จดหมายถึง "กร"
ชอ่ม ปัญจพรรค์
ฉันกับน้องชอบอ่านหนังสืออ่านเล่นมากทุกคน แต่คุณป้าฉันห้ามอ่าน เพราะกลัวใจจะแตก
แต่บ้านเธอมีตู้หนังสือตั้งกลางบ้านเต็มบ้าน และเธอมีหนังสือไม้เมืองเดิมแต่งครบชุดเลย ฉันขอยืม
ไปอ่านที่บ้านหลายเล่ม เธอหยิบให้ยืมง่าย ๆ ไม่หวงของเลย
ฉันยังจำได้เธออุตส่าห์เอาผ้าพันคอสีเหลืองเนื้อหนาของเธอมาห่อผูกเงื่อนตายให้อาจินต์ถือหิ้วกลับบ้าน
ฉันรู้ดีเธองามทั้งรูปร่างและน้ำใจ
ผมเข้าใจในวันนี้เองว่าทำไมคุณอาจินต์ ปัญจพรรค์ ถึงได้แต่งหนังสือได้ดีมาก จนได้รับเกียรติเป็นศิลปินแห่งชาติ