก็ไม่จำกัด
ยังไงก็คือสาป

ถ้าหากว่าคุณถูกสาป สถานภาพใหม่ของคุณจะต้องต่ำกว่าสถานภาพเก่า
เช่นเป็นมนุษย์แล้วกลายเป็นจิ้งจก
แต่ถ้าเป็นจิ้งจกมาแต่เดิม แล้วมีเทวดามาทำให้กลายเป็นมนุษย์ชื่ออารยบุตร ไม่เรียกว่าสาป
เรียกว่า "ชุบ" ถ้าเป็นมนุษย์อย่างถาวร
ถ้าเป็นชั่วคราว เรียกว่า "เสก"

คุณ Nuchan ครับ
รามเกียรติ์ นอกจากกลอน 8 กาพย์ฉบับ 16 แล้ว ที่ผมจำได้ยังมีกาพย์ยานี 11 ด้วย
ตอนนางลอย ซึ่งก็เป็นการแปลงร่าง จากนางเบญจกายที่เป็นลูกกบหรือคางคก กับยักษ์
มาเป็นคนตายที่หน้าตาเหมือนนางสีดาได้เหมือนมาก เนื่องจากเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน

ดาวเดือนก็เลื่อนลับ แสงทองพยับโพยมหน
จวบจนพระสุริยนต์ จะเยี่ยมยอดยุคลธร
สมเด็จพระหริวงศ์ ภุชพงษ์ทิพากร
เสด็จลงสรงสาคร กับองค์พระลักษณ์อนุชา
เสนาพฤฒามาตย์ โดยพระบาทเสด็จครา
เกือบใกล้จะถึงสา- คเรศวร์ท้าวเคยสรงชล
พระเหลือบเล็งชลาสินธุ์ ในวารินทร์ทะเลวน
ชรอยรูปอสุรกล อันกลายแกล้งเป็นสีดา
ผวาวิ่งประหวั่นจิต ไม่ทันคิดก็โศกา
กอดแก้วกณิษฐา ฤดีดิ้นอยู่แดยัน
พระช้อนเกศขึ้นวางตัก พิศพักตร์แล้วรับขวัญ
ยิ่งคิดยิ่งกระสันต์ ยิ่งโศกเศร้าในวิญญาณ์
สีดาเอยถึงจะตาย จะวอดวายพระชนมาย์
จงเอื้อนโอษฐ์ออกเจรจา จะจากแล้วจงสั่งกัน
เจ้าชายเนตรดูพี่บ้าง ให้พี่สร่างซึ่งโศกศัลย์....

จำได้กระท่อนกระแท่นครับ
ถ้าค้นเจอจะเอามาเติมให้อีก

อาจารย์นิรันดร์ มีกลอนอยู่ในความทรงจำมากจริงๆค่ะ ดิฉันชื่นชมว่าอาจารย์สอนฟิสิกส์แท้ๆ
แต่ความรู้ภาษาไทยยอดเยี่ยมมาก ถ้าถึงกระทู้กลอนเมื่อไร ดิฉันใบ้รับประทาน อ้าปากค้างด้วยความ
ตกตะลึงที่เห็นแต่ละคน หยิบกลอนคนละท่อนออกมาดวลกันได้มันส์สะใจ

สมัยเรียนหนังสือดิฉันทำคะแนนวิชาภาษาไทยได้ดีเพราะใจชอบ แต่วันเวลาที่ผ่านไป
ไม่มีโอกาสเข้าใกล้หนังสือพวกนี้เลย และบ้านกรุงเทพฯปิดตายมา 10 กว่าปี พอเข้าไปดูอีกครั้ง
หนังสือบนชั้นกลายเป็นอาหารโอชะของปลวกจนหมด

ตอนนี้เริ่มจะว่างคะ จะเริ่มค่อยๆซื้อหนังสือเข้าเก็บสะสม พวกวรรณคดีดีๆของไทยน่ะค่ะ
ไม่ปล่อยให้เด็กเมื่อวานซืนเกินหน้าเกินตา มาบอกเราว่าคุณสุวรรณเป็นคนแต่ง
(แฮะๆ จริงๆก็ไม่ทราบหรอกค่ะว่าคุณสุวรรณเป็นใคร)

