เขียนมาถึงตรงนี้ ผมขอแสดงความคารวะต่อสุภาพบุรุษทั้งสามท่าน สุดยอดลูกผู้ชายจริงๆ
หลังจากปรมาณูลงที่ฮิโรชิมา แม่ทัพญี่ปุ่นในมลายู และแม่ทัพอื่นๆก็ย่อมรู้แน่แก่ใจว่าความหวังจะชนะสงคราม เหลือศูนย์ เรื่องเจอข้อหาอาชญากรสงครามที่ท่านตนกูยกมา คงเป็นเหตุผลหนึ่ง แต่เหตุผลอื่นๆน่าจะมีอีก
อย่างแรกคือความรับผิดชอบตามหน้าที่ของแม่ทัพ
อย่างที่สองคือปล่อยโจรจีนเข้าบุกเมืองอะลอร์ สะตาร์ได้ ก็คงบาดเจ็บล้มตายกันทั้งทหารญี่ปุ่นและมลายู
ถ้าไปสะกัดตั้งด่านตรวจไว้ ยังมีโอกาสว่าโจรจีนจะไม่กล้าเสี่ยงเข้ามา ไม่เสียเลือดเนื้อญี่ปุ่น เรียกว่าตัดไฟแต่ต้นลม
อย่างที่สาม คือสามคนนี้มีศักดิ์ศรี พอกันทั้งหมด
ไม่อยากนึกว่าถ้าท่านตนกูชวนทหารอังกฤษไปพบแม่ทัพญี่ปุ่น แล้วท่านแม่ทัพใส่เกียร์ว่างเอาดื้อๆ ถือหลัก"ไม่สั่ง ไม่สู้ ไม่ทำอะไร จะได้ไม่ผิด" ป่านนี้ประวัติชีวิตท่านตนกูจะเปลี่ยนไปหรือไม่ และถ้าเปลี่ยน ประวัติศาสตร์มาเลย์คงเปลี่ยนตาม