เรือนไทย

สุดยอดคนงามนงรามสีดา
ทั้งสร้อยสุวรรณน้องจันทร์สุดา
ตะเภาแก้วก็มาวิมาลาก็ดี
สร้อยฟ้า ศรีมาลาและ สุวรรณมาลี
แม่แก้วมณี แก้วเกศรา
โอ้นางรจนา จินตะหราวาตี
หลายใจกากี บุษบารากา
ละเวงวัลลา ประแดะ กินร๊
จะเลือกใครดี รี่มาไวไว

ส่วนตัวดิฉัน ชอบนางละเวง เจ้าคะ
ร้ายดี ช้อบ ชอบ

แหม...........ก็หนูออกจะเป็นสาวผิวสีน้ำผึ้งก็ต้องชอบบุษบาสิค้า   คิดว่าสีผิวน่าจะคล้ายยยยยยยยยกันมากค่า

น้องเกาลัด เจ้าคะ
ถ้าหานางในวรรณคดี ที่สีผิวใกล้เคียงกับหนู นีี่
พี่แพรว่า นางวาลี ใน พระอภัยมณี น่าจะใกล้เคียงนะเจ้าคะ  อิอิ

พี่คะ  หนูไม่รู้จักอ่ะค่ะว่านางวาลันี่คือผู้ใด  ในพระอภัยมณีนี่หนูรู้จักแค่ผีเสื้อสมุทรกะนางเงือกแค่นั้นล่ะค่ะ

ฝนชอบ ...น้องนุชสุดท้อง.." รจนา "ค่ะ
ดูน่ารักดีค่ะ  แหม...ถึงเธอจะตกระกำลำบาก
แต่ก็ดูโรแมนติกค่ะ  อยู่กระท่อมปลายนา  กะเจ้าเงาะฯ
แค่ลำบาก นิดหน่อย .....เธอหยอกล้อ กะเจ้าเงาะ สุขใจมากค่ะ....
ลองแอบดูเธอหน่อยนะคะ

           เมื่อนั้น
นวลนางรจนาดวงสมร
จึงตามมางอนอง้อขอโทษกรณ์
วิงวอนสามีพิรี้พิไร
น้องได้ผิดพลั้งครั้งหนึ่ง
จะพิโรธโกรธขึ้งไปถึงไหน
ผัวเมียสองคนจนไร้
ชั่วดีก็ได้เห็นหน้ากัน
ถ้าทีหลังยังขืนทำเช่นนี้
จงทำโพยโบยตีให้อาสัญ
ว่าพลางนางเข้าไปนวดฟั้น
หลังไหล่ไหนคันจะช่วยเกา
ยื่นมือมาจี้ที่สีข้าง
จะหย่าร้างกันจริงเจียวหรือเจ้า
เอนอิงพิงทับลงกับเพลา
ถอนหนวดถอนเคราให้เจ้าเงาะ
แล้วหยิบหมากมาป้อนวอนขอชาน
เคี้ยวประทานสักคำทำประเหลาะ
ยียวนชวนผัวให้หัวเราะ
แสร้งออเซาะสรวลสันต์จำนรรจา

เธอช่างฉอเลาะนะคะ  ว่าไหม...อิ อิ

พระนางจันทวดีพันปีหลวง.... (พระอภัยมณี)
ละเวงวัณฬา.... (พระอภัยมณี)
มุจลินทร์.... (จันทโครพ)
ศรีสุพรรณ.... (สังข์ศิลป์ชัย)
ทิพเกสร... (ลักษณวงศ์)

คุณแดนสรวงนี่ ชายไทยแ้ท้นะเจ้าคะ
หลายใจจริงๆ
ห้านาง นี่ เกินสี่ห้องหัวใจนะเจ้าคะ

ทีนี่มาแอบดูต่อนะคะ...  เจ้าเงาะตอบว่าไง

  เมื่อนั้น
เจ้าเงาะยิ้มพลางทางว่า
แม้นถ้าทีหลังไม่ฟังกัน
นี่หากว่ารักเจ้าอักโข
จึงสู้ดับโมโหไม่หุนหัน
ว่าพลางเชชิดติดพัน
ถ้อยทีดีกันดังใจจง ฯ

น่าอิจฉานะคะ.....

