เรือนไทย

เป็นจารึกโบราณที่พบในจ.อยุธยาครับ อยากทราบคำนี้อ่านออกเสียงว่าอย่างไรครับผม ขอบคุณทุกท่านครับ

รอคุณม้า และคุณ Wu  ค่ะ

ตัวอักษรดังกล่าว อ่านว่า "หยาง" ครับ Yang +  เสียงวรรณยุกต์พินอินเสียงที่สอง, เป็นอักษรจีน แบบตัวเต็มครับครับ

杨 = ตัวอักษรจีน แบบย่อ  Simplified Chinese Character，简体字

楊 = ตัวอักษรจีน แบบตัวเต็ม Traditional Chinese Character，繁体字

ขอบพระคุณครับอย่างสูง

楊 สำเนียงแต้จิ๋วว่า เอี้ย

ตัวละครในมังกรหยก 楊過 คนไทยรู้จักในสำเนียงแต้จิ๋วว่า เอี้ยก้วย  จีนกลางว่า หยางกั้ว

หยาง ในที่นี้ ความหมายเดียวกับ หยาง ในหยินกับหยาง หรือเปล่าคะ
สงสัยว่าจารึกโบราณของไทยทำไมมีภาษาจีนด้วย

ขอตอบคุณเทาชมพูนะครับ จารึกที่เห็นอยู่นี้ถูกสลักจารึกไว้ด้านหลังของ "พระเครื่อง" พิมพ์หนึ่งที่พบในกรุวัดราชบูรณะ จ.อยุธยา จึงเป็นหลักฐานว่าวัดนี้สร้างในสมัยใด และมีชาวจีนร่วมสร้างด้วยอย่างแน่นอนจากหลักฐานพระเครื่องพิมพ์นี้และรูปสลักสีที่อยู่ในกรุก็เป็นฝีมือช่างชาวจีนชัดเจนในหลายส่วนครับ เป็นเหตุผลว่าเหตุใดจึงมีจารึกจีนในโบราณวัตถุที่พบในประเทศไทย ไทยจีนใช่อื่นไกลเราติดต่อกันมานานนมครับ

หยิน-หยาง  ตัวหยางเขียนอย่างนี้ครับ 阳
ส่วนจารึกของคุณสิงห์สำอาง ตัวหยางเขียนอย่างนี้ 楊  แปลได้ 2 อย่าง
1. ต้นหยาง  ภาษาอังกฤษว่า poplar
2. นามสกุล(แซ่)ของคนจีน  นายหรือนางคนนี้ แซ่หยาง ครับ  ส่วนชื่อขาดไป (ถ่ายไม่ติด)
จารึกของคุณสิงห์สำอาง (ที่จริงเรียกว่า "การลงชื่อ" ก็พอ) ผมทายว่าเป็นการทำบุญสร้างพระพุทธรูป  แล้วเจ้าตัวก็สลักชื่อไว้ด้านหลัง  เหมือนค่านิยมในสมัยปัจจุบันนี้

ขออนุญาตนำภาพพิมพ์ดังกล่าวมาลงไว้ศึกษาร่วมกันครับ

เครดิตภาพจากhttp://www.pinprapa.com ขอขอบคุณมา ณ โอกาสนี้ครับ

กรมศิลปากรแปลเอาไว้ว่า คำอ่านออกเสียง (ออกเสียงเป็นสำเนียงแต้จิ๋ว) และคำแปลอักษรจีน
ไต้เม่งก๊ก ซีฮุ้กเซีย ขี่ปอกิกเซียง อยู่อี๋เจีย ฮองฮุกซินกั้ว ตั้งซอปูตวงจก ฮกซิม
ในรัชสมัยไต้เหม็งคนแซ่ตั้ง (มีแซ่เอี้ยและแซ่อื่นอีก) มีความเลื่อมใสในพระพุทธศาสนาจึงร่วมใจกันสร้างพระสัมมาสัมพุทธเจ้านี้ขึ้นไว้
กำหนดอายุจากข้อความที่ปรากฏในจารึกที่กล่าวถึงเหตุการณ์ใน "รัชสมัยไต้เหม็ง" ซึ่งก็คือ ราชวงศ์เหม็ง ของประเทศจีน (พ.ศ. ๑๙๑๑ - ๒๑๘๗) ดังนั้นจารึกจึงน่าจะถูกสร้างขึ้นในช่วงเวลาดังกล่าว คือ ราวพุทธศตวรรษที่ ๒๐ - ๒๒