เรียนถามผู้รู้ค่ะ กาพย์ยานี 11 ที่ อ. นิรันดร์ ยกมา ถ้าวรรคสดับมันเป็น 6 พยางค์
มากๆ ดังนั้นแม้เป็นกาพย์ยานี 11 ดูไปก็เหมือนกลอนหก ใช่หรือเปล่าคะ

*ความเห็นที่ 20 ถามผู้รู้ ดังนั้นข้าพเจ้ามิได้ตอบความเห็นดังกล่าว เพราะมิใช่ผู้รู้
*ความเห็นข้าพเจ้าเอง คิดว่ากาพย์ยานี 11 กับกลอนหก ใกล้เคียงกันมาก แต่กาพย์ออกจะไพเราะมีจังหวะ แถมเอามาห่อโคลงได้อีก ด้วยความชอบกาพย์ยานี 11 ซึ่งใกล้เคียงกลอนหก ทำให้ชอบกลอนหกมากกว่ากลอนแปดเข้าไปอีก กลอนแปดดูเยิ่นเย้อฟั่นเฝือ อืม หลายคราเห็นกลอนแปดออกกระเดียดย่อๆ มาใช้ 6 โดยเฉพาะวรรคหน้า ซึ่งกระชับดีนะน่าฟังนัก
*กาพย์ยานี 11 ถ้าจะให้เพราะไม่ควรแต่งโดยใช้ศัพท์สูงๆ ซึ่งเหมาะแก่การแต่งฉันท์ ใช้ศัพท์พื้นๆ มีจังหวะ หน้า 5 หลัง 6 สุดแสนไพเราะ
*คงมิมีใครเชื่อข้าพเจ้าดอก มั่วเอาเองทั้งนั้นตามประสาคนชอบเสพมิชอบสรรค์สร้าง

คิดถึงกระทู้นี้ครับ
โดยเฉพาะความเห็นเพิ่มเติมที่ 22 ของคุณNuchan
อ่านแล้วปรับใช้ได้กับหลายกรณีเลยนะครับ

เฮ่อ.... ไม่มีอะไรหรอกครับ แค่รู้สึกว่าช่วงนี้สมาชิกเรือนไทยหลบหน้าหายกันไปหลายราย
เพราะมีคุณ "ลูกสาวเฮ่งเจีย" เที่ยวมาถอนขนทีละสามสี่เส้นเฟี้ยงทิ้งเอาไว้ในบอร์ดให้กลายร่างเป็นอีกหลายนาง

เอ๊ะ แต่อย่างเจ๊ที่ว่านี่... ผมว่าอย่าเรียกว่า "ลูกสาว" เลยครับ เธอเป็นทอมโรคจิตน่ะครับ หุหุ

อ่านกระทู้นี้ ถึงตอนนี้ แล้วขำกลิ้งเลย

แหม ท่านทิ้งท้ายไว้น่าฟัง ลูกสาว หรือลูกผู้ฉิง
ปกติเรื่องของธรรมชาติง่ะ ผัวต้องคู่กะเมีย ผู้หญิงก็คู่กะผู้ชาย

แต่ทอมโรคจิต นี่ต้องหาตุ๊ดจอมซ่าส์มาเปรียบมวยด้วยแล้วมั้ง
ไม่รู้ว่าใครจะคู่ควรกับเธอ บอกหน่อยดิ ติบอ

แล้วจะมาอ่านต่อ โทษทีทุกท่าน ผมแวะเข้ามาในสมรภูมินี้
ใจอยากเป็นกรรมการ ไม่อยากเป็นคู่ยุทธหัตถีดอก
ออกมานอกหน้าอย่างงี้ กลัวเหมือนกัลล์

***หลักฐานความกักขฬะของนายติบอ คห 25****

ความเห็นเพิ่มเติมที่ 23
อ้อ ลืมบอกคุณกุรุกุลาไป เราคนไทยด้วยกัน รักกันอยู่แล้ว แต่ที่มีปัญหา
เป็นเพราะคนเพียงส่วนน้อยครับ ซึ่งส่วนน้อยก็ทำให้เราปวดหัวได้มากเหมือนกัน
และเราก็เห็นตัวอย่างของความปั่นป่วนในบางกระทู้ในนี้แล้วด้วย

