เรือนไทย

สวัสดีครับ ผมเป็นลูกศิษย์อาจารย์สมบัติ สมศรีพลอย อาจารแนะนำให้มาตั้งกระทู้ถามในเว็บนี้

ผมมีคำคถาม2ข้อ จึงความอนุเคราะห์จากอ.ว.วินิจฉัยกุลและท่านผู้รู้ทุกท่าน

1. อยากทราบท่านคิดอย่างไรกับค่านิยมผัวเดียว เมียเดียว ของฟักกับแม่เพ็ง ในหนังสือรัตนโกสินทร์ของว.วินิจฉัยกุลผ่านสมัยรัชกาลที่1-3

ซึ่งขัดกับสภาพสังคมความเป็นจริงที่ในยุคนั้นขุนนางชั้นผู้ใหญ่นิยมมีเมียหลายคน จึงอยากถามว่า ท่านคิดว่าผู้เขียนต้องการสื่อสะท้อน ความคิดใด

ถึงได้สะท้อนชีวิตของตัวละครในงานเขียนต่างจากสภาพความ

เป็นจริง ซึ่งความเป็นจริงแล้วค่านิยมผัวเดียวเมียเดียว เพิ่งได้รับความนิยมและยอมรับในรัชกาลที่6

2. อ.วินิฉัยกุล อ้างอิงหลักฐานชิ้นใดในการนำมาแต่งเรื่องรัตนโกสิน

ปกติจะแยกงานในนามปากกา "เทาชมพู" ออกจาก "ว.วินิจฉัยกุล"  ไม่ตอบเรื่องงานส่วนตัวในเรือนไทยค่ะ   
แต่บางทีแฟนหนังสือตามมา จะปฏิเสธก็เสียน้ำใจกัน
ข้อ 1  คุณถามค.ห.คนอื่นๆด้วย  ดิฉันก็ไม่ทราบว่ามีใครในเรือนไทยอ่านนวนิยายเรื่องนี้บ้าง ก็ยกให้คนอื่นตอบก็แล้วกัน
ข้อ 2  คุณอ่านหนังสือไม่จบเล่มแน่ๆ  ไม่งั้นคงทราบแล้วว่านวนิยายเรื่องนี้มีที่มาจากประวัติของสกุลวินิจฉัยกุลเอง  หลักฐานทั้งหลายก็บอกไว้ในบรรณานุกรมท้ายเล่มอยู่แล้ว

อ่านนวนิยายเรื่องนี้แล้วค่ะ แล้วก็เห็นว่าเป็นเรื่องของสกุลวินิจฉัยกุลนั่นเอง เพราะฉะนั้น ท่านผู้แต่งน่าจะรู้ดีที่สุด

คิดอีกทีพ่อฟักเธอคงรำคาญเรื่องเมียน้อยเมียหลวงแบบขุนแผน นางพิม ลาวทอง มั้งคะ เธอเลยขอมีคนเดียวดีกว่า ซึ่งดิฉันว่ามันก็ไม่น่าแปลกนะ ในเมื่อสมัยนี้เราเปลี่ยนสังคมเป็นแบบ monogamy แล้ว คนก็ยังดิ้นรนหากิ๊ก กันได้ แล้วในช่วงสังคม polygamy จะมีคนคิดนอกกรอบบ้างไม่ได้เนาะ 

ถ้าตอบตามสำนวนในกระทู้โน้น ก็ต้องบอกว่าแล้วแต่วาสนา(อย่าแปลแบบไทยนะครับ ต้องแปลแบบบาลี)ของแต่ละคน

สวัสดีครับ สมาชิกใหม่ครับ
จากที่อ่านนวนิยายเรื่องนี้มานะครับ ขอแสดงความคิดเห็นว่า อาจจะเป็นความตั้งใจของพ่อฟักเอง ที่จะมีใจรักมั่นกับแม่เพ็งคนเดียว โดยผมมองว่าน่าจะเกิดจากความเจ็บช้ำน้ำใจจากแม่ช้อง ที่มีจิตใจรวนเร ไม่มีความจริงใจ ทำให้พ่อฟักมานะที่ว่า ถ้าตนเองจะมีเมียแล้ว ก็จะขอมีเมียเดียวไปตลอดชิวิต