ขอขอบคุณ ฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร

ขอร่วมแปลด้วยอีกสำนวนหนึ่ง

จากบนลงล่าง และ จากขวาไปซ้าย (สำเนียงแต้จิ๋ว)

大明国      ไต้เม่งก๊ก       รัชสมัยไต้เหม็ง
奉佛信官   ฮองฮุกซินกั้ว   มีความเลื่อมใสในพุทธศาสนา
楊真茅施   เอี้ยจิงเหมาซี   เอี้ยจิงเหมา สร้าง

คุณเพ็ญชมพูครับ รบกวนช่วยแปลองค์นี้ให้หน่อยครับ

อักษรจีนหลังพระ ๒ องค์นี้เหมือนกัน ดังนั้นจึงแปลเช่นเดียวกัน  ;D

จริงด้วยครับผมลืมสังเกตุ ในกรุวัดราชบูรณะยังมีพระอีกพิมพ์นึงที่ด้านหลังสลักอักษรจีนเอาไว้ แต่พิมพ์นี้ข้อความดูยาวกว่ารบกวนคุณเพ็ญชมพูช่วยแปลอีกสักองค์จะได้ไหมครับ ขอบพระคุณครับ

คุณสิงห์ได้ลงคำแปลของกรมศิลปากรไว้แล้ว


จัดข้อความให้อ่านได้ง่ายดังนี้

จากบนลงล่าง และ จากขวาไปซ้าย

大明國                        ไต้เม่งก๊ก   รัชสมัยไต้เหม็ง

奉佛信官陳_哺_ _發心   ฮองฮุกซินกั้วตั้งซอปูตวงจกฮกซิม   คนแซ่ตั้ง (มีแซ่เอี้ยและแซ่อื่นอีก) มีความเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา

印施佛_ _保吉祥如急者  อิงซีฮุกเซียขี่ปอกิกเซียงอยู่อี๋เจีย     จึงร่วมใจกันสร้างพระสัมมาสัมพุทธเจ้านี้ขึ้นไว้

คุณเพ็ญชมพูครับแล้วอีกองค์หล่ะครับที่ตัวอักษรดูยาวกว่า

ขอบพระคุณครับความหมายคล้ายๆกัน ขอบพระคุณคุณเพ็ญชมพูครับ

คำแปลนี้ไม่ใช่คำแปลของจารึกแต่ละชิ้นครับ เข้าใจว่ามีพระพิมพ์จำนวนมาก จึงแปลคร่าวๆ แบบรวมๆ

大明國
奉佛信官陳(1)哺(2)祝發心
印施佛像祈保吉祥如意者

ตัวอักษร (1) ผมดูไม่ออกว่าเป็นตัวอักษรใด ส่วน (2) ข้างซ้ายมือดูไม่ออกว่าเป็นตัวอะไร แต่โดยบริบทแล้วน่าจะเป็น 端 ถึงแม้ว่าจะดูไม่เหมือนก็ตาม
สำหรับคำแปล
สามตัวอักษรข้างบน 大明國 - ไม่มีปัญหา คือราชวงศ์หมิง

แถวขวามือ
奉佛信官 - คำนี้น่าสงสัย โดยรวมแล้วผมคิดว่าน่าจะแปลว่าอุบาสก พอลอง googling ดูก็เรื่องน่าสนใจ เพราะพบข้อความ 大明国奉佛信官郑和 เต็มไปหมด 郑和 คือ เจิ้งเหอ ที่คนไทยรู้จักกันดีในนามซำปอกง
陳(1)哺 - เป็นชื่อบุคคล ซึ่งคนนี้แซ่ตั้ง ชื่อถือตามคำอ่านที่ยกมาเป็นแต้จิ๋วว่า ตั้งซอปู คำแปลที่บอกว่ามีแซ่อื่นๆอีกนั้นหมายถึงในจารึกอื่น(ในกรุเดียวกันนี้) ไม่ใช่อยู่ในจารึกนี้
端祝發心 - ควรแปลว่า มุ่งบรรลุนิพพาน

