เรือนไทย

เชิญผู้รู้และผู้สนใจมาคุยกันครับ
/>
บังเอิญอ่านหนังสือพิมพ์ฝรั่งมีข่าวเกี่ยวกับนักเดินเรือจีนที่ชื่อว่า
Zheng He

ท่าน Zheng He
นี้เป็นขันทีในราชสำนักที่มีชีวิตอยู่ในศตวรรษที่ 15
/>
ได้รับคำสังจากฮ่องแต้ให้เดินเรือสำรวจและทำการค้าขายในดินแดนโพ้นทะเล
/>
ท่านขันทีเดินเรื่อครั้งใหญ่ๆถึง 7 ครั้ง  ในระหว่างปี 1421 ถึง 1423
/>


หนังสือพิมพ์ฉบับดังกล่าวยังบอกอีกว่า
มีนักโบราณคดีบางท่านเชื่อว่า

ท่านขันที Zheng He
ได้ค้นพบทวีปอเมริกาก่อนโคลัมบัสเสียอีก 
/>
ผู้ที่เชื่อเรื่องนี้อ้างหลักฐานแผนที่โบราณที่ค้นพบในยุโรป
/>
เป็นแผนที่แสดงทวีปต่างๆของโลก ที่วาดราวๆปลายศตวรรษที่ 15 ถึงต้นศตวรรษที่
16



นักโบราณคดีดังกล่าวชื่อ นาย Gavin Menzies 
ปัจจุบันอายุ 64 แล้ว
/>
คุณลุงเล่าว่าเมื่อสมัยที่ไปหาข้อมูลที่เมืองเวนิซประเทศอิตาลี
แกไปเจอเอาแผนที่ทวีปอัฟฟริกา
/>
ที่รวมถึงตอนปลายทวีปที่แสดงแหลมกู๊ดโฮปซึ่งค้นพบโดยกัปตันวาสโกเดกามาในปี
1497 

แต่แผนที่ดังกล่าวกลับลงปี ค.ศ. 1459
ก่อนที่วาสโกเดกามาค้นพบหลายสิบปี 
/>
นอกจากนี้ยังมีแผนที่ลักษณะคล้ายๆกันอย่างนี้อีก
ซึ่งล้วนแล้วแต่วาดขึ้นก่อนที่นักเดินเรือตะวันตก
/>
จะค้นพบดินแดนดังกล่าว


/>
หลายคนคาดเดาว่าแผนที่ดังกล่าวอาจจะถ่ายถอดมาจากแผนที่ของนักเดินเรือชาวจีน
/>
เพราะในช่วงต้นศตวรรษที่  15
นั้นถือว่าเป็นอันดับหนึ่งของโลกทางด้านการเดินเรือ
/>
ถ้าแผนที่ดังกล่าวไม่ได้วาดโดยชาวตะวันตก ก็น่าจะมาจากชาวจีน
/>
คุณลุง Menzies  
แกยังเชื่อว่าท่านขันทีอาจจะเป็นคนแรกที่เดินทางรอบโลกได้สำเร็จก็ได้
/>
แต่หลายคนดูจะยังไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่นัก


/>
ข่าวบอกว่าในวันที่ 15 มีนาคมนี้ คุณลุง Menzies  
จะไปพูดเล็กเชอร์บรรยายการค้นพบของแกที่

Royal Geographical Society 
กรุงลอนดอน โดยเชิญผู้ฟังกว่า200คน ซึ่งประกอบไปด้วย
/>
นักวิชาการรวมไปจนถึงนักการฑูต  ทฤษฎีของคุณลุงจะชัวร์
หรือมั่วนิ่มคงจะทราบกันเร็วๆนี้


/>
อันนี้เป็นภาพแสดงเรือสำเภายักษ์ที่ท่านขันที Zheng He ใช้เดินทางครับ
/>
มีคามยาวมากกว่า 500 ฟุต กว้างประมาณ 180 ฟุต คาดว่ามีลูกเรือประมาณ 500
คน