ฝน...พิมพ์ผิดนิดนึงค่า..

ว่าพลางเชยชิดติดพันค่ะ

ส่วนตัวหล้านี้ก็ชอบรจนาเหมือนพี่ฝนเลยค่ะ เพราะเธอเป็นน้องเล็กที่สงบเสงี่ยมไม่เถียงพี่ๆ น่ารัก และแถมมีจิตใจที่ดีด้วยค่ะ

เมื่อนั้น
ทั้งหกบุตรีผู้พี่ใหญ่
เห็นผัวกลัวเงาะขัดใจ
.....................................
โมโหหันมาด่าน้องสาว
ไม่ว่ากล่าวผัวมั่งทำนั่งเฉย
....................................
ดูถูกผู้ใหญ่ช่างไม่เกรง
มันเหมาะเหม็งแล้วหรือนางรจนา


รจนาทนไม่ไหว เบรกแตกทันที....

เมื่อนั้น
รจนายิ้มพลางทางว่า
เออพี่นี้อะไรช่างพูดจา
กลับมาว่ากระนั้นขันจริง
เดิมใครด่าทอก่อก่อน
ควักค้อนเคืองขัดสะบัดสะบิ้ง
ครั้นเขาว่ามั่งก็ชังชิง
.........................................
เมื่อเป็นผู้ใหญ่ไม่ไว้ตัว
ยังจะมาว่าผัวข้าหยาบหยาม
ชะพี่เขยข้าหน้างามงาม
บุ่มบ่ามบ้าเลือดไม่เหือดเลย
..................................................
ว่าพลางทางหัวเราะเยาะเย้ย
พี่เขยพี่สาวฉาวไป

ชอบนางปรียทรรศิกาค่ะ  ไม่เคยอ่าน  แต่อาจารย์เล่าให้ฟังสมัยเรียนค่ะ

ทำไม มีแต่ตัวนางเอกคะ  ตัวร้ายๆ ไม่มีหรือ  ชอบนางร้ายทุกตัวในวรรณคดีไทยคะ
เอาแค่ร้ายเล็กๆ  ก็ นางละเวงวัลลา  
ชอบนางละเวงวัลลาคะ

มาบอกว่าชอบนาง..สร้อยสุมาลี..ได้ไหมคะ ฮิฮิ

หัวใจของคุณแดนสรวงเป็นคอนโดค่ะ ผู้อาศัยห้าคนยังน้อยไป   มีอีกหลายร้อยห้องยังว่างอยู่
นางในวรรณคดีที่ชอบ...ชอบแก้วกิริยานะคะ
 เป็นคนนิสัยดี เป็นผู้หญิงในเรื่องขุนช้างขุนแผนคนเดียวที่ไม่เคยมีบททะเลาะเบาะแว้งตบตีกับใคร   วางตัวเรียบร้อยตลอด
นึกๆก็น่าเสียดาย น่าจะได้เป็นเมียเอกของขุนช้าง ดีกว่าจะเป็นเมียอันดับท้ายของขุนแผน

น้องโม่แวะมาแล้วครับแต่จำสาวๆในนี้ไม่ด้ายเลยคร้าบ ต้องตอบให้ตรงกระทู้ด้วยใช่มะ  ชอบเสาวคนธื(ภรรยาสุดสาคร)แล้วกันแกขี้หึงดี

ชอบนางสาวิตรีค่ะ  เพราะเป็นภรรยาที่ซื่อสัตย์ต่อสามี  จงรักภักดี  ถึงแม้จะรู้ว่าพระสัตยวานจะต้องตายในอีกหนึ่งปีก็ยังรัก  เมื่อสามีตายก็ใช้ไหวพริบและความพยายามช่วยให้สามีกลับมีชีวิตได้  ทั้งดี มีคุณธรรม  ฉลาด สวย  ไม่อ่อนแอ  มีสติ รู้จักแก้ปัญหา   พร้อมทุกอย่างค่ะ  บรรยายไม่หมด