แถวซ้ายมือ
印施佛像 - ควรแปลว่าพระพิมพ์ หรือพระที่สร้าง
祈保 - ขอพร
吉祥 - มีโชค
如意 - สมปรารถนา

รวมแปลว่า
ในราชวงศ์หมิง
อุบาสกตั้งซอปูมุ่งบรรลุนิพพาน
ขอพระพิมพ์ดลบันดาลให้มีโชคและสมปรารถนา

อยากทราบความเห็นของคุณ 武則天  คิดว่า "奉佛信官" นั้น หมายถึงอะไร

คุณ CrazyHOrse ครับกำลังหมายถึงข้อความในรูปภาพไหนครับที่สลักบนองค์พระที่ผมถ่าย หรือ ในรูปที่พื้นหลังเป็นสีขาวครับ เจิ้งเหอหรือซำปอกงนั้นมีประวัติว่าเข้ามาในกรุงศรีอยุธยาเราจริงครับเคยอ่านบันทึกคร่าวๆ ถ้าเป็นจริงดังนั้นนี่อาจจะเป็นข้อมูลใหม่ว่ากรุวัดราชบูรณะที่พบแผ่นจารึกทองคำว่าสร้างโดยสมเด็จพระบรมราชาธิราสที่ 3 หรือ เจ้าสามพระยานั้นแม่ทัพเจิ้งเหอหรือซำปอกงอาจมีส่วนร่วมในการสร้างวัดแห่งนี้ขึ้นด้วยครับ

อ่อเปิดเทียบดูแล้วคุณ CrazyHOrse กำลังหมายถึงจารึกที่อยู่บนพื้นสีขาว ผมว่าพระพิมพ์นี้น่าค้นหานะครับรบกวนทุกๆท่านช่วยให้ความรู้ด้วยผมดูแค่พระส่วนจารึกนั้นต้องพึ่งพวกท่านแล้วครับ โดยส่วนตัวดูจากศิลปะของการสร้างพระพิมพ์นี้ก็เป็นฝีมือช่างจีนชัดเจนครับ

คุณ CrazyHOrse กล่าวว่าเมื่อค้นกูเกิล  มักพบ 奉佛信官 คู่กันกับเจิ้งเหอ 郑和
เจิ้งเหอ อาจไม่เกี่ยวข้องอันใดกับ กรุวัดราชบูรณะ ก็ได้นะครับ

奉佛信官 เป็นแค่คำสุภาพ ใช้เรียกนำหน้าชื่อคน เช่น สาธุชนตั้งซอปู / สาธุชนเจิ้งเหอ / สาธุชนสิงห์สำอาง  ประมาณนี้มังครับ

เอกสารที่กล่าวถึง 鄭和 (จีนกลาง-เจิ้งเหอ แต้จิ๋ว-แต้ฮั้ว) สองแถวแรกทางขวามือใช้คำคล้าย ๆ กับที่พบหลังพระพิมพ์กรุพระปรางค์วัดราชบูรณะ

大明國奉
佛信官鄭和法名福吉祥發心

ภาพจาก http://www.sohu.com/a/141477897_170665

ยิ่งคุยยิ่งลึกลับ น่าค้นหาแต่เกินความสามารถของผมไปแล้วจริงๆครับรบกวนทุกท่านที่มีความรู้ค่อยๆต่อจิ๊กซอคงได้เห็นภาพกว้างขึ้นแน่ๆครับ ขอบคุณทุกท่านอย่างสูงครับสำหรับการแบ่งบัน

ยังไม่มีอะไรลึกลับหรือเกี่ยวข้องกับเจิ้งเหอโดยตรงหรอกครับ แต่ 奉佛信官 เข้าใจว่าสมัยนี้ไม่ใช้กันครับ ยุคสมัยนั้นเป็นราชวงศ์หมิงระยะเวลาใกล้เคียงกัน คำศัพท์ที่ใช้คล้ายก็ไม่แปลกครับ

ป้ายที่คุณเพ็ญชมพูยกมาล่าสุดระบุรัชกาลจักรพรรดิ์ซวนเต๋อ (宣德) มีพระสูตรอีกสำเนาหนึ่งเก่ากว่านั้น ระบุรัชกาลจักรพรรดิ์หย่งเล่อ (永樂)
http://www.sohu.com/a/136822638_250290?_f=v2-index-feeds

