เรือนไทย

ดูจากหน้าตา คิดว่าน่าจะรสชาติเหมือนขนมน้ำดอกไม้ใช่มั้ยคะ ตอนเด็กๆ เคยกินขนมน้ำดอกไม้จำได้ว่ามันหนืดๆ  หวานๆ  หอมแปลกๆ ไม่ทราบเรียกว่ากลิ่นนมแมวใช่หรือเปล่าคะ

ผมว่าลักษณะการกำเนิดของขนมทั้ง ๔ ชื่อ ผมว่ามันน่าจะต้องมีความสัมพันธ์กันบางประการไม่มากก็น้อย

ขนมถ้วยจีน - ขนมจุ๋ยก๋วย - ขนมน้ำดอกไม้ - ขนมบุหลันลอยเลื่อน

แน่นอนว่าขนมน้ำดอกไม้นั้นถูกคิดประดิษฐ์ก่อน แต่การที่จะนำเสนอขนมชนิดใหม่นั้นก็เพียงดัดแปลงอะไรนิดหน่อยจากของเก่า พลิกแพลงให้เก๋ขึ้น

เช่นว่า หากผมนำทองหยิบมาฝ่าครึ่ง หรือทั้งลูกนำมาวางในในเบ้าขนมน้ำดอกไม้ ก็จะได้ลักษณะที่คล้ายกัน แต่คงต้องลองชิมว่า ขนมทั้งสองจะเข้ากันดีไหม

หรือหากนำสังขยาซึ่งเป็นไข่มาวางลงไป มันก็พอได้แต่จะเก๋กว่าไหมหากจะนำของเหลวมาหยอดใส่ ซึ่งทำให้ขนมออกมาหน้าตาดูดีกว่ามาก

<table cellspacing="0" cellpadding="0" width="100%"><tr><td><img src=" rtimages/RW2725x4.jpg">
 พระบทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ถือได้ว่าเป็นยุดรุ่งเรืองของศิลปไทยสมัยหนึ่ง ด้วยพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ทรงโปรดดนตรีและวรรณกรรม จนถึงขนาดพระราชนิพนธ์เพลงไว้เป็นพระราชมรดกแก่แผ่นดิน 1 เพลง คือ เพลง"บุหลันลอยเลื่อน"(ห้ามเรียกว่านี้เพลง"บุหลัน" เฉยๆเพราะในเพลงไทยก็มีเพลงชื่อว่า บุหลัน อีกเพลงหนึ่งเหมือนกัน เดี๋ยวจะเข้าใจคลาดเคลื่อนกันไป)

เพลงบุหลันลอยเลื่อน มีชื่อเรียกแตกต่างกันมากหลายนาม เช่น บุหลันลอยเลื่อน, บุหลันเลื่อนลอยฟ้า,สรรเสริญพระจันทร์, สรรเสริญพระบารมีไทย,ทรงพระสุบิน เป็นต้น และที่สำคัญเพลงบุหลันลอยเลื่อนนี้ก็ยังเคยใช้เป็นเพลงสรรเสริญพระบารมีในยุคสมัยหนึ่งด้วย

ประวัติของเพลงนี้กล่าวว่า ในเวลาว่างพระราชกิจตอนกลางคืน พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัยมักโปรดทรงซอสามสาย(ซอคู่พระหัตถ์ได้พระราชทานชื่อว่า สายฟ้าฟาด) ถ้าไม่ร่วมวง ก็มังทรงเดี่ยวแต่พระองค์เดียวจนดึก ถึงเสด็จเข้าบรรทม ในคืนหนึ่งได้พระสุบินว่า เสด็จไปยังสถานที่แห่งหนึ่งซึ่งสวยงามหาสถานที่ใดๆในโลกนี้เสมอเหมือนมิได้ จากนั้นดวงจันทร์ที่สาดแสงอันอำไพนั้นก็ค่อยๆลอยลงมาไกล้พระองค์พร้อมกับทรงสดับเสียงทิพย์ดนตรีอันไพเราะยิ่ง จึงประทับทอดพระเนตรทัศนียภาพอันงดงามและทรงสดับทิพย์ดนตรีนั้นด้วยความเพลิดเพลินพระราชหฤทัย ครั้นต่อมาดวงจันทร์ก็ค่อยๆลอยเลื่อนไกลจากพระองค์ไป พร้อมกับเสียงทิพย์ดนตรีนั้นก็ค่อยๆแผ่วเบาลงจนสิ้นเสียง ก็ทรงตื่นบรรทม แต่ว่าแม้ทรงตื่นบรรทมแล้วท่วงทำนองของเพลงนั้นก็ยังคงก้องกังวานอยู่ในพระโสต จึงโปรดให้ตามเจ้าพนักงานดนตรีเข้ามาต่อเพลงนี้ไว้

ต่อในในสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงตั้งกองเสือป่าขึ้น พระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้าฯ กรมพระนครสวรรค์วรพินิต ได้ทรงนำทำนองเพลงนี้มาดัดแปลงถวายใช้บรรเลง เรียกว่า เพลง "สรรเสริญเสือป่า"

ส่วนบทร้องของเพลงนี้ เป็นบทละครในเรื่องอิเหนา ตอนสังคามาระตารับบัญชาจากอิเหนาให้ไปแต่งถ้ำเพื่อจะลักนางบุษบามาไว้เพื่อหนีจากการอภิเษกกับระตูจรกา

"กิดาหยันหมอบกรานอยู่งานพัด

พระบรรทมโสมนัสอยู่ในที่

บุหลันเลื่อนลอยฟ้าไม่ราคี

รัศมีส่องสว่างดังกลางวัน

พระนิ่งนึกตรึกไตรไปมา

ที่จะแต่งคูหาสะตาหมัน

ป่านนี้พระองค์ทรงธรรม์

จะนับวันคอยเคร่าทุกเวลา"

(กิดาหยัน แปลว่า มหาดเล็ก, สะตาหมัน แปลว่า สวนหรืออุทยาน) </td></tr></table>

ชอบจังเลยค่ะ ดนตรีเย็นๆ ฟังเพลินสบายหูดี