ชอบนางทมยันตี เพราะเป็นนางที่ซื่อสัตย์และฉลาดที่รู้ว่าพระนลปลอมตัวมา  สังเกตไหมคะว่านางในวรรณคดีของรัชกาลที่ 6 จะเป็นนางที่มีความซื่อสัตย์

ชอบนางประแดะค่ะ จ๊าบบบดี

สูงระหงทรงเพรียวเรียวรูด
งามละม้ายคล้ายอูฐกะหลาป๋า
พิศแต่หัวตลอดเท้าขาวแต่ตา
สองแก้มกัลยาดังลูกยอ

เนี่ยะหุ่น Naomi Campbell เลยนะคะ  แถมเลือกทางเดินชีวิตของตัวเองอย่างไม่กลัวเกรงอะไร  เป็นวรรณคดีเรื่องที่ดิฉันจำได้ดีที่สุดเลยค่ะ

ตอนแรกคิดว่าคุณแดนสรวงจะชอบคุณหญิงผอบแก้วเสียอีกค่ะ

ชอบความคิดของคุณพี่พวงร้อยค่ะ จ๊าบดีแบบคุณพี่พูดแหละค่ะ

แต่ถ้าด้านความงาม ชอบสร้อยสุมาลี แบบคุณนาข้าว ค่ะ

อันตัวของลูนนั้น ชอบนางรจนานะคะ เพราะเมื่อครั้งตอนที่ลูนเรียนอยู่ชั้นป.2 นะคะ ตัวของลูนนี้ เคยมีโอกาสสวมบทบาทเป็นนางรจนาเสี่ยงพวงมาลัยให้พี่เงาะมาแล้วนะคะ

- เกศสุริยง
- แตงอ่อน
- อุทัยเทวี

ชอบนางยอพระกลิ่นค่ะ  อ่านทีไรอยากกินข้าวหลามทุกที  โฮะๆ

รักในนิสัยของนางในวรรณคดีที่ชื่อ จิตรา จำไม่ได้แน่นอนว่ามาจากเรื่องไหน พระเอกชื่ออรชุน โครงเรื่องแบบว่า เทพให้พรนางให้อรชุนหลงรักแต่ในเวลาแค่ปีเดียว รักน้ำใจที่เด็ดเดี่ยวของเธอค่ะ

อืม.... จูนชอบตะละแม่จันทราค่ะ แกร่งดี

นึกขึ้นมาได้อีกคนค่ะ อย่างเวนิสวาณิชนี่เป็นวรรณคดีไหมคะ
พอดีจูนชอบนางเปอร์เชียน่ะค่ะ

ชอบหรือเปล่า ยังไม่ทราบ  
แต่แน่ใจว่าเธอ งาม แน่นอนค่ะ

" สีดา"

พิศพักตร์ผ่องพักตร์ดั่งจันทร
พิศขนงก่งงอนดั่งคันศิลป์
พิศเนตรดั่งเนตรมฤคิน
พิศทนต์ดั่งนิลอันเรียบราย

พิศโอษฐ์ดั่งหนึ่งจะแย้มสรวล
พิศนวลดั่งสีมณีฉาย
พิศปรางดั่งปรางทองพราย
พิศกรรณคล้ายกลีบบุษบง

พิศจุไรดั่งหนึ่งแกล้งวาด
พิศศอวิลาสดั่งคอหงส์
พิศกรดั่งงวงคชาพงศ์
พิศทรงดั่งเทพกินรา

พิศถันดั่งประทุมเกสร
พิศเอวเอวอ่อนดังเลขา
พิศผิวผิวผ่องดั่งทองทา
พิศจริตกิริยาก็จับใจ