ข้อความช่วงต้นคล้ายกัน

大明國"太監"鄭和法名福吉祥發心

ต่างกันอยู่แค่คำเดียวคือ 奉佛信官 กับ 太監

พระสูตรยุคหย่งเล่อระบุเจิ้งเหอเป็น 太監 คือขันที ในขณะที่ยุคซวนเต๋อเป็น 奉佛信官 (อุบาสก)

法名 แปลว่า ฉายา (ชื่อเนื่องในพระพุทธศาสนา)
ชื่อ 福吉祥 ฝูจี๋เสียง

發心 ที่ผมได้แปลไว้ว่านิพพาน ผมไปค้นเพิ่มเติมพบว่าความหมายต่างไปเล็กน้อย เป็นความเชื่อเนื่องในพุทธศาสนานิกายมหายาน แปลว่าโพธิจิต คือจิตแห่งพระโพธิสัตว์ มุ่งเป็นพระโพธิสัตว์ ยังไม่มุ่งนิพพานครับ

ความปรารถนาของฝ่ายหินยานคือ มุ่งความหลุดพ้นเฉพาะตน (นิพพาน)
ส่วนฝ่ายมหายานจะมุ่ง แดนสุขาวดี (ไปอยู่กับพระอมิตาภะ)

ตอนที่คุณ CrazyHOrse แปล 端祝發心 = มุ่งบรรลุนิพพาน 
ผมก็ตงิดใจอยู่  เพราะอุบาสกจีนผู้นี้น่าจะมุ่งแดนสุขาวดี  มากกว่าจะมุ่งนิพพาน
แต่ก็เป็นไปได้เช่นกัน  หากเขาจะมุ่งนิพพาน  ถ้าหากเป็นคนจีนที่เกิดในอยุธยา และได้รับนับถือตามแบบหินยาน

คุณ CrazyHOrse มีความรอบคอบครับ  ยังอุตส่าห์ตามมาแก้ไข

ที่น่าสนใจก็คือกรุวัดราชบูรณะหรือกรุพระคลังมหาสมบัติมีทองคำและพระพิมพ์มากมายหลายแสนรายการ ถึงแม้ว่าจะสร้างโดยสมเด็จพระบรมราชาธิราสที่ 2 แต่ก็เห็นได้ชัดว่ามีประชาชนทั่วไปได้ร่วมในกุศลครั้งนั้นด้วย ยกตัวอย่างเช่น อย่างน้อยก็มีคนเชื้อสายจีนแซ่ตั้ง แซ่เอี้ยและอื่นๆร่วมกันสร้าง ดังปรากฏเป็นหลักฐานที่สลักจารึกไว้ในพระพิมพ์นี้ อยากย้อนกลับไปอยู่ในเหตุการณ์จังเลยครับคงจะยิ่งใหญ่ไม่น้อย ภูมิใจที่ชาติเรามีอารยธรรมแม้ไม่นานเป็นพันปีแต่ก็หลายร้อยปีทีเดียว ภูมิปัญญาในการรังสรรค์สิ่งต่างๆช่างน่าทึ่ง

ยกตัวอย่างเช่นพระพิม์ที่มีจารึอักษรนี้เดิมทีจะมี 2 องค์ประกบติดกันสันนิฐานว่าเพื่อรักษาจารึกของอีกองค์ไว้ไม่ให้ลบเลือนตามกาลเวลาทำให้เมื่อผ่านมาเกือบ 600 ปีแล้วก็ตามเราก็ยังเห็นจารึกนี้ได้อย่างชัดเจนเพราะถูกรักษาไว้ด้วยพระอีกองค์ที่ประกบคิดกัน และชาดที่ลงไว้ในเนื้อพระที่ผ่านการสลักแกะลงไปในเนื้อพระ แต่อย่างไรก็ดีพบว่าบางส่วนก็เขียนด้วยน้ำหมึกสีดำ แต่ด้วยกรรมวิธีรักษาสภาพของคนโบราณประกอบกับสภาพของกรุวัดราชบูรณะนั้นไม่ได้จมน้ำจึงทำให้วัตถุต่างๆที่อยู่ภายในมีสภาพสมบูรณ์เสียดายก็ตรงที่ก่อนทางการจะมาขุดก็ถูกพวกโจรขนเอาออกไปเสียมากแล้วเท่านั้น