ส่วนทางขวาเปรียบเทียบกับเรือเดินสมุทรของโปรตุเกสครับ
ซึ่งยาวประมาณ 60 ฟุต

กว้างประมาณ 20 ฟุตและจุลูกเรือประมาณ 30-40
คน


/>
มีใครทราบเรื่องราวของท่านขันทีเพิ่มเติมหรือไม่ครับ
/>
เกิดแกเป็นคนแรกที่เดินทางรอบโลกขึ้นมาจริงๆ
คงต้องแก้หนังสือเรียนกันยกใหญ่ละครับงานนี้
src='http://vcharkarn.com/reurnthai/uploaded_pics/RW987x000.jpg'>

อันนี้เป็นภาพแผนที่ๆ คุณลุง Menzies อ้างว่าวาดก่อนที่นักเดินเรือชาวตะวันตกจะค้นพบทวีปเหล่านี้

ก็อปมาจากหนังสือพิมพ์ Daily Telegraph 4 มีนาคม 2002 หน้า 5 ครับผม

เรื่องเจิ้งเหอเดินทางถึงอาฟริกานี้คิดว่าเป็นที่ยอมรับกันอยู่แล้วครับ แต่เพิ่งจะเคยได้ยินเหมือนกันเรื่องเดินทางถึงทวีปอเมริกานี่

ผมมยังข้องใจเรื่องที่เกี่ยวกับสยามมากกว่า เพราะผมเคยอ่านเจอเรื่องการเดินทางของเจิ้งเหอกับการขึ้นครองราชย์ของพระนครินทราธิราช จำได้ว่าเคยตรวจสอบช่วงเวลาแล้วไม่ตรงกัน แต่คุ้นๆเหมือนกับว่าคุณวรณัยเคยแสดงความเห็นในเรื่องนี้ว่าเกี่ยวข้อง ยังไงรบกวรคุณวรณัยช่วยแถลงไขหน่อยครับ

อ้อ! คุณ Jor คนไทยรู้จักเจิ้งเหอกันดีนะครับ แต่รู้จักในนาม ซานเป่ากง หรือ ซำปอกง นั่นเองครับ

เอ้อ คุณ CrazyHorse ครับ ซำปอกง เนี่ย เป็นชือคน หรือเป็นคำเรียกศาลเจ้าน่ะครับ คือว่า ที่บ้านผม ตั้งกะผมเด็ก ๆ จะพาผมไปไหว้ศาลเจ้า เรียกว่า ซำปะกง (มั้ง) ทุกปี ศาลนี้อยู่ที่อยุธยาน่ะครับ อยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ตรงข้ามกับสถานีรถไฟ ว่าแต่เกี่ยวอะไรกับ เจิ้งเหอหรือเปล่านะเนี่ย
คงไม่มั้ง
ความสงสัยของผมคือ เรือใหญ่ขนาดนั้นเนี่ย ต่อกันขึ้นมาได้จริง ๆ เหรอครับ

ซานเป่า(จีนกลาง) หรือ ซำป้อ(จีนแต้จิ๋ว) เป็นชื่อคนครับซึ่งก็คือเจิ้งเหอนี่แหละ (เจิ้งเหอเป็นการออกเสียงแบบจีนกลาง ถ้าแต้จิ๋วจะเรียก แต่ฮ้อ - เสียง แต่ ต.เต่าออกเสียงขึ้นจมูกครับ ถามคนเฒ่าคนแก่จะรู้จักกันดีครับ) เป็นขันทีที่ได้รับการยกย่องเป็นเทพเจ้า เรียกว่า ซานเป่ากง หรือ ซำปอกง ครับ ศาลซำปอกงทั้งหลายในไทยนี่แหละครับบูชาเจิ้งเหอคนนี้แหละ

เรื่องนี้ผมเองยังสงสัยอยู่ว่าศาลเจิ้งเหอนี้มาอยู่ในอยุธยาตั้งแต่สมัยไหน เพราะมีคนสันนิษฐานถึงการเกี่ยวข้องของกองเรือเจิ้งเหอกับการผลัดราชวงศ์ในสมัยอยุธยาครับ ก็คงต้องรอคุณวรณัยแหละครับ

ผมไม่แน่ใจนักแต่รู้สึกอย่างกับว่าเจิ้งเหอเดิมมีเชื้อสายเป็นมุสลิมด้วย ดูเหมือนเป็นจีนมุสลิมจากยูนนาน หรือผมจะจำสับสนกับขันทีคนอื่นก็ไม่ทราบครับ

