เรือนไทย

 วันนี้นายติบอมาตั้งกระทู้แปลกๆอีกแล้วเนี่ยะ คราวก่อนก็ตัวย่อ อีกหลายวันก่อนก็แปลงร่าง ทำเอาห้องภาษาและวรรณคดีมีกระทู้แปลกๆรกหูรกตาอยู่หลายบ่อย

แต่เห็นแล้วก็มันคันปาก คนอยากถามนี่นา เรื่องจากที่มีคนเข้ามาถามการบ้านอยู่ซ้ำซากไปมาไม่รู้จักจบซะที แถมบางทียังถามเรื่องซ้ำๆ หรือถามด้วยคำพูดที่ "ไม่เหมาะ" อีกตะหาก (เห็นแล้วก็ทำให้นายติบอ "คัน" ขึ้นมายิบๆในทันใด) วันนี้เลยอยากมาขอถามชาวเรือนไทยว่าถ้าทุกคนเป็นผู้ชาย(เพราะรู้สึกว่าสมาชิกที่นี่เป็นผู้หญิงซะมาก) และบวชได้(เว้นจากข้อห้ามบวชซะให้ทุกข้อเลยนะครับ) จะขอ "บิณฑบาต" อะไรจาก "คนไทย" เป็นอย่างแรกครับ


สำหรับนายติบอก็คงไม่พ้น "ความขลาด & ขี้เกียจ" ล่ะมั้ง โดยเฉพาะความขี้เกียจของเด็กและเยาวชนในวันนี้ เพราะเริ่มเหนื่อยลูกตากับคนที่มาโพสต์ถามการบ้าน ถามงานอย่างไม่ช่วยเหลือตัวเองขึ้นมาจับใจ ถ้าเข้ามาคุยกัน มาถามกันหนะไม่ว่าหรอก (มาให้เนียนกว่านี้หน่อยเถอะ อย่างน้อยก็หลอกให้คนตอบอยากตอบนะครับ ขอร้อง.... หิหิ)

 โอว ดูท่าทางเจ้าของกระทู้จะเหลืออดจริงๆนะเนี่ย
พี่ว่าเราก็ต้องหัดปล่อยวางบ้าง ถ้าเราเก็บทุกอย่างมาคิดหมด
ประเดี๋ยวก็ได้ไปนอนเล่นที่ศรีธัญญาพอดี
พี่ก็เข้ามาเวบนี้บ่อย เห็นกระทู้ถามการบ้านเยอะเหมือนกัน
เลยไม่ค่อยได้โพสอะไรในนี้เท่าไหร่นัก
มีกระทู้ในเรือนไทยนี่แหละพอได้แจมบ้าง
เพราะส่วนใหญ่จะโตๆกันแล้ว การตั้งกระทู้ส่วนใหญ่จะเป็นในเชิงของการอภิปรายมากกว่า
เพราะหลายๆเรื่องเราค้นเองก็ได้ ตอนนี้มีอินเตอเนตสะดวกกว่าสมัยก่อนเยอะ
พี่ว่านะแทนที่จะบ่นให้เหนื่อยเปล่า
เราลองมาตั้งกระทู้หรือเขียนบทความเกี่ยวกับการค้นข้อมูลทางอินเตอเนตจะดีกว่า
ง่ายๆ ก็เริ่มจากเรื่องการใช้ google นี่แหละ เพราะเข้าใจว่ายังมีอีกหลายคนยังไม่รู้จักและใช้ไม่เป็น
สอนการใช้กุญแจคำ การกำหนดทางเลือกต่างๆ ให้ค้นข้อมูลได้ ตรงเป้ามากขึ้น
อันนี้น่าจะมีห้อยไว้หน้าห้องต่างๆ ถ้าเค้ามีจิตสำนึกอยู่บ้าง
กระทู้ถามการบ้านก็คงค่อยลดลงไปเองแหละ

 ขอบิณฑบาต นาย กอ ครับ อิอิ ส่วนจะขออะไรนาย กอ นั้น ไม่บอก

 แง่มๆ...ว่าจะมาถามการบ้านทุกๆท่านอยู่พอดีเลยอ่ะ
โดนคุณติบอ ดักทางไว้ซะแล้ว อิอิ
ไอ้เราก็เป็นคนเขียนอะไรไม่มีจิตวิทยาที่สามารถจะทำให้คนอื่นอยากช่วยด้วยความสงสารเสียด้วยอ่ะสิ (หว้า....เศร้าเลย)
....
งั้นการบ้านของการีนจะทำเยี่ยงไรดี อิ อิ