คุณใกล้รุ่งคะ เรื่องของ  จิตรา  เป็นเรื่องแทรกในมหาภารตะยุทธ  เป็นภรรยาคนหนึ่งของ พระอรชุน  อ้อมชอบเธอมากเหมือนกัน  เพราะเป็นนักรบ  เข้มแข็ง  ถึงแม้ตัวจริงจะไม่งามแต่น้ำใจงาม    
เรื่องของจิตราหาอ่านได้จากหนังสือ  จิตรา  ของอินทรายุทธ  หรือ นายผี  รู้สึกเป็นบทละครคำฉันท์   อีกเล่มหนึ่ง  คือ  เหมือนหนึ่งนกที่จากรัง  ของ รพินทรนาถ   ฐากุร  แปลโดย อ.กรุณา -เรืองอุไร  กุศลาสัย  เป็นบทละครร้อยแก้วที่ไพเราะมาก  ทราบว่ายังมีอีกเล่มหนึ่งแต่จำไม่ได้ค่ะ อ้อ ในหนังสือ นางในวรรณคดี ของ มาลัย ก็กล่าวถึงจิตราค่ะ

ขอเลือกไซซีได้ไหมครับ แม้มัจฉาชมเพลินจมวารี แล้วไซซีก็เป็นคนไทด้วย

ขอแย้งนิด บุษบารากานั้นเป็นคนละนางกับบุษบาลูกสาวท้าวดาหานะคะ
บุษบารากาน่าจะเป็นแฟนของกะหรัดตะปาตีหรืออย่างไรนี่แหละ  เด๋วคืนนี้จะกลับไปค้นมาบอกอีกที
ชื่อเต็ม ๆของบุษบาที่เป็นแฟนอิเหนา น่าจะเป็น อนะบุษบาหนึ่งหรัด นะคะ (ปล.เดาเอาทั้งเพ)
นอกจากนี้ก็ยังมีอีกหลายบุษบาในเรื่องนั้นน่ะค่ะ อย่างบุษบาวิลิศ...แฟนใครไม่รู้อีกนั่นแหละลืม

ต่อจากกระทู้ข้างล่าง ความคิดเห็นที่ ๒๐ ครับ



http://vcharkarn.com/snippets/board/show_message.php?dtn=dtn5&number=695&show_comment=1



นางอุษาจารึกกลอนลงในใบพลูตอบท้าวแสนปมไปว่า...



๏ ในลักษณ์นั้นหนาน่าประหลาด........เป็นเชื้อชาตินักรบกลั่นกล้า

เหตุไฉนย่อท้อรอรา........................ฤๅจะกล้าแต่เพียงวาที

เห็นแก้วแวววับที่จับจิต...................ไยไม่คิดอาจเอื้อมให้เต็มที่

เมื่อไม่เอื้อมจะได้อย่างไรมี...............อันมณีหรือจะโลดไปถึงมือ

อันของสูงแม้ปองต้องจิต...............ถ้าไม่คิดปีนป่ายจะได้หรือ

ไม่ใช่ของตลาดที่อาจซื้อ..................ฤๅแย่งยื้อถือได้โดยไม่ยอม

ไม่คิดสอยมัวคอยดอกไม้ร่วง............คงชวดพวงบุปผชาติสะอาดหอม

ดูแต่ภุมรินเที่ยวบินตอม...................จึ่งได้ออมอบกลิ่นสุมาลี ฯ



สำหรับผมชอบท่อนนี้มากเป็นพิเศษครับ



...อันของสูงแม้ปองต้องจิต.....ถ้าไม่คิดปีนป่ายจะได้หรือ...



ฟังแล้วทำให้มีความมานะพยายามมากขึ้น...



จากเรื่องท้าวแสนปม พระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ ๖ ครับ

http://vcharkarn.com/snippets/board/show_message.php?dtn=dtn5&number=679



เห็นในกระทู้นี้  คุณแจ้งบอกว่า  อย่าเอื้อมเด็ดดอกฟ้า..



ตกลงจะปีนหรือไม่ปีนแน่คะ

ขออภัยเจ้าของกระทู้ ขออนุญาตใช้สิทธิ์พาดพิงนิดนึงครับ...