ตอบคุณพระนายครับ

หนังสือพิมพ์บอกว่ามีหลักฐานการขุดค้นพบซากหางเสือเรือสินค้าในลักษณะเดียวกันนี้

ที่นานกิง เมื่อปีค.ศ. 1962 ครับ ข้างล่างนี้ภาพในหนังสือพิมพ์แสดงอัตราส่วนเปรียบเทียบ

ระหว่างหางเสือกับขนาดความสูงของมนุษย์



ตอนอ่านข่าวนี้ผมก็คุ้นๆว่าเคยได้ยินเรื่องราวท่านขันทีอยู่เหมือนกันครับ แต่จำไม่ได้ เหอๆๆ

โหใหญ่จริง ๆ แหละครับ ถ้าเจอซากแล้วอย่างนี้ก็ต้องถือเป็นสิ่งมหัศจรรย์ได้เลยนะครับเนี่ย คนจีนสร้างเรือใหญ่ขนาดนั้น ก็น่าจะหรอกที่จะล่องไปได้ไกลมาก

ตรวจสอบแล้ว ความจำเราก็ยังใช้ได้แฮะ
เจิ้งเหอเป็นจีนมุสลิมจริงๆ ครับ
ผมให้ Googles หาคำว่า Zheng He เจอลิ้งก์เยอะแยะ หนึ่งในนั้นเป็นลิ้งก์มาจากเมืองจีน พาไปดูรูปถ่ายสุสานของท่านขันทีเจิ้งเหอด้วย (บันทึกบางฉบับเรียกว่าท่านนายพลเรือเจิ้งเหอ) สุสานนั้นเห็นคำบรรยายว่รา ทำตามแบบธรรมเนียมมุสลิม ผสมธรรมเนียมจีนสมัยหมิง มีอักษรจารึกว่า พระองค์อัลลอฮผู้ยิ่งใหญ่ อยู่ที่สุสานด้วย
เสียดาย ทำลิ้งก์ไม่เป็นครับ

คิดว่าใช่แบบที่คุณนกกางเขนบอกครับ ที่ว่าเจิ้งเหอเป็นมุสลิม แต่มีความคิดแบบโลกานุวัตรบวกกับธรรมาภิบาล เพราะเป็นนักเดินเรือ  จึงมีศาลซำปอกงที่อยุธยาให้ชาวจีนในไทยกราบไหว้บูชา

ที่น่าสนใจอีกอันหนึ่ง คือชื่อของท่านเจิ้งเหอที่เรียกกันในเมืองไทยว่าเจ้าพ่อซำปอกง กง นั้น เป็นคำยกย่อง และซานเป่าเป็นชื่อฉายา (ชื่อตัวก็คือ แซ่เจิ้ง ชื่อเหอ แซ่เจิ้งนี้เป็นแซ่เดียวกับราชสกุลของสมเด็จพระเจ้าตากสิน)

ทั้งๆ ที่ท่านเจิ้งเหอเป็นมุสลิม แต่ผมก็ไม่ทราบว่าใครสมัยโน้นตั้งฉายานามให้ท่านว่า ซานเป่า เผอิญคำนั้นมาตรงกับคำว่า พระรัตนตรัย หรือแก้วสามประการ ของทางพุทธครับ แต่ไม่จำเป็นต้องแปลว่าพระรัตนตรัย เพราะโดยศัพท์เพียงแต่แปลว่า แก้วสามดวง หรือของวิเศษสามอย่างเท่านั้น ซึ่งจะเป็นแก้วสามดวงอันมุ่งให้หมายถึงพระไตรรัตน์ก็ได้ หรือแก้วอื่นอะไรก็ได้ ของวิเศษอะไรก็ได้

อุ้ยเสี่ยวป้อ ก็แปลว่า วิเศษน้อยแซ่อุ้ย เสี่ยวป้อคือ เสียวเป่า ในภาษาจีนกลาง คำว่าวิเศษ/ของวิเศษ (เป่า) นี่ ดูเหมือนนอกจากแปลตรงๆ ได้แล้วยังมีความหมายนัยแฝง หรือนัยประชดได้ด้วยว่า แสบ ตัวแสบ อย่างกรณีอุ้ยเสี่ยวป้อนี่แสบไหมล่ะครับ
เคยมีคนบอกว่า ชื่อผมในภาษาจีนกลางควรจะเป็น ต้าเป่า หรือไต้ป้อ (ถอดจากความหมายชื่อจริงของผมในภาษาไทย) ให้เป็นพี่ชายอุ้ยเสี่ยวป้ออีกที ผมร้องโวยวายไม่เอา เพราะผมยังแสบ เอ๊ย วิเศษไม่พอ ...