ถ้าการีนเป็นผู้ชาย บวชได้ อยากขอบิณฑบาตให้คนไทยทุกคนรักที่จะเป็นไทย และสำนึกในความเป็นไทย

 ว่าแล้ว ว่าอาจารย์เทาชมพูหรือพี่นุชนาต้องเตือนผมเรื่องนี้แน่ๆ

ผมเองก็ผิดอยู่มากครับ เพราะตอนตั้งกระทู้ก็เอือมกับเรื่องนอกบอร์ดด้วย (เมื่อเช้านี้ผมมีสอบ แต่เมื่อคืนต้องรับโทรศัพท์หลายสายจนไม่ได้อ่านหนังสือเท่าที่ควร เพราะโทรศัพท์น้องๆแต่ละสายก็ต้องคุยหลายนาที เพื่อตอบคำถามน้องๆในเรื่องที่บางครั้งผมก็เห็นว่าไม่เป็นเรื่อง เช่น เรื่องนี้ที่อาจารย์เขียนไว้ในชีทควรอ่านตรงไหน? ทำไมต้องอ่าน? หรือ เรื่องที่มีอยู่ในเท็กซ์บุคที่พี่ๆให้ยืมไปถ่ายเอกสารกันเรื่องนี้อยู่ที่บทไหน (เกือบตอบไปด้วยซ้ำว่าสารบาญก็มีทำไมไม่เปิดดูเอง แต่ก็ต้องพยายามเลี่ยงๆว่าให้น้องดูเองเถอะ พี่ก็มีสอบเหมือนกัน)) ตอนตั้งกระทู้ก็ต้องสารภาพล่ะครับ ว่าใช้อารมณ์ตั้งไปด้วยครับ ซึ่งวันหลังต้องควบคุมตัวเองให้มากกว่านี้

แต่ก็อย่างที่บอกครับอาจารย์ ถ้าน้องมาถามในท่าทีของคนที่ "สนใจ" ผมยินดีตอบจนพอในสิ่งที่ผมคิดว่าเขาสมควรจะทราบโดยเฉพาะในเวลาที่กระชั้นชิดเหมือนที่เลือกเวบเมื่อวานให้น้องไปเพราะเห็นว่าข้อมูลน่าจะมากพอสำหรับเด็กมัธยม (ส่วนใครจะไปสุกเอาเผากิน โดยการเอาคำตอบที่ได้ไปใช้ทั้งดุ้นอย่างที่ผู้ใหญ่สมัยไทยปนอังกฤษชอบพูดกันว่า "ทำงานกันแบบ cut and paste" ไม่ตรวจทาน ไม่ค้นคว้าเพิ่มเติม ผมก็ถือซะว่าให้ "กรรมเก่า" เป็นตัวนำเขาไปเองแล้วกัน ใครมีกรรมที่ไม่ดีมากก็ช่วยตัวเองน้อย ใครมีกรรมดีมากก็รู้จักขวนขวายมาก)

อย่างเรื่องน้องที่ถามผมเรื่องผ้าเมื่อวานนี้ ผมก็แนะนำหัวข้อที่ผมเห็นว่าน่าสนใจที่จะเติมลงในรายงานให้ แต่ก็ต้องให้น้องเขาไปค้นคว้าข้อมูลส่วนนั้นเอง (ซึ่งค่อนข้างหาได้ง่ายในนเตอร์เนตถ้ารู้จักเลือกคำตั้งต้นที่จะค้นเมื่อเทียบกับเรื่องอื่นๆที่น้องเขาถามแล้วผมตอบไปมากพอสมควรแล้วครับ)




ปล. ผมเองบ่อยครั้งก็ถามคนอื่นล่ะครับ แต่ถ้าทำงานเอง ค้นคว้าเอง รู้จักแบ่งเวลาเองก็น่าจะเป็นผลดีกับตัวเองมากกว่าการหาข้อมูลแบบสำเร็จรูป โดยเฉพาะการเปิดเข้ามาถามในอินเตอร์เนตในเรื่องหลายๆเรื่องที่เปลี่ยนเวบหน่อยก็หาข้อมูลได้เป็นจำนวนมากครับ

ปล.2 เมื่อคืนนี้ตอบกระทู้เสร็จก็ไม่สบายใจเองล่ะครับว่าใช้คำพูดที่รุนแรงกับน้องไปมั้ย และตั้งใจไว้แล้วว่าจะไม่ตอบอะไรแบบนี้อีกครับ

 ปล.3 หน่อยดีกว่า

ตอนนี้สงสัยผมอาจจะต้องหาเวลาว่างๆไปบวชจริงๆมั่งแล้วล่ะครับ จะได้เย็นๆลงกว่านี้ซะหน่อย