โดย NickyNick [IP: 61.90.160.163,,]
วันที่ 26 ก.ค. 2549 - 13:58:57

*********
ความเห็นเพิ่มเติมที่ 15
.
.
ว่าแต่ว่าคุณติบอแวะมาเยี่ยมเยือนกระทู้นี้ อย่าขี่รถถังมาอย่างกับบางกระทู้ละกัน กลัว
โดย NickyNick [IP: 61.90.160.163,,]
วันที่ 4 ส.ค. 2549 - 08:14:40

************
ถึงนายติบอ Honoured Member ผู้ใช้อภิสิทธิ์ในการเปิดศึกด่าชาวบ้าน

สมาชิกท่านอื่นๆ เขาก็เซ็งนิสัยคุณไปทั่ว ข้อความข้างบนคือประจักษ์พยาน .........หุหุหุ
สำเนียงส่อภาษา กิริยาส่อสกุล.....สันดานหยาบช้า ระรานเปิดศึกไปทั่ว
ถามคุณโพธิ์ประทับช้าง ดูอีกคนก็ได้ ว่าชาวหน้าพระลานคนนี้ เขาอยากคุยกับคุณไหม??

สมาชิกรายใหม่เรือนไทยกี่คนเข้ามาตั้งคำถามเซื่องๆ ซื่อๆ คุณก็ไปหาเรื่องว่าเขา
จนเขาบอกว่าเขาเสียความรู้สึกในการมาตั้งกระทู้ถามในเรือนไทยเป็นครั้งแรก
บอร์ดยิ่งเงียบๆอยู่.......ใจคอคุณจะเที่ยวไล่แขกที่มาเยือนเรือนไทยอย่างนั้นหรือ?????

เมื่อมีข้าวสุกติดปากคุณ วิญญูชนเขากลัวคุณเสียบุคลิก เขาก็อุตส่าห์บอกคุณดีๆ [เพื่อไม้ให้คุณขายขี้หน้า]
แต่ความเป็นคนพาลสันดานหยาบ คุณก็ไปว่าเขาว่าหาเรื่องป่วน

อันว่าหนังสือพิมพ์เดลินิวส์ ย่อมไม่เสียศักดิ์ศรีลอกเลียนหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ [ซึ่งเป็นคู่แข่ง] ฉันใด
สมาชิกเรือนไทย ก็ต้องไม่ไปลอกกระทู้ที่เวบอื่นๆ ทั้งภาพและเรื่อง มาโพสต์ที่เรือนไทยฉันนั้น

มีสมาชิกเรือนไทยบางคนหน้าด้าน (thick-faced) ไปลอกกระทู้เขามา พอมีคนเตือนคุณ
คุณก็ฟาดหัวฟาดหางว่าอ้างที่มาแล้ว การลอกกระทู้คู่แข่ง เขาไม่ทำกันหรอก
ไม่เหมาะสมด้วยประการทั้งปวง

การอ้างอิงนั้น มันต้องมีกฎมีเกณฑ์ ตามหลักวิชาการ
เอาของเขามา แล้วคุณต้องเสนอไอเดียใหม่ลงไป มันถึงจะมีครีเอทิวิตี้
นี่เล่นงาบของเขามาทั้งดุ้น ไม่เสนอไอเดียใหม่เลย เขาเรียกว่า “no originality”

อย่าทำดีฝ่าพี่ ไปนอนเถอะ เอาของเขามาเยอะๆ แล้วอ้างอิง
นึกเรอะว่าจะพ้นข้อหา “plagiarism” ??? คำนี้อ่านว่า “เพล-เจ-ริส-สึ่ม”
ทดลองฝึกออกเสียงดังๆ 100 ครั้ง แล้วเอากระดาษเขียนศัพท์คำนี้ต้มน้ำร้อนกิน
เพื่อความหมายจะได้ซึมซาบเข้ากบาลหัว!!