อย่าง แม่มณี อดีตนางเอกลิเกของผมซึ่งไม่ได้เจอกันนานแล้วนี่ จะต้องเรียกเธอเป็นภาษาจีนกลางว่า เป๋าเป่า...

เป๋าเป่า เป็นชื่อผู้หญิงจีนจริงๆ ครับ อย่างดาราจีนคนหนึ่งจะฮ่องกงหรือไต้หวันผมก็ลืมไปแล้ว ยังชื่อ ฝงเป๋าเป่า เลย เห็นจะพอแปลได้ว่า รัตนมณีแซ่ฝง หรือจะแปลว่า น้องแก้ว (แซ่ฝง) ก็คงได้

เอ กระทู้จะหลุดออกนอกเรื่องเจิ้งเหอซะแล้วเนี่ย

อ่านจากหนังสือมาอีกทีน่ะครับ ชื่อหนังสือคือ ขันที สิ่งชำรุดทางมนุษยศาสตร์ ของ เล่า ชวน หัวน่ะครับ
ชื่อเดิม เป็น มะเหอ ครับ เป็นเด็ก มุสลิมที่ยูนานครับ
เหตุเกิดเมื่อ ราชวงศ์หมิง ปราบมองโกลภาคใต้ แล้วครอบครัวนี่เป็นพวกอยู่ใต้มองโกลน่ะก็ต้องช่วยมองโกลรบ  แต่ผลคือ มองโกลรบแพ้ครับ ครอบครัวนี่ก็โดนกวาดต้อนกลับเมืองหลวงด้วย ถ้าจำไม่ผิดเป็น นานกิงน่ะครับ ก็ได้กลายไปเลย ทาสรับใช้ตามบ้านขุนนางต่างๆ และ มะเหอนี่ก็ได้ไปรับใช้ องค์คนที่ 4 มัง แต่เนื่องจากเป็นเด็กชายจะเข้าวังได้ก็ต้องเป็นขันทีเท่านั้น มะเหอเลยกลายเป็นขันที รับใช้องค์ชายคนนี้ครับ  ต่อๆมาฮ่องเต้สิ้นลง ก็เกิดเลย เพราะองค์ชายคนที่มะเหออยู่ด้วยนี้อยากเป็นฮ่องเต้ด้วย มะเหอก็ร่วมมือช่วยได้ สุดท้ายก็ได้เป็นฮ่องเต้  แล้วฮ่องเต้คนนี้ก็ให้มะเหอสร้างกองเรือรบ ที่ใหญ่ที่สุดในยุคนั้นเลยล่ะครับ นานกิงเป็นเมืองติดน้ำ ใครได้เป็นนายพลทางเรือก็เป็นคนที่มีอำนาจรองจากฮ่องเต้ด้วยเลย แล้วมะเหอก็คือนายพลคนนี้ล่ะ  เมื่อสร้างกองเรือที่ใหญ่ที่สุดแล้ว ก็ออกเรือครับ เห็นบอกว่าล่องเรือทั้งหมด 7 ครั้ง เริ่มจากจีนไปถึง อัฟริกาน่ะ แต่ล่ะครั้งไปก็ประมาณว่ายกเมืองไปเลย เพราะเรือน่ะใหญ่มากแล้วก็มีมากมาย เห็นหนังสือบอกว่ามีครั้งหนึ่งมีเรือ 100 กว่าลำ มีคนเรือ 27000 คนไม่รู้เหมือนไปกันอย่างไง
   เอาเรื่องชื่อบาง ชื่อน่ะ จำไม่ได้ว่าได้ความดีความชอบจากตอนออกเรือครั้งต้นๆหรือว่าจากที่ทำให้องค์ชายคนนี้กลายเป็นฮ่องเต้น่ะครับ แต่ฮ่องเต้ได้ให้ เจิ้ง เป็นแซ่ เพราะเป็นแซ่คนดังค่อยเป็นเจ้าของมาก่อนน่ะ ส่วน ซานเป่า น่ะมาจาก มะเหอเป็นลูกคนที่สามของครอบครัวน่ะครับ ไม่รู้เหมือนกันว่าใช้อย่างที่บอกว่าเป็นไตรลักษณ์หรือเปล่า

