วันก่อนเจอบทของ นายทิม สุขยางค์หลายตอน งานของนายทิมไม่เคยพิมพ์เลยนะคะ
ท่านผู้ล่วงลับไปแล้วบ่นกันมาก่อนว่า เสียดายเหลือเกิน ลูกหลานไม่กล้าพิมพ์
สงสัยลูกหลานนายทิมจะเป็นโรคเดียวกันกับคุณวันดีกระมังครับ (โรคทรัพย์จาง(เป็นบางเวลา โดยเฉพาะช่วงที่มีของ แต่เงินคงคลังขาดแคลน))
จากประวัตินายทิม สุขยางค์ (หลวงพัฒนพงษภักดี) ที่สมเด็จกรมพระยาดำรงทรงพระนิพนธ์ และหนังสืออื่นเอามาลงพิมพ์หลายครั้งนั้น ระบุว่า นายทิมแต่งบทละครให้เจ้าพระยามหินทรศักดิ์ธำรง (เพ็ง เพ็ญกุล) ใช้เล่นละครอยู่หลายเรื่อง แต่คงจะมีเพียงบางเรื่องเท่านั้นที่เคยพิมพ์เป็นหนังสือ อย่างที่ทราบแน่ๆ คือบทละครเรื่องวงศเทวราช ซึ่งต่อมาใครก็ไม่ทราบ ได้นำบทลครเรื่องเทวราชที่นายทิมแต่งและพิมพ์เป็นเล่มนั้นไปทูลเกล้าฯ ถวายรัชกาลที่ ๕ ทรงอ่านเมื่อคราวทรงพระประชวร ทรงอ่านบทละครนั้นแล้วทรงหงุดหงิดที่คนแต่งคือนายทิม(ตอนนั้นยังไม่ทรงทราบว่าใครเป็นคนแต่ง) แต่งบทละครจักรๆ วงศ์ๆ เรื่องนี้โดยไม่ทราบขนบธรรมเนียมประเพณีหลายอย่าง และแต่งไปตามที่ตนเข้าใจ จึงได้ทรงพระราชนิพนธ์ต่อเนื้อความบทละครของนายทิมนั้นเป็นการล้อ ยาวกว่า ๒๐ เล่มสมุด ซึ่งนับว่าเป็นวรรณคดีล้อที่แปลกเรื่องหนึ่งเพราะแต่งล้อต่อจากเนื้อเรื่องเดิมที่มีอยู่ ไม่ได้แต่งแยกเรื่องต่างหาก
บทละครเรื่องวงศเทวราชของนายทิม ได้มีการนำมาพิมพ์อีกครั้งโดยหอพระสมุดวชิรญาณ หลังจากที่ได้ตีพิมพ์บทละครเรื่องวงศเทวราช พระราชนิพนธ์ของรัชกาลที่ ๕ ๒ เล่มจบแล้ว (ส่วนฉบับที่คุรุสภาพิมพ์ขายเล่มเดียวนั้น ไม่จบตามที่รัชกาลที่ ๕ ทรงพระราชนิพนธ์ เพราะพิมพ์ได้เฉพาะครึ่งแรกเท่านั้น ถ้าอยากอ่านจบต้องไปดูฉบับพิมพ์ครั้งแรก เชื่อหรือไม่ ครูบาอาจารย์ในมหาวิทยาลัยบางคนเขียนเรื่องวงศเทวราช อ่านแต่ฉบับของคุรุสภาพิมพ์ ไม่ได้อ่านฉบับหอพระสมุดพิมพ์ เลยคิดว่าทรงพระนิพนธ์ไม่จบ)
เอ๊ะ เอาเรื่องวงศเทวราชมาลงไว้ที่เรือนไทยเห็นท่าจะดีกระมัง เห็นด้วยไหมครับ คุณวันดี;D