คิดดูนะครับขนาดแม่เพ็งหาเมียน้อยให้ ยังไม่เอาเลย

อ่านเรื่องนี้ตั้งแต่สมัยเป็นเด็กหัวเกรียนเลยครับ ไว้จะไปหาถ่ายภาพปกมาให้ชมกัน แบ่งเป็น ๒ เล่ม

เหมือนว่าพ่อฟักนั้นจะเป็นลูกจีน เจ๊สัวก็มีเมียเดียวเป็นไทย

ผู้ชายที่รักมั่นใจเดียวมีอยู่จริง ไม่ว่าจะในยุคสมัยใด อาจเป็นเพียงส่วนน้อยที่หาได้ยากมาก แต่เชื่อเถิดว่ามีอยู่จริง คุณปู่เป็นคนจีนที่อยู่ในฐานะพอมีอันจะกินอยู่บ้าง ท่านบุคลิกดีหน้าตาดีมีความรู้มีกิริยามารยาทดีมาก ท่านถูกจับแต่งกับคุณย่าที่ไม่สวย ไม่มีความรู้ อยู่ในฐานะที่ยากจนมาก แต่ท่านขยันและทำอาหาร+ปักผ้าเก่งมาก (คุณแม่เล่าให้ฟังอีกทีว่าท่านเคยเห็นฝีมือชุนผ้าของคุณย่าแล้วแทบอยากกราบฝากตัวเป็นศิษย์)  ที่ต้องแต่งเพราะผู้ใหญ่กลัวว่าคุณปู่จะมาได้เมียไทย  เชื่อไหมว่าตลอดชีวิตของท่านไม่เคยมีกิ๊กหรือเมียน้อย หรือเลี้ยงอีหนูใดๆเลยจนตายจากกัน ทั้งๆที่ท่านอยู่ในฐานะที่จะทำได้เมื่อญาติผู้ใหญ่เสียชีวิตหมดแต่ท่านก็ไม่ทำ  ตัวคุณย่าเองป่วยหนักหลังจากคุณปู่เสียไม่เท่าไหร่ และนอนเป็นผักนานนับสิบปีกว่าจะเสีย  ไม่รู้ว่าคุณปู่จะรักคุณย่ามากแค่ไหนเพราะไม่เคยเห็นท่านแสดงออก  แต่รู้ว่าคุณย่ารักคุณปู่มากเพราะได้อยู่ใกล้ชิดในช่วงที่คุณปู่จากไป ประทับใจความรักของท่านทั้งสองมาก

ในเรื่อง พ่อของฟักมีเมียน้อยค่ะ บังเอิญเปิดเจอพอดี

"แม่เอง ก่อนจะมีลูกชายก็มีแต่ลูกสาว" แม่พลับเล่าต่อไป "มีแม่ส้มจีนอยู่กับเขาคนเดียวเท่านั้นแหละ ตั้งท้องอีกหลายทีก็แท้งเสียทั้งนั้น จนกระทั่งคุณพ่อของพ่อฟักกลุ้มใจว่าจะไม่มีลูกชายสืบแซ่ เลยไปมีเมียน้อยอีกตั้งสองสามคน แม่ก็เฉยเสีย...แล้วก็แปลก พอได้เมียน้อยมา เมียน้อยก็มีแต่ลูกสาว แม่เองเสียอีกกลับตั้งท้องได้ลูกชายสองคนติดกันเลย คุณพ่อดีใจจะตาย"




โดยส่วนตัวคิดว่าพ่อฟักเป็นคนรักเดียวใจเดียวค่ะ แล้วตอนที่พ่อฟักตกหลุมรักแม่เพ็ง ก็กังวลว่าแม่เพ็งเป็นถึงลูกสาวพระยา ถูกส่งตัวไปเรียนถึงในรั้วในวัง ไม่ใช่สาวชาวบ้านธรรมดา พ่อฟักเสียอีกที่กลัวว่าจะไม่ดีพอสำหรับเธอ ความรักของพ่อฟักและแม่เพ็งจึงไม่ใช่ความรักแบบใจเร็วด่วนได้ มีอุปสรรคกีดขวาง กว่าจะได้ครองรักกันก็มีบททดสอบลองใจ พ่อฟักเลยไม่คิดจะทิ้งขว้างแม่เพ็งไปหาผู้หญิงอื่นง่ายๆ ล่ะมั้งคะ
แล้วคนที่มีจิตใจมั่นคง ซื่อสัตย์กับคู่ครอง ต่อให้อยู่ในสภาพแวดล้อมแบบ polygamy ก็คงไม่อยากมีเมียน้อยอยู่นั่นเอง  ;D