นี่ล่ะครับเส้นทางของเจิ้งเหอเท่าที่เคยเห็น และรู้จักกันทั่วไป

เรื่องที่น่าสงสัยคือ กองเรือของเจิ้งเหอมาถึงกรุงศรีอยุธยา(เข้าใจว่าเป็นการเดินทางครั้งที่ 2 จากจำนวน 7 ครั้งของเจิ้งเหอ) ในปี คศ.1409 ซึ่งตรงกับปีที่สมเด็จพระนครินทราธิราช(หรือนครินทราชาธิราช)กษัตริย์ต้นราชวงศ์สุพรรณภูมิแห่งกรุงศรีอยุธยาขึ้นครองราชย์พอดี(ไม่นับขุนหลวงพะงั่ว) ทั้งนี้สมเด็จพระนครินทราธิราชทรงเคยเดินทางไปกับเมืองจีนกับคณะทูตในสมัยขุนหลวงพะงั่ว และ เป็นผู้นำเอาอุตสาหกรรมเครื่องสังคโลกมาตั้งที่ศรีสัชฯและสุโขทัย และด้วยความที่ทรงมีเชื้อสายราชวงศ์ทางสุโขทัยด้วย จึงขนานนามพระองค์ว่าพระร่วง ซึ่งพระร่วงองค์นี้เองที่ทำสังคโลกและไปเมืองจีนไม่ใช่พ่อขุนรามคำแหงนะครับ

พงศาวดารฉบับพระราชหัตถเลขาบรรยายช่วงเปลี่ยนรัชกาลจากพระรามราชาธิราชเป็นเจ้านครอินทร์ไว้ดังนี้ (rewrite นะครับไม่ได้คัดมา)

พระรามราชาธิราชทรงพิโรธพระมหาเสนาบดีจึงให้ประหาร พระรยามหาเสนาบดีหนีไปได้แล้วยกพวกเข้าปล้นเอากรุงศรีอยุธยาไว้ได้ แล้วเชิญเจ้านครอินทร์ซึ่งครองเมืองสุพรรณในขณะนั้นขึ้นครองราชย์แทน เมื่อเสด็จขึ้นครองราชย์สมเด็จพระนคริทราธิราชทรางโปรดให้พระรามราชาธิราช(พระยาราม) ไปครองเมืองปทาคูจาม ส่วนพระมหาเสนาบดีทรงพระราชทานพระราชธิดาพระองค์หนึ่งกับรางวัลอีกจำนวนหนึ่ง

จบอย่างง่ายดาย พระรามราชาธิราชผู้ครองกรุงศรีอยุธยามา 15 ปี ไม่มีการต่อต้าน ไม่ถูกสำเร็จโทษ ยินดีไปครองเมืองเล็ก(ไม่ทราบว่าปทาคูจามคือเมืองใดในปัจจุบัน) และปิดฉากราชวงศ์ละโว้ไปอย่างเงียบๆ ในปีที่กองเรือยักษ์ของเจิ้งเหอเดินทางมาถึงกรุงศรีอยุธยาพอดีอย่างไม่น่าเชื่อ!!!

การขึ้นครองราชย์ของพระนครินทราธิราชแห่งราชวงศ์สุพรรณภูมิเกี่ยวข้องกับเจิ้งเหอและกองเรือของเขาหรือไม่? อย่างไร?