ความจริงผมรอให้แม่หญิงนำกลอนท่อนที่ผมชอบไปตอบที่กระทู้โน้นครับ
แต่รอตั้งนานแม่หญิงก็ไม่ไปตอบซักที ผมเลยนำมาลงเองที่นี่ ทำให้ดูขัดๆ กัน

ว่าแต่แม่หญิงให้นิยามของคำว่า "ของสูง" ไว้อย่างไรครับ

คุณแจ้งมาตามแล้ว งั้นกลับไปกระทู้เดิมค่ะ
(เดี๋ยวเจ้าของกระทู้จะตกใจ  สาว ๆ หน้าใหม่ชื่อแปลกทีมนี้มาจากไหนกันก็ไม่ทราบนะคะ แต่รู้สึกว่าเป็นทีมที่น่ารัก สนุกสนานกันดีจังเลยค่ะ)

ก่อนไปขอแจมความเห็นว่า แม่หญิงชอบ นางเอกเรื่องขุนศึกค่ะ

ชอบตะเภาแก้ว จ้ะ หนูแพรมน เพราะเคยเล่นลิเกเป็น ตะเภาแก้วมาก่อน

เห็นจะต้องฉายซ้ำอีกรอบ มีคนเคยเอาโคลงโลกนิติบท "อย่าเอื้อมเด็ดดอกฟ้า มาถนอม"ฯ บทเดียวกับที่คุณแจ้งเอามาท่องเตือนตัวเองอยู่ตอนนี้ มาฝากผมเหมือนกัน

ผม - ดอกดิน - เอ๊ย ดิน เฉยๆ ก็เลยไปตอบว่า

"อย่าเอื้อมเด็ดดอกฟ้า   มาถนอม
สูงสุดมือมักตรอม     อกไข้"
ดอกฟ้ากลิ่นฟุ้งหอม   ถึงท่าว ดินนา
เจียมจิตดินยากไร้   สูดได้แต่หอมฯ

จอมขวัญจอมเอี้องฟ้า สูงลอย แลนา
ดินหากยังคงคอย    ต่ำใต้
สูงส่งสุดมือสอย      หากสวาท
รอแม่เมตตาไซร้    ร่วงคว้างลงเองฯ....

ทิดแจ้งเอ๋ย ถึงไม่คิดจะเด็ดดอกฟ้า แค่จะเด็ดดอกพยอมยามยากแก้ขัดไปแทนน่ะ ก็ไม่แน่ว่าจะสอยได้ง่ายๆ หนา  เกิดถ้าดอกพยอมเป็นพยอมผลิบนกิ่งโพยม ขึ้นมา - ก็ดอกฟ้าอยู่ดีนั่นแหละ (โพยม - ฟ้า)
ก้มหน้าก้มตาเรียนหนังสือหนังหาให้จบเสียก่อนเฮอะ ออทิดแจ้ง ไม่นานหรอกน่ะทั้งดอกฟ้าดอกโพยมก็คงจะเอ็นดูโน้มลงมาเอง...

กำลัง "อิน" กะบทในมิวสิกวิดีโอน้ำเน่าที่แต่งเองครับ นี่ตามบท ตอนนี้ผมต้องเดินตากฝน หัวเปล่าไม่มีหมวกมีร่มทั้งนั้น ใช่มั้ยเนี่ย (ตากฝนแล้วมันหายอกหักตรงไหนก็ไม่รู้ น่าจะปอดบวมมากกว่า) - -

โอ้ว่าอนิจจาความรัก
เพิ่งประจักษ์ดังสายน้ำไหล
มีแต่จะไหลเชี่ยวเป็นเกลียวไป
ที่ไหนเลยจะไหลคืนมา
บุรุษใดในพิภพจบแดน
จะมีใครได้แค้นเหมือนดั่งข้า
โฉมระเด่นไม่เห็นใจจรกา
จะมีแต่เวทนาเป็นเนืองนิตย์
โอ้อะหนะบุษบากระยาหงัน
จากทัชมะฮาลอันวิจิตร
ไปเป็นขวัญชีวา- บาบาน่าสปลิ๊ต
ทิ้งเนงบาช้ำจิตอยู่เดียวดายฯ....