ในฐานข้อมูลจารึกของศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร ยังมีจารึกจีนในกรุพระปราค์วัดราชบูรณะกรุเดียวกันนี้อีกแผ่นหนึ่ง
http://www.sac.or.th/databases/inscriptions/inscribe_detail.php?id=1952 (http://www.sac.or.th/databases/inscriptions/inscribe_detail.php?id=1952)

ถอดคำไว้เป็น 寿山比亭 โซ่วซานปี่ถิง (ลำดับ บน ซ้าย ล่าง ขวา) ซึ่งแปลไม่ได้ความครับ

ต้องเป็น 寿比南山 (ตามลำดับ บน ล่าง ขวา ซ้าย) โซ่วปี่หนานซาน แปลว่าอายุเหมือนดังภูเขาหนานซาน (ต้องไปอ่านตำนานเรื่องหนานซานอ่านนะครับว่าอายุยืนอย่างไร)
มักใช้คู่กับ 福如东海 ฝูหรูตงไห่ มีโชคลาภดังทะเลตงไห่

ตัวอย่างเหรียญที่เขียนว่า 寿比南山 ลักษณะเดียวกับที่พบในกรุฯครับ
ภาพจาก www.cointalk.com

ล่าสุดในกลุ่มพระเครื่องมีเสียงฮือฮอาเกิดขึ้นครับ มีการน้ำรูปพระอีกพิมพ์นึงซึ่งไม่เคยพบเห็นมาก่อนที่ด้านหลังมีจารึกอักษรจีนอีกพิมพ์นึง แต่องค์นี้ค่อนข้างจะอ่านยากเพราะมองไม่ค่อยเห็น ทุกท่านพอมองออกไหมครับ

เครดิตกลุ่มพระเครื่องอยุธยา คุณเป็ดครับ

เป็นข้อความ 2-3 ตัวอักษร สองแถวที่เหมือนกับข้อความท้ายบรรทัดใน คคห. ที่ 16 ครับ

เดาว่า พระพิมพ์เหล่านี้ทำเป็นแผงใหญ่ เขียนข้อความดังกล่าว แล้วตัดออกมาเป็นองค์ๆ เลยติดข้อความมาบางส่วน

ว่าแต่พระพิมพ์เหล่านี้มาจากไหนครับ พิพิธภัณฑ์? ทางวัดนำมาให้บูชา? หรือว่า...?

ผมเชื่อว่าพระกรุวัดราชบูรณะที่หมุนเวียนอยู่ในตลาดขณะนี้ "ส่วนใหญ่" คงได้มาจากตอนดังกล่าวครับ ข้อมูลจาก ททท. เมื่อปีพ.ศ.ต้นๆได้เงินมาไม่น้อยเลยครับ

ไม่รู้ว่าก่อนจำหน่ายออกไปมีการถ่ายรูปหรือทำบันทึกไว้อย่างไหรหรือเปล่า เพราะอาจมีข้อมูลสำคัญอยู่ ถ้ากรมศิลป์มีข้อมูลเท่าที่เห็นในฐานข้อมูลจารึกก็น่าเสียดายมากนะครับ

ในเรื่องการให้ความสำคัญหรือระบบในการจัดเก็บข้อมูลเมื่อสัก 60 ปีก่อนผมว่าคงน้อยมากหรือแทบจะเป็นศุนย์เลยล่ะครับ ประกอบกับคนไทยเราไม่ตระหนักถึงคุณค่าด้วยเห็นแต่ผลประโยชน์ที่ตนจะได้รับ ยกตั้วอย่างเช่น นอกจากรุวัดราชบูรณะแล้วที่ขโมยนำทองไปหลอมใหม่หมดเพื่อหลบหนีเจ้าหน้าที่ กรุพระศรีรัตนมหาธาตุ จ.สุพรรณ ใบลานทองคำที่ระบุมูลเหตุ ผู้สร้างวัดนี้ที่อยุ่ในกรุก็ยังเหลือมาแค่เสี้ยวเดียวเพราะที่เหลือขโมยสารภาพว่าได้นำไปหลอมใหม่แล้วนำไปขายแล้ว เสียดายครับ