ตอนนั้นปี ๒๕๓๐ ยังเป็นเด็กหัวเกรียน ต้องเก็บเงินค่าขนมอยู่หลายเดือนกว่าจะซื้อนิยายชุดนี้ได้ ชุดละ ๑๐๐ บาท พิมพ์ครั้งที่ ๒

คำนิยมท้ายเล่มเรื่องครอบครัวสังคมสมัยนั้น

ลอคอินมาตอบเลย หลังจากแอบอ่านอย่างเดียวตั้งนาน

พ่อฟักเป็นคนมีอุดมการณ์สูงและรักหน้ารักชื่อตัวเองค่ะ ฝรั่งเรียก มี self-esteem สูงรึเปล่าคะ แต่ส่วนตัวเรียกง่ายๆ ว่า เธอตีส

คนลักษณะนี้จะทำอะไรที่เห็นว่าเหมาะว่าควรเท่านั้น ไม่ว่าต่อหน้าหรือลับหลังคนอื่น และรักษาคำพูดยิ่งกว่าสิ่งใด ถึงจะไม่มีใครทวง ก็ยังรักษาอยุ่คนเดียว

จากนิยาย ฟักเป็นคนจริงจังและคิดเยอะแต่เด็กๆ แล้ว โตขึ้นแม้จะวัยรุ่นก็ยังนิสัยเดิมอยู่ รักผู้หญิงแต่ก็ไม่ทำอะไรตามใจตัวเอง คิดแต่จะทำให้ถูกต้องเหมาะสม จนสาวเขาไม่รอ เธอก็แค่เสียใจ แต่พ่อฟักไม่เคยพูดว่า "รู้งี้... แถมตอนแต่งงาน ให้สัญญากับเมียไว้ว่าจะไม่มีเบอร์สอง เธอก็ไม่เคยลืม ขนาดส่งมาวางให้ข้างหน้ายังไม่แตะต้องเลย

ดังนั้น ค่านิยมน่าจะไม่มีผลกับพ่อฟักค่ะ นกในหัวใจเธอบอกอย่างไร เธอก็ทำอย่างนั้น

ไม่รู้เลยว่าเด็กชายสยาม(ในตอนนั้นยังไม่เป็นหนุ่มสยาม) จะต้องมานะอดทนถึงขนาดนี้       สมควรมีชุดพิมพ์ใหม่เอี่ยม ไม่เก่าไม่เปื่อยอย่างชุดเดิม

พระเอกเรื่องนี้ยิ้มแก้มแทบปริ ค่ะ

โอ้โห....ตั้งกะสมัยคุณหนุ่มรัตนะหัวเกรียน แม่เจ้า กี่สิบปีมาแล้วหนอ  ;D ;D :-X

เกือบ 30 ปีแล้วค่ะ

อุ๊ย...

...ไม่พูดต่อแล้ว

เดี่ยวแสดงอายุจริงขึ้นมา

ขอบพระคุณมากๆครับสำหรับความคิดเห็นดีๆ

มีนวนิยายเรื่องนี้ที่ตู้หนังสือกะเค้าเหมือนกัน พิมพ์ครั้งที่เจ็ด ปี2539 ตอนนั้นได้มาก็ลุยอ่านรวดเดียวจบ แล้วขึ้นหิ้งเลย
เรื่องราวของ พ่อฟัก และ แม่เพ็ง นี้ ผู้ประพันธ์บรรจงเรียงร้อยเขียนด้วยความรักมากที่สุดและค้นคว้ามากที่สุด (เขียนไว้ที่ปกหลัง)
ที่น่าตื่นเต้นคือ ปกหน้าด้านในมีรูปคุณ ว.วินิจฉัยกุล ผู้แต่งไว้ให้รู้จักด้วย (ท่าทางอารมณ์ดี๊ดี)