ปี่พาทย์ทำเพลงโอดกาเหว่า....

พี่ดูใจค่ายนอกออกหนักแน่น
ดังเขตแคว้นคูขอบนครหลวง
ไม่เห็นใจจริงนางในกลางทรวง
ชายทะลวงเข้ามาบ้างจะอย่างไร

กลับบ้านเราเฮอะ  แม่เรไร  พี่ยกขันหมากมาคอยนานกว่า ๓ เดือนแล้วนะน้อง
น้องขอผัดให้ดวลเพลงเสร็จก่อนพี่ก็รอ  เนี่ยจะเล่นมิวสิกวีดิโออีกแล้วรึ

เห็นกำลังอินบทสอยดอกฟ้ากัน เอาโคลงล้านนามาฝากอีกบทแล้วกัน

"ทองกวาวทังช่อช้อย    สิมพลี
หลายหล่นเต็มปฐพี   แผ่นหล้า
ยลบนหมู่ปักษื แสวงเสพ ชุมเอย
ตายชื่อลางแล้วกล้า   มิได้เชมชม"

นิราศหริภุญชัยค่ะ    ทำนองว่าหมายปองดอกทองกวาวช่อที่สูงที่สุดของต้น  ที่หล่นรายบนพื้นนั้นหาสนใจไม่  แต่ชายเดินดิน ฤ จะสู้หมู่ปักษีอันบินสูงได้  พี่ต้องตรอมใจตายแน่ ๆเพราะมิอาจได้ชมเชยทองกวาวสวรรค์

แก้คำผิดค่ะ ปักษี  ไม่ใช่ ปักษื

มีใครชอบนางพิมบ้างไหมคะ

 ชอบคนที่เป็นนางในกลอนนี้อ่ะ

งามงอนอ่อนระทวยนวยแน่ง
ดำแดงนวลเนื้อสองสี
ผ่องพักตร์ผิวพรรณดั่งจันทรี
นางในธานีไม่เทียมทาน

ไม่รุ้ว่าเป็นใครอ่ะ จำไม่ได้แล้ว

แต่ก็ชอบอ่ะ อิอิ

 นิยม วาสิฏฐี ที่สุด ได้อ่านตอนเรียนวรรณคดีชั้นมัธยมเป็น
ภาคบนดิน จนเมื่อโตขึ้นจึงย้อนกลับมาอ่านทั้งภาคบนดิน และสวรรค์

         เว้นจากความงาม(ที่กามนิตเห็นแล้วตะลึง บรรยายว่างามดุจพระนางลักษมี) ปัญญา และตระกูลที่เหนือกว่าสามัญชนแล้ว เธอก็เป็นหญิงปุถุชน คนธรรมดา
         มีทุกข์หนักจากความรัก (แม้เมื่อตอนบวชเป็นภิกษุณีแล้วก็ยังหักอาลัยในรักไม่ได้) มีความแค้นถึงขนาดคบคิดกับองคุลีมาล
จัดการสามีตน
          แต่ในท้ายที่สุดแล้ว บนสวรรค์ พรหมโลก เธอเป็นผู้ที่นำพากามนิตและตัวเธอเองพ้นการเวียนว่าย หลุดจากวัฏสงสาร

 รจนา ค่ะ   ดูคนถึงเปลือกในเลย

 สูงระหงทรงเพรียวเรียวชะลูด    
งามละม้ายคล้ายอูฐกระหลาป๋า    
พิศแต่หัวจรดเท้าขาวแต่ตา      
สองแก้มกัลยาดังลูกยอ      
คิ้วก่งเหมือนกงเขาดีดฝ้าย        
จมูกงามละม้ายคล้ายพร้าขอ            
หูกลวงดวงพักตร์หักงอ        
ลำคอโตตันสั้นกลม        
สองเต้าห้อยตุงดังถุงตะเคียว        
โคนเหี่ยวแห้งรวบเหมือนบวบต้ม        
เสวยสลายาจุกพระโอษฐ์อม      
มันน่าชมน่าเชยนางเทวี
 