เรื่องกองเรือของเจ้าพ่อซำปอกงกับการเมืองไทยสมัยอยุธยา ที่คุณ Crazyhorse ยกมา เป็นเรื่องที่น่าสนใจมาก แต่ผมไม่มีความรู้ รอฟังท่านอื่นเล่าครับ

ขอบคุณมิตรในเว็บที่ยืนยันความจำผม แปลว่าท่านเจิ้งเหอเป็นจีนมุสลิมยูนนานจริงๆ (คือพวกที่บางทีไทยเราเรียกว่า จีนฮ่อ หรือเปล่า?) ถ้าชื่อ มะ เหอ หรือหม่า เหอ มาก่อนก็ยิ่งเข้าเค้า เพราะหม่าเหอ ก็คือความพยายามของคนจีนที่จะเรียกชื่อภาษาอารบิกชื่อ มหะหมัด มาห์เหม็ด โมฮัมหมัด มาห์มุด ... ทำนองนั้น จะเห็นได้ว่าคนจีนมุสลิมหลายคนมีชื่อแซ่ว่า แซ่หม่า (แต่อาจไม่ได้เป็นญาติกับคนจีนฮั่นที่แซ่หม่าเหมือนกัน เพียงแต่ตัวอักษรเดียวกันหรือชื่อซ้ำกัน... แซ่หม่าคือแซ่เบ๊ในภาษาแต้จิ๋ว ตามตัวอักษรแปลว่าม้าและ- คือตระกูลของท่านอดีตนายกฯ บรรหาร ศิลป "อาชา" คนไทยเชื้อสายจีนหลายท่านในสังคมไทยก็สืบมาจากตระกูลหม่า)

เรื่องนี้ก็สนุกครับ ที่ยูนนาน มีคนจีนหลายคนแซ่เตา( ในภาษาจีนกลาง) มักเป็นคนจีนเชื้อสายไต ทางแถบสิบสองปันนา เชียงรุ่ง (จีนเรียกเมืองจิ่งหง) แถวๆ นั้น ได้ความว่า ท่านเหล่านี้เป็นเชื้อสายเจ้าชาวไตสมัยก่อน คำว่าเตาที่กลายมาเป็นแซ่นั้น คือคำว่า ท้าว นั่นเอง เมื่อทางการจีนให้ทางการไทยยืมพระบรมสารีริกธาตุพระเขี้ยวแก้วไปบูชาเป็นการชั่วคราวที่เมืองไทยไม่กี่ปีมานี้ ทางจีนจัดให้มีพระภิกษุสงฆ์ชาวจีนตามมาสักการะพระบรมธาตุด้วย มีมาทั้งหลวงจีนนิกายมหายาน ลามะจีนนิกายลามะหรือนิกายวัชรยาน และพระจีน (เชื้อสายไต) นิกายเถรวาทหรือหินยานจากทางยูนนาน ก็ต้องมาทำวีซ่าที่สถานทูตไทย ผมเห็นแปลกว่าทำไมหลวงพ่อหลวงพี่จีนกลุ่มหนึ่งตามรายชื่อ ถึงแซ่ตูกันทั้งนั้น ตูนั่นตูนี่ตูโน่นเป็นกลุ่มใหญ่เชียว ไล่ดู อ้าว เป็นพระเถรวาทจากยูนนานทั้งนั้นเหมือนกัน นึกไปนึกมา ....อ๋อ ไม่ใช่แซ่ตูหรอก คือคำว่า ตุ๊น่ะครับ ตุ๊เจ้า ภาษาไทยเหนือ (ซึ่งใกล้กันมากกับภาษาไตของพวกไตสิบสองปันนา) เป็นคำเรียกพระสงฆ์ด้วยความเคารพ มาจากสาธุ พี่น้องไตยูนนานก็เรียกพระของเขาว่าตุ๊ (เจ้า) เหมือนกัน

ออกนอกเรื่องอีกแล้วเนี่ย ขออภัยคุณ หม่าเครซี่ เอ๊ย เครซี่ฮอร์ส เจ้าของกระทู้ครับ

เพิ่งรู้ว่าขันทีใหญ่ขององค์ชายสี่เป็นคนเดียวกับเจิ้งหง  ในหนังจีนส่วนมากจะพูดถึงขันทีคนหนึ่งที่ทีอำนาจมากและชั่วช้า ไม่ทราบว่าเป็นคนเดียวกันรึปล่าว?