ไม่มีปัญญาคิดเอง เอาแต่ลอกคนอื่น หมดสมัยแล้วเพ่ ไปนอนไป๊

ขออัญเชิญพระราชนิพนธ์ ร. 5 ซึ่งเข้าลักณะนายติบอมาก

วาจาสำรากร้าย………รุนแรง
ลิ้นดั่งดาบคมแสดง…พิษกล้า
ใครยินสยะแสยง……หูครั่น คร้ามนา
ลิ้นจะแทงคอคว้า......ชีพม้วย พลันพลัน

ว่างๆไปซื้อกระดาษทรายน้ำตรานกนางแอ่น (Swallow) เอาเบอร์ 80 ซึ่งหยาบสุดๆ
มาขัดใบหน้า ให้ยางอายที่หน้า มันซึมออกมาได้บ้าง... จำไว้...ทำอะไรต้องอายตัวเอง

ว่าจะไม่พูดแล้วเชียว...ขอป่าวประกาศให้สมาชิกเรือนไทยทราบ
ระวังนายคนนี้หลอกตีสนิท ทำที SMS มาทักทาย แล้วก็ขอยืมเงิน
เงินน้อยๆ ที่เขาโอดครวญขอยืมไป ยังไม่คืน
แต่ดันโทรมาขอยืมเงินอีกก้อนหนึ่ง อ้างว่าจะใช้ฝึกงาน

โถ…โถ นิสิตตกยาก ต้องไปฝึกงานตอนปี 3 ขึ้นปี 4
ยืมเก่ายังไม่จ่าย เดาะมายืมเงินใหม่ พอไม่ให้ก็โกรธ
ไม่ทวงหรอกนะ ของเก่า ทำใจ....นึกซะว่ายกให้ “ม-ม-ด”
แต่ขอบอกสมาชิกเรือนไทยว่าระวังนายคนนี้ตีสนิท !!
18 มงกุฎ ไม่ต้องไปดูไกล ดูที่ตาคนนี้

ดูความลามปาม ก้าวร้าว ของนายนี่ได้ที่ คห 207, 223 ถ้าดีจริงด่วนปิดกระทู้ทำไมเล่า??

ก่อนพูดจา ต้องคิดก่อน ใช่สักแต่เห่าๆ พอคนเขาเคืองที ก็ตามขอโทษที คำขอโทษไม่สามารถช่วยฟอกตัวคุณ
ได้หรอก เพราะมันไม่ได้ออกมาจากใจจริงหรอก ถ้าดีจริงพูดให้สวยตั้งแต่แรกสิ แล้วไม่ต้องขอโทษ

น่าเศร้า พ่อแม่งานยุ่ง ไม่มีเวลาสั่งสอน!!

http://www.vcharkarn.com/include/vcafe/showkratoo.php?Pid=44209&page=5

ชักมันกันไปใหญ่แล้ว ไม่รู้ว่าเคืองแค้นกันมาแต่ปางไหน
คงเข้าใจผิดกันละมั้ง ท่านทั้งคู่ ลองคุยกันดีๆ อาจได้ข้อสรุปที่ดีก็ได้นะครับ

ส่วนที่มีนามของผมมาเกี่ยวข้อง ก็ต้องบอกให้ฟังสักเล็กน้อยเพื่อความเคลียร์ ตอนนี้ผมยังไม่มีพวกพ้องใดๆ หรอกครับ อยู่คนเดียวโดดโดด ไม่โลดไม่โผน ไม่เดือดไม่ร้อน เรื่อยๆ เอื่อยๆ อยู่คนเดียวให้เข็ด น้ำตามันเล็ด....... เก๊าะเพลงของพงษ์สิทธิ์ คำภีร์ นักร้องในใจผมตลอดกาลไงครับ

แต่ก็ยินดีรับฟังทุกท่านครับ หลังจากโพสต์รวม ๒ ตอนนี้แล้ว จะหลบหลังฉากเลยนะครับ แปลงร่าง แว๊บๆๆๆ เข้าถ้ำเลย

ว่าแล้วก็โฆษณากระทู้กันซะเลย ใครอย่าอิจฉาว่า ๒ กระทู้นี้ต่อไปจะฮ้อทนะครับ

กระทู้ซางตาครู้ส คหพต.๒๓ อันเนื่องมาจาก คหพต.๑๙
http://www.vcharkarn.com/include/vcafe/showkratoo.php?Cid=130&Pid=56360

ตรงนี้ผมก็พูดไปเรื่อยๆ เพ้อเจ้อไป เหมือนกับอบรมสั่งสอนกันไปในตัว ก็ถือว่าตัวเองแก่แล้ว และมีเจตนาบริสุทธิ์