 สวยนะคะ แม่ประแดะ ไม่ทราบมีใครเขียนรูปเธอไว้หรือเปล่า

 ความงาม ขึ้นกับตาคนมอง
นางประแดะมีรูปโฉมอย่างในความเห็นเพิ่มเติมที่ 46 แต่ระเด่นลันไดก็ชอบใจ

อย่างสีดานั้นว่างามสุด ๆ ฟันดีเรียบสนิทดังสีนิล
มาเดินยิ้มแถวสยามสแควร์จะมีคนมองหรือเปล่า

ความงามขนาดไหนก็เลียนแบบกันได้
อย่างนางเบญจกาย ก็แปลงเป็นสีดาเหมือนเสียจนทั้งพระราม ทั้งทศกัณฑ์หลง
พระพิศพื้นศิโรโรธ   พระองค์โอฐและนัยยา
กรแก้มพระกัณฐา .... ก็แม้นเหมือนสีดาเดียว
พิศทรวงและดวงถัน ในเบื้องบั้นพระองค์เรียว
ชะรอยรูปสีดาเจียว .. ประจักษ์แล้วนะอกอา

หรืออย่างพระสุธน ตามนางมโนราห์
ว่ารักนักรักหนา พอตามมาเจอตัวก็กลับจำไม่ได้ว่าเมียเป็นตัวไหนกันแน่
เพราะนางกินรีต่างก็สวย ๆ กันทั้งนั้น

ถ้าผมจะเลือก"สโนว์ไวท์"เป็นนางในดวงใจจะผิดกติกาหรือเปล่า    

 ง่ะ แล้วถ้าผมจะชอบแก้วหน้าม้าขึ้นมา
จะมีนแคะค่อนมั้ยครับ ว่ากินแรงผู้หญิง

 สวัสดีทุก ๆ ท่านครับ
ผมคิดว่า นายลันไดก็เสน่ห์แรงไม่เบาครับ

"หรืออย่างพระสุธน ตามนางมโนราห์
ว่ารักนักรักหนา พอตามมาเจอตัวก็กลับจำไม่ได้ว่าเมียเป็นตัวไหนกันแน่
เพราะนางกินรีต่างก็สวย ๆ กันทั้งนั้น"

ถ้าไม่ได้พระอินทร์กระซิบว่า ต้องมีแมลงวันทองเกาะ พระสุธนคงไม่ได้สมหวังครับ
ส่วนตัวแล้ว ผมชอบ แคทวูแมน เอ๊ย แก้วหน้าม้าเหมือนพี่ติบอครับ
อีกตัวหนึ่ง คือ นางทองประศรี เพราะเธอเป็นผู้หญิงเก่งครับ