 เอ้ย..ไม่ได้ว่าไปดุพ่อคนนั้นหรอกค่ะ (เขาก็สมควรโดนดุ ขนาดบอกให้ใช้ google
แล้วยังถามต่อ สงสัยใช้ไม่เป็นมังคะ) เพียงแต่จะเย้าเล่นว่าทีสาวๆละก็ สุดลิ่มทิ่มประตู
เอ่อ..มัน double std น่ะค่ะ

 อ่ะหวั๋ย ม่ะได้คิดจะสุดลิ่ม หรือ ทิ่มประตูใครนะกั๊บ บ่กล้าหรอกเด้อ พี่นุชนา

แต่อย่างที่บอกล่ะครับ น้องคนหลังอาจจะโชคไม่ดีที่มาตอนผมหงุดหงิดเรื่องโดนถาม และตั้งคำถามให้ไม่น่าตอบเท่าไหร่ เลยโดนดุไปยกไม่เล็กล่ะครับ แหะๆ

 I have understood khun ติบอ completely.....If you remember, I used to complain about student came to ask about "Isanapura Kingdom"......... although that time I gave him clues and example of web-searched information.....but I still feel bad for student who has never shown any effort to find out the answer...just waiting and do nothing...

 นายติบอเชื่อแล้วล่ะครับ ว่าคนไทยชอบทำบุญ

เห็นแค่นายติบอบอกว่าจะบวชหน่อย "ขอบิณฑบาต" แห่กันมาให้นายติบอบิณฑบาตเชียว เฮ่อ.....


เขาว่าสมณะต้องไม่โลภ ไม่ขอแล้วดีกว่า เดี๋ยวแห่กันมาต้องขอแรงญาติโยม(ชาวเรือนไทย) กับลูกศิษย์วัด(ที่ต้องไปเชิญตัวมาจากนอกบอร์ด)มาช่วยกันตามล้างตามเช็ด





เข็ดแล้วจ๊า

 ถ้าบวชแล้ว   ผมมีอำนาจมาพอที่จะขอบิณฑบาตรและได้ดั่งขอ   จะขอบิณบาตรอยู่ ๒ ประการกับบุคคล ๒ กลุ่ม ดังนี้ คือ
๑. จะขอบิณฑบาตรให้กรมการพระพุทธศาสนา ,กระทรวงวัฒนธรรมฯ หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง รวมทั้ง วัด พระและ เจ้าอาวาส(ซึ่งถึอว่าเป็นเจ้าพนักงานของรัฐในแง่กฎหมายปกครอง)  เข้ามาดูแลควบคุมให้วัดเป็นสถานที่น่าเข้ากว่าทุกวันนี้ จัดให้มีการสอน  ,การอบรม  ,การปฏิบิติธรรม และกรรมฐาน  ทุกๆวันพระ วันสำคัญ และวันเสาร์อาทิตย์  ให้มีการจัดกิจกรรม ร่วมกันของพุทธศาสนิกชน  ให้เป็นกิจลักษณะ  ไม่ได้เน้นให้วันเป็นสถานที่ทำบุญ ตักบาตร ทำสังฆทาน หรือเป็นที่เผาศพแต่เพียงอย่างเดียว เช่นทุกวันนี้
แต่เน้นให้วัดเป็นสถานที่เอนกประสงค์ ที่มีทั้งการสอน ให้รู้ถึงความดีชั่วสอนแนวทางดำรงค์ชีวิตในสังคมฯลฯ
เป็นที่ๆมีการสั่งสมความสามัคคีและเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันโดยมีวัดเป็นสถานที่ยึดเหนี่ยวใจเหมือนที่เคยเป็นมาในอดีตที่ชาวไทยผูกพันธ์กับวันตั้งแต่เเกิดจนตาย
เป็นที่พบปะสังสรรค์กันระหว่างพุทธศาสนิกชนด้วยกัน(จริงๆแล้วอยากให้เป็นคนไทยทุกคนด้วยมากกว่า แต่หัวเรื่องนั้นคุณ ติบอ ตั้งให้เป็นเรื่องการบวชและบิณฑบาตร ก็เลยเข้าใจว่า   คงต้องเน้นเกี่ยวกับพุทธศาสนิกชน เสียก่อนส่วนใหญ่)
ให้วัดเป็นสถานที่ๆรวมนักปราชญ์ ผู้รู้ ทั้งในทางโลก และ ทางธรรม ที่พร้อมแนะนำช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์,และสังคม  ให้มีการพูดคุย   ,ร่วมกันแก้ไข  ,สังสอน  , อบรม ,ถกปัญหา ธรรมะรวมทั้งปัญหาการดำรงชีวิต ให้มากขึ้น
(ทุกวันนี้ ถ้าไปวัดก็คงไปทำบุญถวายสังฆทาน พอเสร็จแล้ว เมื่อพระท่านไม่ได้สั่งสอนอะไร หรือไม่มีการพบปะหรือกิจกรรมอื่นแต่อย่างใด คนไปทำบุญก็คงกลับเลย ก็ไม่มีอะไร        อย่างนี้หากใครไม่ถวายสังฆทาน หรือไม่ไปงานศพ ก็คงไม่รู้ว่าจะไปทำไมเหมือนกัน)
๒. เมื่อขอได้ดั่งข้อ ๑. แล้วก็จะขอบิณฑบาตร ประชาชนทั้งหลาย ทุกเพศวัย  ทั้งพ่อค้า วานิช นักธุรกิจ ครูบาอาจารย์ วัยรุ่น เยาวชน ทุกสาขาอาชีพ  ให้ลองไปเข้าเที่ยว ลองเข้าไปศึกษา ในวัดดู         ไม่ต้องบ่อย...............
....................ขอแค่ เพียง ๑ ใน ๕  ครั้งของที่พวกท่าน พวกเราทั้งหลายเข้าไปเดินเล่นในห้างสรรพสินค้า ก็พอ.