กระทู้ศาลเจ้าพ่อหลักเมืองสุพรรณ คหพต.๑๕
http://www.vcharkarn.com/include/vcafe/showkratoo.php?Cid=18&Pid=57149

ตรงนี้คุณติบอเข้ามาเยี่ยม ก็สร้างความสุขให้ผมด้วย แล้วความที่เขาชมว่ากระทู้นี้ติดจรวด เลยคุยตอบให้ตลกๆ เข้าไว้ ว่าเขาก็ลุยเข้ามาเร็วเหมือนกัน ใช้ได้ แต่จะบอกให้เหมือนจรวด คำก็จะเฟ้อไป เลยไพล่ไปพูดถึงเรื่องรถถังแทน เจตนามีเท่าเนี้ยะ

แต่ก็ยินดีที่ทุกท่านเข้ามาอ่าน คห.ของผมอย่างละเอียดครับ นี่แหละครับ เป็นความสุขของผม

ผมขอบรรเลงเพลง สิงโตเล่นหาง แก่ผู้ที่แวะมาที่นี่นะครับ

อันความผิดนิดหนึ่งอย่าพึงโกรธ ควรยกโทษกันและกันให้พลันหาย
อย่าอาฆาตบาดหมางจนวางวาย เป็นกรรมร้ายติดตัวชั่วกัปกัลป์
ข้างหนึ่งโกรธข้างหนึ่งนิ่งเสียนั้นไซร้ เป็นคุณได้ดับร้อนช่วยผ่อนผัน
เหมือนตบมือข้างเดียวไม่ดังพลัน เป็นมิตรกันดีกว่าเกลียดเดียดฉันท์เอย

โลกนี้ไม่มีทางที่ใครจะอยู่โดดเดี่ยวเดียวดาย ไม่พึ่งอะไรเลย
เรื่องกระทบกระทั่งจึงอาจมีบ้าง
แต่ละคนย่อมมีข้อผิดพลาดกันไป เมื่อทราบข้อผิดพลาดแล้วก็จะต้องแก้ไขและยอมรับความจริง
และเปิดใจรับความต่างบ้าง

เหมือนกับความเห็นที่ 31 ของคุณโปนั่นแหละครับ
ผมสังเกตดูคุณติบอ ผมก็เห็นว่าเขายอมรับผิดแล้ว
ส่วนสาเหตุที่กระทู้ถูกปิดเพราะคุณ นกข. เห็นว่ายาวเกินไป ควรตั้งกระทู้ใหม่
และก็เกิดกระทู้ริจะเป็นนักกลอนอย่านอนเปล่า ของคุณครูจิตแผ้ว
และกระทู้เรียนเชิญคุณจิตแผ้วและผองมิตร ของคุณหมูน้อยในเวลาต่อมา
ใครสนใจจะร่วมสนุกด้วยก็เชิญครับ

ผมว่า เนื้อหาในกระทู้นี้ (โดยเฉพาะความเห็นที่ 21) น่าสนใจดี ก็เลยแนะนำนะครับ
http://www.vcharkarn.com/include/vcafe/showkratoo.php?Cid=18&Pid=45993
ป.ล.
1. เรื่องยืมเงินผมไม่ขอยุ่งเกี่ยวนะครับ เชิญทั้งสองท่านตกลงกันเอาเอง
2. ผมก็อยู่โดดเดี่ยว(ในเว็บนี้)เหมือนกันครับ

อ้าว ตายจริงไม่ทราบคุณJaponica เข้ากระทู้ผมมาเพราะกินปูนไปเยอะหรือ
สมาชิกที่นี่ ถ้าเคยพบหน้าพบตัว รู้จักกันแล้วแต่ละท่านทราบนิสัยผมดีว่าเป็นอย่างไร
สงวนคำพูดของคุณเอาไว้เถิด อย่าเพิ่งสารภาพความผิดออกมามากกว่านี้เลย
เพราะมีสมาชิกหลายท่าน เคยสงสัยอยู่ในทีว่าตัวป่วนที่เข้ามาป่วนชื่อนั้นชื่อนี้น่ะ จะป่วนซักกี่ชื่อ
ที่รู้กันอยู่น่ะ Rinda Nuchan Nuchana Japonica Tiwa อาทิตยา น่ะไม่ผิดแน่
แล้วชื่อบ๊วยๆอย่าง Vivi ดาวดับแห่งวงการ หรือป๋าเหนาะมั้ย ผมก็แค่โยนหินถามทางคุณไป
คุณก็ผ่าท้องล้วงไส้มาขายชาวบ้านเสียเองแล้ว แถมบอกได้อย่างเสร็จสรรพว่าตัวคุณน่ะแหละ คือทอมเสียจริตที่ผมพูดถึง