 เป็นสมาชิกใหม่ค่ะ
กระทู้นี้ ไม่ง่ายเลยที่จะตอบ เพราะห่างเหินนางในวรรณคดีมานาน
กวีโบราณเขียนถึงนางเอกไว้แบบหาตัวตนที่จริงแท้ไม่ค่อยได้
แคแรคเตอร์larger than lifeหมด
เหตุผลตอนเด็กๆ ก็ชอบนางเอกอย่างสุวรรณมาลี รจนา และไม่ชอบละเวงวัลลา อย่างยิ่ง
สงสารนางเงือกและนางพันธุรัตมากๆ
และไม่ชอบความซื่อของนางวันทองเลย
นางเอกวรรณคดีจึงเหมือนตกเป็นเหยื่อหมด
มีที่แปลก แหวกแนวจนกุลสตรีรับไม่ได้ก็นางเอกในจันทโครพ
คือนางโมรา
ผิดแผกนางเอกทั่วๆไปเช่นปลาบู่ทอง โสนน้อยเรือนงามซึ่งดีและซื่อจนน่าใจหาย
หรือมโนราห์
นางเหล่านี้ ถูกเขียนให้เป็นเหยื่อหมดเลยค่ะ
..
เวลาเปลี่ยน ประสบการณ์ในชีวิตและการอ่านมากขึ้น
เมื่อดิฉันอยากตอบกระทู้นี้ ทำให้ต้องพิจารณาว่า ชอบใคร
มีคนหนึ่งที่ชอบไม่เปลี่ยนก็คือรจนา
เพราะความฉลาด อุตส่าห์เห็นรูปสุวรรณอยู่ชั้นใน
แล้วยังยอมไปอยู่กระท่อมไร่ปลายนากับเจ้าเงาะ
สู้การช็อคของสังคม..
อยู่เคียงข้างคนรัก
เป็นนางเอกที่ปฏิวัติภาพนางเอกทั้งมวล
ชอบจริงๆค่ะ...
พล็อตนี้ของสุนทรภู่ สุดยอดความคิดสร้างสรรค์ค่ะ

 ไงจ๊ะ เสธ. เฟื่องแก้ว
บอกให้ซื้อธงเตรียมไว้ปัก ตอนประกาศชัย
ยังไม่ทันไร คณะก่อการโดนรวบตัวหมด
.
.
.
หลงคิดว่าวิ่งเข้าวิ่งออกเรือนหลายๆสิบเที่ยว อึกทึกครึกโครมจะตาย
ทำไม้น้า...เจ้าของเรือนนอนหลับไม่รู้ นอนคู้ไม่เห็น

 คุณนุชนา  โพสต์ไว้ ๒ กระทู้แล้วนะคะ  จะให้เปิดโปงรึไง

คุณกุ้งแห้ง   สังข์ทองเป็นพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัยค่ะ  ไม่ใช่ของสุนทรภู่

 ว้าย จริงด้วย
กุ้งแห้งสับสนค่ะ
ขอบคุณค่ะ

 แปลกใจมานาน
ว่า
เอ
ทำไม
คนผอม ๆ ต้องเรียกว่า"กุ้งแห้งเยอรมัน"
เยอรมันมีกุ้งแห้งด้วยหรือ
ทำไมไม่กุ้งแห้งไทย
หรือกุ้งแห้งแปดริ้ว  

ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ครับ

 ผมนึกถึงนางผีเสื้อสมุทรก่อนเลยครับ
แต่ถามว่าชอบใคร พวกนางเอกๆ
...นางในวรรณคดีทั้งหลาย
ไม่ถึงกับมาอยู่ในดวงใจได้..
เพราะลืมไปหมดแล้ว.. แฮ่ะๆ
เวลาผมจะนึกถึงผู้หญิงสวยๆสักคน
ไม่อยู่ในวรรณคดีหรอกครับ
จะดูไปที่ละส่วน เช่น คิ้วสวย
ตาสวย หุ่นงาม
อย่างคิ้วแฟนผม
ตาแอนเจลีน่า โจลี่
หุ่นอุมา เธอร์แมน
ค่อยร่วมสมัยหน่อยครับ

 ต้องประแดะเท่านั้นงามหาใครเปรียบ(เพราะคงไม่มีนางใดอยากสวยเหมือนนางประแดะ)

 สวัสดีค่ะ คุณนิรันดร์
นั่นน่ะสิคะ
ผอมเหมือนกุ้งแห้ง
แต่ทำไมคนโบราณต้องเติมเยอรมันไม่รู้
ต้องมีที่มาแน่ๆนะคะ

 สวัสดีครับ  

เมื่อวานไปเดินสวนจตุจักร ผ่านร้ายขายน้ำผลไม้เห็นเขาเขียนว่า
"น้ำฝรั่งไทย" งงงงเหมือนกัน
ว่าเป็นน้ำลูกครึ่งหรือไง  

เคยเห็นแต่ลูกครึ่ง"ฝรั่งเวียตนาม"