 ต้องขอ อภัย ขอแก้คำในกระทู้ของผมข้างต้น(เพื่อไม่ให้เป็นตัวอย่างไม่ดีในการใช้คำ)
บิณฑบาตร   แก้เป็น   บิณฑบาต
เพราะพิมพ์ผิดเพราะคุ้นกับคำว่า   บาตรพระ
ดำรงค์   แก้เป็น  ดำรง       ในวรรคที่๓
ผูกพันธ์  แก้เป็น  ผูกพัน
วานิช  แก้เป็น  วาณิช
ยิ่งพิมพ์ยิ่งผิด ..
ขอขอบพระคุณ

 บิณฑบาต คือ การขอ (ไม่ให้ทำ) ไม่ใช่หรือค่ะ
เช่น บิณฑบาตการล่าสัตว์
การขอให้ทำ เช่น เข้าวัด ไม่น่าเรียกบิณฑบาตนะคะ

 คำว่า บิณฑบาต  ตามศัพท์ไม่มีอะไรเกี่ยวกับการขอร้องให้ทำ หรือไม่ให้ทำ
บิณฑ  แปลว่า ข้าว
บาต แปลว่า ตกลงมา
ก็คือพระสงฆ์ออกรับข้าวที่ชาวบ้านใส่ลงมาในบาตร
ถือเป็นการโปรดสัตว์  

ตอนหลังๆกลายมาเป็นสำนวนขอร้อง
"อาตมาขอบิณฑบาตชีวิตสัตว์ไว้เถอะโยม อย่าฆ่ามันเลย"
แต่ไม่ใช่ว่า
"อาตมาขอบิณฑบาต พระไตรปิฏกสักตู้นะโยม  ที่วัดยังไม่มี"
ยังงี้ไม่ได้ค่ะ

 เป็นเด็กต่างจังหวัดค่ะ ตอนนี้เด็ก ๆ ได้การบ้านจากครู ก็สั่งให้ค้นจากเน็ต เด็กก็ค้นจาก Google  คลิก mouse ลาก ไม่ได้อ่านเหมือนกัน ประโยชน์อะไรเมื่อไม่มีการอ่าน
เรื่องถ้าบวชได้ที่คุณติบอตั้งกระทู้ไว้ วิจารณ์ได้หลากหลายมาก ต้องกลับมาถามว่า พระตอนนี้ที่บวชแล้ว สามารถบิณฑบาตใครได้ น้อยมากแล้วค่ะ กะเกณฑ์อะไรกับพระใหม่บางคนบวช 7 วัน ไปจำวัดนับวันลาสิกขา การปฏิบัติในกิจของสงฆ์มีน้อยมาก การช่วยเหลือสังคมลดน้อยลง เพราะวัดบางที่ ไม่สงบเหมือนเดิม เดี๋ยวนี้รัฐบาลจะจัดพระขึ้นห้างแล้วนะคะ Idea กระฉูด คิดได้ไง ว่าง ๆ แวะมาวัดทางอีสานบ้างนะคะ จะเห็นความแตกต่างจากวัดในเมืองมาก คุณติบอ อาจบิณฑบาตได้จริง ๆ