จะบอกให้เอาบุญเสียก็แล้วกัน ว่าที่คุณNickyNick กรุณาเข้ามาตอบข้อความในกระทู้นี้น่ะ เพราะผมเชิญเข้ามา
แล้วคุณจะดูถูกคุณNickyNick ด้วยการใส่ร้ายป้ายสีผมได้อย่างสิ้นละอายเพียงนี้เชียวหรือ
คนที่นี่เขารู้กันดี ว่าคุณเป็นอย่างไร ถึงขั้นที่ใครต่อใครไม่เชื่อคุณ คุณก็สาบานอะไรๆออกไปได้อย่างไม่คิดใคร่ครวญ ผมไม่ถือสาอะไรคุณหรอก สมเพชเสียมากกว่า

เอาเถอะ ขอบคุณนะครับที่เข้ามาตอบมาโต้ มาอาละวาดฟาดหางคุยโม้อวดโตอยู่ที่นี่
แล้วจะรอคุณเข้ามาตอบนะครับ

เห็นคุณ Japonica ตอบเสียช้าเชียว
สงสัยจะไปปรับแผนใหม่หรือครับ
แผนตะโกนทวงหนี้นี่ท่าทางจะใช้ไม่ได้หรอกคุณ
ที่นี่น่ะ ชานเรือนไทยนะครับไม่ใช่กลางตลาดที่ไหน

มาไวๆนะครับ ถ้ามีอะไรอยากแฉ ผมล่ะอยากอ่านจะแย่อยู่แล้ว
อยากรู้ว่าพวกสาวเทื้อสติไม่สมประกอบคนที่ถึงคราวไม่มีใครเชื่อก็สบถสาบาน "ให้พ่อพี่ตาย" ได้อย่างไม่เกรงใจพ่อแม่ตัวเองนี่ จะหาอะไรมายัดเยียดให้ผมอีกบ้าง

การสร้างวาทกรรมของคุณน่ะ มันไม่ได้มีผลอะไรหรอกครับ
คุณน่ะ นอกจากจะลากเข้าความได้อย่างหน้าด้านๆแล้วยังเอาเรื่องเท็จมาปนเรื่องจริงได้ ใครจะไปเชื่อถือคุณ
หาหลักฐานมาสิ ว่าผมไปยืมเงินคุณมาเมื่อไหร่ แล้วค่อยมาคายของในปากของคุณไว้ให้เลอะชานเรือนต่อเถอะ

ศรีมาลาว่าโอ้พุทโธ่เจ้า
มาโดนเอาเปล่าเปล่าเจ้าแม่เอ๋ย
ที่เคยคันมันก็คันไปตามเคย
สัญชาติเตยถึงจะงามก็หนามมี

เกิดกอเป็นตออยู่ริมคลอง
เรือขึ้นเรือล่องต้องเสียดสี
อนิจจาข้าได้ว่าอะไรมี
ไม่พอที่หุนหันจะคั้นคอ

เขาก็รู้อยู่ว่าต่อมันรานไฟ
ข้าไม่พอใจไปที่รังต่อ
ทั้งคารี้คารมเขาชมปรอ
เหมือนตอออกมาขวางที่ทางเรือ

เป็นตะพังวังวนก้นกระทะ
สวะสะว่อยลอยปะออกฟั่นเฝือ
เที่ยวแทรกไปทุกทางอย่างดีเกลือ
ข้านี้เบื่อพูดมากน้ำหมากพรูฯ

ผมเป็นคนครึ่งคนครับ เพราะลอกกากตำรามา

เรือนไทย

General Category => ภาษาวรรณคดี => ข้อความที่เริ่มโดย: ติบอ ที่ 13 ธ.ค. 05, 23:53