Zheng He, Hmm... from what I can find and I think that it is more or less like what others above have already mentioned.



Zheng He, originally named Ma He ( last name first, followed by first name) his second name ( the chinese have a popular practice to give a name to oneself besides that of the one that was given by your parents since calling someone by their proper name is probably considered proper) San Bao, muslim, born in Yunnan. At the age of 12-13 became a eunuch and was taken by local official to Bei Ping (present day Beijing) where later he went to work in the household of the Duke of Yan, Zhu Di, later to become the Ming emperor Cheng Zu. It was during this time that Ma He cultivated his relationship with the later to be emperor.



After the death of the Tai Zu emperor, Zhu Yuan Zhang, and the crowning of the Hui Di emperor, Zhu Yun Wen, Zhu Di's own nephew. Zhu Di, after only a short period began to put into action a plan to see himself put on the thrown, during this adventure, the eunuch Ma He in many of the battles performed courageously, and in one battle, the battle of "Jing Nan", on the slope of the village of Zheng, Ma He with his courage saved Zhu Di.



After usurping the throne, Zhu Di, now Ming Cheng Zu, moved the capital to Bei Jing, and begins to consolidate his powers. As a sign of gratidtude to the eunuch Ma He, He was given the surname Zheng to commemorate the brave act that he committed in the battle of Jing Nan on the hills of the Zheng village. Besides that the eunuch now called Zheng He was made in charge of the purchase of goods for the royal household, which would have enriched him nicely.



The voyages to Southeast Asia and Africa can be said is an act of political and miltitary might that the Chinese emperor was trying to show to the world. Apart from his famous expedition to Southeast Asia and Africa, the first of his maritime experience was when he on the imperial order of the emperor went to Japan to negotiate a deal between China and Japan concerning the varification of tribunal trade between China and Japan. It is from this experience that we can believe that since he was trusted by the emperor,he was versed in both muslim beliefs and customs and also buddhist beliefs and customs ( originally he was muslim, but converted after serving the royal household), he was somewhat experienced in sea going and negotiating that he was sent to head the famous voyage down to Southeast Asia and further on to Africa.



Later, people would point the finger to these voyages as being crucial to the formation of the chinese world view that China was the greatest empire under heaven and the rest of the world was barbaric. Because it was probably reported as such that China was by far the most advanced nation on earth at the time, there was no need for China to do anything else, except try to maintain this age that they have inherited. This sense of mentality persisted even until the days of the Qianlong emperor, when he met with a British representative. I think that he was saying that China has no needs at all from the foreigners but since tea and ceramics were so important to their livelihood that he will still permit their exprts.....

Well looking back at history, we see that that vision of chinese superiority disappeared into thin air by the middle of the 19th century.



Oh... ok going back to Zheng He, K.NKH's comment is correct that the last name Ma in China for Muslim is for Mohamed. The "MA" sound is used to represent it, to make it easier to assimilate also into the chinese community.



Hope that it is not too long....

คุณ ด. เด็ก เจ้านายของเจ้าเหอเคยเป็นองค์ชายลำดับที่สี่แต่เป็นของสมัยต้นราชวงศ์หมิงนะครับ ไม่ทราบว่าหมายถึงองค์ชายสี่ หย่งเจิ้ง ที่มีเรื่อง (เคยทำเป็นหนัง) แย่งบัลลัฃก์กับองค์ชาบสิบสี่หรือเปล่า อันนั้นสมัยราชวงศ์ชิงครับ

จ๊ากกกกกกกกกกกกกส์...ปล่อยไก่ฝูงใหญ่เลยครับ  แต่ไม่เป็นไร ผมเป็นเจ้าของฟาร์มไก่อยู่แล้ว  ว่าแต่คุณนกกางเขนเจอไก่หลงมาทางนี้รึป่าวครับ ถ้าเจอช่วยสงเคระห์บอกทางมันด้วย.......อิอิ

coming in to read my kratoo again, I found that there is a mistake, that is concerning directly calling one's proper name is probably considered improper na krup...not proper

