นักเขียนอาชีพแบ่งแยกความรู้สึกได้อย่างไรหนา หากสัปดาห์หนึ่งๆ ต้องเขียนสองสามเรื่อง
ดิฉันกังวลแทนค่ะ ว่าตัวละครจะพันกันยุ่ง คาเเรกเตอร์สับกัน
เช่นจากบทเผ็ดร้อนของตัวละครหนึ่ง มาเป็นเย็นชาเฉยเมยของอีกเรื่องหนึ่ง
ตอบคุณนาตาลี
เป็นเรื่องแปลกแต่จริงก็คือ การเขียนเรื่องที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง พร้อมๆกันนั้นกลับง่ายกว่าเขียนเรื่องในแนวเดียวกัน
เหมือนที่เคยเขียน"รัตนโกสินทร์" พร้อม "วิมานมะพร้าว" พร้อมกัน ในสกุลไทย
ถ้าเทียบง่ายๆก็เหมือนกับตอบข้อสอบวิชาภาษาอังกฤษและคณิตศาสตร์ เราจะไม่มีทางเขียนคำตอบปนกันได้ เพราะลักษณะและเนื้อหาต่างกันคนละแบบ คนละเรื่อง
สมองจะแยกออกว่าเรื่องไหนเป็นเรื่องไหน
นิยายก็เช่นกัน ตัวละคร ฉาก เหตุการณ์ก็จะคนละอย่าง
แต่ถ้าเขียนเรื่องแนวเดียวกันพร้อมกันนี่สิคะ อาจจะเผลอกำหนดรายละเอียดไปซ้ำแบบกันได้มากกว่า
ดิฉันถึงชอบเขียนอะไรที่ผิดแผกแตกต่าง พร้อมๆกันมากกว่าค่ะ
คุณ Bana ลองเขียนวันละเล็กละน้อยไปจนจบนะคะ เมื่อเสร็จชิ้นแรกแล้วชิ้นที่สองก็จะง่ายขึ้นค่ะ