สืบเนื่องจากคุณพลายงามมาชวนเล่นกลบทในกระทู้
href='
http://vcharkarn.com/snippets/board/show_message.php?dtn=dtn5&number=520'
target='_blank'>
http://vcharkarn.com/snippets/board/show_message.php?dtn=dtn5&number=520/>
ดิฉันก็เลยนึกถึง " กลโคลง" ขึ้นมาได้ น่าจะเอามาเล่าสู่กันฟัง
/>
กลับไปขุดกรุสมบัติดู เพราะมีหนังสือเกี่ยวกับเรื่องนี้
/>
ชื่อ "เทพยกวีที่ถูกลืม" ของดร.นิยะดา เหล่าสุนทร
รวบรวมกลโคลงของไทยไว้
/>
ก็เลยตัดตอนจากบางตอนมาให้อ่านกันค่ะ
กลโคลง
เป็นการแต่งโคลงสี่ในรูปแบบพิเศษ ทำเป็นกลซ่อนเอาไว้ในรูปต่างๆเช่นเส้นสาย
กล่องสี่เหลี่ยมบรรจุคำ รูปพญานาค รูปดวง รูปยันต์ รูปดอกบัว
สารพัดรูปแบบที่กวีจะคิดหลอกล้อทำเป็นกลไว้
/>
ในนั้นมีถ้อยคำซึ่งผู้เล่นกลจะต้องถอดออกมาให้ได้รูปโคลงสี่สุภาพ
ตามที่กวีบรรจุคำ
เป็นการประชันไหวพริบปฏิภาณระหว่างกวีและคนอ่าน
ให้ทันๆกัน
/>
คุณค่านอกจากนี้ยังเป็นการผสมผสานวรรณคดีเข้ากับรูปของจิตรกรรม
/>
เป็นศิลปะสองสาขาซึ่งหาอ่านได้ยากยิ่ง
ยังไม่เคยเห็นในวรรณคดีอังกฤษหรืออเมริกัน
/>
กลโคลงมีอยู่ในจารึกวัดพระเชตุพนในรัชกาลที่ ๓
และอยู่ในสมุดไทยในหอสมุดแห่งชาติ
ถ้าไม่มีผู้อนุรักษ์ไว้
ก็จะสูญหายไปจากความเข้าใจของหนุ่มสาวยุค ๒๐๐๑
/>
โคลงสี่สุภาพ มีรูปแบบดังนี้ค่ะ
0 0 0 1 2..........0 ก
(0 0)
0 1 0 0 ก.........1 2ข
0 0 1 0 ก.........0 1
(0 0)
0 1 0 0 2ข........1 2 0 0
หมายเหตุ 1
หมายถึงวรรณยุกต์เอก มีไม้เอก หรือใช้คำตาย(สะกดด้วยแม่กก กด กบ)
แทนก็ได้
2 หมายถึง ไม้โท
ตัวอักษร ก ข
หมายถึงการสัมผัสกันของคำ