คุณ Peking man ครับ
ผมก็จำได้ว่าเคยอ่านพบว่าเจิ้งเหอได้เปลี่ยนมานับถือศาสนาพุทธ(อันนำมาซึ่งชื่อ ซานเป่า - ไตรรัตน์) แต่จำไม่ได้ว่าเจอมาจากหนังสือเล่มไหน พอเห็นคุณบอกว่าเขาเปลี่ยนมานับถือพุทธ ผมก็ใจชื้นขึ้นมาหน่อยว่าคงไม่ได้หลงลืมจนเกินไปนัก พอจะบอกได้ไหมครับว่ามีบอกอยู่ที่ใด จะได้เก็บไว้เป็นข้อมูลต่อไปครับ ขอบคุณล่วงหน้าเลยครับ

K. CrazyHorse krup... I am so sorry to tell you that I just went to some Chinese sites to find info on Zheng He and then after comparing the data for credibility I just put it up here. So I am so sorry that I can not tell you the primary sources for my kratoo.

เอาละ... ผมไปเจอหนังสือของต้วนลีเซิงที่พูดเรื่องเจิ้งเหอเข้าให้ ขอเอาข้อมูลมาเทียบเคียงกับที่เราคุยๆกันอยู่นะครับ ถูกผิดอย่างไรต้องไปคุยกับอ.ต้วนเองนะครับ ผมไม่เกี่ยว ฮิฮิ

เรื่องเจิ้งเหอเดิมแซ่หม่านั้น เป็นเพราะว่าปู่ของเขาเป็นชาวยูนนานเผ่าหุยต่อมาแต่งงานกับสตรีแซ่หม่า (ผมเดาเอาว่าชาวเผ่าหุยไม่ใช้แซ่ ดังนั้นเมื่อแต่งงานกับชาวฮั่นจึงยืมแซ่ข้างภรรยามาใช้) พ่อของเขาเองก็แต่งงานกับสตรีชาวฮั่น แซ่เวิน หรือ เหวิน ผมไม่แน่ใจเพราะอ่านจากฉบับแปลไทย คนแปลเขียนสองที่ต่างกัน ก็เลยยังงงอยู่ แต่เอาเป็นว่าดูเหมือน ตระกูลนี้จะยึดแซ่หม่าเอาไว้ใช้แล้ว

เจิ้งเหอเดินทางเจ็ดครั้ง มีสองครั้งที่แวะมากรุงศรีอยุธยา คือครั้งที่ ๒ และ ๓ ในปี ๑๙๕๐ และ ๑๙๕๒ (พ.ศ.) ตามลำดับ ครั้งที่ตรงกับปีขึ้นครองราชย์ของเจ้านครอินทร์คือครั้งที่ ๓ ครับ

อีกอย่างคุณนกข.ครับ เจ้าของกระทู้คือคุณ Jor ครับ ไม่ใช่ผม เชิญคุณ Jor กลับมาประจำที่ด้วยครับ

อีกอย่างผมน่ะไม่ได้แซ่หม่านะครับ แต่แซ่เวิน ชื่อ CrazyHOrse ไม่ใช่ชื่อจีนหรอก เป็นชื่อแขก(อินเดียน)แดงน่ะ :)

ซำ  เปากง  (สำปอกง)  วัดกัลยาณื   อยู่   ฝั่ง  ธน  ข้าม  สพานพุทธ   เข้าทาง  ตรอกพยาไม้  หรือวัด   ประยูร   เลี้ยวไป   เลี้ยวมา   ถามคนในซอย   วัดสำปอ  กง   คน   จีน  เรียก   แต้  ฮั้ว  เป็น  ขันที   พระเจ้า  แผ่น ดิน ๆ  เรียก    แต้  ฮั้ว   ว่า   ซำป้อ  (  สามสิ่ง   ที่มีค่า  มหาสาร)      เจิ้งเหอ   เป้น  เสียง  ภาษา  จีน  กลาง  ( แมนดารีน )   แต้  ฮั้ว (นาย ฮั้ว   แซ่แต้)   เสียง   แต้ จิ๋ว   ใน  ก ท   มี  คน  จีน  พูดกัน   ๙๐   เปอเซ็น

เอ... นี่มันก็เลย 15 มี.ค. มาแล้วนะครับ ทำไมไม่ได้ยินข่าวอะไรเลยล่ะครับ คุณ Menzies ล้อกันเล่นหรือเปล่า?